“ ໄປ…ເຮັດໃຫ້ຄົນເປັນສາວົກ”

[ຈາກ ws 07 / 19 p.2 - ເດືອນກັນຍາ 16 - ກັນຍາ 22]

“ ເພາະສະນັ້ນຈົ່ງໄປແລະກະ ທຳ ໃຫ້ຄົນຂອງທຸກປະຊາຊາດເປັນສາວົກ.” - ມັດ. 28: 19.

[ດ້ວຍຄວາມຂອບໃຈຫຼາຍໆຕໍ່ທ່ານ Nobleman ສຳ ລັບຫຼັກຂອງບົດຄວາມນີ້]

ໂດຍລວມແລ້ວ, ຂໍ້ພຣະ ຄຳ ພີກ່າວວ່າ:

"ເພາະສະນັ້ນ, ຈົ່ງໄປ, ແລະເຮັດໃຫ້ສາວົກຂອງປະຊາຊົນຂອງທຸກປະຊາຊາດຮັບບັບຕິສະມາໃນພຣະນາມຂອງພຣະບິດາແລະພຣະບຸດແລະພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ, ສອນພວກເຂົາໃຫ້ປະຕິບັດຕາມທຸກສິ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ສັ່ງພວກເຈົ້າ. ແລະເບິ່ງ! ຂ້ອຍຢູ່ກັບເຈົ້າຕະຫຼອດມື້ຈົນຮອດລະບົບສຸດທ້າຍຂອງໂລກ.” - ມັດທາຍ 28: 19-20.

ພຣະເຢຊູໄດ້ຂໍໃຫ້ອັກຄະສາວົກ 12 ຂອງພຣະອົງສ້າງສາວົກແລະສອນພວກເຂົາໃຫ້ປະຕິບັດທຸກສິ່ງທີ່ພະອົງສັ່ງໃຫ້ເຮັດ. ສາວົກແມ່ນຜູ້ຕິດຕາມຫລືເປັນຜູ້ຕິດຕາມຂອງຄູ, ສາສະ ໜາ ຫລືສັດທາ.

ບົດຮຽນການສຶກສາຂອງຫໍສັງເກດການໃນອາທິດນີ້ສຸມໃສ່ 4 ຄຳ ຖາມກ່ຽວກັບວຽກມອບ ໝາຍ ທີ່ພະເຍຊູໃຫ້ພວກສາວົກໃນມັດທາຍ 28:

• ເປັນຫຍັງການສ້າງຜູ້ຄົນໃຫ້ເປັນສາວົກຈຶ່ງ ສຳ ຄັນ?
• ມັນກ່ຽວຂ້ອງກັບຫຍັງ?
• ຊາວຄຣິດສະຕຽນທຸກຄົນມີສ່ວນໃນການສ້າງສາວົກບໍ?
• ແລະເປັນຫຍັງພວກເຮົາຈຶ່ງຕ້ອງການຄວາມອົດທົນຕໍ່ວຽກງານນີ້?

ເປັນຫຍັງການຄົ້ນຫາທີ່ ສຳ ຄັນຈຶ່ງ ສຳ ຄັນ?

ເຫດຜົນ ທຳ ອິດທີ່ກ່າວເຖິງໃນຂໍ້ຫຍໍ້ 3 ວ່າເປັນຫຍັງການສ້າງສາວົກເປັນສິ່ງ ສຳ ຄັນແມ່ນ:“ເພາະວ່າມີພຽງສານຸສິດຂອງພຣະຄຣິດເທົ່ານັ້ນທີ່ສາມາດເປັນເພື່ອນຂອງພະເຈົ້າ.ເປັນທີ່ ໜ້າ ສັງເກດວ່າມີພຽງຄົນດຽວໃນ ຄຳ ພີໄບເບິນທີ່ຖືກກ່າວເຖິງວ່າເປັນເພື່ອນຂອງພະເຈົ້າ. James 2: 23 ເວົ້າວ່າ“ແລະ ຄຳ ພີໄບເບິນ ສຳ ເລັດເປັນຈິງທີ່ກ່າວວ່າ“ ອັບລາຫາມເຊື່ອໃນພະເຢໂຫວາແລະລາວຖືວ່າລາວເປັນຄົນຊອບ ທຳ ແລະລາວຖືກເອີ້ນວ່າເປັນເພື່ອນຂອງພະເຢໂຫວາ.”

ແນວໃດກໍຕາມໃນທຸກມື້ນີ້ພະເຢໂຫວາໂດຍທາງຄ່າໄຖ່ຂອງພະເຍຊູເຮັດໃຫ້ເຮົາມີສາຍ ສຳ ພັນທີ່ ແໜ້ນ ແຟ້ນຍິ່ງກວ່າສິ່ງທີ່ເປັນໄປໄດ້ໃນສະ ໄໝ ຂອງຊາວອິດສະລາແອນ.

ພວກເຮົາສາມາດເປັນລູກຂອງພຣະເຈົ້າ.

ຊາວອິດສະລາແອນຄົນ ໜຶ່ງ ຈະເຂົ້າໃຈວ່າເປັນຫຍັງການເປັນລູກຊາຍຈຶ່ງ ສຳ ຄັນກວ່າການເປັນເພື່ອນ. ເພື່ອນບໍ່ມີສິດໄດ້ຮັບມໍລະດົກ. ລູກຊາຍມີສິດໄດ້ຮັບມໍລະດົກ. ແມ່ນແຕ່ໃນສະ ໄໝ ຂອງພວກເຮົາມັນກໍ່ມີແນວໂນ້ມວ່າສິ່ງທີ່ພວກເຮົາໄດ້ສະສົມໄວ້ບໍ່ວ່າຈະໃຫຍ່ຫລືນ້ອຍຈະໄດ້ຮັບການສືບທອດມາຈາກລູກຂອງພວກເຮົາ.

ໃນຖານະທີ່ເປັນລູກໆຂອງພຣະເຈົ້າພວກເຮົາມີມໍລະດົກຄືກັນ. ພວກເຮົາຈະບໍ່ອອກແຮງງານຫຼາຍເກີນໄປໃນຈຸດນີ້ຄືກັບທີ່ເຄີຍໄດ້ຂຽນໄວ້ກ່ອນ ໜ້າ ນີ້. ກະລຸນາອ່ານບົດຄວາມໃນລິງ: https://beroeans.net/2018/05/24/our-christian-hope/

https://beroeans.net/2016/04/05/jehovah-called-him-my-friend/

ເຫດຜົນທີສອງທີ່ກ່າວເຖິງໃນວັກ 4 ແມ່ນວ່າ ຄຳ ວ່າ the “ ວຽກງານສ້າງສານຸສິດສາມາດເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາມີຄວາມສຸກຫລາຍ.” ນີ້ແມ່ນສອງເຫດຜົນທີ່ວ່າເປັນຫຍັງຄືແນວນັ້ນ:

• ກິດຈະການ 20: 35 ກ່າວວ່າມີຄວາມສຸກຫຼາຍກວ່າການໃຫ້ຫຼາຍກວ່າການໄດ້ຮັບ.
• ເມື່ອພວກເຮົາບອກຄົນອື່ນກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ພວກເຮົາເຊື່ອວ່າມັນເສີມສ້າງຄວາມເຊື່ອຂອງພວກເຮົາເຊັ່ນກັນ

ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ຖ້າພວກເຮົາສອນຄົນອື່ນໃຫ້ປະຕິບັດຕາມສາສະ ໜາ, ຫລືອົງການຈັດຕັ້ງ ໜຶ່ງ, ແທນທີ່ຈະແມ່ນພຣະເຢຊູຄຣິດ, ແລ້ວພວກເຮົາ ກຳ ລັງຍອມໃຫ້ຕົວເອງຢູ່ໃນຄວາມຜິດຫວັງບໍ່ພຽງແຕ່ດຽວນີ້, ແຕ່ໃນອະນາຄົດ.

ການປຶກສາຫາລືໃນການຄົ້ນຫາມີຫຍັງແດ່?

ວັກ 5 ບອກພວກເຮົາ "ພວກເຮົາພິສູດວ່າພວກເຮົາເປັນຄຣິສຕຽນແທ້ໂດຍປະຕິບັດຕາມ ຄຳ ສັ່ງຂອງພຣະຄຣິດທີ່ຈະສັ່ງສອນ." ໃນຂະນະທີ່ການປະກາດຂ່າວແມ່ນລັກສະນະ ສຳ ຄັນຂອງຄຣິສຕຽນ, ຄຳ ເວົ້ານີ້ບໍ່ຖືກຕ້ອງ.

ພວກເຮົາພິສູດຕົວເອງວ່າພວກເຮົາເປັນຄຣິສຕຽນແທ້ເມື່ອພວກເຮົາມີຄວາມຮັກທີ່ແທ້ຈິງຕໍ່ເພື່ອນຄລິດສະຕຽນ. ພຣະເຢຊູກ່າວວ່າ, "ໂດຍສິ່ງນີ້ທຸກຄົນຈະຮູ້ວ່າເຈົ້າເປັນສາວົກຂອງເຮົາ, ຖ້າເຈົ້າຮັກກັນແລະກັນ."—John 13: 35

ວັກ 6 ໃຫ້ ຄຳ ແນະ ນຳ ບາງຢ່າງກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ພວກເຮົາຄວນເຮັດໃນເວລາທີ່ພວກເຮົາໄດ້ພົບກັບຄົນທີ່ເບິ່ງຄືວ່າບໍ່ສົນໃຈໃນຕອນ ທຳ ອິດ.

• ພວກເຮົາຄວນພະຍາຍາມກະຕຸ້ນຄວາມສົນໃຈຂອງພວກເຂົາ
• ມີຍຸດທະສາດທີ່ຄິດດີ
• ເລືອກວິຊາສະເພາະທີ່ທ່ານອາດຈະສົນໃຈ
• ວາງແຜນວິທີທີ່ທ່ານຈະແນະ ນຳ ຫົວຂໍ້

ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນຈຸດພື້ນຖານທີ່ສະກົດອອກ. ມີສິ່ງ ສຳ ຄັນອື່ນໆອີກທີ່ພວກເຮົາຄວນເຮັດ.

ກ່ອນອື່ນ ໝົດ, ພວກເຮົາຄວນເປັນຕົວແທນຂອງພຣະຄຣິດແທນທີ່ຈະແມ່ນຕົວຫານສາສະ ໜາ. ສາວົກໃນສະຕະວັດ ທຳ ອິດບໍ່ໄດ້ເວົ້າວ່າ“ສະບາຍດີ, ພວກເຮົາແມ່ນພະຍານພະເຢໂຫວາ, ຫລືພວກເຮົາເປັນຊາວກາໂຕລິກ, ມໍມອນ, ແລະອື່ນໆ.”

ອັນທີສອງ, ມັນຈະເປັນສິ່ງທີ່ບໍ່ ເໝາະ ສົມທາງພຣະ ຄຳ ພີທີ່ພະຍາຍາມຊີ້ ນຳ ຄົນອື່ນເຂົ້າໃນອົງການສາສະ ໜາ ໃດ ໜຶ່ງ. Jeremiah 10: 23 ເຕືອນພວກເຮົາ “ ມັນບໍ່ໄດ້ຂຶ້ນກັບມະນຸດຜູ້ທີ່ ກຳ ລັງຍ່າງແມ້ກະທັ້ງຊີ້ ນຳ ບາດກ້າວຂອງລາວ”. ສະນັ້ນ, ພວກເຮົາສາມາດ ນຳ ພາພວກເຂົາໄປສູ່ສາສະ ໜາ ໃດ, ໄດ້ຮັບການຊີ້ ນຳ ຈາກຜູ້ຊາຍຄົນອື່ນໆ, ສິ່ງໃດກໍ່ຕາມທີ່ອ້າງວ່າຜູ້ຊາຍເຫຼົ່ານີ້ເຮັດ?

ອັນທີສາມ, ຕົວຢ່າງຂອງພວກເຮົາໃນຊີວິດປະ ຈຳ ວັນແມ່ນ ສຳ ຄັນທີ່ສຸດ. ພວກເຮົາໄດ້ປູກຝັງບຸກຄະລິກທີ່ຄ້າຍຄືກັບພຣະຄຣິດແທ້ໆບໍ? ດັ່ງທີ່ອັກຄະສາວົກໂປໂລກ່າວໃນ 1 ໂກລິນໂທ 13, ຖ້າພວກເຮົາບໍ່ມີຄວາມຮັກທີ່ແທ້ຈິງພວກເຮົາກໍ່ຄືກັບສັນຍາລັກທີ່ປະທະກັນເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ເກີດການລະຄາຍເຄືອງແທນທີ່ຈະເປັນແນວຄິດ.

ໂດຍປົກກະຕິຜູ້ທີ່ພວກເຮົາພົບອາດມີຄວາມເຊື່ອຂອງຕົນເອງແລະເມື່ອພວກເຮົາສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າພວກເຮົາສົນໃຈທີ່ຈະມີການສົນທະນາ ຄຳ ພີໄບເບິນແທນທີ່ຈະກີດຂວາງຄວາມເຊື່ອຂອງພວກເຂົາ, ພວກເຂົາອາດຈະສົນໃຈແລະເປີດໃຫ້ມີການສົນທະນາ.

ວັກ 7 ມີ ຄຳ ແນະ ນຳ ເພີ່ມເຕີມ:

 “ ຫົວຂໍ້ໃດກໍ່ຕາມທີ່ທ່ານເລືອກທີ່ຈະສົນທະນາ, ຄິດກ່ຽວກັບຄົນທີ່ຈະຟັງທ່ານ. ລອງນຶກພາບເບິ່ງວ່າເຂົາເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຍັງຈາກການຮຽນຮູ້ສິ່ງທີ່ ຄຳ ພີໄບເບິນສອນແທ້ໆ. ເມື່ອເວົ້າກັບພວກເຂົາ, ມັນເປັນສິ່ງ ສຳ ຄັນທີ່ທ່ານຈະຕ້ອງຟັງພວກເຂົາແລະເຄົາລົບທັດສະນະຂອງພວກເຂົາ. ວິທີນັ້ນທ່ານຈະເຂົ້າໃຈພວກເຂົາດີກວ່າແລະພວກເຂົາຈະມັກຟັງທ່ານຫລາຍຂຶ້ນ.”

ແນ່ນອນ ຄຳ ແນະ ນຳ ທີ່ກ່າວມານັ້ນມີປະສິດຕິຜົນແທ້ໆເທົ່ານັ້ນຖ້າເຮົາຍຶດ ໝັ້ນ ໃນສິ່ງທີ່ ຄຳ ພີໄບເບິນສອນແລະຍຶດ ໝັ້ນ ໃນ ຄຳ ສອນຂອງສາສະ ໜາ.

ຊາວຄຣິສຕຽນທຸກຄົນມີສ່ວນໃນການສ້າງການພິພາດບໍ?

ຄຳ ຕອບສັ້ນໆຂອງ ຄຳ ຖາມແມ່ນ: ແມ່ນແລ້ວ, ໃນທາງໃດທາງ ໜຶ່ງ, ແຕ່ບໍ່ ຈຳ ເປັນຕ້ອງໃຊ້ວິທີທີ່ອົງກອນ ກຳ ນົດ.

ເອເຟໂຊ 4: 11-12 ເມື່ອເວົ້າກ່ຽວກັບພຣະຄຣິດ, ມັນບອກວ່າ“ ແລະເພິ່ນໄດ້ໃຫ້ບາງຄົນເປັນອັກຄະສາວົກ, ບາງຄົນເປັນສາດສະດາ, ບາງຄົນເປັນຜູ້ປະກາດຂ່າວປະເສີດ, ບາງຄົນເປັນຜູ້ລ້ຽງແກະແລະຄູ, 12 ເພື່ອແນໃສ່ການປັບປຸງຄົນທີ່ບໍລິສຸດ, ວຽກງານຮັບໃຊ້, ເພື່ອສ້າງຮ່າງກາຍຂອງພຣະຄຣິດ”.

2 ຕີໂມທຽວ 4: 5 ແລະກິດຈະການ 21: 8 ບັນທຶກຕີໂມທຽວແລະຟິລິບເປັນຜູ້ປະກາດຂ່າວປະເສີດ, ແຕ່ບັນທຶກຂອງ ຄຳ ພີໄບເບິນແມ່ນງຽບສະຫງົບກ່ຽວກັບຄົນອື່ນໆເປັນຜູ້ປະກາດຂ່າວປະເສີດ. ຂໍ້ເທັດຈິງທີ່ວ່າຟີລິບຖືກເອີ້ນວ່າ“ ນັກປະກາດຂ່າວປະເສີດ Phillip” ເພື່ອ ຈຳ ແນກລາວຈາກຊາວຄຣິສຕຽນຄົນອື່ນທີ່ເອີ້ນວ່າ Phillip ຊີ້ໃຫ້ເຫັນວ່າມັນບໍ່ແມ່ນເລື່ອງ ທຳ ມະດາທີ່ອົງການຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາເຊື່ອ.

ອົງການດັ່ງກ່າວສອນພວກເຮົາວ່າຊາວຄຣິດສະຕຽນທຸກຄົນເປັນຜູ້ປະກາດຂ່າວສານໂດຍບໍ່ມີຫຼັກຖານ. ຖ້າພວກເຮົາຄິດເປັນເວລາພຽງໄລຍະ ໜຶ່ງ, ກັບມາໃນສະຕະວັດ ທຳ ອິດ, ຖ້າທ່ານເປັນຂ້າທາດຊາວໂຣມັນທີ່ໄດ້ກາຍມາເປັນຄຣິສຕຽນ, ທ່ານຈະບໍ່ສາມາດໄປປະກາດຕາມບ້ານເຮືອນ. ມັນເປັນທີ່ຍອມຮັບຂອງນັກປະຫວັດສາດໃນຍຸກນີ້ວ່າສະເລ່ຍປະມານປະມານ 25% ຂອງປະຊາກອນແມ່ນຂ້າທາດ. ໃນຂະນະທີ່ມັນບໍ່ ໜ້າ ຈະເປັນຄົນປະກາດຂ່າວປະເສີດ, ພວກເຂົາກໍ່ບໍ່ຕ້ອງສົງໄສຜູ້ສ້າງສາວົກ.

ແທ້ຈິງແລ້ວ, Matthew 28: 19, ສະນັ້ນມັກຖືກ ນຳ ໃຊ້ເພື່ອສະ ໜັບ ສະ ໜູນ ຄຳ ສອນຂອງອົງກອນທີ່ພະຍານທັງ ໝົດ ຄວນປະກາດ, ແທນທີ່ຈະເວົ້າກ່ຽວກັບການສ້າງສາວົກ, ສອນຄົນອື່ນໃຫ້ເປັນຜູ້ຕິດຕາມພຣະຄຣິດ.

ນອກຈາກນັ້ນ, ໃນ Matthew 24: 14 ເມື່ອມັນເວົ້າວ່າ“ຂ່າວດີນີ້ຈະຖືກປະກາດ” ຄຳ ພາສາກະເລັກແປວ່າ“ສັ່ງສອນຫມາຍຄວາມວ່າ "ຢ່າງຖືກຕ້ອງ, ເພື່ອຟັງ (ປະກາດ); ສັ່ງສອນ (ປະກາດ) ຂ່າວສານຢ່າງເປີດເຜີຍແລະມີຄວາມເຊື່ອ ໝັ້ນ (ຊັກຊວນ)” ແທນທີ່ຈະປະກາດ.

ເພາະສະນັ້ນມັນເປັນທີ່ຈະແຈ້ງແລ້ວວ່າ ສຳ ລັບຄົນຄຣິດສະຕຽນທີ່ປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສ, ພຣະເຢຊູບໍ່ເຄີຍໄດ້ລະບຸວິທີທີ່ຄຣິສຕຽນແຕ່ລະຄົນຄວນເຮັດໃຫ້ເປັນສານຸສິດ. (ນີ້ບໍ່ໄດ້ລວມເອົາອັກຄະສາວົກ 12 [ທີ່ຖືກສົ່ງມາໃຫ້] ແລະບາງທີອາດເປັນສາວົກ 70 ທີ່ລາວສົ່ງອ້ອມຢູດາແລະແຂວງຄາລີເລເປັນສອງປີ. ປະຕູ, ແລະລາວບໍ່ໄດ້ແນະ ນຳ ໃຫ້ຢືນຢູ່ດ້ວຍກະຕ່າທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍວັນນະຄະດີ.

ເພາະສະນັ້ນ, ເຖິງແມ່ນວ່າພວກເຮົາຈະມີການສົນທະນາກ່ຽວກັບ ຄຳ ພີໄບເບິນທີ່ບໍ່ເປັນລະບຽບໃນສະພາບການທີ່ບໍ່ເປັນທາງການພວກເຮົາກໍຍັງມີສ່ວນຮ່ວມໃນການພະຍາຍາມສ້າງສາວົກ. ພວກເຮົາຍັງຕ້ອງຈື່ໄວ້ວ່າ ຄຳ ເວົ້າເກົ່າ ໆ ທີ່“ ການກະ ທຳ ເວົ້າດັງກວ່າ ຄຳ ເວົ້າ”.

ເປັນຫຍັງການເຮັດຜິດຖຽງກັນຈຶ່ງຕ້ອງການຄວາມນັບຖື

ວັກ 14 ກ່າວວ່າພວກເຮົາບໍ່ຄວນຍອມແພ້ເຖິງແມ່ນວ່າກະຊວງຂອງພວກເຮົາເບິ່ງຄືວ່າບໍ່ມີຜົນດີໃນຕອນ ທຳ ອິດ. ຫຼັງຈາກນັ້ນມັນສະ ເໜີ ຕົວຢ່າງຂອງຊາວປະມົງຜູ້ທີ່ໃຊ້ເວລາຫາປາຫຼາຍຊົ່ວໂມງກ່ອນຈັບປາຂອງລາວ.

ນີ້ແມ່ນຕົວຢ່າງທີ່ດີ, ແຕ່ວ່າທ່ານຄວນພິຈາລະນາ ຄຳ ຖາມຕໍ່ໄປນີ້:

ເປັນຫຍັງການປະຕິບັດວຽກຂອງຂ້ອຍຈຶ່ງບໍ່ມີປະໂຫຍດ? ມັນແມ່ນຍ້ອນວ່າຄົນເຮົາບໍ່ສົນໃຈຂ່າວສານໃນພຣະ ຄຳ ພີແທ້ໆຫລືຂ້ອຍ ກຳ ລັງສອນບາງສິ່ງບາງຢ່າງທີ່ບໍ່ສົນໃຈກັບພວກເຂົາ, ບາງທີ ຄຳ ສອນທາງສາດສະ ໜາ ບໍ? ມັນແມ່ນຍ້ອນວ່າຢູ່ໃນກະຊວງຂອງຂ້ອຍຂ້ອຍເປັນຕົວແທນຂອງອົງກອນທີ່ຖືກຕັດສິນລົງໂທດຍ້ອນການຈັດການກັບການກ່າວຫາກ່ຽວກັບການລ່ວງລະເມີດທາງເພດເດັກໃນອະດີດແລະປະຈຸບັນ? ຂ້າພະເຈົ້າບາງທີອາດບໍ່ຮູ້ໂດຍບັງຄັບໃຫ້ກະກຽມວາລະແລະ ຄຳ ສອນຂອງຕົນ, ແທນທີ່ຈະສຸມໃສ່ຂ່າວດີເລື່ອງລາຊະອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າ? (ກິດຈະ ກຳ 5: 42, ກິດຈະ ກຳ 8: 12)

ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ, ຂ້ອຍ ກຳ ລັງວັດຜົນການປະຕິບັດວຽກງານຂອງຂ້ອຍໄດ້ດີເທົ່າໃດ, ອີງຕາມ ຄຳ ພີໄບເບິນເວົ້າຫລືສາດສະ ໜາ ຂອງຂ້ອຍເວົ້າ? ຫຼັງຈາກ James 1 ທັງ ໝົດ: 27 ເຕືອນພວກເຮົາ“ຮູບແບບຂອງການນະມັດສະການທີ່ສະອາດແລະບໍ່ມີຂອບເຂດຈາກມຸມມອງຂອງພຣະເຈົ້າແລະພຣະບິດາຂອງພວກເຮົາແມ່ນນີ້: ເພື່ອເບິ່ງແຍງເດັກ ກຳ ພ້າແລະແມ່ ໝ້າຍ ໃນຄວາມຍາກ ລຳ ບາກຂອງພວກເຂົາ, ແລະຮັກສາຕົວເອງໂດຍບໍ່ຕ້ອງຢູ່ໃນໂລກ. " ດ້ວຍຄວາມຄິດນີ້, ມັນຄົງຈະບໍ່ຖືກຕ້ອງທີ່ຈະໄປປະກາດຕາມປະຕູສູ່ເຮືອນ, ດັ່ງທີ່ໄດ້ຖືກຊຸກຍູ້ຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງຈາກອົງການ, ໃນເວລາທີ່ແມ່ ໝ້າຍ ຫລືເດັກ ກຳ ພ້າຕ້ອງການຄວາມຊ່ວຍເຫລືອຂອງພວກເຮົາໂດຍດ່ວນ; ຫຼືບາງທີຜູ້ໃດຜູ້ ໜຶ່ງ ຢູ່ໃນເຮືອນທີ່ເປັນພະຍາດຕ້ອງການຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອ.

ນອກຈາກນັ້ນ, ການໃຊ້ເວລາຫຼາຍຊົ່ວໂມງໃນອານາເຂດທີ່ບໍ່ມີປະໂຫຍດຈະ ນຳ ໄປສູ່ຜົນ ສຳ ເລັດຫຼາຍບໍ? ລອງນຶກພາບເບິ່ງວ່າຊາວປະມົງໃຊ້ເວລາຫຼາຍຊົ່ວໂມງຫາປາຢູ່ບ່ອນດຽວກັນທີ່ລາວບໍ່ເຄີຍຈັບປາຈັກໂຕເລີຍ. ມັນຈະຊ່ວຍປັບປຸງໂອກາດໃນການຫາປາໄດ້ບໍ?

ເວລາຂອງລາວຈະໃຊ້ເວລາທີ່ດີກວ່າໃນການຊອກຫາຫາປາຢູ່ໃນສະຖານທີ່ທີ່ມີຜົນຜະລິດຫລາຍຂື້ນ.

ເຊັ່ນດຽວກັນ, ໃນເວລາທີ່ຕັດສິນໃຈວ່າເຮົາຄວນສືບຕໍ່ໃນດ້ານໃດດ້ານ ໜຶ່ງ ຂອງກະຊວງຂອງພວກເຮົາ, ພວກເຮົາຕ້ອງພິຈາລະນາສະ ເໝີ ວ່າພວກເຮົາ ກຳ ລັງໃຊ້ເວລາ, ທັກສະສ່ວນຕົວແລະຊັບພະຍາກອນຂອງພວກເຮົາຢ່າງມີປະສິດຕິພາບແລະບໍ່ວ່າພວກເຮົາ ກຳ ລັງຕິດຕາມຜູ້ຊາຍຫລືຕົວຢ່າງຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ.

ພະເຍຊູວາງຕົວຢ່າງທີ່ສົມບູນແບບເມື່ອຕິດຕໍ່ກັບພວກຟາລິຊຽນທີ່ມີຫົວໃຈແຂງກະດ້າງ. ລາວຮູ້ວ່າພວກເຂົາບໍ່ສົນໃຈຄວາມຈິງ. ສະນັ້ນລາວຈຶ່ງບໍ່ໄດ້ເສຍເວລາໄປປະກາດກັບພວກເຂົາຫລືພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາເຊື່ອວ່າລາວເປັນພຣະເມຊີອາ.

“ ເປັນຫຍັງການສຶກສາ ຄຳ ພີໄບເບິນຈຶ່ງຕ້ອງມີຄວາມອົດທົນ? ເຫດຜົນ ໜຶ່ງ ແມ່ນພວກເຮົາ ຈຳ ເປັນຕ້ອງເຮັດຫຼາຍກວ່າການຊ່ວຍເຫຼືອນັກຮຽນຮູ້ແລະຮັກສາ ຄຳ ສອນທີ່ພົບໃນ ຄຳ ພີໄບເບິນ.” (Par.15).

ຄຳ ຖະແຫຼງການນີ້ຍັງບໍ່ຖືກຕ້ອງ. ສິ່ງທີ່ຊາວຄຣິດສະຕຽນ ຈຳ ເປັນຕ້ອງເຮັດຄືການຮັກຫລັກການທີ່ຖືກສອນໄວ້ໃນ ຄຳ ພີໄບເບິນແລະປະຕິບັດຕາມພຣະບັນຍັດທີ່ພຣະເຢຊູໄດ້ມອບໃຫ້ພວກເຮົາ. ພວກເຮົາບໍ່ ຈຳ ເປັນຕ້ອງຮັກ ຄຳ ສອນໃດໆ. ສ່ວນຫລາຍແລ້ວບໍ່ແມ່ນ ຄຳ ສອນແມ່ນການຕີຄວາມ ໝາຍ ຂອງສາດສະ ໜາ ກ່ຽວກັບຫລັກ ທຳ ຕ່າງໆທີ່ພົບໃນພຣະ ຄຳ ພີ. (ເບິ່ງມັດທາຍ 15: 9, ມາຣະໂກ 7: 7) ແຕ່ລະຄົນອາດຈະແປຄວາມ ໝາຍ ແລະການ ນຳ ໃຊ້ຫລັກ ທຳ ທີ່ແຕກຕ່າງກັນເລັກນ້ອຍແລະຍ້ອນວ່າ ຄຳ ສອນສ່ວນຫລາຍຈະກາຍເປັນບັນຫາ. ນອກຈາກ ຄຳ ວ່າ“ ຄຳ ສອນ” ມີຢູ່ໃນສອງພະ ຄຳ ພີທີ່ກ່າວມາຂ້າງເທິງ, ແລະ ຄຳ ວ່າ“ ຄຳ ສອນ”, ສາມເທື່ອໃນ NWT Reference Edition, ແລະບໍ່ມີການກ່າວເຖິງຄວາມຮັກເຫຼົ່ານີ້ກ່ຽວຂ້ອງກັບ ຄຳ ສອນ.

ສະຫຼຸບ

ໂດຍລວມແລ້ວ, ບົດຂຽນນີ້ແມ່ນບົດຂຽນການສຶກສາປົກກະຕິທີ່ພະຍາຍາມຊຸກຍູ້ພະຍານໃຫ້ເຮັດວຽກປະກາດຫຼາຍຂື້ນຕາມທີ່ໄດ້ ກຳ ນົດໄວ້ໂດຍອົງການເພື່ອຄວາມພະຍາຍາມທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ມີການຮັບສະ ໝັກ ພະນັກງານຫຼາຍຂື້ນເພື່ອທົດແທນຜູ້ທີ່ອອກເດີນທາງ. ມັນຍັງໄດ້ ກຳ ນົດວ່າພວກເຮົາຕ້ອງການທີ່ຈະເປັນຕົວແທນຂອງອົງການດັ່ງກ່າວຢ່າງເປີດເຜີຍ. ຕາມປົກກະຕິມັນມີ ຄຳ ແນະ ນຳ ທີ່ເປັນປະໂຫຍດທີ່ຖືກຄັດເລືອກໂດຍການຕີຄວາມ ໝາຍ ທີ່ຜິດພາດ.

ດັ່ງນັ້ນມັນຈະເປັນປະໂຫຍດຫຼາຍ ສຳ ລັບພວກເຮົາຖ້າພວກເຮົາພະຍາຍາມທີ່ຈະ ນຳ ໃຊ້ ຄຳ ແນະ ນຳ ບາງຢ່າງໃນບົດຂຽນເພື່ອຮັບປະກັນວ່າພວກເຮົາບໍ່ສົນໃຈກັບຄວາມຄິດຂອງ ຄຳ ສອນທີ່ຂຽນໂດຍຜູ້ຂຽນບົດຄວາມຂອງວາລະສານ. ພວກເຮົາຄວນຈະພິຈາລະນາເຖິງຈຸດຕ່າງໆໃນພຣະ ຄຳ ພີທີ່ຍົກຂຶ້ນມາໂດຍຜູ້ທົບທວນ, ຫຼືຍິ່ງກວ່ານັ້ນ, ເຮັດການຄົ້ນຄວ້າ ຄຳ ພີໄບເບິນຂອງພວກເຮົາເອງກ່ຽວກັບຫົວຂໍ້ນັ້ນ. ໂດຍວິທີນີ້ພວກເຮົາສາມາດມີປະສິດຕິຜົນໃນການຍຶດ ໝັ້ນ ຄຳ ສັ່ງຂອງພະເຍຊູທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ຄົນເປັນລູກສິດຂອງພະອົງຫຼາຍກວ່າຕິດຕາມອົງການປົກຄອງ.