Ik weet niet hoe ik dit op ons districtscongres in 2012 heb gemist, maar een vriend in Latijns-Amerika - waar ze nu hun districtscongressen voor het jaar houden - bracht het onder mijn aandacht. Het eerste deel van de zaterdagochtendbijeenkomsten liet ons zien hoe we het nieuwe traktaat over Jehovah's Getuigen konden gebruiken. In het deel werd de term onze „geestelijke moeder” gebruikt om naar de aardse organisatie van Jehovah's volk te verwijzen. De enige Schriftplaats die 'moeder' gebruikt als een term om naar een organisatie of groep individuen te verwijzen, wordt gevonden in Galaten:

"Maar het Jeruzalem hierboven is gratis en zij is onze moeder." (Gal 4: 26)

Dus waarom zouden we een rol uitvinden voor de aardse organisatie die niet in de Bijbel voorkomt?
Ik heb wat onderzoek gedaan om te zien of ik die vraag uit onze publicaties kon beantwoorden en was verrast om niets op schrift te vinden om het concept te ondersteunen. Toch heb ik de term herhaaldelijk op de congres- en congresplatforms horen gebruiken, en ik heb zelfs een kringopziener deze een keer laten gebruiken om ons aan te moedigen een onverteerbare instructie te volgen die we van de Servicedesk van het bijkantoor kregen. Het lijkt in onze mondelinge traditie te zijn geslopen, terwijl het onze officiële schriftelijke leer omzeilt.
Het is opmerkelijk hoe gemakkelijk en onvoorwaardelijk we in een mentaliteit kunnen glippen. De bijbel zegt ons 'de wet van onze moeder niet te verzaken'. 1: 8) .Als de congresspreker wil dat de toehoorders het Besturende Lichaam gehoorzamen, voegt dat veel toe aan het gewicht van het argument als we zien dat de leiding niet van een nederige slaaf komt, maar veeleer van de geëerde matriarch van het gezin . Thuis komt moeder op de tweede plaats na vader, en we weten allemaal wie vader is.
Misschien ligt het probleem bij ons. We willen terug naar de bescherming van mama en papa. We willen dat iemand voor ons zorgt en over ons regeert. Als God die persoon is, is alles goed. God is echter onzichtbaar en we hebben geloof nodig om hem te zien en zijn zorg te voelen. De waarheid maakt ons vrij, maar voor sommigen is die vrijheid een soort last. Ware vrijheid maakt ons persoonlijk verantwoordelijk voor onze eigen redding. We moeten voor onszelf nadenken. We moeten voor Jehovah staan ​​en rechtstreeks aan Hem antwoorden. Het is zoveel troostrijker te geloven dat we ons alleen maar moeten onderwerpen aan een zichtbare man of een groep mannen en doen wat ze ons zeggen om gered te worden.
Gedragen wij ons als de Israëlieten uit Samuëls tijd die maar één koning hadden, Jehovah, en een in de geschiedenis unieke zorgeloosheid genoten; en toch gooide het allemaal weg met de woorden: "Nee, maar een [menselijke] koning zal over ons komen." (1 Sam. 8:19) Het kan vertroostend zijn als een zichtbare heerser de verantwoordelijkheid op zich neemt voor je ziel en je eeuwige redding, maar het is slechts een illusie. Hij zal niet naast je staan ​​op de dag des oordeels. Het wordt tijd dat we ons gaan gedragen als mannen en dat feit onder ogen zien. Het wordt tijd dat we de verantwoordelijkheid nemen voor onze eigen redding.
Hoe dan ook, de volgende keer dat iemand het argument 'spirituele moeder' over mij gebruikt, ga ik de woorden van Jezus citeren bij Johannes 2: 4:

"Wat moet ik met je doen, vrouw?"

Meleti Vivlon

Artikelen door Meleti Vivlon.
    20
    0
    Zou dol zijn op je gedachten, geef commentaar.x