(Jeremia 31: 33, 34) . . "Want dit is het verbond dat ik na die dagen met het huis van Israël zal sluiten", is de uitspraak van Jehovah. 'Ik zal mijn wet in hun binnenste leggen, en in hun hart zal ik die schrijven. En ik zal hun God worden, en zij zullen zelf mijn volk worden. " 34 „En zij zullen niet meer zijn metgezel en zijn broer onderwijzen en zeggen: 'WEET JE Jehovah!' want zij zullen mij allen kennen, van de minste tot de grootste van hen ”, is de uitspraak van Jehovah. "Want ik zal hun dwaling vergeven en hun zonde zal ik niet meer gedenken."
 

Wil je Jehovah leren kennen en door hem gekend worden? Wilt u dat uw zonden worden vergeven en meer, vergeten? Wil je een van Gods volk zijn?
Ik denk dat het antwoord voor de meesten van ons een volmondig ja zou zijn!
Welnu, daaruit volgt dat we allemaal aan dit nieuwe verbond willen deelnemen. We willen dat Jehovah zijn wet in ons hart schrijft. Helaas wordt ons geleerd dat slechts een kleine minderheid, momenteel minder dan 0.02% van alle christenen, deel uitmaakt van dit "nieuwe verbond". Wat is onze schriftuurlijke reden om zoiets te onderwijzen?
Wij geloven dat er slechts 144,000 naar de hemel gaan. We denken dat dit een letterlijk getal is. Omdat we ook geloven dat alleen degenen die naar de hemel gaan in het nieuwe verbond zijn opgenomen, moeten we concluderen dat miljoenen getuigen van Jehovah in deze tijd geen verbondsrelatie met God hebben. Daarom is Jezus niet onze middelaar en zijn wij niet Gods zonen. (w89 8/15 Vragen van lezers)
Nu zegt de Bijbel hier eigenlijk niets van, maar door middel van een deductieve redenering, gebaseerd op een aantal aannames, is dit het punt waarop we zijn aangekomen. Helaas dwingt het ons tot nogal bizarre en tegenstrijdige conclusies. Om maar één voorbeeld te geven: Galaten 3:26 zegt: "GIJ zijt in feite allemaal zonen van God door UW geloof in Christus Jezus." Er zijn nu bijna acht miljoen van ons die in Christus Jezus geloven, maar er wordt ons verteld dat we geen zonen van God zijn, maar gewoon goede vrienden. (w12 7/15 blz. 28, par 7)
Laten we eens kijken 'als deze dingen echt zo zijn'. (Handelingen 17: 11)
Aangezien Jezus dit verbond 'nieuw' noemde, moet er een eerder verbond zijn geweest. Het verbond dat het Nieuwe Verbond vervangt, was in feite een contractuele overeenkomst die Jehovah op de berg Sinaï met de natie Israël sloot. Mozes gaf ze eerst de voorwaarden. Ze luisterden en gingen akkoord met de voorwaarden. Op dat moment waren ze in een contractuele overeenkomst met de Almachtige God. Hun kant van de overeenkomst was om al Gods geboden te gehoorzamen. Het was Gods kant om hen te zegenen, ze tot zijn speciale eigendom te maken en ze in een heilige natie en een "koninkrijk van priesters" te veranderen. Dit staat bekend als het Wetsverbond en het was verzegeld, niet met handtekeningen op een stuk papier, maar met bloed.

(Exodus 19: 5, 6) . . . En nu, als GIJ mijn stem strikt zult gehoorzamen en inderdaad mijn verbond zult nakomen, dan zult GIJ zeker mijn speciale eigendom worden van alle [andere] volken, omdat de hele aarde van mij is. 6 En JIJ zelf zult voor mij een koninkrijk van priesters en een heilige natie worden. '. . .

(Hebreeën 9: 19-21) . . Want toen Mozes elk gebod volgens de wet tot het hele volk had gesproken, nam hij het bloed van de jonge stieren en de geiten met water en scharlakenwol en hysop en besprenkelde hij het boek zelf en het hele volk, 20 zeggende: "Dit is het bloed van het verbond dat God als last op U heeft gelegd."

Bij het sluiten van dit verbond hield Jehovah een nog ouder verbond dat hij met Abraham had gesloten.

(Genesis 12: 1-3) 12 En Jehovah zei vervolgens tegen A? Bram: „Ga uw weg uit uw land en van uw familieleden en van het huis van uw vader naar het land dat Ik u zal tonen; 2 en ik zal u tot een groot volk maken en u zegenen en uw naam groot maken; en bewijs jezelf een zegen. 3 En ik zal zegenen die u zegenen, en hij die kwaad over u roept, zal ik vervloeken, en alle families van de grond zullen zich zeker zegenen door middel van jou. '

Een grote natie zou van Abraham komen, maar meer, de naties van de wereld zouden gezegend worden door deze natie.
Nu slaagden de Israëlieten er niet in zich aan de overeenkomst te houden. Jehovah was dus niet meer wettelijk aan hen gebonden, maar hij moest nog steeds het verbond met Abraham nakomen. Dus rond de tijd van de Babylonische ballingschap inspireerde hij Jeremia om over een nieuw verbond te schrijven, een verbond dat van kracht zou worden als het oude ophield. De Israëlieten hadden het al ongeldig verklaard door hun ongehoorzaamheid, maar Jehovah oefende zijn recht uit om het tot de tijd van de Messias vele eeuwen van kracht te houden. In feite bleef het van kracht tot 3 ½ jaar na de dood van Christus. (Dan. 9:27)
Nu werd ook het nieuwe verbond met bloed verzegeld, net als het vorige. (Lukas 22:20) Onder het Nieuwe Verbond was het lidmaatschap niet beperkt tot de natie van natuurlijke Joden. Iedereen uit elk land kan lid worden. Het lidmaatschap was geen recht van geboorte, maar was vrijwillig en hing af van geloof in Jezus Christus. (Gal.3: 26-29)
Dus na deze schriftgedeelten te hebben onderzocht, is het nu duidelijk dat alle natuurlijke Israëlieten uit de tijd van Mozes bij Mt. De Sinaï tot aan de dagen van Christus had een verbondsrelatie met God. Jehovah doet geen loze beloften. Als ze daarom trouw waren gebleven, zou hij zijn woord hebben gehouden en van hen een koninkrijk van priesters hebben gemaakt. De vraag is: zouden ze allemaal een hemelse priester worden?
Laten we aannemen dat het aantal van 144,000 letterlijk is. (Toegegeven, we kunnen het hier mis hebben, maar speel mee omdat het letterlijk of symbolisch niet uitmaakt voor de doeleinden van dit argument.) We moeten ook aannemen dat Jehovah deze hele regeling al lang geleden in de hof van Eden had bedoeld toen hij gaf de profetie van het zaad. Dit omvatte het bepalen van het uiteindelijke aantal dat nodig zou zijn om het ambt van hemelse koningen en priesters te vervullen om de genezing en verzoening van de mensheid te bereiken.
Als het aantal letterlijk is, zou slechts een subgroep van natuurlijke Israëlieten in hemelse plaatsen van opzicht zijn aangesteld. Toch is het duidelijk dat alle Israëlieten in het oude verbond zaten. Evenzo, als het aantal niet letterlijk is, zijn er twee mogelijkheden voor wie koningen en priesters zou worden: 1) het is een niet-aangegeven maar vooraf bepaald aantal dat een ondergroep van alle natuurlijke joden zou hebben gevormd, of 2) het is een onbepaald aantal dat bestaat uit elke getrouwe Jood die ooit heeft geleefd.
Laten we duidelijk zijn. We proberen hier niet te bepalen hoeveel Joden naar de hemel zouden zijn gegaan als ze het verbond niet hadden verbroken, noch proberen we te bepalen hoeveel christenen er zullen gaan. Wat we vragen is hoeveel christenen er in het nieuwe verbond zijn opgenomen? Gegeven dat in elk van de drie scenario's die we hebben bekeken, alle natuurlijke Joden - alle vleselijke Israël - in het vorige verbond zaten, is er alle reden om te concluderen dat alle leden van het geestelijke Israël in het Nieuwe Verbond zijn. (Gal. 6:16) Elk lid van de christelijke gemeente is in het Nieuwe Verbond.
Als het aantal koningen en priesters letterlijk 144,000 is, dan zal Jehovah hen uit de hele 2,000 jaar oude christelijke gemeente in het Nieuwe Verbond selecteren, net zoals hij zou hebben gedaan uit het 1,600 jaar oude huis van Israël onder het Wetsverbond. Als het getal symbolisch is, maar nog steeds een onbepaald - voor ons - getal vertegenwoordigt vanuit het nieuwe verbond, dan werkt dit begrip nog steeds. Is dat tenslotte niet wat Openbaring 7: 4 zegt? Zijn deze niet verzegeld? van elke stam van de zonen van Israël. Elke stam was aanwezig toen Mozes het eerste verbond sloot. Als ze trouw waren gebleven, zou het (symbolische / letterlijke) aantal verzegelden zijn gekomen van die stammen. Het Israël van God verving de natuurlijke natie, maar verder veranderde er niets aan deze regeling; alleen de bron waaruit de koningen en priesters worden gehaald.
Is er nu een schriftgedeelte of een reeks schriftgedeelten die het tegendeel bewijst? Kunnen we aan de hand van de bijbel aantonen dat de overgrote meerderheid van de christenen geen verbondsverhouding met Jehovah hebben? Kunnen we aantonen dat Jezus en Paulus slechts spraken over een klein deel van de christenen die in het Nieuwe Verbond waren toen ze spraken over de vervulling van Jeremia's woorden?
Bij gebrek aan een behoorlijk deugdelijke redenering van het tegendeel, worden we gedwongen te erkennen dat alle christenen, net als de Israëlieten uit de oudheid, in een verbondsverhouding met Jehovah God staan. Nu kunnen we ervoor kiezen om zoals de overgrote meerderheid van de oude Israëlieten te zijn en niet aan onze kant van het verbond te voldoen, en zo de belofte mislopen; of we kunnen ervoor kiezen om God te gehoorzamen en te leven. Hoe dan ook, we zijn in het Nieuwe Verbond; we hebben Jezus als onze middelaar; en als we in hem geloven, zijn we Gods kinderen.

Meleti Vivlon

Artikelen door Meleti Vivlon.
    11
    0
    Zou dol zijn op je gedachten, geef commentaar.x