[Wachttorenstudie voor de week van mei 19, 2014 - w14 3 / 15 p. 20]
De strekking van dit artikel betreft het identificeren van wie voor ouderen onder ons moet zorgen en hoe de zorg moet worden toegediend.
Onder de ondertitel "De verantwoordelijkheid van het gezin", beginnen we met het citeren van een van de tien geboden: "Eer uw vader en uw moeder." (Ex. 20: 12; Ef. 6: 2) We laten dan zien hoe Jezus de Farizeeën en schriftgeleerden veroordeelde voor het niet naleven van deze wet vanwege hun traditie. (Mark 7: 5, 10-13)
gebruik 1 Timothy 5: 4,8,16, paragraaf 7 laat zien dat het niet de gemeente is, maar de kinderen die verantwoordelijk zijn voor de zorg voor ouder wordende of zieke ouders.
Tot nu toe is alles goed en wel. De Schriften laten zien - en we erkennen volledig - dat Jezus de Farizeeën veroordeelde omdat ze hun ouders onteren door een traditie (een mensenwet) boven de wet van God te stellen. Hun excuus was dat het geld dat voor de ouders had moeten zorgen, in plaats daarvan naar de tempel ging. Aangezien het uiteindelijk in Gods dienst zou worden gebruikt, was deze schending van de goddelijke wet toegestaan. Met andere woorden, ze voelden dat het doel de middelen heiligde. Jezus was het daar absoluut niet mee eens en veroordeelde deze liefdeloze houding. Laten we dat voor onszelf lezen om het duidelijk in gedachten te hebben.
(Markeer 7: 10-13) Mozes zei bijvoorbeeld: 'Eer je vader en je moeder' en 'Laat iemand die misbruik van zijn vader of moeder spreekt ter dood worden gebracht.' 11 Maar u zegt: 'Als een man tegen zijn vader of zijn moeder zegt:' Wat ik ook heb dat u ten goede kan komen, is corban (dat wil zeggen, een geschenk opgedragen aan God),”' 12 je laat hem niet langer één ding voor zijn vader of zijn moeder doen. 13 Zo maak je het woord van God ongeldig door je traditie die je hebt uitgesproken. En je doet veel dingen zoals dit. "
Dus door hun traditie, een gift of offer gewijd aan God, stelde hen vrij van gehoorzaamheid aan een van de tien geboden.
De Schriften laten ook zien, en we erkennen nogmaals dat het de verantwoordelijkheid van de kinderen is om voor de ouders te zorgen. Paulus houdt geen rekening met de gemeente om dit te doen als de kinderen gelovigen zijn. Hij somt geen aanvaardbare uitzonderingen op deze regel op.
“Maar als een weduwe kinderen of kleinkinderen heeft, laat deze dan eerst leren om goddelijke toewijding te beoefenen in hun eigen huishouden en aan hun ouders en grootouders terugbetalen wat hun toekomt, want dit is aanvaardbaar in Gods ogen ...8 Zeker als iemand niet voorziet in degenen die van hem zijn, en in het bijzonder voor degenen die lid zijn van zijn huishouden, hij heeft het geloof verstoten en is erger dan een persoon zonder geloof. 16 Als een gelovige vrouw familieleden heeft die weduwen zijn, laat haar hen dan zo helpen dat de gemeente niet wordt belast. Dan kan het diegenen helpen die echt weduwen zijn. ”(1 Timothy 5: 4, 8, 16)
Dit zijn sterke, ondubbelzinnige uitspraken. Zorg voor ouders en grootouders wordt beschouwd als 'een praktijk van godvruchtige toewijding'. Als u dit niet doet, wordt iemand 'erger dan een persoon zonder geloof'. Kinderen en familieleden moeten de ouderen helpen zodat 'de gemeente niet wordt belast'.
Vanaf paragraaf 13 beschouwen we informatie onder de ondertitel “De verantwoordelijkheid van de congregatie”. Op basis van het voorgaande kun je op dit moment in de studie heel goed concluderen dat de verantwoordelijkheid van de congregatie beperkt is tot situaties waarin er geen gelovige familieleden zijn. Helaas niet. Net als de Farizeeën hebben ook wij onze tradities.
Wat is traditie? Is het niet een gemeenschappelijke set regels om een gemeenschap te leiden? Deze regels worden gehandhaafd door de gezagsdragers in de gemeenschap. Aldus worden tradities of gewoonten een ongeschreven maar universeel geaccepteerd gedragspatroon binnen elke gemeenschap van mensen. Onze westerse traditie of gewoonte vereiste bijvoorbeeld dat een man een pak en stropdas droeg en een vrouw een rok of jurk wanneer hij naar de kerk ging. Het vereiste ook dat een man schoon geschoren was. Als Jehovah's Getuigen volgden we deze traditie. Tegenwoordig dragen zakenmensen zelden pak en stropdas en worden baarden algemeen geaccepteerd. Aan de andere kant is het tegenwoordig bijna onmogelijk voor een vrouw om een rok te kopen omdat broeken de mode zijn. Maar in onze gemeenten blijft deze traditie gehandhaafd. Dus wat begon als een gewoonte of traditie van de wereld is overgenomen en bewaard als een voor Jehovah's Getuigen. We blijven op deze manier handelen en geven de reden dat het is gedaan om eenheid te bewaren. Voor een Jehovah's Getuige heeft het woord 'traditie' een negatieve connotatie vanwege de frequente veroordeling ervan door Jezus. Daarom labelen we het opnieuw als "eenheid".
Veel zusters zouden graag in het veld gaan om een elegant broekpak te dragen, vooral in koude wintermaanden, maar ze doen dit niet omdat onze traditie, afgedwongen door onze lokale gemeenschapsfiguren, dit niet toestaat. Indien gevraagd waarom, zal het antwoord altijd zijn: "omwille van de eenheid."
Als het gaat om de zorg voor ouderen, hebben we ook een traditie. Onze versie van corban is de fulltime bediening. Als de kinderen van een bejaarde of zieke ouder in Bethel dienen, of zendelingen of pioniers zijn die ver weg dienen, raden we aan dat de gemeente misschien de taak op zich wil nemen om voor hun bejaarde ouders te zorgen, zodat ze voltijds kunnen blijven service. Dit wordt als goed en liefdevol beschouwd om te doen; een manier om God te dienen. Deze fulltime bediening is ons offer aan God, of corban (een geschenk opgedragen aan God).
Het artikel legt uit:
“Sommige vrijwilligers verdelen de taken met anderen in de gemeente en zorgen voor ouderen op basis van rotatie. Hoewel ze zich realiseren dat ze door hun eigen omstandigheden niet in staat zijn om voltijds te werken, helpen ze de kinderen graag bij het blijven hun gekozen carrière zo lang mogelijk. Wat een uitstekende geest laten zulke broers zien! ”(Par. 16)
Het klinkt leuk, zelfs theocratisch. De kinderen hebben een carrière. We willen die carrière graag hebben, maar kunnen dat niet. Het minste wat we kunnen doen, is de kinderen helpen in hun leven te blijven gekozen carrière door voor hen in te vullen en te zorgen voor de behoeften van hun ouders of grootouders.
We kunnen er zeker van zijn dat de traditie van corban klonk aardig en theocratisch voor zowel de religieuze leiders als hun volgelingen in de dagen van Jezus. De Heer nam echter grote uitzondering op deze traditie. Hij staat niet toe dat zijn onderdanen hem ongehoorzaam zijn, alleen omdat ze redeneren dat ze handelen voor een rechtvaardige zaak. Het doel rechtvaardigt de middelen niet. Jezus heeft geen zendeling nodig om in zijn opdracht te blijven als de ouders van die persoon thuis nodig zijn.
Het is waar dat de Society veel tijd en geld investeert in het trainen en onderhouden van een zendeling of Betheliet. Alles wat verspild zou kunnen worden als de broer of zus moet vertrekken om voor bejaarde ouders te zorgen. Voor Jehovah is dit echter niet van belang. Hij inspireerde de apostel Paulus om de gemeente te instrueren om kinderen en kleinkinderen 'eerst te leren om goddelijke toewijding in hun eigen huishouden te oefenen en hun ouders en grootouders terug te betalen wat hun toekomt, want dit is aanvaardbaar in Gods ogen.' (1 Tim. 5: 4)
Laten we dat even analyseren. Deze praktijk van godvruchtige toewijding wordt gezien als een terugbetaling. Wat betalen de kinderen terug aan de ouders of grootouders? Eenvoudig zorgen? Is dat alles wat je ouders voor je hebben gedaan? Je gevoed, gekleed, gehuisvest? Misschien, als je niet-liefhebbende ouders had, maar voor de meesten van ons, durf ik te zeggen dat het geven niet is gestopt met het materiaal. Onze ouders waren er op alle mogelijke manieren voor ons. Ze gaven ons emotionele steun; ze gaven ons onvoorwaardelijke liefde.
Als een ouder de dood nadert, is wat ze willen en nodig hebben bij hun kinderen te zijn. Kinderen moeten ook de liefde en steun terugbetalen die hun ouders en grootouders in de meest kwetsbare jaren aan hen hebben besteed. Geen enkele gemeente, die haar leden liefheeft, kan dat vervangen.
Maar onze organisatie verwacht van ouder wordende, zieke of stervende ouders dat ze deze meest menselijke behoefte opofferen omwille van de volletijddienst. In wezen zeggen we dat het werk dat een zendeling doet zo waardevol is voor Jehovah dat hij het beschouwt als het overtroeven van de noodzaak om goddelijke toewijding te tonen door de ouders of grootouders terug te betalen wat ze verschuldigd zijn. Dat je in dit geval het geloof niet verloochent. We keren in feite de woorden van Jezus om en zeggen dat 'God opoffering wil en geen genade'. (Mat. 9: 13)
Ik besprak dit onderwerp met Apollos en hij merkte op dat Jezus zich nooit op de groep concentreerde, maar altijd op het individu. Het ging nooit om wat goed was voor de groep, maar altijd om het individu. Jezus sprak over het verlaten van de 99 om de verloren 1-schapen te redden. (Mat. 18: 12-14) Zelfs zijn eigen offer werd niet gebracht voor het collectief, maar voor het individu.
Er zijn geen geschriften die het standpunt ondersteunen dat wordt uitgedrukt dat het liefdevol en acceptabel is in de ogen van God om iemands ouders of grootouders over te laten aan de zorg voor de gemeente, terwijl men voltijds in een ver land blijft. Toegegeven, ze hebben misschien meer zorg nodig dan kinderen kunnen bieden. Het kan zijn dat professionele zorg nodig is. Toch laat het verlaten van de zorg die kan worden geboden door “gemeente-vrijwilligers” terwijl men de traditie blijft handhaven dat de bediening van doorslaggevend belang is in strijd met wat Jehovah duidelijk in zijn woord zegt de verplichting van het kind te zijn.
Hoe betreurenswaardig dat we net als de schriftgeleerden en Farizeeën het woord van God ongeldig hebben gemaakt door onze traditie.
Hallo, ik vroeg me af of de studie een soort blanco cheque was voor degenen die 'carrières' volgen binnen de organisatie. (Ik heb omgekeerde komma's rond het woord carrière gezet, want toen ik de vergaderingen bijwoonde (met het oog op de doop) en de bijbelstudies rond die tijd concentreerde ik me op het idee dat hoger onderwijs, diploma's en hoogvliegende carrières een beetje ver weg zijn waar leden (en ikzelf) zich op zouden moeten concentreren. - tenslotte een diploma in bijv. accountancy (dat is waar ik op dat moment aan dacht (onderdeel van de redenering... Lees verder "
Heeft iemand de tekst van Psalm 71: 18 opgemerkt die in paragraaf 3 is gemarkeerd
'En zelfs tot op hoge leeftijd en grijs hoofd, o God, verlaat mij niet. Totdat ik over uw arm aan de GENERATIE mag vertellen, aan allen die willen komen, over uw macht.
_______
Dus hoe zou de GB de generatie hier interpreteren? overlapping
De doordeweekse bijeenkomst werd afgesloten met lied 44, 'Vreugdevol delen in de oogst'. Het lied is gebaseerd op de gelijkenis van de tarwe en het onkruid. Gedeeltelijk zegt het lied:
We leven in de tijd van de oogst,. . . Gods glorieuze engelen zijn maaiers; In dit werk hebben we ook een aandeel. . . Zowel de oogst als de prediking zijn dringend, want binnenkort zullen we worden geconfronteerd.
[Einde citaat]
Maar zie hier. en hier. voor een analyse van de uitdrukking "besluit van het samenstel van dingen".
Bobcat
Heeft dit geblogd op Zorg voor alles.
En ik kan mijn eigen naam nog steeds niet spellen 🙂
Christen niet Christin
Wat een absoluut racket !!
Het kan zeker niet lang meer duren voordat de WT Corporation voor iedereen zichtbaar is.
Ze hebben zo lang gewezen op de schriftuurlijke tekortkomingen van anderen dat het tijd werd dat ze hun verdiende loon kregen.
Het trieste is dat wanneer het gebeurt, het door Satan de Duivel en zijn afvallige horden in een aanval op Gods volk zal worden verwrongen.
Zo vermoeiend 🙁
Ik ben geen accountant, maar ik heb begrepen dat wanneer men de gelofte van armoede aflegt, men gewetensvol bezwaar maakt tegen het aanvaarden van voordelen van een particuliere of openbare verzekering die betalingen verricht voor overlijden, invaliditeit, ouderdom, pensionering of medische zorg. De persoon die de gelofte aflegt, doet afstand van alle rechten om enige socialezekerheidsbetaling of -uitkering te ontvangen, en gaat ermee akkoord dat er geen uitkeringen of betalingen aan iemand anders zullen worden gedaan op basis van zijn loon en inkomen als zelfstandige (letterlijk van de IRS-website). Alle speciale volletijddienaren zijn verplicht om de gelofte van armoede af te leggen. Dit ontslaat de organisatie van de betalingsverplichting... Lees verder "
Het lijkt een logische redenering. Ik weet niet zeker of het alleen maar wensdenken was. Zo'n beslissing getuigt helemaal niet van nederigheid. Lijkt een beetje op de rijke die besloot om meer opslagruimte te bouwen, zodat hij niet meer hoefde te werken, maar Gods visie helemaal niet opnam. WTBS deed min of meer hetzelfde. Ze hadden moeten beslissen wat juist was en als het geld uiteindelijk op was, who cares ... zou het paradijs er zijn 🙂
Het klopt weer wat je zei, het klinkt ook als corban voor mij. Hoe kunnen ze in hemelsnaam 1Timothy 5 in deze kwestie negeren, het geeft duidelijk aan hoe God over deze zaken denkt. Het enige dat er nu toe lijkt te doen in de religie is dat men dient de organisatie ten koste van alles. we weten dat we in deze zaken in evenwicht moeten zijn, maar geen christen kan de verantwoordelijkheid van hun ouders echt op anderen leggen. Ze hadden niet hun eigen verantwoordelijkheden om voor te zorgen. Dit bevestigt nogmaals mijn mening dat de religie gewoon niet op mensen is gericht... Lees verder "
Dank je Meleti…. Stachys je gedachten zijn perfect. Bij de jaarlijkse RBC-inspectie van KH's worden juridische dossiers herzien en als de KH nog geen 501c3 is, wordt de gastgemeente gevraagd om zo snel mogelijk een 501c3 Non-Profit Corporation op te richten. Natuurlijk heeft Branch Legal de artikelen en statuten opgesteld om de Branch volledige controle over het onroerend goed te geven in elke situatie… .. voor altijd. De "organisatie" is in wezen uitgegroeid tot een wereldwijde commerciële aannemer. In plaats van stripcentra of fastfoodrestaurants te bouwen, bouwen we fornuissnijder KH's, met behulp van vrijwilligerswerk. Voordat de eerste vergadering wordt gehouden, heeft het pand... Lees verder "
Nog een reden waarom ik enige tijd geleden stopte met bijdragen. Ik heb het daarvoor gebudgetteerde geld genomen en het gebruikt om degenen te helpen die ik ken die echt in nood zijn. Veel meer voldoening.
Dat is precies wat ik nu ook heb besloten te doen.
Voor de goede orde, in de VS kan men voor een minimum van 40 kwartalen tot 70 betalen voor sociale zekerheid, wat niet-optioneel is met privé-dienstverband.
Dit komt in aanmerking voor levenslange pensionering en medicare voordelen, die na overlijden aan een echtgenoot kunnen worden doorgegeven.
Stel je een volwassen ouderling voor in het managementteam van het bijkantoor, een CO, of een gepensioneerde DO, stel je voor dat ze diepgaand onderzoek deden naar een leerstelling (607, bloed, tweede dood in Armageddon) en na intensieve studie tot een conclusie kwamen die in strijd was met de huidige lichte interpretatie. Gezien hun totale afhankelijkheid van de “organisatie” (corporatie), wat is de kans dat ze de resultaten van hun onderzoek aan de GB voorleggen? Nul. Ik ben er zeker van dat sommige van deze rijpe ouderlingen persoonlijke opvattingen hebben die niet in overeenstemming zijn met onze officiële leringen, maar ze zullen vast en zeker zijn lippen verzegeld houden. Zelfs een suggestie dat GB-interpretatie schriftuurlijk zou kunnen zijn... Lees verder "
Er is altijd een afweging tussen de korte en de lange termijn. Het consistente advies in de KM- en assemblageprogramma's was om te profiteren van kortetermijnmogelijkheden om 'het Koninkrijk op de eerste plaats te stellen'. Helaas halen de realiteiten van het leven op de lange termijn ons vroeg of laat in, en wordt duurzaamheid een probleem. Het Wachttorengenootschap oefent voor zijn eigen zakelijke beslissingen wijsheid uit bij het doen van langetermijninvesteringen zonder kortetermijndenken, voor het grootste deel. Van de jaren dertig tot bijna de jaren negentig werd het krijgen van kinderen ontmoedigd, evenals zelfinvesteringen in onderwijs en opleiding. Hogere inkomsten werden bestempeld als materialisme en een “gebrek aan geloof”... Lees verder "
Voor degenen die van hun carrière een bijzondere volletijddienst hebben gemaakt, is het een heel moeilijk dilemma om voor bejaarde ouders te zorgen (of ze nu JW zijn of niet). Ik denk niet dat veel van onze oude zwaargewichten verwachtten deze situatie in dit systeem het hoofd te bieden. Armageddon zou de dag redden. Misschien zijn ze nu eind 50-60, afhankelijk van het pensioenpakket. Voor Bethelieten betekent dit een levensstijl onder oude vrienden, in een stijlvol, omheind seniorenhuisvestingsproject, alle rekeningen betaald, parkachtig, comfortabel, geweldige gezondheidszorg, met weinig zorgen of zorgen, geweldige vakanties, de groene... Lees verder "
Goed, logisch redeneren. Bedankt voor het delen van het perspectief, MaxwellSmartjw.
PS: ik ben dol op de gebruikersnaam.
Hoe graag we het ook willen zien, we hebben een klasse van “geestelijken” - het is zo triest dat we zoveel lijken op de religies die we altijd hebben veroordeeld.
Bedankt allemaal voor uw vriendelijke woorden. Ik heb altijd echte christelijke liefde gevoeld van degenen die op deze site posten. Menrov, je woorden hebben meer geholpen dan je denkt. Het vreemde aan de situatie van mijn moeder is dat de 'oude familievrienden en buren', zoals ik graag verwijs naar die vrienden die we dierbaar waren voordat we Getuigen werden, via mij in contact zijn gebleven met mijn moeder. Sommigen die in mijn stad wonen, komen wel op bezoek… maar geen broers en zussen. Toch scheppen wij (JW's) op over de liefde die we tonen. Ik ben niet langer in de... Lees verder "
Uitstekend artikel, heel waar. Wat mij het meest bedroeft, is het feit dat we constant worden aangemoedigd om zelfs onze ouders te mijden voor het geval ze de 'waarheid' verlaten, we veronderstelden dat we hen liefde, relatie en zorg zouden geven omwille van het organisatorische beleid om ze terug te kopen naar de organisatie. . We maskeren dit zelfs als een wil van God, maar als een vloek wanneer oude ouders echt hulp nodig hebben, misschien vanwege het gezondheidsprobleem dat ons wordt verteld - het is onze christelijke verantwoordelijkheid om voor hen te zorgen. (het bespreken van spirituele zaken is verboden). Dit is in ieder geval mijn ervaring. Trouwens... Lees verder "
Dorcas, ik bied je mijn liefde en steun, mijn zus. Je moeder is gezegend met zo'n liefhebbende en toegewijde dochter. Ik hoop dat je kinderen je helpen en naar je voorbeeld kijken.
Ik veronderstel dat ik uw opmerkingen zo op prijs stel, omdat ik mezelf in deze positie bevind van de zorg voor mijn bejaarde moeder. Het is vreemd dat, hoewel ze al meer dan 40 jaar een getrouwe Getuige is en velen beweren haar lief te hebben, ze absoluut GEEN bezoek krijgt van iemand in de gemeente behalve van enkelen die zelf worstelen met leeftijd en zwakheden en die sympathiseren met onze situatie. Oudere bezoeken? Nee. Pioniersbezoeken? Nee. Aanbiedingen van hulp? Nee. Ik vermoed dat de reden daarvoor is dat ik geen pionier ben, maar ik zou het mis kunnen hebben. Er is een... Lees verder "
Hallo Dorcas, ik waardeer uw inspanningen om voor uw moeder te zorgen zeer. Ik weet hoe moeilijk dit kan zijn. Het is een periode waar je niet naar op zoek was maar uit respect en liefde voor je moeder (of ouders in het algemeen), je past je gewoon aan en doet wat haalbaar is. Ik zie min of meer hetzelfde in onze gemeente. Er is zoveel aandacht voor de velddienst dat de meeste verkondigers in de gemeente slechts heel weinig tijd besteden aan het zorgen voor de zwakke of de oude, hoewel er gelukkig altijd maar heel weinig zijn die hun best doen... Lees verder "
Ik voel voor je, Dorcas. Mijn vrouw en ik hebben het voorrecht gehad om gedurende een geruime tijd voor haar moeder te zorgen zonder enige hulp van haar familieleden. Het was moeilijk en het betekende dat we veel dingen moesten opgeven, maar we hebben er geen van beiden spijt van, en we zouden achteraf ook niet anders hebben gedaan. Het is door gehoorzaamheid als deze door godvruchtige toewijding te tonen door te zorgen voor degenen die eens voor ons hebben gezorgd, dat we gunst vinden in Gods ogen. En we hebben alle gunst nodig die we kunnen krijgen. 🙂
Dorcas, ik kan je benadrukken. Mijn grootmoeder heeft me opgevoed toen mijn moeder wegging. In de buurt van haar sterfdagen was ik vaak uitgeput van het werk en kon ik niet veel voor haar zorgen. Ik geloof dat niet alleen ouders die ziek en oud zijn willen & hebben hun kinderen nodig om bij hen te zijn - de kinderen zelf zouden onder die omstandigheden zo veel mogelijk bij hun ouders / grootouders willen zijn. de gehoorzaamheid aan aanbevelingen / instructies van de Wachttoren, enz. - en geloven dat deze van Jehovah afkomstig zijn - zou dit waarschijnlijk terzijde schuiven het verlangen van de kinderen om bij hun bejaarden te zijn.
Hallo Dorcas
Ik hou van je. Ik wilde dit alleen maar zeggen en je bedanken.
Als ik iets kan doen, zal ik het doen. Je bent in mijn gebedenpoppet.