Het Besturende Lichaam is, naar eigen zeggen, de 'hoogste kerkelijke autoriteit voor het geloof van Jehovah's Getuigen' wereldwijd. (Zie punt 7 van de Verklaring van Gerrit Losch.[I]) Niettemin is er in de Schrift geen fundament voor een besturende autoriteit die uit mannen bestaat om Jezus Christus te vervangen als degene die de wereldwijde gemeente leidt. Voormalig president Fred Franz betoogde dit punt, zij het paradoxaal genoeg, in zijn Afstudeerrede naar de 59th klasse van Gilead. De enige bijbelse tekst die het Besturende Lichaam ooit heeft ontwikkeld om zijn greep op macht te ondersteunen, is de gelijkenis in Matthew 24: 45-47 waar Jezus spreekt over, maar niet identificeert, een slaaf die belast is met het voeden van zijn eigen land.
Vroeger werd aan Getuigen geleerd dat alle gezalfde christenen - een kleine subset van Jehovah's Getuigen - de getrouwe slavenklasse vormden, met het Besturende Lichaam als hun de facto stem. Echter, in de 15 juli, 2013 uitgave van De wachttoren, het Besturende Lichaam heeft een gewaagde en controversiële herinterpretatie aangenomen van Matthew 24: 45-47 die zichzelf de officiële status verleent van de getrouwe slaaf die Jezus heeft aangesteld om zijn kudde te voeden. (Zie voor een volledige bespreking van deze interpretatie: Wie echt de getrouwe en beleidvolle slaaf? Nog meer informatie is beschikbaar onder de categorie Trouwe slaaf.)
Het lijkt erop dat het Besturende Lichaam de druk voelt om hun positie van autoriteit te rechtvaardigen. Broeder David Splane opende zijn recente Morning Worship talk met dit scenario:

"Een leergierige zuster komt naar je toe na de ontmoeting op zondag en zegt:" Nu weet ik dat er de afgelopen 1900 jaar altijd gezalfden op aarde zijn geweest, maar recentelijk zeiden we dat er geen trouwe en discrete slaaf was die spiritueel eten op het juiste moment gedurende de laatste 1900-jaren. Wat is daar de gedachte achter? Waarom hebben we onze kijk daarop veranderd? '

Hij pauzeert dan, kijkt naar het publiek en stelt de uitdaging: “Nou, we wachten. Hoe zou u antwoorden? '
Suggereert hij dat het antwoord duidelijk moet zijn? Onwaarschijnlijk. Misschien, gezien de wrange glimlach die bij zijn milde uitdaging hoort, weet hij dat er geen persoon in het publiek is die de positie goed kan verdedigen. Daartoe somt hij vervolgens vier factoren op in een poging aan te tonen waarom Jezus woorden over de getrouwe slaaf die de kudde zou voeden, pas in de 20e eeuw konden worden vervuld.th eeuw.

  1. Er was geen bron van geestelijk voedsel.
  2. De slechte houding van de hervormers tegenover de Bijbel.
  3. De verdeling die bestond tussen de hervormers.
  4. Het gebrek aan steun onder de hervormers voor het predikingswerk.

Het is u misschien opgevallen dat dit geen schriftuurlijke redenen zijn om te argumenteren tegen een 1900-jarig bestaan ​​van een getrouwe slaaf die de huisknechten voedt. In feite citeert hij in deze hele presentatie geen enkele tekst. We moeten dus op zijn logica vertrouwen om ons te overtuigen. Laten we er eens naar kijken, zullen we?

1. 'De bron van geestelijk voedsel'

Broeder Splane vraagt: "Wat is de bron van geestelijk voedsel?" Zijn antwoord: "De Bijbel."
Vervolgens redeneert hij dat er vóór 1455 geen gedrukte versies van de Bijbel waren. Geen Bijbel, geen eten. Geen voedsel, niets voor de slaaf om de huisknechten mee te voeden, dus geen slaaf. Het is waar dat er voorafgaand aan de drukpers geen "gedrukte" versies konden zijn, maar er waren veel "gepubliceerde" versies. Dit is in feite wat de publicaties zelf hebben onthuld.

'De ijverige vroege christenen zetten zich in om zoveel mogelijk kopieën van de bijbel te produceren, allemaal met de hand gekopieerd. Ze pionierden ook het gebruik van de codex, die pagina's had als een modern boek, in plaats van scrollen te blijven gebruiken. (w97 8 / 15 p. 9 - Hoe de Bijbel tot ons kwam)

De verspreiding van christelijke overtuigingen leidde al snel tot een vraag naar vertalingen van zowel de christelijke Griekse Geschriften als de Hebreeuwse Geschriften. Talloze versies in dergelijke talen zoals Armeens, Koptisch, Georgisch en Syrisch werden uiteindelijk gemaakt. Vaak moesten alfabetten alleen voor dat doel worden bedacht. Er wordt bijvoorbeeld gezegd dat Ulfilas, een vierde-eeuwse bisschop van de Romeinse kerk, een gotisch schrift heeft uitgevonden om de bijbel te vertalen. (w97 8 / 15 p. 10– Hoe de Bijbel tot ons kwam)

Splane spreekt nu de getuigenis van zijn eigen publicaties tegen.
Gedurende de eerste vier eeuwen van het christendom waren er op zijn minst veel exemplaren van de bijbel vertaald in de moedertaal van talrijke volken. Hoe denkt Splane anders dat Petrus en de apostelen in staat waren om Jezus 'gebod om zijn schapen te voeden te gehoorzamen als er geen voedsel was om ze mee te voeden? (Johannes 21: 15-17) Hoe is de gemeente anders gegroeid van ongeveer 120 met Pinksteren tot de miljoenen volgelingen die er waren ten tijde van de bekering van de Romeinse keizer Constantijn? Welk voedsel aten ze als de bron van geestelijk voedsel, de bijbel, niet voor hen beschikbaar was? Zijn redenering is volkomen belachelijk!
Broeder Splane geeft toe dat de dingen halverwege de 1400e eeuw veranderden. Het was de technologie, de uitvinding van de drukpers, die de wurggreep doorbrak die de kerk had in de bijbelverspreiding tijdens de donkere eeuwen. Hij gaat echter niet in op details, aangezien dit zijn argument zou ondermijnen dat de afwezigheid van de bron van voedsel, de Bijbel, gedurende 1900 jaar geen slaaf betekende. Hij vermeldt bijvoorbeeld niet dat het eerste boek dat ooit op de Gutenbergpers werd gedrukt, de Bijbel was. Tegen de 1500e eeuw was het beschikbaar in het Engels. Tegenwoordig patrouilleren schepen langs de kust om de illegale smokkel van drugs te stoppen. In de 1500e eeuw werd er langs de Engelse kust gepatrouilleerd om te voorkomen dat de illegale handel in Tyndales Engelse bijbels het land binnenkwam.
In 1611 begon de King James Bible de wereld te veranderen. Historici melden dat iedereen de Bijbel las. De leer ervan had invloed op elk aspect van het leven. In zijn boek The Book of Books: The Radical Impact of the King James Bible, 1611-2011, Melvyn Bragg schrijft:

“Wat een verschil maakte het voor 'gewone' mensen, om, net als zij, in staat te zijn om met Oxford opgeleide priesters te betwisten en het is vaak beter gemeld!”

Dit klinkt nauwelijks als een tekort aan voedsel, nietwaar? Maar wacht, we moeten rekening houden met de achttiende en negentiende eeuw. Miljoenen bijbels werden in vrijwel elke taal over de hele wereld gedrukt en verspreid. Al deze overvloed aan geestelijk voedsel vond plaats vóór 1919, toen het Besturende Lichaam zegt dat hun voorgangers werden aangesteld als de getrouwe slaaf van Christus.

2. „De houding van sommigen die toegang hadden tot de Bijbel was niet altijd de beste”

Aangezien de Bijbel gemakkelijk beschikbaar was tijdens de protestantse hervorming, introduceert Splane een nieuwe factor om te argumenteren tegen het bestaan ​​van een getrouwe slaaf. Hij stelt dat er heel weinig verschil was tussen de protestantse hervormers en de katholieke geestelijken.

"Veel van de protestantse hervormers namen uit de Bijbel wat hen behaagde en verwierpen de rest."

Wacht even! Kan hetzelfde niet worden gezegd van de protestanten van vandaag? Hoe komt het dat Splane in een soortgelijk klimaat nu zegt dat de getrouwe slaaf bestaat? Als zeven Jehovah's Getuigen nu de slaaf kunnen vormen, zouden zeven gezalfde mannen dan niet tijdens de Reformatie ook de slaaf hebben kunnen vertegenwoordigen? Verwacht broeder Splane dat wij geloven dat hoewel er - naar eigen zeggen - er altijd gezalfd is op aarde in de afgelopen 1900 jaar, Jezus nooit zeven bekwame mannen kon vinden om als zijn getrouwe slaaf te dienen? (Dit is gebaseerd op de aanname van het Besturende Lichaam dat de slaaf een regerende autoriteit is.) Rekt hij onze goedgelovigheid niet verder uit dan het breekpunt?
Er is nog meer.

3. "De enorme verdeling onder de hervormers"

Hij spreekt over de vervolging van trouwe wederdopers. Hij noemt Anne Boleyn, de tweede vrouw van Henry VIII, die gedeeltelijk werd geëxecuteerd omdat ze een geheime evangelicus was en het drukken van de Bijbel ondersteunde. Dus de verdeling tussen de hervormers is de reden dat ze niet als de trouwe en discrete slaaf worden beschouwd. Eerlijk genoeg. We kunnen beschuldigen dat zij de slechte slaaf zijn. De geschiedenis laat zien dat zij zeker de rol hebben gespeeld. Oh, maar er is een wrijving. Onze 2013-herinterpretatie heeft de kwade slaaf gedegradeerd tot de status van een waarschuwingsmetafoor.
Maar hoe zit het met alle christenen die deze kwaadaardige hervormers hebben vervolgd, gemarteld en vermoord vanwege hun geloof en ijver om het woord van God te verspreiden - voor het drukken van de Bijbel, zoals Anne Boleyn? Moeten deze door broeder Splane niet als waardige slavenkandidaten worden beschouwd? Zo nee, wat zijn dan in feite de criteria voor de aanstelling van slaven?

4. 'De houding tegenover het predikingswerk'

Broeder Splane wijst erop dat protestantse hervormers niet actief waren in de prediking. Hij laat zien hoe het de katholieke religie was die het meest verantwoordelijk is voor het verspreiden van het woord van God over de hele wereld. Maar de hervormers geloofden in voorbestemming en waren dus niet ijverig in het predikingswerk.
Zijn redenering is misleidend en zeer selectief. Hij wil ons laten geloven dat alle hervormers in voorbestemming geloofden en het predikingswerk en de bijbelverspreiding meden en anderen vervolgden. Baptisten, Methodisten, Adventisten zijn maar drie groepen die zich bezighouden met zendingswerk over de hele wereld en in aantal zijn gegroeid dat het onze overtreft. Al deze groepen dateren van vóór Jehovah's Getuigen. Deze groepen, en vele anderen, zijn actief geweest om de bijbel in hun eigen taal in handen te krijgen van de plaatselijke bevolking. Zelfs nu nog hebben deze groepen zendelingen in evenveel landen als Jehovah's Getuigen. Het lijkt erop dat er de afgelopen twee- of driehonderd jaar verschillende christelijke denominaties zijn geweest die aan Splane's kwalificatiecriteria als de getrouwe slaaf hebben voldaan.
Het lijdt geen twijfel dat broeder Splane, als hij dit bezwaar voorlegt, deze groepen zou diskwalificeren omdat ze geen volledige Bijbelse waarheid onderwijzen. Ze hebben een aantal dingen goed, en andere dingen verkeerd. Jehovah's Getuigen schilderen vaak met dat penseel, maar realiseren zich niet dat het hen net zo goed bedekt. In feite was het niemand minder dan David Splane zelf die dat bewees.
Afgelopen oktober sneed hij onbewust de pinnen uit onder vrijwel elke doctrine die uniek is voor Jehovah's Getuigen. In zijn toespraak met de afgevaardigden van de jaarlijkse bijeenkomst over types en antitypes van menselijke oorsprong, verklaarde hij dat het gebruik van dergelijke types zou neerkomen op "verder gaan dan wat er staat." Onze overtuiging dat de andere schapen een secundaire groep christenen zijn, is gebaseerd op een typische / antitypische toepassing die niet in de Bijbel wordt gevonden. (Zien "Verder gaan dan wat is geschreven.") Ons geloof in 1914 als het begin van Christus 'aanwezigheid is gebaseerd op een antitypische toepassing van de zeven keer van de waanzin van Nebukadnessar die ook niet in de Bijbel wordt gevonden. Oh, en hier is de kicker: onze overtuiging dat 1919 het punt markeert waarop Jezus de getrouwe en discrete slaaf aanstelde, is gebaseerd op antitypische toepassingen zoals de inspectie van de tempel en de boodschapper van het Verbond die geen schriftuurlijke toepassing hebben na hun eerste eeuw vervulling. Als je ze op 1919 toepast, moet je deelnemen aan de niet-schriftuurlijke toepassing van antitypes die Splane vorig jaar zelf heeft veroordeeld.

Een crisisleer

Het Besturende Lichaam oefent een niveau van controle uit over zijn kudde, wat tegenwoordig vrij zeldzaam is in christelijke religies. Om die controle te behouden, is het noodzakelijk dat de gelovigen geloven dat deze mannen door Christus zelf zijn aangesteld. Als die afspraak niet in 1919 begon, blijven ze achter om uit te leggen wie de getrouwe slaaf in die tijd was en terug in de geschiedenis. Dat wordt lastig en zou hun nieuw versterkte autoriteit ernstig ondermijnen.
Voor velen zal de oppervlakkige logica die Splane gebruikt om zijn zaak te maken, geruststellend lijken. Maar voor iedereen met een beetje kennis van de geschiedenis van het christendom en een liefde voor de waarheid zijn zijn woorden verontrustend, zelfs minachtend. We kunnen het niet helpen, maar voelen ons beledigd wanneer zo transparant meretricious argument wordt gebruikt in een poging ons te bedriegen. Net als de prostituee waar het woord vandaan komt, is het argument verkleed om te verleiden, maar als je langs de provocerende kleding kijkt, zie je een wezen vol ziekte; iets om verafschuwd te worden.
___________________________________________
[I] Deze verklaring maakt deel uit van een voorlegging aan de rechtbank in een kindermisbruikzaak waarin Gerrit Losch weigert een dagvaarding te gehoorzamen om namens het bestuursorgaan voor de rechtbank te verschijnen en ook waarin het bestuursorgaan weigert zich over te geven bevolen documenten van ontdekking. Hiervoor werd het veroordeeld voor de rechtbank en een boete van tien miljoen dollar opgelegd. (Er moet worden opgemerkt dat dit een schending lijkt te zijn van het Bijbelse gebod om zich aan de overheidsinstanties te onderwerpen als dit de wet van God niet schendt. - Romeinen 13: 1-4)

Meleti Vivlon

Artikelen door Meleti Vivlon.
    34
    0
    Zou dol zijn op je gedachten, geef commentaar.x