"... je verlangen zal uitgaan naar je man, en hij zal je domineren." - Gen.3: 16

We hebben slechts een gedeeltelijk idee van wat de rol van vrouwen in de menselijke samenleving was, omdat zonde de relatie tussen de seksen heeft verslechterd. Jehovah herkende hoe mannelijke en vrouwelijke eigenschappen door zonde zouden worden vervormd, en Jehovah voorspelde de uitkomst in Genesis 3: 16 en we kunnen de realisatie van die woorden tegenwoordig overal ter wereld zien. De dominantie van mannen over vrouwen is zelfs zo doordringend dat het vaak voor de norm gaat in plaats van voor de afwijking die het werkelijk is.
Zoals afvallige gedachten de christelijke gemeente besmetten, zo deed mannelijke vooringenomenheid dat ook. Jehovah's Getuigen willen ons laten geloven dat alleen zij de juiste relatie tussen mannen en vrouwen begrijpen die in de christelijke gemeente zou moeten bestaan. Wat blijkt echter uit de gedrukte literatuur van JW.org?

De degradatie van Deborah

De Inzicht boek erkent dat Deborah een profetes was in Israël, maar verzuimt haar onderscheidende rol als rechter te erkennen. Het geeft dat onderscheid aan Barak. (Zie it-1 p. 743)
Dit blijft de positie van de organisatie, zoals blijkt uit deze fragmenten uit de 1 van augustus, 2015 Uitkijktoren:

"Wanneer de Bijbel Deborah voor het eerst introduceert, verwijst het naar haar als" een profetes ". Die aanduiding maakt Deborah ongebruikelijk in het Bijbelverslag, maar nauwelijks uniek. Deborah had een andere verantwoordelijkheid. Ze beslechtte ook kennelijk geschillen door Jehovah's antwoord te geven op problemen die zich voordeden. - Rechters 4: 4, 5

Deborah woonde in het bergachtige gebied van Efraïm, tussen de steden Bethel en Ramah. Daar zou ze onder een palmboom zitten en dienen het volk zoals Jehovah het aanstuurde. ”(p. 12)
"De mensen dienen"? De schrijver kan zichzelf niet eens ertoe brengen het woord te gebruiken dat de Bijbel gebruikt.

“Nu was Deborah, een profetes, de vrouw van Lappidoth het beoordelen van Israël op dat moment. ⁵ Ze zat onder de palmboom van Deborah tussen Ramah en Bethel in het bergachtige gebied van Efraïm; de Israëlieten zouden daarvoor naar haar toe gaan oordeel. ”(Jg 4: 4, 5)

In plaats van Deborah te erkennen als de rechter die ze was, zet het artikel de JW-traditie voort van het toekennen van die rol aan Barak, hoewel er in de Bijbel nooit naar wordt verwezen als een rechter.

"Hij gaf haar de opdracht een sterke man van geloof op te roepen, Rechter Baraken hem opdragen tegen Sisera op te staan. ”(p. 13)

Genderafwijkingen in de vertaling

In Romeinen 16: 7 zendt Paulus zijn groeten aan Andronicus en Junia die uitstekend zijn onder de apostelen. Nu is Junia in het Grieks de naam van een vrouw. Het is afgeleid van de naam van de heidense godin Juno tot wie vrouwen baden om hen te helpen tijdens de bevalling. De NWT vervangt "Junias", een verzonnen naam die nergens in de klassieke Griekse literatuur voorkomt. Junia daarentegen is gebruikelijk in dergelijke geschriften en altijd verwijst naar een vrouw.
Om eerlijk te zijn voor de vertalers van de NWT, wordt deze literaire geslachtsverandering uitgevoerd door de meeste bijbelvertalers. Waarom? Men moet ervan uitgaan dat mannelijke vooringenomenheid in het spel is. Mannelijke kerkleiders konden het idee van een vrouwelijke apostel gewoon niet verdragen.

Jehovah's kijk op vrouwen

Een profeet is een mens die spreekt onder inspiratie. Met andere woorden, een mens die dient als woordvoerder van God of zijn communicatiekanaal. Dat Jehovah vrouwen in deze rol zou gebruiken, helpt ons te zien hoe hij vrouwen ziet. Het zou het mannetje van de soort moeten helpen zijn denken aan te passen, ondanks de vooringenomenheid die binnensluipt vanwege de zonde die we van Adam hebben geërfd. Hier zijn enkele vrouwelijke profeten die Jehovah door de eeuwen heen heeft gebruikt:

"Toen nam Miriam, de profetes, de zus van Aaron, een tamboerijn in haar hand, en alle vrouwen volgden haar met tamboerijnen en met dansen." (Ex 15: 20)

“Dus gingen de priester Hilkia, Ahikam, Achbor, Safan en Asaiah naar de profetes Huldah. Ze was de vrouw van Sallum, de zoon van Tikvah, de zoon van Harhas, de verzorger van de kleerkast, en ze woonde in het tweede kwartier van Jeruzalem; en ze spraken daar met haar. ”(2 Ki 22: 14)

Deborah was zowel profeet als rechter in Israël. (Juryleden 4: 4, 5)

“Nu was er een profetes, Anna, de dochter van Phanuel, van Asher's stam. Deze vrouw was goed in jaren en had zeven jaar bij haar man gewoond nadat ze waren getrouwd, ”(Lu 2: 36)

“. . . we gingen het huis van Filippus de evangelieprediker binnen, die een van de zeven mannen was, en we bleven bij hem. ⁹ Deze man had vier dochters, maagden, die profeteerden. ”(Ac 21: 8, 9)

Waarom belangrijk

De betekenis van deze rol wordt bevestigd door de woorden van Paulus:

“En God heeft de respectieve in de gemeente toegewezen: ten eerste, apostelen; ten tweede, profeten; ten derde, leraren; dan werkt krachtig; dan geschenken van genezingen; nuttige diensten; mogelijkheden om te sturen; verschillende tongen. ”(1 Co 12: 28)

"En hij gaf sommigen als apostelen, sommigen als profeten, sommige als evangelisatoren, sommige als herders en leraren, "(Eph 4: 11)

Je kunt het niet helpen, maar merk op dat profeten op de tweede plaats staan, vóór leraren, herders en ruim voor degenen met bekwaamheden om te regisseren.

Twee controversiële passages

Uit het voorgaande lijkt het duidelijk dat vrouwen een gewaardeerde rol in de christelijke gemeente moeten hebben. Als Jehovah door hen zou spreken, waardoor ze geïnspireerde uitdrukkingen zouden uiten, zou het inconsistent zijn om een ​​regel te hebben die vereist dat vrouwen in de gemeente zwijgen. Hoe kunnen we veronderstellen een persoon tot zwijgen te brengen door wie Jehovah heeft gekozen te spreken? Een dergelijke regel lijkt misschien logisch in onze door mannen gedomineerde samenlevingen, maar het zou duidelijk in strijd zijn met Jehovah's standpunt zoals we tot nu toe hebben gezien.
Gegeven dit, lijken de volgende twee uitdrukkingen van de apostel Paulus totaal in strijd met wat we zojuist hebben geleerd.

“. . Zoals in alle gemeenten van de heiligen, ³⁴ laat de vrouwen zwijgen in de gemeenten, voor het is voor hen niet toegestaan ​​om te spreken. Laat ze liever onderworpen zijn, zoals de wet ook zegt. ³⁵ Als ze iets willen leren, laat ze hun man dan thuis vragen het is schandelijk voor een vrouw om in de gemeente te spreken. ”(1 Co 14: 33-35)

"Laat een vrouw in stilte leren met volledige onderdanigheid. ¹² Ik sta een vrouw niet toe om les te geven of om gezag uit te oefenen over een man, maar zij moet zwijgen. ¹³ Want Adam werd eerst gevormd, daarna Eva. ¹⁴ Adam werd ook niet bedrogen, maar de vrouw werd grondig bedrogen en werd een overtreder. ¹⁵ Ze zal echter veilig worden gehouden door de vruchtbaarheid, op voorwaarde dat ze blijft in geloof en liefde en heiligheid samen met een gezonde geest. ”(1 Ti 2: 11-15)

Tegenwoordig zijn er geen profeten, hoewel ons wordt verteld om het Besturende Lichaam te behandelen alsof ze zo waren, dat wil zeggen Gods door God aangewezen communicatiekanaal. Niettemin zijn de dagen dat iemand opstaat in de gemeente en Gods woorden onder inspiratie uitspreekt voorbij. (Of ze in de toekomst terugkeren, zal alleen de tijd leren.) Toen Paulus deze woorden schreef, waren er echter vrouwelijke profeten in de gemeente. Remde Paulus de stem van Gods geest? Het lijkt erg onwaarschijnlijk.
Mannen die de bijbelstudiemethode van eisegesis gebruiken - het proces van het inlezen van betekenis in een vers - hebben van deze verzen gebruik gemaakt om de stem van vrouwen in de gemeente stil te houden. Laten we anders zijn. Laten we deze verzen met nederigheid benaderen, vrij van vooroordelen, en ernaar streven te onderscheiden wat de Bijbel echt zegt.

Paul beantwoordt een brief

Laten we eerst de woorden van Paulus aan de Korinthiërs behandelen. We beginnen met een vraag: Waarom schreef Paul deze brief?
Het was onder zijn aandacht gekomen van de mensen van Chloe (1 Co 1: 11) dat er ernstige problemen waren in de gemeente Korinthië. Er was een berucht geval van grove seksuele moraliteit dat niet werd behandeld. (1 Co 5: 1, 2) Er waren ruzies en broers brengen elkaar voor de rechter. (1 Co 1: 11; 6: 1-8) Hij merkte dat het gevaar bestond dat de rentmeesters van de gemeente zichzelf als verheven over de rest zouden zien. (1 Co 4: 1, 2, 8, 14) Het leek erop dat ze verder gingen dan de geschreven dingen en opschepperig werden. (1 Co 4: 6, 7)
Na hen over die kwesties te hebben geadviseerd, verklaart hij: "Nu over de dingen waarover u schreef ..." (1 Co 7: 1) Dus vanaf dit punt in zijn brief beantwoordt hij vragen die zij hem hebben gesteld of richt hij zich op zorgen en standpunten die zij eerder in een andere brief hebben geuit.
Het is duidelijk dat de broeders en zusters in Korinthe hun perspectief hadden verloren met betrekking tot het relatieve belang van de geschenken die hun door de heilige geest waren geschonken. Dientengevolge probeerden velen tegelijkertijd te spreken en er was verwarring bij hun bijeenkomsten; er heerste een chaotische sfeer die eigenlijk zou kunnen dienen om potentiële bekeerlingen weg te jagen. (1 Co 14: 23) Paulus laat zien dat hoewel er veel geschenken zijn, er slechts één geest is die ze allemaal verenigt. (1 Co 12: 1-11) en dat, net als een menselijk lichaam, zelfs het meest onbeduidende lid zeer wordt gewaardeerd. (1 Co 12: 12-26) Hij besteedt heel hoofdstuk 13 om hen te laten zien dat hun gewaardeerde geschenken niets zijn in vergelijking met de kwaliteit die ze allemaal moeten bezitten: liefde! Inderdaad, als dat in de gemeente overvloedig zou zijn, zouden al hun problemen verdwijnen.
Nadat hij dat heeft vastgesteld, laat Paulus zien dat van alle gaven de voorkeur moet worden gegeven aan profeteren omdat dit de gemeente opbouwt. (1 Co 14: 1, 5)
Tot nu toe zien we dat Paulus leert dat liefde het belangrijkste element in de gemeente is, dat alle leden worden gewaardeerd en dat van alle gaven van de geest de profeet het meest de voorkeur verdient. Dan zegt hij: “Iedere man die bidt of profeteert dat hij iets op zijn hoofd heeft, schaamt zijn hoofd; ⁵ maar elke vrouw die bidt of profeteert met onbedekt hoofd, schaamt haar hoofd. . . " (1 Co 11: 4, 5)
Hoe kon hij de deugd van profeteren prijzen en een vrouw laten profeteren (de enige voorwaarde is dat ze haar hoofd bedekt heeft) terwijl ze ook van vrouwen vraagt ​​dat ze zwijgen? Er ontbreekt iets en dus moeten we dieper kijken.

Het probleem van interpunctie

We moeten ons er allereerst van bewust zijn dat er in klassieke Griekse geschriften uit de eerste eeuw geen alinea-scheidingen, interpunctie of hoofdstuk- en versnummers zijn. Al deze elementen zijn veel later toegevoegd. Het is aan de vertaler om te beslissen waar hij denkt dat ze moeten gaan om de betekenis over te brengen op een moderne lezer. Laten we met dat in gedachten nog eens kijken naar de controversiële verzen, maar zonder de elementen die de vertaler heeft toegevoegd.

“Laat twee of drie profeten spreken en laat de anderen de betekenis onderscheiden, maar als een andere een openbaring ontvangt terwijl hij daar zit, laat de eerste spreker dan zwijgen want je kunt allemaal één voor één profeteren zodat iedereen kan leren en iedereen kan worden aangemoedigd en geschenken van de geest van de profeten moeten worden beheerst door de profeten want God is een God niet van wanorde maar van vrede zoals in alle gemeenten van de heiligen de vrouwen laten zwijgen in de gemeenten want het is hen niet toegestaan ​​om spreek liever, laat ze onderworpen zijn, zoals de Wet ook zegt, als ze iets willen leren, laat ze hun man thuis vragen, want het is een schande voor een vrouw om in de gemeente te spreken, was het van jou dat het woord van God is ontstaan ​​of het reikt alleen zover als jij als iemand denkt dat hij een profeet is of begaafd met de geest, hij moet erkennen dat de dingen die ik je schrijf het gebod van de Heer zijn, maar als iemand dit negeert, zal hij worden genegeerd Dus mijn broeders houden ernaar streven te profeteren en toch het spreken in tongen niet te verbieden, maar alle dingen fatsoenlijk en volgens afspraak te laten plaatsvinden ”(1 Co 14: 29-40)

Het is nogal moeilijk te lezen zonder de interpunctie of alinea-afscheiding waarvan we afhankelijk zijn voor de duidelijkheid van het denken. De taak van de bijbelvertaler is formidabel. Hij moet beslissen waar hij deze elementen plaatst, maar daarbij kan hij de betekenis van de woorden van de schrijver veranderen. Laten we het nu nog eens bekijken zoals het is verdeeld door de vertalers van de NWT.

“Laat twee of drie profeten spreken en laat de anderen de betekenis onderscheiden. ³⁰ Maar als een andere een openbaring ontvangt terwijl hij daar zit, laat de eerste spreker dan zwijgen. ³¹ Want jullie kunnen allemaal één voor één profeteren, zodat allen kunnen leren en allen aangemoedigd kunnen worden. ³² En geschenken van de geest van de profeten moeten door de profeten worden beheerst. ³³ Want God is een God niet van wanorde maar van vrede.

Zoals in alle gemeenten van de heiligen, ³⁴ laat de vrouwen zwijgen in de gemeenten, want zij mogen niet spreken. Laat ze liever onderworpen zijn, zoals de wet ook zegt. ³⁵ Als ze iets willen leren, laat ze hun man thuis dan vragen, want het is een schande voor een vrouw om in de gemeente te spreken.

³⁶ Was het van u dat het woord van God ontstond, of reikte het slechts zover als u?

³⁷ Als iemand denkt dat hij een profeet is of begaafd met de geest, moet hij erkennen dat de dingen die ik je schrijf het gebod van de Heer zijn. ³⁸ Maar als iemand dit negeert, wordt hij genegeerd. ³⁹ Dus, mijn broeders, blijf profeteren en verbied toch het spreken in tongen niet. ⁴⁰ Maar laat alles netjes en volgens afspraak plaatsvinden. ”(1 Co 14: 29-40)

De vertalers van de Nieuwe-Wereldvertaling van de Heilige Geschriften achtten het passend vers 33 in twee zinnen te verdelen en de gedachte verder te verdelen door een nieuwe paragraaf te maken. Veel Bijbelvertalers vertrekken echter vers 33 als een enkele zin.
Wat als de verzen 34 en 35 een citaat zijn dat Paulus maakt uit de Korinthische brief? Wat een verschil zou dat maken!
Elders citeert Paul rechtstreeks of verwijst hij duidelijk naar woorden en gedachten die hem in hun brief zijn geuit. (Klik bijvoorbeeld hier op elke schriftuurlijke referentie: 1 Co 7: 1; 8:1; 15:12, 14. Merk op dat veel vertalers de eerste twee tussen aanhalingstekens plaatsen, hoewel deze merktekens niet bestonden in het oorspronkelijke Grieks.) Ter ondersteuning van het idee dat Paulus in de verzen 34 en 35 citeert uit de brief van de Korinthiërs aan hem, is dat hij de Grieks disjunctief deelwoord eta (ἤ) tweemaal in vers 36, wat 'of, dan' kan betekenen, maar ook wordt gebruikt als een spottend contrast met wat eerder is gezegd.[I] Het is de Griekse manier om een ​​spottend "zo!" of "Echt?" het idee overbrengen dat u het niet eens bent met wat u zegt. Beschouw ter vergelijking eens deze twee verzen die aan dezelfde Korinthiërs zijn geschreven en die ook beginnen met eta:

“Of is het alleen Barʹna · bas en ik die niet het recht hebben om niet te werken voor de kost?” (1 Co 9: 6)

'Of' zetten we Jehovah aan tot jaloezie '? We zijn niet sterker dan hij, toch? ”(1 Co 10: 22)

Pauls toon is hier spottend, zelfs spottend. Hij probeert hun de dwaasheid van hun redenering te laten zien, dus begint hij zijn gedachte eta.
De NWT levert geen vertaling voor de eerste eta in vers 36 en geeft de tweede eenvoudig weer als “of”. Maar als we de toon van Paulus 'woorden en het gebruik van dit deelwoord op andere plaatsen overwegen, is een alternatieve weergave gerechtvaardigd.
Dus wat als de juiste interpunctie er zo uitziet:

Laat twee of drie profeten spreken, en laat de anderen de betekenis onderscheiden. Maar als een ander een openbaring ontvangt terwijl hij daar zit, laat de eerste spreker dan zwijgen. Want jullie kunnen allemaal een voor een profeteren, zodat iedereen kan leren en iedereen kan worden aangemoedigd. En gaven van de geest van de profeten moeten door de profeten worden beheerst. Want God is geen God van wanorde maar van vrede, zoals in alle gemeenten van de heiligen.

“Laat de vrouwen zwijgen in de gemeenten, want het is voor hen niet toegestaan ​​om te spreken. Laat ze liever onderworpen zijn, zoals de wet ook zegt. ³⁵ Als ze iets willen leren, laat ze hun man thuis dan vragen, want het is schandelijk voor een vrouw om in de gemeente te spreken. '

³⁶ [Dus], was het van jou dat het woord van God is ontstaan? [Echt] reikte het slechts zover als jij?

³⁷ Als iemand denkt dat hij een profeet is of begaafd met de geest, moet hij erkennen dat de dingen die ik je schrijf het gebod van de Heer zijn. ³⁸ Maar als iemand dit negeert, wordt hij genegeerd. ³⁹ Dus, mijn broeders, blijf profeteren en verbied toch het spreken in tongen niet. ⁴⁰ Maar laat alle dingen netjes en volgens afspraak plaatsvinden. (1 Co 14: 29-40)

Nu is de passage niet in strijd met de rest van Paulus 'woorden tot de Korinthiërs. Hij zegt niet dat de gewoonte in alle gemeenten is dat vrouwen zwijgen. Wat in alle gemeenten gebruikelijk is, is dat er vrede en orde is. Hij zegt niet dat de wet zegt dat een vrouw moet zwijgen, want in feite is er geen dergelijke regeling in de wet van Mozes. Gezien het feit dat de enige wet die overblijft de mondelinge wet of de tradities van mensen moet zijn, verafschuwde Paul. Paulus maakt een dergelijke trotse opvatting terecht belachelijk en contrasteert vervolgens hun tradities met het gebod dat hij van de Heer Jezus heeft. Hij eindigt met te zeggen dat als ze zich houden aan hun wet over vrouwen, Jezus hen zal verwerpen. Dus kunnen ze maar beter doen wat ze kunnen om de vrijheid van meningsuiting te bevorderen, wat inhoudt dat alle dingen op een ordelijke manier worden gedaan.
Als we deze frase zouden vertalen, zouden we kunnen schrijven:

'Dus je zegt me dat vrouwen moeten zwijgen in de gemeenten ?! Dat ze niet mogen spreken, maar onderworpen moeten zijn zoals de wet zegt ?! Dat als ze iets willen leren, ze het gewoon aan hun man moeten vragen als ze thuiskomen, omdat het een schande is voor een vrouw om op een vergadering te spreken ?! Werkelijk?!! Dus Gods Woord komt bij u vandaan, nietwaar? Het kwam maar zo ver als jij, nietwaar? Laat me je vertellen dat als iemand denkt dat hij speciaal is, een profeet of iemand die begiftigd is met de geest, je maar beter beseft dat wat ik je schrijf van de Heer komt! Als u dit feit wilt negeren, wordt u genegeerd. Broeders, blijf alsjeblieft ernaar streven om te profeteren, en voor de duidelijkheid, ik verbied u ook niet om in tongen te spreken. Zorg ervoor dat alles op een nette en ordelijke manier wordt gedaan.  

Met dit begrip wordt de schriftuurlijke harmonie hersteld en blijft de juiste rol van vrouwen, lang door Jehovah gevestigd, behouden.

De situatie in Efeze

De tweede tekst die aanzienlijke controverse veroorzaakt, is die van 1 Timothy 2: 11-15:

“Laat een vrouw in stilte leren met volledige onderdanigheid. ¹² Ik sta niet toe dat een vrouw onderwijst of autoriteit uitoefent over een man, maar zij moet zwijgen. ¹³ Want Adam werd eerst gevormd, daarna Eva. ¹⁴ Adam werd ook niet bedrogen, maar de vrouw werd grondig bedrogen en werd een overtreder. ¹⁵ Ze zal echter veilig worden gehouden door de vruchtbaarheid, op voorwaarde dat ze blijft in geloof en liefde en heiligheid samen met een gezonde geest. ”(1 Ti 2: 11-15)

De woorden van Paulus tegen Timotheüs zorgen voor een heel vreemde lezing als je ze geïsoleerd bekijkt. De opmerking over de vruchtbaarheid roept bijvoorbeeld enkele interessante vragen op. Suggereert Paul dat onvruchtbare vrouwen niet veilig kunnen worden gehouden? Zijn degenen die hun maagdelijkheid behouden zodat ze de Heer beter kunnen dienen niet beschermd omdat ze geen kinderen hebben gekregen? Dat lijkt de woorden van Paulus tegen te spreken 1 Corinthians 7: 9. En precies hoe beschermt het dragen van kinderen een vrouw?
Afzonderlijk gebruikt, zijn deze verzen door de eeuwen heen door mannen gebruikt om vrouwen te onderwerpen, maar dat is niet de boodschap van onze Heer. Nogmaals, om goed te begrijpen wat de schrijver zegt, moeten we de hele brief lezen. Vandaag schrijven we meer brieven dan ooit tevoren in de geschiedenis. Dit is wat e-mail mogelijk heeft gemaakt. We hebben echter ook geleerd hoe gevaarlijk e-mail kan zijn bij het creëren van misverstanden tussen vrienden. Ik ben vaak verbaasd over hoe gemakkelijk iets dat ik in een e-mail heb gezegd verkeerd is begrepen of verkeerd is begrepen. Toegegeven, ik ben hier net zo schuldig aan als de volgende kerel. Desalniettemin heb ik geleerd dat, voordat ik reageerde op een uitspraak die bijzonder controversieel of aanstootgevend lijkt, de beste cursus is om de hele e-mail zorgvuldig en langzaam te herlezen, rekening houdend met de persoonlijkheid van de vriend die hem heeft verzonden. Dit zal vaak veel mogelijke misverstanden oplossen.
Daarom zullen we deze verzen niet afzonderlijk bekijken, maar als onderdeel van een enkele brief. We zullen ook de schrijver, Paul en zijn ontvanger, Timothy, beschouwen die Paulus als zijn eigen zoon beschouwt. (1 Ti 1: 1, 2) Vervolgens zullen we in gedachten houden dat Timothy ten tijde van dit schrijven in Efeze was. (1 Ti 1: 3) In die dagen van beperkte communicatie en reizen had elke stad zijn eigen cultuur en presenteerde het zijn eigen unieke uitdagingen voor de jonge christelijke gemeente. De raad van Paulus zou daar zeker in zijn brief rekening mee hebben gehouden.
Op het moment van schrijven verkeert Timothy ook in een positie van autoriteit, want Paulus instrueert hem om “commando sommige niet om verschillende doctrine te onderwijzen, noch om aandacht te besteden aan valse verhalen en genealogieën. ”(1 Ti 1: 3, 4) De "bepaalde" in kwestie zijn niet geïdentificeerd. Vooringenomenheid bij mannen - en ja, vrouwen worden er ook door beïnvloed - kan ervoor zorgen dat we aannemen dat Paulus naar mannen verwijst, maar hij geeft niet aan, dus laten we niet te snel conclusies trekken. Het enige dat we met zekerheid kunnen zeggen, is dat deze personen, of ze nu mannen, vrouwen of een mix zijn, "leraren in de rechten willen zijn, maar ze begrijpen de dingen die ze zeggen of de dingen waar ze zo sterk op staan ​​niet." (1 Ti 1: 7)
Timothy is ook geen gewone ouderling. Er zijn profetieën over hem gemaakt. (1 Ti 1: 18; 4: 14) Toch is hij nog jong en ietwat ziekelijk, lijkt het. (1 Ti 4: 12; 5: 23) Sommigen proberen deze eigenschappen te exploiteren om de overhand te krijgen in de gemeente.
Iets anders dat opmerkelijk is aan deze brief is de nadruk op kwesties waarbij vrouwen betrokken zijn. Er is veel meer richting voor vrouwen in deze brief dan in een van de andere geschriften van Paulus. Ze krijgen advies over geschikte kledingstijlen (1 Ti 2: 9, 10); over correct gedrag (1 Ti 3: 11); over roddel en nietsdoen (1 Ti 5: 13). Timothy wordt geïnstrueerd over de juiste manier om vrouwen te behandelen, zowel jong als oud (1 Ti 5: 2) en op een eerlijke behandeling van weduwen (1 Ti 5: 3-16). Hij wordt ook specifiek gewaarschuwd om "oneerbiedige valse verhalen af ​​te wijzen, zoals die verteld door oude vrouwen." (1 Ti 4: 7)
Waarom al deze nadruk op vrouwen, en waarom de specifieke waarschuwing om valse verhalen van oude vrouwen te verwerpen? Om te helpen antwoorden dat we de cultuur van Efeze op dat moment moeten overwegen. U zult zich herinneren wat er gebeurde toen Paulus voor het eerst predikte in Efeze. Er was een groot protest van de zilversmeden die geld verdienden met het fabriceren van heiligdommen tot Artemis (aka, Diana), de multi-breasted godin van de Efeziërs. (Handelingen 19: 23-34)
Rond de aanbidding van Diana was een cultus opgebouwd die beweerde dat Eva de eerste schepping van God was, waarna hij Adam maakte, en dat het Adam was die door de slang was misleid, niet door Eva. De leden van deze cultus gaven mannen de schuld van de ellende van de wereld. Het is daarom waarschijnlijk dat sommige vrouwen in de gemeente door dit denken werden beïnvloed. Misschien hadden sommigen zich zelfs bekeerd van deze cultus naar de pure aanbidding van het christendom.
Laten we met dat in gedachten iets anders opvallen aan de bewoordingen van Paulus. Al zijn raad aan vrouwen in de hele brief staat in het meervoud. Dan verandert hij abrupt in het enkelvoud in 1 Timothy 2: 12: “Ik sta niet toe een vrouw…. ”Dit geeft gewicht aan het argument dat hij het heeft over een bepaalde vrouw die een uitdaging voorstelt aan de goddelijk verordende autoriteit van Timothy. (1Ti 1:18; 4:14) Dit begrip wordt versterkt als we bedenken dat wanneer Paulus zegt: "Ik sta een vrouw niet toe ...gezag uit te oefenen over een man ... ', hij gebruikt niet het gewone Griekse woord voor gezag dat is exousia. Dat woord werd gebruikt door de overpriesters en oudsten toen ze Jezus uitdaagden in Marcus 11: 28 zei: "Door welke autoriteit (exousia) doe je deze dingen? ”Het woord dat Paulus echter tegen Timotheüs gebruikt is authentien wat het idee van een usurping van autoriteit met zich meebrengt.

HELPT Woordstudies geeft: “correct, tot eenzijdig wapens opnemen, dat wil zeggen als een autocraat - letterlijk zelf-benoemd (handelend zonder inzending).

Wat hierbij past, is de foto van een bepaalde vrouw, een oudere vrouw, (1 Ti 4: 7) die 'bepaalde' leidde (1 Ti 1: 3, 6) en proberen Timothy's goddelijk geordende autoriteit toe te eigenen door hem uit te dagen te midden van de gemeente met een "andere leerstelling" en "valse verhalen" (1 Ti 1: 3, 4, 7; 4: 7).
Als dit het geval zou zijn, zou dit ook de anders ongerijmde verwijzing naar Adam en Eva verklaren. Paulus legde het record recht en voegde het gewicht van zijn ambt toe om het ware verhaal zoals beschreven in de Schrift te herstellen, niet het valse verhaal van de cultus van Diana (Artemis aan de Grieken).[Ii]
Dit brengt ons eindelijk bij de schijnbaar bizarre verwijzing naar het krijgen van kinderen als middel om de vrouw veilig te houden.
Zoals u hieruit kunt zien schermgreep, ontbreekt een woord in de weergave die de NWT dit vers geeft.

Het ontbrekende woord is het lidwoord, TES, die de hele betekenis van het vers verandert. Laten we in dit geval niet te hard zijn voor de NWT-vertalers, omdat de overgrote meerderheid van de vertalingen het bepaalde lidwoord hier weglaten, op enkele na.

"... ze zal gered worden door de geboorte van het kind ..." - Internationale standaardversie

"Zij [en alle vrouwen] zullen gered worden door de geboorte van het kind" - GODS WOORD Vertaling

"Zij zal gered worden door de vruchtbaarheid" - Darby Bible Translation

"Zij zal behouden worden door de vruchtbaarheid" - de letterlijke vertaling van Young

In de context van deze passage die verwijst naar Adam en Eva, de het vruchtbare zijn waar Paulus naar verwijst, kan heel goed het kind zijn waarnaar wordt verwezen in Genesis 3: 15. Het is het nageslacht (het dragen van kinderen) via de vrouw dat resulteert in de redding van alle vrouwen en mannen, wanneer dat zaad uiteindelijk Satan in het hoofd verplettert. In plaats van zich te concentreren op Eva en de vermeende superieure rol van vrouwen, zouden deze 'zekere' zich moeten richten op het zaad of de nakomelingen van de vrouw door wie allen worden gered.

De rol van vrouwen

Jehovah zelf vertelt ons hoe hij over het vrouwtje van de soort denkt:

Jehovah zelf geeft het gezegde;
De vrouwen die het goede nieuws vertellen, zijn een groot leger.
(Ps 68: 11)

Paulus spreekt in zijn brieven zeer over vrouwen en herkent hen als ondersteunende metgezellen, het ontvangen van gemeenten in hun huizen, profeteren in de gemeenten, spreken in tongen en zorgen voor de behoeftigen. Hoewel de rollen van mannen en vrouwen verschillen op basis van hun make-up en Gods doel, zijn beide gemaakt naar Gods beeld en weerspiegelen zijn glorie. (Ge 1: 27) Beide zullen delen in dezelfde beloning als koningen en priesters in het koninkrijk der hemelen. (Ga 3: 28; Bij 1: 6)
Er is meer voor ons om over dit onderwerp te leren, maar als we onszelf bevrijden van de valse leer van mensen, moeten we er ook naar streven om onszelf te bevrijden van de vooroordelen en het bevooroordeelde denken van onze vroegere geloofsystemen en ook van ons cultureel erfgoed. Laten we als nieuwe schepping nieuw worden gemaakt in de kracht van Gods geest. (2 Co 5: 17; Eph 4: 23)
________________________________________________
[I] Zie punt 5 van deze link.
[Ii] Een onderzoek van de Isis Cult met voorlopig onderzoek naar nieuwtestamentische studies door Elizabeth A. McCabe p. 102-105; Hidden Voices: Biblical Women and Our Christian Heritage door Heidi Bright Parales p. 110