Ik was een paar dagen geleden bezig met mijn dagelijkse bijbellezing en kwam bij Luke hoofdstuk 12. Ik heb deze passage al vele malen eerder gelezen, maar deze keer was het alsof iemand me op het voorhoofd had geslagen.

“In de tussentijd, toen een menigte van zoveel duizenden mensen zich hadden verzameld dat ze op elkaar stapten, begon hij eerst tegen zijn discipelen te zeggen:“ Pas op voor het zuurdesem van de Farizeeën, wat hypocrisie is. 2 Maar er is niets zorgvuldig verborgen dat niet zal worden onthuld, en niets geheim dat niet bekend zal worden. 3 Daarom zal alles wat je in de duisternis zegt in het licht te horen zijn en wat je in privékamers fluistert, wordt vanaf de daken gepredikt. ”(Lu 12: 1-3)

Probeer het scenario voor te stellen.
Er zijn zo vele duizenden de ronde dat ze zijn intensivering op elkaar verzameld. Dicht bij Jezus zijn zijn meest intieme metgezellen; zijn apostelen en discipelen. Binnenkort is hij weg en deze zullen zijn plaats innemen. Menigten zullen voor begeleiding naar hen kijken. (Handelingen 2:41; 4: 4) Jesus is zich ervan bewust dat dit apostelen hebben een verkeerde verlangen naar bekendheid.
Gezien deze situatie, met de menigte van enthousiaste volgelingen die op hen aandringen, is het eerste wat Jezus doet, zijn discipelen te vertellen op te passen voor de zonde van hypocrisie. Dan voegt hij onmiddellijk aan de waarschuwing de openbaring toe dat huichelaars niet verborgen blijven. Hun geheimen verteld in duisternis worden onthuld in het licht van de dag. Hun eigen gefluister moet uit de daken worden geschreeuwd. Inderdaad, zijn discipelen zullen veel van het geschreeuw doen. Niettemin bestaat er een reëel gevaar dat zijn eigen discipelen ten prooi vallen aan deze corrumperende zuurdesem en zelf hypocriet worden.
In feite is dat precies wat er is gebeurd.
Tegenwoordig zijn er veel mannen die zichzelf afschilderen als heilig en rechtvaardig. Om de hypocriete façade te behouden, moeten deze mannen veel dingen geheim houden. Maar de woorden van Jezus kunnen niet nalaten uit te komen. Dit doet denken aan een geïnspireerde waarschuwing van de apostel Paulus.

“Laat u niet misleiden: God laat niet met zich spotten. Want wat een persoon ook zaait, dit zal hij ook oogsten; ”(Ga 6: 7)

Een interessante woordkeuze, nietwaar? Waarom zou wat je metaforisch plant iets te maken hebben met het bespotten van God? Omdat, net als de huichelaars die denken dat ze hun zonde kunnen verbergen, mensen proberen God te bespotten door te denken dat ze zich ongepast kunnen gedragen en niet de gevolgen zullen ondervinden. In wezen denken ze dat ze onkruid kunnen planten en tarwe kunnen oogsten. Maar Jehovah God kan niet worden bespot. Ze zullen oogsten wat ze zaaien.
Tegenwoordig worden de dingen die in privékamers worden gefluisterd vanuit de daken gepredikt. Ons wereldwijde dak is internet.

Hypocrisie en ongehoorzaamheid

Broeder Anthony Morris III sprak onlangs over het onderwerp van Jehovah zegent gehoorzaamheid. Het omgekeerde is ook waar. Jehovah zal ons niet zegenen als we ongehoorzaam zijn.
Er is een belangrijk gebied waarop we al tientallen jaren zowel ongehoorzaam als hypocriet hebben gehandeld. We hebben in het geheim een ​​zaad gezaaid in de overtuiging dat het nooit het daglicht zou zien. We redeneerden dat we zaaiden om een ​​oogst van gerechtigheid te oogsten, maar we oogsten nu bitterheid.
Op welke manier zijn ze ongehoorzaam geweest? Het antwoord komt opnieuw uit Luke hoofdstuk 12, maar op een manier die gemakkelijk te missen is.

"Toen zei iemand in de menigte tegen hem:" Leraar, zeg tegen mijn broer dat hij de erfenis met mij moet delen. " 14 Hij zei tegen hem: "Man, wie heeft mij als rechter of scheidsrechter tussen u twee aangesteld?" "(Lu 12: 13, 14)

Mogelijk ziet u de verbinding niet meteen. Ik ben er vrij zeker van dat ik dat niet zou hebben gedaan, als er geen nieuwsitems waren geweest waar ik de afgelopen weken erg aan heb gedacht.
Houd er alstublieft rekening mee als ik dit probeer uit te leggen.

De kwestie van kindermishandeling in de gemeente behandelen

Seksueel misbruik van kinderen is een ernstig en alomtegenwoordig probleem in onze samenleving. Alleen Gods koninkrijk zal deze plaag volledig uitroeien die al sinds het begin van de menselijke geschiedenis bij ons is. Van alle organisaties en instellingen op aarde vandaag, welke komen het meest voor de geest wanneer kindermisbruik wordt genoemd? Hoe betreurenswaardig dat het vaak christelijke religies zijn die in nieuwsuitzendingen te horen zijn over dit schandaal. Dit wil niet zeggen dat er in de christelijke gemeenschap meer kindermisbruikers zijn dan daarbuiten. Niemand beweert dat. Het probleem is dat sommige van deze instellingen het misdrijf niet goed aanpakken, waardoor de schade die het veroorzaakt aanzienlijk wordt verergerd.
Ik denk niet dat ik goedgelovigheid zou oprekken om te suggereren dat de eerste religieuze instelling die bij het publiek opkomt wanneer deze kwestie wordt genoemd, de katholieke kerk is. Al vele decennia worden pedofiele priesters beschermd en afgeschermd, vaak afgevoerd naar andere parochies om hun misdaden opnieuw te plegen. Het lijkt erop dat het belangrijkste doel van de kerk was om haar naam te beschermen voor de wereldgemeenschap.
Sinds enkele jaren haalt een ander, veel gepubliceerd christelijk geloof ook wereldwijd krantenkoppen in hetzelfde gebied en om soortgelijke redenen. De Organisatie van Jehovah's Getuigen is gedwongen om ongewild een bed te delen met zijn historische rivaal over de mishandeling van gevallen van kindermishandeling binnen haar gelederen.
Dit lijkt op het eerste gezicht misschien heel vreemd als je bedenkt dat er 1.2 miljard katholieken in de wereld zijn tegen een kleine 8 miljoen Jehovah's Getuigen. Er zijn veel andere christelijke denominaties met een veel grotere ledenbasis. Deze zouden zeker een verhoudingsgewijs groter aantal kindermisbruikers hebben dan Jehovah's Getuigen. Dus waarom worden andere religies niet genoemd naast katholieken. Bijvoorbeeld tijdens recente hoorzittingen door de Koninklijke Commissie in institutionele reacties op seksueel misbruik van kinderen in Australië, waren de twee religies die de meeste aandacht kregen katholieken en Jehovah's Getuigen. Gezien het feit dat er 150 keer meer katholieken in de wereld zijn dan Jehovah's Getuigen, zijn Jehovah's Getuigen 150 keer vaker geneigd om kindermishandeling te plegen, of er speelt hier een andere factor.
De meeste Jehovah's Getuigen zullen deze focus zien als bewijs van vervolging door Satans wereld. We redeneren dat Satan andere christelijke godsdiensten niet haat omdat zij aan zijn zijde staan. Ze maken allemaal deel uit van valse religie, Babylon de Grote. Alleen Jehovah's Getuigen zijn de enige ware religie en dus haat Satan ons en vervolgt hij ons in de vorm van verzonnen beschuldigingen van afvalligen ten onrechte beweerd we hebben kindermisbruikers beschermd en hun zaken verkeerd behandeld.
Een handig zelfbedrog dit, want het ziet een heel belangrijk feit over het hoofd: voor katholieken is het kindermisbruikschandaal vrijwel beperkt tot zijn geestelijkheid. Het is niet zo dat leden van de leken - alle 1.2 miljard daarvan - vrij zijn van deze ernstige perversie. Het is eerder zo dat de katholieke kerk geen gerechtelijk systeem heeft om met dergelijke om te gaan. Als een katholiek wordt beschuldigd van kindermishandeling, wordt hij niet voor een commissie van priesters gebracht en beoordeeld of hij al dan niet in de katholieke kerk kan blijven. Het is aan de civiele autoriteiten om met dergelijke criminelen om te gaan. Alleen wanneer een geestelijke betrokken is, heeft de kerk historisch haar best gedaan om het probleem voor de autoriteiten te verbergen.
Als we echter naar de religie van Jehovah's Getuigen kijken, zien we dat zonden van alle leden, niet alleen de oudsten, worden intern behandeld. Als een man wordt beschuldigd van kindermishandeling, wordt de politie niet ingeschakeld. In plaats daarvan ontmoet hij een commissie van drie ouderlingen die bepalen of hij al dan niet schuldig is. Als ze hem schuldig vinden, moeten ze vervolgens bepalen of hij berouw heeft. Als een man zowel schuldig als niet-berouwvol is, wordt hij uitgesloten van de christelijke gemeente van Jehovah's Getuigen. Tenzij er specifieke wetten zijn die het tegendeel beweren, melden de ouderen deze misdaden niet bij de burgerlijke autoriteiten. In feite worden deze processen in het geheim gehouden en zelfs de leden van de gemeente wordt niet verteld dat er een kindermisbruiker in hun midden is.
Dit verklaart waarom katholieken en Jehovah's Getuigen zulke vreemde bedgenoten zijn. Het is eenvoudige wiskunde.
In plaats van 1.2 miljard tegen 8 miljoen hebben we dat 400,000 priesters tegen 8 miljoen Jehovah's Getuigen. Ervan uitgaande dat er net zoveel potentiële kindermisbruikers zijn onder katholieken als onder Jehovah's Getuigen, betekent dit dat de organisatie 20 keer meer gevallen van kindermishandeling heeft moeten behandelen dan de katholieke kerk. (Dit helpt verklaren waarom onze eigen gegevens verbazingwekkende 1,006-gevallen van kindermishandeling in de organisatie onthullen in een 60-jarige geschiedenis van Jehovah's Getuigen in Australië, hoewel we daar alleen 68,000 tellen.)[EEN]
Veronderstel, alleen omwille van het argument, dat de katholieke kerk verkeerd heeft gehandeld allen van zijn gevallen van kindermishandeling onder de priesterschap. Laten we nu zeggen dat Jehovah's Getuigen slechts 5% van hun zaken verkeerd hebben behandeld. Dit zou ons qua aantal gevallen op één lijn brengen met de katholieke kerk. De katholieke kerk is echter veel meer dan 150 keer rijker dan de organisatie van Jehovah's Getuigen. Behalve dat het 150 keer meer bijdragers heeft, heeft het al zo'n 15 eeuwen geld en harde activa weggejaagd. (De kunstwerken in het Vaticaan alleen al zijn vele miljarden waard.) Niettemin hebben de vele gevallen van kindermisbruik die de kerk de afgelopen 50 jaar heeft bestreden of stilletjes hebben geregeld, een zware druk op de katholieke schatkist gelegd. Stel je nu een potentieel gelijk aantal zaken voor tegen een religieuze organisatie ter grootte van Jehovah's Getuigen, en je kunt de mogelijke omvang van dit probleem zien.[B]

Ongehoorzaamheid aan de Heer brengt geen zegeningen mee

Wat heeft dit allemaal te maken met de woorden van Christus zoals vastgelegd in Luke hoofdstuk 12? Laten we beginnen met Luke 12: 14. In antwoord op het verzoek van de man aan Jezus om zijn zaken te beoordelen, zei onze Heer: "Man, wie heeft mij als rechter of scheidsrechter tussen jullie twee aangesteld?"
Jezus Christus stond op het punt om benoemd te worden als rechter van de wereld. Maar als man weigerde hij de zaken van anderen te bemiddelen. Daar hebben we Jezus, omringd door duizenden mensen die allemaal naar hem kijken voor begeleiding, die weigeren om als rechter in een civiele zaak op te treden. Welke boodschap stuurde hij naar deze volgers? Als niemand hem had aangesteld om eenvoudige burgerlijke zaken te beoordelen, zou hij dan veronderstellen nog ernstiger criminele zaken te beoordelen? En als Jezus het niet zou doen, zouden we het dan moeten doen? Wie zijn wij om een ​​mantel aan te nemen die onze Heer heeft verworpen?
Degenen die pleiten voor een rechterlijke macht in de christelijke gemeente, zouden de woorden van Jezus in Mattheüs 18: 15-17 kunnen noemen als ondersteuning. Laten we dat overwegen, maar houd voordat we beginnen rekening met twee feiten: 1) Jezus heeft zichzelf en 2 nooit tegengesproken) we moeten de Bijbel laten zeggen wat het betekent, geen woorden in de mond leggen.

“Bovendien, als je broer een zonde begaat, onthul dan zijn fout tussen jou en hem alleen. Als hij naar je luistert, heb je je broer gewonnen. 16 Maar als hij niet luistert, neem dan nog een of twee meer mee, zodat op het getuigenis van twee of drie getuigen elke zaak kan worden vastgesteld. 17 Als hij niet naar hen luistert, spreek dan tot de gemeente. Als hij zelfs niet naar de gemeente luistert, laat hem dan als een man van de naties en als een belastingontvanger zijn. ”(Mt 18: 15-17)

De direct betrokken partijen moeten de zaak zelf oplossen of, bij gebreke daarvan, getuigen gebruiken - geen rechters - in stap twee van het proces. Hoe zit het met stap drie? Zegt de laatste stap iets over het betrekken van de ouderlingen? Betekent het zelfs een vergadering van drie personen in een geheime setting waarvan waarnemers zijn uitgesloten?[C] Nee! Wat er staat is 'tot de gemeente spreken'.
Toen Paulus en Barnabas een ernstige kwestie die de gemeente in Antiochië verstoorde, naar Jeruzalem brachten, werd dit niet door de commissie of in een privésessie behandeld. Ze werden ontvangen door de 'gemeente en de apostelen en de oudere mannen. ”(Handelingen 15: 4) Het geschil werd gevoerd vóór de gemeente. "Op dat de hele menigte werd stil ... "(Handelingen 15: 12)" Toen kwamen de apostelen en de oudere mannen samen met de hele gemeente... 'opgelost hoe te reageren. (Handelingen 15: 22)
De Heilige Geest werkte door de hele gemeente in Jeruzalem, niet alleen de apostelen. Als de 12-apostelen geen bestuursorgaan waren dat beslissingen nam voor de hele broederschap, als de hele gemeente erbij betrokken was, waarom hebben we dan vandaag dat schriftuurlijke model verlaten en alle autoriteit voor de wereldwijde gemeente in handen gegeven van slechts zeven personen?
Dit wil niet zeggen dat Matthew 18: 15-17 de gemeente als geheel of gedeeltelijk machtigt om misdaden zoals verkrachting, moord en kindermishandeling af te handelen. Jezus verwijst naar zonden van burgerlijke aard. Dit komt overeen met wat Paul zei op 1 Corinthians 6: 1-8.[D]
De Bijbel legt duidelijk uit dat strafzaken bij goddelijk besluit de jurisdictie zijn van wereldlijke overheidsinstanties. (Romeinen 13: 1-7)
De ongehoorzaamheid van de organisatie bij het omzeilen van Gods goddelijk aangestelde minister (Ro 13: 4) door te veronderstellen dat ze misdaden van seksuele perversie tegen onschuldige kinderen intern afhandelt, en door de politie te frustreren van het uitvoeren van hun plichten om de burgerbevolking te beschermen, heeft niet geresulteerd in Gods zegen, maar bij het oogsten van een bittere oogst van wat ze al tientallen jaren hebben gezaaid. (Ro 13: 2)
Door ouderlingen aan te wijzen om in burgerlijke en strafzaken te oordelen, heeft het Besturende Lichaam een ​​last opgelegd aan deze mannen die Jezus zelf niet bereid was te nemen. (Luke 12: 14) De meeste van deze mannen zijn niet geschikt voor dergelijke zware zaken. Om conciërges, ruitensproeiers, vissers, loodgieters en dergelijke opdracht te geven om criminele activiteiten af ​​te handelen waarvoor ze zowel de ervaring als de training missen, is hen in gebreke stellen. Dit is geen liefdevolle voorziening en duidelijk geen voorziening die Jezus zijn dienaren oplegde.

Hypocrisie blootgesteld

Paulus beschouwde zichzelf als een vader voor degenen die hij had opgevoed in de waarheid van Gods woord. (1Co 4: 14, 15) Hij gebruikte deze metafoor, niet om de rol van Jehovah als de hemelse Vader te vervangen, maar eerder om het type en de omvang van zijn liefde uit te drukken voor degenen die hij zijn kinderen noemde, hoewel ze in werkelijkheid zijn broers waren en zussen.
We weten allemaal dat een vader of moeder bereidwillig hun leven voor hun kinderen zal geven. Het Besturende Lichaam heeft vaderlijke liefde voor deze kleintjes uitgedrukt in de publicaties, op de uitzendingsite, en meest recentelijk door GB-lid, Geoffrey Jackson, voor de Koninklijke Commissie in Australië.
Hypocrisie wordt zichtbaar wanneer daden niet overeenkomen met woorden.
De eerste impuls van een liefhebbende vader zou zijn dochter troosten, terwijl hij zich voorstelt hoe erg hij de dader zou kwetsen. Hij zou de leiding nemen, in de wetenschap dat zijn dochter te zwak en emotioneel gebroken was om dit zelf te doen, noch zou hij willen dat zij dat deed. Hij zou "waterstromen in een waterloos land" willen zijn en een enorme rots om haar van schaduw te voorzien. (Jesaja 32: 2) Wat voor soort vader zou zijn gewonde dochter meedelen dat "zij het recht heeft om zelf naar de politie te gaan." Welke man zou zeggen dat zij daarmee het gezin zou verwijten?
Keer op keer hebben onze daden laten zien dat onze liefde voor de organisatie is. Net als de katholieke kerk willen ook wij onze religie beschermen. Maar onze hemelse Vader is niet geïnteresseerd in onze organisatie, maar in zijn kleintjes. Dat is de reden waarom Jezus ons vertelde dat om een ​​klein mens te struikelen, een ketting om zijn eigen nek moet zijn gebonden, een ketting die is bevestigd aan een molensteen die God in de zee zal gooien. (Mt 18: 6)
Onze zonde is de zonde van de katholieke kerk, die op zijn beurt de zonde is van de Farizeeën. Het is de zonde van hypocrisie. In plaats van openlijk gevallen van grove zonde in onze gelederen te erkennen, hebben we deze vuile was meer dan een halve eeuw verborgen, in de hoop dat ons zelfbeeld als de enige echt rechtvaardige mensen op aarde misschien niet wordt aangetast. Alles wat we "zorgvuldig verborgen" hebben, wordt echter onthuld. Onze geheimen worden bekend. Wat we in de duisternis zeiden, is nu het daglicht zien en wat we 'in privékamers fluisterden, wordt gepredikt vanuit de internetdaken'.
We oogsten wat we hebben gezaaid, en het verwijt dat we hoopten te vermijden, is honderdvoudig vergroot door onze mislukte hypocrisie.
__________________________________
[EEN] Nog meer schokkend is dat geen enkele van deze gevallen het geval was gemeld aan de autoriteiten door het Australische bijkantoor noch door de betrokken plaatselijke ouderen.
[B] We kunnen alleen maar worden het zien van de gevolgen van dit in een recente aankondiging van de wereldwijde bethel gemeenschap. De organisatie is te bezuinigen op personeel van ondersteunende diensten, zoals schoonmakers en wasserij personeel. Alle constructie van RTO en takken wordt herzien meeste worden stopgezet. Het vlaggenschip van Warwick zal waarschijnlijk blijven echter. De opgegeven reden is zogenaamd om meer werkers vrij te maken voor het predikingswerk. Dat klinkt hol. Het verminderen van 140 regionale vertaalbureaus lijkt de wereldwijde prediking niet ten goede te komen.
[C] In gerechtelijke zaken, de Herder de kudde van God handleiding voor ouderlingen bepaalt dat “waarnemers niet aanwezig moeten zijn voor morele steun.” - ks p. 90, par. 3
[D] Sommigen zullen verwijzen naar 1 Korinthiërs 5: 1-5 ter ondersteuning van de gerechtelijke regeling zoals die door Jehovah's Getuigen wordt toegepast. Er zijn echter geen enkele informatie in deze passage dat de gerechtelijke procedures in de praktijk van vandaag te ondersteunen. In feite wordt er geen melding gemaakt van de oudere mannen die de beslissing voor de gemeente nemen. Integendeel, in zijn tweede brief aan de Korinthiërs Paulus zegt: “Dit berisping gegeven door de meerderheid is voldoende voor zo'n man ...” Dit geeft aan dat het was om de gemeente, beiden brieven waren gericht, en dat het de gemeenteleden die individueel besloten om zich van de man te distantiëren. Geen oordeel was betrokken, voor de man de zonden waren algemeen bekend als zijn gebrek aan berouw was. Het enige dat overbleef, was dat ieder afzonderlijk moest beslissen of hij al dan niet met deze broeder omging. Het leek erop dat de meerderheid de raad van Paulus toepaste.
Brengen deze uit naar onze dag, als een broer werden gearresteerd en berecht voor kindermisbruik, zou dit algemeen bekend en elk lid van de gemeente zou kunnen bepalen al dan niet te associëren met zo'n man. Deze regeling is veel gezonder dan de geheime regeling die tot op de dag van vandaag in de gemeenten van Jehovah's Getuigen over de hele wereld van kracht is.

Meleti Vivlon

Artikelen door Meleti Vivlon.
    52
    0
    Zou dol zijn op je gedachten, geef commentaar.x