Dit derde artikel uit het Nederlandse dagblad Trouw is geschreven in de vorm van een interview. Jij kan lees hier het origineel.

Onder de Jehovah's komt de groep vóór het individu

De manier waarop Jehovah's Getuigen omgaan met misbruik is traumatisch voor de slachtoffers, volgens het Trouw-onderzoek. Daders zijn beschermd. Bevordert de gesloten cultuur van Jehovah's misbruik?

Ze las boeken, onderzocht en surfde op internet over alles wat te maken had met sekten, manipulatie en groepsdruk. Nadat Frances Peters (58) in 2004 werd uitgesloten, wilde ze begrijpen hoe ze al die jaren geleden had kunnen worden beïnvloed. Hoe is zij een trouwe Getuige geworden?

Langzaam begon ze de druk te begrijpen die een religieuze groep als Jehovah's Getuigen uitoefent, en ze volgde een cursus als coach. In haar eigen praktijk, Free Choice, zet Peters haar eigen ervaringen en kennis in om mensen te helpen die lid waren van dit soort groepen en sekten.

Het onderzoek van Trouw naar seksueel misbruik van de Watchtower Society - de officiële naam van de Jehovah's Getuigen - toonde aan dat de manier waarop gevallen van misbruik worden behandeld, met traumatische gevolgen voor de slachtoffers. In de afgelopen dagen heeft deze krant verschillende artikelen gepubliceerd.

De slachtoffers, leden en ex-leden, die met Trouw spraken, gaven toe dat er weinig aandacht is voor de slachtoffers en de beschuldigden worden vaak beschermd. Dit creëert een zeer onveilige situatie voor kinderen. Peters herkent dit uit haar eigen praktijk. Ze kent niemand anders de cultuur zoals die van Jehovah.

Hoe bindt een religieuze groepering zoals de Jehovah's Getuigen haar leden?

Een belangrijke factor is de voorkeur van de groep boven uw eigen voorkeuren, gedachten en ideeën. De eenheid tussen de broers en zussen is belangrijker dan je hobby's en wensen. Hierdoor wordt je eigen identiteit onderdrukt. Kinderen die opgroeien in zo'n veelgevraagde groep, zoals het wordt genoemd, leer hun eigen intuïtie niet te vertrouwen. Ze zijn vaak verward over hun eigen gevoelens en behoeften. Daarnaast is er een zeer sterke hiërarchie. Als God de Vader is, dan is de organisatie de Moeder. Dit maakt de gelovigen tot kinderen die gewoon moeten gehoorzamen. Je leeftijd doet er niet toe.

Hoe krijgen gelovigen de mogelijkheid om goddelijke leiding te erkennen?

Ze gebruiken bijbelschriften buiten hun context. "Het hart is verraderlijk", zegt profeet Jeremia. Deze tekst wordt gebruikt om te verklaren: „Vertrouw jezelf niet, vertrouw ons. Onze interpretatie is de enige juiste. Denk je dat je het beter weet dan de organisatie, Gods communicatiekanaal op aarde? '

Dit is onder de indruk van je, dus het blijft hangen. Denken is strafbaar. De ergste straf is uitsluiting, alle contact met de organisatie en leden wordt gestopt. Een persoon wordt volledig afhankelijk van de organisatie. Als je als kind wordt gebombardeerd met dit soort Bijbelinterpretatie, welke kans heb je dan om op te groeien als een volwassen volwassene met kritisch denkvermogen? Het is moeilijk om correct te oordelen naar meningen die tegengesteld zijn aan wat wordt geleerd. Je hebt niet geleerd om kritisch te denken en daar heb je ook geen tijd voor.

Waarom geen tijd?

De dagelijkse routine is erg intens. Het is moeilijk om het naast werk of school bij te houden. Er zijn twee keer per week vergaderingen in de Koninkrijkszaal (de naam van de kerken van Jehovah's Getuigen), ter voorbereiding van de vergaderingen, het bestuderen van de literatuur en ook van deur tot deur. Je doet dit allemaal omdat je reputatie belangrijk is voor acceptatie in de groep. Je hebt heel weinig tijd en energie om na te denken over wat je doet.

De artikelen die Trouw publiceerde laten duidelijk zien dat disfellowshipping de moeilijkste discipline is die de organisatie beheert. Waarom is het zo verschrikkelijk voor Jehovah's Getuigen?

Wanneer u de groep verlaat, wordt u beschouwd als een kind van Satan. De achterblijvers mogen geen contact met u hebben. Je hebt tenslotte God verlaten en dat is hun grootste nachtmerrie. Veel Getuigen hebben nauwelijks contacten buiten de organisatie. Disfellowshipping is een methode van zeer zware emotionele chantage en hangt als het zwaard van Damocles boven je hoofd. Ik vraag me af of veel mensen zouden blijven als disfellowshipping niet bestond.

Maar leden kunnen vertrekken, nietwaar?

Het maakt me boos als mensen dit zeggen, omdat het laat zien hoe weinig inzicht ze hebben in het begrijpen van de groepsdynamiek. Kijk naar “het grote racisme-experiment” uitgezonden door BNN in 2013. Een groep jonge kritisch denkende individuen werd binnen drie uur zo beïnvloed dat ze mensen als inferieur beschouwden op basis van hun oogkleur. En ze wisten dat ze deelnemers waren aan een experiment. Er waren nog maar 3 deelnemers die vertrokken. Een van hen kwam terug toen ze haar overtuigend aanspraken. De situatie waarin u zich bevindt, heeft invloed op de keuzes die u maakt. Jehovah's Getuigen zijn ervan overtuigd dat de wereld van Satan is, of dat ze Gods afwijzende oordeel zullen krijgen als ze naar de universiteit gaan. De organisatie heeft een passief-agressieve manier van redelijkheid.

Ze zeggen: het staat in de bijbel, dus we moeten eraan voldoen. We kunnen het niet veranderen; dit is Gods wil. Het probleem is niet dat ze denken, het is hun gebruik van beïnvloedingstechnieken om hun wil aan andere mensen op te dringen. Ze zeggen: 'leden zijn vrij om te doen wat ze willen'. Maar als ze zo denken over persoonlijke keuze, ben je dan echt vrij?

Welke rol speelt dit mechanisme bij de behandeling van misbruik?

Het gezag van de organisatie is volgens Getuigen superieur aan de 'satanische' samenleving als geheel. Ze hebben hun eigen rechtssysteem, waar drie oudsten zonde oordelen. Ze hebben hierover geen opleiding gehad, maar ze hebben Gods Geest, dus wat wil je nog meer? Het slachtoffer, vaak een kind, moet de vreselijke details van het misbruik aan deze drie mannen vertellen, zonder professionele ondersteuning. De ouderlingen zijn alleen geïnteresseerd in de vraag of iemand schuldig is, niet de mentale of fysieke schade die het slachtoffer heeft geleden. Daarnaast kan de verdachte in zaken met slechts één Getuige herhaaldelijk slachtoffer worden, omdat hij volgens de regels alleen kan oordelen als er minimaal twee getuigen zijn. Tot die tijd kunnen ze ouders niet openlijk waarschuwen dat iemand wordt beschuldigd van kindermishandeling. Dat zou smaad zijn en u kunt voor die overtreding worden uitgesloten.

Waarom denkt het slachtoffer vaak dat ze een fout hebben begaan?

De ouderen nemen geen verantwoordelijkheid voor de manier waarop een zaak wordt behandeld. Ze zeggen: "Dit is wat de Bijbel zegt: er moeten twee Getuigen zijn." Het slachtoffer gelooft dat dit Gods wil is en de ouderlingen kunnen niet beter dan dat. Ze weten niet beter en denken dat dit de juiste interpretatie van de Bijbel is. Vaak wordt hen ook verteld: 'Dit is een zeer ernstige beschuldiging. Weet je wat dit betekent? Je vader kan naar de gevangenis gaan, dus denk goed na over wat je zegt. '

Een van de slachtoffers waar Trouw mee sprak, verklaarde dat deze gemeenschap een paradijs voor pedofiles is. Herken je dat?

Ik ben het eens met de verklaring. Vanwege de twee Getuige-regel en er wordt geen politierapport over de verdachte opgesteld. Het is een kwestie van verwaarlozing door de organisatie.

Meleti Vivlon

Artikelen door Meleti Vivlon.