"Blijf dit doen ter nagedachtenis aan mij." - Luke 22: 19

Het was bij de herdenking van 2013 dat ik die woorden van mijn Heer Jezus Christus voor het eerst gehoorzaamde. Mijn overleden vrouw weigerde deel te nemen aan dat eerste jaar, omdat ze zich niet waardig voelde. Ik ben gaan zien dat dit een veel voorkomende reactie is van Jehovah's Getuigen die hun hele leven zijn geïndoctrineerd om het deelnemen aan de emblemen te zien als iets dat gereserveerd is voor een select aantal.

Het grootste deel van mijn leven heb ik dezelfde mening gehad. Toen het brood en de wijn werden uitgedeeld tijdens de jaarlijkse herdenking van het Avondmaal des Heren, sloot ik me aan bij mijn broers en zussen en weigerden mee te doen. Ik zag het echter niet als een weigering. Ik zag het als een daad van nederigheid. Ik erkende publiekelijk dat ik niet waardig was om deel te nemen, omdat ik niet door God was gekozen. Ik heb nooit echt diep nagedacht over de woorden van Jezus toen hij dit onderwerp aan zijn discipelen introduceerde:

"Dienovereenkomstig zei Jezus tegen hen:" Ik zeg echt tegen U: Tenzij GIJ het vlees van de Mensenzoon eet en zijn bloed drinkt, GIJ hebt geen leven in uzelf. 54 Hij die zich voedt met mijn vlees en mijn bloed drinkt, heeft eeuwig leven, en ik zal hem opwekken op de laatste dag; 55 want mijn vlees is waarlijk voedsel, en mijn bloed is waarlijk drank. 56 Hij die zich voedt met mijn vlees en mijn bloed drinkt, blijft in vereniging met mij, en ik in vereniging met hem. 57 Net zoals de levende Vader mij uitzond en ik leef vanwege de Vader, ook hij die zich met mij voedt, zelfs die zal door mij leven. 58 Dit is het brood dat uit de hemel is neergedaald. Het is niet zoals wanneer UW voorouders aten en toch stierven. Hij die zich voedt met dit brood zal voor altijd leven. ”” (Joh 6: 53-58)

Op de een of andere manier geloofde ik dat hij me op de laatste dag zou opwekken, dat ik eeuwig leven zou kunnen ontvangen, terwijl ik ondertussen weigerde deel te nemen aan de symbolen van het vlees en bloed waarmee eeuwig leven wordt geschonken. Ik zou vers 58 lezen dat zijn vlees vergelijkt met het manna waarvan alle Isrealieten - zelfs de kinderen - namen deel en toch het gevoel hebben dat het in de christelijke antitypische toepassing alleen voor een paar elite was gereserveerd.

Toegegeven, de bijbel zegt dat er velen zijn uitgenodigd, maar dat er maar weinigen worden gekozen. (Mt 22:14) De leiding van Jehovah's Getuigen vertelt je dat je alleen mag deelnemen als je bent gekozen, en dat het kiezen gebeurt via een mysterieus proces waarbij Jehovah God je vertelt dat je zijn kind bent. Oké, laten we alle mystiek even terzijde schuiven en verder gaan met wat er feitelijk geschreven staat. Heeft Jezus ons gezegd om deel te nemen als een symbool van gekozen worden? Heeft hij ons gewaarschuwd dat als we deelnemen zonder een signaal van God te krijgen, we zouden zondigen?

Hij gaf ons een heel duidelijk, duidelijk bevel. "Blijf dit doen ter nagedachtenis aan mij." Als hij niet wilde dat de overgrote meerderheid van zijn discipelen "dit bleef doen" om aan hem te denken, zou hij dat beslist hebben gezegd. Hij zou ons niet in onzekerheid laten zwelgen. Hoe oneerlijk zou dat zijn?

Is waardigheid een vereiste?

Voor velen is de angst om iets te doen dat Jehovah misschien afkeurt, ironisch genoeg hen ervan weerhouden zijn goedkeuring te verkrijgen.

Zou u Paulus en de 12-apostelen niet als de waardigste mannen beschouwen om deel te nemen aan de emblemen?

Jezus koos 13 apostelen. De eerste 12 werden gekozen na een nacht van gebed. Waren ze het waard? Ze hadden zeker veel tekortkomingen. Ze kibbelden onder elkaar over wie de grootste zou zijn tot kort voor zijn dood. Een aanmatigend verlangen naar bekendheid is beslist geen waardige eigenschap. Thomas was een twijfelaar. Allen verlieten Jezus op zijn moment van grootste nood. De belangrijkste van hen, Simon Petrus, verloochende onze Heer driemaal in het openbaar. Later in zijn leven maakte Peter plaats voor mensenvrees. (Gal 2: 11-14)

En dan komen we bij Paul.

Er kan worden beweerd dat geen enkele volgeling van Jezus meer invloed op de ontwikkeling van de christelijke gemeente heeft gehad dan hij. Een waardige man? Zeker een wenselijke, maar gekozen vanwege zijn waardigheid? In feite werd hij gekozen op het moment dat hij het meest onwaardig was, op weg naar Damascus om christenen te achtervolgen. Hij was de belangrijkste vervolger van de volgelingen van Jezus. (1Kor 15: 9)

Al deze mannen werden niet gekozen toen ze het waard waren - dat wil zeggen nadat ze opmerkelijke daden hadden verricht die passen bij een ware volgeling van Jezus. De keuze kwam eerst, daarna kwamen de daden. En hoewel deze mannen grote daden verrichtten in dienst van onze Heer, deden zelfs de besten van hen nooit genoeg om de prijs door verdienste te winnen. De beloning wordt altijd gegeven als een gratis geschenk aan mensen die het niet verdienen. Het wordt gegeven aan degenen die de Heer liefheeft en hij beslist van wie hij zal houden. Wij niet. We kunnen, en dat doen we vaak, voelen dat we die liefde niet waardig zijn, maar dat weerhoudt hem er niet van om des te meer van ons te houden.

Jezus koos die apostelen omdat hij hun hart kende. Hij kende hen veel beter dan zij zichzelf kenden. Kon Saulus van Tarsus zich ervan bewust zijn geweest dat er in zijn hart een kwaliteit bestond die zo kostbaar en wenselijk was dat onze Heer zichzelf zou openbaren in verblindend licht om hem eruit te roepen? Wist een van de apostelen echt wat Jezus in hen zag? Kan ik in mezelf zien, wat Jezus in mij ziet? Kunt u? Een vader kan naar een jong kind kijken en het potentieel in dat kind zien, veel verder dan het kind zich op dat moment kan voorstellen. Het is niet aan het kind om zijn waardigheid te beoordelen. Het is alleen aan het kind om te gehoorzamen.

Als Jezus nu voor je deur stond en vroeg om binnen te komen, zou je hem dan op de stoep laten staan, redenerend dat je hem niet waardig bent om je huis binnen te gaan?

"Kijken! Ik sta aan de deur en klop. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal ik zijn [huis] binnenkomen en het avondmaal met hem en hij met mij meenemen. ”(Re 3: 20)

De wijn en het brood is het voedsel van het avondeten. Jezus zoekt ons en klopt aan onze deur. Zullen we voor hem openen, hem binnenlaten en met hem eten?

We nemen niet deel aan de emblemen omdat we waardig zijn. We nemen deel omdat we niet waardig zijn.

Meleti Vivlon

Artikelen door Meleti Vivlon.
    31
    0
    Zou dol zijn op je gedachten, geef commentaar.x