„Jehovah heeft altijd een organisatie gehad.”

„Jehovah heeft altijd hadden een organisatie, dus we moeten erin blijven en wachten op Jehovah om iets te repareren dat moet worden veranderd. ”

Velen van ons zijn enige variatie in deze redenering tegengekomen. Het komt wanneer de vrienden of familieleden die we spreken, ontdekken dat ze niet in staat zijn om de doctrines en / of het gedrag te verdedigen[I] van de organisatie. Met het gevoel dat ze door dik en dun de mannen trouw moeten blijven, vallen ze terug op deze gemeenschappelijke verdediging. De simpele waarheid is dat Getuigen erg op hun gemak zijn met hun wereldbeeld. Ze voelen zich op hun gemak bij de gedachte dat ze beter zijn dan alle anderen, omdat alleen zij Armageddon zullen overleven om in het Paradijs te leven. Ze kijken uit naar het einde, in de overtuiging dat het al hun problemen zal oplossen. Te denken dat elk aspect van dit geloof in gevaar zou kunnen komen, dat ze misschien de verkeerde keuze hebben gemaakt, dat ze misschien hun leven hebben gewijd aan een verloren hoop, is meer dan ze kunnen verdragen. Toen ik het een ex-zendeling-vriend vertelde, een bijzonder gung ho Getuige, over het VN-lidmaatschap, was zijn onmiddellijke antwoord: “Het kan me niet schelen wat ze gisteren hebben gedaan. Het is vandaag dat mij zorgen baart. "

Zijn houding is zeker niet zeldzaam. We moeten erkennen dat het in de meeste gevallen niet uitmaakt wat we zeggen, omdat de liefde voor de waarheid in het hart van onze vriend of familielid gewoon niet krachtig genoeg is om de angst te overwinnen om te verliezen wat ze hebben. verlangden hun hele leven. Toch mag dat ons er niet van weerhouden om het te proberen. Liefde motiveert ons om altijd het beste voor zulke mensen te zoeken. (2 Pe 3: 5; Ga 6:10) Daarom zullen we de beste methode willen gebruiken om het hart te openen. Het is gemakkelijker om iemand van de waarheid te overtuigen als hij er alleen kan komen. Met andere woorden, beter leiden dan autorijden.

Dus als iemand de organisatie van Jehovah's Getuigen verdedigt met de redenering dat "Jehovah altijd een organisatie heeft gehad", dan kunnen we ze onder meer naar de waarheid leiden door eerst met hen in te stemmen. Betwist niet dat het woord "organisatie" niet in de Bijbel voorkomt. Dat zal de discussie alleen maar op een zijspoor zetten. Accepteer in plaats daarvan de premisse die ze al in gedachten hebben dat organisatie = natie = mensen. Dus nadat je het met hen eens was, zou je kunnen vragen: "Wat was Jehovah's eerste aardse organisatie?"

Ze zullen zeker antwoorden: "Israël". Nu redeneren: „Als een getrouwe Israëliet Jehovah wilde aanbidden tijdens een van de vele keren dat de priesters afgoderij en Baälaanbidding promootten, zou hij toch niet buiten Jehovah's organisatie kunnen komen? Hij kon niet naar Egypte of Syrië of Babylon gaan en God aanbidden zoals zij deden. Hij moest binnen Gods organisatorische regeling blijven en aanbidden op de manier die Mozes in de wet had uiteengezet. Ben je het er niet mee eens? "

Nogmaals, hoe kunnen ze het oneens zijn? U maakt hun punt duidelijk, zo lijkt het.

Breng nu de tijd van Elia ter sprake. Toen hij dacht dat hij alleen was, vertelde Jehovah hem dat er 7,000 mannen waren die trouw waren gebleven, omdat ze niet 'de knie voor Baäl hadden gebogen'. Zevenduizend mannen - in die tijd telden ze alleen mannen - betekenden waarschijnlijk een gelijk of groter aantal vrouwen, kinderen niet meegerekend. Dus mogelijk bleven maar liefst 15 tot 20 duizend trouw. (Ro 11: 4) Vraag je vriend of familielid nu of Israël op dat moment niet meer Jehovah's organisatie is? Zijn deze paar duizenden getrouwen zijn nieuwe organisatie geworden?

Waar gaan we hiermee heen? Welnu, het sleutelwoord in hun betoog is "altijd". Vanaf de oprichting onder Mozes totdat de Grotere Mozes in de eerste eeuw verscheen, was Israël „altijd” Jehovah's organisatie. (Onthoud dat we het met hen eens zijn en niet betwisten dat "organisatie" geen synoniem is voor "mensen".)

Dus nu vraag je je vriend of familielid: 'Wat was Jehovah's organisatie in de eerste eeuw?' Het voor de hand liggende antwoord is: de christelijke gemeente. Nogmaals, we zijn het eens met de leringen van Jehovah's Getuigen.

Vraag nu: 'Wat was Jehovah's organisatie in de vierde eeuw toen keizer Constantijn het Romeinse Rijk regeerde?' Nogmaals, er is geen andere optie dan de christelijke gemeente. Dat een Getuige het op dat moment als afvallig zou beschouwen, verandert daar niets aan. Net zoals Israël een groot deel van zijn geschiedenis afvallig was, maar toch Jehovah's Organisatie bleef, zo bleef de christenheid tot in de middeleeuwen Jehovah's organisatie. En net zoals een klein groepje getrouwen in Elia's tijd er niet voor zorgde dat Jehovah hen tot Zijn organisatie maakte, zo wil ook het feit dat er door de geschiedenis heen een paar getrouwe christenen waren, niet zeggen dat ze zijn organisatie werden.

Getrouwe christenen in de vierde eeuw konden niet buiten de organisatie komen, bijvoorbeeld naar het hindoeïsme of het Romeinse heidendom. Ze moesten binnen Jehovah's organisatie blijven, binnen het christendom. Uw vriend (in) of familielid zal hiermee alsnog akkoord moeten gaan. Er is gewoon geen alternatief.

De logica is van toepassing wanneer we naar de 17 gaan^th eeuw, de 18^th eeuw en de 19^th eeuw? Russel heeft bijvoorbeeld de islam niet verkend, of de leer van Boeda gevolgd. Hij bleef binnen Jehovah's organisatie, binnen het christendom.

In 1914 waren er nu minder bijbelstudenten met Russell verbonden dan er getrouwen waren in de tijd van Elia. Dus waarom beweren we dat alles toen is veranderd; dat Jehovah zijn organisatie van de afgelopen twee millennia heeft afgewezen ten gunste van een nieuwe groep?

De vraag is: als hij dat is altijd had een organisatie, en die organisatie is de afgelopen 2,000 jaar het christendom geweest, maakt het uit welke denominatie we hanteren, zolang het georganiseerd is?

Als ze zeggen dat het er toe doet, dan vragen we hen waarom? Wat is de basis om van elkaar te onderscheiden? Ze zijn allemaal georganiseerd, nietwaar? Ze prediken allemaal, zij het op verschillende manieren. Ze tonen allemaal liefde, zoals blijkt uit het liefdadigheidswerk dat ze doen. Hoe zit het met valse leringen? Hoe zit het met rechtvaardig gedrag? Zijn dat de criteria? Welnu, de hele reden waarom onze vrienden of familieleden het argument naar voren brachten dat „Jehovah heeft altijd had een organisatie 'is omdat ze de gerechtigheid van de organisatie niet konden vaststellen op basis van haar leringen en gedrag. Ze kunnen nu niet teruggaan en dat doen. Dat zou een cirkelredenering zijn.

Het feit is dat we Jehovah's organisatie, of natie, of volk niet hebben verlaten, want sinds de eerste eeuw is de christenheid zijn "organisatie" (gebaseerd op de definitie van Jehovah's Getuigen). Die definitie geldt en zolang we christenen blijven, zelfs als we ons terugtrekken uit de "Organisatie van Jehovah's Getuigen", hebben we Zijn organisatie niet verlaten: het christendom.

Of deze redenering hen bereikt of niet, hangt af van hun hartaandoening. Er wordt gezegd dat 'je een paard naar het water kunt leiden, maar je kunt het niet laten drinken'. Evenzo kunt u een man naar de wateren van de waarheid leiden, maar u kunt hem niet aan het denken zetten. Toch moeten we het proberen.

___________________________________________

[I] De groeiend schandaal van het beleid van de organisatie dat schadelijk is gebleken voor slachtoffers van seksueel kindermisbruik en onverklaarbaar is compromis van neutraliteit twee voorbeelden hiervan zijn de toetreding tot de Verenigde Naties als ngo.

Meleti Vivlon

Artikelen door Meleti Vivlon.

U zou ook kunnen houden van:

De twee-getuigenregel onder de microscoop

Is het Besturende Lichaam van Jehovah's Getuigen een valse profeet?

Hoe kunnen we iemand helpen spiritueel te groeien door de 'grote menigte' te bespreken?