We zijn allemaal gekwetst door iemand in ons leven. De pijn kan zo ernstig zijn, het verraad zo verwoestend, dat we ons nooit kunnen voorstellen die persoon te kunnen vergeven. Dit kan een probleem vormen voor ware christenen, omdat we verondersteld worden elkaar vrijelijk van harte te vergeven. Misschien herinnert u zich de keer dat Petrus dit aan Jezus vroeg.

Toen kwam Petrus naar Jezus en vroeg: 'Heer, hoe vaak moet ik mijn broer vergeven die tegen mij zondigt? Tot zeven keer? "
Jezus antwoordde: 'Ik zeg je, niet slechts zeven keer, maar zevenenzeventig keer!
(Mattheüs 18:21, 22 BSB)

Onmiddellijk nadat Jezus het gebod om 77 keer te vergeven heeft uitgesproken, geeft hij een illustratie die aangeeft wat er nodig is om het koninkrijk der hemelen binnen te gaan. Beginnend bij Mattheüs 18:23, vertelt hij over een koning die een van zijn dienaren vergaf die hem veel geld schuldig was. Later, toen deze slaaf de gelegenheid kreeg om hetzelfde te doen voor een medeslaaf die hem in vergelijking een heel klein bedrag schuldig was, vergaf hij niet. De koning hoorde van deze harteloze actie en herstelde de schuld die hij eerder had kwijtgescholden, en liet toen de slaaf in de gevangenis werpen waardoor het hem onmogelijk werd om de schuld af te betalen.

Jezus besluit de gelijkenis door te zeggen: "Mijn hemelse Vader zal ook op dezelfde manier met u omgaan als ieder van u uw broeder niet van harte vergeeft." (Mattheüs 18:35 NWT)

Betekent dit dat wat iemand ons ook heeft aangedaan, we hem of haar moeten vergeven? Zijn er geen voorwaarden waardoor we vergeving moeten onthouden? Moeten we alle mensen de hele tijd vergeven?

Nee wij zijn niet. Hoe weet ik dat zo zeker? Laten we beginnen met de vrucht van de geest die we in onze laatste video bespraken. Merk op hoe Paulus het samenvat?

'Maar de vrucht van de Geest is liefde, vreugde, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing. Daartegen is geen wet. " (Galaten 5:22, 23 NKJV)

"Daartegen is geen wet." Wat betekent dat? Simpelweg dat er geen regel is die de uitoefening van deze negen kwaliteiten beperkt of beperkt. Er zijn veel dingen in het leven die goed zijn, maar die te veel slecht zijn. Water is goed. In feite hebben we water nodig om te kunnen leven. Als u echter te veel water drinkt, zult u zelfmoord plegen. Met deze negen kwaliteiten bestaat er niet zoiets als teveel. U kunt niet teveel liefde of teveel geloof hebben. Met deze negen kwaliteiten is meer altijd beter. Er zijn echter nog andere goede eigenschappen en andere goede daden die te veel schade kunnen toebrengen. Dat is het geval met de kwaliteit van vergeving. Te veel kan eigenlijk schade aanrichten.

Laten we beginnen met de gelijkenis van de Koning in Mattheüs 18:23 opnieuw te bekijken.

Nadat Jezus Petrus had gezegd tot 77 keer op te geven, gaf hij deze gelijkenis bij wijze van illustratie. Merk op hoe het begint:

“Daarom is het koninkrijk des hemels als een koning die met zijn slaven afrekende. En toen hij begonnen was ze te betalen, werd hem iemand gebracht die hem tienduizend talenten schuldig was. Maar aangezien hij niet de middelen had om terug te betalen, beval zijn meester dat hij zou worden verkocht, samen met zijn vrouw en kinderen en alles wat hij had, en dat de terugbetaling moest plaatsvinden. " (Mattheüs 18: 23-25 ​​NASB)

De koning was niet in een vergevingsgezinde bui. Hij stond op het punt de betaling af te dwingen. Wat veranderde zijn mening?

'Dus de slaaf viel op de grond, wierp zich voor hem neer en zei:' Heb geduld met mij en ik zal je alles terugbetalen. ' En de meester van die slaaf voelde medelijden, en hij liet hem vrij en schold hem de schuld kwijt. " (Mattheüs 18:26, 27 NASB)

De slaaf smeekte om vergeving en toonde zich bereid om de zaken recht te zetten.

In het parallelle verslag geeft de schrijver Luke ons een beetje meer perspectief.

'Dus pas op jezelf. Als uw broer of zus a tegen u zondigt, bestraf hen dan; en als ze zich bekeren, vergeef ze dan. Zelfs als ze zeven keer per dag tegen u zondigen en zeven keer bij u terugkomen met de mededeling 'Ik heb berouw', moet u hen vergeven. '' (Lukas 17: 3, 4 NBV)

Hieruit zien we dat hoewel we bereid zouden moeten zijn om te vergeven, de voorwaarde waarop die vergeving is gebaseerd een teken is van berouw van de kant van degene die tegen ons heeft gezondigd. Als er geen bewijs is van een berouwvol hart, dan is er geen basis voor vergeving.

"Maar wacht even", zullen sommigen zeggen. 'Heeft Jezus aan het kruis God niet gevraagd om iedereen te vergeven? Er was toen geen berouw, nietwaar? Maar hij vroeg hen toch om vergiffenis. "

Dit vers is erg aantrekkelijk voor degenen die in universele redding geloven. Maakt u zich geen zorgen. Uiteindelijk zal iedereen worden gered.

Laten we dat eens opzoeken.

"Jezus zei:" Vader, vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen. " En ze verdeelden zijn kleren door loten. " (Lucas 23:34 NBV)

Als je dit vers op Biblehub.com opzoekt in de parallelle Bijbelmodus die een paar dozijn belangrijke Bijbelvertalingen opsomt, heb je geen reden om aan de authenticiteit ervan te twijfelen. Er is daar niets dat u doet denken dat u iets anders leest dan de zuivere bijbelse canon. Hetzelfde kan gezegd worden voor de Nieuwe-Wereldvertaling, uitgave 2013, het zogenaamde zilveren zwaard. Maar ja, die bijbelversie werd niet vertaald door bijbelgeleerden, dus ik zou er niet veel voorraad in stoppen.

Hetzelfde kan niet gezegd worden voor de Referentie Nieuwe-Wereldvertaling Bijbel, ik merkte dat het vers 34 tussen dubbele vierkante aanhalingstekens plaatste, waardoor ik de voetnoot opzocht die luidde:

א CVgSyc, p voeg deze woorden tussen haakjes in; P75BD * WSys laat weg. 

Die symbolen vertegenwoordigen oude codices en manuscripten die dit vers niet bevatten. Dit zijn:

  • Codex Sinaiticus, Gr., Vierde eeuw. CE, British Museum, HS, GS
  • Papyrus Bodmer 14, 15, Gr., Ca. 200 CE, Genève, GS
  • Vaticaan ms 1209, Gr., Vierde eeuw. CE, Vaticaanstad, Rome, HS, GS
  • Bezae Codices, Gr. en Lat., vijfde en zesde cent. CE, Cambridge, Engeland, GS
  • Vrijere evangeliën, vijfde eeuw. CE, Washington, DC
  • Sinaitische Syrische codex, vierde en vijfde eeuw. CE, evangeliën.

Gezien het feit dat dit vers wordt betwist, kunnen we misschien uitzoeken of het al dan niet in de bijbelse canon thuishoort op basis van de harmonie, of het gebrek aan harmonie, met de rest van de Schrift.

In Mattheüs hoofdstuk 9, vers twee, vertelt Jezus een verlamde man dat zijn zonden zijn vergeven, en in vers zes zegt hij tegen de menigte "maar de Mensenzoon heeft autoriteit op aarde om zonden te vergeven" (Mattheüs 9: 2 NWT).

In Johannes 5:22 zegt Jezus ons: "... de Vader oordeelt niemand, maar heeft alle oordeel aan de Zoon toegewezen ..." (BSB).

Gezien het feit dat Jezus de macht heeft om zonden te vergeven en dat alle oordeel aan hem was toevertrouwd door de Vader, waarom zou hij de Vader dan vragen om zijn beulen en hun ondersteuners te vergeven? Waarom doet u het niet gewoon zelf?

Maar er is meer. Terwijl we het verslag in Luke blijven lezen, ontdekken we een interessante ontwikkeling.

Volgens Mattheüs en Markus slingerden de twee rovers die samen met Jezus werden gekruisigd, scheldwoorden naar hem. Toen veranderde iemand van gedachten. Wij lezen:

'Een van de misdadigers die daar werden opgehangen, wierp Hem mishandeld toe en zei:' Bent u niet de Christus? Red jezelf en ons! " Maar de ander antwoordde en bestrafte hem en zei: 'Vreest u zelfs niet God, aangezien u onder hetzelfde vonnis van veroordeling staat? En we lijden inderdaad rechtvaardig, want we krijgen wat we verdienen voor onze misdaden; maar deze man heeft niets verkeerds gedaan. " En hij zei: "Jezus, gedenk mij wanneer U in Uw koninkrijk komt!" En Hij zei tegen hem: "Voorwaar, Ik zeg u, vandaag zult u met Mij in het Paradijs zijn." "(Lucas 23: 39-43 NASB)

Dus de ene boosdoener had berouw en de andere niet. Heeft Jezus beide vergeven, of slechts één? Alles wat we zeker kunnen zeggen is dat degene die om vergeving vroeg de verzekering kreeg dat hij bij Jezus in het Paradijs was.

Maar er is nog meer.

“Het was nu ongeveer het zesde uur, en duisternis kwam over het hele land tot het negende uur, omdat de zon stopte met schijnen; en het voorhangsel van de tempel werd in tweeën gescheurd. " (Lucas 23:44, 45 NASB)

Matthew vertelt ook dat er een aardbeving was. Wat was de impact van deze angstaanjagende verschijnselen op de mensen die naar de scène keken?

"Toen de hoofdman zag wat er was gebeurd, begon hij God te prijzen en zei:" Deze man was in feite onschuldig. " En alle mensenmenigten die voor dit spektakel bijeenkwamen, begonnen, na te hebben gekeken naar wat er was gebeurd, naar huis terug te keren, op hun borst geslagen. " (Lucas 23:47, 48 NASB)

Dit helpt ons om de reactie van de menigte Joden, 50 dagen later met Pinksteren, beter te begrijpen toen Petrus tegen hen zei: “Laat iedereen in Israël dus zeker weten dat God deze Jezus, die je hebt gekruisigd, zowel Heer als Messias heeft gemaakt!

Petrus 'woorden drongen door hun hart en ze zeiden tegen hem en de andere apostelen: "Broeders, wat moeten we doen?" (Handelingen 2:36, 37 NLT)

De gebeurtenissen rond Jezus 'dood, de drie uur durende duisternis, het in tweeën scheuren van het tempelgordijn, de aardbeving… Al deze dingen zorgden ervoor dat de mensen beseften dat ze iets heel verkeerds hadden gedaan. Ze gingen op hun borst naar huis. Dus toen Peter zijn toespraak hield, was hun hart klaar. Ze wilden weten wat ze moesten doen om de zaken recht te zetten. Wat zei Petrus dat ze moesten doen om vergeving van God te krijgen?

Zei Peter: "Ah, maak je er geen zorgen over. God heeft je al vergeven toen Jezus hem vroeg om terug te gaan toen hij stervende was aan het kruis dat je hem hebt aangedaan? Ziet u, vanwege het offer van Jezus zal iedereen gered worden. Gewoon ontspannen en naar huis gaan. "

Nee ', antwoordde Petrus:' Ieder van u moet zich bekeren van uw zonden en u tot God wenden en u laten dopen in de naam van Jezus Christus tot vergeving van uw zonden. Dan ontvang je de gave van de Heilige Geest. " (Handelingen 2:38 NLT)

Ze moesten zich bekeren om vergeving van zonden te krijgen.

Er zijn eigenlijk twee fasen om vergeving te krijgen. Een daarvan is berouw te hebben; om te erkennen dat u het bij het verkeerde eind had. De tweede is bekering, om van de verkeerde koers af te keren naar een nieuwe koers. Met Pinksteren betekende dat gedoopt te worden. Meer dan drieduizend werden die dag gedoopt.

Dit proces werkt ook voor zonden van persoonlijke aard. Laten we zeggen dat iemand je wat geld heeft opgelicht. Als ze het wangedrag niet erkennen, als ze je niet om vergeving vragen, dan ben je hiertoe niet verplicht. Wat als ze om vergeving vragen? In het geval van Jezus 'illustratie vroegen beide slaven niet om kwijtschelding van de schuld, alleen om meer tijd. Ze toonden een verlangen om de zaken recht te zetten. Het is gemakkelijk iemand te vergeven die zich oprecht verontschuldigt, iemand die diep in het hart is gesneden. Die oprechtheid is duidelijk wanneer de persoon moeite doet om meer te doen dan alleen maar te zeggen: 'Het spijt me'. We willen het gevoel hebben dat het niet alleen een onoprecht excuus is. We willen geloven dat het niet meer zal gebeuren.

De kwaliteit van vergeving wordt, zoals alle goede eigenschappen, beheerst door liefde. Liefde probeert een ander ten goede te komen. Vergeving onthouden aan een echt berouwvol hart is niet liefdevol. Vergeving schenken wanneer er geen berouw is, is echter ook liefdeloos, omdat we de persoon gewoon in staat zouden kunnen stellen door te gaan met kwaaddoen. De Bijbel waarschuwt ons: "Wanneer de straf voor een misdaad niet snel wordt uitgevoerd, raakt het hart van de mensen er volledig op gericht kwaad te doen." (Prediker 8:11 BSB)

We moeten ons er ook van bewust zijn dat iemand vergeven niet betekent dat hij geen gevolgen hoeft te ondervinden van zijn wangedrag. Een echtgenoot kan bijvoorbeeld tegen zijn vrouw zondigen door overspel te plegen met een andere vrouw - of een andere man trouwens. Hij kan heel oprecht zijn als hij berouw heeft en haar om vergeving vraagt, en daarom kan ze hem vergeving schenken. Maar dat betekent niet dat het huwelijkscontract nog steeds niet is verbroken. Ze is nog steeds vrij om te hertrouwen en niet verplicht om bij hem te blijven.

Jehovah vergaf koning David zijn zonde door samen te zweren om de echtgenoot van Bathseba te vermoorden, maar er waren nog steeds gevolgen. Het kind van hun overspel stierf. Toen was er de tijd dat koning David Gods bevel ongehoorzaam was en de mannen van Israël telde om zijn militaire macht te bepalen. De toorn van God kwam over hem en Israël. David vroeg om vergeving.

“. . .David zei toen tegen de ware God: 'Ik heb enorm gezondigd door dit te doen. En nu, alstublieft, vergeef de dwaling van uw dienstknecht, want ik heb zeer dwaas gehandeld. ”” (1 Kronieken 21: 8)

Er waren echter nog steeds gevolgen. 70,000 Israëlieten stierven in een driedaagse plaag die Jehovah had veroorzaakt. "Dat lijkt niet eerlijk", zou je kunnen zeggen. Welnu, Jehovah waarschuwde de Israëlieten dat het consequenties zou hebben als zij een menselijke koning over hem zouden kiezen. Ze zondigden door hem af te wijzen. Hebben ze berouw gehad van die zonde? Nee, er is geen verslag van de natie die God ooit om vergeving heeft gevraagd omdat ze hem verwierpen.

Natuurlijk sterven we allemaal door Gods hand. Of we nu sterven van ouderdom of ziekte omdat het loon van de zonde de dood is, of dat sommigen rechtstreeks door Gods hand sterven, zoals de 70,000 Israëlieten; hoe dan ook, het is maar voor een bepaalde tijd. Jezus sprak over een opstanding van zowel de rechtvaardigen als de onrechtvaardigen.

Het punt is dat we allemaal in slaap vallen in de dood omdat we zondaars zijn en we zullen worden gewekt in de opstanding als Jezus roept. Maar als we de tweede dood willen vermijden, moeten we ons bekeren. Vergeving volgt op bekering. Helaas zouden velen van ons liever sterven dan zich ergens voor te verontschuldigen. Het is opmerkelijk hoe schijnbaar onmogelijk het voor sommigen is om die drie kleine woorden "ik had het mis" en de andere drie "het spijt me" uit te spreken.

Maar excuses aanbieden is de manier waarop we liefde kunnen uiten. Berouw hebben voor begane fouten helpt om wonden te helen, verbroken relaties te herstellen, opnieuw contact te maken met anderen ... om opnieuw contact te maken met God.

Maak jezelf niets wijs. De rechter van de hele aarde zal niemand van ons vergeven tenzij je het hem vraagt, en je kunt het maar beter menen, want in tegenstelling tot wij mensen kan Jezus, die de Vader heeft aangesteld om al het oordelen uit te voeren, het hart van de mens lezen.

Er is nog een ander aspect aan vergeving dat we nog niet hebben behandeld. Jezus 'gelijkenis van de Koning en de twee slaven uit Mattheüs 18 gaat erover. Het heeft te maken met de kwaliteit van barmhartigheid. We zullen dat in onze volgende video analyseren. Tot die tijd bedankt voor uw tijd en uw steun.

Meleti Vivlon

Artikelen door Meleti Vivlon.
    18
    0
    Zou dol zijn op je gedachten, geef commentaar.x