Wyjście poza to, co jest napisane

Na tegorocznym spotkaniu wprowadzono pozornie niewielką zmianę doktrynalnego myślenia Świadków Jehowy. Mówca, brat David Splane z Ciała Kierowniczego, zauważył, że od pewnego czasu nasze publikacje nie zajmują się stosunkami typu / antytypu. Podkreślił, że powinniśmy korzystać tylko z relacji typu / antytypu, które sam Jehowa ustanowił i które są wyraźnie wymienione w Piśmie Świętym. Wyjaśnił, że inni, jak purytanie, baptyści i kongregacjoniści, uważali studiowanie typologii za ekscytujące, więc nic dziwnego, że pierwsi studenci Biblii czuli to samo. Mówił o naszym użyciu „piramidy egipskiej”, którą nazwaliśmy „Biblią w kamieniu” w wyjaśnianiu „epoki ludzkości”. Następnie, aby pokazać właściwe podejście, jakie powinniśmy teraz mieć, mówił o jednym z wczesnych Badaczy Pisma Świętego, Arch. W. Smithu, który zrobił hobby, badając wymiary piramidy, aby narysować pozafiguralne podobieństwa. Jednak w 1928, kiedy Strażnica brat Smith zrezygnował z użycia „piramidy zbudowanej przez pogan” jako rodzaju. „Pozwolił rozumowi wygrać z emocjami.” (Na razie odłóżmy na bok te słowa, ponieważ wkrótce będą one naszym przewodnikiem).
Podsumowując nasze nowe stanowisko w sprawie użycia typów i antytypów, David Splane stwierdził w Program corocznego spotkania 2014:

„Kto decyduje, czy dana osoba lub wydarzenie jest typem, jeśli słowo Boże nic o tym nie mówi? Kto jest do tego wykwalifikowany? Nasza odpowiedź Nie możemy zrobić nic lepszego niż zacytować naszego ukochanego brata Alberta Schroedera, który powiedział: „Musimy zachować szczególną ostrożność, stosując relacje w Pismach Hebrajskich jako wzorce lub typy prorocze, jeśli te relacje nie są stosowane w samych Pismach”. to piękne oświadczenie? Zgadzamy się z tym. ”(Patrz 2: znak wideo 13)

Następnie, w okolicach 2:18, podając wspomniany przykład Arch W. Smitha, Splane dodaje: „W ostatnich czasach trendem w naszych publikacjach było poszukiwanie praktycznego zastosowania wydarzeń, a nie typów, w których Pismo sami nie identyfikują ich wyraźnie jako takich. Po prostu nie możemy wyjść poza to, co jest napisane."

Niezamierzone konsekwencje

Wielu z nas starszych po usłyszeniu tego z pewnością odetchnęło z ulgą. Przypomnimy niektóre bardziej szalone typy i pozafigury - jak dziesięć wielbłądów Racheli reprezentujących Słowo Boże i martwy lew Samsona reprezentujący protestantyzm - i pomyślimy: „W końcu zaczynamy wznosić się ponad tę głupotę”. (w89 7 / 1 p. 27 par. 17; w67 2 / 15 p. 107 par. 11)
Niestety, niewielu zdaje sobie sprawę, że ta nowa pozycja ma zadziwiające niezamierzone konsekwencje. To, co Ciało Kierownicze uczyniło z tym odwróceniem, polega na wybiciu szpilek spod podstawowej doktryny naszej wiary: zbawienie innych owiec.
Wydawałoby się, że sami członkowie Ciała Kierowniczego nie zdają sobie sprawy z tego rozwoju, jeśli mamy wziąć pod uwagę fakt, że brat Splane wielokrotnie odnosił się do innych owiec w swoim dyskursie, nie odzwierciedlając najmniejszego śladu ironii. To tak, jakby on sam nie zdawał sobie sprawy z faktu, że cała nasza doktryna o drugich owcach i ziemska nadzieja dla wiernych chrześcijan jest całkowicie i wyłącznie zbudowana na wielokrotnym zestawie relacji typu-pozafigury, których nie ma w samym Piśmie Świętym. Dowody, które zostaną ujawnione w dalszej części tego artykułu, pokażą, że zrobiliśmy dokładnie to, czego David Splane powiedział, że nie powinniśmy robić. Z całą pewnością „wyszliśmy poza to, co jest napisane”.
To oświadczenie zostanie prawdopodobnie odrzucone przez większość Świadków czytających to po raz pierwszy. Jeśli jesteś jednym z nich, proszę tylko o umożliwienie nam udowodnienia, że ​​to oświadczenie jest oparte na faktach potwierdzonych w naszych publikacjach.
Jak często uczono nas, doktryna innych owiec została po raz pierwszy wprowadzona w połowie 1930 przez JF Rutherforda. Jednak bardzo niewielu z nas kiedykolwiek czytało te artykuły. Zróbmy to teraz. Warto poświęcić nasz czas, ponieważ jest to ważna nauka; w istocie jest to kwestia zbawienia.[I]

Jego życzliwość, część 1 - Strażnica , Sierpień 1, 1934

Rutherford wprowadza tę kontrowersyjną ideę, łącząc dwa zagadnienia z dwuczęściowym artykułem niewinnie zatytułowanym „Jego życzliwość”.

„Chrystus Jezus, Windykator, zniszczy niegodziwych; ale życzliwość Jehowa zapewnił schronienie ci, którzy teraz kierują swe serca ku prawości, starając się przyłączyć do organizacji Jehowy. Takie są znane jako klasa Jonadab, ponieważ Jonadab ich zapowiedział. ”(w34 8 / 1 p. 228 par. 3)

Zauważ najpierw, że to miejsce schronienia nie jest dla pomazańców, ale dla klasy średniej znanej jako „Jonadabowie”.

„Świadczy o tym miłosierne postanowienie Jehowy ogłoszone podczas zawierania przymierza wierności miasta schronienia zapowiadają Bożą życzliwość dla ochrony ludzi dobrej woli podczas Armageddonu… ”(W34 8 / 1 p. 228 par. 4)

"Bóg objawił teraz swojemu ludowi że wypowiedziane przez niego słowo, zapisane w Księdze Powtórzonego Prawa, ma zastosowanie od przybycia Chrystusa Jezusa do świątyni [około 1918][ii] możemy się tego spodziewać rezerwy dla miast schronienia, określone w przepowiedniach, mają pozafiguralne spełnienie blisko czasu, w którym wierni naśladowcy Chrystusa Jezusa weszli w przymierze dla królestwa. ”(w34 8 / 1 p. 228 par. 5)

Pozostaje zastanawiać się, w jaki sposób „Bóg… oznajmił swemu ludowi” ten pozafiguralny związek. Rutherford nie wierzył, że duch święty był używany do objawienia prawdy, ale że Jehowa, odkąd 1918, posługiwał się aniołami, aby przemawiać do swego zboru.[iii]
Możemy usprawiedliwić poślizg Rutherforda, że ​​miasta schronienia zostały określone w przepowiedniach. Były to przepisy prawne, ale nigdy nie są wymienione w żadnym proroctwie biblijnym. Nadal mamy drugie pozafiguralne spełnienie. Po pierwsze, klasa Jonadab, a teraz pozafiguralne miasta schronienia.

„Ustanowienie miast schronienia zostało zauważone tym, którzy powinni ich potrzebować, że Bóg zapewnił im ochronę i schronienie w czasie udręki. To była część proroctwa i jako proroctwo musi się spełnić w późniejszym dniu i nadejściu Wielkiego Mojżesza. ”(W34 8 / 1 p. 228 par. 7)

Cóż za wspaniały przykład takiego okrągłego rozumowania! Miasta schronienia były prorocze, ponieważ mają prorocze zastosowanie, które znamy, ponieważ były prorocze. Rutherford mówi dalej, nie przerywając kroku, by powiedzieć w następnym zdaniu:

„W 24^th dzień lutego, AD 1918, z łaski Pana i jawnie przez jego nadrzędną opatrzność i jego kierunek, po raz pierwszy w Los Angeles przesłano wiadomość „Świat się skończył - miliony żyjących nigdy nie umrą”, a następnie przesłanie to zostało ogłoszone ustnie i w formie drukowanej w całym „chrześcijaństwie”. W tym czasie nikt z ludu Bożego nie rozumiał w pełni tej sprawy; ale odkąd zostali zabrani do świątyni, widzą i rozumieją, że ci na ziemi, którzy mogą żyć i nie umrzeć, są tymi, którzy teraz „wsiadają do rydwanu”, tak jak Jonadab na zaproszenie Jehu wsiadł do rydwanu z Jehu. ”( w34 8 / 1 p. 228 par. 7)

Nic dziwnego, że można się dziwić bezgranicznemu zgorzknieniu mężczyzny, który wziął jedno z największych upokorzeń i przekształcił go w triumf. Mowa 1918, o której mówi, że została wygłoszona przez „oczywisty kierunek” Boga, była prawdopodobnie jego największą porażką. Został zbudowany na założeniu, że 1925 ujrzy zmartwychwstanie starożytnych godnych - ludzi takich jak król Dawid, Mojżesz i Abraham - i początek Armagedonu. Teraz, prawie dziesięć lat po fiasku 1925, wciąż mówi, że pochodzi on od Boga. Wiemy jednak, że miliony żyjących w 1918 zniknęły. Nawet próba Rutherforda przeniesienia daty rozpoczęcia z 1918 na 1934 jest oczywistą porażką w świetle historii. Miliony żyjących wówczas umarły.
Ustęp 8 to chwila, w której pokażę pieniądze, ale Rutherford nie ogranicza swojego wezwania do funduszy do wiernych.

„Przykazaniem Jehowy było, aby Lewitom powierzono czterdzieści osiem miast i przedmieść. To pokazuje że narody „chrześcijaństwa” nie mają prawa wypierać sług Jehowy, a zwłaszcza jego namaszczonych świadków, z ziemi, ale musi pozwolić swoboda działania oraz rozsądna kwota do ich utrzymania. Potwierdza to również wniosek, że ci, którzy zdobywają literaturę… powinni przyczynić się do pokrycia kosztów publikacji… ”(w34 8 / 1 p. 228 par. 8)

Wniosek, że członkowie kościołów chrześcijańskich „muszą pozwolić na rozsądną kwotę” na utrzymanie klasy kapłańskiej ŚJ, może niektórym wydawać się odważny, ale sugeruje również niepokojące oderwanie od rzeczywistości. Odsłania także wspólne niebezpieczeństwo z wymyślonymi typowo-pozafiguralnymi relacjami: gdzie się zatrzymać? Jeśli istnieje prawdziwy związek między A i B, to dlaczego nie między B i C. A jeśli C, to dlaczego nie D i tak dalej ad absurdum. Właśnie to kontynuuje Rutherford w poniższych akapitach.
W akapicie 9 powiedziano nam, że było sześć miast schronienia. Ponieważ sześć symbolizuje niedoskonałość, liczba ta oznacza „Boskie zapewnienie schronienia, podczas gdy na ziemi nadal istnieją niedoskonałe warunki”.
Następnie w akapicie 11 powiedziano nam, dlaczego izraelskie miasta schronienia reprezentują organizację Świadków Jehowy.

„Te miasta ochrony symbolizowały organizację tych, którzy są całkowicie oddani Bogu i Jego świątyni. Nie było innego miejsca, w którym zabójca mógłby znaleźć schronienie lub bezpieczeństwo. To silny dowód że klasa Jonadab, która szuka schronienia przed dniem zemsty, musi ją znaleźć tylko w rydwanie Jehu, to znaczy w organizacji Jehowy, której organizacją jest Chrystus Jezus, Głowa i wielki Arcykapłan ”. (w34 8 / 1 p. 229 par. 11)

Jonadab nigdy nie korzystał z miasta schronienia, ale klasa Jonadab ich potrzebuje. Jonadab wspiął się na rydwan Jehu na jego zaproszenie, nie dlatego, że był zabójcą. Rydwan Jehu jest więc typem pozafiguralnej Organizacji Świadków Jehowy. Jednak klasa Jonadab pełni podwójną rolę zarówno jako pozafiguralny Jonadab, jak i pozafiguralny zabójca. Całe to przypuszczenie biblijne nie jest silny dowód ?!

„Miasta schronienia zostaną założone po tym, jak Izraelici dotrą do Kanaanu… Wydaje się, że to odpowiada czas, w którym rozpoczyna się praca Elizeusza-Jehu... W 1918 Jezus przyniósł swoją wierną resztkę na ziemię przez pozafiguralną rzekę Jordan do „ziemi” lub stanu królestwa… Kapłan niosący Arkę Przymierza jako pierwszy wszedł do wód Jordanu i wstał twarde na suchej ziemi w rzece, aż ludzie się przeprawili. (Josh. 3: 7, 8, 15, 17) Zanim Izraelici przekroczyli rzekę Jordan, Mojżesz, kierując się Jehową, wyznaczył trzy miasta schronienia po wschodniej stronie rzeki. Podobnie, zanim resztka została zgromadzona w świątyni, Pan kazał przekazać jej przesłanie „Miliony żyjących nigdy nie umrą”, co oznacza oczywiście, że muszą oni podlegać warunkom ogłoszonym przez Pana. Zaczęło się także ogłoszenie, że dzieło Eliasza zakończyło się. Był to okres przejścia od Eliasza do dzieła Elizeusza, wykonywanego przez wiernych wyznawców Chrystusa Jezusa. ”(W34 8 / 1 p. 229 par. 12)

W tym jednym akapicie znajduje się wirtualny legion antytypów. Mamy pozafiguralne zakończenie Eliasza; i pozafiguralne dzieło Elizeusza rozpoczynające się równolegle z pozafiguralnym dziełem Jehu. Jest też pozafiguralna rzeka Jordan i pozafigura dla kapłanów niosących arkę i zatrzymujących się w rzece, aby ją wysuszyć. Jest coś pozafiguralnego w trzech miastach schronienia po wschodniej stronie rzeki, w przeciwieństwie do pozostałych trzech po zachodniej stronie. Część z tego wiąże się z pozafigurą, która stała się przesłaniem „Miliony żyjących nigdy nie umrą”.
Warto zatrzymać się na chwilę w tym miejscu i ponownie przemyśleć ostrzeżenie brata Splane, że nie powinniśmy akceptować typów i pozafiguralnych „tam, gdzie same pisma święte nie identyfikują ich jako takich. Po prostu nie możemy wyjść poza to, co jest napisane.„Właśnie to robi tutaj Rutherford.

Dotarcie do serca materii

Od akapitu 13 do 16 Rutherford zaczyna robić swój główny punkt. Ci, którzy uciekli do miast schronienia, byli nieświadomymi zabójcami. Uciekli, by uniknąć gniewu mściciela krwi - zwykle bliskiego krewnego zmarłego, który miał prawo zabić zabójcę poza miastem schronienia. W dzisiejszych czasach nieświadomymi zabójcami są ci, którzy popierali polityczne i religijne elementy ziemi w ich rozlewaniu krwi.

„Zarówno Żydzi, jak i„ chrześcijaństwo ”byli tacy, którzy nie mieli współczucia z powodu takich wykroczeń, ale z powodu okoliczności zostali zmuszeni do uczestniczenia i wspierania tych złoczyńców, przynajmniej do pewnego stopnia, a zatem należą do klasy że nieświadomie lub nieświadomie są winni przelewania krwi. ”(w34 8 / 1 p. 229 par. 15)

Ci nieświadomi zabójcy muszą mieć pozafiguralne środki ucieczki odpowiadające miastom schronienia w Izraelu i „Jehowa w swojej miłosiernej życzliwości zapewnił im takie zabezpieczenie, jakie jest potrzebne do ich ucieczki”. (w34 8 / 1 p. 229 par. 16)

Oczywiście, jeśli istnieje pozafigurowy zabójca, który potrzebuje pozafiguralnego miasta schronienia, musi istnieć pozafiguralny „mściciel”. Akapit 18 otwiera się słowami: „Kto jest„ mścicielem ”lub tym, który dokonuje pozafiguralnej zemsty na takich złoczyńcach?” Odpowiedzi na akapit 19: „Największym krewnym rodzaju ludzkiego z urodzenia jest Jezus… stąd był on krewnym Izraelitów”. Paragraf 20 dodaje: „Jezus Chrystus, wielki kat, z pewnością spotka lub obejmie wszystkich winnych krwi w Armageddon i zabije wszystkich, którzy nie są w miastach schronienia”. Następnie akapit 21 przygwoździ pokrywające pozafiguralne miasta schronisk, mówiąc: „Ci… którzy uciekną teraz do miasta schronienia, muszą się do tego pospieszyć. Muszą uciec od organizacji Diabła, zająć swoje miejsce w organizacji Pana Boga i pozostać tam ”.
(Jeśli w tym miejscu przypomnisz sobie słowa Pawła z Listu do Hebrajczyków 2: 3 i 5: 9 i powiesz: „Myślałem, że Jezus był Bożym miłosnym środkiem na ucieczkę i zbawienie”… cóż… oczywiście po prostu nie podążasz. próbować nadążać.)
W artykule, który wskazuje nie na Jezusa, ale na organizację religijną jako sposób na zbawienie ludzkości, może być rzadki i zdecydowanie ironiczny moment proroczego wglądu na końcu akapitu 23: „Prostym oświadczeniem Pana jest to, że„ zorganizowana religia ”, która tak bardzo zniesławiła to imię, i ci, którzy brali udział w prześladowaniu jego wiernego ludu i zniesławili imię Boże, zostaną zniszczeni bez litości”.

Wyróżnia się

W akapicie 29 wyraźnie rozróżnia się dwie klasy chrześcijan, z których każda oczekuje innej formy zbawienia.

"Nie wynika to z Pisma Świętego że miasta schronienia mają jakiekolwiek odniesienie do tych, którzy stają się członkami ciała Chrystusa. Wydaje się, że nie ma żadnego powodu, dla którego powinny. Tam jest szerokie rozróżnienie między takimi a tymi, którzy stali się z klasy znanej jako „miliony, które nie umrą”, co oznacza tych ludzie dobrej woli którzy są teraz posłuszni Panu Bogu, ale nie są przyjęci jako część ofiary Chrystusa Jezusa. ”(w34 8 / 1 p. 233 par. 29)

Podczas gdy twierdzenie, że to „szerokie rozróżnienie” między „ciałem Chrystusa” a „ludem dobrej woli” jest biblijne, uważny czytelnik zauważy, że żadne Pismo nie jest wspierane.[iv]
W ostatnim akapicie studium uzasadniono - ponownie, bez jakiegokolwiek wsparcia biblijnego - że w pracy istnieje korespondencja lub typowy pozafiguralny związek. Typową częścią tego porządku było to, że najpierw zawarto przymierze na górze Horeb, a następnie lata później, gdy Izraelici osiedlili się w ziemi Kanaan, utworzono miasta schronienia. Pozafiguralną częścią było wypełnienie się wszystkich członków tworzących nowe przymierze, które rozpoczęło się, gdy Jezus przyszedł do swojej świątyni w 1918. Ta metoda zbawienia zakończyła się, a następnie wprowadzono pozafiguralne miasta schronienia. To drugie stanowi zapis, że nieskażony lud dobrej woli - klasa Jonadab - zostanie uratowany przed mścicielem, Chrystusem. Nazywani są Jonadabami dlatego, że oryginalny Jonadab był nie-Izraelitą (niezamierzonym chrześcijaninem), ale został zaproszony do rydwanu (Organizacji Jehowy) prowadzonego przez Jehu, Izraelitę (namaszczonego chrześcijanina, czyli duchowego Izraela), aby z nim współpracował .

Jego życzliwość, część 2 - Strażnica , Sierpień 15, 1934

Ten artykuł rozszerza miasta antytypu schronienia na naszą obecną doktrynę z dwiema wyraźnymi nadziejami na zbawienie, jedną niebieską i jedną ziemską.

„Jezus Chrystus jest zapewnionym przez Boga sposobem życia, ale nie wszyscy ludzie, którzy otrzymają życie, staną się istotami duchowymi. Są inne owce, które nie należą do „małej trzody”. (w34 8 / 15 p. 243 par. 1)

Podczas gdy pierwsza klasa z nadzieją niebiańską jest uratowana przez krew Jezusa, druga klasa zostaje uratowana przez wstąpienie do organizacji lub określonej nazwy „zorganizowanej religii”, Świadków Jehowy.

„Antyptykiem miast schronienia jest organizacja Jehowy i zapewnił ochronę tym, którzy w pełni stawiają się po jego stronie…” (w34 8 / 15 p. 243 par. 3)

Typowe pozafiguralne podobieństwa nadal obfitują w tym drugim artykule. Na przykład,

„Obowiązkiem Lewitów w miastach schronienia było udzielanie informacji, pomocy i pocieszenia osobom szukającym schronienia. Podobnie obowiązkiem antytypowych lewitów [namaszczonych chrześcijan] jest udzielanie informacji, pomocy i pocieszenia tym, którzy szukają organizacji Pana. ”(W34 8 / 15 p. 244 par. 5)

Następnie rysując kolejną typową pozafiguralną paralelę, Ezekiel 9: 6 i Zephaniah 2: 3 są wywoływane równolegle do „znaku na czole” z namaszczonym „dającym im [Jonadabs] inteligentną informację…”. Podobne paralele zostały narysowane w akapicie 8 między Deut. 19: 3; Joshua 20: 3,9 i Isaiah 62: 10, aby to pokazać „Klasa kapłańska, czyli namaszczona resztka na ziemi, musi służyć ludowi ... Jonadabom”
Co zadziwiające, typowe pozafiguralne podobieństwa są nawet wyciągane z dziesięciu plag.

„W pozafiguralnym spełnieniu tego, co wydarzyło się w Egipcie, podano już zawiadomienie i ostrzeżenie dla władców świata. Dziewięć plag zostało pozafiguralnie spełnionycha teraz, zanim spadnie zemsta Boga na pierworodnych i na cały świat, zapowiedziana dziesiątą plagą, ludzie muszą otrzymać instrukcje i ostrzeżenia. Taka jest obecna praca świadków Jehowy. ”(W34 8 / 15 p. 244 par. 9)

Akapit 11 ilustruje główny problem, który pojawia się, gdy ludzie biorą na siebie zadanie stworzenia proroczej równoległości, w której żadna nie była zamierzona, tj. Niektóre części po prostu nie pasują.

„Jeśli decyzja polegała na tym, że zabijanie odbywało się bez złośliwości i było przypadkowe lub nieświadomie popełnione, pogromca powinien znaleźć ochronę w mieście schronienia i musi tam pozostać do śmierci arcykapłana.” (W34 8 / 15 p. 245 par. 11)

To po prostu nie pasuje pozafiguralnie. Złoczyńca powieszony obok Jezusa nie zabił przypadkowo ani nieświadomie, a jednak wciąż mu wybaczono. To zastosowanie Rutherforda pozwala tylko nieświadomym grzesznikom wejść, ale mamy przykład króla Dawida, którego cudzołóstwo i późniejszy spisek morderczy nie były wcale nieświadome, ale i on został wybaczony. Jezus nie rozróżnia stopni ani rodzajów grzechu. Liczy się dla niego złamane serce i szczera skrucha. To po prostu nie pasuje do miast schronienia równolegle i dlatego nigdy nie wspominał o nich jako mających związek z Dobrą Nowiną Zbawienia.
Ale w paragrafie 11 jest jeszcze gorzej.

„Po śmierci arcykapłana zabójca może bezpiecznie wrócić do swojego miejsca zamieszkania. To wyraźnie wydaje się uczyć, że klasa Jonadab [zwana także innymi owcami], szukając i znajdując schronienie w organizacji Bożej, musi pozostać w rydwanie lub organizacji Pana z Większym Jehu, i musi kontynuować w sercu współczucie i harmonię z Pan i jego organizacja oraz muszą wykazać się prawidłowym stanem serca, współpracując ze świadkami Jehowy do czasu urzędowania klasa arcykapłana jeszcze na ziemi skończone. ”(w34 8 / 15 p. 245 par. 11)

Ten punkt jest na tyle ważny, że autor powtarza go w akapicie 17:

„Tacy [Jonadabowie / inne owce] nie przychodzą z postanowieniami nowego przymierza i nie można im dać życia, dopóki ostatni członek klasy kapłańskiej nie skończy swego ziemskiego biegu. „Śmierć arcykapłana” oznacza zmianę ostatnich członków królewskiego kapłaństwa z organizmu ludzkiego na organizm duchowy, co następuje po Armageddon. ”(W34 8 / 15 p. 246 par. 17)

Jezus jest nazywany w Biblii naszym arcykapłanem. (Hebrajczycy 2: 17) Nigdzie nie znajdujemy namaszczonych chrześcijan nazywanych klasą wysokiego kapłana, szczególnie na ziemi. Kiedy umarł nasz najwyższy kapłan, otworzył drogę do naszego zbawienia. Jednak Rutherford ma inny pomysł na zbawienie innych owiec lub klasy Jonadab. Jest tutaj, tworząc klasę super-duchowieństwa. To nie jest twój typowy duchowieństwo do Kościół katolicki Nie! Duchowieństwo to jest obciążone waszym zbawieniem. Tylko wtedy, gdy oni - nie Jezus - umrą, pozostałe owce zostaną uratowane, pod warunkiem, że pozostałe owce pozostaną w pozafiguralnym mieście schronienia, zorganizowanej religii Świadków Jehowy.
Tutaj napotykamy kolejny problem z wymyślonym proroczym antytypem: potrzeba zgięcia Pisma Świętego, aby działało. Nawet jeśli prawdą jest, że zbawienie innych owiec osiąga się tylko wtedy, gdy umiera ostatni namaszczony chrześcijan, istnieje problem z sekwencją, ponieważ ich zbawienie przychodzi przez przetrwanie Armagedonu. Matthew 24: 31 wyraźnie wskazuje, że Jezus posyła swoich aniołów, aby zgromadzili wybranych zanim Armageddon. W rzeczywistości o Armagedonie nawet nie wspomina Mateusz 24, a jedynie poprzedzające go znaki i wydarzenia, z których ostatnim jest zmartwychwstanie sprawiedliwych. Paweł mówi Tesaloniczanom, że żyjący na końcu zostaną przemienieni i zabrani „razem z nimi”. (1 Th 4: 17) W Biblii nie ma nic, co wskazywałoby na to, że niektórzy bracia Chrystusa przeżyją Armageddon i dopiero wtedy zostaną wzięci. Jednak ten biblijny fakt jest bardzo niewygodny dla programu Rutherforda, ponieważ oznacza, że ​​potrzeba pozostania wewnątrz organizacji, pozafiguralnego miasta schronienia, skończy się przed Armagedonem. Jak organizacja może nas ocalić przed Armagedonem, jeśli potrzeba pozostania w nim zniknie przed Armagedonem? To się po prostu nie uda, więc Rutherford musi ponownie zinterpretować Pismo Święte, aby powiedzieć, że niektórzy namaszczeni zostaną zabrani dopiero później, aby wykonać jego wysoce wymyślną proroczą pracę równoległą.
Program ten jest bardzo widoczny w akapicie 15.

„Jeśli po otrzymaniu tych dobrych rzeczy z ręki Pana okaże się, że ktoś też ćwiczy dużo wolności osobistejto znaczy, nie przestrzegając granic miłosiernego postanowienia Jehowy ustanowionego dla niego w chwili obecnej; nie biorąc tego pod uwagę nie ma jeszcze prawa do życia [jak to robią klasy kapłańskie]… traci ochronę, którą zapewnił mu Jehowa. Musi nadal doceniać pewność i bliskość Armagedonu [Pamiętajcie, to zostało napisane 80 lata temu.]… A także fakt, że wkrótce klasa kapłańska [inny niebiblijny termin] przeminie z ziemi… ”. (W34 8 / 15 p. 245 par. 15)

„Chrystus, wielki [pozafiguralny] mściciel i kata, nie oszczędza nikogo z kompanii Jonadab, która wykracza poza uzgodnienia bezpieczeństwa Jehowy dla nich w związku z jego organizacją.” (W34 8 / 15 p. 246 par. 18)

Kołczan Rutherforda typu typ / antytyp nie jest jeszcze pusty. Kontynuując w paragrafie 18, losuje dalej na konto Salomona i Shimei. Salomon wymagał, aby Szimei pozostał w mieście schronienia za swoje grzechy przeciwko ojcu Salomona, Dawidowi, lub poniósł śmierć. Shimei nie posłuchał i został zabity na rozkaz Salomona. Pozafigurą jest Jezus, jako większy Salomon, i każdy z klasy Jonadab, który „Teraz wyruszają poza własną przystań schronienia” i „Biegnij przed Jehową” są pozafiguralnym Shimei.

Kiedy zaczyna się pozafiguralne miasto schronienia?

Typowe miasta schronienia powstały dopiero, gdy Izraelici osiedlili się w ziemi obiecanej. Pozafiguralna ziemia obiecana jest przyszłym rajem, ale z trudem działa dla celu Rutherforda. Dlatego inne terminy muszą się zmienić.

„Dlatego jest to po 1914, kiedy Bóg intronizował wielkiego Króla i posłał go, aby rządził. To wtedy święte miasto, nowe Jeruzalem, które jest organizacją Jehowy Boga, zstępuje z nieba. To święte miasto, w którym mieszka Jehowa. (Ps 132: 13) Nadszedł czas, gdy „przybytek Boży jest z ludźmi i będzie z nimi mieszkał, a oni będą jego ludem, a sam Bóg będzie z nimi i będzie ich Bogiem”. (Rev. 21: 2,3)… proroczy obraz miasta schronienia nie miał zastosowania przed początkiem panowania Chrystusa w 1914. ”(W34 8 / 15 p. 248 par. 19)

Tak więc namiot Boży przedstawiony w Objawieniu 21: 2,3 jest z nami przez ostatnie sto lat. Wygląda na to, że cała ta „żałoba, krzyk, ból i śmierć już nie będzie” od pewnego czasu jest opóźniona.

Inne zidentyfikowane owce

Jeżeli pozostają wątpliwości co do tożsamości „innych owiec”, jest ono usunięte w akapicie 28.
„Ci ludzie dobrej woli, to znaczy klasa Jonadab, są owcami z„ innej trzody ”, o której wspomniał Jezus, gdy powiedział:„ I mam inne owce, które nie są z tej owczarni: im też muszę przynieść i usłyszą głos mój; i będzie jedna owczarnia i jeden pasterz. ”(John 10: 16)” (w34 8 / 15 p. 249 par. 28)
Rutherford mówi nam, że drzwi zostały zamknięte na niebiańską nadzieję. Pozostała tylko nadzieja na życie na ziemi jako część innych owiec lub klasy Jonadab.

"Miasto schronienia nie było przeznaczone dla pomazańców Bożych, ale takie miasto i miłosierdzie zapewnione dla tych, którzy powinni przyjść do Pana po wybraniu klasy świątyni i namaszczony. ”(w34 8 / 15 p. 249 par. 29)

W starożytnym Izraelu, gdyby kapłan lub Lewita został zabójcą, on również musiałby skorzystać z zapewnienia miasta schronienia. Nie byli więc zwolnieni z tego przepisu, ale to nie pasuje do wniosku Rutherforda, więc jest ignorowane. Pozafiguralne miasta schronienia nie są dla kapłańskiej klasy Świadków Jehowy.

Wyraźne rozróżnienie duchowieństwa / świeckich

Do dziś mówimy, że wszyscy jesteśmy równi i że w organizacji Świadków Jehowy nie ma różnicy między duchowieństwem a świeckimi. To po prostu nieprawda, a słowa Rutherforda dowodzą, że nie była to prawda, odkąd przyjęliśmy imię „Świadkowie Jehowy”.

„Należy zauważyć, że obowiązek został nałożony klasa kapłańska prowadzić lub lektura prawa pouczającego ludzi. Dlatego tam, gdzie jest grupa świadków Jehowy…kierownik badania powinien zostać wybrany spośród pomazańcówi podobnie członkowie komitetu służby powinni zostać zabrani na pomazańca ... Jonadab był tam jako jeden do nauki, a nie ten, który miał uczyć ... Oficjalna organizacja Jehowy na ziemi składa się z jego namaszczonej resztki, i Jonadabowie [inne owce], którzy chodzą z namaszczonymi, powinni być nauczani, ale nie być przywódcami. Wygląda na to, że jest to Boskie postanowienie, wszyscy chętnie się z tym zgadzają. ”(W34 8 / 15 p. 250 par. 32)

W podsumowaniu

Czy mogą być wątpliwości, że cała doktryna innych owiec - jako chrześcijan, którzy nie są namaszczeni duchem Bożym; którzy nie mają powołania niebieskiego; którzy nie mają korzystać z emblematów; którzy nie mają Jezusa jako swojego pośrednika; którzy nie są dziećmi Bożymi; który osiągnie zatwierdzony stan przed Bogiem dopiero pod koniec tysiąca lat - jest całkowicie oparty na wymyślonym, niespójnym i całkowicie niebiblijnym przekonaniu Rutherforda, że ​​istnieje pozafiguralna korespondencja ze starożytnymi izraelskimi miastami schronienia. Cytując członka Ciała Kierowniczego Davida Splane'a, Rutherford wyraźnie „wykraczał poza to, co napisano”.
Otóż, jeśli toczycie się pod tym objawieniem i szukacie kotwicy dla swojej wiary, możecie rozumować „to było wtedy, to jest teraz”. Z pewnością pojawiło się nowe światło, udoskonalenia i poprawki do tej doktryny. Chociaż więc nie akceptujemy już pozafiguralnego zastosowania, wiemy z innych Pism, że inne owce są dokładnie tym, za kogo się podaje. Jeśli tak, to zadaj sobie pytanie, jakie są te teksty potwierdzające? W końcu jest to podstawowa doktryna. Z pewnością możesz przedstawić twardy dowód pisma świętego, który nie obejmuje wymyślonych typów i pozafigury, aby udowodnić komuś, że twoje przekonanie nie opiera się na spekulacji, ale na Piśmie.
Dobra, dajmy sobie szansę. Wpisz „inne owce” w bibliotece WT. Teraz przejdź do Indeksu publikacji. Wybierz „Indeks 1986-2013”. (Zaczniemy od najnowszego „nowego światła”).
Zanim klikniesz „inne owce”, spróbujmy czegoś. Kliknij „Resurrection”. Czy widzisz kategorię „dyskusja”? Zauważ, ile jest referencji? Kategoria dyskusji to zazwyczaj miejsce, w którym można przejść do pełnej dyskusji na ten temat. W części „Resurrection” znajdują się artykuły do ​​dyskusji na temat 22 i dotyczy to tylko okresu 28 od 1986 do 2013. Próbowałem tego z innymi pokrewnymi tematami:

• Chrzest -> dyskusja -> 16 artykułów
• Duch Święty -> dyskusja -> 9 artykułów
• Nowe Przymierze -> dyskusja -> 10 artykułów

Teraz spróbuj z „innymi owcami”. Niezwykłe, prawda? Brak odniesień do tematu dyskusji. To jest kluczowa doktryna! To kwestia zbawienia! Jednak nie jest to omawiane, aby zapewnić dowód i wsparcie z Pisma Świętego.
Musimy wrócić do poprzedniego indeksu obejmującego okres 55 lat, aby uzyskać marne trzy odniesienia do tematu. Jednak nie liczą się liczby, ale fakty. Rzućmy okiem na górę. Jakie fakty biblijne podaje, aby udowodnić wszystko, czego nauczamy o odkupieniu i zbawieniu innych owiec?

„W tym momencie Jezus wygłosił niezwykłe, ale wielkie serce oświadczenie:„ I mam inne owce, które nie są z tej owczarni [lub „pióra” Nowa wersja międzynarodowa; Dzisiejsza wersja angielska]; tych też muszę przynieść, a będą słuchać mego głosu i staną się jedną trzodą, jednym pasterzem. ”(John 10: 16) Do kogo nazwał„ inne owce ”?
⁴ Ponieważ te „inne owce” nie były z „tej owczarni”, nie miały być zaliczane do Izraela Bożego, których członkowie mają dziedzictwo duchowe lub niebiańskie ”.
(w84 2 / 15 p. 16 pars. 3-4 Najnowsze pióro dla „Innych owiec”)

Wszystko opiera się na bezpodstawnym założeniu, że „ta owczarnia” reprezentuje Izraela Bożego lub namaszczonych chrześcijan. Jakie biblijne dowody podano, aby potwierdzić to przypuszczenie? Żaden. Pozwól mi to powtórzyć. ŻADEN!
W kontekście nie ma też nic, co mogłoby to wykazać. Jezus wtedy rozmawiał z Żydami, głównie przeciwnikami. Nie mówi nic o Bożym Izraelu, ani nie wskazuje w żaden sposób, że odnosi się do swoich uczniów, używając tego terminu. Jest o wiele bardziej prawdopodobne i bardziej zgodne z kontekstem, że miał na myśli obecnych i słuchających Żydów „tę owczarni”. Czyż nie został wysłany do zagubionych owiec z domu Izraela? (Mt 9: 36) Czy inne owce, o których mówi, zostały zmieszane w „tę owczarni”, by stać się trzodą pod jednym pasterzem, nie były poganami, którzy później staną się jego naśladowcami?
Spekulacja? Jasne, ale o to chodzi. Nie możemy być tego pewni, więc na jakiej podstawie budujemy doktrynę, która określa samo zbawienie, do którego dążą chrześcijanie?
Rutherford zbudował doktrynę, wychodząc poza to, co jest napisane i ustanawiając fałszywe relacje typu / pozafigury. Nasza doktryna o „drugich owcach” jest nadal oparta na ludzkich spekulacjach. Porzuciliśmy prorocze typy, ale nie zastąpiliśmy tego fundamentu skałą Słowa Bożego. Zamiast tego budujemy na piasku bardziej ludzkich spekulacji. Ponadto, nadal promowaliśmy ideę Rutherforda, że ​​zbawienie zależy od dalszego członkostwa w organizacji i jej wsparcia, a nie od wiary i posłuszeństwa Jezusowi Chrystusowi.
Możesz osobiście polubić doktrynę o drugich owcach. Możesz mieć wielką pociechę, wierząc w to. Być może czujesz, że nigdy nie dasz rady zostać jednym z namaszczonych braci Chrystusa, ale możesz osiągnąć ograniczone wymagania bycia jedną z drugich owiec. Ale to po prostu nie wystarczy. Zapamiętaj odniesienie Davida Splane'a do Arch W. Smitha. Zrezygnował z piramidologii, ponieważ „pozwolił rozumowi zwyciężyć emocje”.
Nie poddawajmy się emocjom i osobistym pragnieniom, lecz pozwólmy, aby rozum prowadził nas do prawdy objawionej w Bożym słowie na temat prawdziwej nadziei dla chrześcijan. To wspaniała nadzieja i bardzo wiele do życzenia. Kto nie chciałby uczestniczyć w dziedzictwie Chrystusa? Kto nie chciałby być jednym z dzieci Bożych? Prezent jest nadal oferowany. Nadal jest czas. Wszystko, co musimy zrobić, to wielbienie w duchu i prawdzie; wyciągnijcie rękę i zaakceptujcie to, co oferuje nasz kochający Ojciec; i przestańcie słuchać ludzi, którzy mówią nam, że po prostu się nie mierzymy. (John 4: 23, 24; Re 22: 17; Mt 23: 13)
Musimy pozwolić prawdzie nas uwolnić.
_________________________________________________
[I] Ten artykuł będzie z konieczności dłuższy niż zwykle. Wynika to z faktu, że dwa 1934 Wieża strażnicza zaangażowane są artykuły naukowe. Stare artykuły zawierały dwa razy więcej słów niż te współczesne, więc będzie to podobne do recenzowania czterech artykułów naukowych na raz.
[ii] Nawiasy kwadratowe są dodawane do cytatów w całym artykule, aby wyjaśnić tożsamość rzeczowników lub pomóc w zrozumieniu znaczenia fragmentu.
[iii] Pozycja Rutherforda jest przedstawiona w Strażnica, 9/1 p. 263 w ten sposób: „Wydawałoby się, że‚ sługa '(a właściwie sam Rutherford) nie musiałby mieć orędownika takiego jak duch święty, ponieważ ‚sługa' jest w bezpośrednim kontakcie z Jehową i jako Jego narzędzie, a także z Chrystusem Jezusem działa na całe ciało… Gdyby duch święty jako pomocnik kierował pracą, to nie byłoby dobrego powodu do zatrudniania aniołów… Pismo Święte wydaje się jasno nauczać, że Pan kieruje swoimi aniołami, co mają robić, a oni działają pod nadzór Pana w kierowaniu resztką na ziemi w sprawie sposobu działania, jaki należy podjąć ”.
[iv] Należy zauważyć, że określenia „klasa znana jako„ miliony, które nie umrą ””, „ludzie dobrej woli” i „Jonadabs” już dawno zostały porzucone przez Świadków Jehowy. Niemniej jednak wydawcy zachowali rozróżnienie klasowe, po prostu zmieniając jego nazwę na „inne owce”. Ta nowa nazwa ma jednak coś wspólnego z poprzednimi: całkowity brak wsparcia biblijnego.