WT Study: Musimy być święci w całym naszym postępowaniu

[Recenzja 15 z listopada, 2014 Wieża strażnicza artykuł na stronie 13]

„Stańcie się święci w całym swoim postępowaniu” (1 Pet. 1: 15

Połączenia artykuł zaczyna się od tego subtelnego błędu:

Jehowa oczekuje, że pomazańcy i „inne owce” zrobią wszystko, aby stać się świętym cała kolekcja ich zachowanie - nie tylko kilka ich postępowania— John 10: 16 (Par. 1)

John 10: 16 nie rozróżnia „pomazańców” od „innych owiec”. Rozróżnia „tę owczarek” i „inne owce”. „Fałd”, o którym mówił Jezus w tym momencie, nie mógł być namaszczonym chrześcijaninem, ponieważ posługuje się kwalifikatorem - „tym” - i w tym momencie nie było namaszczonych, ponieważ Duch Święty nie został jeszcze wylany. Jedynymi obecnymi wówczas „owczarkami” byli Żydzi słuchający go, który stanowił owczarnia Boga. (Jer. 23: 2) Chrześcijanie zostali wyciągnięci z owczarni Izraela przez pierwsze 3 ½ lat po śmierci Jezusa. Następnie pierwsze owce (pogańskie) zostały sprowadzone do owczarni.

Jeśli chcemy podobać się Jehowie, musimy mocno przestrzegać Jego praw i zasad, nigdy nie przyjmując wobec nich bezbożnego, kompromitującego stosunku. - (Par.3)

To jest kluczowy punkt. Robimy dobrze, aby o tym pamiętać i koncentrować się na tym, kontynuując nasze badania. „Aby zadowolić Jehowę, musimy się mocno trzymać jego prawa i zasady… ”
Akapit 5 mówi o synach Aarona, Nadabie i Abihu, których Jehowa pochłonął w płomieniach.[ZA] Przechodząc dalej, dochodzimy do kolejnego niewłaściwego zastosowania Pisma Świętego. Prawdą jest, że Aaronowi wyraźnie zabroniono opłakiwania śmierci jego Synów (o których mowa w paragrafie jako jego krewni). Nie ma jednak podstaw do zrównania tego z sytuacją wykluczonych. Ci dwaj synowie zostali osądzeni przez Boga i skazani przez Boga. Jego osąd jest zawsze prawy. Wykluczenie obejmuje tajne spotkanie, podczas którego trzech mężczyzn, którzy nie są odpowiedzialni przed zborem, decyduje, które historia wykazuje często stronnicze, pełne osobistych uczuć i rzadko odzwierciedla prawdziwe zrozumienie ducha Pisma Świętego. Możemy sobie tylko wyobrazić, ile razy maluch się potknął, kiedy mógł zostać uratowany.
Pod pozorem wezwania do świętości, celem jest błaganie o wsparcie i przestrzeganie porozumienia w sprawie wykluczenia. Bez tego Organizacja traci swoją najpotężniejszą broń, aby wymusić posłuszeństwo i zgodność. (Widzieć Broń ciemności)

Zasada staje się regułą

W akapicie 6 mamy doskonały przykład tego, jak nasza organizacja potrafi przekształcić zasadę w regułę.

Nie możemy stawić czoła tak surowym testom, jak Aaron i jego rodzina. Ale co, jeśli zostalibyśmy zaproszeni do wzięcia udziału i wzięcia udziału w weselu kościelnym krewnego niebędącego Świadkiem? Żadne wyraźne polecenie biblijne nie zabrania nam udziału, ale czy przy podejmowaniu takiej decyzji są zaangażowane zasady biblijne? - (Par.6)

Chociaż nie ma wyraźny polecenie przeciw uczestnictwu, zdanie otwierające następnego akapitu pokazuje, że istnieje zdanie niejawne.

„Nasza determinacja, by okazać się świętymi dla Jehowy w wyżej wymienionych okolicznościach, może zaintrygować naszych krewnych niebędących Świadkami”.

Mówiąc to, Ciało Kierownicze niweczy obowiązujące zasady, usuwa rolę sumienia i ponownie ustanawia autorytet między Jehową a Jego sługami.

Skupić się na Bożej suwerenności?

Następnie rozważmy brzmienie akapitu 8:

Podobnie powinniśmy zawsze robić to, czego chce nasz Władca, Jehowa. W tym względzie wspieramy organizację Bożą… Jeśli skupiamy się na Bożej suwerenności i ufamy Mu, nikt nie może zmusić nas do kompromisu i dać się złapać w tchórzliwy strach. - (Par.8)

Skąd więc nasze wsparcie? Jezus Chrystus? Duch Święty? Ani. Wygląda na to, że nasza organizacja pełni tę rolę. Pomaga to wyjaśnić dziwne sformułowanie o „skupieniu się na suwerenności Boga”. Bardziej naturalne byłoby powiedzenie „jeśli skupiamy się na posłuszeństwie Bogu”, czyż nie? Słowo „suwerenność” nie pojawia się ani razu w Biblii. Biblia nie wzywa do skoncentrowania się na zwierzchnictwie Boga. Jezus nie mówi, że powinniśmy się modlić: „Niech wasze imię będzie uświęcone, a wasza suwerenność zostanie potwierdzona ...” (Mt 6: 9) Nigdy nie instruował nas, abyśmy podtrzymywali zwierzchnictwo Boga.
Dlaczego więc używamy tego sformułowania? W celu wspierania struktury władzy Organizacji.
Posłuszeństwo Bogu oznacza po prostu posłuszeństwo Bogu. Jednak utrzymanie, wspieranie lub koncentrowanie się na jego suwerenności oznacza poddanie się jej wyrazowi. Jest to subtelna linia rozumowania, ale spójna od czasów Rutherforda. Rozważać:

Minęły ponad lata 70 od tych konwencji Cedar Point - prawie 80 lat, odkąd Jehowa zaczął wyrażać swoją suwerenność dzięki mesjańskim rządom swego Syna. (w94 5 / 1 p. 17 par. 10)

Zgodnie z ramami wiary JW minęły już 100 + lata, odkąd Bóg wyraził swoją suwerenność, ustanawiając niewidzialną obecność Chrystusa jako Króla Mesjańskiego. Jak rządzi Jezus? Jak mówi nam, co mamy robić? Jest częścią niebiańskiej organizacji Boga, często przedstawianej w naszych publikacjach jako niebiański rydwan.[B] Organizacja Świadków Jehowy jest częścią ziemską; dlatego ziemski wyraz suwerenności Boga. Możemy więc powiedzieć:

Będąc posłusznym i lojalnym kierownictwu ziemskiej organizacji Bożej, okazujesz, że dotrzymujesz kroku niebiańskiemu rydwanowi Jehowy i działasz w harmonii z Jego duchem świętym. (w10 4 / 15 p. 10 par. 12)

Jeśli więc jesteśmy posłuszni Organizacji, „nikt nie może nas zmusić do kompromisu i dać się złapać w tchórzliwy strach ”. (Par. 9)
Jaką gorzką ironią jest to stwierdzenie. Ilu z nas kiedykolwiek znało strach w czasie głoszenia? Czy kiedykolwiek byłeś zmuszany do pójścia na kompromis przez jakiś zwierzchnik? Do teraz. Teraz, gdy znamy prawdę o wielu doktrynach biblijnych, żyjemy w strachu przed ujawnieniem się i trudnościami, jakie mogą się pojawić, gdybyśmy zostali odcięci od bliskich i przyjaciół. Gdy nadejdzie próba, możemy być jak apostołowie przed przywódcami religijnymi swoich czasów, którzy stali stanowczo i powiedzieli: „Musimy być bardziej posłuszni Bogu jako władcy niż ludziom” (Dzieje 5: 29)

Wyobrażone prześladowania

Jako naśladowcy Chrystusa i Świadkowie Jehowy jesteśmy prześladowani w narodach na całym świecie. (Par. 9)

Ważne jest, abyśmy czuli się wyjątkowo; że wierzymy, że tylko my jesteśmy prześladowani. Uczymy się tego chrześcijaństwa[° C] dawno temu poszedł na kompromis, kładąc się spać z władcami świata. (Re 17: 2) Nie są więc prześladowani, ale tylko prawdziwi chrześcijanie są - tzn. „My”. Jest to ważne dla naszego systemu wierzeń, ponieważ prześladowania są znakiem rozpoznawczym prawdziwego chrześcijaństwa, jak pokazuje akapit, cytując Mt. 24: 9. Na nieszczęście dla naszej teologii po prostu nie jest tak, że tylko ŚJ są prześladowani. (Widzieć Światowa lista obserwacyjna)

W obliczu takiej nienawiścijednakże wytrwamy w dziele głoszenia o Królestwie i nadal okazujemy się świętymi przed Jehową. Chociaż jesteśmy uczciwymi, czysto żyjącymi i przestrzegającymi prawa obywatelami, dlaczego jesteśmy tak nienawidzeni?? (Par. 9)

Jaki obraz to maluje! Nie sposób nie wyobrazić sobie mas odważnych Świadków Jehowy maszerujących w obliczu śmiertelnej nienawiści i sprzeciwu, nieustraszonych i bezkompromisowo lojalnych wobec swego Boga. Jako Świadkowie chcemy wierzyć, że to prawda. To czyni nas wyjątkowymi. Tym życzeniem ignorujemy twarde dowody. (2 Peter 3: 5) Niezaprzeczalnym faktem jest to, że ogromna większość z nas nigdy nie doświadczyła żadnej formy prawdziwych prześladowań w ciągu naszego życia. Rzadko mamy zatrzaśnięte drzwi w twarz, choć nie stanowi to prześladowania, o którym mówi Jezus. Często słyszymy słowa zachęty. To prawda, że ​​ludzie nie lubią przeszkadzać w ich domach podczas naszych częstych wizyt, ale to samo można powiedzieć o reakcjach ludzi na wizyty w Mormonie. Jednak nie jest to przejaw nienawiści, o którym mowa w paragrafie 9.
Dowody tego można znaleźć dla wymagającego czytelnika w następnym akapicie badania. Ilekroć prześladowania są używane jako wskazówka, że ​​jesteśmy jedyną prawdziwą wiarą, wracamy do tej samej studni nazistowskich prześladowań wobec wiernych namaszczonych chrześcijan.[RE] Te z pewnością są świetnymi przykładami uczciwości dla nas wszystkich. Ale wszystko to wydarzyło się całe życie temu. Gdzie są testowane obecne przykłady takiej wiary? Dlaczego nie jesteśmy teraz bardziej prześladowani niż jakakolwiek inna grupa chrześcijańska? W rzeczywistości można argumentować, że jesteśmy mniej prześladowani. Wracając do Światowa lista obserwacyjna porównując go z najnowszym raportem światowym z rocznika 2015, można zauważyć, że w wielu krajach, w których chrześcijanie są prześladowani, w ogóle nie ma Świadków Jehowy.
W akapitach 11 i 12 podjęto próbę zrównania „ofiary uwielbienia”, o której Paweł wspomina w Liście do Hebrajczyków 13: 15, z ofiarami za grzech prawa mozaiki. Obaj po prostu nie zrównują się poza faktem, że oboje nazywani są „ofiarami”. Ofiary wymienione w paragrafie 11 zostały zniesione przez wyjątkową ofiarę Jezusa złożoną za nasze odkupienie. Ofiara uwielbienia, o której mówi Paweł, nie ma nic wspólnego z odkupieniem od grzechu. Zwykle używamy tego Pisma, aby promować ideę głoszenia od drzwi do drzwi jako jedynego sposobu, w jaki chwalimy Boga. Jednak rzadko odwołujemy się do następnego wersetu, który mówi:
„Co więcej, nie zapominajcie czynić dobra i dzielić się tym, co macie z innymi, ponieważ Bóg jest zadowolony z takich ofiar.” (He 13: 16)
Ponieważ Paweł nie wspomina w ogóle o głoszeniu od drzwi do drzwi, ale wyraźnie wspomina o ofiarach polegających na czynieniu dobra i dzieleniu się z innymi, jest oczywiste, że nasze bardzo krzywe stosowanie tego wersetu ujawnia nasz prawdziwy program.

Czy powinniśmy zgłaszać nasz czas?

Pytanie do akapitu 13 brzmi: „Dlaczego powinniśmy zgłaszać naszą działalność w terenie?” Odpowiedź to, "… Zostaliśmy poproszeni o zgłoszenie naszej działalności w służbie. Jakie powinniśmy mieć podejście do tego porozumienia? Raport, który przesyłamy co miesiąc, jest związany z naszym pobożnym oddaniem. (2 Pet. 1: 7) ”
Nic w 2 Peter 1: 7 NWT łączy boskie poświęcenie z czasem raportowania. Jedyny związek, jaki ma z tym ustępem, to użycie terminu „pobożność boska”. Jest mało prawdopodobne, aby pisarz próbował uzasadnić użycie tego terminu. Bardziej prawdopodobnym scenariuszem jest to, że ręka, którą otrzymał, wymaga od niego uzasadnienia wymogu organizacyjnego, który nie ma podstaw w Piśmie Świętym i faktycznie wydaje się, z doświadczenia, sprzeczny z duchem bezinteresownej ofiary uwielbienia. Umieszczając niepowiązane Pismo, może być tak, że pisarz ma nadzieję, że przeciętny czytelnik po prostu przyjmie, że Pismo Święte oferuje dowód, a nie zawracać sobie głowy jego badaniem. Jeśli tak, to prawdopodobnie jest to prawidłowe założenie. Faktem jest, że większość ŚJ nie szuka odnośników do Pisma Świętego, ponieważ po prostu ufa Ciału Kierowniczemu, że ich nie zwiedzie.
Słowo w Hebrajczyków 13: 15, które lubimy wypowiadać „publiczną deklarację”, ponieważ kojarzy nam się z głoszeniem od drzwi do drzwi, brzmi: homolog. Zgodność Strong'a podaje następującą krótką definicję: „Wyznaję, wyznam, potwierdzam, wychwalam”.
W Piśmie Świętym nie ma nic, co wiązałoby tę „ofiarę uwielbienia” z żywiołem czasu. Nic nie wskazuje na to, że Jehowa mierzy, ile minut i godzin spędzamy, wychwalając Go, jako pewną miarę wartości ofiary.
Podobno nasze indywidualne raporty serwisowe pomagają „Organizacja planująca z wyprzedzeniem przyszłe działania głoszące o królestwie”. Gdyby to była prawda… gdyby to był jedyny powód raportów, można by je przekazać anonimowo. Nie byłoby powodu, aby dołączyć nazwę. Wieloletnie doświadczenie pokazuje, że istnieją inne powody, dla których nadal jesteśmy zmuszani do przekazywania comiesięcznych raportów serwisowych. W rzeczywistości tak ważny jest niebiblijny wymóg, że jeśli ktoś nie zgłosi czasu, nie będzie już uważany za członka zboru. Ponieważ członkostwo w zborze jest warunkiem zbawienia, nie wypełnienie raportu o służbie oznacza, że ​​nie można go zbawić. (w93 9 / 15 p. 22 par. 4; w85 3 / 1 p. 22 par 21)
Aby uzyskać bardziej szczegółową analizę wymagań dotyczących czasu raportowania, zobacz „Członkostwo ma swoje uprawnienia".

Nasze nauki nawyków i poświęceń

Paragrafy 15 i 16 nawołują nas, abyśmy nie pozostawali w mleku tego słowa, ale aby głębiej studiowali Biblię. „Jednak„ solidny pokarm ”jest potrzebny do wspierania duchowego wzrostu ku dojrzałości chrześcijańskiej.” (Par.15)
Na podstawie analiza ze wszystkich Wieża strażnicza artykuły badane w ciągu roku 2014, mleko słowa, o którym mowa w Hebrajczyków 5: 13-6: 2 było właściwie wszystkim, co nas nakarmiono.

Posłuszeństwo Bogu lub człowiekowi

Akapit 18 otwiera się następującą prawdą: „Aby być świętym, musimy starannie rozważyć Pismo Święte i czynić to, o co Bóg nas prosi”. Kluczowym zwrotem jest „co Dobry pyta o nas ”. Przypomina to wstępne wezwanie, by zawsze przestrzegać praw i zasad Jehowy. Zastosujmy to do reszty akapitu 18.

Zwróć uwagę na to, co Bóg powiedział Aaronowi. (Czytaj Leviticus 10: 8-11) Czy ten fragment oznacza, że ​​nie wolno nam pić alkoholu przed pójściem na spotkanie chrześcijańskie? Pomyśl o tych punktach: nie podlegamy Prawu. (Rom. 10: 4) W niektórych krajach nasi współwyznawcy używają napojów alkoholowych z umiarem podczas posiłków przed uczestnictwem w spotkaniach. Podczas Paschy użyto czterech filiżanek wina. Ustanawiając Miejsce Pamięci, Jezus kazał apostołom pić wino, które reprezentowało Jego krew. (Par. 18)

 
Zatem Bóg prosi nas, abyśmy byli rozsądni i podjęli decyzję. Oczywiste jest, że wypicie kieliszka wina przed spotkaniem nie łamie Bożego prawa. Byłoby więc niewłaściwe, gdybyśmy narzucali swoje sumienie drugiemu i mówili mu, aby nie spożywał napojów alkoholowych przed spotkaniem, nabożeństwem lub inną działalnością duchową.
Jednak 10 lat temu nie był to komunikat niesiony przez Wieża strażnicza.

Jehowa nakazał osobom pełniącym kapłańskie obowiązki przy przybytku: „Nie pijcie wina ani odurzającego alkoholu. . . wchodząc do Namiotu Spotkania, nie umrzesz ”. (Kapłańska 10: 8, 9) .Dlatego unikaj picia napojów alkoholowych tuż przed pójściem na zebrania chrześcijańskie, podczas służby kaznodziejskiej i innych obowiązków duchowych. (w04 12 / 1 str. 21 par. 15 Zachowaj zrównoważony pogląd na spożywanie alkoholu)

Czy zauważasz, że cytowane jest to samo Pismo Święte z Księgi Kapłańskiej, aby wspierać obie przeciwne pozycje?
Ponieważ patrzymy na wszystko z perspektywy organizacji, wyrażenie „rób to, o co Bóg nas prosi” nabiera znaczenia „podążaj za wskazówkami organizacji”. Jeśli tak to rozumiesz, to 10 lata temu Bóg powiedział nie pijmy przed spotkaniami, a teraz Bóg mówi nam, że jest w porządku. To pozwala nam twierdzić, że Bóg zmienił zdanie. Taki punkt widzenia jest śmieszny, a co gorsza - pozbawiony szacunku dla naszego Ojca. Jehowa.
Niektórzy mogą twierdzić, że 2004 Wieża strażnicza jedynie sugerował nam, pozostawiając decyzję w naszych rękach. Po prostu tak nie było. Znam osobiście przypadek, w którym starszy został wzięty na bok przez dwóch innych, którzy zostali poradzeni za wypicie jednego kieliszka wina podczas wieczornego posiłku przed spotkaniem. Przesłanie może więc brzmieć: „rób to, o co Bóg cię prosi”, ale podtekst brzmi: „o ile nie jest to sprzeczne z tym, co nakazuje ci Organizacja”.
Ostatni akapit zawiera wiele dobrych rad. Niestety nie wspomina o Jezusie. Jako ten, przez który cała wiedza o Bogu objawia się ludzkości, jest to poważne zaniedbanie. Podkreśla to jedynie przesłanie dwóch ostatnich artykułów naukowych. Możemy być święci tylko poprzez posłuszeństwo wobec Organizacji i dzięki Bogu poznajemy Boga.
__________________________________________________
[ZA] Na marginesie, pokazuje to głupie sytuacje, w które możemy się wpakować, promując typy i anty-typy stworzone przez człowieka. Możecie sobie przypomnieć, że w ubiegłym tygodniu powiedziano nam, że czterech synów Aarona reprezentowało pomazańca. Jaką część pomazańców reprezentują teraz ci dwaj profanujący synowie?
[B] Biblia nie wprowadza terminu ani pojęcia, że ​​Bóg jedzie na niebiańskim rydwanie. Ten pomysł ma pogańskie pochodzenie. Widzieć Początki niebiańskiego rydwanu dla szczegółów.
[° C] Wśród Świadków Jehowy termin ten jest używany pejoratywnie w odniesieniu do wszystkich innych wyznań chrześcijańskich jako części „fałszywej religii”.
[RE] Wezwanie do wykluczenia grupy Świadków Jehowy, którzy zaczęli być nazywani drugimi owcami, pojawiło się dopiero w 1935 roku. Od tego momentu mała grupa stopniowo się rozrastała, aż obecnie stanowi ponad 99% wszystkich Świadków Jehowy według teologii ŚJ. Dlatego, gdy zaczęły się prześladowania, wszyscy świadkowie byli uczestnikami.

Meleti Vivlon

Artykuły Meleti Vivlon.