Jak chrześcijanie powinni sobie radzić z grzechem pośród siebie? Kiedy w zborze są grzesznicy, jakie wskazówki dał nam nasz Pan, jak postąpić z nimi? Czy istnieje chrześcijański system sądowniczy?

Odpowiedź na te pytania nadeszła w odpowiedzi na pozornie niezwiązane pytanie zadane Jezusowi przez jego uczniów. Pewnego razu zapytali go: „Kto naprawdę jest największy w Królestwie Niebios?” (Mt 18: 1) To był dla nich powracający temat. Wydawali się nadmiernie zaniepokojeni pozycją i znaczeniem. (Widzieć Pan 9: 33-37; Lu 9: 46-48; 22:24)

Odpowiedź Jezusa pokazała im, że muszą się wiele oduczyć; że ich pojęcie przywództwa, pozycji i wielkości było błędne i że jeśli nie zmieniliby swojej mentalnej percepcji, byłoby to dla nich wyjątkowo złe. W rzeczywistości brak zmiany ich postawy może oznaczać wieczną śmierć. Może to również skutkować katastrofalnymi cierpieniami ludzkości.

Zaczął od prostej lekcji poglądowej:

„Wzywając go więc do małego dziecka, postawił go pośród nich ³ i powiedział: „Zaprawdę powiadam wam, chyba że wy Obróć się i stańcie się jak małe dzieci, na pewno nie wejdziecie do Królestwa Niebios. ⁴ Dlatego każdy, kto ukorzy się jak to małe dziecko, jest największym w Królestwie Niebios; a kto przyjmie jedno takie małe dziecko ze względu na moje imię, przyjmie też mnie ”. (Mt 18: 2-5)

Zwróć uwagę, że powiedział, że muszą „zawrócić”, co oznacza, że ​​już zmierzali w złym kierunku. Następnie mówi im, że aby być wielkimi, muszą upodobnić się do małych dzieci. Nastolatek może myśleć, że wie więcej niż jego rodzice, ale małe dziecko myśli, że tata i mama wiedzą wszystko. Kiedy ma pytanie, podbiega do nich. Kiedy udzielają mu odpowiedzi, przyjmuje ją z całkowitym zaufaniem, z bezwarunkową pewnością, że nigdy go nie okłamają.

To jest pokorna ufność, jaką powinniśmy pokładać w Bogu i w tym, który nic nie czyni z własnej inicjatywy, a tylko to, co widzi, jak Ojciec czyni, Jezus Chrystus. (John 5: 19)

Tylko wtedy możemy być wspaniali.

Jeśli z drugiej strony nie przyjmiemy tej dziecięcej postawy, to co wtedy? Jakie są konsekwencje? Naprawdę są poważne. W tym kontekście kontynuuje, aby nas ostrzec:

„Ale kto potknie jednego z tych maluczkich, którzy wierzą we mnie, byłoby lepiej dla niego, gdyby zawiesił na szyi kamień młyński, który został obrócony przez osła, i został zatopiony na otwartym morzu”. (Mt 18: 6)

Dumna postawa zrodzona z pragnienia pozycji prowadziłaby nieuchronnie do nadużycia władzy i zgorszenia najmłodszych. Zemsta za taki grzech jest zbyt straszna, by ją rozważać, bo któż chciałby zostać wrzucony do morza z masywnym kamieniem zawiązanym na szyi?

Niemniej jednak, biorąc pod uwagę niedoskonałą ludzką naturę, Jezus przewidział nieuchronność tego scenariusza.

"Biada światu ze względu na przeszkody! Oczywiście nieuniknione jest, że nadejdą przeszkody, ale biada człowiekowi, przez którego ta przeszkoda przychodzi! ” (Mt 18: 7)

Biada światu! Dumna postawa i dumne dążenie do wielkości doprowadziły chrześcijańskich przywódców do popełnienia najgorszych okrucieństw w historii. Ciemne wieki, Inkwizycja, niezliczone wojny i krucjaty, prześladowania wiernych uczniów Jezusa - lista jest długa. Wszystko dlatego, że mężczyźni starali się być potężni i prowadzić innych własnymi ideami, zamiast okazywać dziecięcą ufność w Chrystusie jako jedynym prawdziwym przywódcy zboru. Zaprawdę, biada światu!

Co to jest Eisegesis

Zanim przejdziemy dalej, musimy przyjrzeć się narzędziu, którego potencjalni przywódcy i tak zwani wielcy ludzie używają do wspierania ich dążenia do władzy. Termin jest eisegeza. Pochodzi z języka greckiego i opisuje metodologię studiowania Biblii, w której rozpoczyna się od konkluzji, a następnie znajduje Pisma, które można przekręcić, aby uzyskać coś, co wygląda na dowód.

Ważne jest, abyśmy to zrozumieli, ponieważ od tego momentu zobaczymy, że nasz Pan czyni coś więcej, niż tylko odpowiada na pytania uczniów. Wykracza poza to, aby ustanowić coś radykalnie nowego. Zobaczymy prawidłowe zastosowanie tych słów. Zobaczymy również, jak zostały one niewłaściwie zastosowane w sposób, który oznaczał „biada Organizacji Świadków Jehowy”.

Ale najpierw Jezus musi nas nauczyć o właściwym spojrzeniu na wielkość.

(Fakt, że atakuje on błędną percepcję uczniów z kilku punktów widzenia, powinien wywrzeć na nas wrażenie, ale jest bardzo ważne, abyśmy dobrze to zrozumieli).

Błędne stosowanie przyczyn potknięć

Następnie Jezus podaje nam potężną metaforę.

„Jeśli więc twoja ręka lub stopa cię potknie, odetnij je i odrzuć od siebie. Lepiej jest dla ciebie, okaleczonego lub kulawego, wejść do życia, niż zostać wrzuconym z dwiema rękami lub dwiema stopami w wieczny ogień. ⁹ Ponadto, jeśli twoje oko sprawia, że ​​się potykasz, wyrwij je i odrzuć od siebie. Lepiej jest dla ciebie jednookim wejść do życia, niż z dwojgiem oczu zostać wrzuconym do ognistej Gehenny ”. (Mt 18: 8, 9)

Jeśli przeczytasz publikacje Towarzystwa Strażnica, zobaczysz, że wersety te są zwykle stosowane do takich rzeczy, jak niemoralna lub brutalna rozrywka (filmy, programy telewizyjne, gry wideo i muzyka), a także materializm i żądza sławy lub pozycji . Często szkolnictwo wyższe jest reklamowane jako zła ścieżka prowadząca do takich rzeczy. (w14 7 s. 15, akapity 16-18; w19 09 /1 p. 29; w06 3 /1 p. 19 par. 8)

Czy Jezus nagle zmienił tutaj temat? Czy wypadł z tematu? Czy naprawdę sugeruje, że jeśli obejrzymy niewłaściwe filmy, zagramy w niewłaściwe gry wideo lub kupimy zbyt wiele rzeczy, umrzemy drugą śmiercią w ognistej Gehennie?

Ledwie! Więc jakie jest jego przesłanie?

Zwróć uwagę, że te wersety są umieszczone pomiędzy ostrzeżeniami z wersetów 7 i 10.

„Biada światu z powodu zgorszenia! Oczywiście nieuniknione jest, że nadejdą przeszkody, ale biada człowiekowi, przez którego ta przeszkoda przychodzi! ” (Mt 18: 7)

I…

„Uważajcie, abyście nie gardzili jednym z tych maluczkich, bo powiadam wam, że ich aniołowie w niebie zawsze patrzą na oblicze mojego Ojca, który jest w niebie”. (Mt 18: 10)

Po ostrzeżeniu nas przed potknięciami i tuż przed potknięciem się maluchów, mówi nam, żebyśmy wyłupili oko lub odciąli wyrostek, jeśli któryś z nich spowoduje, że się potkniemy. W wersecie 6 mówi nam, że jeśli potkniemy się z małym, zostaniemy wrzuceni do morza z kamieniem młyńskim zawieszonym na szyi, aw wersecie 9 mówi, że jeśli nasze oko, ręka lub stopa sprawiają, że się potykamy, kończymy w Gehennie.

W ogóle nie zmienił tematu. Wciąż rozszerza swoją odpowiedź na pytanie zadane mu w wersecie 1. Wszystko to wiąże się z dążeniem do władzy. Oko pragnie wyniesienia, uwielbienia ludzi. Ręka jest tym, czego używamy do pracy w tym kierunku; stopa prowadzi nas do celu. Pytanie w wersecie 1 ujawnia niewłaściwe nastawienie lub pragnienie (oko). Chcieli wiedzieć, jak (ręka, stopa) osiągnąć wielkość. Ale byli na złej drodze. Musieli się odwrócić. Gdyby nie potknęliby się siebie i wielu innych, prawdopodobnie doprowadzając do wiecznej śmierci.

Przez niewłaściwe zastosowanie Mt 18: 8-9 ze względu na zwykłe zachowanie i osobiste wybory Ciało Kierownicze ominęło ważne ostrzeżenie. W rzeczywistości to, że ośmieliliby się narzucić innym swoje sumienie, jest częścią procesu potykania się. Dlatego taką pułapką jest eisegeza. Zrobione samodzielnie, wersety te można łatwo zastosować w niewłaściwy sposób. Dopóki nie przyjrzymy się kontekstowi, wydaje się to nawet logiczną aplikacją. Ale kontekst ujawnia coś innego.

Jezus nadal przedstawia swój punkt widzenia

Jezus nie skończył wbijać swojej lekcji do domu.

"Co myślisz? Jeśli człowiek ma 100 owiec, a jedna z nich zbłądziła, czy nie opuści 99 owiec w górach i nie wyruszy na poszukiwanie zbłąkanej? ¹³ A jeśli go znajdzie, z pewnością wam mówię, bardziej się z tego raduje niż z 99, którzy nie zbłądzili. ¹⁴ Podobnie nie jest rzeczą pożądaną dla mojego Ojca, który jest w niebie nawet jedno z tych maluczkich zginie". (Mt 18: 10-14)

Więc tutaj dotarliśmy do wersetu 14 i czego się nauczyliśmy.

1. Pycha prowadzi człowieka do osiągnięcia wielkości.
2. Bożą drogą do osiągnięcia wielkości jest dziecinna pokora.
3. Droga człowieka do wielkości prowadzi do drugiej śmierci.
4. Skutkuje to potykaniem się maluchów.
5. Pochodzi ze złych pragnień (metaforyczne oko, ręka lub stopa).
6. Jehowa bardzo ceni maluchy.

Jezus przygotowuje nas do panowania

Jezus przyszedł, aby przygotować drogę wybranym przez Boga; tych, którzy będą rządzić z nim jako królowie i kapłani w celu pojednania całej ludzkości z Bogiem. (Re 5: 10; 1Co 15: 25-28) Ale ci, mężczyźni i kobiety, muszą najpierw nauczyć się korzystać z tej władzy. Drogi z przeszłości doprowadzą do zagłady. Potrzebowano czegoś nowego.

Jezus przyszedł, aby wypełnić prawo i zakończyć Przymierze Prawa Mojżeszowego, aby mogło zaistnieć Nowe Przymierze z Nowym Prawem. Jezus był upoważniony do stanowienia prawa. (Mt 5: 17; Je 31: 33; 1Co 11: 25; Ga 6: 2; John 13: 34)

To nowe prawo musiałoby być jakoś administrowane.

Narażając się na wielkie osobiste ryzyko, ludzie uciekają z krajów o represyjnych systemach sądownictwa. Ludzie znosili niezliczone cierpienia z rąk dyktatorskich przywódców. Jezus nigdy nie chciałby, aby Jego uczniowie byli tacy jak tacy, więc nie zostawiłby nas bez uprzedniego udzielenia nam szczegółowych instrukcji, jak właściwie wykonywać sprawiedliwość?

Na tej podstawie przeanalizujmy dwie rzeczy:

• Co właściwie Jezus powiedział.
• Co zinterpretowali Świadkowie Jehowy.

Co powiedział Jezus

Gdyby uczniowie mieli zająć się problemami Nowego Świata pełnego milionów lub miliardów wskrzeszonych nieprawych - gdyby mieli sądzić nawet aniołów - musieli zostać przeszkoleni. (1Co 6: 3) Musieli nauczyć się posłuszeństwa, tak jak ich Pan. (On 5: 8) Musieli zostać przetestowani pod kątem sprawności. (Ja 1: 2-4Musieli nauczyć się pokory, jak małe dzieci, i wypróbowani, aby udowodnić, że nie ulegną pragnieniu wielkości, znaczenia i mocy niezależnej od Boga.

Jednym z nich byłby sposób, w jaki poradzili sobie z grzechem pośród siebie. Dlatego Jezus dał im następujący trzystopniowy proces sądowy.

„Ponadto, jeśli twój brat popełnia grzech, idź i ujawnij swoją winę między tobą a nim samym. Jeśli cię słucha, zyskałeś brata. ¹⁶ Ale jeśli on nie słucha, weź ze sobą jeszcze jednego lub dwóch, aby na zeznanie dwóch lub trzech świadków ustalić każdą sprawę. ¹⁷ Jeśli ich nie posłucha, porozmawiaj ze zborem. Jeśli nie posłucha nawet zboru, niech będzie dla was po prostu jak człowiek z narodów i jako poborca ​​podatków ”. (Mt 18: 15-17)

Jeden ważny fakt, o którym należy pamiętać: to jest tylko nasz Pan dał nam instrukcje dotyczące procedur sądowych.

Ponieważ to wszystko, co nam dał, musimy stwierdzić, że to wszystko, czego potrzebujemy.

Niestety, te instrukcje nie były wystarczające, aby kierownictwo ŚJ wracało aż do sędziego Rutherforda.

Jak interpretują ŚJ Matthew 18: 15-17?

Chociaż jest to jedyne oświadczenie Jezusa dotyczące postępowania z grzechem w zborze, Ciało Kierownicze uważa, że ​​jest ich więcej. Twierdzą, że te wersety są tylko niewielkim odstępstwem od chrześcijańskiego procesu sądowego, a zatem mają zastosowanie tylko do grzechy natury osobistej.

Od 15 października 1999 r Wieża strażnicza p. 19 ust. 7 „Możesz pozyskać swojego brata”
„Zauważmy jednak, że klasa grzechów, o której mówił tutaj Jezus, mogła zostać rozstrzygnięta między dwiema osobami. Przykłady: Poruszony złością lub zazdrością osoba oczernia bliźniego. Chrześcijanin zobowiązuje się do wykonania jakiejś pracy z określonymi materiałami i kończy się w określonym terminie. Ktoś zgadza się, że zwróci pieniądze zgodnie z harmonogramem lub w ostatecznym terminie. Osoba daje słowo, że jeśli będzie go szkolił pracodawca, to nie będzie (nawet zmieniając pracę) konkurować ani zabierać klientów swojego pracodawcy na określony czas lub w wyznaczonym obszarze. Gdyby brat nie dotrzymał słowa i nie okazał skruchy z powodu takich krzywd, z pewnością byłoby to poważne. (Objawienie 21: 8) Ale takie krzywdy mogą zostać rozstrzygnięte między dwoma zaangażowanymi ”.

A co z takimi grzechami, jak rozpusta, odstępstwo, bluźnierstwo? To samo Wieża strażnicza stwierdza w ust. 7:

„Zgodnie z Prawem niektóre grzechy wymagały czegoś więcej niż przebaczenia od osoby obrażonej. Bluźnierstwo, odstępstwo, bałwochwalstwo i seksualne grzechy rozpusty, cudzołóstwa i homoseksualizmu miały być zgłaszane starszym (lub kapłanom) i przez nich zajmowane. Jest to prawdą również w zborze chrześcijańskim. (Leviticus 5: 1; 20: 10-13; Numery 5: 30; 35:12; Powtórzonego 17: 9; 19: 16-19; Przysłowia 29: 24) "

Cóż to za wspaniały przykład eisegezy - narzucania z góry przyjętej interpretacji Pismu. Świadkowie Jehowy są religią judeochrześcijańską, z dużym naciskiem na część judeo. Tutaj mamy wierzyć, że mamy zmodyfikować instrukcje Jezusa oparte na modelu żydowskim. Ponieważ istniały grzechy, o których należało zgłaszać żydowskim starszym i / lub kapłanom, zbór chrześcijański - według Ciała Kierowniczego - musi stosować ten sam standard.

Skoro Jezus nie mówi nam, że pewne rodzaje grzechów są wyłączone z Jego instrukcji, na jakiej podstawie wysuwamy to roszczenie? Skoro Jezus nie wspomina o stosowaniu żydowskiego modelu sądownictwa w zborze, który tworzy, na jakiej podstawie dodajemy do jego nowego prawa?

Jeśli czytasz Leviticus 20: 10-13 (cytowane w powyższym dokumencie WT) zobaczysz, że grzechy, które musiały zostać zgłoszone, były przestępstwami grożącymi śmiercią. Starsi Żydzi mieli ocenić, czy to prawda, czy nie. Nie było możliwości pokuty. Mężczyźni nie byli tam, aby udzielić przebaczenia. W przypadku winy oskarżony miał zostać stracony.

Skoro Ciało Kierownicze mówi, że to, co zostało zastosowane w narodzie izraelskim, musi być „prawdziwe także w zborze chrześcijańskim”, dlaczego stosują tylko część tego? Dlaczego wybierają niektóre aspekty Kodeksu Prawa, a odrzucają inne? To, co nam to ujawnia, to kolejny aspekt ich eisegetycznego procesu interpretacji, potrzeba wybrania najlepszego wersetu, który chcą zastosować, a resztę odrzucić.

Zauważysz, że w cytacie z par. 7 z Strażnica artykuł, przytaczają jedynie odniesienia z Pism Hebrajskich. Powodem jest to, że nie ma instrukcji w chrześcijański Pisma na poparcie ich interpretacji. W rzeczywistości, całe Pismo Chrześcijańskie zawiera bardzo niewiele informacji, które mówią nam, jak postępować z grzechem. Jedyną bezpośrednią instrukcją, jaką otrzymaliśmy od naszego Króla, jest to, co znajduje się w Matthew 18: 15-17. Niektórzy pisarze chrześcijańscy pomogli nam lepiej zrozumieć to zastosowanie w kategoriach praktycznych, ale żaden nie ograniczył jego zastosowania, stwierdzając, że odnosi się tylko do grzechów natury osobistej i że istnieją inne instrukcje dotyczące bardziej ciężkich grzechów. Po prostu nie ma.

Krótko mówiąc, Pan dał nam wszystko, czego potrzebowaliśmy, i potrzebujemy wszystkiego, co nam dał. Nie potrzebujemy niczego poza tym.

Zastanów się, jak wspaniałe jest to nowe prawo? Gdybyś miał popełnić taki grzech, jak rozpusta, czy chciałbyś być pod rządami Izraela, w obliczu pewnej śmierci bez szans na pobłażanie oparte na pokucie?

Biorąc to pod uwagę, dlaczego Ciało Kierownicze przywraca nam to, co obecnie jest przestarzałe i zastąpione? Czy byłoby tak, że się nie „zawrócili”? Czy mogli rozumować w ten sposób?

Chcemy, aby trzoda Boża nam odpowiedziała. Chcemy, aby wyznawali swoje grzechy tym, których wyznaczyliśmy nad nimi. Chcemy, aby przyszli do nas po przebaczenie; myśleć, że Bóg im nie wybaczy, jeśli nie będziemy zaangażowani w ten proces. Chcemy, żeby się nas bali i kłaniali przed naszym autorytetem. Chcemy kontrolować każdy aspekt ich życia. Chcemy, aby najważniejsza była czystość zboru, ponieważ to zapewnia nam absolutną władzę. Jeśli po drodze poświęci się kilka maluchów, to wszystko w dobrej sprawie.

Niestety, Mt 18: 15-17 nie przewiduje takiej władzy, więc muszą minimalizować jej znaczenie. Stąd sfabrykowane rozróżnienie między „grzechami osobistymi” a „ciężkimi”. Następnie muszą zmienić aplikację Mt 18: 17 ze „zboru” do wybranego 3-osobowego komitetu starszych, którzy odpowiadają bezpośrednio przed nimi, a nie przed zborami lokalnymi.

Potem biorą udział w wybieraniu najlepszych w lidze, cytując takie wersety jak Leviticus 5: 1; 20: 10-13; Numery 5: 30; 35:12; Powtórzonego 17: 9; 19: 16-19; Przysłowia 29: 24 próbując ożywić selektywne praktyki sądownicze zgodnie z Prawem Mojżeszowym, twierdząc, że teraz odnoszą się one do chrześcijan. W ten sposób każą nam wierzyć, że wszystkie takie grzechy należy zgłaszać starszym.

Oczywiście muszą zostawić trochę wiśni na drzewach, ponieważ nie mogą poddawać swoich spraw sądowych kontroli publicznej, jak to miało miejsce w Izraelu, gdzie rozpatrywane były sprawy sądowe. u bram miasta na oczach obywateli. Ponadto starsi mężczyźni, którzy wysłuchali i osądzili te sprawy, nie zostali powołani przez kapłaństwo, ale po prostu zostali uznani przez miejscową ludność za mędrców. Ci ludzie odpowiedzieli ludowi. Jeśli ich wyrok był wypaczony przez uprzedzenia lub wpływy zewnętrzne, było to oczywiste dla wszystkich świadków postępowania, ponieważ rozprawy zawsze były jawne. (De 16: 18; 21: 18-20; 22:15; 25:7; 2Sa 19: 8; 1Ki 22: 10; Je 38: 7)

Dlatego wybierają wersety, które wspierają ich autorytet, i ignorują te, które są „niewygodne”. Dlatego wszystkie przesłuchania są prywatne. Nie wolno obserwować ani urządzeń rejestrujących, ani transkrypcji, jakie można znaleźć w sądach wszystkich cywilizowanych krajów. Decyzji komisji nie sposób zweryfikować, ponieważ jej orzeczenie nigdy nie ujrzy światła dziennego.[I]

Jak taki system może zapewnić wszystkim sprawiedliwość?

Gdzie jest biblijne poparcie dla którejkolwiek z nich?

Dalej zobaczymy dowody na prawdziwe źródło i naturę tego procesu sądowego, ale na razie wróćmy do tego, co właściwie powiedział Jezus.

Cel chrześcijańskiego procesu sądowego

Zanim przyjrzymy się „jak”, zastanówmy się nad ważniejszym „dlaczego”. Jaki jest cel tego nowego procesu? Nie chodzi o utrzymywanie zboru w czystości. Gdyby tak było, Jezus by o tym wspomniał, ale wszystko, o czym mówi w całym rozdziale, to przebaczenie i troska o najmłodszych. Pokazuje nawet, do jakiego stopnia mamy iść, aby chronić malucha za pomocą przypowieści o 99 owiec, które zostały na poszukiwanie jedynej zabłąkanej. Następnie kończy rozdział lekcją poglądową na temat potrzeby miłosierdzia i przebaczenia. Wszystko to po podkreśleniu, że utrata maleństwa jest nie do przyjęcia i biada człowiekowi, który powoduje potknięcie.

Mając to na uwadze, nie powinno dziwić, że celem procesu sądowego w wersetach od 15 do 17 jest wyczerpanie wszystkich ścieżek w celu ocalenia błędnego.

Etap 1 procesu sądowego

„Co więcej, jeśli twój brat popełni grzech, idź i ujawnij jego winę tylko między tobą a nim. Jeśli cię posłucha, pozyskałeś swojego brata ”. (Mt 18: 15)

Jezus nie nakłada tutaj żadnych ograniczeń co do rodzaju grzechu. Na przykład, jeśli widzisz, jak twój brat bluźni, masz stawić mu czoła sam. Jeśli zobaczysz go wychodzącego z domu prostytucji, musisz zmierzyć się z nim sam. Jeden na jednego ułatwia mu to. To najprostsza i najbardziej dyskretna metoda. Nigdzie Jezus nie mówi nam, żebyśmy informowali kogokolwiek innego. Pozostaje między grzesznikiem a świadkiem.

A co, jeśli jesteś świadkiem morderstwa, gwałtu, a nawet znęcania się nad dzieckiem? To nie tylko grzechy, ale także zbrodnie przeciwko państwu. Wchodzi w życie inne prawo, prawo Romance 13: 1-7, co jasno pokazuje, że państwo jest „sługą Bożym” w wymierzaniu sprawiedliwości. Dlatego musielibyśmy być posłuszni Słowu Bożemu i zgłosić przestępstwo władzom cywilnym. Żadnych „jeśli”, „i” lub „ale”.

Czy nadal byśmy aplikowali Mt 18: 15? To zależałoby od okoliczności. Chrześcijanin kieruje się zasadami, a nie sztywnym zbiorem praw. Zdecydowanie zastosowałby zasady Mt 18 mając na celu pozyskanie swojego brata, pamiętając o przestrzeganiu wszelkich innych istotnych zasad, takich jak zapewnienie bezpieczeństwa własnego i innych.

(Na marginesie: gdyby nasza Organizacja była posłuszna Romance 13: 1-7 nie znosilibyśmy narastającego skandalu związanego z wykorzystywaniem dzieci, który teraz grozi naszym bankructwem. To kolejny przykład, jak Ciało Kierownicze wybiera Pismo Święte dla własnego dobra. W Strażnicy z 1999 roku cytowano wcześniejsze użycia Leviticus 5: 1 zmuszać Świadków do zgłaszania grzechów starszym. Ale czy to uzasadnienie nie odnosi się w równym stopniu do funkcjonariuszy WT, którzy są świadomi przestępstw, które należy zgłaszać „władzom zwierzchnim”?)

Kogo ma na myśli Jezus?

Ponieważ naszym celem jest egzegetyczne badanie Pisma Świętego, nie możemy pominąć tutaj kontekstu. Oparty na wszystkim z wersetów 2 do 14, Jezus koncentruje się na tych, którzy powodują potknięcie. Wynika z tego, że to, co ma na myśli, mówiąc „jeśli twój brat popełni grzech…”, będzie grzechami potknięcia. Teraz wszystko to jest odpowiedzią na pytanie: „Kto naprawdę jest największy…?”, Więc możemy dojść do wniosku, że głównymi przyczynami zgorszenia są ci, którzy przewodzą w zborze na wzór światowych przywódców, a nie Chrystus.

Jezus mówi, że jeśli któryś z waszych przywódców zgrzeszy - powoduje zgorszenie - wezwijcie go do tego, ale na osobności. Czy możesz sobie wyobrazić, że starszy w zborze Świadków Jehowy zacznie się trząść, a ty to zrobiłeś? Jak myślisz, jaki byłby wynik? Prawdziwie uduchowiony człowiek zareagowałby pozytywnie, ale człowiek fizyczny postąpiłby tak, jak faryzeusze, gdy Jezus ich korygował. Z własnego doświadczenia mogę was zapewnić, że w większości przypadków starsi zwarliby szeregi, odwołali się do autorytetu „wiernego niewolnika”, a proroctwo o „przeszkodach” spełniło się jeszcze raz.

Etap 2 procesu sądowego

Następnie Jezus mówi nam, co musimy zrobić, jeśli grzesznik nas nie słucha.

„A jeśli nie posłucha, weź ze sobą jeszcze jednego lub dwóch, aby na podstawie zeznań dwóch lub trzech świadków każda sprawa została potwierdzona”. (Mt 18: 16)

Kogo zabieramy ze sobą? Jedna lub dwie inne. Mają to być świadkowie, którzy mogą skarcić grzesznika, którzy mogą go przekonać, że obrał zły kierunek. Ponownie, celem nie jest utrzymanie czystości zboru. Celem jest odzyskanie utraconego.

Etap 3 procesu sądowego

Czasami nawet dwóch lub trzech nie może dotrzeć do grzesznika. Co wtedy?

„Jeśli ich nie posłucha, przemów do zboru”. (Mt 18: 17a)

Więc to jest kwestia, w której angażujemy starszych, prawda? Czekaj! Znowu myślimy eisegetycznie. Gdzie Jezus wspomina o starszych? Mówi „przemów do zboru”. Z pewnością nie całe zgromadzenie? A co z poufnością?

Rzeczywiście, a co z poufnością? To jest wymówka, aby usprawiedliwić próby za zamkniętymi drzwiami, jak twierdzą ŚJ, to Boża droga, ale czy Jezus w ogóle o tym wspomina?

Czy w Biblii jest jakiś precedens dla tajnego procesu, ukrytego w nocy, podczas którego oskarżonemu odmawia się wsparcia rodziny i przyjaciół? Tak jest! Był to nielegalny proces naszego Pana Jezusa przed żydowskim Sądem Najwyższym, Sanhedrynem. Poza tym wszystkie procesy są jawne. Na tym etapie poufność działa na niekorzyść sprawiedliwości.

Ale z pewnością zbór nie ma odpowiednich kwalifikacji do orzekania w takich przypadkach? Naprawdę? Członkowie zboru nie mają odpowiednich kwalifikacji, ale trzech starszych - elektryk, woźny i spryskiwacz okien - są?

„Gdy nie ma zręcznego kierownictwa, ludzie upadają; ale w mnóstwie doradców jest zbawienie ”. (Pr 11: 14)

Zbór składa się z namaszczonych duchem mężczyzn i kobiet - wielu doradców. Duch działa od dołu do góry, a nie od góry do dołu. Jezus wylewa ją na wszystkich chrześcijan i dlatego wszyscy są nią kierowani. Mamy więc jednego Pana, jednego przywódcę, Chrystusa. Wszyscy jesteśmy braćmi i siostrami. Nikt nie jest naszym przywódcą, z wyjątkiem Chrystusa. W ten sposób duch działając w całości poprowadzi nas do najlepszej decyzji.

Dopiero gdy dojdziemy do tego uświadomienia sobie, będziemy mogli zrozumieć następne wersety.

Wiązanie rzeczy na Ziemi

Te słowa odnoszą się do całego zboru, a nie do elitarnej grupy osób, która przypuszcza, że ​​będzie nim rządzić.

„Zaprawdę powiadam wam, wszystko, co zwiążecie na ziemi, będzie już związane w niebie, a wszelkie rzeczy, które rozwiążecie na ziemi, będą już rozwiązane w niebie. ¹⁹ Znowu powiadam wam prawdziwie, jeśli dwoje z was na ziemi zgodzi się co do czegoś ważnego, o co proszą, stanie się to dla nich z powodu mojego Ojca w niebie. ²⁰ Bo gdzie jest dwóch lub trzech zebranych w moim imieniu, tam jestem pośród nich. " (Mt 18: 18-20)

Organizacja Świadków Jehowy niewłaściwie zastosowała te Pisma, aby wzmocnić swoją władzę nad trzodą. Na przykład:

„Wyznanie grzechów - ludzka czy Boża droga?”[ii] (w91 3 / 15 p. 5)
„W sprawach dotyczących poważnych naruszeń prawa Bożego odpowiedzialni mężczyźni w zborze musieliby osądzać sprawy i decydować, czy winowajca powinien zostać „związany” (postrzegany jako winny) lub „uwolniony” (uniewinniony). Czy to oznaczało, że niebo podąży za decyzjami ludzi? Nie. Jak wskazuje biblista Robert Young, każda decyzja podjęta przez uczniów wynikałaby z decyzji nieba, a nie ją poprzedzała. Mówi, że werset 18 powinien brzmieć dosłownie: To, co zwiążesz na ziemi, „będzie tym, co zostało (już) związane” w niebie ”. [dodano pogrubienie]

„Swobodnie przebaczajcie sobie nawzajem” (w12 11 / 15 p. 30 par. 16)
„Zgodnie z wolą Jehowy chrześcijańskim starszym powierzono zajmowanie się przypadkami wykroczeń w zborze. Bracia ci nie mają pełnego wglądu w to, co Bóg ma, ale starają się dostosować swoją decyzję do wskazówek podanych w Słowie Bożym pod przewodnictwem ducha świętego. Dlatego to, co zdecydują w takich sprawach po zwróceniu się o pomoc do Jehowy w modlitwie, będzie odzwierciedlać Jego punkt widzenia.—Matt. 18:18 ”.[iii]

W wersetach od 18 do 20 nie ma nic, co wskazywałoby na to, że Jezus inwestuje władzę w rządzącą elitę. W wersecie 17 odnosi się do zboru, który osądza, a teraz, kontynuując tę ​​myśl, pokazuje, że całe zgromadzenie będzie miało ducha Jehowy i że zawsze, gdy chrześcijanie będą gromadzić się w jego imieniu, on jest obecny.

Dowód na budyń

Jest 14^th Stuletnie przysłowie, które mówi: „Dowodem na to, że budyń jest jedzenie”.

Mamy dwa konkurujące ze sobą procesy sądowe - dwa przepisy na przygotowanie puddingu.

Pierwsza pochodzi od Jezusa i została wyjaśniona w Matthew 18. Musimy wziąć pod uwagę cały kontekst tego rozdziału, aby właściwie zastosować wersety kluczowe 15 do 17.

Drugi przepis pochodzi od Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy. Ignoruje kontekst Matthew 18 i ogranicza zastosowanie wersetów 15 do 17. Następnie wdraża szereg procedur skodyfikowanych w publikacji Pasterz Stado Boga, twierdząc, że jego samozwańcza rola „niewolnika wiernego i roztropnego” upoważnia go do tego.

„Zjedzmy budyń” niejako, badając wynik każdego procesu.

(Zapoznałem się z historiami przypadków, które wynikają z moich doświadczeń jako starszego w ciągu ostatnich czterdziestu lat).

Case 1

Młoda siostra zakochuje się w bracie. Kilkakrotnie angażują się w stosunek seksualny. Potem zrywa z nią. Czuje się opuszczona, wykorzystana i winna. Zwierza się przyjacielowi. Przyjaciel radzi jej, aby udała się do starszych. Odczekuje kilka dni, po czym kontaktuje się ze starszymi. Jednak koleżanka już o niej poinformowała. Powstaje komitet sądowniczy. Jeden z jej członków jest samotnym bratem, który kiedyś chciał się z nią umówić, ale został odrzucony. Starsi decydują, że ponieważ wielokrotnie grzeszyła, dopuściła się poważnego grzechu. Martwią się, że nie wystąpiła sama, ale musiała zostać wepchnięta przez przyjaciela. Pytają ją o intymne i krępujące szczegóły dotyczące rodzaju stosunku seksualnego, w jaki się zaangażowała. Jest zawstydzona i trudno jej mówić szczerze. Pytają ją, czy nadal kocha brata. Wyznaje, że tak. Traktują to jako dowód, że nie okazuje skruchy. Wykluczają ją. Jest zdruzgotana i czuje, że została niesprawiedliwie osądzona, odkąd powstrzymała grzech i zwróciła się do nich po pomoc. Odwołuje się od decyzji.

Niestety komitet odwoławczy ogranicza dwie zasady określone przez Radę Administracyjną:

• Czy popełniono grzech, który miał charakter wykluczenia?
• Czy podczas pierwszej rozprawy istniał dowód skruchy?

Odpowiedź do 1) jest oczywiście tak. Jeśli chodzi o punkt 2), komitet odwoławczy musi porównać jej zeznania z zeznaniami trzech ich własnych. Ponieważ nie ma dostępnych nagrań ani transkrypcji, nie mogą przeglądać tego, co faktycznie zostało powiedziane. Ponieważ nie ma dopuszczonych obserwatorów, nie mogą oni wysłuchać zeznań niezależnych świadków postępowania. Nic dziwnego, że zgadzają się ze świadectwem trzech starszych.

Pierwotna komisja traktuje fakt, że się odwołała, jako dowód, że odrzuca ich decyzję, nie jest pokorna, nie szanuje należycie ich autorytetu i wcale nie okazuje skruchy. Potrzeba dwóch lat regularnego uczestnictwa w spotkaniach, zanim ostatecznie zatwierdzą jej przywrócenie.

Przez to wszystko czują się usprawiedliwieni w przekonaniu, że utrzymywali zbór w czystości i upewniali się, że inni zostali wyprowadzeni z grzechu przez strach przed podobną karą, jaka ich spotka.

Stosowanie Matthew 18 do sprawy 1

Gdyby kierownictwo naszego Pana zostało zastosowane, siostra nie czułaby się zobowiązana do wyznania swoich grzechów przed gronem starszych, ponieważ nie jest to coś, czego Jezus wymaga. Zamiast tego jej przyjaciółka udzieliłaby jej rady i wydarzyłyby się dwie rzeczy. 1) nauczyłaby się ze swojego doświadczenia i nigdy go nie powtórzyła, albo 2) ponownie popadłaby w grzech. Jeśli to drugie, jej przyjaciółka mogła porozmawiać z jedną lub dwoma innymi osobami i wykonać krok 2.

Gdyby jednak ta siostra nadal dopuszczała się rozpusty, zbór byłby w to zaangażowany. Kongregacje były małe. Spotykali się w domach, a nie w wielkich katedrach. (Mega-katedry są dla mężczyzn pragnących wywyższyć się). Byli jak dalsza rodzina. Wyobraź sobie, jak zareagowałyby kobiety w zborze, gdyby jeden z mężczyzn zasugerował, że grzesznica nie okazała skruchy, ponieważ wciąż była zakochana. Taka głupota nie byłaby tolerowana. Brat, który chciał się z nią umówić, ale został odrzucony, też nie zajdzie daleko, ponieważ jego zeznanie zostanie uznane za skażone.

Gdyby mimo wszystko zostało wysłuchane, a kongregacja miała coś do powiedzenia, siostra nadal chciała kontynuować swój grzech, to cała kongregacja postanowiłaby traktować ją jako „człowieka z narodów lub poborcę podatkowego” . ” (Mt 18: 17b)

Case 2

Czterech nastolatków kilkakrotnie spotyka się, aby palić marihuanę. Potem się zatrzymują. Mijają trzy miesiące. Wtedy czuje się winny. Czuje potrzebę wyznania swojego grzechu starszym, wierząc, że bez tego nie może otrzymać Bożego przebaczenia. Następnie wszyscy muszą podążać za tym przykładem w swoich zborach. Podczas gdy trzech jest prywatnie upominanych, jeden zostaje wykluczony. Czemu? Podobno brak skruchy. Jednak, podobnie jak pozostali, przestał grzeszyć i wystąpił z własnej woli. Jest jednak synem jednego ze starszych i jeden z członków komitetu, działając z zazdrości, karze ojca poprzez syna. (Zostało to potwierdzone po latach, kiedy wyznał ojcu). Apeluje. Podobnie jak w pierwszym przypadku, komisja odwoławcza wysłuchuje zeznań trzech starszych mężczyzn na temat tego, co usłyszeli na rozprawie, a następnie musi rozważyć to w stosunku do zeznań zastraszonego i niedoświadczonego nastolatka. Decyzja starszych zostaje podtrzymana.

Młody człowiek wiernie uczestniczy w zebraniach przez ponad rok, po czym zostaje przywrócony.

Stosowanie Matthew 18 do sprawy 2

Sprawa nigdy nie przeszłaby przez krok 1. Młody człowiek przestał grzeszyć i nie wrócił do niego przez kilka miesięcy. Nie musiał wyznawać swojego grzechu nikomu poza Bogiem. Gdyby chciał, mógłby porozmawiać ze swoim ojcem lub inną zaufaną osobą, ale potem po prostu nie byłoby powodu, aby przejść do kroku drugiego i mniejszego, kroku trzeciego, ponieważ już nie grzeszył.

Case 3

Dwóch starszych znęcało się nad trzodą. Czepiają się każdej drobiazgi. Wtrącają się w sprawy rodzinne. Ośmielają się mówić rodzicom, jak powinni szkolić swoje dzieci i z kim mogą lub nie mogą się umawiać. Działają na podstawie plotek i karcą ludzi za przyjęcia lub inne formy rozrywki, które uważają za nieodpowiednie. Osoby, które protestują przeciwko temu postępowaniu, mają zakaz komentowania na spotkaniach.

Wydawcy protestują przeciwko temu postępowaniu wobec nadzorcy obwodu, ale nic nie zostaje zrobione. Inni starsi nie robią nic, ponieważ są zastraszani przez tych dwoje. Idą wzdłuż, aby nie kołysać łodzią. Część przenosi się do innych zborów. Inni całkowicie przestają chodzić i odpadają.

Jeden lub dwóch pisze do oddziału, ale nic się nie zmienia. Nic nie można zrobić, ponieważ to właśnie grzesznicy są odpowiedzialni za osądzanie grzechów, a zadaniem gminy jest wspieranie starszych, ponieważ to oni są odpowiedzialni za utrzymywanie autorytetu Ciała Kierowniczego. Staje się to sytuacją „kto obserwuje obserwatorów?”

Stosowanie Matthew 18 do sprawy 3

Ktoś w zborze konfrontuje się ze starszymi, aby ujawnić ich grzech. Potkają się maluchów. Nie słuchają, ale starają się uciszyć brata. Następnie wraca z dwoma kolejnymi, którzy również byli świadkami ich działań. Przestępcy starsi zintensyfikowali teraz kampanię mającą na celu uciszenie tych, których nazywają buntownikami i dzielącymi. Na następnym zebraniu bracia, którzy próbowali skarcić starszych, wstają i wzywają zbór do złożenia świadectwa. Ci starsi są zbyt dumni, by ich słuchać, więc zbór jako całość wyprowadza ich z miejsca zebrania i nie chce mieć z nimi żadnej społeczności.

Oczywiście, gdyby zbór próbował zastosować się do instrukcji Jezusa, prawdopodobnie oddział uznałby go za zbuntowanych, gdyż lekceważy jego autorytet, ponieważ tylko oni mogą usunąć starszych ze swoich stanowisk.[iv] Starsi prawdopodobnie otrzymaliby wsparcie ze strony gminy, ale gdyby zbór nie pokłonił się, miałoby to poważne konsekwencje.

(Należy zauważyć, że Jezus nigdy nie ustanowił centralnego organu ds. Mianowania starszych. Na przykład 12^th apostoł Matthias nie został mianowany przez pozostałych 11 członków w taki sam sposób, w jaki Ciało Kierownicze wyznacza nowego członka. Zamiast tego poproszono cały zbór, liczący około 120 osób, o wybranie odpowiednich kandydatów, a ostateczny wybór nastąpił w drodze losowania. - Akty 1: 15-26)

Degustacja budyniu

System sądowniczy stworzony przez mężczyzn rządzących zborem Świadków Jehowy lub kierujących nim spowodował niezmierzone cierpienia, a nawet śmierć. Paweł ostrzegł nas, że ten, którego skarciła zbór, może zginąć z powodu „nadmiernego smutku”, dlatego wezwał Koryntian, aby powitali go z powrotem zaledwie kilka miesięcy po zerwaniu z nim relacji. Smutek świata kończy się śmiercią. (2Co 2: 7; 7:10Jednak nasz system nie pozwala zborowi działać. Władza przebaczania nie spoczywa nawet w rękach starszych zboru, do którego teraz uczęszcza były grzesznik. Tylko pierwotny komitet ma prawo przebaczać. Jak widzieliśmy, Ciało Kierownicze źle się stosuje Mt 18: 18 dojść do wniosku, że decyzja komitetu „w takich sprawach po zwróceniu się o pomoc Jehowy w modlitwie będzie odzwierciedlać jego punkt widzenia”. (w12 11/15 s. 30 pkt 16) Tak więc dopóki komitet się modli, nie może zrobić nic złego.

Wielu popełniło samobójstwo z powodu ogromnego smutku, jakiego doświadczyli, gdy zostali niesłusznie odcięci od rodziny i przyjaciół. Wielu innych opuściło zbór; ale co gorsza, niektórzy stracili wszelką wiarę w Boga i Chrystusa. Nie da się obliczyć liczby, na którą potknął się system sądowniczy, który stawia czystość zboru ponad dobrobytem małego.

Tak smakuje nasz budyń JW.

Z drugiej strony Jezus dał nam trzy proste kroki mające na celu zbawienie błądzącego. I nawet jeśli po podążaniu za wszystkimi trzema grzesznikiem nadal był w swoim grzechu, wciąż była nadzieja. Jezus nie wprowadził systemu karnego ze sztywnymi warunkami wyroku. Zaraz po tym, jak o tym opowiedział, Piotr poprosił o zasady dotyczące przebaczenia.

Chrześcijańskie przebaczenie

Faryzeusze mieli reguły dotyczące wszystkiego i to prawdopodobnie wpłynęło na Piotra do zadania pytania: „Panie, ile razy mój brat grzeszy przeciwko mnie i czy mam mu przebaczyć?” (Mt 18: 21) Peter chciał numer.

Taka mentalność faryzejska nadal istnieje w Organizacji ŚJ. Plik de facto okres, po którym wykluczony może zostać przywrócony, wynosi jeden rok. Jeśli przywrócenie do pracy nastąpi za mniej niż to, powiedzmy, sześć miesięcy, starsi prawdopodobnie zostaną przesłuchani listownie z gminy lub nadzorca obwodu podczas ich następnej wizyty.

Jednak kiedy Jezus odpowiedział Piotrowi, nadal mówił w kontekście swojego wykładu o godz Matthew 18. To, co ujawnił na temat przebaczenia, powinno zatem uwzględniać sposób, w jaki zarządzamy naszym chrześcijańskim systemem sądowniczym. Omówimy to w przyszłym artykule.

W podsumowaniu

Ci z nas, którzy się budzą, często czują się zagubieni. Przyzwyczajeni do dobrze uregulowanej i reżimowej rutyny oraz uzbrojeni w pełny zestaw reguł rządzących wszystkimi aspektami naszego życia, nie wiemy, co zrobić z dala od Organizacji. Zapomnieliśmy, jak chodzić na własnych nogach. Ale powoli znajdujemy innych. Spotykamy się, cieszymy się społecznością i ponownie zaczynamy studiować Pismo Święte. Nieuchronnie zaczniemy tworzyć małe zbory. Robiąc to, być może będziemy musieli zmierzyć się z sytuacją, w której ktoś z naszej grupy zgrzeszy. Co robimy?

Aby rozszerzyć tę metaforę, nigdy nie jedliśmy budyniu opartego na przepisie, który dał nam Jezus Mt 18: 15-17, ale wiemy, że jest mistrzem kuchni. Zaufaj jego przepisowi na sukces. Wiernie podążaj za jego wskazówkami. Jesteśmy pewni, że nie da się tego przebić i da nam najlepsze rezultaty. Nigdy nie wracajmy do przepisów, które wymyślają mężczyźni. Zjedliśmy pudding przygotowany przez Ciało Kierownicze i stwierdziliśmy, że jest to przepis na katastrofę.

__________________________________

[I] Wysłuchaj tylko tych świadków, którzy mają odpowiednie zeznania dotyczące domniemanego wykroczenia. Tym, którzy zamierzają zeznawać tylko o charakterze oskarżonego, nie należy zezwalać. Świadkowie nie powinni wysłuchiwać szczegółów ani zeznań innych świadków. Obserwatorzy nie powinni być obecni w celu wsparcia moralnego. Urządzenia rejestrujące nie powinny być dozwolone. (Shepherd the Flock of God, s. 90 ust. 3)

[ii] Fascynujące jest to, że w artykule zatytułowanym „Wyznanie grzechów - ludzka droga czy Bóg” czytelnik wierzy, że uczy się Bożej drogi, podczas gdy w rzeczywistości jest to ludzki sposób radzenia sobie z grzechem.

[iii] Będąc świadkiem wyniku niezliczonych przesłuchań sądowych, mogę zapewnić czytelnika, że ​​punkt widzenia Jehowy często nie jest jasny w decyzji.

[iv] Nadzorca obwodu ma teraz do tego uprawnienia, ale jest on jedynie przedłużeniem autorytetu Ciała Kierowniczego, a doświadczenie pokazuje, że starsi rzadko są usuwani z powodu nadużywania swojej władzy i bicia maluczkich. Jednak bardzo szybko zostają usunięci, jeśli kwestionują autorytet oddziału lub Ciała Kierowniczego.