Czy obecna teologia Strażnicy bluźnieruje nad królestwem Jezusa?

W artykule Jak możemy udowodnić, kiedy Jezus został królem? autor: Tadua, opublikowany w 7^th Grudzień 2017, dowody są oferowane w kontekstowej dyskusji na temat Pisma Świętego. Czytelników zachęca się do przeanalizowania Pisma Świętego poprzez serię refleksyjnych pytań i podjęcia decyzji. Artykuł ten wraz z wieloma innymi kwestionował teologię wysuniętą przez Ciało Kierownicze Świadków Jehowy na mesjańską datę intronizacji w październiku 1914. W tym artykule skoncentrujemy się na teologii Wielkiej Brytanii dotyczącej tego, co stało się z Jezusem po jego powrocie do nieba i roli, jaką otrzymał przed Zesłaniem Ducha Świętego 33 CE.

Jakie królestwo otrzymał Jezus?

W pracy źródłowej opublikowanej przez Towarzystwo Strażnica i Towarzystwo Biblijne (WTBTS) pt Insight na Piśmie Świętym (w skrócie do it-1 lub it-2, dla dwóch tomów) znajdujemy następującą odpowiedź na pytanie podtytułu:

„Królestwo Syna Jego Miłości.[1] Dziesięć dni po wstąpieniu Jezusa do nieba, w dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku ne, jego uczniowie mieli dowody, że został „wywyższony po prawicę Bożą”, kiedy Jezus wylał na nich ducha świętego. (Dz 1: 8, 9; 2: 1-4, 29-33). W ten sposób „nowe przymierze” zaczęło obowiązywać wobec nich i stali się zalążkiem nowego „świętego narodu”, duchowego Izraela (Hbr 12:22). -24; 1 Pe 2: 9, 10; Gal 6:16.

Chrystus siedział teraz po prawicy swego Ojca i był Głową tego zgromadzenia. (Ef 5:23; Hbr 1: 3; Flp 2: 9-11) Pismo Święte wskazuje, że od dnia Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. nad jego uczniami zostało ustanowione duchowe królestwo. Pisząc do chrześcijan pierwszego wieku w Kolosach, apostoł Paweł wspomniał o Jezusie Chrystusie, który ma już królestwo: „[Bóg] wyzwolił nas spod władzy ciemności i przeniósł nas do królestwa Syna swojej miłości” - Col 1:13; por. Dz 17: 6, 7.

Królestwo Chrystusa od dnia Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. było królestwem duchowym, panującym nad duchowym Izraelem, chrześcijanami zrodzonymi z ducha Bożego, aby stać się duchowymi dziećmi Boga. Gdy tacy spłodzeni z ducha chrześcijanie otrzymają niebiańską nagrodę, nie będą już ziemskimi poddanymi duchowego królestwa Chrystusa, ale będą królami z Chrystusem w niebie (Obj 3: 3) , 5.

Powyższe jest używane przez Organizację do wyjaśnienia pisma świętego Kol 1: 13[2], który stwierdza ^"Uratował nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swojego ukochanego Syna.„List do Kolosan jest datowany na 60-61 CE i jest jednym z czterech listów wysłanych przez Pawła w oczekiwaniu na proces w Rzymie.

Podczas gdy Kolosan 1: 13 wyraźnie pokazuje, że Jezus miał królestwo od pierwszego wieku, WTBTS uczy, że jest to królestwo duchowe nad zborem chrześcijańskim, jak pokazano poniżej.

Jezus ustanowił duchowe królestwo nad zborem chrześcijańskim swoich namaszczonych braci. (Płk 1: 13) Mimo to Jezus musiałby poczekać, aby przejąć pełną królewską władzę nad ziemią jako obiecane „potomstwo”.  (w14 1 / 15 p. 11 par. 17)

Jednak otrzymał „królestwo” z poddanymi, którzy byli mu posłuszni. Apostoł Paweł zidentyfikował to królestwo, gdy napisał: „[Bóg] wyzwolił nas [chrześcijan namaszczonych duchem] spod władzy ciemności i przeniósł nas do królestwa Syna Jego miłości”. Wyzwolenie to rozpoczęło się w dniu Pięćdziesiątnicy 1 roku n.e., kiedy na wiernych naśladowców Jezusa został wylany duch święty. (w02 10 / 1 p. 18 pars. 3, 4)

OSTATNIA Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. Jezus Chrystus, głowa zboru, zaczął aktywnie rządzić w królestwie swoich namaszczonych duchem niewolników. Jak to? Za pomocą ducha świętego, aniołów i widzialnego ciała zarządzającego…Pod koniec „wyznaczonych czasów narodów” Jehowa zwiększył królewską władzę Chrystusa, rozszerzając ją na zbór chrześcijański. (w90 3 / 15 p. 15 pars. 1, 2)

Wszystkie powyższe odniesienia z publikacji WTBTS wyraźnie uczą, że po powrocie Jezusa do nieba, otrzymał on władzę nad zborem chrześcijańskim w 33 CE. Nauczają również, że Jezus został intronizowany jako Mesjański Król w 1914.

Rozważmy teraz to pismo i myśl, że królestwo duchowe zostało ustanowione w 33 CE w świetle nowych „objawień” nauczanych obecnie przez GB.

Jaka jest biblijna podstawa tego wniosku? Colossian 1: 13 odnosi się do królestwa nad zborem chrześcijańskim? Odpowiedź brzmi: żadna! Nie ma dowodów na ten wniosek. Przeczytaj dodatkowe wersety, które są cytowane w kontekście i bez narzucania innego zrozumienia teologicznego. Są one pobierane z it-2 sekcja na ten temat.

Efezjan 5: 23 „Ponieważ mąż jest głową swojej żony, tak jak Chrystus jest głową zboru, jest zbawicielem tego ciała”.

Hebrajczyków 1: 3 „On jest odbiciem chwały Boga i dokładnym odzwierciedleniem samego Jego istoty, a słowem swojej mocy podtrzymuje wszystko. A po tym, jak oczyścił nasze grzechy… ”

Philippians 2: 9-11 „„ Właśnie z tego powodu Bóg wywyższył go na wyższą pozycję i łaskawie nadał mu imię, które jest ponad każdym innym imieniem, ¹⁰ aby w imię Jezusa zgięło się każde kolano - tych w niebie, na ziemi i na ziemi - ¹¹ i każdy język powinien otwarcie uznać, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca ”.”

Żadne z powyższych wersetów nie zawiera wyraźnego oświadczenia o królestwie danym Jezusowi w 33 CE wyłącznie nad zborem chrześcijańskim, ani też nie ma w tym względzie żadnego domniemanego oświadczenia. Zrozumienie jest wymuszone, ponieważ GB ma apriorycznie trzeba bronić nauki, że królestwo mesjańskie zostało ustanowione w 1914. Jeśli takie nauczanie nie istnieje, można postępować zgodnie z naturalnym czytaniem Pisma Świętego.

Co ciekawe, w Kolosanach 1: 23 Paweł stwierdza, że ​​„dobra nowina została usłyszana i głoszona w całym stworzeniu pod niebem…” Powstaje pytanie, w jaki sposób można to połączyć ze słowami Jezusa w Mateuszu 24: 14?

Kolejny punkt do rozwiązania znajduje się w 15^th Stycznia 2014 Strażnica artykuł cytowany powyżej. Tam składa się następujące oświadczenie:

„Jezus ustanowił duchowe królestwo nad zborem chrześcijańskim swoich namaszczonych braci. (Płk 1: 13) Mimo to Jezus musiałby poczekać, aby przejąć pełną królewską władzę nad ziemią jako obiecane „potomstwo”. Jehowa powiedział swojemu Synowi: „Siądź po mojej prawicy, aż położę twoich wrogów jak stołek dla twoich stóp” (Ps. 110: 1. ””

Dlaczego Jezus musi czekać? Matthew 28: 18 stwierdza: „Jezus podszedł do nich i przemówił, mówiąc:Cała władza została mi dana w niebie i na ziemi.„Ten werset nie stwierdza, że ​​musi on czekać na autorytet etapami. Oświadczenie jest jednoznaczne, że otrzymał wszelką władzę.

Dodatkowo, 1 Timothy 6: 13-16 mówi: „… daję wam rozkaz przestrzegania przykazania w nieskazitelny i nieprzenikniony sposób aż do objawienia się Pana naszego Jezusa Chrystusa, które szczęśliwy i jedyny Potentat pokaże w wyznaczonych przez siebie czasach. On jest Królem tych, którzy rządzą jak królowie i Panem tych, którzy rządzą jak władcyjedynego posiadającego nieśmiertelność, który mieszka w niedostępnym świetle, którego nikt nie widział ani nie może zobaczyć. Jemu należy zaszczyt i wieczna moc. Amen." Tutaj mówi się o Jezusie, że ma władzę królewską i panowanie nad wszystkimi.

W tym momencie możemy zobaczyć, że istnieje szereg pism świętych, które zawierają wyraźne oświadczenia na temat jego autorytetu i zajmowanych przez niego stanowisk oraz jego nieśmiertelności z natury.

Co się stało z królestwem Jezusa?

Teraz możemy przejść do kwestii nauczania Wielkiej Brytanii, że Jezus był królem zboru chrześcijańskiego. W teologii istnieje fatalna wada z powodu „nowego światła” w Strażnicy z edycji 2016. Były dwa artykuły do ​​studiowania: „Wezwani z ciemności” i „Uwolnili się od fałszywej religii”.[3]

W tych dwóch artykułach podana jest reinterpretacja współczesnego wygnania babilońskiego. Przez wiele dziesięcioleci babiloński system religijny nauczał współczesnej niewoli dla prawdziwych chrześcijan w latach 1918 i 1919.[4] Zobacz poniżej publikację Objawienie - jego wielki szczyt pod ręką rozdział 30 akapity 11-12.

¹¹ Jak już wspomnieliśmy, dumne miasto Babilon doznało katastrofalnego upadku w 539 rpne. Wtedy usłyszano wołanie: „Upadła! Babilon upadł! ” Wielka siedziba światowego imperium padła pod wpływem armii Medo-Persji pod wodzą Cyrusa Wielkiego. Choć samo miasto przetrwało podbój, jej upadek był prawdziwy i doprowadził do uwolnienia żydowskich jeńców. Wrócili do Jerozolimy, aby przywrócić tam czyste wielbienie Boga (Izajasza 21: 9; 2 Kronik 36:22, 23; Jeremiasza 51: 7, 8.

¹² W naszych czasach słychać było wołanie, że upadł Babilon Wielki! Tymczasowy sukces babilońskiego chrześcijaństwa w 1918 został gwałtownie odwrócony w 1919, gdy resztka pomazańców, klasa Jana, została przywrócona przez duchowe zmartwychwstanie. Babilon Wielki upadł, jeśli chodzi o trzymanie w niewoli ludu Bożego. Namaszczeni bracia Chrystusa niczym szarańcza wyłonili się z otchłani, gotowi do działania. (Objawienie 9: 1-3; 11:11, 12). Byli to współczesny „niewolnik wierny i roztropny”, a Mistrz ustanowił ich nad całym swoim mieniem na ziemi. (Mateusza 24: 45-47) .Zastosowanie ich w ten sposób dowiodło, że Jehowa całkowicie odrzucił chrześcijaństwo, mimo że twierdziła, że ​​jest Jego przedstawicielką na ziemi. Przywrócono czyste wielbienie Boga i otworzyła się droga do zakończenia dzieła zapieczętowania resztki 144,000 XNUMX - pozostałych z potomstwa kobiety, odwiecznego wroga Babilonu Wielkiego. Wszystko to oznaczało druzgocącą porażkę tej satanistycznej organizacji religijnej.

Nowe porozumienie nadal uznaje, że dla zboru chrześcijańskiego istnieje antytypowe wygnanie babilońskie, ale zmiana polega na tym, że ta niewola trwała przez 9, a nie trwała tylko miesięcy 1800. Można to zobaczyć w pierwszym z dwóch artykułów „Called Out of Darkness”, który stwierdza:

Czy istnieje równoległość?

⁶ Czy chrześcijanie kiedykolwiek doświadczyli czegoś porównywalnego do niewoli babilońskiej? Przez wiele lat ten dziennik sugerował, że współcześni słudzy Boga weszli do niewoli babilońskiej w 1918 i że zostali zwolnieni z Babilonu w 1919. Jednak z powodów, które przedstawimy w tym artykule oraz w następnym, konieczna była ponowna analiza tego tematu.

⁷ Pomyśl: Babilon Wielki to światowe imperium religii fałszywej. A zatem, aby w roku 1918 znaleźć się w niewoli babilońskiej, lud Boży musiałby wówczas zostać w jakiś sposób zniewolony religią fałszywą. Fakty pokazują jednak, że w dziesięcioleciach poprzedzających I wojnę światową namaszczeni słudzy Boży rzeczywiście wyrywali się z Babilonu Wielkiego, nie dając się mu zniewolić. Chociaż prawdą jest, że pomazańcy byli prześladowani podczas pierwszej wojny światowej, ucisk, którego doświadczyli, był spowodowany głównie przez władze świeckie, a nie przez Babilon Wielki. Nie wydaje się więc, żeby lud Jehowy dostał się do niewoli Babilonu Wielkiego w 1918 roku.

W paragrafie 6 mowa o ponownym zbadaniu wcześniejszego zrozumienia. Paragraf 7 mówi, że lud Boży musi być w jakiś sposób niewolnikiem religii fałszywej. Paragrafy 8-11 przedstawiają historię tego, jak chrześcijaństwo stało się odstępcą. W paragrafie 9 wymienione są osoby historyczne, takie jak cesarz Konstantyn, Ariusz i cesarz Teodozjusz. Należy jednak pamiętać, że brak jest odniesień do źródła tych informacji. Artykuł odnosi się tylko do historyków, którzy twierdzą, że nastąpiła zmiana, ale nie zawiera żadnych dodatkowych informacji, które czytelnik mógłby samodzielnie zbadać. Co ciekawe, pisma w Ewangelii Mateusza 13: 24-25, 37-39 są używane do stwierdzenia, że ​​mały głos chrześcijanina został zagłuszony.

Każdy, kto czyta te wersety w kontekście, zauważy, że nigdzie w „przypowieści o pszenicy i chwastach” nie jest powiedziane, że pszenica trafia do niewoli babilońskiej.

Z akapitów 12-14 podano informacje o tym, jak zacząć od wynalezienia prasy drukarskiej w połowie 15^th Po stuleciu i zajęciu stanowiska przez kilka osób Biblię zaczęto tłumaczyć i rozpowszechniać we wspólnych językach. Następnie przeskakuje do późnych 1800-ów, w których Charles Taze Russell i kilku innych rozpoczynają systematyczne studium Biblii, aby dotrzeć do prawd biblijnych.

Akapit 15 zawiera podsumowanie, które stwierdza „Jak dotąd widzieliśmy, że prawdziwi chrześcijanie przybyli do niewoli babilońskiej wkrótce po śmierci ostatniego apostoła”. Reszta dotyczy pytań, na które należy odpowiedzieć w drugim artykule.

Wiele można powiedzieć o kwestiach poruszonych w tym artykule. Skupimy się na tym, że Jezus jest Królem zboru chrześcijańskiego. Artykuł zawiera serię stwierdzeń bez jakiegokolwiek wsparcia z Pisma Świętego.

Jak już wspomniano, GB stworzyło regułę określającą typ i antytyp. Brak wersetów biblijnych [5] są podane ani nie można potwierdzić, że żydowskie wygnanie z Babilonu było typem i że zbór chrześcijański spotkałby się z pozafiguralną niewolą Babilonu Wielkiego. Żydowskie wygnanie było spowodowane złamaniem przymierza Prawa, a przekleństwa podane w Prawie były rezultatem. Żadne takie oświadczenie nie zostało nigdy wypowiedziane dla zboru chrześcijańskiego.

Twierdzenie, że Charles Taze Russell i jego współpracownicy przywracali prawdy biblijne, jest uproszczone i jest sprzeczne z jego własnym stwierdzeniem:

„Jak więc Russell postrzegał rolę, jaką on i jego towarzysze odegrali w publikowaniu prawdy biblijnej? Wyjaśnił: „Nasza praca. . . miał zebrać razem te od dawna rozproszone fragmenty prawdy i przedstawić je ludowi Pańskiemu - nie jako nowa, nie jak naszych,, ale jako Pana. . . . Musimy odrzucić jakąkolwiek zasługę, nawet za znalezienie i uporządkowanie klejnotów prawdy ”. Dalej stwierdził: „Praca, w której Pan z przyjemnością wykorzystał nasze skromne talenty, była nie tyle dziełem początkowym, ile odbudową, dostosowaniem, harmonizacją”. (Podkreślenie kursywą z oryginału; dodano pogrubienie)[6]

Dlatego, jeśli nie jest nowy, to te prawdy musiały już być w obiegu. Więc skąd się ich nauczyli? Ponadto Russell wykonał niesamowitą pracę polegającą na rozpowszechnianiu wyjaśnień biblijnych w traktatach, książkach, czasopismach, kazaniach prasowych i pierwszym audiowizualnym nośniku nauczania. Jak mogą być w niewoli, skoro to przesłanie było głoszone i rozpowszechniane tak szeroko? Z pewnością nie było to utonięcie w głosie. Wygląda na to, że jeńcy swobodnie wyrażali siebie.

To zrewidowane rozumienie niewoli babilońskiej i intronizacji Chrystusa Jezusa jako Króla zboru chrześcijańskiego jest nie do utrzymania. Jezus nie został skażony przez szatana w niebie ani na ziemi. Jezus, tak jak człowiek, mógłby twierdzić:

„Powiedziałem wam to, abyście przeze mnie mieli pokój. Na świecie będziesz miał ucisk, ale miej odwagę! Podbiłem świat. ”(John 16: 33).

Było to pod koniec jego ostatniego dyskursu w dniu jego śmierci. Po powrocie do nieba otrzymał nieśmiertelność i stał się Królem królów i Panem panów. Ponadto otrzymał wszelką władzę. Pytanie brzmi: w jaki sposób Szatanowi udało się zepsuć i schwytać w niewolę królestwo chrześcijańskie Jezusa? Jak szatan mógł pokonać króla królów?

Jezus obiecał w Ewangelii Mateusza 28: 20: „… I patrz! Jestem z wami przez wszystkie dni do zakończenia systemu rzeczy. ”Kiedy Jezus porzucił swoich poddanych, czy nie dotrzymał obietnicy?

Wszystkie te przekręcone nauki zostały stworzone, aby potwierdzić wiarę, że Królestwo Mesjańskie zostało ustanowione w 1914. Dzięki tym naukom Wielka Brytania sprawia, że ​​nasz chwalebny Pan Jezus wygląda, jakby poniósł klęskę, utracił królestwo na lata 1800 i wywyższa Szatana jako potężniejszego, przynajmniej na jakiś czas. Jak znieważenie Boga i jego Króla? Z pewnością nie zgina to naszych kolan i nie uznaje, że Jezus jest Panem ku chwale Ojca.

Pytanie brzmi: czy te nauki sprowadzają się do bluźnierstwa przeciwko Jezusowi Chrystusowi? Każdy musi wyciągnąć własny wniosek.

__________________________________________________

[1] it-2 pp. 169-170 Królestwo Boże

[2] Wszystkie odniesienia do pism świętych pochodzą z wydania New World Translation (NWT) Pisma Świętego Pisma 2013, o ile nie zaznaczono inaczej.

[3] Strony odpowiednio 21-25 i 26-30. Przeczytaj artykuły i zobacz, w jaki sposób cytowane lub cytowane fragmenty pism świętych nie potwierdzają tych twierdzeń.

[4] Najwcześniejsze odniesienie do tego można znaleźć w Strażnicy 1^st Sierpień 1936 na podstawie artykułu zatytułowanego „Obadiah” część 4. Akapit 26 i 27 stwierdza:

26 Patrząc teraz na wypełnienie się proroctwa: zastępy duchowego Izraela były w niewoli organizacji szatana, to znaczy Babilonu, przed rokiem 1918 iw tym samym czasie. Do tego czasu rozpoznali nawet władców tego świata, sług Szatan jako „moce wyższe”. Robili to nieświadomie, ale pozostali wierni i wierni Jehowie. Obietnica jest taka, że ​​ci wierni zajmą miejsce bezprawnie zajęte przez tych, którzy ich uciskali. Jest to obraz tego, jak Bóg zwraca szczególną uwagę na tych, którzy pozostają mu wierni i wierni, i we właściwym czasie wyzwala ich i daje im miejsce zwierzchnictwa nad ich wrogami i wrogami. Te prawdy Pan bez wątpienia pozwala teraz swojemu ludowi zrozumieć, że mogą otrzymać pociechę iz cierpliwością wykonywać powierzone im dzieło.

27 „Niewola Jerozolimy”, której użył prorok Abdiasz, silnie sugeruje, że wypełnienie się tej części proroctwa zaczyna się gdzieś po roku 1918, kiedy resztki są jeszcze na ziemi, zanim ich dzieło na ziemi zostanie zakończone. „Kiedy Pan ponownie zwrócił się do niewoli Syjonu, byliśmy jak ci, którzy marzyli”. (Ps. 126: 1) Kiedy ostatek zobaczył, że byli wolni od więzów organizacji szatana, wolni w Chrystusie Jezusie i rozpoznali Boga i Chrystusa. Jezus jako „Wyższe Moce”, do których muszą zawsze być posłuszny, który był tak orzeźwiający, że wydawał się snem, i wielu tak mówiło.

Artykuł analizuje nauczanie typu i anti-type, które nie jest akceptowane przez GB, chyba że Biblia wyraźnie to stwierdza. Można to znaleźć w March15^th Strażnica 2015 Study Edition.

[5] Niektórzy mogą odnosić się do Objawienia 18: 4 jako obsługi antytypu. Zostanie to omówione w przyszłym artykule.

[6] Zobacz rozdział Świadkowie Jehowy głoszący Królestwo Boże 5 strona 49 (1993)

Eleasar

JW od ponad 20 lat. Niedawno zrezygnował ze stanowiska starszego. Tylko słowo Boże jest prawdą i nie możemy już dłużej przebywać w prawdzie. Eleasar oznacza „Bóg pomógł” i jestem pełen wdzięczności.