„Przyjdź do mnie… a ja cię odświeżę”

„Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy trudzicie się i jesteście obciążeni, a ja was odświeżę.” - Matthew 11: 28

 [Z ws 9 / 19 p.20 Artykuł studyjny 38: Listopad 18 - Listopad 24, 2019]

Artykuł Strażnicy skupia się na odpowiedziach na pięć pytań przedstawionych w akapicie 3. Są to:

• Jak możemy „przyjść” do Jezusa?
• Co Jezus miał na myśli, mówiąc: „Weź na siebie moje jarzmo”?
• Czego możemy się nauczyć od Jezusa?
• Dlaczego praca, którą nam zlecił, to odświeżenie?
• I jak możemy znaleźć orzeźwienie pod jarzmem Jezusa?

Jak możemy przyjść do Jezusa? (Par.4-5)

Pierwsza sugestia zawarta w artykule to „przyjść” do Jezusa, ucząc się jak najwięcej o tym, co powiedział i zrobił. (Łk 1: 1-4) ”. To dobra sugestia, jak widać na przykładzie Łukasza. „… Od początku dokładnie prześledziłem wszystkie rzeczy, aby napisać je w logicznym porządku do Ciebie, najdoskonalszy Teofilu, abyś mógł w pełni poznać to, czego nauczyłeś się ustnie”. Z pewnością, jeśli zrobimy to najlepiej, jak potrafimy, wtedy zaczniemy dostrzegać, dokąd cokolwiek, łącznie z Organizacją, prowadzi nas od Chrystusa.

Warto zauważyć, że kolejna sugestia (w akapicie 5) kieruje nas prosto do starszych zboru. Strażnica mówi:  „Innym sposobem„ przyjścia ”do Jezusa jest udanie się do starszych zboru, jeśli potrzebujemy pomocy. Jezus używa tych „darów w ludziach”, aby opiekować się swoimi owcami. (Ef. 4: 7, 8, 11; Jana 21:16; 1 Piotra 5: 1-3) ”. Jednak idea, której używa Jezus prezenty dla mężczyzn dbanie o owce jest mylące. Kingdom Interlinear użyte w bibliotece Strażnicy pokazuje, że poprawnym tłumaczeniem frazy powinno być „he [Jezus] dawał prezenty do mężczyzn" co potwierdzają wersety, w których Paweł następnie wylicza te dary w Liście do Efezjan 4:11: „I to był On [Jezus] którzy dali niektórych na apostołów, niektórych na proroków, niektórych na ewangelistów, a niektórych na pastorów i nauczycieli ”(Beroean Study Bible). Zobacz też Biblehub.

Zapis biblijny wyjaśnia, że ​​różne dary Ducha Świętego zostały przekazane chrześcijanom pierwszego wieku przez Jezusa. Dobry pasterz niekoniecznie był zatem dobrym ewangelistą lub prorokiem. Zgromadzenie potrzebowało wszystkich tych darów i potrzebowało wszystkich, aby z nich korzystać i współpracować. Paweł zauważył to w Liście do Efezjan 4: 16, gdy napisał: „Od niego całe ciało jest harmonijnie połączone i stworzone do współpracy przez każde połączenie, które daje to, co jest potrzebne. Kiedy każdy członek funkcjonuje prawidłowo, przyczynia się to do wzrostu ciała, które buduje się w miłości „.

Jak widzimy, Jezus dał dary Ducha Świętego do mężczyzn (i kobiet), aby budować zbór i przynosić pożytek zborowi, ale on nie dawał darów mężczyzn jako starsi i oczekuj każdego członka słuchać ich i wykonywać ich rozkazy. Jak czułby się dziś Jezus, widząc ludzi „panujących nad tymi, którzy są dziedzictwem Boga”? 1 Piotra 5:13.

Take My Yoke Upon You (par. 6-7)

Akapit 6 prowadzi spekulacje, stwierdzając:Kiedy Jezus powiedział: „Weź na siebie moje jarzmo”, mógł mieć na myśli „Zaakceptuj mój autorytet”. Mógł też mieć na myśli: „Podejdź ze mną do jarzma i razem będziemy pracować dla Jehowy”. W każdym razie jarzmo to pociąga za sobą praca".

Możemy się zastanawiać, o czym natychmiast pomyśleliby słuchacze Jezusa, gdy zostaliby poproszeni o wzięcie na siebie swego jarzma? Być może na początku pomyśleli o jarzmie, które znali, zaprojektowanym dla dwóch bydła używanego do ciągnięcia pługa lub podobnego narzędzia rolniczego w zrównoważony sposób. Czy jest tu jednak myśl, że Jezus chciał, abyśmy znaleźli się pod jego kontrolą, przyjmując jego władzę? Nie. Jezus nigdy nie próbował nikogo kontrolować, ponieważ zaprzeczałoby to jego słowom z Jana 8:36, „Jeśli więc Syn was wyzwoli, będziecie naprawdę wolni” (wolność w kontekście zniewolenia grzechu). To nie byłaby wolność, gdybyśmy zrezygnowali z jednej formy kontroli i wtedy mielibyśmy być kontrolowani przez Jezusa.

W Matthew 11: 28-30 Jezus wydaje się przeciwstawiać swoje jarzmo jarzmowi innego. On mówi, "Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy trudzicie się i jesteście obciążeni, a ja was odświeżę. 29 Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem łagodny i pokorny sercem, i znajdziecie dla siebie pokrzepienie.  30 Za moje jarzmo jest miłe, mój ładunek jest lekki". Zwróć uwagę na trzy kluczowe podkreślone frazy. Jezus wskazywał, że jego słuchacze pracują już zbyt ciężko, w rzeczywistości niewolnikami. Pracowali i obciążali się, pochylając się pod ciężkimi obciążeniami, jakie na nich nałożono, nie tylko przez grzech, ale także przez faryzeuszy.

Jezus oferował schronienie tym, którzy przyjęliby wolność Chrystusa. Po pierwsze, zostaną uwolnieni z niewoli Przymierza Zakonu, a po drugie, zostaną uwolnieni od ciężaru niewoli tradycji ludzkich, wymuszonej przez faryzeuszy. Zamiast tego wierzący mogliby starać się przywiązywać wagę do Chrystusa (1 Koryntian 2: 9-16, Rzymian 8:21, Galatów 5: 1) i znać jego wolność. 2 Koryntian 3: 12-18 stwierdza: „12 Dlatego, ponieważ mamy taką nadzieję, jesteśmy bardzo odważni. 13 Nie jesteśmy jak Mojżesz, który nałożyłby zasłonę na twarz, aby Izraelici nie patrzyli na koniec tego, co gasło. 14 Ale ich umysły były zamknięte. Do dziś ta sama zasłona pozostaje przy czytaniu starego przymierza. Nie został podniesiony, ponieważ tylko w Chrystusie można go usunąć. 15 I nawet do dziś, gdy czyta się Mojżesza, zasłona zakrywa ich serca. 16 Ale ilekroć ktoś zwróci się do Pana, zasłona jest zabrana. 17 Teraz Pan jest Duchem, a tam, gdzie jest Duch Pana, jest wolność. 18 A my, którzy z odsłoniętymi twarzami wszyscy odbijamy chwałę Pana, przekształcamy się w Jego obraz z rosnącą chwałą, która pochodzi od Pana, który jest Duchem ”. (Beroean Study Bible).

Jeśli dzielenie jarzma z Chrystusem nas pokrzepi, to czy nie uczyni to również naszego życia łatwiejszym i przyjemniejszym? Chrystus oferował zmniejszenie naszych ciężarów, dzieląc je z Nim, zamiast próbować nieść je samodzielnie. Chrystus nie dodaje do naszych ciężarów, ponieważ nie byłoby to orzeźwiające. Jednak zgodnie z formułą Strażnica w paragrafie 7 sugeruje, że Organizacja mimo wszystko oczekuje, że przywiążemy jarzmo do wykonywania dzieła głoszenia. Nieważne, że Jezus dał różne dary Ducha Świętego, aby niektórzy mogli być nauczycielami, niektórzy pasterze, niektórzy prorocy i niektórzy ewangelizatorzy. Według Organizacji wszyscy musimy pracować jako ewangelizatorzy!

Ucz się ode mnie (par. 8-11)

„Pokorni ludzie zostali pociągnięci do Jezusa. Dlaczego? Rozważmy kontrast między Jezusem a faryzeuszami. Ci przywódcy religijni byli zimni i aroganccy. (Matthew 12: 9-14) ”. Fragment z 12 rozdziału Ewangelii Mateusza podkreśla, jak Jezus troszczył się o chorych i leczył ich nawet w szabat, kierując się zasadą, zgodnie z którą sabat został stworzony - dla odświeżenia, zarówno w fizycznych, jak i duchowych aspektach życia. Jednak faryzeusze widzieli tylko, że Jezus w ich oczach wykonuje „pracę” i tym samym łamie w ich oczach prawo szabatu.

Podobnie dzisiaj, czy współcześni faryzeusze nie są zainteresowani jedynie godzinami z twojego miesięcznego raportu, spędzonymi na pukaniu do pustych drzwi? Czy obchodzi ich, ile czasu spędzasz na pomocy osobom starszym i chorym? Czy obchodzi ich, ile czasu spędzasz na pomaganiu tym, którzy cierpią z powodu wydarzeń w ich życiu, na które nie mają wpływu? Rzeczywiście, zostaniesz uznany za „nieaktywnego” lub „niereportującego”, jeśli nie będziesz chodzić od drzwi do drzwi przez co najmniej 1 godzinę w miesiącu. Czy nie jest oczywiste, że nadzorcy obwodów mają skupiać się na tym, ile służby polowej wykonuje dana osoba, a nie na jej prawdziwych chrześcijańskich przymiotach podczas wyznaczania spotkań?

Akapit 11 nas ostrzega: „Nigdy nie chcielibyśmy być tacy jak faryzeusze, którzy byliby urażeni tych, którzy ich przesłuchiwali i prześladowali tych, którzy wyrażali opinie sprzeczne z ich własnymi”. Ale czy nie jest jasne, że unikanie i wykluczanie tych, którzy mają wątpliwości lub kwestionują biblijnie aktualne nauczanie Organizacji, są faryzejskimi sposobami radzenia sobie ze szczerymi obawami?

Jeśli osoba czytająca ten artykuł nie wierzy, że przywódcy organizacji są jak faryzeusze, dlaczego nie przetestować tego dla siebie? Zobacz, co się stanie, gdy otwarcie powiesz więcej niż jednemu starszemu, że nie możesz uwierzyć w naukę „nakładających się pokoleń”, ponieważ nie ma to logicznego sensu (czego nie robi). Co do tego, co nastąpi potem, nie możesz powiedzieć, że cię nie ostrzegano.

Kontynuuj, aby znaleźć orzeźwienie pod Jesus Yoke (par. 16-22)

Pozostała część Strażnicy opiera się na tym, co uważają za „jarzmo” i „dzieło” Chrystusa. Niestety, praca ta nie jest dyskutowana jako praca nad chrześcijańskimi cechami naśladującymi Chrystusa, lecz nad wybitnym dziełem uczestnictwa w spotkaniach i pionierstwie.

Akapit 16 otwiera się „Obciążenie, o które prosi nas Jezus, różni się od innych obciążeń, które musimy ponieść ”. Następnie kontynuuje „Możemy być wyczerpani pod koniec dnia pracy i zmuszać nas do uczestnictwa w zebraniu tamtej nocy ”. Ale jaki ładunek Jezus ma nas ponieść? Gdzie w pismach świętych Jezus poprosił nas, abyśmy sami biczowali na cotygodniowe wieczorne spotkanie? Zanim odpowiesz, pamiętaj, że List do Hebrajczyków 10: 25 został napisany przez Pawła, a nie Jezusa. Poza tym apostoł Paweł nie mówił o cotygodniowych spotkaniach w ustalonym przez organizację formacie, w którym wszyscy otrzymują takie samo łagodne, nie odżywcze jedzenie.

Jedyne spotkanie lub spotkanie, o którym wspominał Jezus, miało miejsce w Ewangelii Mateusza 18: 20, gdzie powiedział:20 Bo gdzie jest dwóch albo trzech zebranych w moim imieniu, tam jestem pośród nich ”, a tego nie rozkazano. Spotkania i spotkania zapisane w chrześcijańskich pismach greckich wydają się być zaimprowizowane, wywołane określoną potrzebą lub wydarzeniem i nie były częścią regularnego harmonogramu spotkań (na przykład Akty 4: 31, 12: 12, 14: 27, 15: 6,30).

Następnie wydaje się, że jesteśmy zmuszeni porzucić wszystko, co przypomina dość wygodne życie i stać się biedakami, przekręcając konto w Mark 10: 17-22. Akapit (17) mówi: „Jezus przedstawił młodemu władcy zaproszenie. „Idź, sprzedaj to, co masz” - powiedział Jezus - „i bądź moim naśladowcą”. Mężczyzna był rozdarty, ale wygląda na to, że nie mógł puścić swojego „wielu dóbr”. (Mark 10: 17-22) W rezultacie odrzucił jarzmo, które ofiarował mu Jezus, i nadal niewolił „za bogactwa”.

Czy Jezus podał jakieś dowody na to, że bogacz był niewolnikiem bogactw? W rzeczywistości bogactwa prawdopodobnie zostały odziedziczone, ponieważ władcy w tym okresie często pochodzili z bogatych rodzin. Czy nie jest prawdą, że trudno jest zrezygnować z czegoś, co różni się od ciężkiej pracy, aby uzyskać więcej? Czy nie jest to coś, czego nie powinniśmy przeoczyć? Czy nie wydaje się, że Organizacja desperacko próbuje dopasować pismo do swoich celów?

Czy widzimy pokręcone stosowanie tego pisma, aby zachęcić Świadka, aby porzucił świecką pracę w pełnym wymiarze godzin i był niewolnikiem Organizacji jako pioniera, konstrukcji Organizacji, a nie Biblii? Status pioniera był i nie jest wymogiem chrześcijanina lub „pracy” wymaganej przez Chrystusa.

W akapicie 19 widać, że istnieje potrzeba poparcia spoza biblijnego poglądu, że możemy zastąpić jarzmo Jezusa, odwołując się do „autorytetu” Jehowy do działania! Pisarz Strażnicy stwierdza: „Wykonujemy dzieło Jehowy, więc należy to zrobić po swojemu. Jesteśmy robotnikami, a Jehowa jest Panem ”. 

Wnioski

Program tego artykułu w Strażnicy dotyczy w szczególności wskazania Organizacji, która oczekuje, że jej wyznawcy będą dla niej niewolnikami i że autorytetem jest autorytet Jehowy. Próbując wyjaśnić znaczenie jarzma Jezusa, Organizacja prezentuje postawę faryzejską, wskazując, że prawdziwy chrześcijanin powinien być niewolnikiem w głoszeniu dla niego i nie martwić się o dochody. Organizacja, podobnie jak zbiorowa grupa faryzeuszy, pod pozorem prób upodobnienia się do Chrystusa, nakłada ciężkie jarzmo niewolnictwa, pracy niebiblijnego głoszenia. Orzeźwiające jarzmo Chrystusa zostało wypaczone w złym celu. Czy nie powinniśmy wszyscy zdawać sobie sprawę z tego, że kiedy uwolnimy się od obowiązkowych działań, które sprzymierzyła nas Organizacja, to faktycznie zaczynamy odczuwać wolność Chrystusa?

Tadua

Artykuły Tadua.