Duch Święty w działaniu - w czasach przedchrześcijańskich

Pierwsze użycie Ducha Świętego

Pierwsza wzmianka o Duchu Świętym znajduje się na samym początku Biblii, przygotowując scenę do użycia w całej historii. Znajdujemy to w opisie stworzenia w Księdze Rodzaju 1: 2, w którym czytamy „Teraz ziemia okazała się bezkształtna i bezużyteczna, a na powierzchni głębokiej wody panowała ciemność; a aktywna siła Boga poruszała się tam i z powrotem nad powierzchnią wód ”.

Chociaż konto nie precyzuje tego konkretnie, możemy rozsądnie dojść do wniosku, że wykorzystano go do stworzenia wszystkich rzeczy, na przykład w Księdze Rodzaju 1: 6-7, w której czytamy:I przemówił Bóg: „Niech przestworza powstanie między wodami i niech nastąpi podział między wodami i wodami”. 7 Wtedy Bóg przystąpił do uczynienia przestworza i podziału między wodami, które miały być pod przestworzem, a wodami, które miały być nad przestworzem. I tak się stało ”.

Józef, Mojżesz i Jozue

Rodzaju 41: 38-40: Ta relacja informuje nas o tym, jak mądrość Józefa została rozpoznana: „Faraon powiedział więc do swoich sług: „Czy można znaleźć innego człowieka, takiego jak ten, w którym jest duch Boży?” 39 Po tym faraon powiedział do Józefa: „Skoro Bóg dał ci poznać to wszystko, nie ma nikogo tak roztropnego i mądrego jak ty. 40 Ty osobiście będziesz nad moim domem, a cały mój lud będzie Ci posłuszny. Tylko co do tronu będę większy od ciebie ”. Było niezaprzeczalne, że Duch Boży był nad nim.

W Księdze Wyjścia 31: 1-11 dowiadujemy się o budowie przybytku po opuszczeniu Egiptu, gdy Jehowa daje Ducha Świętego niektórym Izraelitom. Było to określone zadanie zgodnie z jego wolą, ponieważ zażądał budowy Przybytku. Boża obietnica była „Napełnię go duchem Bożym w mądrości, zrozumieniu, wiedzy i wszelkiego rodzaju rzemiośle”.

Liczb 11:17 mówi dalej o Jehowie, mówiącemu Mojżeszowi, że przekaże część ducha, który dał Mojżeszowi, tym, którzy będą teraz pomagać Mojżeszowi w prowadzeniu Izraela. „I będę musiał zabrać trochę ducha, który jest na tobie i nałożyć go na nich, a oni będą musieli ci pomóc w niesieniu ciężaru ludzi, abyś go nie nosił, tylko ty sam”.

W potwierdzeniu powyższego stwierdzenia, Numery 11: 26-29 odnotowują to „Teraz w obozie pozostało dwóch mężczyzn. Imię jednego brzmiało Elʹdad, a drugiego Midad. I duch począł na nich spocząć, tak jak byli wśród spisanych, ale nie wyszli do namiotu. Zaczęli więc działać jako prorocy w obozie. 27 A młody człowiek pobiegł i złożył sprawozdanie Mojżeszowi, mówiąc: „Elʹdad i Medad działają jako prorocy w obozie!” 28 Wówczas Jozue, syn Nuna, sługa Mojżesza od jego młodości, odpowiedział i rzekł: „Panie mój Mojżeszu, powstrzymaj ich!” 29 Jednak Mojżesz powiedział do niego: „Czy czujesz się zazdrosny o mnie? Nie, chciałbym, żeby wszyscy ludzie Jehowy byli prorokami, bo Jehowa zleje na nich swego ducha ”.

Liczby 24: 2 zapisują, że Balaam błogosławi Izraelowi pod wpływem ducha Bożego. „Gdy Baʹlaam podniósł oczy i zobaczył Izraela wędrującego po swoich plemionach, duch Boży przyszedł na niego”. Jest to znacząca relacja, ponieważ wydaje się, że jest to jedyna relacja, w której Duch Święty zmusił kogoś do zrobienia czegoś innego, niż zamierzali. (Balaam zamierzał przekląć Izrael).

Powtórzonego Prawa 34: 9 opisuje mianowanie Jozuego następcą Mojżesza„Jozue, syn Nuna, był pełen ducha mądrości, bo Mojżesz położył na niego rękę; synowie Izraela zaczęli go słuchać i poszli tak, jak Jehowa nakazał Mojżeszowi ”. Duch Święty otrzymał go, aby dokończył zadanie rozpoczęte przez Mojżesza, jakim było sprowadzenie Izraelitów do Ziemi Obiecanej.

Sędziowie i królowie

Sędziowie 3: 9-10 dokumentują mianowanie Otniela na sędziego, aby uratować Izrael przed uciskiem w Ziemi Obiecanej. „Wtedy Jehowa wzbudził wybawcę dla synów Izraela, żeby ich wybawił, Othunnel, syn Keʹnaza, młodszego brata Kaleba. 10 Teraz zstąpił na niego duch Jehowy i został sędzią Izraela ”.

Inną osobą mianowaną Duchem Świętym na sędziego jest Gedeon. Sędziowie 6:34 po raz kolejny opisują, jak Gedeon uratował Izrael przed uciskiem. „A duch Jehowy ogarnął Gidʹe · tak, że zaczął dmuchać w róg, a Abi-Ezrerytów trzeba było wezwać razem za nim”.

Sędzia Jepthath musiał ponownie ocalić Izrael przed uciskiem. Dawanie Ducha Świętego jest opisane w Sędziach 11: 9, „Duch Jehowy zstąpił teraz na Jeftaha ...”.

Sędziowie 13:25 i Sędziowie 14 i 15 pokazują, że duch Jehowy został nadany innemu sędziemu, Samsonowi. „Z czasem duch Jehowy zaczął pchać go do Madheneh-dan”. Relacje w tych rozdziałach sędziów pokazują, w jaki sposób duch Jehowy pomógł mu w walce z Filistynami, którzy w tym czasie uciskali Izrael, doprowadzając do zniszczenia świątyni Dagona.

1 Samuela 10: 9-13 to ciekawa relacja, w której Saul, który wkrótce zostanie królem Saulem, został prorokiem tylko na krótki czas, z duchem Jehowy tylko w tym celu: „I stało się, że gdy tylko odwrócił się, aby odejść od Samuela, Bóg zaczął zmieniać jego serce w inne; i wszystkie te znaki spełniły się tego dnia. 10 Udali się więc stamtąd na górę, a tam była grupa proroków, którzy Go spotkali; od razu duch Boży zadziałał na nim i zaczął przemawiać jako prorok pośród nich. … 13 W końcu skończył mówić jako prorok i przyszedł na wyżynę ”.

1 Samuela 16:13 zawiera opis namaszczenia Dawida na króla. „W związku z tym Samuel wziął róg oliwy i namaścił go pośród swoich braci. Od tego dnia duch Jehowy zaczął działać na Dawida ”.

Jak widać, wszystkie dotychczasowe relacje wskazują, że Jehowa ofiarował Ducha Świętego wybranym osobom tylko w określonym celu, zwykle po to, by jego cel nie został udaremniony, a często tylko przez określony czas.

Przechodzimy teraz do czasów proroków.

Prorocy i proroctwa

Poniższe relacje pokazują, że zarówno Eliasz, jak i Elizeusz otrzymali Ducha Świętego i działali jako prorocy Boga. 2 Królów 2: 9 brzmi „I stało się tak, jak tylko przeszli przez samego Eliasza, i rzekł do Elissy: „Zapytaj, co powinienem dla ciebie zrobić, zanim zostanę od ciebie zabrany”. Na ten temat Elissza powiedział: „Proszę tych dwóch części w twoim duchu mogą przyjść do mnie ”. Konto pokazuje, że wystąpiło.

Wynik jest zapisany w 2 Królach 2:15 „Kiedy synowie proroków, którzy byli w Jeriszach, ujrzeli go z daleka, zaczęli mówić:„ Duch Eliasza osiadł na Elisha ”.

2 Kronik 15: 1-2 mówi nam, że Azariasz, syn Odeda, ostrzega południowe królestwo Judy i króla Asę, aby wrócili do Jehowy, bo inaczej ich opuści.

2 Kroniki 20: 14-15 opowiada o duchu świętym, który został dany mało znanemu prorokowi, aby dał instrukcje królowi Jehoszafatowi, aby się nie bał. W rezultacie król i jego armia byli posłuszni Jehowie i stali i patrzyli, jak Jehowa przynosi zbawienie Izraelitom. Czyta „A co do Jaharichela, syna Zachariasza, syna Beanaiasza, syna Jejela, syna Matata-nisy, Lewity z synów Asafa, przyszedł duch Jehowy być przy nim w środku zgromadzenia…. W rezultacie powiedział: „Uważajcie, wszyscy mieszkańcy Judy i wy, mieszkańcy Jerozolimy i król Jehoshʹa phat! Oto, co Jehowa wam powiedział: „Nie bójcie się ani nie lękajcie się tego wielkiego tłumu; bo bitwa nie należy do Ciebie, ale do Boga ”.

2 Kronik 24:20 przypomina nam niegodziwe czyny Joesza, króla Judy. Przy tej okazji Bóg użył Kapłana, aby ostrzec Jehoasha przed jego błędnymi drogami i konsekwencjami: „A sam duch Boży otoczył Zachecha, syna Jehoiʹa da kapłana, aby stanął ponad ludem i powiedział do nich: „Oto, co powiedział [prawdziwy] Bóg:„ Dlaczego wy przekraczając przykazania Jehowy, abyście nie mogli odnieść sukcesu? Ponieważ opuściłeś Jehowę, on z kolei opuści cię. ””.

Duch Święty jest często wymieniany w całym Ezechielu w wizjach i jako spoczywający na samym Ezechielu. Zobacz Ezechiela 11: 1,5, Ezechiela 1: 12,20 jako przykłady, w których dał wskazówki czterem żywym stworzeniom. Tutaj Duch Święty był zaangażowany w niesienie Ezechiela wizji Boga (Ezechiela 8: 3)

Joel 2:28 to dobrze znana przepowiednia, która spełniła się w pierwszym wieku. „A potem musi się zdarzyć, że wyleję mego ducha na wszelkie ciała, a wasi synowie i wasze córki z pewnością będą prorokować. Jeśli chodzi o WASZYCH starych ludzi, marzenia będą śnić. Jeśli chodzi o WASZYCH młodych mężczyzn, wizje, które zobaczą ”. To działanie pomogło stworzyć wczesne Zgromadzenie Chrześcijańskie (Dz 2:18).

Micheasza 3: 8 Micheasz mówi nam, że otrzymał Ducha Świętego, aby przeprowadzić przekazanie ostrzeżenia: „Ja sam stałem się pełen mocy, ducha Jehowy, sprawiedliwości i potęgi, aby powiedzieć Jakubowi o jego buncie, a Izraelowi o jego grzechu ”.

Proroctwa Mesjańskie

Izajasza 11: 1-2 zapisuje proroctwo o Jezusie mającym Ducha Świętego, które wypełniło się od jego narodzin. „I musi wychodzić gałązka z pnia Jesseego; a z jego korzeni wyda się kiełek. 2 I spocznie na nim duch Jehowy, duch mądrości i zrozumienia, duch rady i potęgi, duch wiedzy i bojaźni przed Jehową ”. Spełnienie tego opisu znajduje się w Łukasza 1:15.

Kolejne proroctwo mesjańskie jest zapisane w Księdze Izajasza 61: 1-3, która stwierdza: „Duch Wszechwładnego Pana, Jehowy, spoczywa na mnie z tego powodu, że Jehowa namaścił mnie, abym głosił dobrą nowinę potulnym. Posłał mnie, abym opatrzył złamanych na sercu, aby głosił wolność pojmanym i szerokie otwarcie [oczu] jeńcom; 2 ogłosić rok dobrej woli Jehowy i dzień pomsty ze strony naszego Boga; pocieszyć wszystkich w żałobie ”. Jak czytelnicy zapewne pamiętają, Jezus wstał w synagodze, przeczytał te wersety i zastosował je do siebie, jak zapisano w Łukasza 4:18.

Wnioski

• W czasach przedchrześcijańskich
  • Duch Święty został dany wybranym ludziom przez Boga. Miało to na celu wyłącznie konkretne zadanie związane z jego wolą wobec Izraela i ochroną nadejścia Mesjasza, a tym samym przyszłości świata ludzkości.
    • Biorąc pod uwagę niektórych liderów,
    • Dane niektórym sędziom
    • Dane niektórym królom Izraela
    • Dane prorokom wyznaczonym przez Boga

Następny artykuł dotyczy Ducha Świętego w I wieku.

Tadua

Artykuły Tadua.