Czy naprawdę jestem odstępcą?

Zanim poszedłem na zebrania ŚJ, nigdy nie myślałem ani nie słyszałem o apostazji. Dlatego nie byłem pewien, w jaki sposób ktoś został odstępcą. Słyszałem, że często o tym wspominano na spotkaniach ŚJ i wiedziałem, że to nie było coś, czym chciałeś być, po prostu tak, jak to się mówi. Jednak nie miałem prawdziwego zrozumienia tego, co w rzeczywistości oznacza to słowo.

Zacząłem od wyszukania słowa w Encyclopaedia Britannica (EB), które brzmi:

EB: „Odstępstwo, całkowite odrzucenie chrześcijaństwa przez osobę ochrzczoną, która kiedyś wyznawała wiara chrześcijańska, publicznie je odrzuca. … Różni się od herezji, która ogranicza się do odrzucenia jednego lub więcej chrześcijański doktryn tego, który utrzymuje ogólne przylgnięcie do Jezusa Chrystusa.

W słowniku Merriam-Webster znajduje się bardziej szczegółowy opis apostazji. Stwierdza, że ​​słowo to brzmi „średnioangielski odstępstwo, zapożyczony z anglo-francuskiego, zapożyczony z późnej łaciny apostazja, zapożyczone z greckiego apostazja co oznacza „dezercję, bunt, (Septuagintę) bunt przeciwko Bogu”.

Te wyjaśnienia są pomocne, ale chciałem mieć więcej informacji. Dlatego poszedłem do tłumaczenia z 2001 r., Biblia amerykańsko-angielska (AEB), opartego na Grecka Septuaginta.

AEB zwraca uwagę, że to greckie słowo apostaza dosłownie znaczy „odwróć się od (apo) „a” pozycja lub stan (zastój) ”i że biblijny termin„ apostazja ”nie odnosi się do jakiejś niezgody na temat doktryny, a słowo to jest niewłaściwie stosowane przez niektóre współczesne grupy religijne.

Aby wzmocnić swój pogląd, AEB cytuje Dzieje Apostolskie 17:10, 11. Cytując z Przekład Nowego Świataczytamy: „Ale słyszeli plotki o tobie, że nauczałeś wszystkich Żydów wśród narodów o odstępstwie od Mojżesza, mówiąc im, aby nie obrzezali swoich dzieci ani nie przestrzegali zwyczajowych praktyk”.

AEB: „Zauważ, że Paul nie został oskarżony o istnienie apostata za nauczanie złej doktryny. Raczej oskarżali go o nauczanie „odwrócenia się” lub odstępstwa od Prawa Mojżeszowego.
Dlatego jego nauki nie były tym, co nazywali „apostatą”. Był to raczej akt „odwrócenia się” od Prawa Mojżeszowego, które nazywali „odstępstwem”.

Tak więc poprawne współczesne użycie słowa „apostazja” odnosiłoby się do osoby odwracającej się od moralnego chrześcijańskiego sposobu życia, a nie do jakiejś sporu o znaczenie wersetu biblijnego ”.

AEB dalej cytuje Dzieje Apostolskie 17:10, 11, które podkreślają, jak ważne jest zbadanie Pisma Świętego:

„Zaraz w nocy bracia wysłali Pawła i Sylasa do Berei. Po przybyciu poszli do synagogi Żydów. Otóż, ci byli bardziej szlachetni niż ci w Tesalonice, ponieważ przyjmowali słowo z największą gorliwością umysłu, codziennie uważnie badając Pismo Święte, aby zobaczyć, czy tak jest. " (Dzieje 17:10, 11 NWT)

„Ale słyszeli plotki o tobie, że nauczałeś wszystkich Żydów wśród narodów o odstępstwie od Mojżesza, mówiąc im, aby nie obrzezali swoich dzieci ani nie przestrzegali zwyczajowych praktyk”. (Dz 21:21)

„Niech was nikt w żaden sposób nie zwodzi z drogi, bo nie nadejdzie, dopóki najpierw nie nadejdzie odstępstwo i nie zostanie objawiony człowiek bezprawia, syn zniszczenia”. (2 Tesaloniczan 2: 3 NWT)

Wnioski

W związku z powyższym, prawidłowe współczesne użycie słowa „apostazja” powinno odnosić się do osoby odwracającej się od moralnego chrześcijańskiego stylu życia, a nie do jakiejś sporu o znaczenie wersetu biblijnego ”.

Stare powiedzenie: „Patyki i kamienie mogą ranić moje kości, ale słowa nigdy mnie nie skrzywdzą”, nie jest do końca prawdą. Słowa ranią. Nie wiem, czy to wyjaśnienie odstępstwa pomoże złagodzić poczucie winy, jakie niektórzy mogą odczuwać; ale bym wiedział, że chociaż Świadków Jehowy można nauczyć nazywać mnie odstępcą, nie jestem nim z punktu widzenia Jehowy Boga.

Elpida

Elpida

Nie jestem Świadkiem Jehowy, ale studiowałem i uczęszczałem na środowe i niedzielne spotkania oraz Pamiątki od około 2008 roku. Chciałem lepiej zrozumieć Biblię, czytając ją wiele razy od deski do deski. Jednak podobnie jak Berejczycy sprawdzam swoje fakty i im więcej rozumiem, tym bardziej zdaję sobie sprawę, że nie tylko nie czuję się komfortowo na spotkaniach, ale niektóre rzeczy po prostu nie mają dla mnie sensu. Zwykłem podnosić rękę, żeby skomentować, aż pewnej niedzieli Starszy skorygował mnie publicznie, że nie powinienem używać własnych słów, ale tych, które zostały zapisane w artykule. Nie mogłem tego zrobić, bo nie myślę jak Świadkowie. Nie przyjmuję rzeczy jako faktów bez ich sprawdzenia. To, co naprawdę mnie niepokoiło, to Pamiątki, ponieważ uważam, że według Jezusa powinniśmy brać udział w każdej chwili, a nie tylko raz w roku; w przeciwnym razie byłby konkretny i powiedziałby w rocznicę mojej śmierci itd. Uważam, że Jezus przemawiał osobiście i namiętnie do ludzi wszystkich ras i kolorów, niezależnie od tego, czy byli wykształceni, czy nie. Kiedy zobaczyłem zmiany dokonane w słowach Boga i Jezusa, naprawdę zdenerwowało mnie to, ponieważ Bóg powiedział nam, abyśmy nie dodawali ani nie zmieniali Jego Słowa. Naprawianie Boga i poprawianie Jezusa Pomazańca jest dla mnie druzgocące. Słowo Boże powinno być tylko tłumaczone, a nie interpretowane.