„Idź więc i pozyskuj uczniów…, ucząc ich przestrzegać wszystkiego, co ci przykazałem”. Mateusza 28: 19-20

 [Badanie 45 ze ws 11/20 s. 2 04 stycznia - 10 stycznia 2021]

Artykuł słusznie zaczyna się od stwierdzenia, że ​​Jezus miał im coś ważnego do powiedzenia w Mateusza 28: 18-20

U wielu Świadków Jehowy słowa te natychmiast wywołają myśl, że są zobowiązani do głoszenia, a nie skupiają się na tym, o co Jezus tak naprawdę nas prosi?

Możesz się zastanawiać, dlaczego miałbym takie oświadczenie. Jezus wyraźnie mówi, że powinniśmy iść uczyć ludzi z narodów i czynić uczniów, prawda? Najwyraźniej na tym skupia się Pismo?

Przyjrzyjmy się całemu pismu, zanim przejdę dalej.

"18  Jezus podszedł i przemówił do nich, mówiąc: „Dana mi jest wszelka władza na niebie i na ziemi. 19  Idźcie więc i czyńcie uczniów z ludzi ze wszystkich narodów, chrzcząc ich w imię Ojca i Syna, i ducha świętego,20  ucząc ich przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. I patrzcie! Jestem z wami przez wszystkie dni, aż do zakończenia systemu rzeczy ”.  Matthew 28: 18-20

Czy zauważyłeś, co według Jezusa powinniśmy zrobić po tym, jak czynimy ludzi uczniami? Mówi, że powinniśmy nauczyć ich obserwowania lub posłuszeństwa cała kolekcja rzeczy, które nam przykazał.

W sensie kolistym słowo posłuszeństwo może mieć negatywną konotację. Czasami w wyniku tego, jak ludzcy przywódcy, prawa i zasady mogą być nadmiernie restrykcyjne. Jednak słowo „bądź posłuszny” użyte przez Jezusa to „tērein ” od słowa „teros ” co oznacza „strzec”, „notować”, a przez rozszerzenie „powstrzymywać”.

Uderzające staje się to, co wynika ze słowa „strażnik”, to fakt, że bylibyśmy skłonni strzec tylko czegoś wartościowego. Chcielibyśmy tylko zwrócić uwagę na coś ważnego i powstrzymać coś, co ceniliśmy. Kiedy zaczynamy myśleć o słowach Jezusa w tym kontekście, zdajemy sobie sprawę, że nacisk w tych słowach naprawdę ma pomóc ludziom docenić nauki Jezusa. Cóż za cudowna myśl.

Może też wyjaśniać, dlaczego Jezus, Apostołowie czy chrześcijanie z I wieku nie byli nakazami, jak to zrobić. Skupiamy się na zaszczepieniu wdzięczności za to, czego Jezus nauczył swoich uczniów, zamiast godzinami głoszenia bez pozytywnego rezultatu.

Mając to na uwadze, zwróć uwagę, że w tym artykule przeglądowym spróbujemy odpowiedzieć na 3 pytania, jak podano w ustępie 2; Po pierwsze, co powinniśmy zrobić, oprócz przekazywania wymagań Bożych nowym uczniom? Po drugie, jak wszyscy głosiciele w zborze mogą przyczyniać się do duchowego wzrostu badaczy Pisma Świętego? Po trzecie, jak możemy pomóc nieaktywnym współwyznawcom, by ponownie brali udział w dziele czynienia uczniów?

Myśl przedstawiona w paragrafie 3, że powinniśmy nie tylko uczyć, ale także prowadzić naszych uczniów, jest ważna. Czemu? Cóż, przewodnik nie zawsze jest pouczający, ale nadal może zaoferować swoim słuchaczom cenne rady i lekcje.

Pod wieloma względami, podobnie jak przewodnik na wakacjach lub podczas przejażdżki, rozumiemy, że musimy wyjaśnić „zasady”, przykazanie Jezusa tym, którym głosimy. Jednak przewodnik rozumie, że aby ludzie mogli cieszyć się wycieczką, potrzebują pewnej swobody odkrywania i pełnego doceniania tego, czego się uczą lub odkrywają. Przewodnik nie ma tam pilnować turysty. Rozumie, że ma ograniczony autorytet i ma do czynienia z wolnymi podmiotami moralnymi. Kiedy prowadzimy ludzi i pozwalamy im w pełni docenić wartość nauk Jezusa oraz dostrzegamy pozytywne rezultaty stosowania tych zasad w ich własnym życiu, wtedy jesteśmy dobrymi przewodnikami.

Takie powinno być podejście Organizacji do duchowości. Starsi i Ciało Kierownicze powinni być przewodnikami, a nie policjantami czy dyktatorami w sprawach sumienia.

Paragraf 6 mówi, że dla niektórych uczniów pomysł udziału w służbie może być onieśmielający. Czy nie wynika to z nakazowego charakteru konieczności wielokrotnego pukania do drzwi w tej samej dzielnicy, w której ludzie wyrażali niechęć do ŚJ? Gdzie ludzie wcześniej wskazywali, że wolą nie angażować się w kontakt z osobami, które nie są zgodne z innym punktem widzenia? A co z kontrowersyjnymi naukami doktrynalnymi w sprawach, które należy pozostawić indywidualnym sumieniom, takich jak uczęszczanie na tańce szkolne, uprawianie sportu, wybieranie edukacji w obiegu zamkniętym i transfuzje krwi? Jeśli dorastałeś jako Świadek Jehowy, być może pamiętasz, jak trudno było ci wyjaśnić stanowisko Organizacji w niektórych z tych kwestii. Czy możesz sobie wyobrazić, jak trudne jest dla nowego ucznia wyjaśnienie swojej wiary w takie doktryny?

Paragraf 7 mówi, że powinniśmy pokazać uczniowi traktaty z zestawu narzędzi do nauczania i pozwolić mu wybrać te, które będą atrakcyjne dla jego przyjaciół, współpracowników i krewnych. Nie ma nic złego w tej sugestii, pod warunkiem, że jakiekolwiek pomoce naukowe, których używamy, nie są sprzeczne z pismami świętymi. Problem polega na tym, że Organizacja Strażnica wykorzystuje swoją publikację do rozpowszechniania doktryny, dokonywania bezpodstawnych interpretacji wydarzeń, błędnej interpretacji lub niewłaściwego stosowania niektórych pism świętych i zmuszania ludzi do przyjmowania ich nauk jako prawdy, a nie do wyciągania wniosków opartych na Biblii. Prostym przykładem jest wzmianka o nieochrzczonym głosicielu. Wzywam każdego, kto czyta ten artykuł, do znalezienia biblijnej podstawy posiadania nieochrzczonego lub ochrzczonego głosiciela.

JAK KONGREGACJA POMAGA BIBLIJNYM STUDENTOM W POSTĘPACH

Pytanie do paragrafu 8 brzmi: „Dlaczego to ważne, aby nasi uczniowie rozwinęli silną miłość do Boga i bliźniego?"  Pierwszą kwestią poruszoną w paragrafie 8 jest Ewangelia Mateusza 28 Jezus polecił nam uczyć innych przestrzegania cała kolekcja rzeczy, które nam przykazał. Należą do nich dwa największe przykazania, by kochać Boga i kochać bliźniego. Zwróć jednak uwagę na czerwony śledź w zdaniu: "To z pewnością obejmuje dwa największe przykazania - kochać Boga i kochać bliźniego -z których oba są ściśle związane z dziełem głoszenia i czynienia uczniów" [nasze pogrubienie]. „Jaki jest związek? Głównym motywem udziału w dziele głoszenia jest miłość - nasza miłość do Boga i nasza miłość do bliźniego ”. Pomysł, jaki niosą ze sobą oba stwierdzenia, jest szlachetny. Dwa największe przykazania zajmują centralne miejsce w naukach Jezusa, a miłość powinna być główną motywacją do głoszenia innym. Jednak dzieło Świadków Jehowy związane z pozyskiwaniem uczniów skupia się w rzeczywistości na tych, których chcesz się nawrócić, zamiast uczyć ludzi, jak kochać Boga i bliźnich lub obserwować ''osłona„nauki Chrystusa.

Weźmy na przykład te słowa ze Strażnicy z października 2020 roku z artykułu Jak przeprowadzić studium biblijne, które prowadzi do chrztu - część druga; paragraf 12 mówi: „Mów otwarcie o chrześcijańskim oddaniu się Bogu i chrzcie. W końcu naszym celem w prowadzeniu studium biblijnego jest pomoc danej osobie w zostaniu ochrzczonym uczniem. W ciągu kilku miesięcy od regularnego studiowania Biblii, a zwłaszcza po rozpoczęciu uczęszczania na zebrania, uczeń powinien zrozumieć, że celem tego studium jest pomoc w rozpoczęciu służby dla Jehowy jako jeden z Jego Świadków ”. Paragraf 15 mówi: „Regularnie analizuj postępy, jakie robi uczeń. Na przykład czy wyraża swoje uczucia do Jehowy? Czy modli się do Jehowy? Czy lubi czytać Biblię? Czy regularnie uczestniczy w spotkaniach? Czy dokonał jakichś potrzebnych zmian w swoim stylu życia? Czy zaczął dzielić się tym, czego się uczy, z rodziną i przyjaciółmi? A co najważniejsze, czy chce zostać Świadkiem Jehowy? [nasze pogrubienie]. Zatem bycie Świadkiem Jehowy jest o wiele ważniejsze niż czytanie Biblii, modlenie się do Jehowy czy zmiana stylu życia? Czy to naprawdę może dotyczyć chrześcijan? Inną kwestią, na którą należy zwrócić uwagę w błędnym rozumowaniu, jest to, jak możesz wiedzieć, czy ktoś naprawdę modli się do Boga? Możesz ich zapytać? A co z dzieleniem się swoimi przekonaniami z rodziną i przyjaciółmi, czy podsłuchiwałbyś ich rozmowy? Ponownie, rada udzielona wydawcom wymaga, aby nauczyciel był policjantem, a nie przewodnikiem.

Chociaż prawdą jest również, że miłość do bliźniego może być motywacją dla niektórych Świadków, wielu Świadków wyrusza do służby polowej, aby uniknąć uznania ich za nieregularnych głosicieli lub z powodu ciągłych przypomnień, że głosiciele muszą robić więcej dla „Jehowy i Jego Organizacji ”. W niedawnym ogłoszeniu w środku tygodnia odczytano oświadczenie, że organizacja poczyniła miłosne porozumienie, dzięki któremu osoby zgłaszające zaledwie 15 minut miesięcznie mogą uniknąć zostania nieregularnymi głosicielami. Poza całym pojęciem raportowania i bycia nieregularnymi wydawcami nie mającymi podstaw biblijnych, nie ma nic miłego w oczekiwaniu, że ludzie będą głosić podczas globalnej pandemii, podczas której ludzie stracili bliskich, środki do życia i zwiększają niepokój o własne zdrowie.

Podczas nauczania warto wziąć pod uwagę trzy punkty przedstawione w ramce:

  • Zachęć ich do czytania Biblii,
  • Pomóż im rozmyślać o Słowie Bożym,
  • Naucz ich modlić się do Jehowy.

Wszystkie bardzo dobre uwagi.

POMÓŻ NIEAKTYWNYM W UDOSTĘPNIENIU JESZCZE RAZ

Paragrafy 13-15 mówią o nieaktywnych. W tym kontekście odnosi się do osób, które przestały uczestniczyć w posłudze. Pisarz porównuje nieaktywnych ludzi do uczniów, którzy opuścili Jezusa, gdy miał zostać zabity. Następnie pisarz zachęca głosicieli, by traktowali nieaktywnych tak samo, jak Jezus traktował uczniów, którzy go porzucili. Porównanie jest problematyczne, po pierwsze dlatego, że stwarza wrażenie, że „nieaktywny” porzucił swoją wiarę. Po drugie, ponieważ ignoruje fakt, że mogą istnieć ważne powody, dla których ludzie przestali angażować się w głoszenie Świadków.

Wnioski

W tej Strażnicy nie pojawiły się żadne nowe informacje o tym, jak uczymy ludzi przestrzegania nauk Chrystusa. Artykuł kontynuuje pojawiającą się w ostatnich artykułach tendencję do dalszego podkreślania konieczności głoszenia przez Świadków i nawracania większej liczby osób na Świadków. Pomimo obecnej globalnej pandemii i problemów, z którymi borykają się wydawcy, raportowanie godzin nadal ma podstawowe znaczenie dla Organizacji.

 

 

4
0
Chciałbym, aby twoje myśli, proszę o komentarz.x