Artykuły „Ratowanie ludzkości” i niedawne o nadziei zmartwychwstania obejmowały część toczącej się dyskusji: czy chrześcijanie, którzy przetrwali, pójdą do nieba, czy będą połączeni z ziemią, jaką znamy teraz. Przeprowadziłem te badania, kiedy zdałem sobie sprawę, jak bardzo niektórzy z moich (wówczas) kolegów Świadków Jehowy wydają się kochać pomysł udzielania wskazówek. Mam nadzieję, że pomoże to chrześcijanom uzyskać dalszą perspektywę nadziei, którą mamy i nadziei dla ludzkości jako całości w niedalekiej przyszłości. Wszystkie teksty/odniesienia zaczerpnięto z Przekładu Nowego Świata, chyba że zaznaczono inaczej.

Będą rządzić jako królowie: kim jest król?

„Będą z nim królować przez 1000 lat” (Obj. 20:6)

Kim jest król? Może się wydawać, że to dziwne pytanie. Najwyraźniej król to ktoś, kto ustanawia prawo i mówi ludziom, co mają robić. Wiele krajów ma lub miało królów i królowe, którzy reprezentują państwo i naród na arenie międzynarodowej. Ale to nie jest król, o którym pisał Jan. Aby zrozumieć zamierzoną rolę króla, będziemy musieli cofnąć się do czasów starożytnego Izraela.

Kiedy Jehowa wyprowadził Izraelitów z Egiptu, wyznaczył na swoich przedstawicieli Mojżesza i Aarona. Ten układ będzie kontynuowany w całej linii rodzinnej Aarona (Wj 3:10; Wj 40:13-15; Lb 17:8). Oprócz kapłaństwa Aarona, Lewici mieli służyć pod jego kierownictwem w różnych zadaniach, takich jak nauczanie, jako osobista własność Jehowy (Liczb 3:5-13). Mojżesz w tym czasie osądzał i za radą swojego teścia przekazał część tej roli innym (Wj 18:14-26). Kiedy nadawano Prawo Mojżeszowe, nie zawierało ono żadnych wskazówek ani przepisów dotyczących dodawania lub usuwania jego części. W rzeczywistości Jezus jasno dał do zrozumienia, że ​​nie zostanie z niego usunięta najmniejsza część przed wypełnieniem (Mat. 5:17-20). Wygląda więc na to, że nie było ludzkiego rządu, ponieważ sam Jehowa był Królem i Prawodawcą (Jakuba 4:12a).

Po śmierci Mojżesza arcykapłan i Lewici stali się odpowiedzialni za osądzanie narodu podczas ich pobytu w ziemi obiecanej (Pwt 17:8-12). Samuel był jednym z najsłynniejszych sędziów i najwyraźniej potomkiem Aarona, ponieważ wypełniał obowiązki, do których upoważnieni byli tylko kapłani (1 Sm 7:6-9,15-17). Ponieważ synowie Samuela okazali się skorumpowani, Izraelici zażądali od króla, aby utrzymał ich w jedności i zajął się ich sprawami prawnymi. Jehowa poczynił już postanowienie w ramach Prawa Mojżeszowego, aby spełnić taką prośbę, chociaż wydaje się, że nie jest to jego pierwotnym zamiarem (Pwt 17:14-20; 1 Sam. 8:18-22).

Możemy stwierdzić, że sądzenie w kwestiach prawnych było podstawową rolą króla na mocy Prawa Mojżeszowego. Absalom rozpoczął bunt przeciwko swojemu ojcu, królowi Dawidowi, próbując zastąpić go w roli sędziego (2 Sm 15:2-6). Król Salomon otrzymał od Jehowy mądrość, by móc sądzić naród i zasłynął z tego (1 Król. 3:8-9,28). W swoich czasach królowie zachowywali się jak Sąd Najwyższy.

Kiedy Judea została schwytana, a lud wywieziony do Babilonu, linia królów się skończyła, a władze narodów zadbały o sprawiedliwość. Trwało to po ich powrocie, ponieważ okupujący królowie nadal mieli ostatnie słowo w sposobie ułożenia spraw (Ezekwiel 5:14-16, 7:25-26; Aggeusz 1:1). Izraelici cieszyli się pewną autonomią aż do czasów Jezusa i później, mimo że nadal podlegali władzy świeckiej. Widzimy ten fakt w czasie egzekucji Jezusa. Zgodnie z Prawem Mojżeszowym za niektóre wykroczenia karane było ukamienowanie. Jednak ze względu na prawo rzymskie, któremu podlegali, Izraelici nie mogli sami nakazać ani wykonać takich egzekucji. Z tego powodu Żydzi nie mogli uniknąć prośby o zgodę namiestnika Piłata, gdy chcieli skazać Jezusa na śmierć. Ta egzekucja również nie została wykonana przez Żydów, ale przez Rzymian, którzy mieli do tego upoważnienie (J 18:28-31; 19:10-11).

Układ nie uległ zmianie, gdy Prawo Mojżeszowe zostało zastąpione Prawem Chrystusowym. Ta nowa ustawa nie zawiera żadnego odniesienia do osądzania kogokolwiek innego (Mateusza 5:44-45; Jana 13:34; Galacjan 6:2; 1 Jana 4:21) i tak dochodzimy do wskazówek apostoła Pawła w jego liście do Rzymian. Poucza nas, abyśmy poddawali się władzom zwierzchnim jako „sługa Boga”, aby nagradzać dobro i karać za zło (Romance 13: 1-4). Jednak podał to wyjaśnienie na poparcie innej instrukcji: musimy to zrobić, aby być posłusznym nakazowi, aby „nie odpłacać złem za zło”, ale „być ze wszystkimi ludźmi w pokoju”, a nawet starać się zaspokoić potrzeby naszych wrogów (Romance 12: 17-21). Pomagamy sobie w tym, pozostawiając zemstę w rękach Jehowy, który po dziś dzień „przekazał” to systemom prawnym władzy świeckiej.

Ten układ będzie obowiązywał do powrotu Jezusa. Wezwie władze świeckie do odpowiedzialności za ich niedociągnięcia i wypaczenie sprawiedliwości, o których wielu osobiście dowiedziało się, po czym nastąpi nowy układ. Paweł zauważył, że Prawo zawiera cień rzeczy mających nadejść, ale nie jest substancją (lub obrazem) tych rzeczy (Hebrajczyków 10:1). Podobne sformułowanie znajdujemy w Kolosan 2:16,17. Może to oznaczać, że pod tym nowym porządkiem chrześcijanie otrzymają udział w prostowaniu spraw wśród wielu narodów i ludów (Micheasz 4:3). W ten sposób zostali ustanowieni nad „całym jego dobytkiem”: całą ludzkością, którą kupił własną krwią (Mateusza 24:45-47; Rzymian 5:17; Objawienie 20:4-6). W jakim stopniu dotyczy to również aniołów, być może będziemy musieli poczekać, aby się dowiedzieć (1 Kor 6:2-3). Jezus podał istotny szczegół w przypowieści o Minasie w Łukasza 19:11-27. Zauważ, że nagrodą za wierność w stosunkowo drobnych sprawach jest „władza nad…miastami“. W Księdze Objawienia 20:6 widzimy, że ci, którzy mają udział w pierwszym zmartwychwstaniu, są kapłanami i rządzą, ale czym jest kapłan bez reprezentowanych ludzi? Czymże jest król bez ludu do rządzenia? Mówiąc dalej o świętym mieście Jeruzalem, Objawienie 21:23 i dalej w rozdziale 22 mówi, że narody odniosą korzyść z tych nowych ustaleń.

Kim są ci, którzy kwalifikują się do takiej władzy? Są to ci, którzy zostali „wykupieni” spośród ludzkości jako „pierwociny” i „chodźcie za Barankiem, gdziekolwiek idzie” (Objawienie 14:1-5). Sąd nad pewnymi sprawami może być im delegowany, tak jak Mojżesz delegował drobne sprawy różnym wodzom, jak widzieliśmy w Księdze Wyjścia 18:25-26. Istnieje również podobieństwo z wyznaczeniem Lewitów w Liczb 3: plemię to przedstawiało zabranie przez Jehowę wszystkich pierworodnych (żywych ludzkich pierwocin) z Domu Jakuba (Liczb 3:11-13; Mal 3:1-4,17) . Odkupionych jako synowie, wierni chrześcijanie stają się nowym stworzeniem, tak jak Jezus. Będą w pełni przygotowani do własnego udziału w uzdrawianiu narodów i nauczaniu nowego Prawa, tak aby wszyscy drogocenni z narodów mogli w słusznym czasie osiągnąć sprawiedliwość u prawdziwego Boga (2 Koryntian 5). :17-19; Gal 4-4).

Język reklamy

Urodziłem się i wychowałem w holenderskim zreformowanym kościele, który powstał w 1945 roku. Z powodu pewnej hipokryzji wyjechałem około 18 roku życia, przysięgając, że nie będę już dłużej chrześcijaninem. Kiedy ŚJ po raz pierwszy rozmawiali ze mną w sierpniu 2011 roku, minęło kilka miesięcy, zanim zaakceptowałem nawet posiadanie Biblii, a potem kolejne 4 lata studiów i krytyki, po których zostałem ochrzczony. Mając poczucie, że coś jest nie tak przez lata, skupiłem się na całościowym obrazie. Okazało się, że w niektórych dziedzinach byłem przesadnie pozytywny. W kilku miejscach zwróciłem uwagę na kwestię wykorzystywania seksualnego dzieci, a na początku 2020 roku przeczytałem artykuł o badaniach zleconych przez rząd holenderski. To było dla mnie trochę szokujące i postanowiłem kopać głębiej. Sprawa dotyczyła sprawy sądowej w Holandii, gdzie Świadkowie udali się do sądu, aby zablokować raport dotyczący traktowania dzieci w celach seksualnych wśród Świadków Jehowy, nakazany przez ministra ochrony prawnej, o który holenderski parlament jednogłośnie wystąpił. Bracia przegrali sprawę, więc ściągnąłem i przeczytałem cały raport. Jako Świadek nie mogłem sobie wyobrazić, dlaczego ten dokument miałby być uważany za wyraz prześladowań. Skontaktowałem się z Reclaimed Voices, holenderską organizacją charytatywną specjalnie dla ŚJ, którzy doświadczyli wykorzystywania seksualnego w organizacji. Wysłałem holenderskiemu Biuru Oddziału 16-stronicowy list, dokładnie wyjaśniając, co Biblia mówi na ten temat. Tłumaczenie na język angielski trafiło do Ciała Kierowniczego w USA. Otrzymałem odpowiedź z Biura Oddziału w Wielkiej Brytanii, w której polecił mi uwzględnienie Jehowy w moich decyzjach. Mój list nie został doceniony, ale nie było żadnych zauważalnych konsekwencji. Skończyło się na tym, że zostałem nieformalnie odrzucony, kiedy podczas spotkania zborowego zwróciłem uwagę na to, jak Ewangelia według Jana 13:34 odnosi się do naszej służby. Jeśli spędzamy więcej czasu na służbie publicznej niż ze sobą, to źle kierujemy naszą miłością. Dowiedziałem się, że starszy goszczący próbował wyciszyć mój mikrofon, nigdy więcej nie miał okazji komentować i został odizolowany od reszty zboru. Będąc bezpośrednim i pełnym pasji, nadal byłem krytyczny, dopóki nie odbyłem spotkania JC w 2021 r. i zostałem wykluczony, aby nigdy więcej nie wrócić. Rozmawiałem o tej decyzji z kilkoma braćmi i cieszę się, że wielu nadal mnie wita, a nawet rozmawia (krótko), pomimo niepokoju, że mnie zobaczą. Całkiem radośnie macham do nich i witam się na ulicy, mając nadzieję, że dyskomfort wszystkich po ich stronie pomoże im przemyśleć to, co robią.