Artykuły „Ratowanie ludzkości” i niedawne o nadziei zmartwychwstania obejmowały część toczącej się dyskusji: czy chrześcijanie, którzy przetrwali, pójdą do nieba, czy będą połączeni z ziemią, jaką znamy teraz. Przeprowadziłem te badania, kiedy zdałem sobie sprawę, jak bardzo niektórzy z moich (wówczas) kolegów Świadków Jehowy wydają się kochać pomysł udzielania wskazówek. Mam nadzieję, że pomoże to chrześcijanom uzyskać dalszą perspektywę nadziei, którą mamy i nadziei dla ludzkości jako całości w niedalekiej przyszłości. Wszystkie teksty/odniesienia zaczerpnięto z Przekładu Nowego Świata, chyba że zaznaczono inaczej.

Będą rządzić jako królowie: kim jest król?

„Będą z nim królować przez 1000 lat” (Obj. 20:6)

Kim jest król? Może się wydawać, że to dziwne pytanie. Najwyraźniej król to ktoś, kto ustanawia prawo i mówi ludziom, co mają robić. Wiele krajów ma lub miało królów i królowe, którzy reprezentują państwo i naród na arenie międzynarodowej. Ale to nie jest król, o którym pisał Jan. Aby zrozumieć zamierzoną rolę króla, będziemy musieli cofnąć się do czasów starożytnego Izraela.

Kiedy Jehowa wyprowadził Izraelitów z Egiptu, wyznaczył na swoich przedstawicieli Mojżesza i Aarona. Ten układ będzie kontynuowany w całej linii rodzinnej Aarona (Wj 3:10; Wj 40:13-15; Lb 17:8). Oprócz kapłaństwa Aarona, Lewici mieli służyć pod jego kierownictwem w różnych zadaniach, takich jak nauczanie, jako osobista własność Jehowy (Liczb 3:5-13). Mojżesz w tym czasie osądzał i za radą swojego teścia przekazał część tej roli innym (Wj 18:14-26). Kiedy nadawano Prawo Mojżeszowe, nie zawierało ono żadnych wskazówek ani przepisów dotyczących dodawania lub usuwania jego części. W rzeczywistości Jezus jasno dał do zrozumienia, że ​​nie zostanie z niego usunięta najmniejsza część przed wypełnieniem (Mat. 5:17-20). Wygląda więc na to, że nie było ludzkiego rządu, ponieważ sam Jehowa był Królem i Prawodawcą (Jakuba 4:12a).

Po śmierci Mojżesza arcykapłan i Lewici stali się odpowiedzialni za osądzanie narodu podczas ich pobytu w ziemi obiecanej (Pwt 17:8-12). Samuel był jednym z najsłynniejszych sędziów i najwyraźniej potomkiem Aarona, ponieważ wypełniał obowiązki, do których upoważnieni byli tylko kapłani (1 Sm 7:6-9,15-17). Ponieważ synowie Samuela okazali się skorumpowani, Izraelici zażądali od króla, aby utrzymał ich w jedności i zajął się ich sprawami prawnymi. Jehowa poczynił już postanowienie w ramach Prawa Mojżeszowego, aby spełnić taką prośbę, chociaż wydaje się, że nie jest to jego pierwotnym zamiarem (Pwt 17:14-20; 1 Sam. 8:18-22).

Możemy stwierdzić, że sądzenie w kwestiach prawnych było podstawową rolą króla na mocy Prawa Mojżeszowego. Absalom rozpoczął bunt przeciwko swojemu ojcu, królowi Dawidowi, próbując zastąpić go w roli sędziego (2 Sm 15:2-6). Król Salomon otrzymał od Jehowy mądrość, by móc sądzić naród i zasłynął z tego (1 Król. 3:8-9,28). W swoich czasach królowie zachowywali się jak Sąd Najwyższy.

Kiedy Judea została schwytana, a lud wywieziony do Babilonu, linia królów się skończyła, a władze narodów zadbały o sprawiedliwość. Trwało to po ich powrocie, ponieważ okupujący królowie nadal mieli ostatnie słowo w sposobie ułożenia spraw (Ezekwiel 5:14-16, 7:25-26; Aggeusz 1:1). Izraelici cieszyli się pewną autonomią aż do czasów Jezusa i później, mimo że nadal podlegali władzy świeckiej. Widzimy ten fakt w czasie egzekucji Jezusa. Zgodnie z Prawem Mojżeszowym za niektóre wykroczenia karane było ukamienowanie. Jednak ze względu na prawo rzymskie, któremu podlegali, Izraelici nie mogli sami nakazać ani wykonać takich egzekucji. Z tego powodu Żydzi nie mogli uniknąć prośby o zgodę namiestnika Piłata, gdy chcieli skazać Jezusa na śmierć. Ta egzekucja również nie została wykonana przez Żydów, ale przez Rzymian, którzy mieli do tego upoważnienie (J 18:28-31; 19:10-11).

Układ nie uległ zmianie, gdy Prawo Mojżeszowe zostało zastąpione Prawem Chrystusowym. Ta nowa ustawa nie zawiera żadnego odniesienia do osądzania kogokolwiek innego (Mateusza 5:44-45; Jana 13:34; Galacjan 6:2; 1 Jana 4:21) i tak dochodzimy do wskazówek apostoła Pawła w jego liście do Rzymian. Poucza nas, abyśmy poddawali się władzom zwierzchnim jako „sługa Boga”, aby nagradzać dobro i karać za zło (Romance 13: 1-4). Jednak podał to wyjaśnienie na poparcie innej instrukcji: musimy to zrobić, aby być posłusznym nakazowi, aby „nie odpłacać złem za zło”, ale „być ze wszystkimi ludźmi w pokoju”, a nawet starać się zaspokoić potrzeby naszych wrogów (Romance 12: 17-21). Pomagamy sobie w tym, pozostawiając zemstę w rękach Jehowy, który po dziś dzień „przekazał” to systemom prawnym władzy świeckiej.

Ten układ będzie obowiązywał do powrotu Jezusa. Wezwie władze świeckie do odpowiedzialności za ich niedociągnięcia i wypaczenie sprawiedliwości, o których wielu osobiście dowiedziało się, po czym nastąpi nowy układ. Paweł zauważył, że Prawo zawiera cień rzeczy mających nadejść, ale nie jest substancją (lub obrazem) tych rzeczy (Hebrajczyków 10:1). Podobne sformułowanie znajdujemy w Kolosan 2:16,17. Może to oznaczać, że pod tym nowym porządkiem chrześcijanie otrzymają udział w prostowaniu spraw wśród wielu narodów i ludów (Micheasz 4:3). W ten sposób zostali ustanowieni nad „całym jego dobytkiem”: całą ludzkością, którą kupił własną krwią (Mateusza 24:45-47; Rzymian 5:17; Objawienie 20:4-6). W jakim stopniu dotyczy to również aniołów, być może będziemy musieli poczekać, aby się dowiedzieć (1 Kor 6:2-3). Jezus podał istotny szczegół w przypowieści o Minasie w Łukasza 19:11-27. Zauważ, że nagrodą za wierność w stosunkowo drobnych sprawach jest „władza nad…miastami“. W Księdze Objawienia 20:6 widzimy, że ci, którzy mają udział w pierwszym zmartwychwstaniu, są kapłanami i rządzą, ale czym jest kapłan bez reprezentowanych ludzi? Czymże jest król bez ludu do rządzenia? Mówiąc dalej o świętym mieście Jeruzalem, Objawienie 21:23 i dalej w rozdziale 22 mówi, że narody odniosą korzyść z tych nowych ustaleń.

Kim są ci, którzy kwalifikują się do takiej władzy? Są to ci, którzy zostali „wykupieni” spośród ludzkości jako „pierwociny” i „chodźcie za Barankiem, gdziekolwiek idzie” (Objawienie 14:1-5). Sąd nad pewnymi sprawami może być im delegowany, tak jak Mojżesz delegował drobne sprawy różnym wodzom, jak widzieliśmy w Księdze Wyjścia 18:25-26. Istnieje również podobieństwo z wyznaczeniem Lewitów w Liczb 3: plemię to przedstawiało zabranie przez Jehowę wszystkich pierworodnych (żywych ludzkich pierwocin) z Domu Jakuba (Liczb 3:11-13; Mal 3:1-4,17) . Odkupionych jako synowie, wierni chrześcijanie stają się nowym stworzeniem, tak jak Jezus. Będą w pełni przygotowani do własnego udziału w uzdrawianiu narodów i nauczaniu nowego Prawa, tak aby wszyscy drogocenni z narodów mogli w słusznym czasie osiągnąć sprawiedliwość u prawdziwego Boga (2 Koryntian 5). :17-19; Gal 4-4).

Język reklamy

Urodziłem się i wychowałem w holenderskim kościele reformowanym, który powstał w 1945 roku. Ze względu na pewną hipokryzję odszedłem około 18 roku życia, ślubując, że nie będę już chrześcijaninem. Kiedy ŚJ po raz pierwszy przemówili do mnie w sierpniu 2011 roku, minęło kilka miesięcy, zanim w ogóle zaakceptowałem posiadanie Biblii, a potem kolejne 4 lata studiowania i bycia krytycznym, po czym zostałem ochrzczony. Chociaż przez lata czułem, że coś jest nie tak, skupiałem się na szerszym obrazie. Okazało się, że w niektórych obszarach byłem przesadnie pozytywnie nastawiony. W kilku momentach zwróciłem uwagę na sprawę wykorzystywania seksualnego dzieci, a na początku 2020 roku przeczytałem artykuł o badaniach zleconych przez holenderski rząd. To było dla mnie trochę szokujące i postanowiłem kopać głębiej. Sprawa dotyczyła sprawy sądowej w Holandii, gdzie Świadkowie udali się do sądu, aby zablokować doniesienie o traktowaniu dzieci w celach seksualnych wśród Świadków Jehowy, zarządzone przez ministra ochrony prawnej, o które jednogłośnie wnioskował holenderski parlament. Bracia przegrali sprawę, a ja pobrałem i przeczytałem pełny raport. Jako Świadek nie mogłem sobie wyobrazić, dlaczego ktoś miałby uważać ten dokument za wyraz prześladowań. Skontaktowałem się z Reclaimed Voices, holenderską organizacją charytatywną specjalnie dla ŚJ, którzy doświadczyli wykorzystywania seksualnego w organizacji. Wysłałem do holenderskiego Biura Oddziału 16-stronicowy list, w którym dokładnie wyjaśniłem, co Biblia mówi na ten temat. Angielskie tłumaczenie trafiło do Ciała Kierowniczego w USA. Otrzymałem odpowiedź z brytyjskiego Biura Oddziału, w której pochwalono mnie za uwzględnianie Jehowy w moich decyzjach. Mój list nie spotkał się z dużym uznaniem, ale nie było żadnych zauważalnych konsekwencji. Skończyło się na tym, że nieoficjalnie mnie odrzucono, gdy podczas zebrania zborowego wskazałem, jak Jan 13:34 odnosi się do naszej służby. Jeśli spędzamy więcej czasu w służbie publicznej niż ze sobą, to źle kierujemy naszą miłość. Dowiedziałem się, że starszy goszczący próbował wyciszyć mój mikrofon, nigdy więcej nie miał okazji skomentować i został odizolowany od reszty zboru. Będąc bezpośrednim i pełnym pasji, nadal byłem krytyczny, dopóki nie miałem spotkania JC w 2021 roku i nie zostałem wykluczony, aby nigdy więcej nie wrócić. Rozmawiałem o tej decyzji z wieloma braćmi i cieszę się, że spora liczba wciąż mnie wita, a nawet rozmawia (krótko), pomimo niepokoju, że mnie zobaczą. Z radością macham do nich i pozdrawiam ich na ulicy, mając nadzieję, że dyskomfort po ich stronie pomoże im przemyśleć to, co robią.