https://youtu.be/cu78T-azE9M

W tym filmie wykażemy na podstawie Pisma Świętego, że Organizacja Świadków Jehowy myli się, nauczając, że przedchrześcijańscy wierzący mężczyźni i kobiety nie mają takiej samej nadziei zbawienia jak namaszczeni duchem chrześcijanie. Przygotowując się do tego filmu, byłem oszołomiony, gdy odkryłem, jak daleko posunęło się Ciało Kierownicze, aby zmienić to, co naprawdę mówi Biblia, już od oryginalnego wydania Przekładu Nowego Świata z 1950 roku. Informacji było tak dużo, że uznałem, że najlepiej będzie podzielić temat na dwa filmy.

W tym pierwszym filmie podzielę się obszernymi dowodami z pism świętych potwierdzającymi zrozumienie, że wierni ze starego przymierza przed i w starym przymierzu podzielają tę samą nadzieję bycia adoptowanymi jako dzieci Boże, jak my, którzy jesteśmy w nowym przymierzu.

Dowód, który przedstawimy w tym filmie, będzie w przeważającej mierze sprzeczny z nauczaniem Organizacji, że wierzący przedchrześcijańscy otrzymają ziemskie zmartwychwstanie tylko jako niedoskonali grzesznicy, którzy potrzebują kolejnych 1000 lat, aby stać się sprawiedliwymi i bezgrzesznymi oraz zyskać życie wieczne, nawet po zachowaniu integralności wobec Boga z którymi niewielu z nas kiedykolwiek będzie miało do czynienia. 

Organizacja ignoruje wszystkie te dowody – czasami wyjaśniając je w absurdalny sposób, co zaraz wam pokażemy – i skupia całą swoją uwagę na Ew. Mateusza 11:11, gdzie Jezus mówi nam, że Jan Chrzciciel jest mniejszy niż najmniejszy w Królestwie Bożym. W następnym filmie pokażemy, jak prawdziwe znaczenie tego wersetu zostało zignorowane i jak wybierając ten werset i ignorując kontekst, Ciało Kierownicze starało się poprzeć swoją doktrynę, co jest kluczowe — jak zobaczysz jeśli obejrzysz film 2 z tej serii — do wspierania ich nauczania dotyczącego ziemskiego zmartwychwstania drugich owiec. Ale jeszcze bardziej szokujące są dowody na to, że tłumacze Przekładu Nowego Świata faktycznie błędnie przetłumaczyli niektóre kluczowe wersety na poparcie swojej doktryny, co nawet pojawiło się w ich Kingdom Interlinear.

Ale zanim przejdziemy do dyskusji biblijnej, pomówmy o ludzkich kosztach wynikających z „wychodzenia poza to, co jest napisane” lub, co gorsza, zmiany tego, co jest napisane w Biblii. (1 Koryntian 4:6). Zacznę od odkrywczej, zaimprowizowanej dyskusji, która niedawno odbyła się w Sali Królestwa po studium Strażnicy na temat zmartwychwstania.

Brat, który uświadomił sobie prawdę o naukach Organizacji, rozmawiał ze starszym małżeństwem w swoim zborze. Poświęcili swoje życie Organizacji, służąc jako pionierzy specjalni, a ostatecznie w obwodzie. Nasz przebudzony brat zadał im pytanie na podstawie akapitu z tego studium Strażnicy.

Nasz brat zadał tej parze następujące pytanie: „Jaki jest sens być prawym, skoro nieprawy będzie miał taką samą szansę na życie wieczne jak ty i twoja żona, którzy poświęciliście całe swoje życie na bycie prawym?”

Pamiętaj, że ta dyskusja toczy się w Sali Królestwa po studium Strażnicy, a wielu innych wciąż jest obecnych.

Żona powiedziała: „Całe życie poświęciłam, nie mając dzieci, bo Armagedon jest tuż za rogiem, a wy mi mówicie, że niesprawiedliwi ludzie zmartwychwstaną bez żadnego poświęcenia i będą mieć napisane ołówkiem takie same nazwiska jak ja i mój mąż?

Następnie nasz przebudzony brat przeczytał następujący akapit z artykułu ze Studium Strażnicy:

„A co z tymi, którzy przed śmiercią praktykowali niegodziwe rzeczy? Chociaż ich grzechy zostały zgładzone w chwili śmierci, nie ustanowili rejestru wierności. Nie mają swoich imion zapisanych w księdze życia. A zatem zmartwychwstanie „tych, którzy dopuszczali się niegodziwości” to to samo, co zmartwychwstanie „nieprawych”, o którym mowa w Dziejach Apostolskich 24:15. Ich będzie „zmartwychwstanie sądu”. * Niesprawiedliwi zostaną osądzeni w tym sensie, w jakim zostaną osądzeni. (Łukasza 22:30). Ustalenie, czy zostaną uznani za godnych zapisania ich imion w księdze życia, zajmie trochę czasu. Tylko wtedy, gdy ci nieprawi odrzucą dawny niegodziwy tryb życia i oddają się Jehowie, ich imiona zostaną zapisane w księdze życia”. (w22 września, artykuł 39 par. 16)

“To jest BS!” – krzyknęła siostra na tyle głośno, że usłyszała ją mniej więcej jedna czwarta wiernych. Najwyraźniej po raz pierwszy zdała sobie sprawę, że po całym życiu wiernej służby dla Organizacji wszystko, co kupiła za swoje poświęcenie, to ta sama szansa na zbawienie, jaką mają niesprawiedliwi i bezbożni, ponieważ zarówno sprawiedliwi, jak i niesprawiedliwi zgodnie z definicją Ciała Kierowniczego mają swoje imiona w księdze życia zapisane wymazywalnym ołówkiem.

To doświadczenie ukazuje ludzkie koszty ogromnych i dalekosiężnych konsekwencji doktryny zrodzonej w latach trzydziestych XX wieku z umysłu Josepha Franklina Rutherforda.

W numerze z 1 września 1930 r Strażnica na stronie 263 Rutherford — nazywając siebie w trzeciej osobie „sługą” — twierdził, że „ma bezpośredni kontakt z Jehową i [działa] jako narzędzie Jehowy”. W tym samym numerze Rutherford stwierdził również, że duch święty nie jest już używany do objawiania prawdy, ale że aniołowie i namaszczeni chrześcijanie, o których wierzył, że zostali wskrzeszeni w 1918 roku, przekazują mu orędzia od Boga. Kierując się tym przekonaniem, Rutherford wpadł na pomysł, że tylko 144,000 144,000 będzie stanowić pierwsze zmartwychwstanie. Od tego czasu Organizacja stara się znaleźć sposoby na poparcie tej doktryny. To właśnie ta wiara sprawiła, że ​​konieczne stało się stworzenie drugorzędnej nadziei zbawienia — nadziei drugich owiec — ponieważ Świadków Jehowy było po prostu zbyt wielu, by zliczyć, gdyby tylko XNUMX XNUMX miało być zbawionych.

Przez lata twierdzili, że 144,000 1935 zostało prawie wypełnionych do XNUMX roku, chociaż już tak nie twierdzą. Według Głosiciele książka na stronie 243, w 1935 roku było ponad 39,000 70 uczestników. Jeśli było ich tak wielu po zaledwie 144,000 latach głoszenia, ilu mogło ich być od czasów Chrystusa? Widzisz problem? Twierdzenie, że namaszczonych jest tylko 2,000 XNUMX, jest trudne do obrony na przestrzeni XNUMX lat, biorąc pod uwagę, jak wielu wiernych chrześcijan żyło tylko w pierwszym wieku.

Ale co, jeśli muszą one również obejmować poprzednie 4,000 lat historii przed Chrystusem? Wtedy ta doktryna staje się niemożliwa do utrzymania! Tak więc jedną z konsekwencji nauczania Rutherforda była potrzeba stworzenia doktryny, że ludzie tacy jak Abraham, Izaak i Jakub, jak również wszyscy prorocy, nie odziedziczą Królestwa Bożego. Oczywiście rozsądna osoba mogłaby zapytać, dlaczego po prostu nie przyznają, że mylili się, mówiąc, że 144,000 XNUMX to dosłowna liczba? Byłoby to rzeczą naturalną, gdybyśmy mówili o ludziach kierowanych świętym duchem Bożym. Święty duch Boży pobudzi Jego sług do skorygowania błędnego zrozumienia i doprowadzi ich do prawdy. To, że członkowie obecnego Ciała Kierowniczego nadal bronią fałszywych nauk Rutherforda, wydaje się wskazywać, że działa tu duch z innego źródła, prawda?

Oczywiście liczba 144,000 7 wzięta z szeregów Izraela, opisana w Apokalipsie Jana w rozdziale 4, wersety od 8 do XNUMX, jest symboliczna, co wykazałem na podstawie Pisma Świętego w mojej książce (Zamykanie drzwi do Królestwa Bożego: jak Strażnica ukradła zbawienie Świadkom Jehowy) oraz na tym kanale. 

Więc teraz pozostańmy w temacie i przyjrzyjmy się biblijnym dowodom, które dowodzą, że wierni przedchrześcijańscy słudzy Boży mają taką samą nadzieję jak namaszczeni chrześcijanie, która jest naprawdę nadzieją dla wszystkich chrześcijan.

Zacznijmy od tego, co Jezus objawił na ten temat:

„Ale on wam powie: Nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode mnie wszyscy, którzy czynicie nieprawość! Tam będzie wasz płacz i zgrzytanie zębami, kiedy zobaczysz Abrahama, Izaaka, Jakuba i wszystkich proroków w Królestwie Bożym, ale wy sami zostaliście wyrzuceni na zewnątrz. Ponadto, ludzie przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i zasiądą za stołem w Królestwie Bożym. I spójrz! są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi”. (Łk 13:27-30 NWT)

Kim są ludzie, którzy przyjdą ze wschodu, zachodu, północy i południa? Mieli to być namaszczeni chrześcijanie, których historia wykazała, że ​​obejmują zarówno pogan, jak i Żydów. Chrześcijanie ci zasiądą przy stole w Królestwie Bożym z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem, a także wszystkimi dawnymi prorokami. Jakiego jeszcze dowodu potrzebujemy, aby pokazać, że wierni ludzie, którzy umarli przed Chrystusem, mają tę samą nadzieję zbawienia? Wszyscy wejdą do Królestwa Bożego.

Przez „Królestwo Boże” nie mówimy o ziemskiej nadziei zmartwychwstania Strażnicy. Oto treść wydania z 15 marca 1990 r Strażnica ma do powiedzenia na temat znaczenia Królestwa Bożego wyrażonego w tym fragmencie Łukasza, który właśnie przeczytaliśmy:

„Wielu” odnosi się do ludzi, którzy błagali o wpuszczenie po zamknięciu drzwi. Byli to „czyniący nieprawość”, którzy nie kwalifikowali się, by być z „Abrahamem, Izaakiem, Jakubem i wszystkimi prorokami w Królestwie Bożym”. „Wielu” myślało, że będą pierwsi „w Królestwie Bożym”, ale w rzeczywistości mieli być ostatnimi, co najwyraźniej oznaczało, że w ogóle ich w nim nie będzie (Łukasza 13:18-30).

Z kontekstu wynika, że ​​Jezus miał na myśli wejście do niebiańskiego Królestwa Bożego. Ówcześni przywódcy żydowscy od dawna cieszyli się uprzywilejowaną pozycją, mając dostęp do Słowa Bożego. Uważali, że są bogaci duchowo i prawi w oczach Bożych, w przeciwieństwie do zwykłych ludzi, których darzyli niskim szacunkiem. Jezus powiedział jednak, że poborcy podatkowi i nierządnice, którzy przyjęli jego orędzie i okazali skruchę, mogą zyskać uznanie Boże. — Porównaj Mateusza 9:24-34; Łukasza 21:23-32.

Zwykli ludzie, którzy zostali uczniami Jezusa, mieli zostać uznani za duchowych synów, gdy powołanie niebiańskie pojawiło się w dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. (Hebrajczyków 10:19, 20). Chociaż Jezusa słuchały ogromne rzesze, ci, którzy go przyjęli, później zdobyli niebiańską nadzieję, było niewielu. (w90 3 s. 15 „Pytania czytelników”)

Być może teraz drapiesz się po głowie, zastanawiając się, jak Ciało Kierownicze może z jednej strony powiedzieć, że ludzie tacy jak Abraham, Izaak i Jakub wraz ze wszystkimi prorokami nie mają niebiańskiej nadziei, a z drugiej strony przyznając, że że Łukasz 13:28 odnosi się do niebiańskiej nadziei, gdy mówi o Królestwie Bożym. Jeśli Królestwo Boże jest niebiańską nadzieją, a „Abraham, Izaak, Jakub i wszyscy prorocy [są] w Królestwie Bożym”, to „Abraham, Izaak, Jakub i wszyscy prorocy” mają niebiańską nadzieję. Jak mogą to obejść? To jest oczywiste!

To tutaj eisegetyczny Studium biblijne ośmiesza siebie i wszystkich tych, którzy naiwnie ufali ludziom uczącym ich „Prawdy”.

Powyższe „Pytania Czytelników” kontynuują:

„Jednakże małą trzódkę ludzi zrodzonych z ducha, otrzymujących tę nagrodę, można porównać do Jakuba spoczywającego przy stole w niebie z Jehową (Większym Abrahamem) i jego Synem (przedstawionym przez Izaaka)”. (w90 3 s. 15)

Hej, chłopcy, zapomnieliście o czymś. Nie uwzględniłeś wszystkich proroków. I skończyły ci się antytypy. Wiem, że możesz sprawić, by Jakub reprezentował Ciało Kierownicze, a wtedy będziesz miał miejsce, aby wszyscy prorocy reprezentowali resztę pomazańców. Proszę bardzo. Wszystko naprawione.

Jak daleko się posuną, aby chronić swoje nauki. To znaczy, słyszałem i widziałem wiele przykładów przekręcania Pisma Świętego, ale tutaj przekręcają je do granic wytrzymałości. Zastanawiałem się, dlaczego nie zauważyłem tego głupiego, głupiego rozumowania, kiedy byłem Świadkiem w 1990 roku. Potem przypomniałem sobie, że prawie przestałem czytać Strażnica do tego czasu z wyjątkiem artykułów do studium, ponieważ były one po prostu nudne i powtarzalne. Nigdy nie było niczego nowego do nauczenia się.

Czy myślisz, że Żydzi słysząc słowa Jezusa nie wzięliby ich dosłownie? Oczywiście, że by to zrobili. Ci Żydzi mieli nadzieję na zbawienie, która wiązała się z przebywaniem w Królestwie Bożym. Wierzyli w Pismo Święte, które obiecuje, że przodkowie narodu izraelskiego wejdą do Królestwa Bożego, podobnie jak wierni prorocy. To Królestwo zostało im obiecane za dotrzymanie przymierza, które Bóg zawarł z nimi przez Mojżesza:

„I Mojżesz wstąpił do [prawdziwego] Boga, a Jehowa zaczął go wołać z góry, mówiąc: „Oto, co macie powiedzieć domowi Jakuba i powiedzieć synom Izraela: ‚Wy sami widziałem, co uczyniłem Egipcjanom, abym mógł was unieść na orlich skrzydłach i przyprowadzić do siebie. A teraz, jeśli będziecie ściśle słuchać mojego głosu i rzeczywiście dotrzymacie mojego przymierza, to z pewnością staniecie się moją szczególną własnością spośród wszystkich [innych] ludów, ponieważ cała ziemia należy do mnie. A wy sami staniecie się dla mnie królestwo kapłanów i święty naród' Oto słowa, które masz powiedzieć synom Izraela”. (Wyjścia 19:3-6)

Gdyby zachowali przymierze, staliby się narodem świętym i królestwem kapłanów. Czy nie to jest nam obiecane w nowym przymierzu ustanowionym przez Jezusa? Tak więc pierwsze przymierze obiecało tym, którzy je zachowają, wejście do Królestwa Bożego i panowanie jako królowie i kapłani. Mogli dotrzymać tego przymierza. To nie było poza zasięgiem.

„Teraz to przykazanie, które ja wam dziś nakazuję nie jest dla ciebie zbyt trudne, ani nie jest poza twoim zasięgiem. To nie jest w niebiosach, więc musicie mówić: „Kto wstąpi do niebios i zdobędzie to dla nas, abyśmy mogli to usłyszeć i zobaczyć?” Nie jest też po drugiej stronie morza, więc musisz mówić: „Kto przeprawi się na drugą stronę morza i zdobędzie to dla nas, abyśmy mogli to usłyszeć i zobaczyć?”. Albowiem słowo jest bardzo blisko ciebie, w twoich własnych ustach iw twoim sercu, abyś mógł je czynić. (Księga Powtórzonego Prawa 30:11-14)

Być może zastanawiasz się: „Myślałem, że nikt nie może doskonale przestrzegać prawa Mojżesza”. Nie prawda. To prawda, nikt nie mógłby przestrzegać prawa bez grzechu, bez złamania przynajmniej jednego z dziesięciu przykazań, ale pamiętaj, że prawo zawiera postanowienie o przebaczeniu grzechów. Gdybyś, jako Izraelita, miał zgrzeszyć, mógłbyś zmazać swój grzech, gdybyś postępował zgodnie z innymi postanowieniami prawa dotyczącymi ofiar za przebłaganie za grzechy.

Naród izraelski tego nie zrobił i dlatego złamał przymierze, ale było wiele osób, takich jak Samuel i Daniel, które dotrzymały przymierza iw ten sposób zdobyły nagrodę. A może mówimy, że Bóg nie dotrzymuje słowa wobec poszczególnych osób z powodu grzechów innych? To nigdy nie mogło się wydarzyć. Jehowa Bóg jest sprawiedliwy i dotrzymuje słowa.

Dowodem na to, że postanowił dotrzymać słowa danego wiernym sługom, jest relacja o przemienieniu:

„Zaprawdę powiadam wam, że niektórzy z tych, którzy tu stoją, w ogóle nie zaznają śmierci, dopóki najpierw nie zobaczą Syna Człowieczego przychodzącego w swoim Królestwie”. Sześć dni później Jezus wziął ze sobą Piotra, Jakuba i jego brata Jana i zaprowadził ich samych na wyniosłą górę. I przemienił się przed nimi; Jego oblicze zajaśniało jak słońce, a jego szaty wierzchnie zabłysły jak światło. I spójrz! ukazali się im Mojżesz i Eliasz rozmawiający z nim”. (Ew. Mateusza 16:28-17:3)

Jezus powiedział, że zobaczą go przychodzącego w Królestwie Bożym, a potem, zanim minął tydzień, zobaczyli przemienienie, Jezusa w Jego Królestwie rozmawiającego z Mojżeszem i Eliaszem. Czy teraz nie masz wątpliwości, że Piotr, Jakub i Jan zrozumieli prawdę, że ci wierni mężowie będą w Królestwie Bożym?

Ponownie, wszystkie te dowody były tam do zobaczenia, ale wszyscy to przegapiliśmy. Pokazuje to siłę indoktrynacji, która wyłącza nasze naturalne procesy krytycznego myślenia. Musimy wystrzegać się, by nigdy więcej nie paść jej ofiarą.

Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, że pierwsze przymierze dotyczyło tej samej nagrody co nowe przymierze, zastanów się, co Paweł mówi do Rzymian:

„Bo modliłem się, abym sam został zniszczony od Mesjasza, ze względu na moich braci i moich krewnych, którzy są w ciele, którzy są dziećmi Izraela, których był adopcja dzieci, chwała, Przymierze, Spisane Prawo, służba, która jest w nim, Obietnice,…” (Rzymian 9:4 Biblia Aramejska w prostym języku angielskim)

Adopcja jako dzieci Boże została obiecana dzieciom Izraela, zarówno zbiorowo, jak i indywidualnie. Mesjasz, Chrystus, Pomazaniec Boży był zawarty w tym pierwszym przymierzu.

Kluczowe elementy wskazujące na to, że przyjście Chrystusa było ukryte w przymierzu Mojżeszowym, można dostrzec porównując Księgę Powtórzonego Prawa 30:12-14 z Listem do Rzymian 10:5-7. Zwróć uwagę, jak Paweł nadaje znaczenie słowom, które wypowiedział Mojżesz:

„Nie w niebie trzeba pytać:Kto wstąpi do nieba, aby otrzymać to dla nas i głosić ją, abyśmy byli jej posłuszni? I to nie za morzem powinieneś zapytać:Kto przepłynie morze, by go dla nas zdobyć i głosić ją, abyśmy byli jej posłuszni? Ale słowo jest bardzo blisko ciebie; jest w twoich ustach i w twoim sercu, abyś był jej posłuszny”. (Księga Powtórzonego Prawa 30:12-14 BT)

Teraz Paweł demonstruje spełnienie się tych słów. Czytanie z Listu do Rzymian: „Albowiem o sprawiedliwości wynikającej z zakonu Mojżesz pisze: „Człowiek, który to czyni, będzie z nich żył”. Ale sprawiedliwość, która jest z wiary, mówi: „Nie mów w sercu swoim: „Kto wstąpi do nieba?” (czyli sprowadzić Chrystusa na dół) lub, „Kto zejdzie do Otchłani?” (to znaczy wskrzesić Chrystusa z martwych)”” (Rzymian 10:5-7 BT)

Morze i otchłań są czasami używane w Piśmie Świętym zamiennie, ponieważ oba symbolizują głęboki grób.

Tak więc tutaj Mojżesz mówi Izraelitom, aby nie martwili się o „jak” ich zbawienie, ale tylko, aby pokładali wiarę i dotrzymywali przymierza. Bóg miał zapewnić środki do ich zbawienia, a środkiem tym okazał się Jezus Chrystus.

„Prawo jest tylko cieniem nadchodzących dobrych rzeczy, a nie samą rzeczywistością. Z tego powodu nigdy nie może, przez te same ofiary powtarzane w nieskończoność rok po roku, udoskonalić tych, którzy zbliżają się do oddawania czci”. (List do Hebrajczyków 10:1)

Cień nie ma substancji, ale wskazuje na nadejście czegoś z rzeczywistą substancją, Jezusa Chrystusa, naszego Zbawiciela. On jest środkiem, za pomocą którego nagroda za dochowanie pierwszego przymierza mogła zostać przyznana tym wiernym mężczyznom i kobietom w czasach przedchrześcijańskich.

W żadnym razie nie wyczerpaliśmy naszych dowodów na to, że wierni przedchrześcijańscy dostąpią nagrody w postaci wejścia do Królestwa Bożego. Autor Listu do Hebrajczyków w rozdziale 11 odnosi się do wiary niezliczonych przedchrześcijańskich sług Bożych, a następnie kończy słowami:

„A jednak wszyscy ci, chociaż otrzymali pozytywne świadectwo dzięki swojej wierze, nie dostąpili spełnienia obietnicy, ponieważ Bóg przewidział dla nas coś lepszego, tak że abyśmy mogą nie być doskonali bez nas”. (Hebrajczyków 11:39, 40)

Coś „lepszego dla nas” nie może odnosić się do lepszego zmartwychwstania lub lepszej nadziei zbawienia, ponieważ obie grupy, wierzący przedchrześcijańscy i chrześcijanie pomazańcy, dochodzą do doskonałości razem: „…aby nie stali się doskonałymi osobno od nas."

Piotr pomaga nam zobaczyć, do czego odnosi się „coś lepszego”:

Co do tego zbawienia, prorocy, którzy przepowiadali przyjście do was łaski, szukali i dokładnie badali, starając się określić czas i miejsce, na które wskazywał w nich Duch Chrystusowy, gdy przepowiadał cierpienia Chrystusa i nadchodzącą chwałę. Zostało im objawione, że nie sobie samym służyli, lecz wam, gdy przepowiadali rzeczy teraz zapowiadane przez tych, którzy głosili wam ewangelię przez Ducha Świętego zesłanego z nieba. Nawet aniołowie pragną przyjrzeć się tym rzeczom”. (1 Piotra 1:10-12 BT)

Chrześcijanie mają spełnienie obietnic. Te rzeczy były ukryte przed prorokami, chociaż oni gorliwie je badali, aby otrzymać objawienie, ale nie było to dla nich, aby wiedzieć. Święta Tajemnica tego zbawienia była wówczas ukryta nawet przed aniołami.

Teraz zaczyna się robić ciekawie. Czy zauważyłeś sformułowanie z wersetu 12. Oto znowu: prorocy „próbowali określić czas i miejsce, w którym Duch Chrystusa w nich wskazywał…”

Jezus jeszcze się nie narodził, więc jak to możliwe, że był w nich duch Chrystusowy? Wiąże się to z wieloma podobnymi zastrzeżeniami wysuwanymi przez Świadków, którzy twierdzą, że starożytni prorocy oraz mężczyźni i kobiety nie należą do pomazańców. Będą twierdzić, że aby znaleźć się wśród pomazańców, trzeba „narodzić się na nowo”, co oznacza, że ​​trzeba być namaszczonym duchem świętym, i twierdzą, że stało się to dopiero po zmartwychwstaniu Jezusa. Twierdzą również, że aby zostać zbawionym, trzeba przyjąć chrzest w imię Chrystusa. Twierdzą, że prorocy nie narodzili się na nowo, nie zostali ochrzczeni, ani nie spożywali emblematów, chleba i wina, a wszystko to dlatego, że umarli, zanim pojawiły się te aspekty chrześcijaństwa. W ten sposób Świadkowie są uwarunkowani, by wierzyć, że tacy stracą na nagrodzie oferowanej chrześcijanom.

W tym miejscu musimy bardzo uważać, aby nasza ludzka mądrość nie zabarwiła naszego myślenia. Kim jesteśmy, żeby narzucać zasady mówiące o tym, co Bóg może, a czego nie? To była porażka saduceuszy, którzy niemądrze myśleli, że mogą wymyślić pytanie, na które Jezus nie mógł odpowiedzieć, a więc wprawiłoby go to w zakłopotanie.

Przedstawili scenariusz, w którym kobieta była żoną siedmiu mężczyzn, z których wszyscy umarli, a potem ona umarła. „Do kogo będzie należeć po zmartwychwstaniu?” zapytali. Jezus im odpowiedział iw ten sposób dał nam dwa klucze do rozwiązania tego dylematu podniesionego przez Świadków Jehowy.

W odpowiedzi Jezus rzekł do nich: „Mylicie się, ponieważ nie znacie ani Pism, ani mocy Bożej; bo przy zmartwychwstaniu ani mężczyźni się nie żenią, ani kobiety nie wychodzą za mąż, ale są jak aniołowie w niebie. Co do zmartwychwstania umarłych, czy nie czytaliście, co zostało wam powiedziane przez Boga, który powiedział: „Ja jestem Bogiem Abrahama i Bogiem Izaaka, i Bogiem Jakuba”? On jest Bogiem nie umarłych, ale żywych”. Słysząc to, tłumy były zdumione jego nauką. (Ew. Mateusza 22:29-33)

Zarzuty, jakie podnoszą Świadkowie Jehowy, aby odrzucić pogląd, że prorocy również zdobywają Królestwo Boże, wskazują, że podobnie jak tamci saduceusze nie znają Pisma Świętego ani mocy Bożej.

Zatem pierwszym kluczem do zrozumienia, jak to wszystko jest możliwe, jest uznanie, że nie mamy do czynienia z ograniczeniami ludzkimi, ale z mocą Bożą. Kiedy czytamy coś w Piśmie Świętym, nie powinniśmy tego kwestionować tylko dlatego, że nie możemy zrozumieć, jak to działa. Powinniśmy po prostu zaakceptować to jako fakt i mieć nadzieję, że z czasem duch odpowie na wszystkie nasze pytania.

Drugi klucz do zrozumienia, w jaki sposób prorocy mogą narodzić się ponownie, zostać namaszczeni i mieć ducha Chrystusa, leży w tym, co Jezus mówi o zmartwychwstaniu. Aby to powtórzyć, powiedział:

„Co do zmartwychwstania umarłych, czy nie czytaliście, co powiedział wam Bóg, który powiedział: ‚Ja jestem Bogiem Abrahama i Bogiem Izaaka, i Bogiem Jakuba’? On jest Bogiem nie umarłych, ale żywych” (Mateusza 22:31, 32)

Jezus mówi w czasie teraźniejszym, mając na myśli Abrahama, Izaaka i Jakuba jest żywy w oczach Boga.

Jeśli żyją dla Boga, On może namaścić ich duchem świętym. Jeśli dla niego żyją, może je adoptować jako dzieci, aby mogły narodzić się ponownie lub „narodzić się z góry”, co tak naprawdę oznacza greckie słowo.

Jehowa Bóg jest wieczny. Nie żyje w strumieniu czasu. On nie żyje z chwili na chwilę tak jak my. Ograniczenia czasowe są dla niego niczym. Dla niego ci mężczyźni żyją i mogą narodzić się ponownie i adoptować jako jego dzieci, z korzyściami wynikającymi z dziedziczenia, jakie niesie ze sobą taka adopcja.

Korzyści z okupu Jezusa, choć zostały zapłacone długo po śmierci takich ludzi jak Abraham, Izaak i Jakub, nadal mogą być stosowane, ponieważ Boga nie ogranicza czas tak jak nas. Taka jest moc Boga. Tak więc, kiedy Pismo Święte mówi nam, że przedchrześcijańscy Izraelici mieli nadzieję na „adopcję synów” (Rzymian 9:4), przyjmujemy to jako fakt. Kiedy Pismo Święte mówi nam, że mieli „ducha Chrystusowego” (1 Piotra 1:11), przyjmujemy to jako fakt, nawet jeśli nasze umysły, ograniczone ograniczeniami czasu, nie mogą zrozumieć, jak to może działać.

Cóż, widzieliście dowód na to, że wierni mężczyźni i kobiety z czasów przedchrześcijańskich wejdą do Królestwa Bożego wraz z wiernymi chrześcijanami. To całkiem jasne, prawda? Jednak zaakceptowanie tej prawdy podważa fałszywe przekonanie, że tylko 144,000 XNUMX osób dostanie się do Królestwa Bożego, a to podważa całą przesłankę nauczania innych owiec, które stwarza drugorzędną, mniejszą nadzieję zmartwychwstania.

Jak Organizacja sobie z tym radzi? Wyrywanie wersetów to za mało. Nie przetnie. Musieli uciec się do bardziej drastycznych środków. Zacznijmy od 1 Listu Piotra 1:11, który właśnie przeczytaliśmy. Każda Biblia na Biblehub.com oddaje ten werset jako „duch Chrystusa”, „Duch Chrystusa” lub „duch Mesjasza”. Interlinear, a teraz mówię o Kingdom Interlinear, własnej publikacji Organizacji, przedstawia grekę jako „ducha Chrystusa”. Jak więc Przekład Nowego Świata wyróżnia się na tle innych i omija ten bardzo niewygodny werset, który podważa doktrynę ŚJ? Robią to zmieniając to, co jest napisane.

„Stale badali, na jaki okres lub na jaki okres duch w nich wskazywał w odniesieniu do Chrystusa…” (1 Piotra 1:11a NWT 1950)

To całkowicie zmienia sens tego wersetu, prawda? I nie jest obsługiwany przez oryginalną grekę. Zauważysz, że biorę to odniesienie z oryginalnej wersji Przekładu Nowego Świata z 1950 roku, ponieważ chcę ci pokazać, skąd pochodzi to oszustwo. To przepisywanie Biblii nie kończy się na tym wersecie z 1 Listu Piotra. Staje się znacznie gorzej, jak zobaczymy w naszym następnym filmie, kiedy przyjrzymy się jedynemu wersetowi Organizacji dotyczącemu odmawiania wiernym sługom przedchrześcijańskim wejścia do Królestwa Bożego.

Ale ostatnia myśl przed zamknięciem. Jehowa zawarł przymierze z Izraelitami, w którym obiecał im, że jeśli dochowają Jego przymierza, wynagrodzi ich, czyniąc ich „Królestwem kapłanów i narodem świętym”, jak pokazano w Księdze Wyjścia 19:6. Odmawiając wszystkim sługom przedchrześcijańskim wejścia do Królestwa Bożego jako królom i kapłanom, Ciało Kierownicze skutecznie bluźni Bogu. Twierdzą, że Jehowa nie jest Bogiem swojego słowa, że ​​nie dotrzymuje swoich obietnic i że zawierając przymierze, negocjował w złej wierze.

Dziękuję za uwagę i wsparcie. Zasubskrybuj, jeśli uznasz ten film za przydatny i nie zapomnij kliknąć ikony dzwonka, aby otrzymać powiadomienie, gdy pojawią się kolejne filmy.