# JeSuisJésus

[bu makale Alex Rover tarafından sağlanmıştır]

Fransız hiciv dergisi 'Weekly Charlie' bir kez daha terör saldırılarının hedefi olmuştur. Dünya çapında barış ve güvenlik için bir dayanışma ve birlik sergileyen dünya liderleri bugün Paris'te yüz binlerce kişiyle omuz omuza toplandılar.

Buna şahit olduğumda barış için yaratılışın özlemini görüyorum. Tanrı'nın sevgisinin kanıtlarını görüyorum, çünkü onun suretinde doğuyoruz ve rengine, ırka ve dinsel ilişkisine bakılmaksızın hepimiz, Tanrı'nın verdiği ahlak ve vicdana sahip tek bir insan ırkı olan Charlie'yiz. Dünya gittikçe daha fazla birlik içinde bir araya geliyor, başkalarına önyargılı olmadan barış ve uyum çağrısında bulunuyor. Bugün tanık olduğumuz şey, Kutsal Yazılardaki kelimeleri yansıtıyor:

“İnsanlar 'Barış ve Güvenlik' derken” - 1 Th 5: 3

Rabbimizin dönüşünün yapıldığı gün, insanların giderek daha fazla barış dünyasına çaresiz kalmaları bekleniyor. Dünya liderleri bir araya gelmiyorlar çünkü cevapları olduklarına inanıyorlar, bir şeylerin değişmesi gereken dayanışma ve anlaşma yüzünden.

Karanlıkta değiliz

Rab'bin günü bizi bir hırsız gibi şaşırtacak bu olaylarla ilgili karanlıkta değiliz (1: 5: 4). Kendimizi her zaman hazır olduğumuzu kanıtlayalım ve bu olayları inşa etme ve teşvik etme fırsatı olarak kullanalım.

“Bu nedenle birbirinizi teşvik edin ve birbirinizi kurun, tıpkı sizin yaptığınız gibi” - 1 Thess 5: 11

Hepimiz isa

#IAmCharlie sloganı veya Fransızca #JeSuisCharlie, Twitter tarihindeki en popüler hashtag haline geldi. Aslında insanlar şöyle diyor: "Sadece Charlie'ye zulmetmedin, bana zulmettin". Trajediler insanları bir araya getirme eğilimindedir. New York'a yapılan terör saldırılarının trajedisini ve bir ulusu dayanışma içinde nasıl bir araya getirdiğini hatırlıyor musunuz? Hayatımız boyunca bu tür trajedilerin yaşandığını gördük ve sonraki yıllarda böyle bir dayanışmanın ortadan kalktığını gördük.
İnsanlık için ne kadar trajedi olması gerekiyor ki bugün Paris'te veya 9-11 olaylarından sonra gördüğümüz birliği göstermeye devam edebilmemiz için? Kutsal Yazılarımız bize bu acının bir gün sona ereceği konusunda rahatlık veriyor.

“Eskilerin sırası geçtikten sonra artık ölüm, yas ya da ağlama ya da acı olmayacak.” - Re 21: 4

Bu gibi şeyler devam etmeyecek ve Hristiyanlar olarak Mesih'in isyanını üstleniyoruz.

“Öyleyse, kampın dışındaki O'nun yanına gidelim, Öfkesini taşıyordu, çünkü burada devam eden bir kentimiz yok, ama ciddiye gelecek olanı arıyoruz.” - He 13: 13-14

“Aslında, Mesih İsa'da tanrısal bir hayat yaşamak isteyen herkese zulmedilecek” - 2 Ti 3: 12 NIV

Bugün insan trajedisine maruz kalanlarla dayanışma içindeyiz, ancak hayatımızın her günü bu dünyada onun için elçiler olan Mesih'in temsilcileriyiz (Bkz. 2 Co 5: 20). Hristiyanlar, Mesih'in sevgisinin görünür tezahürüdür, bu nedenle bu makalenin başlığı: Biz İsa'yız (John 14: 9'i Karşılaştırın). Bu dünyada sevdiği gibi seviyoruz. Acı çektiği gibi acı çekiyoruz.

"Ama size söylüyorum, düşmanlarınızı sevin ve size zulmedenler için dua edin" - Mt 5:44 NIV

Mesih ile olan dayanışmamız ve başkalarına karşı tezahür etmemiz, insanlığın bir gün sona ermesini ümit etmektedir; krallığın egemenliği altında yer alan gerçek barış ve güvenliğin tadını çıkaracak olursak, Tanrı ve Babamızın şerefine.

Kapak Resmi LFV ² üzerinden Flickr.

arover2014