គ្មានរកឃើញលទ្ធផល
ទំព័រដែលអ្នកបានស្នើមិនអាចត្រូវបានរកឃើញ។ សូមព្យាយាមដិយធ្វើការកែប្រែការស្វែងរករបស់អ្នកឬប្រើកម្មវិធីរុករកដើម្បីកំណត់ទីតាំងខាងលើតំណែងនេះ។
បាល់កង់ប៊យ
ការចងចាំដំបូងបំផុតរបស់ខ្ញុំគឺការអានសៀវភៅ "My Book of Bible Stories" ដែលជាអំណោយពីមីងរបស់ខ្ញុំដែលទើបតែបានក្លាយជាសាក្សី។ វាជាគំរូរបស់នាងដែលជំរុញខ្ញុំឲ្យសិក្សា លះបង់ជីវិតរបស់ខ្ញុំចំពោះព្រះយេហូវ៉ា ហើយទីបំផុតទទួលការជ្រមុជទឹកនៅអាយុ ១៩ ឆ្នាំ។ មុននឹងធ្វើដូច្នេះ វាជាការរីករាយរបស់យើងក្នុងការសរសេរសំបុត្រមួយទៅកាន់ព្រះវិហារកាតូលិកដែលពន្យល់ពីការផ្តាច់ទំនាក់ទំនងរបស់ខ្ញុំដោយសារតែការអនុវត្តដែលមិនមានព្រះគម្ពីរ។ ជីវិតនៅក្នុង "សេចក្តីពិត" គឺល្អណាស់សម្រាប់ខ្ញុំ។ វាត្រូវបានបំពេញដោយការងារដ៏មានអត្ថន័យ មិត្តភ័ក្តិ និងការធ្វើដំណើរទៅកាន់កន្លែងដ៏គួរឱ្យរំភើបដើម្បីចូលរួមមហាសន្និបាត និងសន្និបាត។ ខ្ញុំបានបម្រើជាអ្នកបម្រើខាងកិច្ចបម្រើប្រហែលប្រាំបីឆ្នាំ ហើយបានត្រួសត្រាយជាប្រចាំរយៈពេលប្រាំមួយឆ្នាំ។ ជាពិសេសវាបាននាំមកនូវអត្ថន័យ និងសមិទ្ធិផលដ៏អស្ចារ្យសម្រាប់ខ្ញុំ ក្នុងការគាំទ្រក្រុមភាសារុស្សីថ្មីនៅក្នុងទីក្រុងរបស់ខ្ញុំ ហើយដើម្បីមើលវារីកចម្រើនទៅជាក្រុមជំនុំពេញលេញ។ យើងបានក្លាយជាគ្រួសារមួយក្នុងការរៀន និងប្រើភាសាថ្មី ហើយចេញទៅជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាទៅបរទេស ទោះបីជានៅក្នុងសង្កាត់របស់យើងក៏ដោយ។ នៅខែធ្នូ ឆ្នាំ 2016 ខ្ញុំបានកើតឡើងដើម្បីស្តាប់កម្មវិធីវិទ្យុមួយពី "ការបើកបង្ហាញ" ដែលហៅថា "អាថ៌កំបាំងនៃទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម"។ ខ្ញុំនឹងបិទវាភ្លាម ព្រោះខ្ញុំខ្លាចពួកក្បត់អារក្ស ប៉ុន្តែខ្ញុំបានស្តាប់ក្រុមអ្នកកាសែតនេះជាងមួយឆ្នាំមកហើយ ហើយមានការជឿទុកចិត្តបន្តិចទៅលើពួកគេ។ ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលដែលដឹងថា ប៉មយាមនៅពេលនោះកំពុងមើលងាយតុលាការកំពូលនៃរដ្ឋកាលីហ្វ័រញ៉ា ដោយបានបង់ប្រាក់ពិន័យចំនួន 4,000 ដុល្លារក្នុងមួយថ្ងៃសម្រាប់ការបដិសេធរបស់ពួកគេអស់រយៈពេលជាច្រើនខែក្នុងការប្រគល់បញ្ជីឈ្មោះ 23,000 ដែលគេស្គាល់ថា pedophiles នៅក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិក។ ខ្ញុំបានតស៊ូជាមួយចំណេះដឹងនេះ ខ្ញុំគិតថាវាជាកន្លែងល្ងង់សម្រាប់ការរួមចំណែកដែលរកបានដោយលំបាករបស់ខ្ញុំនឹងត្រូវបញ្ចប់។ ទោះបីជាខ្ញុំយល់ព្រមរង់ចាំព្រះយេហូវ៉ា ដោយខ្ញុំទុកចិត្តថាអ្វីៗនឹងសម្រេចបាននៅទីបញ្ចប់។ ខ្ញុំលើកលែងសកម្មភាពនេះចំពោះភាពស្មុគស្មាញនៃប្រព័ន្ធច្បាប់។ ទោះជាយ៉ាងណា រូបរាងបរិសុទ្ធបរិសុទ្ធដែលខ្ញុំមានពីអង្គការបានបាត់ទៅ។ ហើយជាមួយនឹងវា ការយល់ដឹងថា យ៉ាងហោចណាស់លើបញ្ហាមួយចំនួន អង្គការរបស់យើងមានច្រើនជាងអ្វីដែលមាននៅលើ jw.org ។ ពីរឆ្នាំក្រោយមក អត្ថបទសិក្សាខែឧសភា ឆ្នាំ 2019 ស្តីពីការរំលោភបំពានផ្លូវភេទលើកុមារបានចេញមក។ ការអានកថាខណ្ឌទី ១៣ («តើអ្នកចាស់ទុំគោរពតាមច្បាប់ខាងលោកិយអំពីការរាយការណ៍អំពីការចោទប្រកាន់អំពីការរំលោភបំពានលើកុមារទៅអាជ្ញាធរខាងលោកិយឬទេ? បាទ។”) ខ្ញុំបានដឹងថានេះជាការបោកបញ្ឆោតដ៏ល្អបំផុត ហើយអាក្រក់បំផុតគឺការកុហកដែលប្រឈមមុខនឹងភាពក្លាហាន។ ខ្ញុំក៏បានមើលការថតសំឡេងមួយចំនួនរបស់គណៈកម្មការរាជវង្សអូស្ត្រាលីទៅក្នុងការឆ្លើយតបតាមស្ថាប័នចំពោះការរំលោភបំពានផ្លូវភេទលើកុមារ។ ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំងម្តងទៀតនៅពេលដឹងថា ក្នុងចំណោមអ្នកបោះពុម្ពផ្សាយ 70,000 នាក់នៅក្នុងប្រទេសអូស្ត្រាលី ជ្រកកោនមានជនជាប់ចោទចំនួន 1,006 នាក់ និងជនរងគ្រោះ 1,800 នាក់។ មិនមាននរណាម្នាក់ត្រូវបានរាយការណ៍ទៅអាជ្ញាធរសាសនាទេ។ នៅថ្ងៃទី 8 ខែមីនា ឆ្នាំ 2020 ដែលជាទិវាសិទ្ធិនារីអន្តរជាតិ ខ្ញុំបានជំពប់ដួលលើវីដេអូ "សាក្សីព្រះយេហូវ៉ា និងការរំលោភបំពានផ្លូវភេទលើកុមារ៖ ហេតុអ្វីបានជាច្បាប់របស់សាក្សីពីរនាក់ជាត្រីក្រហម?" ដោយ Beroean Pickets ។ វាបានបង្ហាញឲ្យខ្ញុំឃើញនូវអារម្មណ៍របស់ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថាជំហរមិនចុះចូលចំពោះអាជ្ញាធរខាងលោកិយ គឺនិយាយដោយសាមញ្ញ មិនមានគម្ពីរ មិនស្រឡាញ់ និងមិនជាគ្រិស្ដសាសនិក។ នៅថ្ងៃបន្ទាប់ ខ្ញុំបានសរសេរសំបុត្រមួយច្បាប់ទៅកាន់ស្ថាប័នមនុស្សចាស់របស់ខ្ញុំ ដោយជូនដំណឹងដល់ពួកគេថា ខ្ញុំមិនអាចកាន់តំណែងនៅក្នុងអង្គការ ឬធ្វើជាតំណាងសាធារណៈសម្រាប់វាទៀតទេ ដោយសារបញ្ហាទាំងនេះ។ ខ្ញុំបានពន្យល់ថា (១) វាជារឿងអយុត្តិធ៌មសម្រាប់យើងជាអ្នកបោះពុម្ព ដែលមិនបានទទួលព័ត៌មានយ៉ាងពិតអំពីបញ្ហាដូចសាធារណជន ហើយ (២) ថាអ្នកចាស់ទុំត្រូវបង្ខំចិត្តធ្វើតាមគោលការណ៍ដែលមិនមែនជាព្រះគម្ពីរ។ ខ្ញុំបានក្លាយជាអ្នកប្រឆាំងដោយមនសិការចំពោះសាសនាដែលខ្ញុំគោរពរាប់ទសវត្សរ៍មកហើយ។ សព្វថ្ងៃនេះ ខ្ញុំកំពុងជួបប្រទះនឹងសេចក្ដីស្រឡាញ់ សន្តិភាព និងសេចក្ដីអំណរដែលមិនអាចកាត់ថ្លៃបានក្នុងសេរីភាពគ្រីស្ទាន។
