[Από ws4 / 18 σελ. 8 - 11-17 Ιουνίου]

«Όπου είναι το πνεύμα του Ιεχωβά, υπάρχει ελευθερία.» 2 Κορινθίους 3:17

Ας θυμηθούμε, εν συντομία, τη θεματική γραφή της προηγούμενης εβδομάδας. Ήταν "Αν ο Υιός σας αφήσει ελεύθερους, θα είστε πραγματικά ελεύθεροι. (John 8: 36) "

Πρέπει λοιπόν να θέσουμε το ερώτημα, γιατί η ξαφνική αλλαγή έμφασης από τον Ιησού στον Ιεχωβά όσον αφορά την ελευθερία; Ένας από τους λόγους φαίνεται να είναι η χονδρική αντικατάσταση της Καινής Διαθήκης στο ΒΔ του «Λόρδου» από τον «Ιεχωβά», κανονικά χωρίς καμία σημασία για το πλαίσιο. Αν διαβάσετε ολόκληρο το 2 Κορινθίους 3 θα δείτε ότι ο Παύλος συζητά εδώ για τον Χριστό και το Πνεύμα. Στην πραγματικότητα, οι 2 Κορινθίους 3: 14-15 λένε «Αλλά οι ψυχικές τους δυνάμεις ήταν βαρετές. Διότι μέχρι σήμερα το ίδιο πέπλο παραμένει ανυψωμένο κατά την ανάγνωση της παλιάς διαθήκης, επειδή καταργείται μέσω του Χριστού. Στην πραγματικότητα, μέχρι σήμερα, όταν διαβάζεται ο Μωυσής, ένα πέπλο βρίσκεται στις καρδιές τους. "

Έτσι όταν λένε οι στίχοι 16 έως 18 - «Αλλά όταν υπάρχει μια στροφή προς τον Κύριο, το πέπλο αφαιρείται. Τώρα ο Κύριος είναι το Πνεύμα. και όπου είναι το πνεύμα του Κυρίου, υπάρχει ελευθερία. Και όλοι μας, ενώ εμείς με αποκαλυμμένα πρόσωπα αντανακλούν σαν καθρέφτες τη δόξα του Κυρίου, μεταμορφώνουμε την ίδια εικόνα από δόξα σε δόξα, ακριβώς όπως γίνεται από το Πνεύμα του Κυρίου. "- έχει νόημα και συμφωνεί με το πλαίσιο του παλαιότεροι στίχοι καθώς και ο Ιωάννης 8:38. Με αυτόν τον τρόπο 25 από τις 26 μεταφράσεις αποδίδουν αυτά τα αποσπάσματα όπως διαβάζονται στο Biblehub.com (με εξαίρεση την Αραμαϊκή Έκδοση στα Living English). Κοιτάζοντας στο NWT σας ωστόσο και σύμφωνα με το θεματικό κείμενο αυτής της εβδομάδας θα βρείτε τον «Ιεχωβά» αντί για «Λόρδος» που δεν έχει νόημα στο πλαίσιο ούτε συμφωνεί με τον Ιωάννη 8.

Η οργάνωση προσφέρει λόγους για τους οποίους αντικαθιστούν τον "Κύριο" με τον "Ιεχωβά" και αν και σε ορισμένα σημεία κάνει το κείμενο σαφέστερο, παραμένει γεγονός αλλάζουν το κείμενο της Βίβλου. Επιπλέον, λόγω του ότι παίρνουν μια πολύ παρθένο προσέγγιση για την αντικατάσταση του "Λόρδου" με τον "Ιεχωβά", ο αριθμός των θέσεων στους οποίους καταλήγουν πραγματικά αλλάζει την έννοια του κειμένου, υπερτερεί σε μεγάλο βαθμό εκείνων των λίγων στίχων που μπορεί να φαίνονται σαφέστερα για την εισαγωγή .

Αυτό σημαίνει ότι προτού παραθέσουμε το 2 Corinthians 3: 17, όταν το άρθρο ισχυρίζεται στην παράγραφο 2 ότι "Ο Παύλος σκηνοθέτησε τους συμπατριώτες του στην Πηγή της αληθινής ελευθερίας " και στη συνέχεια αναφέρει ότι "πηγή πραγματικής ελευθερίας " είναι ο Ιεχωβά, μπερδεύει τους αναγνώστες του, δεδομένου ιδίως ότι το θεματικό κείμενο από το άρθρο μελέτης της προηγούμενης εβδομάδας έδειξε σαφώς τον Ιησού ως την πηγή της πραγματικής ελευθερίας.

Σε αυτό το σημείο μερικοί μπορεί να υποστηρίζουν ότι είμαστε παθιασμένοι. Σε τελική ανάλυση, ο Ιεχωβά είναι Παντοδύναμος Θεός, οπότε τελικά είναι η πηγή της αληθινής ελευθερίας. Αυτό είναι αλήθεια, αλλά με τον ίδιο τρόπο χωρίς ο Ιησούς να δώσει ελεύθερα τη ζωή του ως θυσία λύτρων, δεν θα υπήρχε ελπίδα να απαλλαγούμε από τις συνέπειες της αμαρτίας, της ατέλειας και του θανάτου. Το επίκεντρο της συντριπτικής πλειοψηφίας της Καινής Διαθήκης είναι η ζωή του Ιησού, οι διδασκαλίες και πώς να επωφεληθούν από τη θυσία του για τα λύτρα. Έτσι, εστιάζοντας στον Ιεχωβά, η οργάνωση απομακρύνει και πάλι την εστίαση από τον Ιησού που είναι ο ίδιος ο Ιεχωβά θέλει να επικεντρωθούμε!

Σας παρακαλούμε να λάβετε υπόψη σας και τις παρακάτω γραφές, εκτός από την αναζωογόνηση της μνήμης σας σε εκείνους των Ρωμαίων 8: 1-21 και John 8: 31-36 συζήτησαν την περασμένη εβδομάδα:

  • Γαλάτες 5: 1 "Για μια τέτοια ελευθερία, ο Χριστός μας άφησε ελεύθερους." (Ο Παύλος συζητούσε εδώ ότι απελευθερώθηκε από τον Μωσαϊκό Νόμο ο οποίος υπογράμμισε την αμαρτωλή φύση της ανθρωπότητας και την ανάγκη της λύτρωσης).
  • Οι Γαλάτες 2: 4 "ψευτο αδελφοί ... οι οποίοι γλύφτηκαν για να κατασκοπεύσουν την ελευθερία μας που έχουμε σε ένωση με τον Χριστό Ιησού" (το πλαίσιο αυτού του κεφαλαίου συζητά το να κηρυχτείς δίκαιους μέσω της πίστης στον Χριστό Ιησού και όχι να δεσμεύεις (δούλους) του Μωσαϊκού Νόμου)
  • Ρωμαίους 3: 23,24 "Γιατί όλοι έχουν αμαρτήσει και υπολείπονται της δόξας του Θεού και είναι ως ελεύθερο δώρο ότι κηρύσσονται δίκαιοι από την αγνή του καλοσύνη μέσα από την απελευθέρωση με τα λύτρα που πλήρωσε ο Χριστός Ιησούς" (τα λύτρα του Ιησού τους επέτρεψε να κηρυχθούν δίκαιοι)

Ωστόσο, παρά τη σημαντική αναζήτηση των Γραφών, αποδείχθηκε αδύνατο να βρεθεί μια άλλη γραφή υποστηρίζοντας την ιδέα του οργανισμού ότι ο Ιεχωβά είναι η πηγή ελευθερίας που μιλήσαμε στο 2 Corinthians 3.[I]

Το άρθρο λέει στη συνέχεια "Αλλά, ο Παύλος εξήγησε, «όταν κάποιος στραφεί στον Ιεχωβά, το πέπλο αφαιρείται». (2 Κορινθίους 3:16) Τι σημαίνουν τα λόγια του Παύλου; » (παρ. 3)

Η ανάγνωση 2 Κορινθίων 3: 7-15 (το πλαίσιο) είναι πολύ χρήσιμη για την κατανόηση «τι σημαίνουν τα λόγια του Παύλου». Θα το παρατηρήσετε 2 Κορινθίων 3: Το 7,13,14 δείχνει ότι ο Μωυσής έβαλε το πέπλο γιατί οι Ισραηλίτες δεν μπόρεσαν να αντεπεξέλθουν στη δόξα του Μωσαϊκού Νόμου όπως αντικατοπτρίστηκε στο λαμπερό πρόσωπο του Μωυσή (επειδή το δέχτηκε από τον Θεό), που υπογράμμισε πόσο ατελείς ήταν (Exodus 34: 29-35, 2 Corinthians 3: 9). Επίσης, δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν τι υπογράμμισε η διαθήκη του Νόμου. Ότι θα ήταν απαραίτητη μια τέλεια θυσία λύτρων για να τους απελευθερώσει από τον Μωσαϊκό Νόμο και την ατέλεια του ανθρώπου που τονίζει. Όπως το 2 Κορινθίους 3: 14 επιβεβαιώνει ότι οι Εβραίοι εξακολουθούν να έχουν ένα φράγκο μεταξύ τους και τη διαθήκη του Νόμου. Γιατί; Διότι, διαβάζοντας στη συναγωγή, έδειξαν ότι δεν κατάλαβαν ότι είχε απομακρυνθεί από τον Χριστό, με την εκπλήρωση του νόμου μέσω της θυσίας λύτρας του (Βλέπε 2 Κορινθίων 3: 7, 11, 13, 14). Ως στίχο 2 Κορινθίων 3: Το 15 δείχνει ότι ο Παύλος δεν μιλούσε για το πέπλο ως κυριολεκτικό, αλλά πνευματικό. Το πέπλο ήταν μια έλλειψη νοητικής κατανόησης. Σε αυτό το πλαίσιο ο Παύλος συνεχίζει στο στίχο 16 να λέει "αλλά όταν υπάρχει μια στροφή προς τον Χριστό, το πέπλο αφαιρείται". Οι Ιουδαίοι εξυπηρετούσαν ήδη τον Ιεχωβά, τουλάχιστον θεωρητικά, και μεταξύ αυτών ήταν πολλοί ειλικρινείς, θεοί Εβραίοι (Luke 2: 25-35, Luke 2: 36-38). Αυτοί οι θεοί Εβραίοι δεν χρειάστηκαν να στραφούν στον Ιεχωβά, όπως τον εξυπηρετούσαν ήδη. Ωστόσο, έπρεπε να στραφούν και να δεχτούν τον Ιησού ως τον Μεσσία τους, τον σωτήρα και τον ransomer (2 Corinthians 5: 14-15, 18-19), χωρίς την οποία δεν μπορούσαν να ελπίζουν να κερδίσουν αιώνια ζωή (John 3: 16).

Τι λέει λοιπόν το άρθρο που είπε ο Παύλος; Λέει «Παρουσία του Ιεχωβά και όπου« το πνεύμα του Ιεχωβά »είναι, υπάρχει ελευθερία. Ωστόσο, για να απολαύσουμε και να επωφεληθούμε από την ελευθερία αυτή, πρέπει να «γυρίσουμε στον Ιεχωβά», δηλαδή να έρθουμε σε προσωπική σχέση μαζί του.(παρ. 4) Πρώτον, υπάρχει μια μεγάλη διαφορά μεταξύ του να στραφείτε στον Ιεχωβά –που θα μπορούσε να είναι για λατρεία, βοήθεια ή προσευχή– στο να έχετε προσωπική σχέση με τον Δημιουργό του σύμπαντος. Η ελληνική λέξη που μεταφράζεται «στροφή προς» φέρει την έννοια του «να γυρίσει τον εαυτό του», και όπως έδειξε ο Παύλος στο στίχο 15 ότι θα ήταν μια διανοητική αλλαγή εκ μέρους του ατόμου. Επιπλέον, όπως μόλις συζητήσαμε, οι γραφές δείχνουν ότι η πίστη στα λύτρα του Ιησού ήταν το σημαντικό πράγμα.

Το άρθρο συνεχίζει "το πνεύμα του Ιεχωβά φέρνει απελευθέρωση από την υποδούλωση στην αμαρτία και το θάνατο, καθώς και από τη δουλεία στην ψεύτικη λατρεία και τις πρακτικές "(παρ. 5) και παραθέτει τους Ρωμαίους 6:23 και τους Ρωμαίους 8: 2 προς υποστήριξη. Ωστόσο, ο Ρωμαίος 6:23 λέει «το δώρο που δίνει ο Θεός είναι η αιώνια ζωή από τον Χριστό Ιησού Κύριό μας». Έτσι, χωρίς τον Ιησού δεν υπάρχει ελευθερία από την αμαρτία και το θάνατο σύμφωνα με αυτό το κείμενο. Παρομοίως, οι Ρωμαίοι 8: 2 λένε «γιατί ο νόμος του πνεύματος που δίνει ζωή σε συνένωση με τον Χριστό Ιησού σε ελευθερώνει από το νόμο της αμαρτίας και του θανάτου». Επομένως, καμία από τις αναφερόμενες γραφές δεν υποστηρίζει το συμπέρασμα του άρθρου.

Αξιολογώντας την Ελευθερία που μας έδωσε ο Θεός

Το πρόβλημα με αυτή την εσφαλμένη μετάφραση του 2 Corinthians 3: 15-18 είναι ότι οδηγεί σε παρεξήγηση των γραφών. Αυτό σημαίνει ότι όταν το άρθρο λέει "Ο απόστολος Παύλος παρότρυνε όλους τους Χριστιανούς να μην θεωρήσουν δεδομένη την ελευθερία που μας έδωσε ο Ιεχωβά ευγενικά μέσω του Υιού του, του Ιησού Χριστού. (Διαβάστε 2 Κορινθίους 6: 1) »(παρ. 7), δεν έχει τον αντίκτυπο που θα έπρεπε, επειδή τα νερά έχουν μάλιστα μάλιστα μάλλον μάλιστα μάλιστα μάλιστα. Τότε γίνεται τόσο εύκολο για τους αδελφούς και τις αδελφές να χάσουν το σκοπό της χάριτος του Θεού.

Έχοντας θέσει ένα αδίστακτο θεμέλιο, το άρθρο συνεχίζει να επιδεινώνει το πρόβλημα, αρχίζοντας να εφαρμόζει τις αρχές σε ένα από τα θέματα κατοικίδιων ζώων του, εκείνου της περαιτέρω εκπαίδευσης. Το άρθρο λέει στην παράγραφο 9 "Η συμβουλή του Πέτρου ισχύει και για πιο σοβαρές πτυχές της ζωής, όπως η επιλογή του ατόμου για εκπαίδευση, απασχόληση ή καριέρα. Για παράδειγμα, οι νέοι που φοιτούν σήμερα στο σχολείο βρίσκονται υπό πολύ μεγάλη πίεση για να εγγραφούν σε ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ελίτ."

Παρατηρήσατε ενώ συζητούσαμε και διαβάζαμε τους 2 Κορινθίους 3, 5 & 6 και τους Ρωμαίους 6 & 8, ότι η πίστη και η εκτίμηση της λύτρωσης του Ιησού επηρέασε την επιλογή της εκπαίδευσης, της απασχόλησης ή της καριέρας μας; Οχι? Ούτε εγώ. Επομένως, κάνει μια επιλογή σε αυτούς τους τομείς κάτι αμαρτωλό; Όχι, εκτός εάν επιλέξουμε μια σταδιοδρομία ή μια εργασία που αντιβαίνει άμεσα στους νόμους του Θεού. Ακόμη και οι μη μάρτυρες σπάνια θα επέλεξαν να είναι εγκληματίας ή δολοφόνος ή πόρνη, και αυτές οι σταδιοδρομίες σπάνια διδάσκονται ενδελεχή ανώτερη εκπαίδευση!

Γιατί λοιπόν αντιμετωπίζουμε την επόμενη δήλωση "Ενώ είναι αλήθεια ότι έχουμε την ελευθερία να κάνουμε προσωπικές επιλογές σχετικά με την εκπαίδευση και την καριέρα μας, πρέπει να θυμόμαστε ότι η ελευθερία μας είναι σχετική και ότι όλες οι αποφάσεις που κάνουμε έχουν συνέπειες " (παρ. 10); Αυτή η δήλωση είναι προφανής. Γιατί λοιπόν να ασχοληθείτε με αυτό; Φαίνεται ότι ο μόνος λόγος είναι να θέσουμε αρνητικά την επιλογή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης εκτός των στενών παραμέτρων του Διοικητικού Σώματος. Τόσο για την ελευθερία.

Χρησιμοποιώντας σοφά την ελευθερία μας να υπηρετούμε τον Θεό

Η παράγραφος 12 συνεχίζει να λέει: "Ο καλύτερος τρόπος να προστατευθούμε από την κατάχρηση της ελευθερίας μας και έτσι να γίνουμε υποδουλωμένοι και πάλι από τις κοσμικές φιλοδοξίες και επιθυμίες είναι να απορροφάμε πλήρως τις πνευματικές επιδιώξεις. (Γαλάτες 5: 16) ". 

Ποιες είναι λοιπόν οι πνευματικές αναζητήσεις που αναφέρονται στα Γαλάτας 5:16 και το περιεχόμενό της στους στίχους Γαλάτες 5: 13-26; Το Γαλάτας 3:13 μας υπενθυμίζει να μην χρησιμοποιούμε τη νέα ελευθερία μας ως «προτροπή για τη σάρκα». Ωστόσο, όπως υπενθύμισε ο Παύλος στους πρώτους Χριστιανούς, παρόλο που «ολόκληρος ο Νόμος έχει εκπληρωθεί με ένα ρητό, δηλαδή:« Πρέπει να αγαπάς τον γείτονά σου όπως εσύ… Κάποιοι λοιπόν χρησιμοποιούσαν την ελευθερία τους να αντιμετωπίζουν άσχημα τους συναδέλφους τους Χριστιανούς. Για τι μίλησε ο Paul μετά; Μήπως είπε: «όλα επειδή πήγατε για τριτοβάθμια εκπαίδευση και κάνατε μια καριέρα εργαζόμενη για έναν εργοδότη που ήταν κακό παράδειγμα». Η απάντηση καταγράφεται στους στίχους 21-23 όπου είπε «Συνεχίστε να περπατάτε με πνεύμα και δεν θα πραγματοποιήσετε καθόλου σάρκα επιθυμία». Το περπάτημα λοιπόν από το πνεύμα ήταν το κλειδί, και επεκτάθηκε σε αυτό που εννοούσε στους ακόλουθους στίχους «Τώρα τα έργα της σάρκας είναι εμφανή… Από την άλλη πλευρά, ο καρπός του πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροχρόνια υπομονή, καλοσύνη, καλοσύνη, πίστη, ευγένεια, αυτοέλεγχος. Ενάντια σε τέτοια πράγματα δεν υπάρχει νόμος. "

Είναι λοιπόν σαφές από τους Γαλάτες 5: 16-26 ότι ο Παύλος θεώρησε ότι εργάζονταν και εμφάνιζαν τον καρπό του πνεύματος (στις πολλές όψεις του) ως την πνευματική επιδίωξη που έπρεπε να ασκούμε.

Λαμβάνοντας υπόψη αυτή τη γραπτή άποψη, ας το συγκρίνουμε με την άποψη του άρθρου. Συζητώντας τον Νώε και την οικογένειά του, λέει "Επιλέγουν να κρατήσουν απασχολημένοι σε όλα όσα τους είχε αναθέσει ο Ιεχωβά για να κάνουν - να οικοδομήσουν την κιβωτό, να αποθηκεύσουν φαγητό για τον εαυτό τους και τα ζώα και να προειδοποιήσουν τους άλλους. "Ο Νώε έκανε σύμφωνα με όλα όσα του είχε δώσει ο Θεός. Το έκανε ακριβώς έτσι "(Genesis 6: 22)" (παρ. 12). Εντοπίσατε τη συνήθη εναλλακτική αλήθεια που αναφέρεται σε σχέση με τον Νώε; Διαβάστε ολόκληρα τα κεφάλαια της Γένεσης 6 & 7 και προσπαθήστε όσο μπορείτε, δεν θα βρείτε τον Ιεχωβά να αναθέτει στον Νώε και την οικογένειά του να ακούσουν την προειδοποίηση. Ούτε θα βρείτε ένα ρεκόρ του να κάνει «ακριβώς» για να ακούσει την προειδοποίηση. Γιατί; Επειδή δεν έλαβε αρχικά αυτήν την ανάθεση ή εντολή. Είχαμε εντολή να χτίσουμε μια κιβωτό και «έκανε ακριβώς έτσι. "

Τι άλλο προτείνει το άρθρο; "Τι μας έχει διατάξει ο Ιεχωβά να κάνουμε σήμερα; Ως μαθητές του Ιησού, είμαστε καλά εξοικειωμένοι με τη θεϊκή μας εντολή. (Διαβάστε Λουκάς 4:18, 19)"(Παρ. 13). Ε, όχι, ο Λουκάς μας λέει όλα για την ειδική εντολή του Ιησού, όχι για «η δική μας δόξα.Εκεί αναφέρει την προφητεία του Ησαΐα για το τι θα έκανε ο Μεσσίας. Αλλά ο Ματθαίος 28: 19-20 είναι η εντολή μας, που μας παραδίδεται από τον Κύριο και τον Κύριό μας, Ιησού Χριστό. Ωστόσο, όταν προβάλλεται μέσω του φακού του Οργανισμού, έχει ως εξής:

"Πηγαίνετε λοιπόν και κάνετε μαθητές από λαούς όλων των εθνών, βαφτίζοντάς τους στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του αγίου πνεύματος [και σε συνδυασμό με τη διοίκηση του Θεού του πνεύματος,] που τους διδάσκει να τηρούν όλα τα πράγματα που σας διέταξα. Και κοίτα! Είμαι μαζί σας όλες τις ημέρες μέχρι την ολοκλήρωση του συστήματος των πραγμάτων. "

Από τα μέσα του 1980s, τα ερωτήματα βάπτισμα έχουν αλλάξει ώστε να συμπεριλαμβάνουν τον Οργανισμό ως μέρος αυτής της διαδικασίας εκπόνησης των μαθητών. Αυτό είναι ένα ακόμη παράδειγμα αλλαγών στα καλά νέα που λάβαμε, παρά την κακή προειδοποίηση στους Γαλάτες 1: 6-9 ενάντια στις αλλαγές στο αληθινό Ευαγγέλιο.

Στη συνέχεια, μας λένε: "Το ερώτημα που ο καθένας από εμάς πρέπει να εξετάσει είναι: «Μπορώ να χρησιμοποιήσω την ελευθερία μου για να υποστηρίξω περισσότερο το έργο του Βασιλείου;» (παρ. 13) και «Είναι πολύ ενθαρρυντικό να βλέπουμε ότι πολλοί έχουν αισθανθεί τον επείγοντα χαρακτήρα της εποχής μας και έχουν απλοποιήσει τη ζωή τους, ώστε να συμμετάσχουν στο υπουργείο πλήρους απασχόλησης» (παρ. 14).

Λοιπόν, έχετε εντοπίσει κάποια ενθάρρυνση για να εργαστείτε ή να εκδηλώσετε τον καρπό του πνεύματος όπως έδωσε ο Παύλος στους Γαλάτες; Οχι? Αλλά δεν μπορείτε παρά να παρατηρήσετε ότι η μόνη πνευματική αναζήτηση που αναφέρεται είναι αυτή του κηρύγματος σύμφωνα με τα Οργανωτικά πρότυπα που δεν υπάρχουν στη Γραφή. Κηρύττουν άτομα από όλες τις θρησκείες. Τους φαίνεται στην τηλεόραση. Ιεραπόστολοι από όλες τις θρησκείες κηρύττουν σε όλο τον κόσμο. Ποιος δεν είχε χτυπήσει τον Μορμόνο στην πόρτα κάποιου. Αυτό δείχνει ότι είναι πνευματικοί άνθρωποι, αναπτύσσοντας τις ιδιότητες που ο Παύλος μιλά στους Γαλάτες;

Επίσης, δοκιμάστε όπως μπορείτε, δεν θα βρείτε κανέναν ορισμό της «δουλειάς του Βασιλείου» στις Γραφές που ταιριάζει με την τεχνητή κατασκευή του «υπηρέτη πλήρους απασχόλησης» που δημιουργήθηκε από τον Οργανισμό. Η μόνη σχετική φράση που σχετίζεται με το Βασίλειο είναι «τα καλά νέα του Βασιλείου».

Σχεδόν παρέλειψα τη μόνη άλλη «πνευματική επιδίωξη» που συζητάει το άρθρο "Παρ 'όλα αυτά, πολλοί αξιοποιούν την ευκαιρία να εθελοντήσουν σε θεοκρατικά κατασκευαστικά έργα σε όλο τον κόσμο" (παρ. 16). Τώρα αυτή η συγκεκριμένη επιδίωξη δεν αναφέρεται μόνο στους Γαλάτες, ούτε καν αναφέρεται σε ολόκληρη την Καινή Διαθήκη. Επιπλέον, τα έργα κυβερνούνται ή ελέγχονται από τον Ιεχωβά Θεό. Θα πρέπει να είναι εάν απαιτούν τον τίτλο: «Θεοκρατικό κατασκευαστικό έργο».

Έτσι, όταν το άρθρο ολοκληρώνεται με "Μπορούμε να δείξουμε με τις επιλογές που κάνουμε ότι μας κοσμούν αυτή την ελευθερία. Αντί να σπαταλούμε ή να το κακομετατρέπουμε, ας χρησιμοποιήσουμε την ελευθερία μας και τις ευκαιρίες που προσφέρει για να υπηρετήσουμε τον Ιεχωβά στο μέγιστο δυνατό βαθμό " (παρ. 17), φέρει την έννοια του «απασχοληθείτε στις οργανωτικές αναζητήσεις». Είναι επομένως καλύτερο να απαντήσετε με μια γραφή όπως πριν. Τι καλύτερο από το να διαβάζουμε 2 Κορινθίους 7: 1-2 (το πλαίσιο των 2 Κορινθίων 3 & 5 που συζητήθηκε νωρίτερα σε αυτό το άρθρο) που λέει: "Επομένως, αφού έχουμε αυτές τις υποσχέσεις, αγαπημένοι, ας καθαρίσουμε τον εαυτό μας από κάθε ατέλεια της σάρκας και πνεύμα, τελειοποιώντας την αγιότητα στον φόβο του Θεού. Αφήστε χώρο για εμάς. Δεν έχουμε κάνει κακό σε κανέναν, δεν έχουμε καταστρέψει κανέναν, δεν έχουμε εκμεταλλευτεί κανέναν. "

Ας μιμηθούμε τον Ιησού Χριστό, όπως τον προκάλεσε ο Απόστολος Παύλος και χρησιμοποίησε την «ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού» για να ακολουθήσει τις αληθινές πνευματικές επιδιώξεις, την πρακτική «της καρποφορίας του πνεύματος» (Ρωμαίους 8: 21, Galatians 5: 22)

_____________________________________________________

[I] Εάν ένας αναγνώστης γνωρίζει μια τέτοια γραφή, αισθανθείτε ελεύθερος να μου ειδοποιήσετε μέσω ενός σχολίου για να το εξετάσω.

Ταντούα

Άρθρα της Tadua.
    24
    0
    Θα αγαπήσετε τις σκέψεις σας, παρακαλώ σχολιάστε.x