ក្រោមការបំផុសគំនិតចនបានណែនាំចំណងជើង / ឈ្មោះ“ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ” ទៅកាន់ពិភពលោកនៅឆ្នាំ ៩៦ ស។ ​​យ។ (បប។ ១៩:១៣) ពីរឆ្នាំក្រោយមកក្នុងឆ្នាំ ៩៨ ស។ យ។ គាត់បើកកំណត់ហេតុអំពីជីវិតរបស់ព្រះយេស៊ូដោយប្រើទម្រង់ខ្លី“ ពាក្យ” ដើម្បីផ្តល់តួនាទីពិសេសនេះម្តងទៀតដល់ព្រះយេស៊ូ។ (យ៉ូន។ ១: ១, ១៤) នៅលើកនេះលោកបានបន្ថែមពេលវេលាដោយបញ្ជាក់ថាលោកត្រូវបានហៅថាជា 'តាំងពីដំបូង› ។ គ្មាននរណាម្នាក់ផ្សេងទៀតនៅក្នុងបទគម្ពីរដែលត្រូវបានស្គាល់ដោយចំណងជើងឬឈ្មោះនេះទេ។
ដូច្នេះទាំងនេះគឺជាអង្គហេតុ៖

1 ។ ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។
2. ចំណងជើង / ឈ្មោះ“ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់” គឺប្លែកចំពោះព្រះយេស៊ូ។
3. គាត់មានចំណងជើង / ឈ្មោះនេះ“ តាំងពីដំបូង” ។
4 ។ ព្រះគម្ពីរមិនបានចែងច្បាស់អំពីអត្ថន័យនៃតួនាទីនេះទេ។

ការយល់ដឹងបច្ចុប្បន្នរបស់យើង

ការយល់ដឹងរបស់យើងគឺថាការត្រូវគេហៅថា the បណ្ដាំរបស់ព្រះ› សំដៅទៅលើតួនាទីរបស់លោកយេស៊ូជាអ្នកនាំពាក្យរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ (w០៨ ៩/១៥ ទំព័រ ៣០) យើងក៏ប្រើពាក្យ«អ្នកនាំពាក្យជាសកល»ដែរ។ (w៦៧ ៦/១៥ ទំព័រ ៣៧៩)
ចាប់តាំងពីគាត់ត្រូវបានគេហៅថានេះនៅក្នុងការចាប់ផ្តើមតួនាទីនេះត្រូវបានផ្តល់ទៅឱ្យគាត់នៅក្នុងការស្មានទុកជាមុននៃការក្លាយជាអ្នកនាំពាក្យរបស់ព្រះនៅពេលដែលសត្វឆ្លាតដទៃទៀតបានកើតឡើង។ ដូច្នេះគាត់គឺជាអ្នកនាំពាក្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដល់ពួកទេវតា។ គាត់ក៏ជាមនុស្សម្នាក់ដែលបាននិយាយជាមួយមនុស្សល្អឥតខ្ចោះនៅសួនច្បារអេដែន។ (វា -២ ទំ។ ៥៣)
នេះមានន័យថាព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតលោកយេស៊ូដោយមានបំណងចង់ប្រើលោកជាអ្នកអន្តរការីពេលនិយាយជាមួយទេវតានិងមនុស្សដែលល្អឥតខ្ចោះ។ គាត់នឹងមិននិយាយដោយផ្ទាល់ទៅពួកគេទេ។

បរិវេណ

តើអ្វីជាមូលដ្ឋានរបស់យើងសម្រាប់ការនិយាយថាការក្លាយជាព្រះបន្ទូលមានន័យថាធ្វើជាអ្នកនាំពាក្យ? វាគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ក្នុងការពិនិត្យមើលឯកសារយោងពីរទាក់ទងនឹងការបង្រៀនរបស់យើងលើបញ្ហានេះ ការយល់ដឹងអំពីបទគម្ពីរ។ កម្រិតសំឡេងពីរ។ (វា -២ ទំព័រ ៥៥៣; ទំព័រ ១២០៣) ការអានដោយប្រុងប្រយ័ត្ននូវឯកសារយោងទាំងពីរក៏ដូចជាអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលបានបោះពុម្ពលើប្រធានបទក្នុងរយៈពេល ៦០ ឆ្នាំកន្លងមកនៅក្នុងការបោះពុម្ពផ្សាយរបស់យើងបង្ហាញពីការខ្វះភស្តុតាងព្រះគម្ពីរដើម្បីគាំទ្រដល់ការយល់ដឹងរបស់យើង។ នៅគ្រាមួយព្រះយេស៊ូបានធ្វើជាអ្នកនាំពាក្យរបស់ព្រះត្រូវបានកត់ទុកយ៉ាងច្បាស់នៅក្នុងបទគម្ពីរ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយគ្មានឯកសារយោងបទគម្ពីរណាមួយត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងការបោះពុម្ពផ្សាយរបស់យើងដើម្បីបង្ហាញថាការធ្វើជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់មានន័យថាជាអ្នកនាំពាក្យរបស់ព្រះឡើយ។
ដូច្នេះហេតុអ្វីបានជាយើងធ្វើការសន្និដ្ឋាននេះ? ប្រហែលជាហើយខ្ញុំកំពុងប៉ាន់ស្មានត្រង់នេះគឺដោយសារតែពាក្យក្រិក / និមិត្តសញ្ញា / មានន័យថា“ ពាក្យ” និងពាក្យគឺជាភាគនៃការនិយាយដូច្នេះយើងទៅដល់ការបកស្រាយនេះតាមលំនាំដើម។ បន្ទាប់ពីបានទាំងអស់តើវាអាចសំដៅទៅលើអ្វីទៀត?

តើការបង្រៀនរបស់យើងបង្ខំយើងឱ្យទៅណា?

បើក្នុងនាមជា the ព្រះបន្ទូល› មានន័យថាជាអ្នកនាំពាក្យរបស់ព្រះនោះយើងត្រូវតែសួរខ្លួនយើងថាហេតុអ្វីបានជាគាត់ត្រូវបានតែងតាំងអោយមានតួនាទីបែបនេះនៅពេលដែលគ្មាននរណាម្នាក់និយាយជំនួសដើម្បីអោយព្រះយេហូវ៉ា? យើងក៏ត្រូវសន្និដ្ឋានថាព្រះយេហូវ៉ាដែលជាគំរូដល់ឪពុកគ្រប់រូបគឺជាគំរូនៃការនិយាយជាមួយពួកទេវតារបស់លោកតាមរយៈអ្នកសម្របសម្រួល។ វាក៏មានភាពមិនស៊ីគ្នាជាក់ស្តែងនៃព្រះដែលនឹងស្តាប់ដោយផ្ទាល់ (មិនតាមរយៈអន្តរការី) ចំពោះការអធិស្ឋានរបស់មនុស្សមានបាបប៉ុន្តែនឹងមិននិយាយដោយផ្ទាល់ទៅកូនប្រុសវិញ្ញាណល្អឥតខ្ចោះរបស់គាត់ទេ។
ការរអាក់រអួលមួយទៀតកើតចេញពីការពិតដែលថាចំណងជើង / ឈ្មោះគឺប្លែកចំពោះព្រះយេស៊ូតែតួនាទីរបស់អ្នកនាំពាក្យមិនមែនទេ។ សូម្បីតែសត្រូវរបស់ព្រះក៏បានធ្វើជាអ្នកនាំពាក្យរបស់គាត់ដែរ។ (បាឡាមនិងកៃផាបាននឹកចាំដល់ជនគណនា ២៣: ៥; យ៉ូហាន ១១:៤៩) ដូច្នេះតើពាក្យនេះអាចមានលក្ខណៈប្លែកយ៉ាងណា? ការហៅលោកយេស៊ូជាប្រធានឬអ្នកនាំពាក្យសកលលោករបស់ព្រះមិនដោះស្រាយបញ្ហានោះទេពីព្រោះវាមិនមែនជាបញ្ហានៃបរិមាណទេតែជាគុណភាព។ ដើម្បីក្លាយជាអ្នកនាំពាក្យម្នាក់ច្រើនជាងអ្នកដទៃទៀតកុំធ្វើឱ្យប្លែកពីគេ។ យើងនឹងមិនហៅព្រះយេស៊ូថាជាព្រះដ៏សំខាន់បំផុតឬជាព្រះបន្ទូលសកលលោករបស់ព្រះឡើយ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើពាក្យមានន័យថាជាអ្នកនាំពាក្យបន្ទាប់មកទេវតាឬមនុស្សដែលធ្លាប់បម្រើការជាអ្នកនាំពាក្យរបស់ព្រះអាចត្រូវបានគេហៅថាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយ៉ាងហោចណាស់នៅពេលដែលគាត់និយាយក្នុងព្រះនាមរបស់ព្រះ។
ប្រសិនបើលោកយេស៊ូជាអ្នកនាំពាក្យសកលលោករបស់ព្រះហេតុអ្វីក៏លោកមិនដែលបង្ហាញក្នុងចក្ខុវិស័យនៃស្ថានសួគ៌ដែលសំដែងតួនាទីនោះ? ព្រះយេហូវ៉ាតែងតែត្រូវបានតំណាងដោយការនិយាយចំ ៗ ទៅកាន់ពួកទេវតារបស់ទ្រង់។ (ឧ។ ពង្សាវតារក្សត្រទី ១ ២២:២២, ២៣ និងយ៉ូប ១: ៧) យើងមានការស្មានមិនច្បាស់ដោយបង្រៀនថាព្រះយេស៊ូបានធ្វើជាអ្នកនាំពាក្យរបស់ព្រះក្នុងឱកាសទាំងនេះ។
បន្ថែមទៅទៀតព្រះគម្ពីរចែងយ៉ាងច្បាស់ថាបណ្ដាទេវតាបាននិយាយមុនព្រះយេស៊ូយាងមកផែនដី។

(ហេព្រើរ 2: 2, 3) ប្រសិនបើព្រះបន្ទូលដែលពួកទេវតាថ្លែងប្រាប់ពិតជាត្រឹមត្រូវហើយប្រសិនបើពាក្យដែលអ្នកប្រព្រឹត្ដល្មើសនិងមិនស្ដាប់បង្គាប់ត្រូវទទួលទោសស្របតាមការកាត់ទោស។ ³ បើយើងធ្វេសប្រហែសនឹងការសង្គ្រោះនៃការអស្ចារ្យយ៉ាងនេះតើយើងនឹងរត់គេចបានយ៉ាងដូចម្តេចទៅបើអ្នកដែលបាន him ព្រះអង្គមានបន្ទូលបញ្ជាក់ហើយសូមអោយយើងបានផ្ទៀងផ្ទាត់ជំនួសយើងផង។

មិនមានភស្ដុតាងណាមួយដែលបង្ហាញថាព្រះយេស៊ូបានបំពេញមុខងារនេះដែរ។ តាមពិតមួយដងដែលគាត់ត្រូវបានគេលើកឡើងគាត់មិនបានបម្រើការជាអ្នកនាំពាក្យទាល់តែសោះប៉ុន្តែជាមន្រ្តីជាន់ខ្ពស់ដែលបានអំពាវនាវអោយជួយសម្រួលដល់មុខងាររបស់អ្នកនាំពាក្យទេវតា។ (ដាន។ ១០:១៣)

អនុវត្តតាមភស្តុតាង

សូមក្រឡេកមើលអ្វីដែលស្រស់ៗដោយគ្មានការគិតពិចារណាជាមុន។
តើពាក្យរបស់ព្រះជាអ្វី? ចូរចាប់ផ្តើមដោយពិនិត្យមើលអត្ថន័យនៃពាក្យ។
ដោយសារពាក្យរបស់ព្រះមានលក្ខណៈប្លែកនិយមន័យវចនានុក្រមសាមញ្ញនឹងមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ។ ផ្ទុយទៅវិញសូមក្រឡេកមើលអ្វីដែលព្រះគម្ពីរត្រូវនិយាយ។ អេសា។ ៥៥:១១ និយាយពីពាក្យរបស់គាត់ដែលមិនចេញទៅដោយមិនវិលត្រឡប់មកគាត់វិញដោយមានលទ្ធផល។ នៅពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាមានបន្ទូលនៅលោកឧត្តមសេនីយ៍ ១: ៣ ថា៖ «ចូរឱ្យមានពន្លឺឡើង»វាមិនមែនជាការប្រកាសសាមញ្ញទេដែលមនុស្សអាចនិយាយពាក្យបែបនេះបាន។ ពាក្យរបស់គាត់គឺមានន័យដូចការពិត។ នៅពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាមានបន្ទូលអ្វីមួយវានឹងកើតឡើង។
ដូច្នេះអាចត្រូវបានគេហៅថា 'ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ' (Rev. 19: 13) មានន័យថាមិនគ្រាន់តែជាអ្នកដែលបញ្ជូនព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះទៅអ្នកដទៃ?
សូមក្រឡេកមើលបរិបទនៃវិវរណៈជំពូកទី ១៩ ត្រង់នេះព្រះយេស៊ូត្រូវបានតំណាងដោយចៅក្រមជាអ្នកចម្បាំងនិងជាអ្នកប្រហារជីវិត។ សំខាន់គឺគាត់ជាអ្នកដែលត្រូវបានចាត់តាំង ឲ្យ អនុវត្តឬសម្រេចព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះមិនគ្រាន់តែនិយាយប៉ុណ្ណោះទេ។
ចុះយ៉ាងណាចំពោះបរិបទនៃឯកសារយោងទីពីរទៅចំណងជើង / ឈ្មោះនេះដែលមាននៅយ៉ូហាន ១: ១? នៅទីនេះយើងរៀនថាព្រះយេស៊ូវត្រូវបានគេហៅថាពាក្យនៅដើមដំបូង។ តើគាត់បានធ្វើអ្វីនៅដើមដំបូង? ខ ៣ ប្រាប់យើងថា«គ្រប់ទាំងអស់បានកើតមកដោយសារទ្រង់»។ នៅកម្ពស់ខ្ពស់នេះជាមួយនឹងអ្វីដែលមាននៅសុភាសិតជំពូក ៨ ដែលលោកយេស៊ូបានហៅថាជាមេជាងរបស់ព្រះ។ ពេលព្រះយេហូវ៉ាមានបន្ទូលពាក្យដែល នាំឲ្យមាន ការបង្កើតរបស់សព្វសារពើទាំងខាងវិញ្ញាណឬខាងរាងកាយនោះព្រះយេស៊ូជាមេជាងដែលសំរេចពាក្យរបស់ទ្រង់។
វាជាភស្ដុតាងជាក់ស្តែងពីបរិបទរបស់ចនអេសអរធីអិលៈ 1-1 ដែលតួនាទីរបស់អ្នកនាំពាក្យមិនត្រូវបានគេយកមកប្រើទេប៉ុន្តែគឺជាអ្នកធ្វើរឺអ្នកធ្វើសមិទ្ធិផលរឺតំណាងនៃពាក្យច្នៃប្រឌិតរបស់ព្រះ។
លើសពីនេះទៀតបរិបទសំដៅទៅលើតួនាទីពិសេសមួយដែលមានតែព្រះយេស៊ូវទេដែលបានលើកឡើងនៅក្នុងបទគម្ពីរថាជាការសម្តែង។

ពាងជុំនៅក្នុងប្រហោងមូល

ការយល់ដឹងអំពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះសំដៅទៅលើតួនាទីជាអ្នកតំណាងឬអ្នកសំរេចនៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះដកតម្រូវការដែលសន្មតនូវអ្វីដែលមិនមានភស្តុតាងនៅក្នុងបទគម្ពីរ។ យើងមិនចាំបាច់សន្មតថាព្រះយេស៊ូវកំពុងតែសំដែងតួនាទី (អ្នកនាំពាក្យ) នៅស្ថានសួគ៌ទេនៅពេលដែលទ្រង់មិនដែលត្រូវបានបង្ហាញពីការធ្វើបែបនេះ។ យើងមិនត្រូវសន្មតថាព្រះយេហូវ៉ានឹងមិននិយាយចំ ៗ ទៅកាន់កូនចៅខាងវិញ្ញាណជាទីស្រឡាញ់របស់គាត់ទេតែត្រូវនិយាយតាមរយៈអន្តរការីជាពិសេសនៅពេលដែលគាត់មិនដែលត្រូវបានគេពណ៌នាពីការធ្វើបែបនេះ។ យើងមិនចាំបាច់ពន្យល់ពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវអាចក្លាយជាអ្នកនាំពាក្យសកលលោកនៅពេលដែលគាត់មិនដែលត្រូវបានបង្ហាញការនិយាយជាសកលជំនួសឱ្យព្រះយេហូវ៉ាហើយក៏មិនត្រូវបានគេហៅជាអ្នកនាំពាក្យសកលលោកឬជាអ្នកនាំពាក្យនៅក្នុងព្រះគម្ពីរដែរ។ យើងមិនចាំបាច់ពន្យល់ពីមូលហេតុដែលគាត់ត្រូវបានតែងតាំងជាអ្នកនាំពាក្យនៅពេលដែលមិនចាំបាច់មាននោះទេពីព្រោះមានតែគាត់និងព្រះយេហូវ៉ាទេដែលមាន in នៅដើមដំបូង› ។ យើងមិនមានការពិចារណាអំពីតួនាទីរួមដូចជាអ្នកនាំពាក្យរបស់ព្រះដូចជាលោកយេស៊ូទេ។ សរុបសេចក្ដីមកយើងមិនត្រូវបានគេមើលឃើញថាកំពុងព្យាយាមបង្ខំឱ្យប៉ាក់ការ៉េចូលទៅក្នុងប្រហោងមូលនោះទេ។
ប្រសិនបើការក្លាយជាព្រះបន្ទូលមានន័យថាជាអ្នកដែលត្រូវបានគេចាត់តាំងដើម្បីសម្រេចបំពេញនិងអនុវត្តតាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះនោះយើងមានតួនាទីដែលមានតែមួយចំពោះព្រះយេស៊ូវគឺត្រូវការជាចាំបាច់នៅដើមដំបូងហើយត្រូវនឹងបរិបទនៃខគម្ពីរទាំងពីរ។
ការពន្យល់នេះគឺសាមញ្ញស្របជាមួយបទគម្ពីរហើយមិនតម្រូវឱ្យយើងគិតទេ។ លើសពីនេះទៀតនៅពេលធ្វើជាអ្នកនាំពាក្យរបស់ព្រះគឺជាតួនាទីដ៏មានកិត្តិយសបំផុតវាគ្មានអ្វីដែលប្រៀបធៀបទៅនឹងការធ្វើជាតំណាងនៃព្រះបន្ទូលនោះទេ។

(2 កូរិនថូស 1: 20) ទោះជាការសន្យារបស់ព្រះជាច្រើនយ៉ាងណាក៏ដោយក៏ពួកគេបានក្លាយទៅជាមែនតាមរយៈលោកដែរ។ ព្រះជាម្ចាស់ក៏លើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គតាមរយៈលោកដែរ។

ការបន្ថែម

ចាប់តាំងពីខ្ញុំបានសរសេរអត្ថបទនេះដំបូងខ្ញុំបានគិតគំនិតមួយផ្សេងទៀតនៅពេលដែលកំពុងត្រៀមចូលសាលាអែលឌើររយៈពេល ៥ ថ្ងៃ។
ឃ្លាស្រដៀងគ្នានេះមាននៅនិក្ខមនំ ៤:១៦ ដែលព្រះយេហូវ៉ាមានបន្ទូលទៅកាន់ម៉ូសេស្ដីអំពីអេរ៉ុនដែលជាបងប្រុសរបស់គាត់ថា៖ «ហើយគាត់ត្រូវនិយាយជំនួសអ្នក ឲ្យ ប្រជាជន។ ហើយវាត្រូវតែកើតឡើងថាគាត់នឹងធ្វើជាមាត់សម្រាប់អ្នកហើយអ្នកនឹងធ្វើជាព្រះរបស់គាត់។ ក្នុងនាមជាអ្នកនាំពាក្យនៃអ្នកតំណាងដ៏សំខាន់របស់ព្រះនៅលើផែនដីអេរ៉ុនបានបម្រើជា«មាត់»សម្រាប់លោកម៉ូសេ។ ដូចគ្នានឹងព្រះបន្ទូលឬឡូហ្គោសដែលបានក្លាយជាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ តាមមើលទៅព្រះយេហូវ៉ាបានប្រើបុត្ររបស់លោកដើម្បីផ្ដល់ព័ត៌មាននិងការណែនាំដល់អ្នកឯទៀតនៃក្រុមគ្រួសារវិញ្ញាណរបស់លោកដូចជាលោកបានប្រើបុត្រនោះដើម្បីផ្សព្វផ្សាយសាររបស់លោកដល់មនុស្សនៅផែនដី។ (វា -២ ទំ។ ៥៣ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ)
ទីមួយគួរកត់សំគាល់ថាការកាត់ទោសចុងក្រោយមិនមានភស្ដុតាងដែលបញ្ជាក់ពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ា«ប្រើ»ព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់តាមមើលទៅ។ (ខ្ញុំបានឃើញថា“ ជាក់ស្តែង” គឺជាកូដសំងាត់នៅក្នុងការបោះពុម្ពផ្សាយរបស់យើងសម្រាប់“ សូមអោយមានការរំពឹងទុក”) ជាការពិតប្រធានបទទាំងមូលត្រូវបានបង្ហាញដោយគ្មានភស្តុតាងក្នុងព្រះគម្ពីរដូច្នេះយើងត្រូវតែសន្និដ្ឋានដោយយុត្តិធម៌ដល់អ្នកអានថាអ្វីដែលវាកំពុងបង្រៀនគឺផ្អែកលើ ការរំពឹងទុករបស់មនុស្ស។
ប៉ុន្តែអ្នកអាចនិយាយបានថាតើទំនាក់ទំនងរបស់លោកអើរ៉ុននិងលោកម៉ូសេមិនមែនជាភ័ស្តុតាងនៃនិមិត្តសញ្ញាទេឬ? ប្រាកដណាស់មានអ្វីមួយនៅក្នុងការពិតដែលថាទំនាក់ទំនងនេះត្រូវបានពិពណ៌នាជាមួយពាក្យដែលស្រដៀងនឹងពាក្យ ស្លាកសញ្ញា?
មីងរបស់ខ្ញុំទី ៧ នៃការផ្សងព្រេងនាពេលអនាគតបានព្យាយាមបង្ហាញព្រះត្រៃឯកចំពោះខ្ញុំដោយប្រើឧទាហរណ៍នៃស៊ុតមួយដែលបង្កើតជាបីផ្នែក។ ខ្ញុំនៅក្មេងហើយវាធ្វើឱ្យខ្ញុំខឹងរហូតដល់មិត្តភក្តិដែលមានប្រាជ្ញាម្នាក់បានប្រាប់ខ្ញុំថារឿងប្រៀបប្រដូចមិនអាចយកជាភស្តុតាងបានទេ។ គោលបំណងនៃរឿងប្រៀបប្រដូចភាពស្រដៀងគ្នាឬរឿងប្រៀបប្រដូចគឺដើម្បីជួយសម្រួលដល់ការយល់ដឹងអំពីការពិតដែលបានបង្កើតឡើងរួចហើយ។
ដូច្នេះចាប់តាំងពីយើងមិនអាចបង្ហាញពីអត្ថន័យនៃ ស្លាកសញ្ញា ដូចដែលវាអនុវត្តចំពោះព្រះយេស៊ូវដោយប្រើរឿងប្រៀបប្រដូចរបស់ម៉ូសេនិងអើរ៉ុនតើយើងយ៉ាងហោចណាស់អាចប្រើវាដើម្បីបង្ហាញពីការពិតដែលបានបង្កើតរួចហើយ?
បាទ / ចាសប្រសិនបើយើងមានការពិតដែលបានបង្កើតឡើង។ តើយើងទេ?
ពីអត្ថបទមុនវាគួរឱ្យអ្នកអានដឹងច្បាស់ថាគ្មានភស្ដុតាងពីបទគម្ពីរអ្វីទាំងអស់សម្រាប់ការបង្រៀនជាផ្លូវការរបស់យើងលើប្រធានបទនេះ។ ចុះយ៉ាងណាចំពោះការយល់ដឹងជំនួសដែលបានដាក់ចេញនៅក្នុងអត្ថបទនេះ? ព្រះគម្ពីរនៅអេសាយ ៥៥:១១ ប្រាប់យើងយ៉ាងជាក់លាក់ថាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាអ្វី។ ពីនេះយើងអាចសន្និដ្ឋានបានថានរណាម្នាក់ដែលមានការរចនាម៉ូដនោះត្រូវតែបំពេញតួនាទីនោះ។ ទោះយ៉ាងណានោះនៅតែជាការកាត់បន្ថយ។ ទោះយ៉ាងណាមិនដូចការបង្រៀនបច្ចុប្បន្នរបស់យើងទេវាមានអត្ថប្រយោជន៍នៃភាពស្របគ្នាជាមួយនឹងបរិបទនិងការចុះសម្រុងនឹងបទគម្ពីរដទៃទៀត។
តើភាពស្រដៀងគ្នានេះត្រូវបានដកស្រង់ចេញពីទំនាក់ទំនងរវាងអេរ៉ុននិងម៉ូសេបានបង្ហាញភាពសុខដុមរមនានោះទេ?
សូម​មើល។ សូមមើលនិក្ខមនំ ៧:១៩ ។

បន្ទាប់មកព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ទៅកាន់ម៉ូសេថា៖ «ចូរប្រាប់អើរ៉ុនថាចូរយកដំបងរបស់អ្នកហើយលើកដៃទៅលើទឹកនៅស្រុកអេស៊ីព្ទតាមដងទន្លេទន្លេនីលនិងនៅលើអាងដែលមានទឹកហូរនិងអាងដែលមានទឹកដក់របស់វា។ ក្លាយជាឈាម។ ។ ។

ដូច្នេះលោកអើរ៉ុនមិនត្រឹមតែជាអ្នកនាំពាក្យរបស់លោកម៉ូសេប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្តែគាត់គឺជាអ្នកដែលធ្លាប់អនុវត្តតាមពាក្យរបស់លោកម៉ូសេដែលលោកបានទទួលពីព្រះជាម្ចាស់។ វាអាចបង្ហាញថាទំនាក់ទំនងរបស់អើរ៉ុននិងម៉ូសេពិតជាអាចត្រូវបានប្រើដើម្បីបង្ហាញពីអត្ថន័យពិតនៃតួនាទីដែលព្រះយេស៊ូវបានអនុវត្តដូចជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។

1984