ទ្រព្យសម្បត្ដិពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះនិងការជីករកត្បូងខាងវិញ្ញាណ -“ ដើរតាមព្រះយេស៊ូដោយមានបំណងត្រឹមត្រូវ” (John 5-6)

John 6: 25-69

"ដោយសារតែប្រជាជនមានបំណងខុសក្នុងការចូលរួមជាមួយព្រះយេស៊ូនិងពួកសិស្សរបស់ព្រះអង្គពួកគេបានជំពប់ដួលនឹងពាក្យរបស់គាត់ (…“ ស៊ីចំណីនិងផឹកឈាមរបស់ខ្ញុំ”) ។ -6)”

កំណត់សំគាល់ការសិក្សាអំពីចនអេស 6៖ រដ្ឋ 54“លោកយេស៊ូបានថ្លែងឃ្លានេះនៅឆ្នាំ ៩០៩ គ។ ស។ ដូច្នេះលោកមិនបានពិភាក្សាអំពីអាហារល្ងាចរបស់លោកម្ចាស់ដែលលោកនឹងរៀបចំឡើងនៅមួយឆ្នាំក្រោយ។ គាត់បានធ្វើសេចក្តីប្រកាសនេះមុនពេល "បុណ្យរំលងដែលជាពិធីបុណ្យរបស់ជនជាតិយូដា" (ចនអេស។ អិល។ ស៊ី។ អិល។ ស៊ី។ អរ) ដូច្នេះអ្នកស្តាប់របស់គាត់ទំនងជាត្រូវបានរំfestivalកពីពិធីបុណ្យដែលជិតមកដល់ហើយសារៈសំខាន់នៃឈាមរបស់កូនចៀមក្នុងការជួយសង្គ្រោះជីវិតនៅរាត្រីនោះ។ អ៊ីស្រាអែលចាកចេញពីអេហ្ស៊ីប (និក្ខមនំ 32: 6-4)” ។

 កំណត់សំគាល់ការសិក្សានេះបង្ហាញពីរបៀបដែលការអះអាងដែលមានលក្ខណៈច្បាស់លាស់បែបនេះនៅពេលដែលមិនមានភស្តុតាងគ្រប់គ្រាន់ទុកអោយការរិះគន់។ យើងត្រូវប្រយ័ត្នក្នុងការធ្វើលើសពីអ្វីដែលបានសរសេរ។ (1 កូរិនថូសទី 4: 6)

វាជាការពិតដែលគាត់មិនបានពិភាក្សាយ៉ាងពិសេសអំពីពិធីអាហារល្ងាចរបស់ព្រះអម្ចាស់ដូចដែលគាត់មិនបាននិយាយចំ ៗ ហើយវាមិនទាន់កើតឡើងនៅឡើយទេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយគាត់កំពុងពិភាក្សាអំពីគោលការណ៍និងសារៈសំខាន់នៃអាហារនោះ។ បន្ទាប់ពីទាំងអស់ព្រះយេស៊ូវទំនងជាបានដឹង (តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ) ថាព្រះអង្គនឹងរៀបចំពិធីរំorialកអនុស្សាវរីយ៍នេះ។ គាត់ក៏បានធានាថាអ្វីដែលសំខាន់ដែលគាត់ចង់បង្រៀនដល់សិស្សរបស់គាត់ត្រូវបានគេសង្កត់ធ្ងន់ជាច្រើនដងជារឿយៗដោយមានព័ត៌មានលំអិតដូចជាការត្រឡប់មកវិញរបស់គាត់។ នេះបានន័យថានៅពេលដែលគាត់ត្រូវការបន្តចំនុចសំខាន់មួយអំពីមុខវិជ្ជានេះវាងាយស្រួលនិងលឿនជាងមុនសម្រាប់សិស្សរបស់ទ្រង់ក្នុងការស្វែងយល់។ (ឧទាហរណ៍លូកា 17: 20-37, ធ្វើឡើងវិញនៅពេលក្រោយក្នុងគម្ពីរម៉ាថាយ 24: 23-31)

មួយឆ្នាំក្រោយមកពេលដែលសិស្សបានចូលរួមពិធីអាហារល្ងាចរបស់លោកម្ចាស់ប្រហែលជាពួកគេបានចាំអំពីអ្វីដែលលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍នៅឱកាសនេះហើយពួកគេយល់ច្បាស់អំពីមូលហេតុដែលពិធីនោះមាន។ ប្រសិនបើពួកគេមិនបានធ្វើទេនោះប្រាកដជាពួកគេនឹងឆ្លុះបញ្ចាំងនៅពេលក្រោយ។

ទោះយ៉ាងណាចំនុចសំខាន់គឺមិនមែននៅពេលគាត់និយាយពាក្យទាំងនេះទេតែជាការនាំចូលសារដែលគាត់បានផ្តល់អោយ។

យ៉ូហាន ៦:២៦ និយាយថា“ ២៦ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖ «ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថាអ្នករាល់គ្នាតាមរកខ្ញុំមិនមែនមកពីអ្នករាល់គ្នាបានឃើញទីសំគាល់ទេគឺមកពីអ្នករាល់គ្នាបានបរិភោគពីនំប៉័ងមកស្កប់ស្កល់ផង។

នៅពេលនោះសិស្សជាច្រើនរបស់លោកមានទស្សនៈខាងសាច់ឈាម។ ពួកគេបានទៅហើយធ្វើអ្វីៗដើម្បីបំពេញចិត្តខ្លួនឯងដោយមិនគិតពីអ្នកដទៃនិងមិនគិតពីព្រះ។ របៀបដែលពួកគេឆ្លើយតបនឹងប្រសាសន៍របស់ព្រះយេស៊ូបានជួយបំបែកសិស្សពិតទាំងនោះដែលក្រោយពីទ្រង់សោយទិវង្គតបានក្លាយជាស្នូលនៃពួកគ្រីស្ទានសម័យដើម។

តើយើងអាចធ្លាក់ក្នុងអន្ទាក់ដូចសព្វថ្ងៃនេះដូចសិស្សខ្លះនៅសតវត្សរ៍ទី ១ យ៉ាងដូចម្តេច? មានវិធីមួយចំនួន។

  • យើងអាចជា“ អង្កររបស់គ្រីស្ទបរិស័ទ” ។ មនុស្សជាច្រើនបានចូលរួមជាមួយគ្រីស្ទសាសនាដោយសារតែផលប្រយោជន៍ខាងរាងកាយក្នុងការទទួលជំនួយអាហារឬការព្យាបាលវេជ្ជសាស្រ្តឬជំនួយរបស់អ្នកដទៃនៅពេលមានសេចក្តីត្រូវការ។ ពួកគេទាំងនេះគឺដូចជាពួកយូដានៅសតវត្សរ៍ទី ១ ដែលមានសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នាខាងរូបកាយដើម្បីបំពេញចិត្តខ្លួនឯងដោយមិនគិតអ្វីផ្សេងទៀត។
  • យើងអាចជា“ គ្រីស្ទបរិស័ទអង្ករខាងវិញ្ញាណ” ។ តើតាមរបៀបណា? ដោយប្រាថ្នាចង់បានស្លាបព្រាញ៉ាំគ្រប់ពេលហើយមិនបានរៀបចំខ្លួនដើម្បីទទួលអាហារខាងវិញ្ញាណដោយស្រាវជ្រាវបទគម្ពីរដោយខ្លួនឯង។ ឥរិយាបថដូចជា 'ខ្ញុំចូលចិត្តអោយនរណាម្នាក់ប្រាប់ខ្ញុំពីអ្វីដែលត្រូវនិងខុស' 'ខ្ញុំរស់នៅក្នុងប្រអប់ស្អាតហើយខ្ញុំមិនស្រួលនៅខាងក្រៅប្រអប់របស់ខ្ញុំទេហើយជាលេសធម្មតាមួយដែលថា' ការពិតឬអង្គការអាចមានគុណវិបត្តិប៉ុន្តែវា របៀបរស់នៅដ៏ប្រសើរបំផុតហើយខ្ញុំរីករាយ។

ទស្សនៈទាំងអស់នេះបង្ហាញពីទស្សនៈអាត្មានិយម។ នោះជាការពេញចិត្តនឹងខ្លួនឯងហើយកុំបារម្ភពីអ្នកដទៃឬអ្វីដែលព្រះសព្វព្រះហឫទ័យពីយើង។ ខ្ញុំសប្បាយចិត្តណាស់នោះជាបញ្ហាទាំងអស់។ វាជាអន្ទាក់ងាយក្នុងការធ្លាក់ចូលដូច្នេះយើងត្រូវការពារខ្លួនប្រឆាំងនឹងវា។

  • មានសារសំខាន់មួយទៀតនៅក្នុងអត្ថបទគម្ពីរនេះ។ John 5: 24 និង John 6: 27,29,35,40,44,47,51,53,54,57,58,67,68 ទាំងអស់មានឃ្លារឺស្មើនឹង“ អនុវត្តសេចក្តីជំនឿ” លើព្រះយេស៊ូវហើយបន្ថែមជាច្រើនទៀត“ នឹងទទួលបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច” ។ ព្រះយេស៊ូពិបាកនឹងសង្កត់ធ្ងន់លើរឿងនេះច្រើនជាង។
  • John 6: 27“ មិនមែនធ្វើការសំរាប់អាហារដែលងាប់ទេតែសំរាប់អាហារដែលនៅស្ថិតស្ថេរអស់កល្បជានិច្ចដែលបុត្រមនុស្សនឹងប្រទានអោយអ្នក”
  • John 6: 29“ នេះជាកិច្ចការរបស់ព្រះដែលអ្នកបង្ហាញជំនឿលើព្រះអង្គដែលបានចាត់អោយមក” ។
  • John 6: 35“ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖ «ខ្ញុំនេះហើយជាអាហារដែលផ្ដល់ជីវិត។ អ្នកណាដែលមកឯខ្ញុំអ្នកនោះនឹងមិនដែលឃ្លានទាល់តែសោះហើយអ្នកណាដែលបង្ហាញជំនឿលើខ្ញុំនឹងមិនដែលស្រេកទៀតឡើយ។
  • John 6: 40 "នេះជាឆន្ទៈរបស់ព្រះបិតាខ្ញុំដែលអ្នករាល់គ្នាដែលឃើញព្រះបុត្រាហើយជឿលើព្រះអង្គគួរតែមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចហើយខ្ញុំនឹងប្រោសគេអោយមានជីវិតរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃចុងក្រោយ" ។
  • John 6: 44“ គ្មានអ្នកណាអាចមកឯខ្ញុំបានទេលើកលែងតែព្រះវរបិតាដែលចាត់ខ្ញុំអោយមកទ្រង់ទាញនាំគេប៉ុណ្ណោះ។ ហើយខ្ញុំនឹងប្រោសគាត់ ឲ្យ រស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃចុងក្រោយ។
  • John 6: 47“ ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថាអ្នកណាជឿអ្នកនោះមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។
  • John 6: 51“ ខ្ញុំជានំបុ័ងរស់ដែលចុះមកពីស្ថានបរមសុខ។ បើអ្នកណាបរិភោគនំប៉័ងនេះអ្នកនោះនឹងរស់ជារៀងរហូត»។
  • John 6: 53“ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖ «ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថាប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាមិនបរិភោគសាច់របស់បុត្រមនុស្សហើយផឹកឈាមរបស់លោកទេអ្នករាល់គ្នាគ្មានជីវិតនៅក្នុងខ្លួនឡើយ»។
  • John 6: 54“ អ្នកណាដែលបរិភោគសាច់និងផឹកឈាមរបស់ខ្ញុំអ្នកនោះមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចហើយខ្ញុំនឹងរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃចុងក្រោយ”
  • John 6: 57“ គាត់ដែលចិញ្ចឹមខ្ញុំសូម្បីតែអ្នកនោះនឹងរស់ដោយសារខ្ញុំដែរ”
  • John 6: 58“ អ្នកណាដែលបរិភោគអាហារនេះនឹងរស់នៅអស់កល្បជានិច្ច។ ”
  • យ៉ូហាន ៦: ៦៧-៦៨“ ឯងក៏មិនចង់ទៅដែរមែនទេ?” 6 លោកស៊ីម៉ូនពេត្រុសទូលព្រះអង្គថា៖ «បពិត្រព្រះអម្ចាស់តើអោយយើងខ្ញុំទៅរកនរណាវិញ? អ្នកមានព្រះបន្ទូលនៃជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច»

វគ្គបទគម្ពីរនេះកត់ត្រាការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូទៅកាន់ពួកសិស្សរបស់ព្រះអង្គនិងហ្វូងមនុស្សដែលបានស្តាប់ហើយបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថាបើមិនអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទេនោះជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់នឹងមិនអាចទៅរួចទេ។ លោកជាមធ្យោបាយដែលព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់ ឲ្យ យើងដើម្បីទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។ ដូច្នេះគឺខុសណាស់ដែលយើងកាត់បន្ថយតួនាទីរបស់គាត់ហើយចង្អុលបង្ហាញការយកចិត្ដទុកដាក់របស់យើងចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។ ត្រូវហើយព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដែលមានគ្រប់ព្រះចេស្ដានិងជាអ្នកបង្កើតយើងតែយើងមិនគួរយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះសារៈសំខាន់នៃកូនប្រុសរបស់គាត់និងតែងតាំងជាស្តេចឡើយ។

John 5: 22-24 មានសារដែលមានការប្រុងប្រយ័ត្នអំពីការមានអាកប្បកិរិយាត្រឹមត្រូវចំពោះព្រះយេស៊ូនិងជំហររបស់គាត់នៅពេលដែលវានិយាយថា“ សម្រាប់ព្រះវរបិតាទ្រង់មិនវិនិច្ឆ័យទោសនរណាម្នាក់ឡើយតែទ្រង់បានប្តេជ្ញាចិត្តលើព្រះរាជបុត្រា 23 ដើម្បីអោយមនុស្សគ្រប់រូបគោរពព្រះបុត្រាដូចគេគោរពព្រះបិតា។ អ្នកណាមិនគោរពព្រះបុត្រាទេអ្នកនោះក៏មិនគោរពព្រះបិតាដែលបានចាត់ព្រះបុត្រាអោយយាងមកនោះដែរ។  24 ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថាអ្នកណាស្ដាប់ពាក្យខ្ញុំហើយជឿលើព្រះអង្គដែលបានចាត់ខ្ញុំអោយមកអ្នកនោះមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ អ្នកនោះមិនត្រូវទទួលទោសឡើយគឺបានឆ្លងផុតពីសេចក្ដីស្លាប់ទៅកាន់ជីវិតវិញ។

បញ្ហាសព្វថ្ងៃនេះនៅក្នុងអង្គការគឺថាដូចដែលព្រះយេស៊ូវបានព្រមានថា "អ្នកកំពុងស្វែងរកបទគម្ពីរពីព្រោះអ្នកគិតថាតាមរយៈពួកគេអ្នកនឹងមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ ហើយអ្នកទាំងនេះជាបន្ទាល់អំពីខ្ញុំ»។ អង្គការមានការតាំងចិត្តយ៉ាងខ្លាំងក្នុងការអោយយើងផ្សព្វផ្សាយនិងចូលរួមការប្រជុំនានាដែលវាបានភ្លេចបទបញ្ញត្តិចំបងរបស់ព្រះយេស៊ូអោយស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ានិងអ្នកជិតខាងដូចខ្លួនឯងដែរ (ម៉ាថាយ ២២: ៣៧-៤០, ១ យ៉ូន។ ក្រោយពីមានជំនឿលើលោកយេស៊ូគឺការស្រឡាញ់អ្នកឯទៀតដូចលោកយេស៊ូដែរ។ វាចាំបាច់ក្នុងការបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់នេះតាមរបៀបជាច្រើន។ ប្រសិនបើយើងមានសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះអ្នកដទៃអ្វីដែលសំខាន់ផ្សេងទៀតនឹងកើតឡើងនៅពេលដែលពួកគេបង្ហាញការបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់។ ការផ្តោតតែលើការផ្សព្វផ្សាយនិងការចូលរួមការប្រជុំជាតម្រូវការចាំបាច់សម្រាប់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ចដែលនាំទៅដល់ការខ្វះខាតនូវសារទាំងមូលនៃសារព្រះយេស៊ូ។ ពួកគេគួរតែជាលទ្ធផលធម្មជាតិនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះអ្នកដទៃជាជាងមធ្យោបាយនៃមធ្យោបាយរបស់មនុស្សម្នាក់ដើម្បីបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ដូច្នេះដើម្បីសន្សំខ្លួនឯង។

តាដា។

អត្ថបទដោយតាដា។
    7
    0
    សូមជួយផ្តល់យោបល់។x