ចូរចេះគិតដល់ហើយប្រព្រឹត្ដដោយយកតម្រាប់តាមព្រះយេហូវ៉ា។

“ អ្នកណាមានសុភមង្គលអ្នកដែលមានចិត្ដរាបទាបសប្បាយចិត្ត” ។ - ទំនុកតម្កើង ៤១: ១

 [ពី ws 9 / 18 ទំ។ 28 - ខែវិច្ឆិកា 26 - ខែធ្នូ 2]

និយាយចប់ទំនុកដំកើង 41៖ 1 អានថា៖ «មានសុភមង្គលហើយអ្នកណាដែលបង្ហាញការរាប់អានដល់មនុស្សរាបទាប។ នៅថ្ងៃមានអាសន្ននោះព្រះយេហូវ៉ានឹងសង្គ្រោះគាត់»។

ពាក្យហេព្រើរដែលបកប្រែថា“ទាប” នៅក្នុងអត្ថបទទាំងនោះគឺ dal។ ទាក់ទងនឹងពាក្យនេះ  កំណត់ចំណាំរបស់បាណាសនៅលើព្រះគម្ពីរ ចែងថា:

ពាក្យដែលត្រូវបានប្រើនៅក្នុងភាសាហេព្រើរមានន័យថាជាអ្វីដែលព្យួរឬយោលដូចជាមែកឈើឬមែក។ ហើយបន្ទាប់មកអ្វីដែលខ្សោយខ្សោយខ្សោយ។ ដូច្នេះវាសំដៅទៅលើអ្នកដែលទន់ខ្សោយនិងអស់សង្ឃឹមដោយភាពក្រីក្រឬដោយជំងឺហើយត្រូវបានប្រើជាឯកសារយោងទូទៅចំពោះអ្នកដែលមានស្ថានភាពទន់ទាបនិងអ្នកដែលត្រូវការជំនួយពីអ្នកដទៃ។

កថាខណ្ឌ 1 បើកជាមួយពាក្យ“រាស្ដ្ររបស់ព្រះជាក្រុមគ្រួសារមួយដែលមានជំនឿដូចព្រះដែលសម្គាល់ដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់។ (1 ចនស៍ 4: 16, 21) ។ "  ដោយសេចក្តីថ្លែងការណ៍“រាស្ដ្ររបស់ព្រះជាគ្រួសារខាងវិញ្ញាណ”អង្គការនេះមានន័យថាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា.  ទោះជាអាចប្រកែកបានថាស្មរបន្ទាល់ជាក្រុមគ្រួសារខាងវិញ្ញាណក៏ដោយតើវិញ្ញាណអ្វីដែលមានឥទ្ធិពលលើគេ? តើវាត្រូវបានគេចោទប្រកាន់ថាជាស្មារតីនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ដែរឬទេ?

ទោះបីមនុស្សជាច្រើនគិតថាសហគមន៍ស្មរបន្ទាល់កាន់តែធំជាគ្រួសារវាងាយស្រួលក្នុងការស្រឡាញ់អ្នកដែលស្រឡាញ់អ្នក។ (សូមមើលម៉ាថាយ ៥:៤៦, ៤៧) ប៉ុន្តែសូម្បីតែសេចក្តីស្រឡាញ់បែបនេះក៏ត្រូវបានហាមឃាត់នៅក្នុងចំណោមសាក្សីដែរ។ សម្រាប់ពួកគេមិនស្រឡាញ់សូម្បីតែអ្នកដែលស្រឡាញ់ពួកគេលើកលែងតែពួកគេក៏យល់ព្រមជាមួយពួកគេដែរ។ ស្មរបន្ទាល់ស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកមានល័ក្ខខ័ណ្ឌក្នុងការចុះចូលចំពោះបុរសដែលគ្រប់គ្រងអង្គការ។ មិនយល់ស្របនឹងពួកគេនិងការបង្ហាញពីសេចក្តីស្រឡាញ់រលាយលឿនជាងផ្កាព្រិលនៅសាហារ៉ា។ ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលនៅយ៉ូហាន ១៣:៣៤, ៣៥ ថាសេចក្ដីស្រឡាញ់នឹងសម្គាល់ពួកសិស្សរបស់គាត់ទៅកាន់ពិភពលោក។ នៅពេលត្រូវបានសួរតើអ្នកខាងក្រៅមានអារម្មណ៍ថាស្មរបន្ទាល់គួរឱ្យកត់សម្គាល់ចំពោះសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលពួកគេបង្ហាញឬសម្រាប់ការផ្សព្វផ្សាយពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយទេ?

គួរកត់សម្គាល់ផងដែរថាការផ្តោតសំខាន់នៃសំដីរបស់ដាវីឌក្នុងទំនុកដំកើង ៤១: ១ មិនមែនផ្តោតលើក្រុមគ្រួសារខាងវិញ្ញាណឬខាងរូបកាយនោះទេតែផ្ទុយទៅវិញពួកគេផ្តោតលើមនុស្សទាំងអស់ដែលក្រីក្រគ្មានទីពឹងឬត្រូវគេជាន់ឈ្លី។ ព្រះយេស៊ូបានលើកទឹកចិត្ដអស់អ្នកដែលនឿយហត់និងផ្ទុកធ្ងន់ ឲ្យ មកឯទ្រង់ហើយមានកម្លាំងចិត្ដឡើងវិញដ្បិតទ្រង់មានព្រះទ័យស្លូតបូតនិងមានចិត្ដសុភាព។ (ម៉ាថាយ ១១: ២៨-41២៩) ។ កេផាសយ៉ាកុបចននិងប៉ូលបានយល់ស្របថា“ ត្រូវចងចាំអ្នកក្រីក្រជានិច្ច” ។ (កាឡ។ ២:១០) តើនេះជាអ្វីដែលយើងឃើញក្នុងចំណោមអ្នកដែលនាំមុខក្នុងអង្គការរបស់សាក្សីព្រះយេហូវ៉ាទេ?

កថាខណ្ឌ 4 - 6 មានដំបូន្មានល្អ ៗ អំពីរបៀបដែលស្វាមីនិងភរិយាអាចបង្ហាញការពិចារណាចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក។ ទោះបីជាមនុស្សម្នាក់មិនចាំបាច់ចាត់ទុកប្តីឬប្រពន្ធរបស់ពួកគេជាអ្នកទន់ខ្សោយខ្សោយឬគ្មានទីពឹងក៏ដោយចំណុចដែលបានលើកឡើងគឺមានប្រយោជន៍ហើយមានប្រយោជន៍ប្រសិនបើត្រូវបានអនុវត្តនៅក្នុងគ្រួសារ។

«ពិចារណាអំពីគ្នាទៅវិញទៅមក»នៅក្នុងក្រុមជំនុំ

កថាខ ៧ ដកស្រង់ឧទាហរណ៍នៃព្រះយេស៊ូវព្យាបាលបុរសថ្លង់ម្នាក់ដែលមានឧបសគ្គក្នុងការនិយាយនៅតំបន់ដេលីកា។ (ម៉ាកុស ៧: ៣១-៣៧) នេះជាគំរូដ៏ប្រសើរមួយពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូបានបង្ហាញការយកចិត្ដទុកដាក់ចំពោះមនុស្សទន់ទាប។ ព្រះយេស៊ូមិនគ្រាន់តែគិតពីអារម្មណ៍របស់មនុស្សថ្លង់នោះទេ។ គាត់បានធ្វើឱ្យបុរសនោះជាសះស្បើយដើម្បីកាត់បន្ថយការឈឺចាប់របស់គាត់។ គ្មានការបង្ហាញណាមួយដែលថាព្រះយេស៊ូបានស្គាល់បុរសថ្លង់នោះទេ។ ជាការចំលែកដែលអង្គការនឹងប្រើឧទាហរណ៍នេះដើម្បីលើកទឹកចិត្ដអ្នកផ្សាយ ឲ្យ មានចិត្ដសប្បុរសចំពោះអ្នកឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំ។ មានឧទាហរណ៍ជាច្រើនពីបទគម្ពីរដែលសមស្របជាងដើម្បីបង្ហាញវិធីដែលគ្រិស្ដសាសនិកគួរបង្ហាញការយកចិត្ដទុកដាក់ចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមកក្នុងក្រុមជំនុំដែលផ្ទុយពីអ្នកដែលបង្ហាញចិត្ដសប្បុរសចំពោះមនុស្សចម្លែក។

កថាខណ្ឌ 8 ចាប់ផ្តើមដោយពាក្យ, «ក្រុមជំនុំគ្រីស្ទានមិនត្រូវបានសម្គាល់ដោយប្រសិទ្ធភាពប៉ុណ្ណោះទេតែគឺដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់។ (ចនស៍ 13៖ 34, 35)

ដើម្បីនិយាយថាវា“ ត្រូវបានសម្គាល់មិនមែនត្រឹមតែប្រសិទ្ធភាពទេប៉ុន្តែដោយសេចក្តីស្រឡាញ់” គឺមានន័យថាវាត្រូវបានសម្គាល់ដោយប្រសិទ្ធភាពទោះបីជាប្រសិទ្ធភាពនោះគឺជាសេចក្តីស្រឡាញ់ទីពីរ។ ការពិតគឺថាក្រុមជំនុំគ្រីស្ទានពិតមិនត្រូវបានសម្គាល់ដោយប្រសិទ្ធភាពទាល់តែសោះ។ អង្គការនេះប៉ុន្តែមិនមែនជាក្រុមជំនុំគ្រីស្ទានទេ។ ព្រះយេស៊ូវមិនបានមានបន្ទូលអ្វីទេអំពីប្រសិទ្ធភាព។

កថាខណ្ឌ 8 ហើយបន្ទាប់មក 9 បន្ត៖

សេចក្ដីស្រឡាញ់នោះជំរុញយើង ឲ្យ ចេញពីផ្លូវដើម្បីជួយបងប្អូនវ័យចាស់និងជនពិការ ឲ្យ ចូលរួមកិច្ចប្រជុំគ្រិស្ដសាសនិកនិងផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ។ នោះគឺដូច្នេះសូម្បីតែអ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើបានត្រូវបានកំណត់"។
“ ផ្ទះបេតអែលជាច្រើនមានសមាជិកចាស់ជរានិងពិការ។ អ្នកត្រួតពិនិត្យមើលថែទាំអ្នកបម្រើស្មោះត្រង់ទាំងនេះយកចិត្ដទុកដាក់ដោយរៀបចំ ឲ្យ ពួកគេចូលរួមសរសេរសំបុត្រនិងផ្សព្វផ្សាយតាមទូរស័ព្ទ។

កត់សម្គាល់ការផ្តោតអារម្មណ៍សេស។ សេចក្ដីស្រឡាញ់ត្រូវបានបង្ហាញដល់មនុស្សចាស់និងមនុស្សពិការដោយ«ជួយពួកគេផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ»។ តើគោលការណ៍នេះត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងបទគម្ពីរនៅឯណា? នេះហាក់ដូចជាវិធីតែមួយគត់ដែលអង្គការបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់។ នៅឆ្នាំ ២០១៦ និងឆ្នាំបន្តបន្ទាប់នៅពេលដែលកម្រិតបុគ្គលិកទូទាំងពិភពលោកត្រូវបានកាត់បន្ថយ ២៥% ដើម្បីសន្សំការចំណាយ“ ហេតុផល” ដែលបានផ្តល់គឺដើម្បីលើកកម្ពស់ការផ្សព្វផ្សាយ។ ប៉ុន្ដែអ្នកដែលត្រូវចាត់ ឲ្យ ទៅផ្សព្វផ្សាយច្រើនជាងនោះច្រើនតែជាមនុស្សវ័យចំណាស់រីឯអ្នកដែលនៅក្មេងមានសុខភាពល្អជាង។ បងប្អូនប្រុសស្រីទាំងនេះខ្លះបានបម្រើនៅបេតអែលអស់ជាច្រើនទសវត្សរ៍ហើយមិនដែលធ្វើការនៅឯសាលាហើយក៏មិនបានទទួលការអប់រំជាផ្លូវការដែរ។ នេះពិតជាសកម្មភាពដែលមានប្រសិទ្ធិភាពព្រោះវាកាត់បន្ថយចំណាយនិងកាត់បន្ថយការចំណាយរបស់អង្គការដោយមិនត្រូវបានគេតម្រូវឱ្យយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះពួកគេនៅអាយុចាស់។ ប្រសិទ្ធភាពគឺពិតជាសញ្ញាសំគាល់របស់អង្គការតែស្នេហា ???

អរគុណណាស់បទគម្ពីរមានឧទាហរណ៍ជាច្រើនអំពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះអ្នកទន់ខ្សោយឬគ្មានទីពឹង។ បទគម្ពីរពីរបីខាងក្រោមបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ពីអ្វីដែលបង្ហាញពីការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះមធ្យោបាយទន់ខ្សោយនិងជនពិការ៖

• លូកា 14: 1-2: ព្រះយេស៊ូវព្យាបាលបុរសម្នាក់នៅថ្ងៃឈប់សម្រាក
• លូកា 5: 18-26: ព្រះយេស៊ូប្រោសមនុស្សខ្វិនម្នាក់អោយជា
• លូកា 6: 6-10: ព្រះយេស៊ូវព្យាបាលបុរសម្នាក់ដែលមានដៃរលួយនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក
• លូកា 8: 43-48: ព្រះយេស៊ូវព្យាបាលស្ត្រីម្នាក់ដែលមានជំងឺពិការអស់រយៈពេល 12 ឆ្នាំ

សូមកត់សម្គាល់ថាព្រះយេស៊ូមិនបាន តម្រូវឲ្យ អ្នកណាម្នាក់ដែលទ្រង់បានព្យាបាលទៅផ្សព្វផ្សាយទេហើយទ្រង់ក៏មិនបានជួយឬព្យាបាលពួកគេដែរដូច្នេះពួកគេអាចចូលរួមក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយបាន។ នោះមិនមែនជាតម្រូវការចាំបាច់សម្រាប់ការបង្ហាញការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអ្នកពិការអ្នកពិការនិងជនពិការទេ។ នៅឱកាសពីរខាងលើព្រះយេស៊ូបានជ្រើសរើសបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់និងសេចក្ដីមេត្តាករុណាជាជាងទុកសំបុត្រដែលមានក្នុងក្រិត្យវិន័យ។

សព្វថ្ងៃនេះយើងគួរតែស្វែងរកវិធីជាក់ស្តែងដើម្បីជួយដល់មនុស្សចាស់ជរានិងជនពិការ។ ទោះយ៉ាងណាមាត្រា ៩ នៃមាត្រានេះបញ្ជាក់ថាជំនួយគួរតែមានគោលបំណងជួយមនុស្សចាស់និងជនពិការ ឲ្យ បន្តផ្សព្វផ្សាយច្រើនជាងពួកគេបើមិនដូច្នេះទេពួកគេអាចធ្វើបាន។ នេះមិនមែនជាអ្វីដែលដាវីឌតែងទំនុកដំកើងមានក្នុងចិត្តទេ។ មនុស្សចាស់ជរានិងជនពិការទាំងនេះភាគច្រើនអាចនឹងរកការងារសាមញ្ញដែលយើងត្រូវគិតថាពិបាកធ្វើ។ អ្នកខ្លះត្រូវការក្រុមហ៊ុនព្រោះភាពឯកកោគឺជាបញ្ហាធំក្នុងចំណោមស្ត្រីមេម៉ាយមេម៉ាយនិងជនពិការ។ អ្នកផ្សេងទៀតប្រហែលជាត្រូវការជំនួយផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុដោយពួកគេបានធ្លាក់ខ្លួនលំបាកដោយគ្មានកំហុសរបស់ពួកគេ។ ភាគច្រើននៃអ្នកដែលត្រូវបានបណ្តេញចេញពីបេតអែលមិនមានប្រាក់សោធននិវត្តន៍ទេពីព្រោះបេតអែលតម្រូវឱ្យបុគ្គលិកទាំងអស់ស្បថចំពោះភាពក្រីក្រដូច្នេះអង្គការមិនតម្រូវឱ្យបង់ប្រាក់ចូលមូលនិធិសោធនរបស់រដ្ឋាភិបាលទេ។ ឥឡូវពួកគេខ្លះស្ថិតក្នុងសុខុមាលភាព។

ហេព្រើរ 13៖ 16 និយាយថា“ហើយកុំភ្លេចធ្វើអំពើល្អនិងចែករំលែកដល់អ្នកដែលខ្វះខាត។ ទាំងនេះគឺជាការលះបង់ដែលគាប់ព្រះហឫទ័យព្រះជាម្ចាស់” - (ការបកប្រែរស់ថ្មី)

ការបកប្រែមួយទៀតបកប្រែខនេះដូចតទៅ៖ប៉ុន្តែកុំធ្វើអំពើល្អនិងប្រាស្រ័យទាក់ទងកុំភ្លេចឡើយដ្បិតព្រះជាម្ចាស់សព្វព្រះហឫទ័យនឹងយញ្ញបូជាបែបនេះហើយ»។  - (King James Version)

នេះជាឧទាហរណ៍ខ្លះដែលបង្ហាញអំពីរបៀបដែលអ្នកឯទៀតបានទទួលជំនួយតាមរបៀបដែលមានប្រយោជន៍:

• 2 កូរិនថូសទី 8: 1-5: គ្រីស្ទសាសនាម៉ាសេដូនីផ្តល់អំណោយដល់គ្រីស្ទបរិស័ទដទៃទៀតដែលមានសេចក្តីត្រូវការ
• ម៉ាថាយ 14: 15-21: ព្រះយេស៊ូបានចិញ្ចឹមមនុស្សយ៉ាងហោចណាស់ប្រាំពាន់នាក់
• ម៉ាថាយ 15: 32-39: ព្រះយេស៊ូបានចិញ្ចឹមមនុស្សយ៉ាងហោចណាស់បួនពាន់នាក់

ប្រអប់: បង្ហាញពីការពិចារណាដល់អ្នកដែលនាំមុខ

នៅពេលខ្លះបងប្រុសម្នាក់ដែលល្បីឈ្មោះឬល្បីឈ្មោះអាចមកលេងក្រុមជំនុំរបស់យើងឬមហាសន្និបាតដែលយើងចូលរួម។ គាត់អាចជាអ្នកត្រួតពិនិត្យប្រចាំមណ្ឌលគឺបេតអែលជាសមាជិកគណៈកម្មាធិការសាខាសមាជិកគណៈអភិបាលឬជំនួយការគណៈអភិបាល។

យើងពិតជាចង់ផ្តល់ឱ្យអ្នកបំរើស្មោះត្រង់បែបនេះនូវ“ ការគិតពិចារណាដ៏អស្ចារ្យនៅក្នុងក្តីស្រឡាញ់ដោយសារតែការងាររបស់ពួកគេ” ។ ព្រះយេហូវ៉ាចង់ ឲ្យ អ្នកបម្រើរបស់លោកមានចិត្ដរាបទាបនិងសុភាពរាបសាជាពិសេសពួកអ្នកដែលមានភារកិច្ចធ្ងន់! (ម៉ាថាយ 1: 5, 12) ដូច្នេះសូមឱ្យយើងចាត់ទុកបងប្អូនដែលមានការទទួលខុសត្រូវជារដ្ឋមន្រ្តីដែលមានចិត្ដរាបទាបដោយមិនទាមទារឱ្យថតរូបទេ។

ពាក្យ "លេចធ្លោមានន័យថា“ សំខាន់។ ល្បីឬល្បីល្បាញ” ។ (ខេមប្រ៊ីដអង់គ្លេសវចនានុក្រម) អ្នកអានដែលឆ្ងល់នឹងសួរខ្លួនឯងថាហេតុអ្វីបានជាបងប្អូនទាំងនេះ “ លេចធ្លោ” ឬល្បីដំបូង។ តើមិនមែនដោយសារអង្គការនេះបានយកចិត្ដទុកដាក់នឹងមុខតំណែងខ្លះឬឯកសិទ្ធិខ្លះក្នុងការបំរើក្នុងចំណោមស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាទេឬ? អង្គការនេះអះអាងថាគណៈអភិបាលគឺជាប៉ុស្តិ៍របស់ព្រះដែលទ្រង់សំរេចគោលបំណងរបស់ទ្រង់សំរាប់អ្នកបំរើរបស់ព្រះអង្គសព្វថ្ងៃនេះ។ សាក្សីភាគច្រើនទទួលស្គាល់ដោយបើកចំហថាអ្នកត្រួតពិនិត្យប្រចាំមណ្ឌលមានឋានៈខ្ពស់ជាងពួកអ្នកចាស់ទុំនិងអ្នកផ្សាយធម្មតាដែរ។ «អ្នកបម្រើពេញពេល»ច្រើនតែត្រូវគេទទួលស្គាល់ដូចជាមុនពេលថ្លែងសុន្ទរកថានៅមហាសន្និបាតនិងសន្និបាតដោយហេតុនេះទាក់ទាញការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះឯកសិទ្ធិរបស់ពួកគេ។

ក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះសមាជិកគណៈអភិបាលទទួលបានភាពលេចធ្លោជាងមុនតាមរយៈការចាក់ផ្សាយអេជ។ អិល។ ក្នុងការក្លាយជាតារាល្បីរបស់ JW TV ដែលមានប្រសិទ្ធិភាពវាមិនគួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលទេដែលស្មរបន្ទាល់ខ្លះប្រព្រឹត្ដចំពោះពួកគេបែបនេះដោយព្យាយាមយករូបថតនិងរូបភាពដើម្បីបង្ហាញដល់មិត្តភ័ក្រស្មរបន្ទាល់របស់គេ។

យ៉ាងណាក៏ដោយព្រះយេស៊ូបានដាស់តឿនអ្នកកាន់តាមទ្រង់ទាំងអស់ថា៖ «កុំហៅអ្នកណាថាឪពុករបស់អ្នកនៅផែនដីឡើយដ្បិតមានឪពុកតែម្នាក់គត់ដែលនៅស្ថានសួគ៌។ កុំអោយគេហៅអ្នករាល់គ្នាថា "មេដឹកនាំ" របស់អ្នករាល់គ្នាជាព្រះគ្រិស្ដនោះឡើយ។ ប៉ុន្តែអ្នកដែលធំជាងគេក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាត្រូវតែជាអ្នកបំរើរបស់អ្នក។ អ្នកណាលើកតម្កើងខ្លួនអ្នកនោះនឹងត្រូវគេបន្ទាបចុះហើយអ្នកណាដែលបន្ទាបខ្លួននឹងត្រូវលើកតម្កើងវិញ» (ម៉ាថាយ ២៣: ៩-១២) ។ សូមកត់សម្គាល់របៀបដែលទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមដកខ ៩-១០ ពេលដកស្រង់បទគម្ពីរនេះ« (ម៉ាថាយ 23: 11-12) "។

អង្គការដែលបានបង្កើតបញ្ហានេះកំពុងដើរតាមមាគ៌ានៃការស្តីបន្ទោសដល់អ្នកបោះពុម្ពផ្សាយចំពោះផលវិបាកនៃសកម្មភាពរបស់ពួកគេ។

ត្រូវចេះពិចារណាក្នុងក្រសួង

ចំណុចល្អខ្លះត្រូវបានលើកឡើងក្នុងកថាខណ្ឌ 13-17 ទាក់ទងនឹងរបៀបដែលយើងអាចបង្ហាញការពិចារណាក្នុងកិច្ចបំរើផ្សាយ។ គួរឱ្យស្តាយទោះយ៉ាងណានេះជាថ្មីម្តងទៀតតាមដានការផ្តោតអារម្មណ៍ពីអត្ថបទប្រធានបទនិងផ្តោតលើការផ្សព្វផ្សាយនៃគោលលទ្ធិចា។ វិធីល្អបំផុតដើម្បីបង្ហាញការយកចិត្ដទុកដាក់ចំពោះអ្នកដែលបម្រើព្រះគឺធ្វើជាគំរូដែលលោកយេស៊ូបានធ្វើហើយបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដល់មនុស្សទាំងអស់តាមរបៀបដែលអាចធ្វើទៅបាន។ នេះនឹងទាក់ទាញមនុស្សដែលមានចិត្ដស្មោះត្រង់ ឲ្យ ចង់រៀនសេចក្ដីពិតក្នុងគម្ពីរ។ វាក៏នឹងទទួលបានជោគជ័យច្រើនក្នុងការទាក់ទាញមនុស្សដែលមានចិត្តល្អទាំងនេះជាជាងព្យាយាមរុញច្រានការបង្រៀន JW លើសាធារណជនដែលមិនអាចទទួលយកបាន។

នៅក្នុងការសន្និដ្ឋាន, ទោះបីជាមិនអើពើនៅក្នុង ប៉មយាម អត្ថបទយើងអាចមើលឃើញពីបទគម្ពីរដែលយើងគួររកវិធីជាក់ស្តែងដើម្បីជួយដល់អ្នកដែលខ្វះខាត។ តាមពិតព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ដនឹងការលះបង់បែបនេះ។ ម្យ៉ាងទៀតអត្ថបទនេះបានបាត់បង់ឱកាសដ៏ល្អដើម្បីជួយបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំ ឲ្យ យល់អត្ថន័យនៃពាក្យរបស់ដាវីឌ។ ការរំពឹងគិតអំពីគំរូរបស់លោកយេស៊ូនិងគ្រិស្ដសាសនិកនៅសតវត្សរ៍ទី ១ នឹងជួយយើង ឲ្យ យល់អំពីសារៈសំខាន់នៃការជួយអ្នកដែលខ្សោយដូចជាការបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់និងការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតហើយទទួលប្រយោជន៍ពីការលើកទឹកចិត្ដរបស់ដាវីឌ។

[សូមថ្លែងអំណរគុណយ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះលោក Nobleman ចំពោះជំនួយរបស់លោកសម្រាប់អត្ថបទភាគច្រើននៅសប្តាហ៍នេះ]