លោក​យេស៊ូ​បាន​ប្រាប់​អ្នក​កាន់​តាម​លោក​ថា លោក​នឹង​ចាត់​វិញ្ញាណ​ទៅ ហើយ​វិញ្ញាណ​នឹង​នាំ​ពួក​គេ​ទៅ​កាន់​សេចក្ដី​ពិត​ទាំង​អស់។ យ៉ូហាន ១៦:១៣ ពេល​ខ្ញុំ​ជា​សាក្សី​ព្រះ​យេហូវ៉ា វា​មិន​មែន​ជា​វិញ្ញាណ​ដែល​ដឹក​នាំ​ខ្ញុំ​ទេ ប៉ុន្តែ​ជា​សាជីវកម្ម​ប៉មយាម។ ជាលទ្ធផល ខ្ញុំបានទទួលការបង្រៀនជាច្រើនដែលមិនត្រឹមត្រូវ ហើយការយកវាចេញពីក្បាលរបស់ខ្ញុំ ហាក់ដូចជាកិច្ចការដែលមិនចេះចប់ ប៉ុន្តែជាការរីករាយមួយដែលត្រូវប្រាកដ ព្រោះមានសេចក្តីរីករាយជាច្រើនក្នុងការរៀន។ សេចក្តីពិត និងការមើលឃើញជម្រៅពិតនៃប្រាជ្ញា ដែលត្រូវបានរក្សាទុកនៅក្នុងទំព័រនៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។

ទើបតែថ្ងៃនេះ ខ្ញុំបានរៀនរឿងមួយទៀត ហើយបានរកឃើញការលួងលោមខ្លះសម្រាប់ខ្លួនខ្ញុំ និងសម្រាប់ PIMOs និង POMOs ទាំងអស់នៅទីនោះ អ្នកណាខ្លះ ឬធ្លាប់ឆ្លងកាត់ អ្វីដែលខ្ញុំបានធ្វើ នៅពេលដែលខ្ញុំបានចាកចេញពីសហគមន៍ដែលបានកំណត់ជីវិតរបស់ខ្ញុំតាំងពីតូចមក។

ងាក​ទៅ កូរិនថូស ទី១ ៣:១១-១៥ ឥឡូវ​នេះ ខ្ញុំ​ចង់​ចែកចាយ​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ « មិន​បាន​រៀន » ថ្ងៃនេះ ៖

ពី​ព្រោះ​គ្មាន​អ្នក​ណា​អាច​ចាក់​គ្រឹះ​បាន​ក្រៅ​ពី​គ្រឹះ​ដែល​បាន​ដាក់​រួច​ហើយ​នោះ​គឺ​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ។

បើអ្នកណាសង់គ្រឹះនេះ ដោយប្រើមាស ប្រាក់ ត្បូងមានតម្លៃ ឈើ ស្មៅ ឬចំបើង ស្នាដៃរបស់គាត់នឹងបង្ហាញឱ្យឃើញ ពីព្រោះថ្ងៃនឹងនាំវាមក។ វានឹងត្រូវបានបង្ហាញដោយភ្លើងហើយភ្លើងនឹងបញ្ជាក់ពីគុណភាពនៃការងាររបស់មនុស្សម្នាក់ៗ។ ប្រសិន​បើ​អ្វី​ដែល​គាត់​បាន​សាង​នោះ​នៅ​រស់ គាត់​នឹង​ទទួល​បាន​រង្វាន់។ ប្រសិនបើវាឆេះ គាត់នឹងបាត់បង់ ទ្រង់​នឹង​បាន​សង្គ្រោះ​តែ​ដូច​ជា​ឆ្លង​កាត់​អណ្តាត​ភ្លើង​ប៉ុណ្ណោះ»។ (១កូរិនថូស ៣:១១-១៥ BSB)

ខ្ញុំ​ត្រូវ​បាន​អង្គការ​បង្រៀន​ថា​នេះ​ទាក់​ទង​នឹង​កិច្ចការ​ផ្សព្វផ្សាយ​និង​ការ​សិក្សា​គម្ពីរ​របស់​សាក្សី​ព្រះ​យេហូវ៉ា។ ប៉ុន្តែ វា​មិន​ដែល​មាន​អត្ថន័យ​ច្រើន​ក្នុង​ពន្លឺ​នៃ​ខគម្ពីរ​ចុងក្រោយ​នោះ​ទេ។ ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមបានពន្យល់ដូចនេះ៖ (មើលថាតើវាសមហេតុផលសម្រាប់អ្នកឬអត់)។

ពាក្យ​ពិត​ប្រាកដ​មែន! វា​អាច​ជា​ការ​ឈឺ​ចាប់​ខ្លាំង​ក្នុង​ការ​ខិត​ខំ​ជួយ​នរណា​ម្នាក់​ឲ្យ​ក្លាយ​ជា​សិស្ស ដោយ​ឃើញ​បុគ្គល​ម្នាក់​ចុះចាញ់​នឹង​ការ​ល្បួង ឬ​ការ​បៀតបៀន ហើយ​នៅ​ទី​បំផុត​បាន​ចាក​ចេញ​ពី​មាគ៌ា​នៃ​សេចក្ដី​ពិត។ ប៉ុល​ទទួល​ស្គាល់​ច្រើន​ពេល​គាត់​និយាយ​ថា​យើង​រង​ការ​ខាត​បង់​ក្នុង​ករណី​បែប​នេះ។ បទពិសោធន៍នេះប្រហែលជាឈឺចាប់ខ្លាំងណាស់ ដែលសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់យើងត្រូវបានពិពណ៌នាថាជា “ដូចជាភ្លើង”—ដូចជាបុរសម្នាក់ដែលបានបាត់បង់អ្វីៗទាំងអស់នៅក្នុងភ្លើង ហើយត្រូវបានសង្គ្រោះដោយខ្លួនគាត់ទទេ។ (w98 ១១/១ ទំ. ១១ ទំព័រ ១៤)

ខ្ញុំ​មិន​ដឹង​ថា​អ្នក​ជាប់​ទាក់​ទង​នឹង​សិស្ស​គម្ពីរ​របស់​អ្នក​កម្រិត​ណា​ទេ ប៉ុន្តែ​ក្នុង​ករណី​របស់​ខ្ញុំ​មិន​ច្រើន​ទេ។ ពេលខ្ញុំជាអ្នកជឿពិតប្រាកដក្នុងអង្គការរបស់សាក្សីព្រះយេហូវ៉ា ខ្ញុំមានសិស្សគម្ពីរដែលបានចាកចេញពីអង្គការបន្ទាប់ពីខ្ញុំបានជួយពួកគេរហូតដល់ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក។ ខ្ញុំមានការខកចិត្ត ប៉ុន្តែការនិយាយថា 'ខ្ញុំបានបាត់បង់អ្វីៗទាំងអស់នៅក្នុងភ្លើង ហើយត្រូវបានសង្គ្រោះដោយខ្លួនខ្ញុំទទេ' វានឹងជាការពង្រីកវិធីប្រៀបធៀបហួសពីចំណុចបំបែក។ ប្រាកដណាស់ នេះមិនមែនជាអ្វីដែលសាវ័កកំពុងសំដៅទៅលើនោះទេ។

ដូច្នេះថ្ងៃនេះ ខ្ញុំមានមិត្តម្នាក់ ដែលជាអតីត JW នាំយកខគម្ពីរនេះមកចាប់អារម្មណ៍ ហើយយើងបានពិភាក្សាវាឡើងវិញ ដោយព្យាយាមបង្កើតគំនិតវា ដោយព្យាយាមយកគំនិតចាស់ ដែលបង្កប់ចេញពីខួរក្បាលរួមរបស់យើង។ ឥឡូវនេះ យើងកំពុងគិតដោយខ្លួនឯង យើងអាចឃើញថារបៀបដែលប៉មយាមធ្វើឱ្យយល់អំពី កូរិនថូសទី១ ៣:១៥ គឺគ្រាន់តែជាការបម្រើខ្លួនឯងដោយចំអកប៉ុណ្ណោះ។

តែបេះដូង! សកម្មពលបរិសុទ្ធដឹកនាំយើងទៅរកការពិតទាំងអស់ ដូចព្រះយេស៊ូបានសន្យាដែរ។ គាត់​ក៏​បាន​និយាយ​ថា ការ​ពិត​ក៏​នឹង​ដោះលែង​យើង​ដែរ។

 “ប្រសិនបើអ្នកបន្តនៅក្នុងពាក្យរបស់ខ្ញុំ នោះអ្នកពិតជាសិស្សរបស់ខ្ញុំ។ ពេល​នោះ អ្នក​នឹង​ដឹង​សេចក្ដី​ពិត ហើយ​សេចក្ដី​ពិត​នឹង​ដោះលែង​អ្នក»។ (យ៉ូហាន ៨:៣១)។

 ទំនេរពីអ្វី? ដោះលែងពីទាសភាពរបស់យើងចំពោះអំពើបាប សេចក្តីស្លាប់ ហើយបាទ ក៏ជាសាសនាមិនពិតដែរ។ យ៉ូហាន​ប្រាប់​យើង​ដូច​គ្នា។ តាមពិត ការគិតអំពីសេរីភាពរបស់យើងនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ គាត់បានសរសេរថា:

 "ខ្ញុំកំពុងសរសេរដើម្បីព្រមានអ្នកអំពីមនុស្សទាំងនោះដែលបំភាន់អ្នក។ ប៉ុន្តែព្រះគ្រីស្ទបានប្រទានពរអ្នកដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ ឥឡូវនេះ ព្រះវិញ្ញាណគង់នៅក្នុងអ្នក ហើយអ្នកមិនត្រូវការគ្រូណាមួយឡើយ។ ព្រះវិញ្ញាណ​ពិត ហើយ​បង្រៀន​អ្នក​រាល់​គ្នា ដូច្នេះ ចូរ​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​មួយ​នឹង​ព្រះ​គ្រីស្ទ ដូច​ព្រះ​វិញ្ញាណ​បាន​បង្រៀន​អ្នក​ឲ្យ​ធ្វើ។ យ៉ូហានទី ១ ១: ៩ ។ 

 គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍។ ចននិយាយថា យើង អ្នក និងខ្ញុំ មិនត្រូវការគ្រូទេ។ ប៉ុន្តែ ប៉ូល​បាន​សរសេរ​ទៅ​កាន់​ពួក​អេភេសូរ​ថា៖

« ហើយ​ទ្រង់ [ ព្រះគ្រីស្ទ ] បាន​ប្រទាន​ដល់​អ្នក​ខ្លះ​ឲ្យ​ធ្វើ​ជា​សាវក និង​ជា​ព្យាការី ខ្លះ​ជា​អ្នកផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ និង​អ្នក​គង្វាល និង​ជា​គ្រូ​ខ្លះ ដល់​ភាព​ឥតខ្ចោះ​នៃ​ពួកបរិសុទ្ធ​សម្រាប់​កិច្ចការ​បម្រើ សម្រាប់ការ​ស្ថាបនា​ព្រះកាយ​នៃ​ព្រះគ្រីស្ទ… » (អេភេសូរ 4:11, 12 Beean Literal Bible)

 យើងជឿថានេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ ដូច្នេះយើងមិនស្វែងរកភាពផ្ទុយគ្នានោះទេ ប៉ុន្តែជាជាងដើម្បីដោះស្រាយភាពផ្ទុយគ្នាជាក់ស្តែង។ ប្រហែលជានៅពេលនេះ ខ្ញុំកំពុងបង្រៀនអ្នកនូវអ្វីដែលអ្នកមិនដឹង។ ប៉ុន្តែ​បន្ទាប់​មក អ្នក​ខ្លះ​នឹង​បញ្ចេញ​មតិ ហើយ​បញ្ចប់​ការ​បង្រៀន​ខ្ញុំ​នូវ​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​មិន​បាន​ដឹង។ ដូច្នេះ យើងទាំងអស់គ្នាបង្រៀនគ្នាទៅវិញទៅមក។ យើងទាំងអស់គ្នាចិញ្ចឹមគ្នាទៅវិញទៅមក ដែលជាអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានសំដៅដល់នៅម៉ាថាយ 24:45 នៅពេលដែលទ្រង់មានបន្ទូលអំពីអ្នកបំរើដ៏ស្មោះត្រង់ និងចេះពិចារណាដែលបានផ្តល់អាហារដល់គ្រួសារអ្នកបំរើរបស់ចៅហ្វាយ។

 ដូច្នេះ សាវ័ក​យ៉ូហាន​មិន​បាន​ចេញ​ច្បាប់​ហាម​ឃាត់​យើង​បង្រៀន​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក​ទេ ប៉ុន្តែ​គាត់​កំពុង​តែ​ប្រាប់​យើង​ថា យើង​មិន​ត្រូវ​ការ​បុរស​ប្រាប់​យើង​ពី​អ្វី​ដែល​ត្រូវ និង​អ្វី​ខុស អ្វី​ដែល​មិន​ពិត និង​អ្វី​ដែល​ពិត។

 បុរស និងស្ត្រីអាច ហើយនឹងបង្រៀនអ្នកដទៃអំពីការយល់ដឹងរបស់ពួកគេអំពីបទគម្ពីរ ហើយពួកគេប្រហែលជាជឿថា វាគឺជាវិញ្ញាណរបស់ព្រះ ដែលបានដឹកនាំពួកគេទៅរកការយល់ដឹងនោះ ហើយប្រហែលជាវាជា ប៉ុន្តែនៅទីបញ្ចប់ យើងមិនជឿអ្វីមួយទេ ដោយសារមាននរណាម្នាក់ប្រាប់យើងអំពីវា គឺដូច្នេះ។ សាវ័ក​យ៉ូហាន​ប្រាប់​យើង​ថា យើង​«​មិន​ត្រូវ​ការ​គ្រូ​ណា​ម្នាក់​ឡើយ​»។ វិញ្ញាណនៅក្នុងខ្លួនយើង នឹងដឹកនាំយើងទៅរកសេចក្តីពិត ហើយនឹងវាយតម្លៃនូវអ្វីដែលបានឮ ដូច្នេះយើងក៏អាចកំណត់អត្តសញ្ញាណអ្វីដែលមិនពិតផងដែរ។

 ខ្ញុំ​និយាយ​ទាំង​អស់​នេះ​ដោយ​សារ​ខ្ញុំ​មិន​ចង់​ធ្វើ​ដូច​គ្រូ​អធិប្បាយ​និង​គ្រូ​ដែល​និយាយ​ថា​៖ ​«​ព្រះ​វិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​បើក​សម្ដែង​រឿង​នេះ​ដល់​ខ្ញុំ​»។ ពី​ព្រោះ​នោះ​នឹង​មាន​ន័យ​ថា​អ្នក​បាន​កាន់​តែ​ជឿ​នូវ​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​និយាយ​ពី​ព្រោះ​ប្រសិន​បើ​អ្នក​មិន​នោះ​ទេ​អ្នក​នឹង​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​។ ទេ វិញ្ញាណធ្វើការតាមរយៈយើងទាំងអស់គ្នា។ ដូច្នេះ ប្រសិនបើខ្ញុំបានរកឃើញការពិតខ្លះដែលវិញ្ញាណនាំខ្ញុំទៅ ហើយខ្ញុំចែករំលែកការរកឃើញនោះជាមួយអ្នកដទៃ នោះគឺជាវិញ្ញាណដែលនឹងនាំពួកគេទៅរកការពិតដូចគ្នា ឬនឹងបង្ហាញពួកគេថាខ្ញុំខុស ហើយត្រូវ។ ខ្ញុំ ដូច្នេះ ដូច​ជា​ព្រះគម្ពីរ​បាន​ចែង​ថា ដែក​ធ្វើ​ឲ្យ​ដែក​មុត ហើយ​យើង​ទាំង​ពីរ​ត្រូវ​មុត ហើយ​នាំ​ទៅ​រក​សេចក្ដី​ពិត។

 ជាមួយនឹងអ្វីទាំងអស់នៅក្នុងចិត្ត, នេះគឺជាអ្វីដែលខ្ញុំជឿថាវិញ្ញាណបាននាំឱ្យខ្ញុំយល់ទាក់ទងនឹងអត្ថន័យនៃ 1 កូរិនថូសទី 3: 11-15 ។

ដូចដែលគួរតែជាផ្លូវរបស់យើងជានិច្ច យើងចាប់ផ្តើមជាមួយបរិបទ។ ប៉ុលកំពុងប្រើពាក្យប្រៀបធៀបពីរនៅទីនេះ៖ គាត់ចាប់ផ្តើមចេញពីខទី 6 នៃ 1 កូរិនថូស 3 ដោយប្រើពាក្យប្រៀបធៀបនៃវាលដែលស្ថិតនៅក្រោមការដាំដុះ។

ខ្ញុំ​បាន​ដាំ អាប៉ូឡូស​ស្រោច​ទឹក ប៉ុន្តែ​ព្រះ​បាន​បង្ក​ឲ្យ​មាន​ការលូតលាស់។ ( កូរិនថូសទី១ ៣:៦ )

ប៉ុន្តែ​នៅ​ក្នុង ខទី 10 គាត់​បាន​ប្តូរ​ទៅ​ពាក្យ​ប្រៀបធៀប​មួយ​ទៀត​គឺ​ថា​អគារ​មួយ។ អគារ​នេះ​ជា​ប្រាសាទ​របស់​ព្រះ។

តើ​អ្នក​មិន​ដឹង​ថា​អ្នក​ជា​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ​របស់​ព្រះ ហើយ​ថា​ព្រះវិញ្ញាណ​នៃ​ព្រះ​សណ្ឋិត​ក្នុង​អ្នក​ឬ? ( កូរិនថូសទី១ ៣:១៦ )

គ្រឹះ​នៃ​អគារ​គឺ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

ពី​ព្រោះ​គ្មាន​អ្នក​ណា​អាច​ចាក់​គ្រឹះ​បាន​ក្រៅ​ពី​គ្រឹះ​ដែល​បាន​ដាក់​រួច​ហើយ​នោះ​គឺ​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ។ ( កូរិនថូសទី១ ៣:១១ )

មិនអីទេ គ្រឹះគឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយអាគារគឺជាព្រះវិហាររបស់ព្រះ ហើយព្រះវិហាររបស់ព្រះគឺជាក្រុមជំនុំគ្រីស្ទានដែលបង្កើតឡើងដោយកូនរបស់ព្រះ។ យើងរួមគ្នាជាព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ ប៉ុន្តែយើងជាធាតុផ្សំនៅក្នុងព្រះវិហារនោះ ដែលប្រមូលផ្តុំគ្នាបង្កើតរចនាសម្ព័ន្ធ។ អំពីរឿងនេះ យើងអាននៅក្នុងវិវរណៈ៖

អ្នកដែលយកឈ្នះ ខ្ញុំនឹងធ្វើសសរស្តម្ភ ក្នុង​ព្រះវិហារ​នៃ​ព្រះ​នៃ​ខ្ញុំ ហើយ​ទ្រង់​នឹង​មិន​ចាក​ចេញ​ពី​វា​ទៀត​ឡើយ។ ទូលបង្គំ​នឹង​សរសេរ​ព្រះនាម​នៃ​ព្រះ​នៃ​ទូលបង្គំ និង​ឈ្មោះ​ក្រុង​នៃ​ព្រះ​នៃ​ទូលបង្គំ (ក្រុង​យេរូសាឡឹម​ថ្មី​ដែល​ចុះ​មក​ពី​ស្ថានសួគ៌​មក​ពី​ព្រះ​នៃ​ទូលបង្គំ) និង​ឈ្មោះ​ថ្មី​របស់​ទូលបង្គំ។ (វិវរណៈ ៣:១២)

នៅពេលប៉ូលសរសេរថា "ប្រសិនបើនរណាម្នាក់សង់នៅលើគ្រឹះនេះ" ចុះយ៉ាងណាបើគាត់មិននិយាយអំពីការបន្ថែមលើអគារដោយការធ្វើឱ្យអ្នកប្រែចិត្តជឿទេ ប៉ុន្តែសំដៅទៅលើអ្នក ឬខ្ញុំជាពិសេសនោះ? ចុះ​បើ​អ្វី​ដែល​យើង​កំពុង​សាង​សង់ គ្រឹះ​ដែល​ជា​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ជា​បុគ្គល​គ្រីស្ទាន​របស់​យើង? ភាពខាងវិញ្ញាណរបស់យើង។

ពេលខ្ញុំជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា ខ្ញុំបានជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំ​កំពុង​កសាង​បុគ្គលិក​លក្ខណៈ​ខាង​វិញ្ញាណ​របស់​ខ្ញុំ​នៅ​លើ​គ្រឹះ​នៃ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ ខ្ញុំមិនព្យាយាមធ្វើដូច Mohammad ឬព្រះពុទ្ធ ឬព្រះសិវៈទេ។ ខ្ញុំ​កំពុង​ព្យាយាម​យក​តម្រាប់​តាម​ព្រះរាជបុត្រា​នៃ​ព្រះ គឺ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ ប៉ុន្តែ​សម្ភារ​ដែល​ខ្ញុំ​កំពុង​ប្រើ​គឺ​យក​ពី​សៀវភៅ​បោះពុម្ព​របស់​អង្គការ​ប៉មយាម។ ខ្ញុំសង់ដោយឈើ ស្មៅ និងចំបើង មិនមែនមាស ប្រាក់ និងត្បូងមានតម្លៃទេ។ ឈើ ស្មៅ ចំបើង មិនមានតម្លៃដូចមាស ប្រាក់ និងត្បូងមានតម្លៃទេ? ប៉ុន្តែមានភាពខុសគ្នាមួយទៀតរវាងក្រុមទាំងពីរនេះ។ ឈើ ស្មៅ និងចំបើងអាចឆេះបាន។ ដាក់ពួកវានៅក្នុងភ្លើងហើយដុត។ ពួកគេបានទៅ។ ប៉ុន្តែមាស ប្រាក់ និងត្បូងមានតម្លៃនឹងរួចផុតពីភ្លើង។

តើយើងកំពុងនិយាយអំពីភ្លើងអ្វី? វាច្បាស់ណាស់សម្រាប់ខ្ញុំ នៅពេលដែលខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំ ឬផ្ទុយទៅវិញ ភាពខាងវិញ្ញាណរបស់ខ្ញុំ គឺជាការងារសាងសង់នៅក្នុងសំណួរ។ សូមអានឡើងវិញនូវអ្វីដែលប៉ុលនិយាយជាមួយនឹងទស្សនៈនោះ ហើយមើលថាតើពាក្យចុងក្រោយរបស់គាត់ឥឡូវនេះមានន័យឬអត់។

បើអ្នកណាសង់គ្រឹះនេះ ដោយប្រើមាស ប្រាក់ ត្បូងមានតម្លៃ ឈើ ស្មៅ ឬចំបើង ស្នាដៃរបស់គាត់នឹងបង្ហាញឱ្យឃើញ ពីព្រោះថ្ងៃនឹងនាំវាមក។ វានឹងត្រូវបានបង្ហាញដោយភ្លើងហើយភ្លើងនឹងបញ្ជាក់ពីគុណភាពនៃការងាររបស់មនុស្សម្នាក់ៗ។ ប្រសិន​បើ​អ្វី​ដែល​គាត់​បាន​សាង​នោះ​នៅ​រស់ គាត់​នឹង​ទទួល​បាន​រង្វាន់។ ប្រសិនបើវាឆេះ គាត់នឹងបាត់បង់ ខ្លួន​គាត់​នឹង​ត្រូវ​បាន​សង្គ្រោះ ប៉ុន្តែ​គ្រាន់​តែ​ដូច​ជា​ឆ្លង​កាត់​ភ្លើង។ (កូរិនថូសទី១ ៣:១២-១៥)

ខ្ញុំបានសាងសង់នៅលើគ្រឹះនៃព្រះគ្រីស្ទ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានប្រើសម្ភារៈដែលអាចឆេះបាន។ បន្ទាប់​មក បន្ទាប់​ពី​ការ​សាង​សង់​អស់​រយៈ​ពេល​សែសិប​ឆ្នាំ ការ​ធ្វើ​តេស្ត​ដ៏​សាហាវ​បាន​មក។ ខ្ញុំ​បាន​ដឹង​ថា​អគារ​របស់​ខ្ញុំ​ត្រូវ​បាន​ធ្វើ​ពី​វត្ថុ​ធាតុ​ងាយ​ឆេះ។ អ្វីៗទាំងអស់ដែលខ្ញុំបានសាងពេញមួយជីវិតរបស់ខ្ញុំក្នុងនាមជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាម្នាក់ត្រូវបានបាត់បង់។ ទៅ។ ខ្ញុំបានទទួលរងការបាត់បង់។ ការបាត់បង់ស្ទើរតែគ្រប់អ្វីៗទាំងអស់ដែលខ្ញុំធ្លាប់ស្រឡាញ់ដល់ចំណុចនោះ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​បាន​ត្រូវ​បាន​សង្គ្រោះ “ដូច​ជា​ឆ្លង​កាត់​ភ្លើង”។ ឥឡូវ​នេះ​ខ្ញុំ​ចាប់​ផ្ដើម​សាងសង់​ឡើង​វិញ ប៉ុន្តែ​លើក​នេះ​ប្រើ​សម្ភារ​សំណង់​ត្រឹមត្រូវ។

ខ្ញុំ​គិត​ថា​ខគម្ពីរ​ទាំង​នេះ​អាច​ផ្តល់​នូវ​ការ​លួង​លោម​ដល់​អតីត​សមាជិក​ព្រឹទ្ធសភា​នៅ​ពេល​ដែល​ពួក​គេ​ចេញ​ពី​អង្គការ​សាក្សី​ព្រះ​យេហូវ៉ា។ ខ្ញុំមិននិយាយថាការយល់ដឹងរបស់ខ្ញុំត្រឹមត្រូវនោះទេ។ វិនិច្ឆ័យសម្រាប់ខ្លួនអ្នក។ ប៉ុន្តែ​រឿង​មួយ​ទៀត​ដែល​យើង​អាច​យក​ចេញ​ពី​វគ្គ​នេះ​គឺ​ថា ប៉ុល​កំពុង​ដាស់តឿន​ពួក​គ្រីស្ទាន​កុំ​ឲ្យ​ដើរ​តាម​មនុស្ស។ ទាំងមុនវគ្គដែលយើងបានពិចារណា និងក្រោយមកផងដែរ នៅក្នុងការបិទ ប៉ុលបានលើកឡើងនូវចំណុចដែលថា យើងមិនត្រូវដើរតាមបុរសឡើយ។

តើអាប៉ូឡូសជាអ្វី? ហើយប៉ុលជាអ្វី? ពួក​គេ​ជា​អ្នក​បម្រើ​តាម​រយៈ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែល​បាន​ជឿ ដូច​ជា​ព្រះ​អម្ចាស់​បាន​ចាត់​ទុក​តួនាទី​នីមួយៗ​របស់​គាត់។ ខ្ញុំ​បាន​ដាំ​គ្រាប់ពូជ ហើយ​អាប៉ូឡូស​បាន​ស្រោច​ទឹក ប៉ុន្តែ​ព្រះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​វា​ដុះ​ឡើង។ ដូច្នេះ មិន​ថា​អ្នក​ដាំ ឬ​អ្នក​ស្រោច​ទឹក​នោះ​ជា​អ្វី​ឡើយ គឺ​មាន​តែ​ព្រះ​ទេ ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្វីៗ​រីក​ចម្រើន។ ( កូរិនថូសទី១ ៣:៥-៧ )

កុំអោយនរណាម្នាក់បញ្ឆោតខ្លួនឯង។ ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែល​គិត​ថា​ខ្លួន​មាន​ប្រាជ្ញា​ក្នុង​សម័យ​នេះ អ្នក​នោះ​គួរ​ក្លាយ​ទៅ​ជា​មនុស្ស​ល្ងង់ ដើម្បី​ឲ្យ​ក្លាយ​ជា​អ្នក​មាន​ប្រាជ្ញា។ ដ្បិត​ប្រាជ្ញា​របស់​លោកីយ៍​នេះ​ជា​ភាព​ល្ងង់​ខ្លៅ​នៅ​ចំពោះ​ព្រះ​នេត្រ​របស់​ព្រះ។ ដូច​មាន​ចែង​ទុក​មក​ថា​៖ ​«​គាត់​ចាប់​អ្នក​ប្រាជ្ញ​ដោយ​ល្បិច​កល​របស់​គេ»។ ហើយ​ជា​ថ្មី​ម្តង​ទៀត « ព្រះអម្ចាស់​ជ្រាប​ថា​គំនិត​របស់​អ្នក​ប្រាជ្ញ​គឺ​គ្មាន​ប្រយោជន៍​ឡើយ » ។ ដូច្នេះ ចូរ​ឈប់​អួត​ពី​មនុស្ស​ប្រុស​ទៅ។ អ្វីៗទាំងអស់សុទ្ធតែជារបស់អ្នក មិនថាប៉ុល ឬអប៉ូឡូស ឬកេផាស ពិភពលោក ឬជីវិត ឬសេចក្ដីស្លាប់ ឬបច្ចុប្បន្ន ឬអនាគត។ ពួកគេទាំងអស់ជាកម្មសិទ្ធិរបស់អ្នក ហើយអ្នកជាកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ហើយព្រះគ្រីស្ទជារបស់ព្រះ។ (កូរិនថូសទី១ ៣:១៨-២៣)

អ្វី​ដែល​ប៉ុល​ព្រួយ​បារម្ភ​គឺ​ថា កូរិនថូស​ទាំង​នេះ​មិន​បាន​សង់​នៅ​លើ​គ្រឹះ​នៃ​ព្រះ​គ្រីស្ទ​ទៀត​ទេ។ ពួក​គេ​បាន​សាង​សង់​នៅ​លើ​គ្រឹះ​នៃ​មនុស្ស ហើយ​ក្លាយ​ជា​អ្នក​ដើរ​តាម​មនុស្ស។

ហើយឥឡូវនេះ យើងមករកពាក្យពេចន៍របស់ប៉ូលដែលបំផ្លិចបំផ្លាញ ហើយងាយនឹងនឹក។ នៅពេលដែលគាត់និយាយអំពីការងារ ការសាងសង់ ឬអគារដែលសាងសង់ដោយបុគ្គលម្នាក់ៗត្រូវបានឆេះដោយភ្លើង គាត់គ្រាន់តែសំដៅទៅលើអគារទាំងនោះដែលឈរនៅលើគ្រឹះដែលជាព្រះគ្រីស្ទប៉ុណ្ណោះ។ ទ្រង់​ធានា​ដល់​យើង​ថា ប្រសិនបើ​យើង​សាងសង់​ដោយ​ប្រើ​សម្ភារៈ​សំណង់​ល្អ​នៅលើ​គ្រឹះ​នេះ គឺ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះ​យើង​អាច​ទប់ទល់​នឹង​ភ្លើង​បាន ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រសិនបើយើងសាងសង់ដោយសម្ភារៈសំណង់មិនល្អនៅលើគ្រឹះនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ការងាររបស់យើងនឹងឆេះ ប៉ុន្តែយើងនឹងនៅតែត្រូវបានសង្គ្រោះ។ តើអ្នកឃើញភាគបែងរួមទេ? ដោយមិនគិតពីសម្ភារៈសំណង់ដែលបានប្រើ យើងនឹងបានសង្រ្គោះ ប្រសិនបើយើងសាងសង់នៅលើគ្រឹះនៃព្រះគ្រីស្ទ។ ប៉ុន្តែចុះយ៉ាងណាបើយើងមិនបានសាងសង់នៅលើគ្រឹះនោះ? ចុះបើគ្រឹះរបស់យើងខុសគ្នា? ចុះ​បើ​យើង​បង្កើត​ជំនឿ​របស់​យើង​លើ​ការ​បង្រៀន​របស់​បុរស ឬ​អង្គការ​មួយ? ចុះ​បើ​យើង​ស្រឡាញ់​សេចក្ដី​ពិត​នៃ​ក្រុមជំនុំ ឬ​អង្គការ​ជា​ជាង​ស្រឡាញ់​សេចក្ដី​ពិត​នៃ​ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះ​វិញ? សាក្សីជាទូទៅប្រាប់គ្នាទៅវិញទៅមកថាពួកគេស្ថិតនៅក្នុងការពិត ប៉ុន្តែពួកគេមិនមានន័យថានៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទទេ ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញ ការនៅក្នុងការពិតមានន័យថានៅក្នុងអង្គការ។

អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​រៀប​នឹង​និយាយ​បន្ទាប់​អនុវត្ត​ចំពោះ​សាសនា​គ្រិស្ត​សាសនា​ដែល​មាន​ការ​រៀបចំ​ជា​ច្រើន​នៅ​ទីនោះ ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​នឹង​ប្រើ​សាសនា​ដែល​ខ្ញុំ​ស្គាល់​បំផុត​ជា​ឧទាហរណ៍។ សូម​និយាយ​ថា​មាន​ក្មេង​ជំទង់​ម្នាក់​ដែល​បាន​ចិញ្ចឹម​តាំង​ពី​តូច​មក​ជា​សាក្សី​ព្រះ​យេហូវ៉ា។ យុវជនម្នាក់នេះជឿលើការបង្រៀនដែលចេញមកពីសៀវភៅទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ហើយចាប់ផ្តើមត្រួសត្រាយពេលចេញពីវិទ្យាល័យ ដោយចំណាយពេល 100 ម៉ោងក្នុងមួយខែដើម្បីធ្វើកិច្ចបម្រើផ្សាយពេញពេល (យើងត្រលប់មកវិញពីរបីឆ្នាំ)។ គាត់​បាន​ឈាន​ទៅ​មុខ ហើយ​ក្លាយ​ជា​អ្នក​ត្រួស​ត្រាយ​ពិសេស ដែល​ត្រូវ​បាន​ចាត់​ឲ្យ​ទៅ​តំបន់​ដាច់​ស្រយាល​មួយ។ ថ្ងៃមួយ គាត់មានអារម្មណ៍ពិសេស ហើយជឿថាគាត់ត្រូវបានហៅដោយព្រះ ឱ្យធ្វើជាអ្នកចាក់ប្រេងតាំងម្នាក់។ គាត់ចាប់ផ្តើមទទួលយកវត្ថុតំណាង ប៉ុន្តែមិនដែលចំអកអ្វីទាំងអស់ដែលអង្គការធ្វើ ឬបង្រៀននោះទេ។ គាត់ត្រូវបានគេកត់សម្គាល់ ហើយត្រូវបានតែងតាំងជាអ្នកត្រួតពិនិត្យប្រចាំមណ្ឌល ហើយគាត់គោរពតាមការណែនាំទាំងអស់ដែលចេញមកពីការិយាល័យសាខា។ គាត់ធានាថាអ្នកប្រឆាំងត្រូវបានដោះស្រាយដើម្បីរក្សាក្រុមជំនុំឱ្យស្អាតស្អំ។ គាត់ធ្វើការដើម្បីការពារឈ្មោះរបស់អង្គការ នៅពេលដែលករណីរំលោភបំពានផ្លូវភេទលើកុមារមកដល់ផ្លូវរបស់គាត់។ នៅទីបំផុត គាត់ត្រូវបានអញ្ជើញឱ្យទៅបេតអែល។ បន្ទាប់ពីដាក់ឱ្យគាត់ឆ្លងកាត់ដំណើរការចម្រោះតាមស្តង់ដារ គាត់ត្រូវបានចាត់ឱ្យទៅធ្វើតេស្តពិតប្រាកដនៃកំហុសរបស់ស្ថាប័ន៖ តុសេវាកម្ម។ នៅទីនោះគាត់ត្រូវបានលាតត្រដាងជាមួយនឹងអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលចូលមកក្នុងសាខា។ នេះ​នឹង​រួម​បញ្ចូល​សំបុត្រ​ពី​ស្មរបន្ទាល់​ដែល​ស្រឡាញ់​សេចក្ដី​ពិត ដែល​បាន​រក​ឃើញ​ភ័ស្តុតាង​គម្ពីរ​ដែល​ផ្ទុយ​នឹង​ការ​បង្រៀន​ស្នូល​មួយ​ចំនួន​របស់​អង្គការ។ ដោយសារគោលការណ៍របស់ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមគឺឆ្លើយគ្រប់សំបុត្រ គាត់បានឆ្លើយតបជាមួយនឹងការឆ្លើយតបជាស្ដង់ដារនៃការរៀបចំឡើងវិញនូវទីតាំងរបស់អង្គការ ដោយមានកថាខណ្ឌបន្ថែមដែលណែនាំអ្នកដែលមានការសង្ស័យឱ្យទុកចិត្តលើប៉ុស្តិ៍ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានជ្រើសរើស មិនរត់ទៅមុខ ហើយរង់ចាំព្រះយេហូវ៉ា។ គាត់នៅតែមិនប៉ះពាល់នឹងភស្តុតាងឆ្លងកាត់តុរបស់គាត់ជាប្រចាំ ហើយបន្ទាប់ពីពេលខ្លះ ដោយសារគាត់ជាអ្នកចាក់ប្រេងតាំង គាត់ត្រូវបានអញ្ជើញឱ្យចូលទៅក្នុងទីស្នាក់ការកណ្តាលពិភពលោក ដែលគាត់បន្តនៅក្នុងកន្លែងសាកល្បងនៃតុសេវាកម្ម ក្រោមការឃ្លាំមើលរបស់ គណៈអភិបាល។ នៅពេលដែលពេលវេលាត្រឹមត្រូវ គាត់ត្រូវបានតែងតាំងទៅស្ថាប័នខែសីហានោះ ហើយសន្មត់តួនាទីរបស់គាត់ជា Guardians of Doctrine ។ ត្រង់​ចំណុច​នេះ គាត់​មើល​ឃើញ​អ្វី​គ្រប់​យ៉ាង​ដែល​អង្គការ​ធ្វើ ដឹង​គ្រប់​យ៉ាង​អំពី​អង្គការ។

ប្រសិនបើបុគ្គលនេះបានសង់នៅលើគ្រឹះនៃព្រះគ្រីស្ទ នោះនៅកន្លែងណាមួយនៅតាមផ្លូវ មិនថាពេលគាត់ជាអ្នកត្រួសត្រាយ ឬពេលគាត់កំពុងបម្រើជាអ្នកត្រួតពិនិត្យប្រចាំមណ្ឌល ឬពេលដែលគាត់ជាលើកដំបូងនៅលើតុបម្រើ ឬសូម្បីតែពេលដែលគាត់ត្រូវបានតែងតាំងថ្មី។ គណៈអភិបាល នៅកន្លែងខ្លះតាមផ្លូវ គាត់នឹងត្រូវឆ្លងកាត់ការសាកល្បងដ៏កាចសាហាវនោះ ដែលប៉ុលបាននិយាយ។ ប៉ុន្តែ​ជា​ថ្មី​ម្តង​ទៀត លុះត្រា​តែ​គាត់​បាន​សង់​នៅ​លើ​គ្រឹះ​នៃ​ព្រះ​គ្រីស្ទ។

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ​មាន​បន្ទូល​ប្រាប់​យើង​ថា​៖ «​ខ្ញុំ​ជា​ផ្លូវ ជា​សេចក្តីពិត និង​ជា​ជីវិត ។ គ្មាន​អ្នក​ណា​មក​ឯ​ព្រះ​វរបិតា​ឡើយ លើក​លែង​តែ​តាម​រយៈ​ខ្ញុំ»។ (យ៉ូហាន ១៤:៦)

ប្រសិនបើ​បុរស​ដែល​យើង​កំពុង​សំដៅ​ទៅ​ក្នុង​រឿង​ប្រៀប​ប្រដូច​របស់​យើង​ជឿ​ថា​អង្គការ​គឺ​ជា “សេចក្តី​ពិត ផ្លូវ និង​ជីវិត” នោះ​គាត់​បាន​សាង​សង់​លើ​គ្រឹះ​ខុស​ដែល​ជា​គ្រឹះ​នៃ​មនុស្ស។ គាត់នឹងមិនឆ្លងកាត់ភ្លើងដែលប៉ូលបាននិយាយនោះទេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រសិនបើទីបំផុតគាត់ជឿថាមានតែព្រះយេស៊ូវជាសេចក្តីពិត ជាផ្លូវ និងជាជីវិត នោះគាត់នឹងឆ្លងកាត់ភ្លើងនោះ ពីព្រោះភ្លើងនោះត្រូវបានបម្រុងទុកសម្រាប់អ្នកដែលបានសាងសង់នៅលើគ្រឹះនោះ ហើយគាត់នឹងបាត់បង់អ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលគាត់បានធ្វើការយ៉ាងលំបាក។ ដើម្បីស្ថាបនា ប៉ុន្តែគាត់ផ្ទាល់នឹងបានសង្រ្គោះ។

ខ្ញុំជឿថានេះជាអ្វីដែលបងប្រុសរបស់យើង Raymond Franz បានឆ្លងកាត់។

វាគួរឱ្យសោកស្តាយណាស់ដែលនិយាយ ប៉ុន្តែស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាជាមធ្យមមិនបានសាងសង់លើគ្រឹះដែលជាព្រះគ្រីស្ទទេ។ ការសាកល្បងដ៏ល្អមួយគឺការសួរម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគេថាតើពួកគេនឹងគោរពតាមការណែនាំក្នុងព្រះគម្ពីរពីព្រះគ្រីស្ទ ឬការណែនាំពីគណៈអភិបាល ប្រសិនបើពួកគេទាំងពីរមិនយល់ព្រមទាំងស្រុង។ វា​នឹង​ជា​ស្មរបន្ទាល់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ដ៏​ចម្លែក​ដែល​នឹង​រើស​យក​ព្រះ​យេស៊ូ​ជា​គណៈ​អភិបាល។ ប្រសិនបើអ្នកនៅតែជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា ហើយមានអារម្មណ៍ថាអ្នកកំពុងឆ្លងកាត់ការសាកល្បងដ៏ក្ដៅគគុក នៅពេលអ្នកភ្ញាក់ដឹងខ្លួនពីការពិតនៃការបង្រៀនមិនពិត និងការលាក់ពុតរបស់អង្គការ ចូរយកចិត្ដទុកដាក់។ ប្រសិនបើអ្នកបានសាងជំនឿរបស់អ្នកលើព្រះគ្រីស្ទ នោះអ្នកនឹងមកតាមរយៈការសាកល្បងនេះហើយបានសង្រ្គោះ។ នោះគឺជាការសន្យាក្នុងគម្ពីរដល់អ្នក។

ក្នុងករណីណាក៏ដោយ នោះជារបៀបដែលខ្ញុំឃើញពាក្យរបស់ប៉ុលទៅកាន់កូរិនថូសគឺមានន័យដើម្បីអនុវត្ត។ អ្នកអាចមើលពួកវាខុសគ្នា។ សូម​ឲ្យ​វិញ្ញាណ​ដឹកនាំ​អ្នក។ សូមចាំថា បណ្តាញទំនាក់ទំនងរបស់ព្រះមិនមែនជាបុរស ឬក្រុមមនុស្សទេ ប៉ុន្តែជាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ យើង​មាន​ពាក្យ​របស់​គាត់​បាន​កត់​ទុក​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ ដូច្នេះ​យើង​គ្រាន់​តែ​ទៅ​រក​គាត់ ហើយ​ស្តាប់។ ដូច​ឪពុក​ប្រាប់​យើង​ឲ្យ​ធ្វើ. «នេះ​ជា​កូន​ប្រុស​ជា​ទី​ស្រឡាញ់​របស់​ខ្ញុំ ដែល​ខ្ញុំ​បាន​យល់​ព្រម។ ស្តាប់គាត់” ។ (ម៉ាថាយ ១៧:៥)

អរគុណសម្រាប់ការស្តាប់ និងអរគុណជាពិសេសចំពោះអ្នកដែលជួយខ្ញុំបន្តការងារនេះ។

 

 

 

 

 

 

មីលីធីវីវីឡុល។

អត្ថបទដោយមីលធីវីវីឡុល។
    14
    0
    សូមជួយផ្តល់យោបល់។x