A comment factum est sub mea Recent posts de nostra doctrina. Perspiciebam quam facile sit alios offendere nesciens, dum videndo dolorem suum minuere. Talis erat animus. Attamen me fecit altius res inspicere, praesertim meas causas in hoc foro participando.
Imprimis, si me aliquem offendi ob animadversiones quae insensibilia videntur, me paenitet.
Quod ad propositum, in predictis comment et iis, qui commentarii sententiam participent, exponam me tantum sensum meum exprimere quomodo mortem pro me considero. non est quod timeo—meam. mortem tamen aliorum illo modo non considero. Timeo amittere carorum. Si perdam meam uxorem aut familiarem , uastarim . Cognitio quod vivant in oculis Domini et quod vivant in omni sensu Verbi in futuro dolorem meum allevet, sed ad minimum. Nollem tamen illis desidero; Dolebam tamen; et certissime angi. Quare? Quia nolo eos circumire amplius. Amisissem eos. Nihil patiuntur tale detrimentum. Cum reliquos omnes vitae meae dies in hac nefanda vetere instituto desiderarem, iam viverent et si fidelem morerem, iam societatem meam communicarent.
Sicut David ad consiliarios suos, perculsus inertiae appa- reris sui pueri, “Nunc quia mortuus est, cur ego ieiunavi? Possumne illum reducere? Vado ad illum: ille autem ad me non revertetur. (2 Samuelis 12:23).
Me multum discere de Iesu et Christianismi verissimum est. Quae vero ante mentem Iesu, non commentari praesumo, sed magni inimici interitus exstirpatio, una fuit ex causis principalibus, cur ad nos missus est.
Quod quisque nostrum sentiat, maximum est momentum in vita, id futurum est valde subiectivum. Scio quosdam, qui pueris abusi sunt, et qui longius pertulit systema, quod sordidum lauandi occultare studiosius videbatur, quam in vulnerabilibus membris tuendis. Ad eos, pueri, abusus est rerum exitus.
Parentis autem, qui puerum amisit, qui sanguinis transfusione parci poterat, merito sentiturus est nihil esse maioris momenti.
Quod unumquodque aliter se habet, nullo modo ut de altero accipiatur inhonoratio.
Horum horroribus utrolibet per- sono tactus sum numquam, ut licet experiar, conor tantum fingere dolorem parentis, qui pepercit, si sanguis usus esset, pepercisse; vel abusus doloribus infantis et negligitur ab iis quos tutari deputavit.
Uterque enim maxime recte id, quod maxime afficitur, recte habet.
Tam multa horrenda sunt quae cottidie laedunt. Quomodo cerebrum humanum potest tolerare? Obruti sumus, et sic nosmetipsos tuemur. Quod maius est obstruimus, quam ne insanire cum dolore, desperatione et desperatione possimus. Solus Deus omnes quaestiones affligentes homines tractare potest.
quid enim me maxime adfecit, id mihi maxime futurum sit. Hoc nullo modo accipiendum est ut turbidis rebus alii sentiant maximi momenti.
Mihi, "non sanguis" doctrina est pars magnae maioris quaestionis. Non est mihi modus cognoscendi quot pueri et adulti ob hanc doctrinam praemature mortui sint, sed quaelibet mors ab hominibus Dei verbo miscentibus inducitur ut parvulis Iesu despectus decipiat. Quod me ad maiorem gradum attinet, non tantum milia sed milia vitarum potentialiter amissa sunt.
Iesus autem dixit: “Vae vobis, scribae et Pharisaei, hypocritae! quia mare et aridam terram ad unum proselytum transgrederis, et cum fit unum, facias ei subiectum Ge·hen′na duplo quantum ad te. 23:15
Nostra cultus praecepta sicut Pharisaeorum facta est. Egregium exemplum est doctrina "Non sanguis". Articuli amplos habemus definientes, utra ratio medicinae sit acceptabilis et quae non sit; qua parte sanguinis licitum est et quod non est. Etiam ratio iudicialia hominibus imponimus, quae eos cogunt contra amorem Christi agere. Necessitas inter Filium et Patrem caelestem exuimus, quod Iesus descendit ut nobis patefaciat. Quae quidem omnis falsitas discipulis nostris docetur ut debito modo Deo placendi, sicut et pharisaei cum discipulis suis. Tales nos similes gehennae bis tantum subditos facimus quantum nos? Non loquimur de morte unde est hic resurrectio. Hoc semel et per totum. Horreo cogitare quid in scala globali simus facere.
Hic locus est, quod maxime interest me, quod agitur de potentia vitae in millions. Poena offensionis parvulorum molaris est circa collum et in caerula maris praeceps iactatur. Matth.
Cum igitur de rebus quae magis me curae essent loquerer, minime laborans sum aliorum calamitatem et dolorem. Iustum est ut videam potentiam ad patiendum maiore magnitudine.
Quid vis ut faciam? Hoc forum instrumentum ad altiorem Bibliorum studium incepit, sed aliud factum est - minima vox in vasto oceano. Aliquando sentio sicut sumus in prora ingens oceani liner tendentis ad iceberg. Clamamus monitionem, sed nemo audit nec audit.

Meleti Vivlon

Per vasa Meleti Vivlon.
    16
    0
    An diligite cogitationes, placere comment.x