Unë kam lexuar Shtatorin 1, 2012 kullë vrojtimi nën "A kujdeset Zoti për gratë?" Anshtë një artikull i shkëlqyeshëm. Artikulli shpjegon shumë mbrojtje që gratë gëzonin sipas ligjit të mozaikut. Ai tregon gjithashtu se si korrupsioni në atë kuptim i hyrë në shekullin e tetë pes Krishterimi do të rikthente vendin e duhur për gratë, por nuk u desh shumë që filozofia greke të ushtronte përsëri ndikimin e saj. Sigurisht, e gjithë kjo është në përmbushje të shpalljes profetike të Jehovait se mëkati fillestar do të rezultojë në dominimin e grave nga burrat.
Sigurisht, në organizatën e Jehovait ne përpiqemi të kthehemi në standardin origjinal që kishte Jehovai në lidhje me marrëdhëniet midis burrave dhe grave. Sidoqoftë, është shumë e vështirë të shmangen efektet e të gjithë ndikimit të jashtëm në të menduarit dhe arsyetimin tonë. Paragjykimet mund dhe zvarriten në mënyrë delikate, shpesh pa qenë më pak të vetëdijshëm se po veprojmë në një mënyrë që shfaq një paragjykim gjinor të pambështetur nga Shkrimet.
Si një shembull i kësaj, hidhni një sy në Depërtim vëllimi 2 i librit nën temën "Gjykatësi". Aty renditen 12 gjyqtarët meshkuj që gjykuan Izraelin gjatë periudhës së gjyqtarëve. Dikush mund të pyesë, pse Deborah nuk është përfshirë në atë listë?
Bibla është shumë e qartë se ajo ishte përdorur nga Jehovai jo vetëm si profeteshë, por edhe si gjykatëse.
(Gjyqtarët 4: 4, 5) 4 tani Debora, një profet, gruaja e Lapodothit, po gjykonte Izraelin në atë kohë të veçantë. 5 Dhe ajo ishte duke jetuar nën palmën e Debarmës midis Ra mmah dhe Beth-el në rajonin malor të E-fraim; dhe bijtë e Izraelit do të shkonin pranë saj për të gjykuar.
Ajo u përdor gjithashtu nga Zoti për të kontribuar në fjalën e frymëzuar; një pjesë e vogël e Biblës është shkruar nga ajo.
(it-1 f. 600 Deborah) Deborah dhe Barak u bashkuan në këndimin e një kënge në ditën e fitores. Një pjesë e këngës është shkruar në vetën e parë, duke treguar që Deborah ishte kompozitori i saj, pjesërisht, nëse jo në tërësinë e saj.
Me të gjitha provat e shkrimeve të shenjta, pse nuk e përfshijmë atë në listën tonë të gjykatësve? Me sa duket, arsyeja e vetme është sepse ajo nuk ishte një burrë. Pra, edhe pse Bibla e quan atë një gjykatëse, për mendjen tonë ajo kinda nuk ishte, apo e di?
Një shembull tjetër i këtij lloji të paragjykimit mund të gjendet në mënyrën se si përkthejmë versionin tonë të Biblës. Libri, E vërteta në Përkthim, Saktësi dhe Paragjykime në Përkthimet në anglisht të Testamentit të Ri nga Jason David Beduhn, e vlerëson përkthimin e Bota e Re, si më i njëanshmi nga të gjitha përkthimet kryesore që vlerëson. Falënderime të larta, me të vërtetë, që vijnë nga një burim kaq laik studiues.
Sidoqoftë, libri nuk i trajton të dhënat tona si të patëmetë në lidhje me lejimin e paragjykimeve për të ndikuar në përkthimin tonë të Shkrimit të Shenjtë. Një përjashtim i dukshëm mund të gjendet në faqen 72 të këtij libri.
«Tek Romakët 16, Pali u dërgon përshëndetje të gjithë atyre në kongregacionin e Krishterë Romak, të njohur për të personalisht. Në vargun 7, ai përshëndet Andronicus dhe Junia. Të gjithë komentuesit e hershëm të krishterë menduan se këta dy njerëz ishin një çift dhe për një arsye të mirë: "Junia" është emri i një gruaje. … Përkthyesit e NIV, NASB, NW [përkthimi ynë], TEV, AB dhe LB (dhe përkthyesit NRSV në fusnotë) të gjithë e kanë ndryshuar emrin në një formë të dukshme mashkullore, "Junius". Problemi është se nuk ka asnjë emër "Junius" në botën greko-romake në të cilën po shkruante Pali. Emri i gruas, "Junia", nga ana tjetër, është i njohur dhe i zakonshëm në atë kulturë. Pra, "Junius" është një emër i sajuar, në rastin më të mirë një hamendje. "
Unë jam duke u përpjekur të mendoj për një anglisht ekuivalent me këtë. Ndoshta "Susan", ose nëse doni t'i afroheni çështjes në fjalë, "Julia". Këta janë padyshim emrat e grave. Nëse do t'i përkthenim ato në një gjuhë tjetër, do të përpiqeshim të gjenim një ekuivalent në atë gjuhë që përfaqësonte një grua. Nëse nuk do të ishte një, atëherë do të transliteronim. Një gjë që nuk do të bënim do të ishte të krijonim emrin tonë, dhe edhe nëse do të shkonim kaq larg, sigurisht që nuk do të zgjidhnim një emër që ndryshon seksin e bartësit të emrit. Prandaj pyetja është, pse do ta bënim këtë.
Teksti lexon në përkthimin tonë kështu: "Përshëndetni Andronikun dhe Junias të afërmit e mi dhe robërit e mi, që janë burra shënimesh midis apostujve… ”(Rom. 16: 7)
Kjo duket se jep arsyetimin për ndryshimin tonë seksual të tekstit. Bibla thotë qartë se ata janë burra; përveç që në të vërtetë nuk e thotë atë. Ajo që thotë, nëse do të kujdesesh të konsultohesh me ndonjë nga Biblat ndërlinare të disponueshme në internet, është "të cilët janë me nota mes apostujve ”. Ne kemi shtuar fjalën "burra", duke komplikuar më tej aktin tonë të paragjykimit gjinor. Pse Ne përpiqemi aq shumë të jemi besnikë ndaj origjinalit dhe të shmangim paragjykimin që ka pllakosur përkthimet e tjera, dhe për pjesën më të madhe, ne e kemi arritur këtë qëllim. Atëherë, pse ky përjashtim i qartë për atë standard?
Libri i sipërpërmendur shpjegon se shprehja në greqisht do të mbështeste idenë se këta të dy ishin apostuj. Prandaj, meqë konsiderojmë se të gjithë apostujt janë burra, komiteti i përkthimit i NWT me sa duket u ndie i justifikuar në mbështetjen e zakonit praktikisht të çdo përkthimi tjetër të këtij pasazhi dhe ndryshoi emrin nga një femër në një mashkullor, pastaj shtoi në "burra e shënimit ”për të çimentuar më tej përkthimin.
Sidoqoftë, a na mëson greqishtja origjinale diçka që nuk do ta mblidhnim ndryshe?
Fjala "apostull" thjesht do të thotë ai që është "dërguar". Ne i shikojmë apostujt, si Pavli, si shekulli i parë ekuivalent me mbikëqyrësit qarkorë dhe mbikëqyrësit e rrethit. Por, a nuk janë misionarë edhe ata që dërgohen? A nuk ishte Pali një apostull ose misionar i kombeve? (Romakëve 11:13) Ai nuk u dërgua nga organi drejtues i asaj kohe për të shërbyer si ekuivalent i shekullit të parë të një mbikëqyrësi qarkor. Ai u dërgua nga vetë Jezu Krishti si një misionar, ai që hapte fusha të reja dhe përhapte lajmin e mirë kudo që të shkonte. Në ato ditë nuk kishte mbikëqyrës qarku e as mbikëqyrës qarku. Por kishte misionarë. Dhe atëherë, si tani, gratë gjithashtu shërbyen në atë cilësi.
'Sshtë e qartë nga shkrimet e Palit që gratë nuk duhet të shërbejnë në cilësinë e plakut në kongregacionin e krishterë. Por përsëri, a kemi lejuar që paragjykimi të zvarritet deri në atë pikë sa të mos lejojmë që një grua të drejtojë një burrë në çfarëdo aftësie çfarëdo? Për shembull, kur kërkoni vullnetarë për të ndihmuar në drejtimin e trafikut në parkingjet në kongresin e rrethit, thirrja u shtri vetëm për burra. Duket se do të ishte e pahijshme që një grua të drejtojë trafikun.
Do të duket se kemi një rrugëdalje para se të arrijmë standardin e drejtë dhe marrëdhënien e duhur që ishte menduar të ekzistonte midis burrave dhe grave në gjendjen e tyre të përsosur. Duket se po lëvizim në drejtimin e duhur, megjithëse ritmi ndonjëherë mund të duket si kërmilli.
Dhe shiu. Le të mos harrojmë për këtë. Unë mendoj se ka gjithmonë një up-side.
Faleminderit për mendimet tuaja.
Si gjithmonë, i vlerësoj komentet tuaja të zgjuara. Kam menduar gjatë se pse Deborah përmendet kaq rrallë në botimet tona. Paragjykimi gjinor vërtet! Por më shqetësuese është ndryshimi i Junia në Junias në NWT. Vetëm pak kohë më parë jam bërë i vetëdijshëm për këtë. Artikulli i Kullës së Rojës paraqitet mirë. Niceshtë bukur të shohësh disa gjëra që ndryshojnë në organizatë edhe nëse nuk janë mjaft shpejt. Oneshtë një gjë të "flasësh" për të dhe një gjë tjetër ta zbatosh në praktikë. Jezui dha shembullin më të mirë nga mënyra e tij e sjelljes me gratë dhe me dishepujt e tij femra. Ndërsa gratë janë... Lexo më shumë "