የይሖዋን አገልግሎት ማስቀደም ለምን ያስፈልጋል?

ሁለት ጊዜ ስለ የዚህ ሳምንት መጣጥፍ መጻፍ ጀመርኩ የመጠበቂያ ግንብ ጥናት (w12 6/15 ገጽ 20 “የይሖዋን አገልግሎት ለምን ያስቀደማል?”) እና ሁለት ጊዜ የጻፍኩትን ለመጣል ወሰንኩ ፡፡ በእንደዚህ ዓይነት ጽሑፍ ላይ የአስተያየት ሰጪውን ጽሑፍ መፃፍ ያለው ችግር ለይሖዋ ፀረ-ቅንዓት እንደሆንዎት ሆኖ ሳይሰማዎት ማድረግ ከባድ ነው ፡፡ በመጨረሻ ለመናገር ብዕር ወረቀት ላይ እንዳስቀምጥ ያነሳሳኝ ሁለት የተለያዩ ኢሜሎች - አንዱ ከጓደኛ ሌላው ደግሞ ከቅርብ ዘመድ - እንዲሁም በራሳችን ስብሰባ ላይ የተሰጡ አስተያየቶች ነበሩ ፡፡ ከኢሜይሎች መረዳት እንደሚቻለው እንደዚህ ያለ መጣጥፍ ጠንካራ የጥፋተኝነት ስሜትን ያስከትላል ፡፡ እነዚህ ግለሰቦች እግዚአብሔርን በማገልገል ጥሩ ሥራ እየሠሩ ነው ፡፡ እዚህ የምንናገረው ስለ ህዳግ ክርስቲያኖች (ክርስትያኖች) አይደለም ፡፡ በእውነቱ እነዚህ ኢሜይሎች እራሳቸውን ከሌሎች ጋር በማወዳደር እና ብቁ እና ብቁ እንዳልሆኑ ሆኖ ከተሰማቸው ከጓደኞቻቸው እና ከቤተሰቦቻቸው ረዥም የጥፋተኝነት ስሜት በተሞላባቸው ተልእኮዎች ውስጥ ሁለቱ የቅርብ ጊዜ ተወካዮች ብቻ ናቸው ፡፡ ለፍቅር እና ለመልካም ሥራዎች ለማነሳሳት የታሰቡ የአውራጃ ክፍሎች እና የታተሙ መጣጥፎች እንደዚህ ዓይነቱን የጥፋተኝነት ስሜት ለምን ያስከትላሉ? እንደዚህ ያሉ መጣጥፎችን በሚያጠኑበት ጊዜ ጥሩ ስሜት ያላቸው ወንድሞች እና እህቶች በደንብ ያልታሰቡ አስተያየቶችን ሲሰጡ ሁኔታውን አይረዳም ፡፡ እግዚአብሔርን ማገልገል ብዙውን ጊዜ በጥሩ መርሃግብር እና ራስን በማጥፋት ጉዳይ ላይ ይቀነሳል። አንድ ሰው እግዚአብሔርን ለማስደሰት እና የዘላለምን ሕይወት ለማግኘት ማድረግ ያለበት ሁሉ እንደ ድሃ መኖር እና በወር ለ 70 ሰዓታት ለስብከቱ ሥራ የሚውል ይመስላል። ለመዳን ትክክለኛ ቀመር
በእርግጥ ይህ አዲስ ነገር አይደለም ፡፡ የሌላውን የሕይወት ጎዳና ላይ የግል አስተያየትን መጫን በጣም ያረጀ ችግር ነው ፡፡ በጣም የማውቃት አንዲት እህት በወጣትነቷ በአቅ couldነት ማገልገል የጀመረችው በአውራጃ ስብሰባው ፕሮግራም ላይ የተናገረው ተናጋሪ አንድ አቅ pioneer መሆን ካልቻለ እና ካልሆነ አንድ ሰው ከአርማጌዶን በሕይወት ይተርፋል ብሎ መጠበቁ አጠያያቂ ነው ፡፡ እናም እሷ አደረገች ፣ እና ጤንነቷ ተሟጠጠ ፣ እናም አቅe መሆኗን አቆመች ፣ እና በእውነተኛ የቀጥታ እና ስኬታማ አቅeersዎች በተደረጉት አስደናቂ ቃለ-መጠይቆች ላይ በስብሰባው መድረክ ላይ እንደሚናገሩት ሁሉ ይሖዋም ጸሎቶ answerን ለምን እንደማይመልስ አስባ ነበር ፡፡
ምናልባት ይሖዋ ለጸሎቷ መልስ የሰጠ ሊሆን ይችላል። መልሱ ግን አይደለም አዎ ነበር! አቅ pion ለመሆን የለም። በእርግጥ አሁን እንዳጠናነው ጽሑፍ ፊት ለፊት እንዲህ ዓይነቱን ነገር መጠቆም የአስፈሪነትን ስሜት ማሳየቱ አይቀርም ፡፡ ይህች ልዩ እህት እንደገና አቅe ሆና አታውቅም። ሆኖም እስከዛሬ ከ 40 በላይ ግለሰቦች ወደ ጥምቀት እንዲደርሱ ረድታለች ፡፡ ይህ ስዕል ምን ችግር አለው? ችግሩ የዚህ ዓይነቱ መጣጥፍ በጽሑፉ ላይ ለተጠቀሰው ነጥብ ሁሉ ከሚደግፈው ድጋፍ የሚያንስ ማንኛውም ነገር ታማኝነት የጎደለው ሆኖ በመገኘቱ ፣ “በብዙዎች ላይ ጻድቃን” ለሆኑት ሁሉ ቀና ​​እንዳይሆኑ በመፍራት ከበሮቻቸውን ለመምታት እድል ይሰጣቸዋል ፡፡ ለታማኝ ባሪያ መሪነት ፡፡
እኛ በሁሉም አቅጣጫ አቅeringነትን እና የአቅ pioneerነትን መንፈስ ማበረታታት ይጠበቅብናል ፡፡ አንድ ሰው በጋለ ስሜት ያነሰ ድጋፍን መስጠት ካልቻለ ወይም አንድ ሰው እጁን ወደ ላይ በማንሳት “ያ ጥሩ ነው ፣ ግን…” ማለት ካለበት ፣ አንድ ሰው በአሉታዊ ተጽዕኖ ወይም የከፋ የመሆን አደጋ ተጋርጦበታል።
ስለዚህ ፣ ተቃዋሚ የመሆን ስጋት ሲያጋጥመን ፣ ሚዛኖቹን በትንሹ ለማመጣጠን - ወይም ቢያንስ ፣ ለመሞከር እንፈቅዳለን።
ጽሑፉ የሚጀምረው ከአንቀጽ 1 በሚከተለው መነሻ ነው-“አቤቱ ፣ በሁሉም የሕይወቴ ዘርፎች ጌታዬ እንድትሆን እፈልጋለሁ ፡፡ እኔ ባሪያህ ነኝ ፡፡ ጊዜዬን እንዴት እንዳጠፋው ፣ ቅድሚያ የምሰጣቸው ነገሮች ምን መሆን እንዳለባቸው እና ሀብቴን እና ችሎታዎቼን እንዴት እንደምንጠቀምበት እንድትወስን እፈልጋለሁ ፡፡ ”
እሺ ፣ እሱ በመሠረቱ እውነት መሆኑን እንስማማ ፡፡ ደግሞም ፣ ይሖዋ እንደ አብርሃም የበኩራችንን እንድንሠዋ ከጠየቀን እኛ ይህንን ለማድረግ ፈቃደኞች መሆን አለብን። የዚህ መግለጫ ችግር የሆነው በዚህ ርዕስ ውስጥ ሁሉ ከዚያም ሁላችንም እያንዳንዳችን ጊዜያችንን እንድናሳልፍ እንዴት እንደሚፈልግ ፣ እያንዳንዳችን ምን ቅድሚያዎች እንዲኖሩን እንደሚፈልግ ፣ እንዲሁም ሀብቶቻችንን እና ተሰጥኦዎቻችንን እንዴት እንደምንጠቀምበት ለማስተማር እንወስናለን ፡፡ እንደ ኖኅ ፣ ሙሴ ፣ ኤርምያስ እና ሐዋርያው ​​ጳውሎስ ያሉ ምሳሌዎችን እንደጠቀስን አስብ ፡፡ እያንዳንዳቸው እነዚህ ሰዎች ይሖዋ ጊዜውን እንዲያጠፋ ፣ ቅድሚያ የሚሰጣቸውን ነገሮች እንዲያስቀምጥ እንዲሁም ሀብቶቹንና ችሎታዎቹን እንዲጠቀምባቸው በትክክል ያውቁ ነበር። እንዴት ሆኖ? ምክንያቱም ይሖዋ ለእያንዳንዳቸው በቀጥታ አነጋገራቸው. ምን እንዲያደርግ እንደሚፈልግ በግልፅ ነገራቸው ፡፡ እኛ የተቀረው ለእኛም መሠረታዊ ሥርዓቶችን ይሰጠናል እንዲሁም በግል በእኛ ውስጥ እንዴት እንደሚሠሩ እንሠራለን ፡፡
በዚህ ጊዜ የምርት ብረትን የሚያሞቁ ከሆነ ይህንን እንድናገር ፍቀድልኝ-አቅeringነትን ተስፋ አልቆርጥም ፡፡ እኔ እያልኩ ያለሁት ሁሉም ሰው አቅe መሆን አለበት ፣ ሁኔታዎች ሲፈቅዱልኝ የሚለው እሳቤ ከመጽሐፍ ቅዱስ ጋር የማይጣጣም ሆኖ ታየኝ ፡፡ እና “ሁኔታዎች የሚፈቅዱ” ማለት ምን ማለት ነው? ድራጊያን ለማግኘት ፈቃደኛ ከሆንን አቅ pionነትን ለመፍቀድ ሲባል ሁሉም ሰው ሁኔታውን መለወጥ አይችልም ማለት አይደለምን?
በመጀመሪያ ፣ መጽሐፍ ቅዱስ ስለ አቅeነት በጭራሽ ምንም አይናገርም ፣ በመጽሐፍ ቅዱስ ውስጥም እንዲሁ በየወሩ ለስብከቱ ሥራ የሚውሉት የዘፈቀደ ቁጥር ማለትም አምላክ ያልሆኑ ሰዎች ያቀረቡትን ቁጥር ይሖዋን እንደሚያስቀድመው የሚያረጋግጥ ነገር የለም? (ወርሃዊው መስፈርት በ 120 ተጀምሮ ከዚያ ወደ 100 ከዚያ ወደ 83 ዝቅ ብሏል እና በመጨረሻም በ 70 ላይ ይቀመጣል - ከዋናው ቁጥር ግማሽ ያህሉ።) አቅeነት በዘመናችን የስብከቱን ሥራ ለማስፋት አግዞታል ብለን እየተከራከርን አይደለም። በይሖዋ ምድራዊ ድርጅት ውስጥ የራሱ ቦታ አለው። ብዙ የአገልግሎት ሚናዎች አሉን ፡፡ አንዳንዶቹ በመጽሐፍ ቅዱስ ውስጥ ተገልጸዋል ፡፡ አብዛኛዎቹ በዘመናዊው አስተዳደር የተደረጉ ውሳኔዎች ውጤቶች ናቸው ፡፡ ሆኖም ፣ አቅ rolesነትን ጨምሮ ከእነዚህ ሚናዎች መካከል ማናቸውንም ማከናወናችን ለአምላክ የገባነውን ቃል እንደምንፈጽም የሚያመለክት የተሳሳተ ከልክ ያለፈ ቀለል ያለ ይመስላል። እንደዚሁም ፣ ከእነዚህ ሚናዎች በአንዱ ውስጥ የሕይወት ዘይቤን ላለመመረጥ በራስ-ሰር ለአምላክ ስንወስን የገባነውን ያህል ለመኖር እንደምንችል አያመለክትም ፡፡
መጽሐፍ ቅዱስ በሙሉ ነፍስ መሞላት ይናገራል ፡፡ ግን ለእርሱ ያንን ለአምላክ ያደሩ መሆንን እንዴት ማሳየት እንደሚችል ለግለሰቡ ይተወዋል። አንድ ልዩ የአገልግሎት ዓይነት ከመጠን በላይ ትኩረት እየሰጠን ነውን? እነዚህን ንግግሮች እና መጣጥፎች በመከተል ብዙዎች ተስፋ የቆረጡ መሆናቸው ምናልባት እኛ እንደሆንን ያሳያል ፡፡ ይሖዋ ሕዝቡን የሚገዛው በፍቅር ነው። በጥፋተኝነት አያነሳሳም ፡፡ የጥፋተኝነት ስሜት ስለሚሰማን ማገልገል አይፈልግም ፡፡ እኛ ስለምንወደው እንድናገለግለው ይፈልጋል ፡፡ እሱ የእኛን አገልግሎት አይፈልግም ፣ ግን ፍቅራችንን ይፈልጋል ፡፡
ጳውሎስ ለቆሮንቶስ ክርስቲያኖች ምን እንደሚል ተመልከት

(1 ቆሮንቶስ 12: 28-30) . .እግዚአብሄርም በጉባኤው ያሉትን በመጀመሪያ ፣ ሐዋርያትን ሾመ ፡፡ ሁለተኛ, ነቢያት; ሦስተኛ, መምህራን; ከዚያም ኃይለኛ ሥራዎች; ከዚያ የመፈወስ ስጦታዎች; ጠቃሚ አገልግሎቶች ፣ ለመምራት ችሎታዎች ፣ የተለያዩ ልሳኖች። 29 ሁሉም ሐዋርያት አይደሉም ወይ? ሁሉም ነቢያት አይደሉም አይደል? ሁሉም አስተማሪዎች አይደሉም አይደል? ሁሉም ኃይለኛ ሥራዎችን አያከናውኑም? 30 ሁሉም የመፈወስ ስጦታዎች የላቸውም? ሁሉም በልሳኖች አይናገሩም? ሁሉም ተርጓሚዎች አይደሉም አይደል?

አሁን ጴጥሮስ ምን እንደሚል ያብራሩ

(1 ጴጥሮስ 4 10) . እያንዳንዳቸው ስጦታ እንዳገኙ መጠን ፣ ተጠቀምበት እርስ በርሳችሁ አገልግሉ ፤ በብዙ መንገዶች ይገለጻል የእግዚአብሔር ጸጋ ቸርነት መጋቢዎች ፡፡

ሁሉም ሐዋርያት ካልሆኑ; ሁሉም ነቢያት ካልሆኑ; ሁሉም መምህራን ካልሆኑ; ከዚያ ሁሉም አቅ pionዎች አይደሉም ማለት ነው። ጳውሎስ እየተናገረ ያለው ስለግል ምርጫዎች አይደለም ፡፡ አንዳንዶች ለመናገር እምነት ወይም ቁርጠኝነት ስለጎደላቸው ሁሉም ሐዋርያት አይደሉም እያለ አይደለም ፡፡ ከዐውደ-ጽሑፉ አንጻር እግዚአብሄር / ሷ በሰጣት ስጦታ እያንዳንዱ እያንዳንዳችን / እሷ እንደምትለው እየተናገረ መሆኑ ግልፅ ነው ፡፡ እውነተኛው ኃጢአት ፣ ጴጥሮስ በክርክሩ ላይ በሚጨምረው ላይ በመመርኮዝ ፣ አንድ ሰው የእርሱን / ስጦታዋን ለሌሎች ለማገልገል አለመጠቀም ነው ፡፡
ስለዚህ የጳውሎስና የጴጥሮስን ቃል ከግምት በማስገባት በጥናታችን የመክፈቻ አንቀጽ ላይ የተናገርነውን እንመልከት ፡፡ እውነት ነው ፣ ይሖዋ ጊዜያችንን ፣ ችሎታዎቻችንን እና ሀብቶቻችንን እንድንጠቀምበት እንዴት እንደሚፈልግ እየነገረን ነው። ስጦታዎች ሰጥቶናል ፡፡ በዘመናችን ያሉት እነዚህ ስጦታዎች የግለሰባችን ተሰጥኦዎች እና ሀብቶች እና ችሎታዎች ቅርፅን ይይዛሉ። የመጀመሪያው መቶ ክፍለ ዘመን ክርስቲያኖች ሁሉ ሐዋርያ ወይም ነቢያት ወይም አስተማሪዎች እንዲሆኑ ከሚፈልገው በላይ ሁላችንም አቅ pionዎች እንድንሆን አይፈልግም ፡፡ እሱ የሚፈልገው ለእያንዳንዳችን የሰጠንን ስጦታዎች በተቻለን መጠን እንድንጠቀምበት እና በሕይወታችን ውስጥ የመንግሥቱን ጥቅሞች ለማስቀደም ነው ፡፡ ያ ምን ማለት ነው እያንዳንዳችን ለራሳችን መሥራት ያለብን አንድ ነገር ነው ፡፡ (… በፍርሃትና በመንቀጥቀጥ የራሳችሁን መዳን እየሠራችሁ… ”- ፊልጵስዩስ 2:12)
እውነት ነው ሁላችንም በስብከቱ ሥራ የምንችለውን ያህል ንቁ መሆን አለብን። አንዳንዶቻችን የመስበክ ስጦታ አለን ፡፡ ሌሎች የሚያደርጉት መስፈርት ስለሆነ ነው ፣ ግን የእነሱ ተሰጥኦዎች ወይም ስጦታዎች በሌላ ቦታ አሉ ፡፡ በአንደኛው ክፍለ ዘመን ሁሉም አስተማሪዎች አልነበሩም ፣ ግን ሁሉም የተማሩ; ሁሉም የመፈወስ ስጦታዎች አልነበሩም ፣ ነገር ግን ሁሉ ለችግረኞች አገልግሏል ፡፡
ወንድሞቻችን የአቅ pionነት ሙያ ላለመሆን ስለሚመርጡ የጥፋተኝነት ስሜት እንዲሰማቸው ማድረግ የለብንም ፡፡ ይህ ከየት ነው የመጣው? በመጽሐፍ ቅዱስ ውስጥ ለእሱ መሠረት አለው? በግሪክ ቅዱሳን ጽሑፎች ውስጥ የእግዚአብሔርን ቅዱስ ቃል ስታነብ የጥፋተኝነት ስሜት ይሰማሃል? ቅዱሳት መጻሕፍትን ካነበቡ በኋላ የበለጠ ለማድረግ ተነሳሽነት እንደሚሰማዎት አይቀርም ፣ ግን በጥፋተኝነት ሳይሆን በፍቅር የተወለደ ተነሳሽነት ይሆናል ፡፡ ጳውሎስ በዘመኑ ለነበሩት የክርስቲያን ጉባኤዎች በጻፋቸው በርካታ ጽሑፎች ውስጥ ከቤት ወደ ቤት በሚደረገው የስብከት ሥራ ውስጥ ተጨማሪ ሰዓታት እንድናስገባ ማሳሰቢያ የት እናገኛለን? ሁሉንም ወንድሞች ሚስዮናዊ ፣ ሐዋርያ ፣ የሙሉ ጊዜ ወንጌላዊ እንዲሆኑ እያነሳ ነው? እሱ ክርስቲያኖችን የተቻላቸውን ሁሉ እንዲያደርጉ ያበረታታቸዋል ፣ ግን ዝርዝር ጉዳዮቹ እንዲሰሩ ግለሰቡን ይተዉታል ፡፡ ከጳውሎስ ጽሑፎች ለመረዳት እንደሚቻለው በአንደኛው ክፍለ ዘመን ክርስቲያኖች በየትኛውም ከተማ ወይም ከተማ ውስጥ የነበረው የመስቀሉ ክፍል ዛሬ ከምናየው ጋር ተመሳሳይነት ያለው ሲሆን አንዳንዶቹ በስብከቱ ሥራ እጅግ በጣም ቀናተኞች ሲሆኑ ሌሎቹ ግን ያን ያነሱ ሲሆኑ በሌሎች ውስጥ ግን የበለጠ ያገለገሉ ናቸው ፡፡ መንገዶች እነዚሁ ሰዎች ሁሉ ከክርስቶስ ጋር በሰማይ የመግዛት ተስፋን ተካፍለዋል ፡፡
ለተጨማሪ አገልግሎት ለመድረስ ሁል ጊዜ ለመጣጣር የመነሳሳት ኃይል ሳናጣ እነዚህን መጣጥፎች የጥፋተኝነት ስሜትን በሚያቃልል መንገድ ልንጽፋቸው አንችልም? ከጥፋተኝነት ይልቅ በፍቅር መልካም ሥራዎችን ማነሳሳት አንችልም? መንገዶቹ በይሖዋ ድርጅት ውስጥ የሚፈጸመውን መጨረሻ ትክክለኛነት አያረጋግጡም። ፍቅር ብቸኛ አነቃቃችን መሆን አለበት ፡፡

ሜሌቲ ቪቪሎን።

መጣጥፎች በማሌቲ ቪivሎን።