Не падпарадкоўвацца альбо не падпарадкоўвацца - вось пытанне.

"Будзьце паслухмяныя тым, хто бярэ на сябе вядучую ролю, і будзьце пакорлівыя ..." (Габрэяў 13:17)

Калі па-англійску мы выкарыстоўваем словы «слухацца» і «паслухмянасць», якія думкі прыходзяць у галаву? Англійскія словы часта шырока адценненыя з рознымі тонкасцямі сэнсу. Ці так гэта з гэтымі двума словамі? Напрыклад, ці маглі б вы лічыць "перакананне" і "перакананне" сінонімамі "падпарадкоўвацца" і "ob будзе паслухаць"? А як наконт "даверу", "цягі" і "ўвагі"?

Не верагодна, так? На самай справе, "падпарадкоўвацца" і "паслухмянасць" у сучаснай англійскай мове выкарыстоўваецца даволі абмежавана. Гэта сілавыя словы. Яны маюць на ўвазе адносіны гаспадара / слугі альбо, па меншай меры, часовае становішча служэння. У англійскай мове тэрміны не нясуць у сабе ніякага падтэксту умоўнасці. Напрыклад, маці не кажа маленькаму дзіцяці: "Я хачу, каб ты мяне слухаў і слухаўся, калі ты не супраць".

Вы не станеце ў суд на парушэнне правілаў дарожнага руху і не скажаце суддзі: "Я думаў, што абмежаванне хуткасці - гэта толькі прапанова".

Такім чынам, калі размова на англійскай мове чытае габрэяў 13:17, якое разуменне ён возьме з верша, як гэта перакладаецца ў перакладзе Святога Пісання ці Новага Свету?

"Будзьце паслухмяныя тым, хто займае вядучае месца сярод ВАС, і будзьце пакорлівыя". . . "

Пераход да іншых перакладаў не дае нам значна больш працягваць. Самыя адкрытыя з "Слухайся ..."

• "Слухайцеся тых, хто мае над вамі ўладу, і падпарадкуйцеся ..." (Кінг Джэймс, Амерыканская стандартная версія)
• "Слухайцеся сваіх прэлатаў і падпарадкоўвайцеся ім". (Біблія Дуэ-Рэймса)
• "Падпарадкоўвайцеся кіраўнікам і падпарадкоўвайцеся іх паўнамоцтвам ..." (Новая міжнародная версія)
• "Слухайцеся сваіх духоўных лідэраў і рабіце тое, што яны кажуць ..." (Новы жывы пераклад)

Спіс можна працягваць і працягваць з невялікай дысперсіяй. Пераканайцеся ў гэтым самі, выкарыстоўваючы функцыю "Паралельна" на biblehub.com.

З гэтага вынікае, што, улічваючы ўжыванне слова "падпарадкоўвацца" ў англійскай мове, мы павінны лічыць тых, хто мае ўладу ў сходзе, сваімі лідэрамі і падпарадкоўвацца ім беспярэчна. Ці не гэта значыць "падпарадкоўвацца" на англійскай мове?

Ці можа салдат, не баючыся негатыўных наступстваў, сказаць, што не падпарадкаваўся загаду, бо лічыў, што гэта было няправільна? Ці можа маленькае дзіця сысці, сказаўшы маці, што ён не слухаўся яе, бо лічыў, што яна памыляецца? "Падпарадкоўвацца" і "падпарадкоўвацца" проста не дазваляюць такой тонкасці сэнсу.

Улічваючы, што практычна кожны пераклад выкарыстоўвае гэтае слова пры азнаямленні з грэчаскай мовай у гэтым урыўку, нельга папракаць, што англійская слова мае поўнае значэнне грэчаскай. Таму вас можа здзівіць, калі вы даведаецеся, што гэта не так.

Грэчаскае слова, вынесенае як «паслухмянасць» у СЗТ і «падпарадкоўвацца» практычна ўсім peithesthe. Гэта дзеяслоў, спалучаны ў 2^nd асоба множнага ліку загаднага ладу. Інфінітыў ёсць peithó і гэта азначае "пераконваць, мець упэўненасць". Такім чынам, у загадным часе Павел загадвае хрысціянам-габрэям «пераконваць» альбо «мець давер» да тых, хто бярэ на сябе ініцыятыву. Дык чаму гэта не перакладзена так?

Вось вычарпальны спіс усіх выпадкаў гэтага тэрміна ў грэчаскім Пісанні.

(Мэцью 27: 20) Але першасвятары і людзі старэйшага ўзросту пераканаў натоўпы просяць Барабаса, але каб Ісуса знішчылі.

(Мэцью 27: 43) Ён паставіў яго даверу у Бога; няхай Яе цяпер выратавае, калі Ён хоча, бо Ён сказаў: "Я Сын Божы".

(Мэцью 28: 14) І калі гэта трапіць да вушэй губернатара, мы будзем ўгаворваць [ён] і вызваліць вас ад турботы. "

(Лука 11: 22) Але калі хтосьці, мацнейшы за яго, ідзе супраць яго і перамагае яго, ён забірае поўнае ўзбраенне, у якім ён давяралаі ён раздзяляе тое, што ад яго спустошыў.

(Лука 16: 31) Але ён сказаў яму: "Калі яны не слухаюць Майсея і Прарокаў, яны не будуць пераканаў калі хтосьці ўваскрэсне з мёртвых ""

(Лука 18: 9) Але ён прамаўляў гэтую ілюстрацыю таксама да тых, хто давераны самі па сабе яны былі праведнікамі, а астатняе лічылі нічым:

(Лука 20: 6) Але калі мы скажам: "Ад людзей", людзі адзін і ўсе будуць каменна нас, бо яны пераканаў што Ян быў прарокам ».

Напрыклад, да гэтых дзён Тэудас падняўся, сказаўшы, што ён быў кімсьці, і некалькі чалавек, каля чатырох сотняў, далучыліся да яго партыі. Але яго скончылі і ўсе, хто быў падпарадкоўваючыся яго разышліся і ні да чаго.

(Дзеі 5: 40) На гэта яны надалі ўвагу да яго, і яны выклікалі апосталаў, лупілі іх і загадалі ім перастаць гаварыць на падставе імя Ісуса і адпусцілі іх.

(Дзеі 12: 20) Цяпер ён быў у баявым настроі супраць людзей Тыру і Сі? Дона. Так яны з адзінай згодай падышлі да яго і пасля пераконваць Бластус, які кіраваў спальняй караля, пачаў судзіцца за мір, бо іх краіна была забяспечана ежай ад караля.

(Дзеі 13: 43) Такім чынам, пасля распаду сінагогі, шмат габрэяў і празалітаў, якія пакланяліся [Богу], рушылі ўслед за Паўлам і Барам? Басам, якія размаўлялі з імі пераконваючы яны працягваюць у незаслужанай дабрыні Божай.

(Дзеі 14: 19) Але яўрэі прыбылі з Антыёхіі, і я · co? Ni · гм і пераканаў Натоўпы людзей, і яны закідалі камянямі Паўла і пацягнулі яго за горад, уявіўшы, што ён мёртвы.

(Дзеі 17: 4) У выніку некаторыя з іх сталі вернікамі і звязалі сябе з Паўлам і Сілай, і вялікая колькасць грэкаў, якія пакланяліся [Богу], і не некалькі асноўных жанчын зрабілі гэта.

(Дзеі 18: 4) Тым не менш, ён будзе размаўляць у сінагозе кожную суботу і будзе ўгаворваць Габрэі і грэкі.

(Дзеі 19: 8) Уваходзячы ў сінагогу, ён тры месяцы адважна гаварыў, размаўляючы і карыстаючыся перакананне адносна Валадарства Божага.

(Дзеі 19: 26) Акрамя таго, ВЫ глядзіце і чуеце, як не толькі ў Эф? Е · сусе, але і амаль ва ўсёй [акрузе] Азіі гэтага Паўла угаварыў немалая натоўп і звярнула іх да іншага меркавання, сказаўшы, што тыя, што зроблены рукамі, не з'яўляюцца богамі.

(Дзеі 21: 14) Калі ён не адгаварыў бымы пагадзіліся са словамі: "Няхай будзе воля Іеговы".

(Дзеі 23: 21) Перш за ўсё, не дазваляйце ім ўгаворваць вы ўжо больш за сорак мужчын іх чакаеце, і яны праклёны не павінны есці і піць, пакуль не скончаць з ім; і яны зараз гатовыя, чакаючы абяцання ад вас. "

(Дзеі 26: 26) На самай справе цар, з якім я размаўляю са свабодай слова, добра ведае пра гэтыя рэчы; для мяне мяне ўгаворваюць што ні адна з гэтых рэчаў не пазбегнуць яго заўвагі, бо гэта не было зроблена ў куце.

(Дзеі 26: 28) Але A хват? Ра сказаў Паўлу: "У хуткім часе вы угаварыў бы каб я стаў хрысціянінам ".

(Дзеі 27: 11) Аднак афіцэр арміі выслухаўся лётчык і суднаўладальнік, а не рэчы, пра якія казаў Павел.

(Дзеі 28: 23, 24) Цяпер яны дамовіліся з ім на дзень, і яны ў большай колькасці прыйшлі да яго ў яго жыллё. І ён растлумачыў ім пытанне, даючы дасканалае сведчанне адносна Валадарства Божага выкарыстоўваючы перакананне з імі адносна Ісуса па законе Майсея і прарокаў з раніцы да вечара. ²⁴ І некаторыя пачалі верыць сказанае; іншыя б не паверылі.

(Рымляне 2: 8) аднак для тых, хто спрэчны і хто не падпарадкоўваецца праўдзе, але падпарадкоўвацца будзе няпраўда і гнеў,

(Рымляне 2: 19) і вы пераконваюць што ты праваднік для сляпых, святло для цемры,

(Рымляне 8: 38) Для мяне перакананы што ні смерць, ні жыццё, ні анёлы, ні ўрады, ні рэчы зараз, ні рэчы, якія прыйдуць, ні сілы

(Рымляне 14: 14) Я ведаю і мяне ўгаворваюць у Госпадзе Ісусе нічога не апаганьваецца само па сабе; толькі там, дзе чалавек лічыць што-небудзь апаганьваным, для яго гэта апаганьваецца.

(Рымляне 15: 14) Цяпер я таксама сам мяне ўгаворваюць пра ВАС, браты мае, што вы таксама поўныя дабра, бо вы напоўнены ўсімі ведамі, і што вы таксама можаце наказваць адзін аднаму.

(2 Карынфянам 1: 9) На самай справе мы адчулі, што атрымалі прысуд. Гэта мы магчыма, нам давярацьне ў нас, а ў Богу, які ўваскрашае мёртвых.

(2 Карынфянам 2: 3) І таму я напісаў гэта самае, што, калі я прыйду, мне не будзе сумна з-за тых, над кім мне трэба радавацца; таму што я ёсць упэўненасць ва ўсім ВАС, што я радасць усіх вас.

(2 Карынфянам 5: 11) Ведаючы, такім чынам, перад Богам страху мы працягвайце пераконваць людзі, але мы аб'явіліся Богу. Аднак я спадзяюся, што мы зрабіліся яўнымі і да Твайго сумлення.

(2 Corinthians 10: 7) ВЫ глядзіце на рэчы ў залежнасці ад іх наміналу. Калі хто Траст сам па сабе, што ён належыць Хрысту, няхай ён зноў улічвае гэты факт для сябе, што, як ён належыць Хрысту, так і мы.

(Галатаў 1: 10) Гэта, на самай справе, мужчыны, якія я зараз спрабуе пераканаць ці Бог? Ці я імкнуся дагадзіць мужчынам? Калі б я яшчэ радаваў людзей, я б не быў рабом Хрыста.

(Галатаў 5: 7) ВЫ працавалі добра. Хто вам перашкаджаў працягваць падпарадкоўвацца Праўда?

(Галатаў 5: 10) Я я ўпэўнены пра ВАС, якія знаходзіцеся ў саюзе з [Госпадам], што ВЫ не прыйдзеце думаць інакш; але той, хто прычыняе вам непрыемнасці, будзе вынесці [яго] суд, незалежна ад таго, кім ён будзе.

(Філіпійцы 1: 6) Для мяне я ўпэўнены менавіта з гэтага, што той, хто пачаў добрую працу ў ВАС, будзе выконваць яе да дня Ісуса Хрыста.

(Філіпцы 1: 14) і большасць братоў у [Госпадзе], адчуваючы ўпэўненасць у сувязі з маімі [турэмнымі] сувязямі, праяўляю ўсё больш мужнасці, каб бясстрашна казаць слова Божае.

(Філіпійцы 1: 25) Такім чынам, быць упэўненым у сабе пра гэта, я ведаю, што застануся і застануся з усім ВАСАМ для вашага прасоўвання і радасці, якая належыць да вашай веры,

(Філіпійцы 2: 24) Сапраўды, я я ўпэўнены [[]] Госпадзе, што я сам таксама хутка прыйду.

(Філіпійцы 3: 3) Бо мы з сапраўдным абразаннем, якія служым святым служэннем Божым духам і хвалімся Хрыстом Ісусам, а не маем нашага. давер у плоці,

(2 Салуняне 3: 4) Больш за тое, мы ёсць упэўненасць у [] Госпадзе, што ты робіш і будзеш рабіць тое, што мы загадваем.

(2 Цімафей 1: 5) Бо я памятаю веру, якая ёсць у табе без усялякага крывадушнасці, і якая жыла спачатку ў тваёй бабулі Ло? І ў вашай маці Еў? Мілай, але якой я я ўпэўнены таксама ў вас.

(2 Timothy 1: 12) З гэтай прычыны я таксама пакутую гэтыя рэчы, але мне не сорамна. Бо я ведаю таго, у каго я паверыў, і я я ўпэўнены ён здольны ахоўваць тое, што я даверыў яму да гэтага дня.

(Філімон 21) Даверлівы у вашу адпаведнасць, я пішу вам, ведаючы, што вы нават зробіце больш, чым я кажу.

(Іўрыт 2: 13) І яшчэ: "Я буду мець сваё давер і зноў: "Паглядзіце! Я і дзеці, якіх мне даў Іегова. "

(Іўрыт 6: 9) Аднак у вашым выпадку, любімыя, мы перакананыя пра лепшыя рэчы і рэчы, якія суправаджаюцца выратаваннем, хаця мы гаворым так.

(Іўрыт 13: 17, 18) Будзьце паслухмяны для тых, хто займае лідарства сярод ВАС і пакорлівы, бо яны сочаць за Тваімі душамі, як пра тых, хто будзе рабіць рахунак; што яны могуць рабіць гэта з радасцю, а не з уздыхам, бо гэта будзе шкодна для ВАС. ¹⁸ Несці малітву за нас, за нас давер у нас сумленная сумленне, бо мы хочам паводзіць сябе сумленна ва ўсіх справах.

(Джэймс 3: 3) Калі мы паставім для іх конькі вусцямі падпарадкоўвацца з намі, мы кіруем таксама ўсім сваім целам.

(1 Джон 3: 19) Па гэтым мы даведаемся, што мы бярэм пачатак з праўды, і мы запэўніваюць нашы сэрцы перад ім

Як бачым, толькі тры з гэтых вершаў (за выключэннем Heb. 13: спрэчка 17) peithó як "падпарадкоўвацца". Таксама варта адзначыць, што ні адзін з гэтых трох - зноў жа за выключэннем нашага спрэчнага тэксту - не выкарыстоўвае "падпарадкоўвацца" ў кантэксце таго, што адзін чалавек загадвае іншаму.

Галоўнае значэнне грэчаскага тэрміна - перакананне, заснаванае на развагах, упэўненасці і даверы да крыніцы. Ён не выкарыстоўваецца для перадачы ідэі сляпога і беспярэчнага падпарадкавання.

Дык чаму ўсе пераклады Бібліі выкарыстоўваюць ангельскі тэрмін, які не перадае сэнс грэчаскай мовы?

Перш чым адказаць на гэта, давайце паглядзім на яшчэ адно грэчаскае слова, якое больш дакладна набліжае значэнне "слухацца" ў англійскай мове. Слова ёсць peitharcheó, і яго азначае "падпарадкоўвацца ўладзе". Гэта аб'яднанне папярэдняга тэрміна, Пейто, з грэчаскім словам, Аркс, у значэнні “што прыходзіць першым »альбо правільна,« пераконваць у тым, што павінна быць першым, гэта значыць, што мае прыярытэт (вышэйшая інстанцыя) ».

Гэта слова выкарыстоўваецца толькі чатыры разы ў Грэчаскім Пісанні.

 (Дзеі 5: 29) У адказ Пётр і [іншыя] апосталы сказалі: "Мы павінны падпарадкоўвацца Бог як кіраўнік, а не людзі.

(Дзеі 5: 32) І мы з’яўляемся сведкамі гэтых спраў, і таму ёсць святы дух, які Бог даў ім падпарадкоўваючыся яго як кіраўніка ".

(Дзеі 27: 21) Калі доўга было ўстрыманне ад ежы, Павел устаў сярод іх і сказаў: "Мужчыны, вы, безумоўна, павінны прыняла маю параду і не выйшлі з Крыта ў мора і перанеслі гэта страты і страты.

(Ціт 3: 1) Працягвайце нагадваць ім быць падпарадкаванымі і быць паслухмяны каб урады і органы ўлады былі кіраўнікамі, каб быць гатовымі да кожнай добрай працы,

Чакаецца, што паслухмянасць будзе абсалютнай і бясспрэчнай. У Ціта нам сказана падпарадкоўвацца ўрадам. У Дзеях 5:29, 32 нам дазволена не падпарадкоўвацца ўрадам толькі таму, што трэба падпарадкоўвацца яшчэ вышэйшай уладзе. Наконт таго, чаму Павел выкарыстоўвае peitharcheó замест peithó у Дзеях 27:21, мы павінны глядзець на кантэкст.

Паўночна-заходні тракт азначае гэта як "прыём парад", але гэты тэрмін азначае падпарадкаванне вышэйшай уладзе, якой Павел, як просты чалавек і зняволены, не быў. У Дзеях 27:10 Павел цытуецца так: "Людзі, я ўспрымаю гэтую навігацыю ..." Цяпер Павел не быў мараком, таму гэта ўспрыманне, хутчэй за ўсё, адбылося з нейкага Божага провіду. Цалкам верагодна, што Павел не здагадваўся пра магчымы зыход, але быў папярэджаны Богам, бо ён ведаў будучыню і дакладна прадказваў вынік. У гэтым кантэксце Павел правільна карыстаўся peitharcheó, таму што вышэйшай уладай, якой яны павінны былі падпарадкоўвацца, быў не Павел, а той, хто гаварыў праз Паўла, Бог Іегова. Павел, выступаючы Божым прарокам, быў вышэйшым аўтарытэтам.

Такім чынам, калі старэйшыны - гэта вышэйшая ўлада, якой трэба падпарадкоўвацца, як і мірскім урадам, альбо нават самому Іегове Богу, чаму пісьменнік Габрэяў не выкарыстаў належнага тэрміна, каб перадаць гэта? Ён бы выкарыстаў peitharcheó калі б гэта быў момант, які ён спрабаваў зрабіць. Замест гэтага ён выкарыстаў peithó перадаць ідэю, што мы павінны дазволіць сабе пераконваць развагі тых, хто бярэ на сябе ролю, упэўнены ў сваіх добрых намерах, давяраючы, што тое, што яны нас заклікаюць зрабіць, - гэта ад любові.

Абсалютнае і бясспрэчнае паслухмянасць было не таму, што ён казаў, што мы абавязаны гэтым людзям.

Дык чаму б практычна кожная рэлігія, даручаючы пераклад Святога Пісання для сваёй паствы, абрала для сябе слова на англійскай мове, якое не ўтрымлівае ўмоўнага густу грэчаскай мовы? Чаму яны замест гэтага абралі слова, якое патрабуе беспярэчнага падпарадкавання адказным?

Наколькі я разумею, я думаю, што пытанне адказвае само па сабе, ці не так?

Мелеці Віўлон

Артыкулы Мелеці Віўлон.