[Αυτό το μικρό στολίδι βγήκε στην τελευταία εβδομαδιαία διαδικτυακή μας συνάντηση. Απλώς έπρεπε να μοιραστώ.]

". . .Κοίτα! Στέκομαι στην πόρτα και χτυπάω. Αν κάποιος ακούσει τη φωνή μου και ανοίξει την πόρτα, θα έρθω στο σπίτι του και θα πάρω το βραδινό γεύμα μαζί του και αυτός μαζί μου. " (Πρ 3:20 NWT)

Τι πλούσιο νόημα μπορεί να βρεθεί σε αυτές τις λίγες λέξεις.

"Κοίτα! Στέκομαι στην πόρτα και χτυπάω. " 

Ο Ιησούς έρχεται σε εμάς, δεν πηγαίνουμε σε αυτόν. Πόσο διαφορετικό είναι αυτό από την έννοια του Θεού που έχουν άλλες θρησκείες. Όλοι αναζητούν έναν θεό που μπορεί να ηρεμηθεί μόνο μέσω της δωρεάς και της θυσίας, αλλά ο Πατέρας μας στέλνει τον Υιό του να χτυπήσει την πόρτα μας. Ο Θεός μας αναζητά. (1 Ιωάννης 4: 9, 10)

Όταν στους Χριστιανούς ιεραπόστολους επετράπη εκτεταμένη πρόσβαση στην Ιαπωνία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, έψαχναν έναν τρόπο να προσεγγίσουν τους Ιάπωνες που ήταν από και γενικά Σιντοϊστές. Πώς θα μπορούσαν να παρουσιάσουν τον Χριστιανισμό με ελκυστικό τρόπο; Συνειδητοποίησαν ότι η μεγαλύτερη έκκληση ήταν στο μήνυμα ότι στον Χριστιανισμό ο Θεός έρχεται στους ανθρώπους.

Φυσικά, πρέπει να ανταποκριθούμε στο χτύπημα. Πρέπει να αφήσουμε τον Ιησού μέσα. Αν τον αφήσουμε να στέκεται στην πόρτα, τελικά θα φύγει.

"Αν κάποιος ακούσει τη φωνή μου και ανοίξει την πόρτα." 

Όταν κάποιος χτυπά την πόρτα σας μετά το σκοτάδι - κατά τη διάρκεια του βραδινού γεύματος - μπορείτε να καλέσετε μέσα από την πόρτα για να μάθετε ποιος είναι. Εάν αναγνωρίσετε τη φωνή ως φίλη, θα την αφήσετε, αλλά πιθανότατα θα ζητήσετε από έναν ξένο να επιστρέψει το πρωί. Ακούμε τη φωνή του αληθινού Ποιμένα, του Ιησού Χριστού; (Ιωάννης 10: 11-16) Μπορούμε να το αναγνωρίσουμε ή να ακούμε τη φωνή των ανθρώπων; Σε ποιον ανοίγουμε την πόρτα στην καρδιά μας; Σε ποιον αφήνουμε; Τα πρόβατα του Ιησού αναγνωρίζουν τη φωνή του.

«Θα έρθω στο σπίτι του και θα πάρω το βραδινό γεύμα μαζί του.» 

Παρατηρήστε ότι αυτό δεν είναι πρωινό ή μεσημεριανό, αλλά το βραδινό γεύμα. Το βραδινό γεύμα έτρωγε χαλαρά μετά την ολοκλήρωση της εργασίας της ημέρας. Ήταν μια στιγμή για συζήτηση και συντροφικότητα. Ώρα για κοινή χρήση με φίλους και συγγενείς. Μπορούμε να απολαύσουμε μια τόσο στενή και ζεστή σχέση με τον Κύριό μας Ιησού, και μετά μέσω αυτού να γνωρίσουμε τον Πατέρα μας, τον Ιεχωβά. (Ιωάννης 14: 6)

Συνεχίζω να θαυμάζω πόσο νόημα θα μπορούσε ο Ιησούς να συμπιέσει σε μερικές σύντομες φράσεις.

Meleti Vivlon

Άρθρα του Meleti Vivlon.
    9
    0
    Θα αγαπήσετε τις σκέψεις σας, παρακαλώ σχολιάστε.x