من خوشحال شدم از سه شنبه ، مارس 22rd با دیگران 22 ساکن در چهار کشور مختلف در یک یادبود آنلاین یادبود مرگ مسیح شرکت کنم.[I]  من می دانم که بسیاری از شما تصمیم گرفتید در تاریخ 23 در سالن محلی پادشاهی خود شرکت کنید. عده ای دیگر تصمیم گرفته اند از 22 یا 23 آوریل بر اساس روشی که یهودیان به مناسبت عید فصح پیگیری می کنند ، استفاده کنند. نکته مهم این است که همه ما در تلاش هستیم که از فرمان خداوند پیروی کنیم و "این کار را ادامه دهیم".

طی چند ماه گذشته ، من و همسرم از خانه دور بوده ایم. ما در یک کشور اسپانیایی زبان زندگی می کنیم. ساکنان موقت به تمام معنی. (1Pe 1: 1) به همین دلیل ، اگر من به یادبود سالن محلی پادشاهی نرفته بودم ، کسی دلم برای من تنگ می شد. بنابراین تصمیم گرفته بودم که امسال شرکت نکنم. بعد اتفاقی افتاد که نظرم عوض شد.

یک روز صبح که از ساختمانم خارج شدم و راهی قهوه خانه محلی شدم ، به دو برادر بزرگتر بسیار دلپذیر که دعوت یادبود "تو در بهشت ​​با من خواهی بود" توزیع کردند ، برخورد کردم. من فهمیدم که یادبود آنها در یک مرکز کنفرانس محلی در همان بلوک محل زندگی من برگزار می شود - دو دقیقه پیاده روی. همانطور که دوست دارید ورود آنها را در آن لحظه دقیق در زمان سربازی یا هدایت روح بخوانید. هرچه بود ، من را به فکر فرو برد و فهمیدم که در شرایط خاص خود ، فرصتی به من داده شده است که بایستم و شمارش شوم.

دو روش وجود دارد که می توانیم بدون گفتن کلمه ، نسبت به رفتار رهبری سازمان اعتراض کنیم. یکی این است که بودجه خود را نادیده بگیریم و دیگری با شرکت کردن.

با این حال ، یک مزیت اضافی برای حضور من در حضور داشت. دیدگاه جدیدی پیدا کردم آنچه که من دیده ام ، به این باور رسیده ام که هیئت حاکمه واقعاً نگران افزایش تعداد مشارکت کنندگان است. گذشته از هفته گذشته و این هفته برج نگهبانی مقالات را مطالعه کنید ، شما خود دعوتنامه دارید. آیا روی پاداش آسمانی تمرکز دارد؟ در مورد یکی بودن با مسیح؟ نه ، این پاداش زمینی JW برای کسانی که از شرکت در بزرگداشت خودداری می کنند ، متمرکز است. هنگامی که مشاهده کردم نان و سپس شراب به بلندگو تحویل داده می شود ، این خانه به من سوق داده شد. او آن را گرفت ، سپس آن را پس داد. امتناع آشکار از شرکت!

در این سخنرانی مکانیسم دیه توضیح داده شد ، اما نه با توجه به تمرکز اصلی آن - گردهمایی فرزندان خدا که همه آفرینش ها از طریق آنها سعادتمند می شوند. (Ro 8: 19-22) نه ، تمرکز بر امید زمینی براساس الهیات JW بود. به طور مکرر ، سخنران به مخاطبان یادآوری کرد که فقط اقلیت کوچکی شرکت خواهد کرد ، اما برای بقیه ما ، باید به سادگی این موارد را مشاهده کنیم. با گفتارهای بسیار زیاد ، سه بار گفت که "احتمالاً هیچ یک از شما امشب شرکت نمی کند". بیشتر صحبت ها در مورد توصیف چشم انداز JW بهشت ​​زمینی بود. یک زمین فروش ساده و ساده بود. "شرکت نکن. به همه چیزهایی که از دست می دهید نگاه کنید. " سخنران حتی فکر ساختن "خانه رویایی" ما را وسوسه کرد ، حتی اگر "300 سال ساختن ما طول بکشد".

اگر بیشتر از همه مورد توجه نبود ، این بود كه هر كتابی كه او برای حمایت از ایده خود در مورد زمینی بهشت ​​با بچه هایی كه با حیوانات دور می زدند و بزرگسالانی كه زیر درختان انگور و درختان انجیر استراحت می كردند ، استفاده می كرد ، از اشعیا گرفته شد. اشعیا یک «مژده» برای بازسازی از اسارت بابلی - بازگشت به میهن یهود - را تبلیغ کرد. اگر این تصویر از زمینی بهشتی امید 99٪ از کل مسیحیان است ، چرا ما برای حمایت از آن باید به روزهای قبل از مسیحیت برگردیم؟ چرا تصاویر یهودی مورد نیاز است؟ وقتی عیسی مژده با پادشاهی را به ما داد ، چرا در مورد این پاداش زمینی سخنی نگفت ، حداقل اذعان کند که جایگزینی برای دعوت آسمانی وجود دارد؟ این توصیفات بهشتی و تصاویر هنرمندانه انباشته از انتشارات ما است ، اما کجا می توانیم آنها را در میان نوشته های الهام گرفته از مسیحیان قرن اول پیدا کنیم؟

من فکر می کنم هیئت حاکمه کمی ناامید می شود تا رتبه ها و صفوف حزب را حفظ کند ، بنابراین آنها در حال تمرکز دوباره بر امید جایگزینی هستند که از روز قاضی رادرفورد تبلیغ می کردند.

با تصویب نشان ها چیزی طنز آمیز و ناراحت کننده اتفاق افتاد. من در ردیف جلوی یک بخش نشسته بودم ، بنابراین در جلو فضای پیاده روی وجود داشت. با این وجود ، سرورها به راحتی در انتهای ردیف ایستاده و به هر شخص اجازه می دهند صفحه را رد کند. وقتی برادر کنارم آن را تحویل داد ، من یک تکه نان برداشتم و بشقاب را به همنوع کنارم دادم. او مطمئناً تازه وارد شده بود زیرا به نظر می رسید کاری که قرار بود انجام دهد از دیدن نان گرفتن من کم آورده است. سرور در انتهای خط ، شاید نگران این بود که مبادا برخی از بی احترامی های غیرقابل گفتن این موقعیت را به خطر بیندازد ، صفحه را گرفت و بی سر و صدا نشان داد که مرد باید آن را به سادگی منتقل کند ، که این کار را کرد.

این سرور من را تنها گذاشت اما خیلی دیر بود. نان را قبلاً در دست داشتم. شاید دیدن یک گرینگو ارشد باعث شد که وی باور کند که من "حق" شرکت دارم. با این حال ، آنها باید مطمئن نباشند ، زیرا وقتی شراب منتقل شد ، اولین سرور آن را در خط پایین قرار داد و آن را به هر شخص تحویل داد. در ابتدا به نظر می رسید که او تا حدودی مردد است که آن را به من تحویل دهد ، اما من به راحتی آن را از او گرفتم و نوشیدم.

بعد از جلسه ، برادر کنار من - یکی از هم مهربانان سن و سال من که اهل ایالات متحده بود - به من گفت که من آنها را سرهم کرده ام زیرا آنها انتظار ندارند کسی در آن شرکت کند و من احتمالاً باید از قبل آنها را مطلع می کردم. تصور کن! فرض بر این است که هدف از انتقال نشانها به همه این است که در صورت انتخاب هر فرصتی برای شرکت در آنها فراهم شود. چرا باید سرورها زودتر از موعد مطلع شوند؟ تا شوکی به آنها وارد نکند؟ یا این است که به آنها فرصت می دهد تا مشارکت کنند. کل قضیه معنی ندارد.

برای من کاملاً واضح بود که برادران تقریباً در فرهنگ آمریکای لاتین نسبت به شرکت در عمل بیزاری می ورزند. این چیز جدیدی نیست من یک یادبود خاص را به یاد می آورم زمانی که من جوانی بودم که اینجا موعظه می کردم. یک خانم مسن ، تایمر اول ، سعی کرد شرکت کند. هنگامی که او به سمت آرم می رسید ، صدای نفس جمع و جمعی از همه اطراف که تماشا می کردند ، وجود داشت. عزیز بیچاره که به وضوح خجالت کشیده بود ، دست خود را پس کشید و به درون خود جمع شد. ممکن است تصور شود که او قصد داشت مرتکب کفر وحشتناکی شود.

همه اینها باعث تعجب من شد که چرا ما به سادگی از کسانی که مایل به شرکت هستند نمی خواهیم در جبهه بنشینند ، مانند کاری که برای نامزدهای تعمید انجام می دهیم. به این ترتیب اگر ردیف اول را خالی بدانیم ، می توانیم این رسم بی معنی عبور نشان ها را از مقابل کسانی که حاضر به شرکت نیستند یا فقط از آن می ترسند و به خانه می روند ، کنار بگذاریم. به همین دلیل ، اگر کسی قرار نیست شرکت کند حتی چرا یک یادبود برگزار می کند؟ آیا می خواهید یک ضیافت برپا کنید ، صدها نفر را دعوت کنید ، زیرا می دانید حتی یک لقمه از آنها حتی یک جرعه هم نخواهد خورد؟ چقدر احمقانه خواهد بود؟

گرچه همه اینها اکنون برای من کاملاً مشهود است ، من هم یکبار در این طرز فکر فرو رفته بودم. من فکر کردم که کار درستی انجام می دهم و با اطاعت مطیعانه از شرکت ، پروردگارم را ستایش می کنم. من آرزو داشتم که برای همیشه روی زمین زندگی کنم و صادقانه بگویم فکر پاداش آسمانی سرد و ناخوشایند است. این باعث شد که بفهمم با چه موانعی روبرو هستیم و سعی می کنیم به عزیزانمان کمک کنیم تا حقیقت را همانطور که داریم بیدار کنند.

این باعث شد تا به این فکر کنم که امید مسیحیان ما واقعاً چیست. برای پیگیری این موضوع ، لطفاً این مقاله را بررسی کنید:بازاریابی دنیای جدید"

_______________________________________________

[I] دیدن چه موقع یادبود مرگ مسیح در 2016 است"

Meleti Vivlon

مقالات Meleti Vivlon.
    18
    0
    لطفا نظرات خود را دوست دارم ، لطفاً نظر دهید.x