"آنچه نذر می کنید ، می پردازید"

[از ws4 / 17 ص. 3 ممکن است 29 - 4 ژوئن]

"شما باید نذرهای خود را به خداوند بپردازید." - Mt 5: 33

بندهای ابتدایی این مقاله مطالعه روشن می کند که نذر یک وعده جدی یا یک سوگند یاد شده است. (نو 30: 2) سپس ادامه می یابد تا سوگندهای سوگند یاد شده توسط دو عبرانی که مدتها قبل از دوران مسیحی زندگی می کردند ، در نظر گرفته شود: یفتا و هانا. هر دو این سوگندها نتیجه ناامیدی بود و برای طرفین درگیر نتیجه خوبی نداشت ، اما نکته ای که مطرح شد این است که علی رغم سختی سوگندهایی که به وجود آمد ، هر دو نفر نذر خود را به خدا ادا کردند. آیا این بدان معناست که ما باید نذر کنیم؟ آیا این درس از کتاب مقدس است؟ یا این که عبرت گرفتن نذر عاقلانه است ، اما اگر چنین کاری را انجام دهیم ، باید هزینه آن را بپردازیم؟

به نظر می رسد متن موضوع از درک این نکته پشتیبانی می کند که مسیحیان می توانند و باید با خدا نذر کنند. با این حال ، از آنجا که در چهار متن "خواندن" در مطالعه گنجانده نشده است (متن هایی که قرار است با صدای بلند خوانده شوند) ، اجازه دهید خود آن را بررسی کنیم.

در اینجا ، مقاله به نقل از سخنان عیسی (ع) است و به طور جداگانه ، ممکن است به نظر خواننده برسد که عیسی از این ایده حمایت می کند که نذر کردن تا زمانی که شخص آنها را به خدا بپردازد ، اشکالی ندارد. متن کامل آیه 33 این است: "دوباره شنیدید که به کسانی که از دوران باستان گفته شده بود گفته شده است:" شما بدون اجرای سوگند یاد نکنید ، بلکه باید نذرهای خود را به یهوه بپردازید. "

بنابراین عیسی در واقع گرفتن نذر را تبلیغ نمی کند ، بلکه به آداب و رسوم از دوران باستان اشاره می کند. آیا این رسوم خوب است؟ آیا او آنها را تأیید می کند؟ همانطور که مشخص شد ، او از اینها استفاده می کند تا با گفته های بعدی خود تضاد داشته باشد.

 ³⁴ با این حال، به شما می گویم: به هیچ وجه قسم نخوریدنه بهشت ​​، زیرا این تخت خداست. ³⁵ و نه از روی زمین ، زیرا این صندلی پایه پاهای اوست. و نه بیت المقدس ، زیرا این شهر پادشاه بزرگ است. ³⁶ به سر خود قسم نخورید ، زیرا نمی توانید یک مو را سفید یا سیاه کنید. ³⁷ فقط بگذارید کلمه "بله" به معنی "بله" باشد ، "نه" ، نه آنچه فراتر از این است از شریر است"(Mt 5: 33-37)

عیسی در حال معرفی چیز جدیدی برای مسیحیان است. او به ما می گوید که باید از سنت های گذشته رهایی یابیم و تا آنجا پیش می رود که آنها را از ریشه شیطانی برچسب می زند و می گوید: "آنچه فراتر از این است ، از سنت شریر است".

با توجه به این ، چرا نویسنده یك عبارت واحد از تعالیم جدید عیسی را استخراج می كند - "شما باید نذر خود را به یهوه بپردازید" - گویا این را به خداوند ما نسبت می دهیم؟ آیا نویسنده مقاله نمی فهمد که همه چیز تغییر کرده است؟ آیا او تحقیق خود را انجام نداده است؟ اگر چنین است ، چگونه این نظارت از طریق همه بررسی ها و توازن هایی که قبل از انتشار هر مقاله پژوهشی وجود دارد ، انجام شد؟

به نظر می رسد رانش مقاله به ساختن نذرات همانطور که در زمان های قدیم انجام می داد ، طرفدار دارد. مثلا:

اکنون که فهمیدیم که عهده دار شدن به خدا چقدر جدی است ، اجازه دهید این سؤالات را در نظر بگیریم: ما به عنوان مسیحیان چه نوع نذراتی می توانیم انجام دهیم؟ همچنین ، چگونه باید مصمم باشیم که نذرهای خود را حفظ کنیم؟ - تراز 9

آیا بر اساس آنچه عیسی در متی 5:34 به ما می گوید ، پاسخ این س firstال اول نخواهد بود که "هیچکدام"؟ اگر بخواهیم از پروردگارمان اطاعت کنیم هیچ نوع "نذری" وجود ندارد که ما مسیحیان باید انجام دهیم.

نذر تقدیم شما

پاراگراف 10 اولین عهدی را که هیئت دولت از ما می خواهد بسازیم معرفی می کند.

مهمترین نذری که یک مسیحی می تواند عهد بگذارد ، عهدی است که با آن زندگی خود را وقف خداوند می کند. - تراز 10

اگر احساس می کنید که عیسی را می شناسید ، پس از خود بپرسید آیا او نوعی پادشاه است که به مردم خود دستورالعمل های متناقضی می دهد؟ آیا او به ما می گوید که به هیچ وجه نذر نکنید ، و سپس برگردید و به ما بگویید که قبل از تعمید به خدا نذر فداکاری کنید؟

در معرفی این "مهمترین عهدی که یک مسیحی می تواند بکند" ، این پاراگراف هیچ پشتیبانی کتاب مقدس را به ما ارائه نمی دهد. دلیل این امر این است که تنها زمانی که کلمه "وقف" حتی در کتاب مقدس مسیحیان آمده است ، زمانی است که به جشنواره مقدسات یهودی اشاره دارد. (یوحنا 10:22) در مورد فعل "وقف" ، این سه بار در کتاب مقدس مسیحیان آمده است ، اما همیشه در ارتباط با یهودیت و همیشه در نور منفی است. (مت 15: 5 ؛ آقای 7:11 ؛ لو 21: 5)[I]

پاراگراف سعی می کند با استناد به متیو 16: 24 که می خواند: برای این ایده از فداکاری قبل از غسل تعمید ، پیدا کنید.

"سپس عیسی به شاگردانش گفت:" اگر كسی می خواهد به دنبال من بیاید ، اجازه دهید او را رد كند و سهام شكنجه خود را برداشت و من را دنبال كند. "(مگ 16: 24)

نپذیرفتن از خود و پیروی از رد پای عیسی مفهوم سوگند دادن نیست ، درست است؟ عیسی در اینجا صحبت از نذر کردن نیست ، بلکه در مورد عزم وفادار بودن و پیروی از الگوی زندگی او است. این همان کاری است که فرزندان خدا باید انجام دهند تا به جایزه زندگی ابدی برسند.

چرا سازمان از سوق دادن ایده غیر کتاب مقدس نذر تقدیم به یهوه چنین معامله بزرگی انجام داده است؟ آیا ما واقعاً در مورد نذر با خدا صحبت می کنیم ، یا اینکه چیز دیگری تلویح شده است؟

بند 10 می گوید:

از آن روز به بعد ، "او متعلق به یهوه است." (روم. 14: 8) هرکسی که نذر می کند باید آن را بسیار جدی بگیرد ... - تراز 10

نویسنده استدلال خود را با استناد به رومیان 14: 8 تضعیف می کند. در یونانی اصلی ، نام الهی در این آیه در هیچ یک از هزاران نسخه خطی موجود امروز وجود ندارد. آنچه ظاهر می شود "پروردگار" است که به عیسی اشاره دارد. اکنون این ایده که مسیحیان به عیسی تعلق دارند در کتاب مقدس به خوبی پشتیبانی شده است. (آقای 9:38 ؛ رو 1: 6 ؛ 1 ظ. 15:22) در واقع ، مسیحیان فقط از طریق مسیح می توانند به یهوه تعلق بگیرند.

"به نوبه خود شما به مسیح تعلق دارید. مسیح ، به نوبه خود ، متعلق به خدا است. "(1Co 3: 23)

حال ، برخی ممکن است استدلال کنند که نام یهوه در رومیان 14: 8 حذف شده و با "Lord" جایگزین شده است. با این حال ، متناسب با زمینه نیست. در نظر گرفتن:

"هیچ کس از ما برای خودش زندگی نمی کند ، و هیچ کس به خاطر خودش نمی میرد. 8زیرا اگر زندگی کنیم ، نزد خداوند زندگی می کنیم و اگر بمیریم ، برای خداوند میمیریم. بنابراین ، چه زندگی کنیم و چه بمیریم ، خداوند هستیم. 9زیرا به همین منظور مسیح درگذشت و دوباره زنده شد تا خداوند هم بر مردگان و هم بر زنده ها باشد. " (رومیان 14: 7-9)

سپس بند 11 درمورد چیزی است که قبلاً به آن اعتقاد داشتم و به دانش آموزان خود آموزش می دادم ، گرچه اکنون می فهمم كه هرگز آن را تحقیق نكرده ام ، اما صرفاً آن را باور كردم زیرا به آنها كه به من آموزش می دادند اعتماد داشتند.

آیا شما زندگی خود را وقف یهوه کرده اید و با تعمید آب نماد فداکاری خود هستید؟ اگر چنین است ، این فوق العاده است! - پارس 11

"تقدیم خود را با تعمید آب نمادین". منطقی است منطقی به نظر می رسد. با این حال ، غیر مقدس است. شاهدان یهوه الزامات مربوط به کتاب مقدس را در مورد تعمید غنیمت گرفته و آن را به برادر کوچک فداکاری تبدیل کرده اند. وقف چیزی است و تعمید فقط نماد ظاهری نذر فداکاری است. با این حال ، این با آنچه پیتر درباره غسل ​​تعمید فاش می کند ، مغایرت دارد.

"آنچه که با این امر مطابقت دارد ، اکنون شما را نیز صرفه جویی می کند ، یعنی تعمید ، (نه از بین بردن کثافت گوشت ، بلکه درخواستی که برای وجدان خوب به خدا ارائه شده است، از طریق رستاخیز عیسی مسیح. "(1Pe 3: 21)

تعمید به خودی خود درخواستی است که از خداوند خواسته شده است که او گناهان ما را ببخشد زیرا ما به طور نمادین بر اثر گناه مرده ایم و از آب به زندگی برخاسته ایم. این اصل سخنان پل در است عاشقانه 6: 1 7.

با توجه به عدم وجود اساس كتاب مقدس ، چرا این تقدیم نذر همه مهم تلقی می شود؟

به یاد بیاورید که در روز غسل تعمید ، قبل از شاهدان عینی ، از شما سؤال می شد که آیا خودتان را به خداوند تقدیم کرده اید یا این را فهمیده اید؟ "فداکاری و تعمید شما ، شما را در ارتباط با سازمان روحانی و هدایتگر خدا ، به عنوان یکی از شهودهای خداوند معرفی می کند." - تراز 11

انتخابی که در اینجا با boldface مشخص شده است ، بصورت مجزا و با قلم متفاوت در نسخه PDF این شماره از برج مراقبت. ظاهراً ، هیئت حاکمه واقعاً می خواهد که این ایده به خانه خود برود.

پاراگراف با بیان این جمله ادامه می یابد: "پاسخ های تأیید شده شما به عنوان اعلامیه عمومی شما بوده است تقدیم بدون رزرو"  اگر تعمید ما برای شناسایی ما به عنوان شاهدان یهوه است ، و عضویت به معنای تسلیم در برابر اقتدار سازمان است ، در واقع این یک "اعلام فداکاری بدون وقفه" به سازمان شاهدان یهوه است ، اینطور نیست؟

نذر ازدواج شما

در این مقاله سه نذر مورد تأیید سازمان قرار گرفته است. دومین مورد نذر ازدواج است. شاید با گنجاندن نذری که تعداد کمی از آن مشکلی می بینند ، امیدوار است که نذر اول و سوم را تأیید کند.

با این حال ، با توجه به دستور عیسی در متیو 5: 34 ، آیا قبول نذر ازدواج اشتباه است؟

کتاب مقدس در مورد نذر ازدواج چیزی نمی گوید. در زمان عیسی ، هنگامی که مردی ازدواج کرد ، او به خانه عروس خود رفت و سپس زن و شوهر به خانه او رفتند. عمل بردن او به خانه اش به معنای ازدواج همه آنها بود. هیچ سابقه ای در مورد مبادله نذورات وجود ندارد.

در بیشتر سرزمین های غربی نیز نذر لازم نیست. پاسخ دادن به "من می کنم" ، وقتی از شما سال می شود که آیا شخصی را برای همسرتان انتخاب می کنید ، نذر نیست. غالباً ، وقتی می شنویم که نذرهای ازدواج توسط داماد یا عروس گفته می شود ، می فهمیم که آنها اصلاً نذر نیستند ، بلکه اعلامیه های نیت هستند. نذر سوگند رسمی است که در پیشگاه خدا یا خدا انجام شود. عیسی به ما می گوید که "بگذارید" بله "شما بله باشد ، و" نه "شما نه."

چرا سازمان خواستار قسم خوردن ، قسمتی از فداکاری است؟

نذر بندگان تمام وقت

در بند 19 ، این مقاله در مورد نذر سومی است که سازمان به برخی از شاهدان یهوه احتیاج دارد. به یاد داشته باشید که عیسی به ما گفت که نذر نکنیم زیرا نذر از شیطان است. آیا هیئت حاکمه در الزام به این نذر سوم معتقد است که آنها استثنایی در دستور عیسی پیدا کرده اند؟ میگویند:

در حال حاضر ، برخی از اعضای 67,000 سفارش جهانی خدمت بندگان تمام وقت از شاهدان یهوه وجود دارند. برخی از آنها خدمات بتلی را انجام می دهند ، برخی دیگر درگیر ساخت و ساز یا کار در مدار هستند ، به عنوان مربیان میدانی یا پیشکسوتان ویژه یا مبلغین یا به عنوان سالن اجتماعات یا مأمورین آموزشگاه کتاب مقدس فعالیت می کنند. همه آنها به یک "عهد اطاعت و فقر" محدود شده اند، "که با آنها موافقت می کنند هر کاری را که در پیشبرد منافع پادشاهی به آنها واگذار شده است ، انجام دهند ، یک شیوه زندگی ساده را انجام دهند ، و بدون اجازه از اشتغال سکولار خودداری کنند. - تراز 19

برای ثبت ، این "قسم از اطاعت و فقر" بیان می کند:

"من به این ترتیب عهد می کنم:

1. در حالی که یک عضو از دستور ، برای زندگی ساده و غیر مادی به سبک زندگی است که به طور سنتی برای اعضای سفارش وجود داشته است.
2. با روحیه کلام الهام شده از Isaiah نبی (اشعیا 6: 8) و بیان نبوی مزمور (مزمور 110: 3) ، برای داوطلب کردن خدمات من برای انجام هر کاری که در پیشرفت منافع پادشاهی به من واگذار شده است ، هر کجا که هستم من به دستور منصوب شده ام؛
3. مطیع قرار دادن نظریه دینی برای اعضای نظم (عبری ها 13: 17)؛
4. بهترین تلاش های تمام وقت خود را به وظیفه خود اختصاص دهم.
5. خودداری از اشتغال سکولار و بدون اجازه دستور
6. بازگشت به سازمان محلی سفارش کلیه درآمدهای دریافت شده از هر کار یا تلاشهای شخصی بیش از هزینه های زندگی ضروری من ، مگر اینکه توسط این نذر توسط دستور آزاد شود.
7. قبول چنین مقرراتی برای اعضای سفارش (اعم از وعده های غذایی ، اقامتگاه ، بازپرداخت هزینه یا موارد دیگر) همانطور که در کشوری که من در آن خدمت می کنم ساخته شده است ، صرف نظر از سطح مسئولیت من یا ارزش خدمات من.
8. برای اینکه رضایت داشته باشم و از حمایت ناچیزی که از این سفارش دریافت می کنم راضی باشم تا زمانی که من در خدمت در این سفارش شایسته باشم و انتظار نداشته باشم که پاداش دیگری را انتخاب کند ، در صورت انتخاب تصمیم به ترک سفارش یا در صورت سفارش باید تعیین کند که دیگر صلاحیت ندارم. برای انجام سفارش (متیو 6: 30-33: 1 تیموتی 6: 6-8 ؛ عبرانیان 13: 5)؛
9. رعایت اصول مندرج در کلام الهام گرفته از خدا ، کتاب مقدس ، در انتشارات شاهدان یهوه ، و سیاست های توزیع شده توسط این دستور ، و پیروی از دستورالعمل های هیئت حاکمه شاهدان یهوه. و
10. برای پذیرش هر تصمیمی که در مورد دستور مربوط به وضعیت عضویت من گرفته شده ، به راحتی می پذیرم

چرا عیسی انجام نذر را محکوم می کند؟ نذورات در اسرائیل معمول بود ، اما عیسی در حال تغییر است. چرا؟ زیرا با حکمت الهی خود می دانست نذر به کجا می انجامد. بیایید "نذر اطاعت و فقر" را مثال بزنیم.

در بند 1 ، فرد قول می گیرد كه مطابق با استاندارد زندگی است كه طبق روایات مردان مطابقت دارد.

در بند 2 ، فرد قول می گیرد كه مردان را در قبول هرگونه وظیفه ای كه به آنها می دهند ، اطاعت كنند.

در بند 3 ، شخص قول می دهد سلسله مراتب مرجع تنظیم شده توسط مردان را تسلیم کند.

در بند 9 ، شخص قول می گیرد که از کتاب مقدس و همچنین نشریات ، سیاست ها و دستورالعمل های هیئت مدیره پیروی کند.

این نذر همه سوگند به اطاعت و بیعت با مردان است. این نذر شامل یهوه و عیسی نیست ، اما بر مردان تأکید دارد. حتی بند 9 شامل یهوه در سوگند نمی شود ، بلکه فقط آن یکی "اصول مندرج در" کتاب مقدس را رعایت می کند. این اصول منوط به تعبیر هیئت حاکمه به عنوان "نگهبانان آموزه" است.[II]  بنابراین بند 9 واقعاً در مورد پیروی از انتشارات ، خط مشی ها و دستورالعمل های رهبران JW.org صحبت می کند.

عیسی هرگز به پیروان خود دستور نداد که مطابق خواسته های خدا از مردان اطاعت کنند. در واقع ، وی گفت كه نمی توان به دو استاد خدمت كرد. (مت 6:24) پیروان او به رهبران مذهبی زمان خود گفتند: "ما باید از خدا به عنوان یک فرمانروا اطاعت کنیم تا مردها." (اعمال 5:29)

تصور کنید که آیا حواریون قبل از آن هیئت حاکمه - رهبران مذهبی یهود در زمان خود "نذر اطاعت و فقر" را اتخاذ کرده بودند؟ چه درگیری ای ایجاد می شد که وقتی همین رهبران به آنها می گفتند بر اساس نام عیسی دیگر شاهد نباشند. آنها باید نذر خود را که گناه است ، بشکنند ، یا نذر کنند و از خدا که یک گناه است نیز سرپیچی کنند. جای تعجب نیست که عیسی گفت که نذر کردن از عهد شریر ناشی می شود.

یک شاهد سرسخت استدلال خواهد کرد که امروز هیچ درگیری وجود ندارد ، زیرا هیئت حاکمه توسط عیسی به عنوان برده وفادار و با احتیاط منصوب شده است. بنابراین ، آنچه آنها به ما می گویند انجام دهیم همان کاری است که یهوه از ما می خواهد. اما یک منطق با این منطق وجود دارد: کتاب مقدس می گوید که "همه ما بارها دچار لغزش می شویم." (جیمز 3: 2) انتشارات موافق است. در نسخه مطالعه فوریه از برج مراقبت در صفحه 26 ، می خوانیم: رئیس هیئت دولت نه الهام گرفته و نه معصوم. بنابراین ، می تواند در مسائل آموزه یا در جهت سازمانی خطا کند. "

بنابراین چه اتفاقی می افتد که یکی از 67,000 عضو این نظم متوجه شود که هیئت حاکمه اشتباه کرده است و به او دستور می دهد یک کار را انجام دهد در حالی که قانون خدا او را به انجام کار دیگری سفارش می کند؟ به عنوان مثال - برای رفتن به یک سناریوی واقعی - میز حقوقی شعبه استرالیا که توسط اعضای این نظم کار می کند به دلیل عدم رعایت قانون سرزمین مورد نیاز برای گزارش جرایم به مقامات تحت تحقیق است. قانون خدا ما را ملزم به اطاعت از دولت ها می کند. (نگاه کنید به رومیان 13: 1-7) بنابراین آیا مسیحی همانطور که عهد کرده است از سیاست های مردانه اطاعت کند یا از دستورات خدا است؟

هیئت حاکمه برای در نظر گرفتن یک سناریوی واقعی دیگر ، به ما دستور می دهد که با کسی که استعفا داده است از جماعت ارتباط برقرار نکنیم - حتی سلام نکنیم. در استرالیا و در بسیاری از مکانهای دیگر ، قربانیان سو abuse استفاده جنسی کودکان به دلیل برخورد نامناسبی که با بزرگان رسیدگی به پرونده خود انجام داده اند ، به قدری بی روح شده اند که گام برداشته اند و به این پیرمردها اطلاع می دهند که دیگر نمی خواهند یهوه باشند. شاهدان نتیجه این است که بزرگان به همه دستور می دهند که با این قربانی سو abuse استفاده مانند پاریا ، جدا شده (جدا شدن از عضو با نام دیگر) رفتار کنند. هیچ مبنای کتاب مقدس برای این سیاست "جدا کردن" وجود ندارد. این از مردان نشات می گیرد نه از خدا. آنچه از طرف خدا به ما گفته شده این است كه "بی نظمی ها را نصیحت كنیم ، با روح افسرده دلگرم كنیم ، از افراد ضعیف حمایت كنیم ، نسبت به همه صبور باشیم. ¹⁵ توجه کنید که هیچ کس به دلیل آسیب دیدگی به شخص دیگری آسیب نرساند ، اما همیشه آنچه را که در حق یکدیگر و دیگران است خوب دنبال کنید. " (اول ثانیه 1:5 ، 14)

اگر کسی دیگر نمی خواهد یک شاهد یهوه باشد ، هیچ حکمی از کتاب مقدس وجود ندارد که به ما بگوید با او مانند مرتدی مانند جان توصیف کنیم. (2 جان 8-11) اما این دقیقاً همان چیزی است که مردان به ما می گویند که این کار را انجام دهیم ، و هر یک از 67,000 عضو این دستور باید عهد خود را - یک گناه - شکست دهند تا در این مورد از خدا اطاعت کنند. بقیه شاهدان یهوه نیز اگر بخواهند از این قانون غیر متعارف جدا سازی اطاعت نکنند ، مجبورند عهد ضمنی خود را در برابر سازمان شکست دهند (به بخش 11 مراجعه کنید).

بنابراین ، برای ما تعجب آور نیست که دوباره سخنان عیسی صحت دارد: نذر کردن از شیطان است.

____________________________________________

[I] از قضا ، دلیل این که شاهدان یهوه جشن تولد نمی گیرند این است که تنها دو اتفاق جشن مقدس تولد در کتاب مقدس با وقایع منفی مرتبط است. به نظر می رسد که این استدلال وقتی متناسب با آنها نباشد اعمال نمی شود.

[II] جفری جکسون را ببینید شهادت قبل از کمیسیون سلطنتی استرالیا.