[De ws1 / 17 páx. 12 marzo 6-12]
"Onde está o espírito de Xehová, hai liberdade." - 2Co 3: 17
O estudo desta semana ábrese con este pensamento:
CANDO se enfrontou a facer unha elección persoal, unha muller díxolle a un amigo: "Non me fagas pensar; só dime que facer. Isto é máis fácil. ”A muller preferiu que lle dixese que facer en vez de usar un agasallo precioso do seu Creador, o agasallo do libre albedrío. E ti? ¿Gústache tomar as túas propias decisións, ou prefires que outros decidan por ti? Como ves o asunto do libre albedrío? - par. 1 [engadido en letra negra]
Mesmo temos que comentar a ironía deste parágrafo? Hai poucas relixións cristiás na terra no momento actual que requiren unha maior submisión á vontade dos homes que a das testemuñas de Xehová.
Aínda que poida parecer máis doado ter alguén máis para tomar decisións por nós, facelo roubámonos por unha das grandes bendicións do libre albedrío. Esta bendición revélase ás Deuteronomio 30:19, 20. (Lea.) O versículo 19 describe a elección que Deus deu aos israelitas. No verso 20 aprendemos que Xehová deulles a preciosa oportunidade de amosarlle o que estaban nos seus corazóns. Tamén nós podemos escoller adorar a Xehová. Non poderiamos ter ningún motivo maior que usar o don de Deus de libre albedrío para expresar o noso amor por el e traerlle honra e gloria. - par. 11
Aplicemos o consello deste parágrafo no marco da congregación das testemuñas de Xehová. Digamos que sente que dedicar 80 horas ao mes no ministerio de campo é a mellor forma de servir a Deus. Este é o teu libre albedrío no traballo. Non obstante, non queres ser pioneiro porque non queres responder aos homes e non queres ir á escola pioneira nin recibir o eloxio dos homes. ¿Poderías exercer o teu libre albedrío sen ningunha presión dos maiores?
Digamos que es un bo editor, que leva entre 15 e 20 horas ao mes, pero decides que informar do teu tempo significa que os homes terán conciencia do teu don de misericordia. Lembrando a amoestación do noso Señor Xesús atopada en Mateo 6: 1-4, vostede decide manter en segredo os seus dons de misericordia. Respectarán os anciáns a túa decisión por mor do agasallo de libre vontade do teu deus ou acosaranche por un informe?
Que nunca caiamos na trampa de escoller confiar na nosa propia comprensión, como fixeron Adán e os israelitas rebeldes. Pola contra, podemos “confiar en Xehová con todo o [noso] corazón”. -Prov. 3: 5. - par. 14
Este é un excelente consello. Non obstante, aplicarase mal. Entrará no oído de todas as testemuñas de Xehová e será procesado por unha subrutina no cerebro implantada hai moito tempo por repetidas programacións doutrinais a través de partes de reunións e publicacións. Esta subrutina substituirá a "Xehová" por "Organización" na conciencia colectiva de JW.
É doado poñer a proba isto. Fíxeno moitas veces. Por exemplo, achegue a unha testemuña a proba de que o corpo de goberno comprometeu a súa posición neutral con Xesucristo como o seu propietario marital, ao usar o seu propio razoamento, cometendo adulterio coa besta salvaxe a través da pertenza á súa imaxe, as Nacións Unidas. (Para obter unha proba detallada, faga clic en aquí.) Invariablemente, a resposta será ignorar a terrible implicación deste escándalo e, en vez diso, emprender un curso de acción para matar ao mensaxeiro que comeza coa afirmación: "Eu amo a Xehová ..."
Por suposto, Xehová non ten nada que ver con este pecado flagrante, pero ao dicir isto, a Testemuña demostra que equipara a Organización con Xehová. Os dous son sinónimos. Xesús dixo: "Eu e o pai somos un". (Xoán 10:30) Pero para as testemuñas, unha frase máis verdadeira é: "A organización e Xehová son un".
Unha das limitacións á nosa liberdade é que debemos respectar o dereito que teñen os demais a tomar as súas propias decisións na vida. Por que? Como todos temos o don do libre albedrío, ningún dos cristiáns tomará sempre a mesma decisión. Isto é certo incluso nos asuntos que implican a nosa conduta e culto. Lembre do principio atopado en Galatians 6: 5. (Ler.) Cando recoñecemos que cada cristián debe "cargar coa súa propia carga", respectaremos o dereito que os demais teñen de usar o seu propio don de libre albedrío. - par. 15
Esta particular "limitación da nosa liberdade" non é unha que as testemuñas acepten facilmente. Este parágrafo dálle bo servizo, pero na práctica, a organización imporá a súa vontade ao individuo. Pregúntate a ti mesmo, ¿é verdadeiro un irmán capaz de exercer o seu libre albedrío na menor decisión de se facer barba ou non? ¿Pode un mozo exercer o seu libre albedrío na elección da educación superior? Estas dúas decisións e innumerables máis son cuestións de conciencia como di o seguinte parágrafo, pero un JW que tome a decisión "equivocada" seguramente será presionado e incluso ostracizado.
Polo tanto, non deberiamos respectar o dereito do noso irmán a tomar decisións persoais en asuntos de menor importancia? —1 Cor. 10: 32, 33. - par. 17
Que estraña frase. Cal é a implicación aquí? ¿Somos libres de non respectar o "dereito dun irmán a tomar decisións persoais" cando os asuntos non teñen "menor importancia"? Limítase o exercicio do libre albedrío a cuestións menores? Se é así, entón quen pode decidir sobre as principais? A organización?
O texto do tema é: "Onde está o espírito de Xehová, hai liberdade". (2Co 3:17) Non obstante, unha das expresións que escoitamos de todos os que espertaron a un maior coñecemento do Cristo é que se senten libres por primeira vez. Quizais se as testemuñas se decatasen de que o que Paulo escribiu aos corintios se refire ao Señor Xesús, comezarían a entender a liberdade que lles falta.
Pero as súas mentes endureceron. Ata hoxe, cando leron a antiga alianza, ese mesmo velo permanece sen cambios, porque só a través de Cristo é sacado. 15Si, ata o día de hoxe sempre que se le Moisés un velo está sobre o seu corazón. 16Pero cando un se dirixe ao Señor, o veo é retirado. 17Agora o Señor é o Espírito, e onde está o Espírito do Señor, hai liberdade. 18E todos, coa cara desvelada, vendo a gloria do Señor, estamos a transformarnos na mesma imaxe dun grao de gloria a outro. Pois isto vén do Señor que é o Espírito. - 2Co 3: 14-18
Por desgraza, o veo segue tendido sobre os corazóns dos meus irmáns de Xehová cando len a palabra de Deus. Elimínase só cando un se volve cara ao Señor; pero incluso na súa tradución afástanse do Señor e atribúen erróneamente estes versos a Xehová.
Algúns dos meus pensamentos sobre este asunto (a súa quilometraxe pode variar): Xehová non ten "libre albedrío absoluto". A razón pola que digo isto é que, en xeral, cantas criaturas máis intelixentes haxa, menos "libre albedrío" ten cada unha. Por exemplo, cando un home casa, acepta limitar o seu libre albedrío para acomodar á súa muller. Do mesmo xeito, cando a parella ten fillos, o libre albedrío da parella limítase aínda máis para adaptarse ás necesidades dos fillos. No caso de Deus, en canto comezou a crear persoas intelixentes, limitou o seu libre albedrío... Le máis "
Grazas, Bobcat. E grazas tamén polo teu reflexivo comentario.
Parece outro estudo da Atalaia ao que non vou asistir ... En serio, o título do estudo só, no contexto da organización JW, foi suficiente para que me sentise literalmente náusea. "Libre albedrío?" Nesta organización? Por suposto, temos libre albedrío, sempre que ese "libre albedrío" nos leve á mesma conclusión que a organización, de todas as maneiras doutrinais, por pequenas que sexan e por escrituras que poidamos ler que contradigan a dita conclusión. Unha cousa do Parágrafo 14 sinalaba: "Outra forma de gardar o noso don de libre albedrío é confiar en Xehová e... Le máis "
Ola Deo,
Comigo como te sentes. Eu acompañei onte e si, os comentarios foron moi estériles e en consonancia cos parágrafos.
Pode que queiras cambiar a túa opinión sobre a palabra cristiá despois de ler Actos 11: 26
con amor
David.
Meleti, que corazón te quenta ver tamén que 2 Cor 3 trata do noso Señor Xesús. Inseriron equivocadamente a Xehová media ducia de veces nun espazo tan pequeno. É case coma se a súa clave de "pegar" quedase atrapada cando inserían a Xehová. 🙂 Supoño que por esa razón sempre foi un dos meus erros favoritos no TNO. Xesús é o Espírito, o seu espírito dános liberdade cando nos diriximos a el. El é o Espírito aínda que así se menciona en Apocalipse 22:17.
Lin 2 Cor. 3 usando o RNWT, Kingdom Interlinear co grego, así como o KJV. A miña conclusión persoal: o contexto apuntaría a "Señor" como Xesucristo e non como Xehová. Grazas Meleti por volver ver a través da tradución.
Querido Meleti Os teus comentarios sobre o parágrafo 15 son moi certos. Por desgraza, este principio de liberdade non se estende a non estar de acordo sobre unha cuestión de interpretación, en oposición a un claro ensino bíblico. Que pasa coa liberdade doutras persoas de tomar a decisión de abandonar a organización sen ser obxecto de evitación como "desvinculada" nin sequera ser excluída, porque poden estar en desacordo coas ensinanzas oficiais actuais das organizacións. Máis aínda nos tristes casos en que unha testemuña se viu tropezada polas malas accións dun chamado "irmán" ou desexa escapar tendo... Le máis "
Os Testemuñas de Xehová están unidos (1 Cor 1:10), o que, como xa sinalou Meliti, significa conformidade, todos vestidos coa mesma roupa. Estamos destinados a servir "ombreiro a ombreiro" (Zeph 3: 9), pero isto converteuse nun ombreiro con ombreiro tan apretado que o cristián debe saír da liña para moverse (decátome de que isto podería ser un pouco esaxeración .. pero é o que sinto cando lemos un artigo de estudo coma este). Libre albedrío? Se facemos unha pregunta sincera, recibiremos unha resposta (da Sociedade) que o anime... Le máis "
"Afástanse do Señor e atribúen erróneamente estes versos a Xehová". Tamén atribuíron por erro as palabras de Paulo en Romanos 10; 13. Teño dificultades para crer que non se fixo intencionadamente tendo en conta o contexto claro.
Moi bo Yobec. Encántame ver que tamén o vistes. Hai moitos. É bo estar na mesma páxina con tantos. O verdadeiro coñecemento é cada vez máis abundante.