2017, do 1 ao 7 de maio - A nosa vida e ministerio cristiáns

Excavación para xoias espirituais (Jeremiah 32 -34)

Jeremiah 33: 15 - Quen é o "brote" para David (jr 173 para 10)

As dúas últimas frases desta referencia contradicen directamente a escritura (Romanos 5: 18) citadas como proba ao afirmar:Isto abriu o camiño para algúns humanos para ser declarado "xusto para a vida" e unxido con espírito santo, converténdose en partes do novo pacto."Romanos 5:18 di "O resultado ata homes de todo tipo [Reino grego Interlinear e outras Biblias: todos os homes] está sendo declarado xusto de por vida”Como contraste co pecado de Adán causando condena a todo tipo de homes [todos os homes]. O seguinte verso 19 repite este pensamento, contrastando que a través dun home [Adán] moitos se fixeron pecadores, de xeito que a través dun home [Xesús] moitos serán feitos xustos. Non hai ningunha implicación de máis de dous grupos. Un grupo son os que poñen fe no sacrificio do rescate e así poden declararse xustos e o outro grupo, os que rexeitan o rescate e seguen sendo malvados. Non hai semi-xustos; ningún terceiro grupo de "amigos". Todos teñen a oportunidade de facerse xustos e gañar a vida eterna como mostra Romanos 5:21.

Jeremiah 33: 23, 24 - De que "dúas familias" se fala aquí? (w07 3 / 15 11 para 4)

A referencia identifica correctamente ás familias como a da liña de David e a outra da liña sacerdotal a través de Aaron. Isto pódese ver desde o contexto en Jeremiah 33: 17, 18. Non obstante, a segunda frase é incorrecta nos feitos. A predición destrución de Xerusalén tivo non e tivo lugar segundo o rexistrado en Jeremiah 33: 1. Os israelitas non pintados dicían que se as profecías de Xeremías se fixeran realidade, Xehová rexeitaría as dúas familias e, polo tanto, incumpriría a súa promesa. Como Xehová dixo en Jeremiah 33: 17, 18, non ía facelo. 

Cavando máis profundamente para xoias espirituais

Resumo de Jeremiah 32

Período de tempo: 10thº Ano de Sedeciah, 18th Ano de Nebuchadnezzar, durante o asedio de Xerusalén.

Puntos principais:

• (1-5) Xerusalén baixo o asedio.
• (6-15) A compra por parte de Xeremías dun terreo ao seu tío para significar que Xudá regresaría do exilio. (Vexa Xeremías 37: 11,12 - mentres o asedio foi levantado temporalmente cando Nabucodonosor trataba a ameaza exipcia)
• (16-25) Oración de Xeremías a Xehová.
• (26-35) Confirmouse a destrución de Xerusalén.
• (36-44) Regreso do exilio prometido.

Resumo de Jeremiah 34

Período de tempo: 10thº Ano de Sedeciah, 18th Ano de Nebuchadnezzar, durante o asedio de Xerusalén.

Puntos principais:

• (1-6) Predición destruída por Xerusalén anunciada.
• (7) Só quedan Lachish e Azekah de todas as cidades fortificadas que non caeran ao rei de Babilonia.[1]
• (8-11) A liberdade proclamouse aos servos de acordo co 7th Year Sabbath Year, pero logo retractouse.
• (12-21) Recordouse a lei de liberdade e dixéronlle que sería destruído por isto.
• (22) Xerusalén e Xudá quedarían desolados.

Preguntas para máis investigación:

Lea as seguintes pasaxes das escrituras e anote a súa resposta na caixa (s) correspondente.

Jeremiah 27, 28, 29

Regras do Reino dos Deuses (kr chap 12 para 1-8) Organizadas para servir ao Deus da Paz

Os dous primeiros parágrafos dedícanse a encomiar o vello logotipo da Torre da Vigia que se converteu en defecto coa chegada do logotipo corporativo de JW.Org.

Os parágrafos 3 e 4 apuntan á Atalaia do 15 de novembro de 1895. Destaca que houbo problemas cun só irmán á fronte, con argumentos sobre quen debería ser o líder da congregación local. Non hai nada novo baixo o sol di Eclesiastés 1: 9. É por iso que houbo un intento de diminuír a importancia do supervisor presidente nos últimos anos para un COBE (coordinador do Corpo de Anciáns). Isto tampouco conseguiu resolver o problema dun ancián gobernando a congregación. Na Atalaia de 1895 p260 a situación era a mesma: "É evidente que o irmán chegou a sentir unha especie de propietario na empresa, e séntese e fala deles como o seu pobo, etc., etc., en lugar de ser o pobo do Señor". Cando nas reunións, a frecuencia son as congregacións denominadas "irmáns X" ou as congregacións de "Y" porque a congregación é identificada por un home cunha personalidade forte, a miúdo sobrevoadora.

Non obstante, a cita da Watchtower é moi selectiva cando di ""en cada empresa, os maiores serán elixidos" para "controlar" o rabaño. " Unha cita máis completa revelaría como foron designados estes anciáns. Foi por votación. A páxina 261 di, "Suxerimos que na cuestión de elixir anciáns a mente do Señor pode determinarse mellor a través da axencia do seu pobo consagrado. Que a Igrexa (é dicir, os que só confían para a salvación no precioso sangue do Redentor e que están completamente consagrados a el) expresar o seu xuízo sobre a vontade do Señor por votación; e se se fai periódicamente, digamos anualmente,conservaranse as liberdades das congregacións e aforraranse aos anciáns moita vergoña innecesaria. Se aínda se considera conveniente, e de xeito manifesto a vontade do Señor, non habería barreira para a reelección dos mesmos anciáns ano a ano; e se un cambio se considera conveniente, o cambio podería realizarse sen fricción nin sentimentos desagradables por parte de ningún. "

As cousas seguiron igual? Non, a pista atopámola no parágrafo 5: "Ese primeiro arranxo para anciáns". Entón, cantos houbo. Segundo a páxina 1975 do Anuario de 164, este arranxo durou ata 1932 cando se cambiou a un Director de servizos nomeado de forma central que logo se ampliou para incluír todos os nomeamentos en 1938. A pretensión para xustificar este cambio foi que en Feitos 14:23, "ordenou '(KJV),' nomeado '(NWT), agora entendíase polo "órgano de goberno" en lugar da congregación local. Isto mantívose ata 1971, cando se volveu introducir o corpo de anciáns para reducir o poder que lle correspondía ao criado da congregación. As responsabilidades rotáronse anualmente ata 1983.[2]

Por iso, temos que preguntarnos: "Por que, se o espírito santo guía o corpo de goberno, houbo 5 cambios importantes no arranxo dos anciáns, ademais de moitos menores?" Recentemente, en xuño de 2014, realizouse o último cambio de que os 80 anos de COBE terían que renunciar á posición. Seguramente, o espírito santo non aseguraría que os cambios correctos se fixeran a primeira vez?

Os parágrafos finais (6-8) intentan xustificar a alegación fixo que "Xehová indicou que melloras graduais chegarían do xeito no que o seu pobo foi coidado e organizado." A base é unha aplicación incorrecta de Isaías 60: 17. A escritura fala de substitucións directas ou melloras de diversos materiais con outros de maior calidade. Simplemente non mostra unha mellora paso a paso. Todos os materiais orixinais seguen aí. O énfase está nun foco diferente dos requisitos. Esta afirmación é como a dos evolucionistas que teñen un fósil e unha criatura viva e afirman porque ambos existen houbo unha mellora paso a paso entre ambos.

A afirmación final é que estas melloras derivaron en paz e xustiza. A maioría das congregacións que coñezo están lonxe de ser pacífica e lonxe da xustiza, e moi a miúdo débese ao corpo de anciáns.

Xehová é o Deus da Paz, polo que se as congregacións non teñen paz, entón temos que concluír que ou Xehová non as dirixe ou non están a seguir a dirección de Xehová adecuadamente, se non, habería paz.

____________________________________________________________

[1] Resumo adicional da tradución de Lachish Letters e antecedentes.

[2] Organizado para realizar o seu Ministerio p 41 (edición 1983)

As Letras Lachish

Fondo

Cartas Lachish - Escritas na época de Xeremías xusto antes da caída de Xerusalén a Babilonia. Probablemente Azekah xa caera. Xeremías indica que Azeca e Lachish foron dúas das últimas cidades que quedaron antes de ser capturados polos babilonios (Xer. 34: 6,7).

" ⁶ E o profeta Xeremías procedeu a falar con Seded e rei o rei de Xudá todas estas palabras en Xerusalén, ⁷ cando as forzas militares do rei de Babilonia loitaban contra Xerusalén e contra todas as cidades de Xudá que quedaban, contra Laquis e contra Azaza; porque elas, as cidades fortificadas, foron as que quedaron entre as cidades de Xudá ".

O individuo ostraca probablemente proceda do mesmo pote de arxila rota e foi probablemente escrito nun curto período de tempo. Escribíronse a Joas, posiblemente o comandante en Lachish, desde Hoshaiah, un oficial militar estacionado nunha cidade próxima a Lachish (posiblemente Mareshah). Nas cartas, Hoshaiah deféndese a Joas respecto dunha carta que el ou que non debía ler. As cartas tamén conteñen informes e peticións informativas de Hoshaiah ao seu superior. Probablemente as cartas foron escritas pouco antes de que Lachish caese ao exército babilónico en 588 / 6 aC durante o reinado Sedecías, rei de Xudá (ref. Jeremiah 34: 7 [3]). A ostraca foi descuberta por JL Starkey en xaneiro a febreiro, 1935, durante a terceira campaña das escavacións de Wellcome. Harry Torczyner foron publicados en 1938 (nome que despois foi modificado) Naftali Herz Tur-Sinaí) e foron estudados moito desde entón. Actualmente atópanse no British Museum en Londres, ademais da Carta 6, que está en exposición permanente no Museo Rockefeller in Xerusalén, Israel.

Tradución das letras

Número de carta 1

Gemaryahu, fillo de Hissilyahu
Yaazanyahu, fillo de Tobshillem
Hageb,
fillo de Yaazanyahu Mibtahyahu,
fillo de Yirmeyahu Mattanyahu,
fillo de Neryahu

Número de carta 2

Ao meu señor, Yaush, pode que YHWH faga que meu señor escoite hoxe marear (s) a paz. Quen é o teu servo, un can, que o meu señor se acordou do seu rvant? Que YHWH dea a coñecer (?) A miña [lor] materia da que non coñeces.

Número de carta 3

O teu servo, Hosayahu, enviou a informar ao meu señor, Yaush: Que YHWH faga que o meu señor escoite novas de paz e novas de ben. E agora, abre o oído do teu servo sobre a carta que lle mandaches onte á noite porque o corazón do teu servo está enfermo desde que o enviou ao teu servo. E por canto o meu señor dixo: "¿Non sabes ler unha carta?" Como vive YHWH se alguén intentou lerme unha carta. E en canto a cada carta que me chega, se a leo. E ademais, vou concedelo como nada. E ao teu servo díxolle: O comandante do exército Konyahu, fillo de Elnatan, baixou para ir a Exipto e enviou a mandar a Hodawyahu, fillo de Ahiyahu e os seus homes de aquí. E en canto á carta de Tobiyahu, o servo do rei, que chegou a Sallum, fillo de Yaddua, do profeta, dicindo: "Estade de garda". o teu ser [va] nt o está a enviar ao meu señor.

Notas: Este ostracon ten aproximadamente quince centímetros de alto por once centímetros de ancho e contén vinte e un liñas de escritura. O lateral dianteiro ten liñas de un a dezaseis; a parte traseira ten liñas dezasete a vinte e unha. Este ostracon é especialmente interesante polas súas mencións a Konyahu, que baixou a Exipto, e ao profeta. Para posibles conexións bíblicas, refírese a Jeremiah 26: 20-23. [4]

Número de carta 4

Que YHW [H] faga que o meu [señor] escoite, hoxe mesmo, novas do ben. E agora, segundo todo o que o meu señor enviou, isto fixo o teu servo. Escribín na folla segundo todo o que [ti] me mandaches. E por canto o meu señor me enviou sobre o asunto de Bet Harapid, non hai ninguén alí. E en canto a Semakyahu, Semayahu levouno e subiuno á cidade. E o teu servo non o envía alí [máis -], senón cando chega a mañá [-]. E póidase (ao meu señor) que estamos pendentes dos sinais de lume de Lachish segundo todos os signos que deu o meu señor, porque non podemos ver Azeqah.

Número de carta 5

Que YHWH faga que o meu [vexo] escoite novas de chícharos [de] e de boas, [agora hoxe, agora isto é moi]. Quen é o teu servo, un can, para que entres ao teu servo as [cartas]? O teu criado devolveulle as cartas ao meu señor. Que YHWH te faga ver a colleita con éxito, este mesmo día! Será Tobiyahu da familia real c eu ao teu servo?

Número de carta 6

Para o meu señor, Yaush, que YHWH faga que o meu señor vexa a paz neste momento. Quen é o teu servo, un can, que o meu señor lle enviou a letra do rei e as cartas do oficial: "Por favor, le!" E velaquí, as palabras dos [oficiais] non son boas; debilitar as mans [e in] hibitar as mans do m [en]. [Eu (?)] Coñézoos [? (?)]. Meu señor, ¿non lles escribirás a elas: "¿A quen te comportas así? [. . . ] benestar [. . . ]. O rei [. . . ] E [. . . ] Como vive YHWH, desde que o teu servo leu as cartas, o teu servo non tivo [paz (?)].

Número de carta 9

YHWH fai que meu señor escoite ti [dings] de paz e de [bo. E]], dálle 10 (pan) e 2 (frascos) [de wi] ne. Envía unha palabra [ao] teu servo mediante Selemyahu sobre o que debemos facer mañá.

Letra 7 a 15 

As letras VII e VIII non están ben conservadas. A escritura en VIII aseméllase á Letra I. A letra IX é semellante á Letra V. As letras X a XV son moi fragmentarias.
H. Torczyner, Bialik, profesor de hebreo

Carta 16
A letra XVI tamén é só un fragmento roto. Non obstante, a liña 5 fornécenos só unha parte do nome do profeta, así:
[. . . . i] ah o profeta.
Non obstante, esta non é unha gran axuda para identificar ao profeta. Moitos nomes daquela época concluíron con "iah". Alí estaba o profeta Urija (Xeremías 26: 20-23); O profeta Hananías (Xeremías 28) e o propio Xeremías. Doutor H. Torczyner, profesor de hebreo de Bialik

Carta 17
A carta XVII, outro pequeno fragmento, contén algunhas letras de tres liñas da carta. A liña 3 dános só o nome:
[. . . . Je] remiah [. . . .]
Agora é imposible saber se este era o profeta Xeremías ou algún outro Jeremías.
H. Torczyner, Bialik, profesor de hebreo

Carta 18
A carta XVIII dá unhas palabras, que pode que fose un escrito da carta VI. Indica:
Esta noite, (cando chegue Tob) shillem, (I) enviará a túa carta á cidade (é dicir, Xerusalén).
H. Torczyner, Bialik, profesor de hebreo

__________________________________________________________

[3] Todas as escrituras citadas como referencias están tomadas da Biblia de referencia da tradución do novo mundo, a non ser que se indique o contrario. Jeremiah 34: 7 "E o profeta Xeremías procedeu a falar con Zed · e ·akah, rei de Xudá, todas estas palabras en Xerusalén, ⁷ cando as forzas militares do rei de Babilonia estaban a loitar contra Xerusalén e contra todas as cidades de Xudá que quedaron restantes, contra Laʹchish e contra A · zeʹkah; porque, as cidades fortificadas, foron as que quedaron entre as cidades de Xudá. "

[4] Jeremiah 26: 20-23:²⁰ "E tamén houbo un home que profetizaba en nome de Xehová, U · riʹjah fillo de She · maiʹah de Kirʹi · ath-jeʹa · rim. E seguiu profetizando contra esta cidade e contra esta terra de acordo con todas as palabras de Xeremías. ²¹ E o rei Jeohoiʹ kim e todos os seus poderosos homes e todos os príncipes chegaron a escoitar as súas palabras, e o rei comezou a buscalo. Cando Ouriʹjah chegou a oír [del], deuse medo e fuxiu e chegou a Exipto. ²² Pero o rei Je · hoiʹa · kim enviou homes a Exipto, El · naʹthan, fillo de Achʹbor e outros homes con el a Exipto. ²³ E procederon a sacar a U · riʹjah de Exipto e a levalo ao rei Je · hoiʹa · kim, quen o golpeou coa espada e lanzou o seu corpo morto ao cemiterio dos fillos do pobo. "

Tadua

Artigos de Tadua.