[De ws11 / 17 páx. 3 – Decembro 25-31]

"É bo cantar eloxios ao noso Deus." - Ps 147: 1

O parágrafo inicial deste estudo establece:

Non é de estrañar que cantar sexa un aspecto destacado da adoración pura, tanto se estamos sós cando cantamos ou estamos coa congregación do pobo de Deus. - par. 1

O canto tamén é un aspecto destacado do falso culto. Entón, a pregunta faise: como nos protexemos para que o noso canto sexa aceptable para o noso Deus?

É doado cantar unha canción que alguén escribiu, sentindo que se está a realizar unha actividade sen expresar sentimentos ou crenzas persoais. Isto pode ser certo para o canto recreativo, pero no caso de cantar alabanzas a Xehová, debemos ter en conta que cantar en voz alta para louvar ao noso Deus en canto significa que estamos aceptando e proclamando publicamente como verdade as palabras que saen adiante. da nosa boca. Convértense nas nosas palabras, nos nosos sentimentos, nas nosas crenzas. Realmente, non son cancións, senón himnos. Un himno defínese como "un canto ou un poema relixioso, normalmente de loanza a Deus ou a un deus". A organización desaconsella o uso desa palabra como parte do seu esforzo por diferenciarse do resto da cristiandade, pero substituíla pola palabra común "canto" non fala da súa verdadeira natureza. En realidade, non temos un cancioneiro, senón un himnario.

Podería cantar a canción principal da película "Frozen", pero cando digo: "O frío nunca me molestou", non falo por min mesma e calquera que o escoite non pensaría que o fose. Estou cantando as letras. Non obstante, cando canto un himno, estou proclamando a miña crenza e aceptación das palabras que estou cantando. Agora podo poñer a miña propia interpretación sobre esas palabras, pero teño que considerar o contexto e como outras persoas dese mesmo contexto entenderían o que estou cantando. Para ilustrar, toma a canción 116 de Canta a Xehová:

2 O noso Señor nomeou un escravo de confianza,
A través de quen El dá comida á hora oportuna.
A luz da verdade tornouse máis brillante co tempo,
Apelando ao corazón e á razón.
O noso camiño cada vez máis claro, os nosos pasos sempre firmes,
Camiñamos no brillo do día.
Todo grazas a Xehová, a Fonte de toda a verdade,
Camiñamos moi agradecidos ao seu paso.

(CORO)

O noso camiño agora faise cada vez máis brillante;
Camiñamos a plena luz do día.
Velaí o que o noso Deus está a revelar;
El guíanos a cada paso do camiño.

Por exemplo, no Salón do Reino, todos os que cantan este himno aceptan que o "escravo de confianza" é o Corpo Reitor das Testemuñas de Xehová. Tamén recoñecen que a luz cada vez máis brillante é unha referencia a Proverbios 4:18 que se entende que se refire ás interpretacións bíblicas do Corpo de Goberno. Como di o himno, cren que Xehová está a guiar ao Corpo de Goberno "cada paso do camiño". Entón, calquera que creas ti ou eu, se cantásemos estas palabras en voz alta na congregación, diríamos a todos, incluído o noso Señor Xesús e o noso Deus Xehová, que estamos de acordo co entendemento oficial.

Se o facemos, está ben. Simplemente estariamos traballando dentro dos límites da nosa conciencia baseándonos na nosa comprensión actual da verdade. Non obstante, se non estamos de acordo, iriamos contra a nosa conciencia, o que, baseado nas palabras de Pablo no capítulo 14 de Romanos, non sería bo.

[easy_media_download url="https://beroeans.net/wp-content/uploads/2017/12/ws1711-p.-3-Make-a-Joyful-Sound.mp3" text="Download Audio" force_dl="1"]

Meleti Vivlon

Artigos de Meleti Vivlon.
    55
    0
    Encantaríache os teus pensamentos, comenta.x