ថ្មីៗនេះខ្ញុំទទួលបានអ៊ីមែលពីសមាជិកម្នាក់នៃវេទិកាពិភាក្សាអំពីបញ្ហាដែលយើងទាំងអស់គ្នាបានសង្កេត។ នេះគឺជាការដកស្រង់ចេញពីវា៖
-------
នេះគឺជាការសង្កេតនូវអ្វីដែលខ្ញុំជឿថាជារោគសញ្ញារាលដាលនៅក្នុងអង្គការ។ វាមិនត្រូវបានកំណត់ដោយមធ្យោបាយណាមួយសម្រាប់យើងនោះទេប៉ុន្តែខ្ញុំគិតថាយើងជំរុញការគិតនេះ។
នៅក្នុងការពិនិត្យឡើងវិញផ្ទាល់មាត់កាលពីយប់មិញមានសំណួរអំពីការបំផ្លិចបំផ្លាញរយៈពេល ៤០ ឆ្នាំរបស់អេហ្ស៊ីប។ វាច្បាស់ណាស់ថាជាអ្នកកោសក្បាលពីព្រោះនោះគឺជាព្រឹត្តិការណ៍ដ៏សំខាន់មួយក្នុងរយៈពេលវែងដែលមិនត្រូវបានគេកត់ទុកក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ។ វាអាចយល់បានថាជនជាតិអេហ្ស៊ីបប្រហែលជាមិនបានកត់ត្រាវាទេប៉ុន្តែមានកំណត់ត្រាជាច្រើនពីបាប៊ីឡូនតាំងពីពេលនោះមកហើយអ្នកគិតថាពួកគេនឹងស្រែកពីលើដំបូល។
ទោះយ៉ាងណានោះមិនមែនជាចំណុចរបស់ខ្ញុំនៅទីនេះទេ។ សំរាប់ពេលនេះខ្ញុំនឹងទទួលយកថាមានការពន្យល់សមហេតុផលដែលមិនផ្ទុយពីព្រះបន្ទូលដែលព្រះបាន បណ្ដាលឲ្យ តែង។
ចំណុចរបស់ខ្ញុំគឺថាវាជាសំណួរមួយក្នុងចំណោមសំណួរទាំងនោះដែលមានចំលើយមិនច្បាស់។ ចម្លើយផ្លូវការទទួលស្គាល់ថាភាពមិនប្រាកដប្រជា។ ការបំផ្លាញបែបនេះប្រហែលជាបានកើតឡើងភ្លាមៗបន្ទាប់ពីការបំផ្លាញក្រុងយេរូសាឡិមប៉ុន្តែនេះគឺជាការស្មានសុទ្ធ។ ឥឡូវអ្វីដែលខ្ញុំកត់សំគាល់គឺថានៅពេលដែលយើងមានសំណួរដូចនេះនៅក្នុងផ្នែកសំណួរនិងចម្លើយវាពិតជាអស្ចារ្យដែលអត្ថាធិប្បាយដំបូងប្រែជាការរំពឹងទុកដែលបានបញ្ជាក់ (ហើយក្នុងករណីទាំងនេះវាត្រូវបានបញ្ជាក់) ទៅជាការពិត។ ក្នុងករណីចម្លើយកាលពីយប់មិញវាត្រូវបានចែកចាយដោយបងស្រីម្នាក់ថា“ រឿងនេះបានកើតឡើងភ្លាមៗបន្ទាប់ពី…”
ឥឡូវនេះចាប់តាំងពីខ្ញុំបានធ្វើការត្រួតពិនិត្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាមានកាតព្វកិច្ចដើម្បីបញ្ជាក់ចម្លើយនៅចុងបញ្ចប់។ ចំណុចសំខាន់គឺយើងជឿទុកចិត្តលើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះទោះបីមិនមានការបញ្ជាក់ពីប្រវត្តិសាស្ត្រក៏ដោយ។
ប៉ុន្តែវាធ្វើឱ្យខ្ញុំគិតអំពីរបៀបដែលយើងជំរុញដំណើរការនៃការគិតបែបនេះ។ សមាជិកក្រុមជំនុំបានទទួលការបង្វឹកបង្ហាត់ដើម្បីរកកន្លែងសំរាលទុក្ខរបស់ពួកគេក្នុងហេតុការណ៍ពិតមិនមែនក្នុងភាពមិនប្រាកដប្រជាទេ។ មិនមានការពិន័យចំពោះការបញ្ជាក់ជាសាធារណៈថាជាការពិតអ្វីមួយដែលអេហ្វ។ អរ។ ឌី។ អេ។ បានផ្តល់នូវការពន្យល់ / ការបកស្រាយដែលអាចធ្វើទៅបានប៉ុន្តែការបញ្ច្រាសនឹងធ្វើឱ្យអ្នកមានបញ្ហាទាំងមូល។ ការពិត។ វាដើរតួជាប្រភេទមួយនៃវ៉ាល់មួយផ្លូវសម្រាប់ប្រែក្លាយការរំពឹងទុកទៅជាការពិតប៉ុន្តែបញ្ច្រាសកាន់តែពិបាក។
វាគឺជាអ្វីដែលមានគំនិតដូចគ្នានៅពេលនិយាយអំពីរឿងប្រៀបប្រដូចរបស់យើងដូចដែលយើងបានពិភាក្សាពីមុន។ បញ្ជាក់ពីអ្វីដែលអ្នកឃើញក្នុងរូបភាពជាការពិតហើយអ្នកស្ថិតនៅលើសុវត្ថិភាព។ ការប្រឆាំងនឹងហេតុផលដែលវាខុសគ្នាពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះហើយ ... អ្នកបានឆ្លងកាត់ការធ្វើខុសហើយ។
តើកង្វះនៃការគិតច្បាស់លាស់នេះមកពីណា? ប្រសិនបើរឿងនេះកើតឡើងនៅកម្រិតបុគ្គលក្នុងក្រុមជំនុំក្នុងតំបន់ខ្ញុំសូមណែនាំថាអ្នកនឹងមានឋានៈខ្ពស់ដូចគ្នា។ បទពិសោធរបស់អ្នកនៅឯសាលាបង្ហាញថាវាមិនត្រូវបានកំណត់ត្រឹមកំរិតទាបបំផុតនោះទេ។ ដូច្នេះសំណួរក្លាយជា - តើការគិតបែបនេះឈប់នៅឯណា? ឬវា? សូមលើកយករឿងរ៉ាវចម្រូងចម្រាសដូចជាការបកស្រាយពី“ ជំនាន់” ។ ប្រសិនបើអ្នកមានឥទ្ធិពលម្នាក់ (ទំនងជានៅក្នុងជីកាបៃប៉ុន្តែមិនចាំបាច់) បង្ហាញពីការរំពឹងទុកមួយចំនួនលើបញ្ហាតើវាក្លាយជាការពិតនៅពេលណា? កន្លែងណាមួយនៅក្នុងដំណើរការវាផ្លាស់ទីពីការដែលអាចធ្វើទៅបានដែលមិនអាចប្រកែកបាន។ ខ្ញុំផ្សងព្រេងថាអ្វីដែលកំពុងកើតឡើងទាក់ទងនឹងដំណើរការនៃការគិតប្រហែលជាមិនមែនជាពិភពមួយក្រៅពីបងស្រីជាទីស្រឡាញ់របស់យើងនៅក្នុងការប្រជុំកាលពីយប់មិញ។ មនុស្សម្នាក់ឆ្លងកាត់ច្រកនោះនិងអ្នកដទៃដែលមិនមានទំនោរទៅវិភាគអ្វីដែលកំពុងត្រូវបានគេរកឃើញថាវាងាយស្រួលក្នុងការដោះស្រាយនៅក្នុងតំបន់សុខស្រួលរបស់ពួកគេជាជាងភាពមិនប្រាកដប្រជា។
——— អ៊ីមែលបញ្ចប់ ------—
ខ្ញុំប្រាកដថាអ្នកបានឃើញរឿងប្រភេទនេះនៅក្នុងក្រុមជំនុំរបស់អ្នក។ ខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំមាន។ យើងហាក់ដូចជាមិនស្រួលជាមួយនឹងភាពមិនប្រាកដប្រជាខាងគោលលទ្ធិ។ ហើយខណៈពេលដែលយើងមើលងាយការរំពឹងទុកជាផ្លូវការយើងចូលរួមនៅក្នុងការរំពឹងទុកនេះជាប្រចាំដោយមិនបានដឹងថាយើងកំពុងតែធ្វើដូច្នោះទេ។ សំណួរថាតើការគិតបែបនេះឡើងជណ្តើរត្រូវបានឆ្លើយដោយការស្រាវជ្រាវតិចតួច។ យកឧទាហរណ៍មួយនៃឧទាហរណ៍នេះដកស្រង់ចេញពីខ ប៉មយាម នៃខែវិច្ឆិកា 1, 1989, ទំ។ 27, par ។ 17៖

“ អូដ្ឋទាំងដប់ អាច ត្រូវបានប្រៀបធៀបទៅនឹងព្រះបន្ទូលពេញលេញរបស់ព្រះដែលល្អឥតខ្ចោះដែលតាមរយៈនោះថ្នាក់កូនក្រមុំទទួលបានការទំនុកបម្រុងនិងអំណោយទានខាងវិញ្ញាណ។

 នេះជាសំនួរសំរាប់កថាខណ្ឌនោះ៖

 (ក) តើអ្វីទៅ do តើសត្វអូដ្ឋដប់ក្បាលជាអ្វី?

សូមកត់សម្គាល់ថាលក្ខខណ្ឌ "អាច" ពីកថាខណ្ឌត្រូវបានដកចេញពីសំណួរ។ ជាការពិតចម្លើយនឹងឆ្លុះបញ្ចាំងថាខ្វះលក្ខខណ្ឌហើយភ្លាមៗនោះអូដ្ឋ ១០ គឺជារូបទំនាយនៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។ ចុះហត្ថលេខាបិទនិងបញ្ជូន។
នេះមិនមែនជាករណីដាច់ស្រយាលនោះទេគ្រាន់តែជាករណីទីមួយប៉ុណ្ណោះដែលបង្កើតជាគំនិត។ ខ្ញុំបានឃើញរឿងនេះកើតឡើងរវាងអត្ថបទដែលមានលក្ខន្តិកៈច្បាស់លាស់ក្នុងការបង្ហាញនូវចំណុចថ្មីមួយចំនួននិងផ្នែក“ តើអ្នកចាំ” នៅក្នុងផ្នែកមួយ ប៉មយាម បញ្ហាមួយចំនួននៅពេលក្រោយ។ រាល់លក្ខខណ្ឌទាំងអស់ត្រូវបានដកចេញហើយសំណួរត្រូវបានឆ្លើយថាចំនុចនោះឥឡូវជាការពិត។
អ៊ីមែលសំដៅទៅលើឧទាហរណ៍អំពីតួនាទីដែលបានបោះពុម្ពផ្សាយនៅក្នុងការបោះពុម្ពផ្សាយរបស់យើង។ ពួកគេបានក្លាយជាផ្នែកសំខាន់មួយនៃការបង្រៀនរបស់យើង។ ខ្ញុំមិនមានបញ្ហាអ្វីទេដរាបណាយើងចាំបានថារឿងប្រៀបប្រដូចមិនថាជាពាក្យសំដីរឺគូរមិនបង្ហាញការពិតទេ។ រឿងប្រៀបប្រដូចគ្រាន់តែជួយពន្យល់ឬបង្ហាញការពិតនៅពេលវាត្រូវបានបង្កើតឡើង។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយថ្មីៗនេះខ្ញុំបានកត់សម្គាល់ពីរបៀបដែលរឿងប្រៀបប្រដូចកំពុងកើតឡើងក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេផ្ទាល់។ ឧទាហរណ៍នៃជីវិតពិតបានកើតឡើងចំពោះបងប្រុសម្នាក់ដែលខ្ញុំស្គាល់។ អ្នកបង្ហាត់ម្នាក់នៅសាលាអែលឌើរបានលើកឡើងពីអត្ថប្រយោជន៍នៃការធ្វើឱ្យជីវិតយើងកាន់តែសាមញ្ញហើយបានយកគំរូរបស់អាប្រាហាំពីទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមថ្មីៗនេះ។ នៅពេលសំរាកបងប្រុសនេះបានទៅជួបគ្រូដើម្បីពន្យល់ថានៅពេលដែលគាត់យល់ព្រមនឹងអត្ថប្រយោជន៍នៃការធ្វើឱ្យសាមញ្ញអាប្រាហាំមិនមែនជាគំរូល្អទេពីព្រោះព្រះគម្ពីរបានចែងយ៉ាងច្បាស់ថាគាត់និងឡុតបានយកអ្វីៗទាំងអស់ដែលពួកគេមានពេលពួកគេចាកចេញ។

(លោកុប្បត្ដិ ១២: ៥) «ដូច្នេះអាប់រ៉ាមបានយកសារ៉ាយជាប្រពន្ធនិងឡុតដែលជាកូនប្រុសរបស់បងប្រុសគាត់និងរបស់របរទាំងអស់ដែលពួកគេបានប្រមូលទុកនិងព្រលឹងដែលពួកគេបានទិញនៅស្រុកខារ៉ានហើយពួកគេបានចេញទៅតាមផ្លូវទៅស្រុកនោះ។ ពីស្រុកកាណាន»។

ដោយមិនបានខកខានការវាយដំគ្រូពន្យល់ថាខគម្ពីរនោះមិនមានន័យថាពួកគេយកអ្វីទាំងអស់តាមពិតទេ។ ក្រោយមកគាត់បានរំremindកបងប្រុសអំពីឧទាហរណ៍ក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមដែលបង្ហាញពីសារ៉ានូវអ្វីដែលត្រូវយកមកនិងអ្វីដែលត្រូវទុក។ គាត់មានការជឿជាក់យ៉ាងមុតមាំថានេះជាភស្តុតាង។ មិនត្រឹមតែមានរឿងប្រៀបប្រដូចក្លាយជាភស្ដុតាងប៉ុណ្ណោះទេតែជាភស្ដុតាងដែលបញ្ជាក់ពីអ្វីដែលបានចែងយ៉ាងច្បាស់ក្នុងពាក្យជាលាយលក្ខណ៍អក្សររបស់ព្រះ។
វាដូចជាយើងកំពុងដើរជុំវិញជាមួយមនុស្សខ្វាក់។ ហើយប្រសិនបើមាននរណាម្នាក់មានវត្តមាននៃគំនិតដើម្បីយកអ្នកពិការភ្នែករបស់ពួកគេចេញនឹងចាប់ផ្តើមដាក់គាត់។ វាដូចជារឿងប្រឌិតនៃនគរតូចដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាផឹកពីអណ្តូងតែមួយ។ ថ្ងៃមួយអណ្តូងនោះត្រូវបានបំពុលហើយមនុស្សគ្រប់គ្នាដែលបានផឹកពីអណ្តូងនោះឆ្កួត។ មិនយូរប៉ុន្មានមានតែមនុស្សម្នាក់គត់ដែលនៅសេសសល់ជាមួយភាពមិនប្រក្រតីរបស់គាត់គឺស្តេចផ្ទាល់។ ដោយអារម្មណ៍តែម្នាក់ឯងហើយត្រូវគេបោះបង់ចោលទីបំផុតគាត់បានអស់សង្ឃឹមដោយសារគាត់មិនអាចជួយអ្នកដែលមានសុខភាពល្អឡើងវិញហើយក៏បានផឹកពីអណ្តូងពុលផងដែរ។ នៅពេលដែលគាត់ចាប់ផ្តើមធ្វើដូចជាមនុស្សឆ្កួតអ្នកក្រុងទាំងអស់បានអរសប្បាយដោយស្រែកថា“ មើល! នៅចុងបញ្ចប់ព្រះមហាក្សត្របានទទួលយកហេតុផលរបស់ព្រះអង្គមកវិញហើយ” ។
ប្រហែលជាស្ថានភាពនេះនឹងត្រូវបានត្រឹមត្រូវនាពេលអនាគតនៅក្នុងពិភពលោកថ្មីរបស់ព្រះ។ សំរាប់ពេលនេះយើងត្រូវតែមានការប្រុងប្រយ័ត្នដូចជាសត្វពស់ប៉ុន្តែគ្មានទោសដូចសត្វព្រាបទេ។

មីលីធីវីវីឡុល។

អត្ថបទដោយមីលធីវីវីឡុល។
    2
    0
    សូមជួយផ្តល់យោបល់។x