១៤៤.០០០ - ព្យញ្ជនៈឬនិមិត្តសញ្ញា?

កាលពីខែមករាយើងបានបង្ហាញថាគ្មានមូលដ្ឋានបទគម្ពីរសម្រាប់ការអះអាងរបស់យើងដែលថា«ហ្វូងតូច»នៅលូកា ១២:៣២ សំដៅទៅលើគ្រិស្ដសាសនិកមួយក្រុមដែលមានគោលបំណងដើម្បីគ្រប់គ្រងនៅស្ថានសួគ៌រីឯ«ចៀមឯទៀត»នៅយ៉ូហាន ១០:១៦ សំដៅទៅលើ ទៅក្រុមមួយផ្សេងទៀតដែលមានក្តីសង្ឃឹមនៅលើផែនដី។ (សូមមើល អ្នកណាជាអ្នកណា? (កូនចាបតូច / ចៀមផ្សេងទៀត)  ជាការពិតវាមិនខុសពីការបង្រៀនប្រព័ន្ធរង្វាន់ពីរជាន់សំរាប់គ្រីស្ទបរិស័ទសម័យនេះទេប៉ុន្តែមានតែលក្ខខណ្ឌទាំងពីរនេះប៉ុណ្ណោះដែលមិនអាចប្រើដើម្បីគាំទ្រការបង្រៀននោះបានទេ។
ឥឡូវយើងមកដល់ចំណុចមួយទៀតនៃការបង្រៀន។ ជំនឿដែលថា ១៤៤.០០០ នាក់ដែលបានបង្ហាញនៅវិវរណៈជំពូក ៧ និង ១៤ គឺជាលេខមួយ។
ប្រសិនបើវាជាព្យញ្ជនៈបន្ទាប់មកពិតជាត្រូវតែមានប្រព័ន្ធពីរជាន់ពីព្រោះមានគ្រីស្ទបរិស័ទស្មោះត្រង់រាប់លាននាក់កំពុងធ្វើកិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅថ្ងៃនេះកុំចាំអ្វីដែលត្រូវបានធ្វើក្នុងរយៈពេលរាប់ពាន់ឆ្នាំកន្លងមកដោយមនុស្សជាច្រើនរាប់មិនអស់។
គួរកត់សម្គាល់ថាការបង្ហាញលេខនេះមិនមែនជារឿងពិតទេមិនខុសពីការបង្រៀនដែលគ្រិស្ដសាសនិកខ្លះទៅស្ថានសួគ៌ខណៈដែលអ្នកឯទៀតនៅផែនដីនៅឡើយ។ នោះគឺជាបញ្ហាដាច់ដោយឡែកហើយជាបញ្ហាសម្រាប់ការពិភាក្សាផ្សេងទៀត។ អ្វីដែលយើងចង់ធ្វើនៅក្នុងការប្រកាសនេះគឺបង្កើតជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃបទគម្ពីរប្រសិនបើមានមួយសម្រាប់ជំនឿរបស់យើងដែលរូបភាព ១៤៤ ០០០ ដែលបានបង្ហាញនៅក្នុងសៀវភៅវិវរណះគឺជាលេខព្យញ្ជនៈមិនមែនជានិមិត្តរូបទេ។
តើមានមូលដ្ឋានអ្វីដែលយើងបង្រៀនថាចំនួននេះគឺព្យញ្ជនៈ? តើមកពីបទគម្ពីរដែលថាវាពិតជាដូច្នេះមែនឬ? អត់ទេគ្មានសេចក្ដីប្រកាសបទគម្ពីរណាដែលបង្កើតលេខនេះជាព្យញ្ជនៈទេ។ យើងមកដល់ជំនឿនេះដោយផ្អែកលើហេតុផលឡូជីខលនិងកាត់។ ប្រសិនបើអ្នកយកចិត្តទុកដាក់ប្រើប្រាស់ការបោះផ្សាយរបស់យើងអ្នកនឹងដឹងថាហេតុផលសំខាន់ដែលយើងជឿថាចំនួនគួរតែត្រូវបានយកតាមព្យញ្ជនៈគឺថាវាផ្ទុយពីចំនួនគ្មានកំណត់នៃមហាហ្គ្រេដ។ (បប។ ៧: ៩, ៦៦ ៣/១៥ ទំព័រ ១៨៣; w០៤ ៩/១ ទំព័រ ៣០-៣១) តក្កវិជ្ជានេះគឺ: បើយើងយកលេខនោះជានិមិត្ដរូបជាជាងធ្វើឱ្យចំនួននៃមនុស្សមួយហ្វូងយ៉ាងធំគ្មានកំណត់។ ។ លុះត្រាតែចំនួន ១៤៤,០០០ ជាព្យញ្ជនៈតើវាសមហេតុផលទេដើម្បីណែនាំក្រុមផ្ទុយគ្នានៃចំនួនដែលមិនស្គាល់។
យើងនឹងមិនជជែកវែកញែកពីចំនុចនោះទេរឺក៏មានទ្រឹស្តីឆ្លាស់គ្នានៅទីនេះ។ ពេលមួយទៀតប្រហែលជា។ គោលបំណងរបស់យើងនៅទីនេះគឺគ្រាន់តែបង្កើតឡើងប្រសិនបើការបង្រៀននេះអាចត្រូវបានគាំទ្រតាមបទគម្ពីរ។
វិធីមួយដើម្បីសាកល្បងសុពលភាពនៃទ្រឹស្តីមួយគឺអនុវត្តវាឆ្ពោះទៅរកការសន្និដ្ឋានឡូជីខល។
វិវរណៈ 14: 4 និយាយថាលេខព្យញ្ជនៈនេះគឺ បិទជិត ចេញ​ពី គ្រប់កុលសម្ព័ន្ធនៃកូនចៅអ៊ីស្រាអែល។ ឥឡូវនេះយើងបង្រៀនថាលេខព្យញ្ជនៈនេះ is ផលបូកនៃ“ អ៊ីស្រាអែលនៃព្រះ”[ខ្ញុំ]។ (កាឡ។ ៦:១៦) សំណួរដំបូងដែលត្រូវចាំគឺតើ ១៤៤.០០០ នាក់អាចជាយ៉ាងណា បិទជិត ចេញ​ពី  បើកូន ១៤៤.០០០ នាក់នោះមានទាំងអស់នៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល? ការប្រើប្រាស់វេនឃ្លានោះនឹងបង្ហាញថាក្រុមតូចមួយត្រូវបានជ្រើសរើសពីក្រុមធំមួយមែនទេ? ជាថ្មីម្តងទៀតប្រធានបទសម្រាប់ការពិភាក្សាមួយផ្សេងទៀត។
បន្ទាប់យើងមានបញ្ជីឈ្មោះកុលសម្ព័ន្ធទាំងដប់ពីរ។ មិនមែនជាបញ្ជីនៃកុលសម្ព័ន្ធជាក់ស្តែងទេពីព្រោះដាន់និងអេប្រាអ៊ីមមិនត្រូវបានចុះបញ្ជីទេ។ កុលសម្ព័ន្ធលេវីលេចឡើងប៉ុន្តែមិនដែលត្រូវបានចុះបញ្ជីជាមួយកុលសម្ព័ន្ធដប់ពីរទេហើយកុលសម្ព័ន្ធថ្មីរបស់យ៉ូសែបក៏ត្រូវបានបន្ថែមដែរ។ (វា -២ ទំ។ ១១២៥) ដូច្នេះនេះសំដៅទៅលើអ៊ីស្រាអែលនៃព្រះ។ ជេមពិតជាសំដៅទៅលើក្រុមជំនុំគ្រីស្ទានជា«កុលសម្ព័ន្ធទាំង ១២ ដែលខ្ចាត់ខ្ចាយ ... » (យ៉ាកុប ១: ១)
ឥឡូវវាបន្តថាប្រសិនបើចំនួន ១៤៤.០០០ គឺជាលេខព្យញ្ជនៈជាជាងការបែងចែកវាទៅជាក្រុមចំនួន ១២ ក្រុមនៃ ១២០០០ ក្រុមនីមួយៗត្រូវតែយោងទៅលើលេខព្យញ្ជនៈផងដែរ។ ដូច្នេះមនុស្ស ១២.០០០ នាក់ដែលបានបោះត្រាចេញពីកុលសម្ព័ន្ធរូបេននៃកុលសម្ព័ន្ធកាដពីអេស៊ើរមានចំនួនយ៉ាងពិតប្រាកដចេញពីកុលសម្ព័ន្ធ។ អ្នកមិនអាចយកលេខព្យញ្ជនៈចេញពីកុលសម្ព័ន្ធជានិមិត្ដរូបបានទេ? ឧទាហរណ៍តើអ្នកយកចំនួនមនុស្ស ១២.០០០ នាក់ចេញពីកុលសម្ព័ន្ធប្រៀបធៀបយ៉ូសែបដោយរបៀបណា?
ទាំងអស់នេះដំណើរការបានប្រសិនបើរឿងទាំងមូលជាពាក្យប្រៀបធៀប។ ប្រសិនបើចំនួន ១៤៤,០០០ គឺជាលេខនិមិត្តរូបដែលត្រូវបានប្រើជាចំនួនច្រើននៃចំនួន ១២ ដើម្បីបង្ហាញពីចំនួនលេខនោះចំពោះបុគ្គលមួយចំនួនធំដែលបានរៀបចំក្នុងរដ្ឋាភិបាលដែលមានតុល្យភាពនិងមានការរៀបចំបន្ទាប់មករដ្ឋាភិបាលចំនួន ១២.០០០ នាក់ក៏ពង្រីកពាក្យប្រៀបធៀបដើម្បីបង្ហាញថាក្រុមតូចៗទាំងអស់នៅក្នុង វាត្រូវបានតំណាងស្មើភាពគ្នានិងមានតុល្យភាព។
ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយប្រសិនបើ 144,000 គឺជាព្យញ្ជនៈបន្ទាប់មក 12,000 ក៏ត្រូវតែជាព្យញ្ជនៈដែរហើយកុលសម្ព័ន្ធត្រូវតែជាព្យញ្ជនៈតាមវិធីខ្លះ។ កុលសម្ព័ន្ធទាំងនេះមិនមែនខាងវិញ្ញាណទេតែនៅលើផែនដីពីព្រោះ ១២០០០ នាក់ត្រូវបានផ្សាភ្ជាប់ចេញពីពួកគេម្នាក់ៗហើយយើងដឹងថាការផ្សាភ្ជាប់ត្រូវបានធ្វើនៅពេលដែលពួកគ្រីស្ទានទាំងនេះនៅតែមាននៅក្នុងសាច់ឈាម។ ដូច្នេះ ប្រសិនបើយើងព្រមទទួលយក ថាលេខគឺព្យញ្ជនៈបន្ទាប់មកត្រូវតែមានការបែងចែកតាមព្យញ្ជនៈនៃក្រុមជំនុំគ្រីស្ទានទៅជាក្រុម 12 ដូច្នេះក្នុងចំណោមក្រុមនីមួយៗត្រូវបានគេយកលេខព្យញ្ជនៈ 12,000 ចេញ។
នេះគឺជាកន្លែងដែលការកាត់ឡូជីខលរបស់យើងត្រូវតែដឹកនាំប្រសិនបើយើងកាន់ពួកគេ។ ឬយើងគ្រាន់តែអាចទទួលយកថាលេខគឺជានិមិត្តរូបហើយអ្វីៗទាំងអស់នេះនឹងបាត់ទៅវិញ។
ហេតុអ្វីបានជាអ្នករអ៊ូរទាំទាំងអស់? តើនេះមិនមែនជាការពិភាក្សាសំរាប់អ្នកសិក្សាទេឬ? ការជជែកវែកញែករបស់អ្នកប្រាជ្ញល្អបំផុតដោយមានឥទ្ធិពលតិចតួចលើពិភពលោក? អូ! វាពិតជាដូច្នេះមែន។ ការពិតគឺថាការបង្រៀននេះបានបង្ខំយើងនៅពាក់កណ្តាលទសវត្សឆ្នាំ ១៩៣០ ដើម្បីបង្កើតមនោគមវិជ្ជាមួយដែលបានតែងតាំងជាមុននូវគ្រីស្ទសាសនាមួយក្រុមដែលត្រូវបានគេកំណត់ទុកសម្រាប់សិរីល្អនៅស្ថានសួគ៌និងមួយទៀតសម្រាប់រង្វាន់នៅលើផែនដី។ វាក៏ តម្រូវឲ្យ មនុស្សភាគច្រើនមិនអើពើនឹងបទបញ្ជារបស់ព្រះយេស៊ូដែលថា“ ត្រូវធ្វើបែបនេះដើម្បីរំmeកដល់ខ្ញុំ” (លូកា ២២:១៩) ហើយបដិសេធមិនបរិភោគវត្ថុតំណាង។ វាក៏បានធ្វើឱ្យក្រុមទី ២ នេះជឿថាព្រះយេស៊ូវមិនមែនជាអ្នកសំរបសំរួលពួកគេទេ។
ប្រហែលជារឿងទាំងអស់នោះជាការពិត។ យើងនឹងមិនជជែកតវ៉ានៅទីនេះទេ។ ប្រហែលជានៅក្នុងការប្រកាសមួយទៀត។ ទោះយ៉ាងណាឥឡូវនេះវាគួរតែច្បាស់ថារចនាសម្ព័នទាំងមូលនៃការបង្រៀននិងវគ្គបន្តនៃការថ្វាយបង្គំសម្រាប់គ្រីស្ទបរិស័ទសព្វថ្ងៃនេះជាពិសេសនៅពេលយើងខិតជិតពិធីរំofកមរណភាពរបស់ព្រះគ្រីស្ទគឺផ្អែកទៅលើការកាត់តក្កវិជ្ជាដែលមានគុណវិបត្តិដែលមិនច្បាស់ថាតើចំនួនមួយគឺពិតប្រាកដឬអត់។
បើព្រះយេហូវ៉ាចង់ ឲ្យ យើងខ្លះមិនគោរពតាមបញ្ញត្ដិដែលបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់អំពីព្រះរាជបុត្រានេះដែលជាស្ដេចរបស់យើងនោះលោកច្បាស់ជានឹងពន្យល់យើងយ៉ាងច្បាស់ក្នុងបណ្ដាំរបស់លោកដែលថាយើងត្រូវធ្វើដូច្នេះមែនទេ?

មីលីធីវីវីឡុល។

អត្ថបទដោយមីលធីវីវីឡុល។