ខ្ញុំបានប្រាប់មិត្តម្នាក់នៅថ្ងៃមុនថាការអានព្រះគម្ពីរគឺដូចជាការស្តាប់ចំរៀងបុរាណ។ មិនថាខ្ញុំលឺសំលេងបុរាណច្រើនប៉ុណ្ណាក៏ដោយខ្ញុំនៅតែបន្តរកឃើញសំឡេងដែលមិនមានការកត់សម្គាល់ដែលជួយបង្កើនបទពិសោធន៍។ សព្វថ្ងៃនេះខណៈពេលកំពុងអានចនជំពូកទី 3 មានអ្វីមួយដែលលេចចេញមកលើខ្ញុំទោះបីខ្ញុំបានអានវារាប់មិនអស់ពីមុនក៏ដោយក៏នៅតែមានអត្ថន័យថ្មី។

«នេះជាមូលដ្ឋាននៃការវិនិច្ឆ័យ៖ ពន្លឺបានចូលមកក្នុងពិភពលោកប៉ុន្ដែមនុស្សបានស្រឡាញ់ភាពងងឹតជាជាងពន្លឺពីព្រោះអំពើរបស់គេសុទ្ធតែអាក្រក់។ 20 សម្រាប់ អ្នកណាប្រព្រឹត្ដអំពើអាក្រក់ ស្អប់ពន្លឺនិង មិនត្រូវចូលមករកពន្លឺឡើយដើម្បីកុំអោយកិច្ចការដែលលោកប្រព្រឹត្ដនោះទៅជាមានទោស។ 21 ប៉ុន្តែ អ្នកណាប្រព្រឹត្ដតាមសេចក្ដីពិតអ្នកនោះចូលមករកពន្លឺដើម្បីអោយគេឃើញអំពើដែលខ្លួនប្រព្រឹត្ដ ដូចដែលបានធ្វើរួចហើយស្របនឹងព្រះ។ ” (Joh 3: 19-21 RNWT)

ប្រហែលជាអ្វីដែលអ្នកគិតនៅពេលអាននេះគឺពួកផារិស៊ីនៅសម័យព្រះយេស៊ូវ - ឬប្រហែលជាអ្នកកំពុងគិតពីសមភាគីរបស់ពួកគេនៅសម័យនេះ។ អ្នកទាំងនោះស្រមៃគិតថាខ្លួនកំពុងដើរក្នុងពន្លឺច្បាស់ណាស់។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយនៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្ហាញការប្រព្រឹត្ដអាក្រក់របស់ពួកគេពួកគេនឹងមិនផ្លាស់ប្តូរទេផ្ទុយទៅវិញបានព្យាយាមបំបិទមាត់គាត់។ ពួកគេពេញចិត្ដនឹងភាពងងឹតដើម្បីកុំអោយការប្រព្រឹត្ដរបស់គេត្រូវអាប់ឱន។
អ្វីដែលមនុស្សឬក្រុមមនុស្សធ្វើពុតជា - រដ្ឋមន្រ្តីនៃសេចក្តីសុចរិតអ្នកដែលព្រះជាម្ចាស់បានជ្រើសរើសអ្នកដែលទ្រង់បានរើសតាំង - លក្ខណៈពិតរបស់ពួកគេត្រូវបានបង្ហាញតាមរយៈរបៀបដែលពួកគេដោះស្រាយនឹងពន្លឺ។ ប្រសិនបើពួកគេស្រឡាញ់ពន្លឺពួកគេនឹងត្រូវបានទាក់ទាញទៅវាព្រោះពួកគេនឹងចង់អោយស្នាដៃរបស់ពួកគេត្រូវបានបង្ហាញថាមានភាពសុខដុមជាមួយព្រះ។ ប្រសិនបើពួកគេស្អប់ពន្លឺបន្ទាប់មកពួកគេនឹងធ្វើអ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើបានដើម្បីជៀសវាងការលាតត្រដាងដោយវាព្រោះពួកគេមិនចង់ទទួលការស្តីបន្ទោស។ មនុស្សបែបនេះជាមនុស្សអាក្រក់ដែលប្រព្រឹត្ដអំពើអាក្រក់។
មនុស្សម្នាក់ឬក្រុមមនុស្សបង្ហាញពីការស្អប់ពន្លឺដោយបដិសេធការពារជំនឿរបស់ពួកគេដោយបើកចំហ។ ពួកគេអាចចូលរួមក្នុងការពិភាក្សាប៉ុន្តែប្រសិនបើពួកគេរកឃើញថាពួកគេមិនអាចឈ្នះបាន - ដូចជាពួកផារិស៊ីមិនអាចធ្វើបានជាមួយព្រះយេស៊ូវ - ពួកគេនឹងមិនសារភាពខុសឡើយ។ ពួកគេនឹងមិនអនុញ្ញាតឱ្យខ្លួនគេត្រូវបានស្តីបន្ទោស។ ផ្ទុយទៅវិញអ្នកដែលស្រឡាញ់ភាពងងឹតនឹងបង្ខំបំភិតបំភ័យនិងគំរាមកំហែងដល់អ្នកដែលនាំពន្លឺ។ គោលដៅរបស់ពួកគេគឺដើម្បីពន្លត់វាដើម្បីបន្តមានស្រាប់នៅក្រោមកំរាលនៃភាពងងឹត។ ភាពងងឹតនេះផ្តល់ឱ្យពួកគេនូវអារម្មណ៍មិនពិតនៃសុវត្ថិភាពព្រោះពួកគេគិតថាល្ងីល្ងើលាក់ពួកគេពីភ្នែករបស់ព្រះ។
យើងមិនចាំបាច់ថ្កោលទោសនរណាម្នាក់ដោយបើកចំហទេ។ យើងគ្រាន់តែត្រូវបញ្ចេញពន្លឺលើនរណាម្នាក់ហើយមើលថាតើពួកគេមានប្រតិកម្មយ៉ាងណា។ ប្រសិនបើពួកគេមិនអាចការពារគោលលទ្ធិរបស់ពួកគេពីបទគម្ពីរបានដោយជោគជ័យ។ ប្រសិនបើពួកគេប្រើការបំភិតបំភ័យការគំរាមកំហែងនិងការដាក់ទណ្ឌកម្មជាឧបករណ៍ដើម្បីពន្លត់ពន្លឺ។ បន្ទាប់មកពួកគេបង្ហាញខ្លួនជាអ្នកស្រឡាញ់ភាពងងឹត។ ដូចអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលនោះគឺជាមូលដ្ឋាននៃការជំនុំជំរះរបស់ពួកគេ។
 

មីលីធីវីវីឡុល។

អត្ថបទដោយមីលធីវីវីឡុល។
    5
    0
    សូមជួយផ្តល់យោបល់។x