[ពី ws9 / 16 ទំ។ 17 ខែវិច្ឆិកា 7-13]

«ធ្វើអ្វីៗទាំងអស់ដើម្បី ឲ្យ ព្រះទទួលការសរសើរតម្កើង» -1Co 10: 31

វាជារដូវក្តៅ។ អ្នកឃើញយុវជនពីរនាក់កំពុងដើរនៅតាមផ្លូវដឹកកាបូបស្ពាយស្លៀកខោខ្មៅនិងអាវដៃវែងពណ៌សស្លាកខ្មៅតិចតួចនៅលើហោប៉ៅរបស់ពួកគេ។ អ្នកដឹងថាពួកគេជានរណាសូម្បីតែពីចម្ងាយនិងនៅ glance ធម្មតា។

ពួកគេស្លៀកពាក់តាមរបៀបនោះពីព្រោះពួកគេត្រូវបានដឹកនាំដោយអាជ្ញាធរព្រះវិហារអិល។ ឌី។ អេស។

ឥឡូវនេះវាដល់រដូវត្រជាក់ហើយ។ វាជាព្រឹកថ្ងៃសៅរ៍ហើយអ្នកបានឃើញបុរសម្នាក់ដែលស្លៀកពាក់ស្អាតៗនៅក្នុងឈុតហើយចងខ្សែដើរក្បែរនារីដែលស្លៀកពាក់ស្អាតស្លៀករ៉ូបរឺសំពត់ដែលកាត់នៅខាងក្រោមជង្គង់។ សីតុណ្ហភាពនៅខាងក្រៅ គឺ 10°ក្រោមចំណុចត្រជាក់។ អ្នកដឹងថាពួកគេជានរណាហើយអ្នកទំនងជាឆ្ងល់ថាហេតុអ្វីបានជានាងមិនស្លៀកខោដើម្បីការពារជើងរបស់នាងពីជំងឺផ្តាសាយត្រជាក់។

ពួកគេស្លៀកពាក់តាមវិធីនោះពីព្រោះពួកគេត្រូវបានដឹកនាំដោយអាជ្ញាធរព្រះវិហារ JW.org ។

វាហាក់ដូចជារៀងរាល់ឆ្នាំយើងមានយ៉ាងហោចណាស់អត្ថបទមួយដែលត្រូវបានគេណែនាំឱ្យប្រាប់យើងពីរបៀបស្លៀកពាក់។ នោះមានន័យថាប្រហែល 2% នៃអត្ថបទទាំងអស់ដែលយើងត្រូវសិក្សា ប៉មយាម ដោះស្រាយជាមួយសម្លៀកបំពាក់និងសម្អាងការ។ នោះមិនគិតពីការប្រជុំសេវាកម្មការជួបប្រជុំនិងផ្នែកសន្និបាតជាច្រើនទាក់ទងនឹងប្រធានបទនេះឡើយ។ គេគិតថាវាត្រូវតែជាប្រធានបទសំខាន់ណាស់ដែលត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ខ្លាំងពេក។ នេះត្រូវតែជាអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់ជាព្រះដ៏មានព្រះចេស្ដាចង់អោយយើងយកចិត្តទុកដាក់ជាពិសេស។ ប្រសិនបើអ្នកគិតបែបនេះអ្នកនឹងខុស។

មានខពីរក្នុងបទគម្ពីរគ្រិស្ដសាសនិកដែលទាក់ទងនឹងការស្លៀកពាក់និងសម្អិតសម្អាងខ្លួនដោយផ្ទាល់។ ទាំងនេះត្រូវបានរកឃើញនៅ 1 Timothy 2: 9-10។ បទគម្ពីរគ្រិស្ដសាសនិកមានស្ទើរតែ ៨០០០ ខហើយមានតែពីរប៉ុណ្ណោះដែលទាក់ទងនឹងសម្លៀកបំពាក់និងសម្អិតសម្អាងខ្លួន។ ដូច្នេះប្រសិនបើគណៈអភិបាលចង់ចំណាយការសិក្សាសិក្សារបស់ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមទាំងមូលដើម្បីស្លៀកពាក់និងសម្អិតសម្អាងខ្លួនតែសូមផ្តល់ភាគរយដូចគ្នានៃសារៈសំខាន់ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានផ្តល់ឱ្យនោះយើងនឹងទទួលបានអត្ថបទសិក្សាបែបនេះរៀងរាល់ ៧៧ ឆ្នាំម្តង!

ដូច្នេះហេតុអ្វីបានជាពួកគេមានកោងកាងខ្លាំងក្នុងការគ្រប់គ្រងរបៀបដែលសាក្សីស្លៀកពាក់និងសម្អិតសម្អាងខ្លួន? បើស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាទៅផ្ទះមួយដោយពាក់អាវដែលមានអាវចំហរគ្មានមនុស្សណាម្នាក់នឹងបដិសេធព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះទេ? ប្រសិនបើបងប្អូនស្រីស្លៀកខោខូវប៊យអាវនិងខោខ្លីដូចជាអ្នកឃើញនៅក្នុងការិយាល័យអាជីវកម្មណាមួយនៅអឌ្ឍគោលខាងលិចតើមនុស្សនឹងមានអារម្មណ៍ស្រងាកចិត្តទេ? តើនេះអាចនាំឱ្យមានការតិះដៀលដល់សារដែរឬទេ?

ជាការពិតមិនមែនទេ។ វានឹងជារឿងឆ្កួត ៗ ក្នុងការគិតបែបនោះ។ ប៉ុន្តែនោះគឺជាអ្វីដែលអត្ថបទនេះកំពុងតែឆ្លងកាត់ដូចជារាល់អត្ថបទមុនវា។

នេះជាសារដែលអង្គការចង់អោយសាក្សីទិញចូល។ ពួកគេចង់គិតថាការស្លៀកពាក់តាមរបៀបនេះហើយមានតែវិធីនេះទេដែលធ្វើឱ្យព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិរីករាយ។ ការស្លៀកពាក់តាមវិធីផ្សេងទៀតធ្វើឱ្យគាត់ខឹង។ នេះជាសារដែលព្រឹទ្ធាចារ្យណែនាំឱ្យអនុវត្ត។ ប្រសិនបើបងស្រីម្នាក់បង្ហាញក្រុមផ្សព្វផ្សាយដល់ក្រុមដោយខ្ជិលច្រអូសទោះជាពួកគេមានរស់ជាតិឈ្ងុយឆ្ងាញ់យ៉ាងណាក៏ដោយនាងទំនងជាត្រូវគេប្រាប់ថានាងមិនអាចចូលរួមក្នុងការងារពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយឡើយ។ ប្រសិនបើបងប្រុសម្នាក់ព្យាយាមដើរពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយដោយមិនមានជាប់ចំណងគាត់នឹងត្រូវនិយាយដោយអ្នកចាស់ទុំមួយគូ។ ប្រសិនបើគូស្វាមីភរិយាគ្រីស្ទានមកការប្រជុំគាត់ស្លៀកខោអាវដោយគ្មានក្រវាត់នាងស្លៀកខោទ្រនាប់ពួកគេនឹងត្រូវគេទាញចេញហើយប្រាប់ពីរបៀបនៃការស្លៀកពាក់របស់ពួកគេគឺមិនសមរម្យនិងកំពុងជេរប្រមាថដល់ព្រះនាមព្រះ។

ដូច្នេះនៅពេលដែលសារក្នុងព្រះគម្ពីរមានភាពថ្លៃថ្នូរគោលដៅរបស់អង្គការគឺមានការអនុលោម។

គួរឱ្យហួសចិត្តខណៈពេលដែលអនុវត្តស្តង់ដារបែបនេះវាធ្វើឱ្យមានការអះអាងថាវាមិនដាក់វិន័យទេ។

យើងពិតជាដឹងគុណព្រះមែនដែលព្រះយេហូវ៉ាមិនដាក់បន្ទុកលើយើងដោយមានបញ្ជីឈ្មោះយ៉ាងល្អិតល្អន់ស្ដីអំពីសម្លៀកបំពាក់និងសម្អិតសម្អាងខ្លួនរបស់យើង។ - ស្មើ។ 18 ។

ទោះជាព្រះយេហូវ៉ាមិនដាក់បន្ទុកលើយើងក៏ដោយអង្គការប្រាកដជាធ្វើដូច្នេះមែន។ ឧទាហរណ៍ ខិត្តប័ណ្ណនេះ ដែលត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយនៅលើក្តារប្រកាសដំណឹងនៅតាមសាលប្រជុំទាំងអស់នៅពេលដែលបានចេញផ្សាយដំបូង។ ការគ្រប់គ្រងបែបនេះទៅលើសម្លៀកបំពាក់របស់មនុស្សម្នាក់ៗគឺហួសពីអ្វីដែលបានកត់ទុកក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។

បន្ទាប់ពីអានកថាខណ្ឌ 6 មនុស្សម្នាក់អាចទាញសេចក្តីសន្និដ្ឋានថាអង្គការមានការព្រួយបារម្ភអំពីអ្នកកាត់ដេរនៅកណ្តាល។

ក្រិត្យវិន័យបានបង្ហាញនូវអារម្មណ៍ដ៏មុតមាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះសម្លៀកបំពាក់ដែលមិនបញ្ជាក់ច្បាស់ថាបុរសនិងស្ដ្រីគឺខុសគ្នាត្រង់អ្វីដែលត្រូវបានពិពណ៌នានៅសម័យយើងនេះថាជាម៉ូតសំលៀកបំពាក់។ (អាន។ ចោទិយកថា 22​: 5.) តាមការចង្អុលបង្ហាញរបស់ព្រះអំពីសម្លៀកបំពាក់យើងដឹងយ៉ាងច្បាស់ថាព្រះមិនសព្វព្រះហឫទ័យនឹងម៉ូដសំលៀកបំពាក់ដែលធ្វើឱ្យមនុស្សស្រីមានភាពទាក់ទាញដែលធ្វើឱ្យស្ត្រីមើលទៅដូចជាបុរសឬដែលធ្វើឱ្យពិបាកមើលឃើញភាពខុសគ្នារវាងបុរសនិងស្ត្រី។ - ស្មើ។ 3 ។

ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយនោះមិនមែនជាការព្រួយបារម្ភពិតប្រាកដទេ។ ខទាំងនេះត្រូវបានប្រើដើម្បីព្យាយាមផ្តល់ការគាំទ្រខាងបទគម្ពីរដល់ពួកអែលឌើរដែលត្រូវបានបញ្ជាឱ្យប្រាប់បងប្អូនស្រីឱ្យចាកចេញពីឈុតខោនៅផ្ទះ។ តើគណៈអភិបាលពិតជាមានការព្រួយបារម្ភដែលយើងអាចនឹងធ្វើអោយស្ត្រីម្នាក់ភាន់ច្រឡំនឹងអាវធំនិងរអិលសំរាប់បុរសមែនទេ? ជាការពិតមិនមែនទេ។ បើដូច្នេះហេតុអ្វីបានជាពួកគេមានគំនិតចង្អៀតចង្អល់ចំពោះការសម្រេចចិត្តផ្ទាល់ខ្លួនរបស់សមាជិកនៃហ្វូងចៀម? ការត្រួតពិនិត្យ។

មានពេលវេលាត្រឡប់មកវិញនៅក្នុងហាសិបនៅពេលដែលមានតែធាតុបះបោរនៃសង្គមពាក់ពុកចង្ការ។ ថ្ងៃទាំងនោះកន្លងផុតទៅហើយ។ មិនមានអ្វីដែលថ្លៃថ្នូរនិងមិនគួរឱ្យស្រឡាញ់អំពីពុកចង្ការនៅក្នុងសង្គមលោកខាងលិចទេ។ យ៉ាងណាក៏ដោយនៅក្នុងក្រុមជំនុំនៅអាមេរិកខាងជើងពុកចង្ការត្រូវបានគេកោតសរសើរនិងលើកទឹកចិត្តយ៉ាងខ្លាំងដោយពួកអ្នកចាស់ទុំ។ បងប្រុសម្នាក់ដែលមានពុកចង្ការទំនងជាមិនមានឯកសិទ្ធិក្នុងក្រុមជំនុំទេ។ គាត់នឹងត្រូវបានគេមើលឃើញថាខ្សោយឬបះបោរ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះគាត់មិនអនុលោមតាមទំនៀមទម្លាប់ដែលគណៈអភិបាលចាត់ចែង។ ទោះយ៉ាងណានៅពេលអ្នកអានទិសដៅនៅក្នុងការសិក្សាក្នុងសប្តាហ៍នេះអ្នកអាចសន្និដ្ឋានថាអ្វីដែលបានលើកឡើងខាងលើគឺជាការបង្ហាញមិនត្រឹមត្រូវ។

នៅក្នុងវប្បធម៌ខ្លះពុកចង្កាដែលបានតុបតែងយ៉ាងស្អាតអាចទទួលយកបាននិងគួរឱ្យគោរពហើយវាក៏មិនអាចរំខានដល់សារព្រះរាជាណាចក្រដែរ។ តាមពិតបងប្អូនខ្លះដែលបានតែងតាំងមានពុកចង្ការ។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយបងប្អូនខ្លះប្រហែលជាសម្រេចចិត្ដមិនពាក់ពុកចង្ការ។ (១ កូ។ ៨: ៩, ១៣; ១០:៣២) នៅក្នុងវប្បធម៌ឬតំបន់ផ្សេងទៀតពុកចង្ការមិនមែនជាទម្លាប់ហើយមិនត្រូវបានគិតថាអាចទទួលយកបានសម្រាប់រដ្ឋមន្រ្តីគ្រីស្ទាន។ តាមពិតការមានបងប្អូនម្នាក់អាចរារាំងបងប្អូនប្រុសៗមិន ឲ្យ លើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះតាមរយៈសម្លៀកបំពាក់និងការសម្អិតសម្អាងខ្លួននិងការដែលគាត់មិនអាចយល់បាន ។— រ៉ូម ១២ ។ ១៥: ១-៣; ១ ធីម។ ៣: ២, ៧ - ស្មើ។ 17 ។

ចំពោះអ្នកអានធម្មតាអត្ថបទនេះនឹងមើលទៅសមហេតុផលនិងមានតុល្យភាព។ ទោះយ៉ាងណានៅពេលអនុវត្តវាអនុញ្ញាតឱ្យពួកអ្នកចាស់ទុំពន្យល់ដល់អ្នកដែលមានមុខមាត់ថាពួកគេ«អាក់អន់ចិត្តខ្លះនៅក្នុងក្រុមជំនុំ»និង«ធ្វើជាគំរូអាក្រក់»។ គេនឹងប្រាប់ពួកគេថាសក់មុខរបស់គេនឹងអាប់កិត្ដិយសលើសាររបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ឃ្លាកូដគឺ“ នៅក្នុងវប្បធម៌ឬតំបន់ផ្សេងទៀត” ។ នៅក្នុងការអនុវត្តជាក់ស្តែងនេះមិនសំដៅទៅលើវប្បធម៌ឬតំបន់ក្នុងលោកីយ៍នោះទេប៉ុន្តែនិយាយពីទំនៀមទំលាប់ដែលត្រូវបានទទួលយកនៅក្នុងក្រុមជំនុំក្នុងតំបន់។

នេះជាអ្វីដែលព្រះគម្ពីរចែងយ៉ាងពិតអំពីការស្លៀកពាក់និងសម្អិតសំអាង។

ដូចគ្នានេះដែរស្ត្រីគួរតែតុបតែងខ្លួនដោយសម្លៀកបំពាក់សមរម្យដោយភាពថ្លៃថ្នូរនិងគំនិតសមហេតុសមផលមិនមែនតាមម៉ូតសក់និងមាសឬគុជខ្យងឬសម្លៀកបំពាក់ថ្លៃ ៗ ទេ។ 10 ប៉ុន្ដែតាមរបៀបដែលសមរម្យសម្រាប់ស្ដ្រីដែលបង្ហាញភក្ដីភាពចំពោះព្រះពោលគឺតាមរយៈការប្រព្រឹត្ដល្អ។1Ti 2: 9 ។, 10)

បន្ថែមលើគោលការណ៍នៃសេចក្តីស្រឡាញ់របស់គ្រីស្ទបរិស័ទដែលយកចិត្តទុកដាក់លើផលប្រយោជន៍ល្អបំផុតរបស់អ្នកដទៃហើយអ្នកមានវាជាសង្ខេប។ មិនចាំបាច់មានអត្ថបទសិក្សាទាំងមូលហើយក៏មិនមានផ្នែកសន្និបាតនិងផ្នែកមហាសន្និបាតរាប់មិនអស់ដែរ។ អ្នកមានអ្វីដែលអ្នកត្រូវការដើម្បីផ្គាប់ព្រះហឫទ័យព្រះ។ ដូច្នេះចូរទៅមុខហើយប្រើជំហានដ៏ក្លាហាននៃការប្រើមនសិការគ្រីស្ទានផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក។ កុំអនុញ្ញាតឱ្យបុរសគ្រប់គ្រងជីវិតរបស់អ្នក។ ព្រះយេស៊ូវជាព្រះអម្ចាស់និងជាស្តេចរបស់អ្នក។ គាត់គឺជា“ គណៈអភិបាល” របស់អ្នក។ គ្មានបុរសទេ។ សូមទុកវានៅនោះហើយភ្លេចអំពីភាពមិនចេះគ្រប់គ្រងនេះ។

មីលីធីវីវីឡុល។

អត្ថបទដោយមីលធីវីវីឡុល។
    44
    0
    សូមជួយផ្តល់យោបល់។x