សកម្មពលបរិសុទ្ធនៅក្នុងសកម្មភាពគ្រីស្ទម៉ាស់នៅសតវត្សរ៍ទី ១

ព្រះយេស៊ូនិងក្រុមជំនុំគ្រីស្ទានសម័យដើម

ម៉ាថាយ ១: ១៨-២០ កត់ត្រាអំពីរបៀបដែលម៉ារាមានផ្ទៃពោះជាមួយព្រះយេស៊ូវ។ «ក្នុងអំឡុងពេលដែលម៉ារីដែលជាម្ដាយរបស់គាត់ត្រូវបានសន្យាក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាមួយយ៉ូសែបគាត់ត្រូវបានរកឃើញថាមានផ្ទៃពោះដោយវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមុនពេលពួកគេរួបរួមគ្នា។ ១៩ ប៉ុន្ដែយ៉ូសែបដែលជាប្ដីរបស់នាងដោយសារគាត់សុចរិតហើយមិនចង់ ធ្វើឲ្យ នាងមានមុខមាត់សាធារណៈទេនាងមានបំណងលែងលះនាងជាសម្ងាត់។ ២០ ប៉ុន្ដែក្រោយពីគាត់បានគិតពិចារណារឿងទាំងនេះរួចហើយមើលទៅ! ទេវតារបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានលេចមកឯគាត់ក្នុងសុបិនថា៖ «យ៉ូសែបជាកូនរបស់ដាវីឌកុំខ្លាចនឹងយកម៉ារៀជាប្រពន្ធរបស់អ្នកទៅព្រោះអ្វីដែលបានកើតនៅក្នុងនាងគឺដោយសកម្មពលបរិសុទ្ធ»។ វាបញ្ជាក់សម្រាប់យើងថាកម្លាំងជីវិតរបស់ព្រះយេស៊ូត្រូវបានផ្ទេរពីលើមេឃមកក្នុងស្បូនរបស់ម៉ារីតាមរយៈមធ្យោបាយនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។

ម៉ាថាយ ៣:១៦ កត់ត្រាពីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់ព្រះយេស៊ូវនិងការបង្ហាញអោយឃើញពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលយាងមកសណ្ឋិតលើគាត់“បន្ទាប់ពីបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកភ្លាមព្រះយេស៊ូក៏យាងឡើងពីទឹកមក។ ហើយមើល! ផ្ទៃមេឃបានបើកចំហឡើងហើយគាត់បានឃើញចុះដូចសត្វព្រាបមកសណ្ឋិតលើសត្វព្រាប។ នេះគឺជាការទទួលស្គាល់យ៉ាងច្បាស់រួមជាមួយសំលេងពីលើមេឃថាគាត់ជាកូនប្រុសរបស់ព្រះ។

លូកា ១១:១៣ គឺសំខាន់នៅពេលវាសម្គាល់ការផ្លាស់ប្តូរ។ រហូតដល់ព្រះយេស៊ូវព្រះបានប្រទានឬដាក់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់លើអ្នកដែលត្រូវបានជ្រើសរើសជានិមិត្តរូបយ៉ាងច្បាស់នៃការជ្រើសរើសពួកគេ។ ឥឡូវនេះសូមកត់សម្គាល់នូវអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា“ហេតុដូច្នេះហើយបើអ្នកទោះបីអ្នកជាមនុស្សទុច្ចរិតចេះផ្តល់អំណោយល្អ ៗ ដល់កូន ៗ របស់អ្នកក៏ដោយតើវានឹងមានគុណបំណាច់ច្រើនប៉ុណ្ណា ព្រះវរបិតានៅស្ថានសួគ៌ប្រទានវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដល់អស់អ្នកដែលទូលសូមទ្រង់!"។ មែនហើយឥឡូវនេះពួកគ្រីស្ទានដែលមានចិត្តស្មោះត្រង់អាចសុំព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ! ប៉ុន្តែអ្វីដែលសម្រាប់? បរិបទនៃខនេះលូកា ១១: ៦ បង្ហាញថាវាជាការធ្វើអ្វីដែលល្អចំពោះអ្នកដទៃក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចរបស់ព្រះយេស៊ូដើម្បីបង្ហាញភាពរាក់ទាក់ដល់មិត្តម្នាក់ដែលបានមកដល់ដោយមិនបានរំពឹងទុក។

លូកា ១២: ១០-១២ ក៏ជាបទគម្ពីរមួយដ៏សំខាន់ផងដែរដែលត្រូវចងចាំ។ វាចែងថា“អ្នកណាពោលពាក្យទាស់នឹងបុត្រមនុស្សព្រះជាម្ចាស់នឹងលើកលែងទោសអោយបាន។ រីឯអ្នកដែលពោលពាក្យប្រមាថព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធនឹងមិនលើកលែងទោសអោយឡើយ។  ១១ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលពួកគេនាំអ្នកមកជួបប្រជុំនៅមុខអង្គប្រជុំសាធារណៈនិងមន្រ្តីរាជការនិងអាជ្ញាធរសូមកុំបារម្ភអំពីរបៀបដែលអ្នកនឹងនិយាយការពារឬអ្វីដែលអ្នកនឹងនិយាយ។ ១២ សម្រាប់ វិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងបង្រៀនអ្នក អ្វីដែលអ្នកគួរតែនិយាយនៅម៉ោងនោះ

ទីមួយយើងត្រូវបានគេព្រមានមិនឱ្យប្រមាថមើលងាយដល់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលជាការនិយាយបង្កាច់បង្ខូចឬនិយាយអាក្រក់ប្រឆាំង។ ជាពិសេសនេះទំនងជាពាក់ព័ន្ធនឹងការបដិសេធឯកសារ ច្បាស់លាស់ ការបង្ហាញពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធឬប្រភពរបស់វាដូចជាពួកផារិស៊ីបានធ្វើអព្ភូតហេតុរបស់ព្រះយេស៊ូវដែលអះអាងថាអំណាចរបស់គាត់មកពីបេលសេប៊ូល (ម៉ាថាយ ១២:២៤) ។

ទីពីរពាក្យក្រិកបកប្រែ “ បង្រៀន” គឺ“ដាដាស្កូ” ហើយនៅក្នុងបរិបទនេះមានន័យថា“នឹងធ្វើឱ្យអ្នករៀនពីបទគម្ពីរ” ។ (ពាក្យនេះស្ទើរតែគ្មានការលើកលែងសំដៅទៅលើការបង្រៀនបទគម្ពីរនៅពេលប្រើក្នុងបទគម្ពីរក្រិកគ្រីស្ទៀស) ។ តម្រូវការជាក់ស្តែងគឺសារៈសំខាន់នៃការស្គាល់បទគម្ពីរផ្ទុយពីសំណេរផ្សេងទៀត។ (សូមមើលដំណើររឿងស្របគ្នានៅក្នុងយ៉ូហាន ១៤:២៦) ។

ពួកសាវកបានទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបន្ទាប់ពីការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូយោងទៅតាមយ៉ូហាន ២០:២២“ហើយបន្ទាប់ពីគាត់បាននិយាយបែបនេះគាត់បានផ្លុំលើពួកគេហើយបាននិយាយទៅកាន់ពួកគេថា“ ទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ” ។ ទោះយ៉ាងណាវាបង្ហាញថាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលបានប្រទាននៅទីនេះគឺដើម្បីជួយពួកគេរក្សាភាពស្មោះត្រង់និងបន្តទៅមុខទៀត។ នេះគឺដើម្បីផ្លាស់ប្តូរក្នុងរយៈពេលខ្លី។

ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធលេចចេញជាអំណោយ

អ្វីដែលបានកើតឡើងមិនយូរប៉ុន្មានគឺខុសគ្នាក្នុងការអនុវត្តន៍និងប្រើដល់ពួកសិស្សទាំងនោះដែលបានទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅបុណ្យថ្ងៃទី ៥០ ។ កិច្ចការ ១: ៨ ចែង «ប៉ុន្តែអ្នកនឹងទទួលបានអំណាចនៅពេលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមកសណ្ឋិតលើអ្នកហើយអ្នកនឹងធ្វើជាសាក្សីពីខ្ញុំ ... »។ នេះបានក្លាយជារឿងពិតមិនច្រើនថ្ងៃក្រោយមកនៅបុណ្យថ្ងៃទី ៥០ យោងទៅតាមកិច្ចការ ២: ១-៤នៅពេលថ្ងៃបុណ្យថ្ងៃទីហាសិបពួកសិស្សជួបជុំគ្នានៅកន្លែងតែមួយ។ 2 ស្រាប់តែមាន noise ស្នូរសន្ធឹកពីលើមេឃដូចខ្យល់បក់បោកយ៉ាងខ្លាំងពេញផ្ទះដែលគេនៅ។ អង្គុយ។ ៣ ហើយអណ្តាតដូចជាភ្លើងអាចមើលឃើញដល់ពួកគេហើយត្រូវបានចែកចាយហើយម្នាក់បានអង្គុយលើពួកគេម្នាក់ៗ ៤ ហើយពួកគេទាំងអស់បានពេញដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធហើយចាប់ផ្តើមនិយាយភាសាដទៃដូចជាព្រះវិញ្ញាណបានផ្តល់ដល់ពួកគេ ធ្វើសំដី” ។

កំណត់ហេតុនេះបង្ហាញថាជាជាងគ្រាន់តែមានថាមពលនិងកម្លាំងផ្លូវចិត្តក្នុងការបន្ដគ្រីស្ទបរិស័ទជំនាន់ដើមត្រូវបានផ្តល់អំណោយតាមរយៈមធ្យោបាយនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដូចជាការនិយាយភាសាដទៃជាភាសារបស់ទស្សនិកជន។ សាវ័កពេត្រុសនៅក្នុងសុន្ទរកថារបស់គាត់ទៅកាន់អ្នកដែលបានឃើញព្រឹត្តិការណ៍នេះ (បំពេញយ៉ូអែល ២:២៨) បានប្រាប់អ្នកស្តាប់របស់គាត់ថា“ចូរប្រែចិត្តហើយ ឲ្យ អ្នករាល់គ្នាម្នាក់ៗបានទទួលបុណ្យជ្រមុជនៅក្នុងព្រះនាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទសម្រាប់ការអត់ទោសបាបរបស់អ្នកហើយអ្នកនឹងទទួលបានអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដោយឥតគិតថ្លៃ” ។

តើគ្រិស្ដសាសនិកជំនាន់ដើមទាំងនោះមិនបានចូលរួមពិធីបុណ្យនៅបុណ្យថ្ងៃទី ៥០ ដោយទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធយ៉ាងដូចម្តេច? វាបង្ហាញថាមានតែតាមរយៈពួកសាវកអធិស្ឋានហើយបន្ទាប់មកដាក់ដៃលើពួកគេ។ តាមពិតវាជាការបែងចែកនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលមានកំរិតតែតាមរយៈពួកសាវកដែលទំនងជានាំស៊ីម៉ូនអោយព្យាយាមទិញឯកសិទ្ធិនៃការផ្តល់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដល់អ្នកដទៃ។ កិច្ចការ ៨: ១៤-២០ ប្រាប់យើងថានៅពេលដែលពួកសាវ័កនៅក្រុងយេរូសាឡិមបាន that ថាពួកសាម៉ារីបានទទួលយកព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះពួកគេក៏បញ្ជូនពេត្រុសនិងយ៉ូហានទៅឯពួកគេ។ 15 ហើយទាំងនេះបានធ្លាក់ចុះហើយ បានអធិដ្ឋានសុំពួកគេ ឲ្យ ទទួលសកម្មពលបរិសុទ្ធ។  ១៦ ព្រោះវាមិនទាន់ធ្លាក់មកលើអ្នកណាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគេនៅឡើយទេប៉ុន្ដែពួកគេទើបតែបានទទួលការជ្រមុជទឹកក្នុងនាមលោកម្ចាស់យេស៊ូប៉ុណ្ណោះ។ ១៧ បន្ទាប់មក ពួកគេបានដាក់ដៃលើពួកគេហើយពួកគេបានចាប់ផ្តើមទទួលវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ 18 ឥឡូវនេះនៅពេល លោកស៊ីម៉ូនឃើញថាព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានព្រះវិញ្ញាណមកអោយលោក គាត់បាន ឲ្យ ប្រាក់ពួកគេ ១៩ ដោយនិយាយថា៖ «សូមប្រគល់អំណាចនេះដល់ខ្ញុំផងដើម្បី ឲ្យ អ្នកណាដាក់ដៃលើអ្នកណាដែលទទួលសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ»។ ២០ ប៉ុន្ដែពេត្រុសនិយាយទៅគាត់ថា៖ «សូម ឲ្យ ប្រាក់របស់អ្នកវិនាសទៅជាមួយអ្នកព្រោះអ្នកបានគិតតាមរយៈលុយដើម្បីទទួលអំណោយទានពីព្រះដោយឥតគិតថ្លៃ»។

កិច្ចការ ៩:១៧ បង្ហាញពីលក្ខណៈទូទៅមួយនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលបានចាក់បង្ហូរមក។ គឺតាមរយៈនរណាម្នាក់ដែលបានទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធរួចហើយហើយដាក់ដៃលើអ្នកដែលសមនឹងទទួលវា។ ក្នុងករណីនេះវាគឺជាសូលដែលឆាប់ត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាសាវកប៉ូល។ ដូច្នេះអាន៉្នានាសបានចូលទៅក្នុងផ្ទះហើយដាក់ដៃលើគាត់ថា៖ «សូលជាបងប្រុសលោកម្ចាស់យេស៊ូដែលបានមកជួបអ្នកនៅតាមផ្លូវដែលអ្នកកំពុងមកនោះបានចាត់គេ ឲ្យ មក។ សូមចេញមកដើម្បីអោយអ្នករាល់គ្នាបានមើលឃើញហើយបានពេញដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ»។

ព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់មួយនៅក្រុមជំនុំដំបូងត្រូវបានកត់ទុកក្នុងកំណត់ហេតុនៅក្នុងកិច្ចការ ១១: ១៥-១៧ ។ នោះគឺជាការចាក់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមកលើកូនេលាសនិងគ្រួសាររបស់គាត់។ នេះបាននាំឱ្យមានការទទួលយកជាតិសាសន៍ដំបូងចូលក្នុងក្រុមជំនុំគ្រីស្ទាន។ នៅពេលនេះព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានយាងមកដោយផ្ទាល់ពីលើមេឃដោយសារតែសារៈសំខាន់នៃអ្វីដែលកំពុងកើតឡើង។ “ប៉ុន្តែនៅពេលដែលខ្ញុំចាប់ផ្តើមនិយាយព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធបានយាងមកសណ្ឋិតលើពួកគេដូចវាបានជះឥទ្ធិពលមកលើយើងកាលពីដើមដំបូងដែរ។ ១៦ ខ្ញុំបាន I ពាក្យរបស់លោកម្ចាស់អំពីរបៀបដែលលោកធ្លាប់និយាយថា John យ៉ូហានបានធ្វើពិធីជ្រមុជក្នុងទឹករីឯលោកវិញលោកនឹងទទួលពិធីជ្រមុជទឹកក្នុងវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ› ១៧ ដូច្នេះប្រសិនបើព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានអំណោយទានឥតគិតថ្លៃដល់ពួកគេដូចដែលគាត់បានធ្វើចំពោះយើងដែលបានជឿលើព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទដែរតើខ្ញុំអាចថាខ្ញុំអាចរារាំងព្រះជាម្ចាស់បានឬ? »។

អំណោយនៃការឃ្វាលចៀម

កិច្ចការ ២០:២៨ ចែងអំពី“យកចិត្តទុកដាក់ចំពោះខ្លួនអ្នកនិងហ្វូងចៀមទាំងអស់ដែលក្នុងនោះព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានតែងតាំងអ្នកត្រួតពិនិត្យ [តាមព្យញ្ជនៈដើម្បីតាមដាន] ដើម្បីឃ្វាល ក្រុមជំនុំនៃព្រះដែលទ្រង់បានទិញដោយព្រះលោហិតនៃព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់។ នេះចាំបាច់ត្រូវយល់នៅក្នុងបរិបទអេភេសូរ ៤:១១ ដែលអានថាហើយគាត់បានអោយអ្នកខ្លះធ្វើជាសាវ័កអ្នកខ្លះជាហោរាអ្នកខ្លះជាអ្នកផ្សាយដំណឹងល្អ ខ្លះជាគង្វាលនិងជាគ្រូបង្រៀន”.

ដូច្នេះវាសមហេតុផលក្នុងការសន្និដ្ឋានថា«ការតែងតាំង»នៅសតវត្សទីមួយគឺជាផ្នែកទាំងអស់នៃអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ ធីម៉ូថេទី ១ ៤:១៤ បន្ថែមបន្ទុកលើការយល់ដឹងនេះដោយប្រាប់យើងថាធីម៉ូថេត្រូវបានណែនាំថា៖កុំធ្វេសប្រហែសនឹងអំណោយដែលអ្នកបានផ្តល់ឱ្យអ្នកតាមរយៈការទស្សន៍ទាយហើយនៅពេលដែលរាងកាយរបស់បុរសវ័យចំណាស់ដាក់ដៃលើអ្នក” ។ អំណោយពិសេសមិនត្រូវបានបញ្ជាក់ទេប៉ុន្តែបន្តិចក្រោយមកនៅក្នុងសំបុត្ររបស់គាត់ទៅកាន់ធីម៉ូថេសាវកប៉ូលបានរំhimកគាត់ថា“កុំដាក់ដៃរបស់អ្នកលើបុរសណាម្នាក់អោយសោះ” ។

ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនិងអ្នកជឿដែលមិនបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក

កិច្ចការ ១៨: ២៤-២៦ មានកំណត់ហេតុគួរអោយចាប់អារម្មណ៍មួយទៀតគឺអាប៉ូឡុស។ “មានជនជាតិយូដាម្នាក់ឈ្មោះអេប៉ូឡូសជាជនជាតិអលេក្សានទ្រាជាបុរសដ៏ឧត្ដមម្នាក់បានមកដល់អេប្រាអ៊ីម។ ហើយគាត់បានពូកែខាងបទគម្ពីរ។ 25 បុរសនេះបានទទួលការអប់រំអំពីមាគ៌ារបស់ព្រះអម្ចាស់។ នៅពេលគាត់ត្រេកអរពុះកញ្ជ្រោលដោយប្រើស្មារតីគាត់ចេះនិយាយនិងបង្រៀនសេចក្ដីត្រឹមត្រូវអំពីព្រះយេស៊ូប៉ុន្ដែត្រូវបានគេស្គាល់ត្រឹមតែពិធីជ្រមុជទឹករបស់លោកយ៉ូហានប៉ុណ្ណោះ។ ២៦ ហើយគាត់ចាប់ផ្ដើមនិយាយដោយក្លាហានក្នុងសាលាប្រជុំ។ នៅពេលព្រីស៊ីលឡានិងអ័គគួយឡាបានលឺគាត់ពួកគេបាននាំគាត់ទៅជាក្រុមរបស់ពួកគេហើយពន្យល់ផ្លូវរបស់ព្រះ ឲ្យ កាន់តែត្រឹមត្រូវដល់គាត់»។

សូមកត់សម្គាល់ថានៅទីនេះអាប៉ូឡុសមិនទាន់បានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកនៅឯពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់ព្រះយេស៊ូនៅឡើយទេគាត់មានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធហើយកំពុងតែបង្រៀនយ៉ាងត្រឹមត្រូវអំពីព្រះយេស៊ូវ។ ការបង្រៀនរបស់អាប៉ូឡុសផ្អែកលើអ្វី? វាជាបទគម្ពីរដែលគាត់បានដឹងនិងត្រូវបានបង្រៀនមិនមែនតាមរយៈការបោះពុម្ពផ្សាយរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទដែលអះអាងថានឹងពន្យល់បទគម្ពីរអោយបានត្រឹមត្រូវនោះទេ។ លើសពីនេះទៅទៀតតើព្រីស៊ីលនិងអាគីឡាត្រូវបានប្រព្រឹត្ដយ៉ាងណាចំពោះគាត់? ក្នុងនាមជាគ្រីស្ទានម្នាក់មិនមែនជាអ្នកក្បត់ជំនឿទេ។ ក្រោយមកទៀតត្រូវបានគេចាត់ទុកជាអ្នកក្បត់ជំនឿហើយត្រូវបានគេបោះបង់ចោលទាំងស្រុងនៅថ្ងៃនេះជាធម្មតាការព្យាបាលតាមស្តង់ដារទៅនឹងស្មរបន្ទាល់ណាដែលកាន់តាមព្រះគម្ពីរហើយមិនប្រើការបោះពុម្ពផ្សាយរបស់អង្គការដើម្បីបង្រៀនអ្នកដទៃ។

កិច្ចការ ១៩: ១-៦ បង្ហាញថាសាវកប៉ុលបានជួបមនុស្សមួយចំនួនដែលត្រូវបានបង្រៀនដោយអាប៉ូឡុសនៅអេភេសូរ។ ចំណាំអ្វីដែលបានកើតឡើង៖លោកប៉ូលបានធ្វើដំណើរកាត់តាមតំបន់ដីគោករួចចុះទៅភូមិអេភេសូរកឃើញពួកសិស្សខ្លះ។ 2 ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖តើអ្នកបានទទួលវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅពេលអ្នកក្លាយជាអ្នកជឿទេ?ពួកគេឆ្លើយទៅគាត់ថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាយើងមិនដែល is ថាមានវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ»។ 3 ហើយគាត់បាននិយាយថា៖“ ដូច្នេះតើអ្នកបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកនៅក្នុងអ្វី?” ពួកគេនិយាយថា៖ «នៅក្នុងពិធីជ្រមុជទឹករបស់យ៉ូហាន»។ ៤ ប៉ូលបាននិយាយថា៖ «យ៉ូហានបានធ្វើពិធីជ្រមុជទឹកដោយមានការប្រែចិត្ដហើយប្រាប់ប្រជាជន ឲ្យ ជឿលើអ្នកដែលមកក្រោយលោកពោលគឺលោកយេស៊ូ»។ hearing On this On they they they 4 they On they this On On On On On On 5 On On 6 On XNUMX On XNUMX On XNUMX On XNUMX On XNUMX On XNUMX កាលបាន hearing លោកប៉ូលមានប្រសាសន៍ដូច្នោះពួកសិស្សក៏ទទួលពិធីជ្រមុជទឹកក្នុងព្រះនាមព្រះអម្ចាស់យេស៊ូ។ ៦ និង នៅពេលដែលប៉ុលដាក់ដៃលើពួកគេនោះព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានយាងមកសណ្ឋិតលើពួកគេហើយពួកគេបានចាប់ផ្តើមនិយាយភាសាដទៃនិងទាយ"។ ជាថ្មីម្តងទៀតការដាក់ដៃលើដោយអ្នកដែលមានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធរួចហើយហាក់ដូចជាចាំបាច់សម្រាប់អ្នកដទៃដើម្បីទទួលអំណោយដូចជាអណ្តាតឬការព្យាករណ៍។

របៀបដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានធ្វើការនៅសតវត្សទីមួយ

ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគង់នៅលើពួកគ្រីស្ទាននៅសតវត្សទីមួយដែលនាំទៅដល់សេចក្តីថ្លែងរបស់ប៉ុលនៅក្នុងកូរិនថូសទី ១ ៣:១៦ ដែលចែងថា១៦ តើអ្នកមិនដឹងទេថាអ្នកជាមនុស្សជាព្រះវិហាររបស់ព្រះហើយថាវិញ្ញាណរបស់ព្រះស្ថិតនៅក្នុងអ្នក? »។ តើពួកគេជាកន្លែងរស់នៅរបស់ព្រះយ៉ាងដូចម្តេច? គាត់ឆ្លើយនៅផ្នែកទីពីរនៃការកាត់ទោសព្រោះពួកគេមានវិញ្ញាណរបស់ព្រះរស់នៅក្នុងពួកគេ។ (សូមមើលផងដែរកូរិនថូសទី ១ ៦:១៩) ។

កូរិនថូសទី ១ ១២: ១-៣១ ក៏ជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់ក្នុងការស្វែងយល់ពីរបៀបដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានធ្វើការនៅក្នុងគ្រីស្ទបរិស័ទនៅសតវត្សរ៍ទីមួយ។ វាបានជួយទាំងនៅសតវត្សរ៍ទីមួយហើយឥឡូវនេះដើម្បីកំណត់ថាតើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមិននៅលើនរណាម្នាក់ទេ។ ទីមួយខ ៣ ព្រមានយើងថា៖ដូច្នេះខ្ញុំចង់អោយអ្នកដឹងថាគ្មាននរណាម្នាក់អាចនិយាយដោយវិញ្ញាណរបស់ព្រះបានឡើយថា“ គេត្រូវបណ្តាសាហើយ” ហើយគ្មានអ្នកណាអាចនិយាយថា“ ព្រះយេស៊ូវជាព្រះអម្ចាស់បានឡើយ” លើកលែងតែព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។

នេះចោទជាសំណួរសំខាន់ៗ។

• តើយើងមានទស្សនៈនិងចាត់ទុកព្រះយេស៊ូជាព្រះអម្ចាស់របស់យើងទេ?
• តើយើងទទួលស្គាល់ថាព្រះយេស៊ូជាមនុស្សបែបនេះទេ?
• តើយើងបន្ថយសារៈសំខាន់របស់ព្រះយេស៊ូដោយការនិយាយរឺនិយាយអំពីទ្រង់ទេ?
• តើយើងច្រើនតែយកចិត្ដទុកដាក់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ាដែលជាឪពុករបស់គាត់ឬ?

មនុស្សពេញវ័យណាម្នាក់នឹងអាក់អន់ចិត្តដោយត្រឹមត្រូវប្រសិនបើអ្នកដទៃបន្តជែងគាត់ឬនាងហើយតែងតែស្នើសុំឪពុករបស់គាត់ទោះបីជាឪពុកបានប្រគល់សិទ្ធិអំណាចឱ្យគាត់ដើម្បីធ្វើសកម្មភាពជំនួសគាត់ក៏ដោយ។ ព្រះយេស៊ូវមានសិទ្ធិមិនសប្បាយចិត្តប្រសិនបើយើងធ្វើដូចគ្នា។ ទំនុកដំកើង ២: ១១-១២ រំusកយើងថាចូរបម្រើព្រះយេហូវ៉ាដោយកោតខ្លាចហើយអរសប្បាយនឹងការញាប់ញ័រ។ ថើបកូនប្រុសដើម្បីកុំអោយគាត់ខឹងហើយអ្នកនឹងមិនវិនាស [ពីផ្លូវ] ទេ។

តើអ្នកធ្លាប់សួរម្ចាស់ផ្ទះក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយទេថាតើលោកយេស៊ូជាម្ចាស់របស់អ្នកឬទេ?

តើអ្នកចាំពីភាពស្ទាក់ស្ទើរដែលអ្នកទំនងជាបានធ្វើមុនពេលឆ្លើយតបទេ? តើអ្នកមានលក្ខណៈសមនឹងចម្លើយរបស់អ្នកទេដើម្បីធានាថាការយកចិត្តទុកដាក់បំផុតចំពោះអ្វីៗទាំងអស់បានទៅដល់ព្រះយេហូវ៉ា? វាធ្វើឱ្យមានការផ្អាកមួយសម្រាប់ការគិត។

សម្រាប់គោលបំណងមានប្រយោជន៍

កូរិនថូសទី ១ ១២: ៤-៦ គឺជាការពន្យល់ខ្លួនឯង“ឥឡូវនេះមានអំណោយជាច្រើនប្រភេទប៉ុន្តែមានស្មារតីតែមួយ។ មានមុខងារផ្សេងៗពីគ្នាតែមានព្រះអម្ចាស់តែមួយព្រះអង្គដដែល។ ៦ ហើយមានប្រតិបត្ដិការផ្សេងៗគ្នាតែមានព្រះតែមួយដែលធ្វើប្រតិបត្តិការទាំងអស់លើមនុស្សទាំងអស់។

ខសំខាន់មួយនៅក្នុងប្រធានបទនេះគឺកូរិនថូសទី ១ ១២: ៧ ដែលចែងថាប៉ុន្តែការបង្ហាញពីស្មារតីត្រូវបានផ្តល់ឱ្យម្នាក់ៗ សម្រាប់គោលបំណងមានប្រយោជន៍"។ សាវ័កប៉ូលបន្ដប្រាប់អំពីគោលបំណងនៃអំណោយផ្សេងៗហើយថាពួកគេមានបំណងប្រើសម្រាប់បំពេញគ្នាទៅវិញទៅមក។ អត្ថបទនេះនាំឱ្យមានការពិភាក្សារបស់គាត់ថាស្នេហាមិនដែលបរាជ័យទេហើយការអនុវត្តសេចក្តីស្រឡាញ់គឺសំខាន់ជាងការមានអំណោយ។ សេចក្ដីស្រឡាញ់គឺជាគុណសម្បត្ដិមួយដែលយើងត្រូវខំបង្ហាញ។ លើសពីនេះទៅទៀតគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍វាមិនមែនជាអំណោយដែលត្រូវបានផ្តល់ឱ្យទេ។ ស្នេហាក៏មិនដែលខកខានដើម្បីទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ដែរខណៈដែលអំណោយជាច្រើនដូចជាអណ្តាតឬព្យាករណ៍អាចឈប់ទទួលបានផលប្រយោជន៍។

ច្បាស់ហើយបន្ទាប់មកសំណួរសំខាន់មួយដែលត្រូវសួរខ្លួនយើងមុនពេលអធិស្ឋានសម្រាប់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺៈតើសំណូមពររបស់យើងត្រូវបានធ្វើឡើងសម្រាប់គោលបំណងដែលមានអត្ថប្រយោជន៍ដូចដែលបានកំណត់រួចហើយនៅក្នុងបទគម្ពីរទេ? ការប្រើហេតុផលរបស់មនុស្សគឺហួសពីពាក្យសម្ដីរបស់ព្រះហើយព្យាយាមដកខ្លួនចេញបើគោលបំណងជាក់លាក់មួយមានប្រយោជន៍ដល់ព្រះនិងព្រះយេស៊ូវឬក៏អត់។ ឧទាហរណ៍តើយើងស្នើថាវាដូចគ្នាទេ គោលបំណងមានអត្ថប្រយោជន៍ ដើម្បីកសាងឬទទួលបានកន្លែងគោរពបូជាសម្រាប់ជំនឿឬសាសនារបស់យើង? (សូមមើលយ៉ូហាន ៤: ២៤-4២៦) ។ ម៉្យាងវិញទៀត «មើលថែរក្សាក្មេងកំព្រានិងស្ដ្រីមេម៉ាយពេលមានទុក្ខលំបាក» នឹងទំនងជាសម្រាប់មួយ គោលបំណងមានអត្ថប្រយោជន៍ ព្រោះវាជាផ្នែកនៃការថ្វាយបង្គំដ៏ស្អាតស្អំរបស់យើង (យ៉ាកុប ១:២៧) ។

កូរិនថូសទី ១ ១៤: ៣ បញ្ជាក់ថាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធត្រូវបានប្រើសម្រាប់ក គោលបំណងមានអត្ថប្រយោជន៍ នៅពេលដែលវានិយាយថា "អ្នកណាទាយ [ដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ] លើកស្ទួយនិងលើកទឹកចិត្តនិងបញ្ចូលមនុស្សតាមសំដីរបស់គាត់” ។ កូរិនថូសទី ១ ១៤:២២ ក៏បញ្ជាក់ពីពាក្យនេះដែរថា“ហេតុនេះអណ្តាតគឺសម្រាប់ជាទីសំគាល់មិនមែនសម្រាប់អ្នកជឿទេប៉ុន្តែចំពោះអ្នកមិនជឿផងដែរ។

អេភេសូរ ១: ១៣-១៤ និយាយអំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលជានិមិត្តរូបជាមុន។ “តាមរយៈគាត់ផងដែរ [គ្រីស្ទយេស៊ូវ] បន្ទាប់ពីអ្នកបានជឿអ្នកត្រូវបានផ្សាភ្ជាប់ជាមួយនឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលបានសន្យា ដែលជានិមិត្តរូបមុនមរតករបស់យើង"។ តើមរតកនោះជាអ្វី? អ្វីដែលពួកគេអាចយល់បាន“ក្តីសង្ឃឹមនៃជីវិតអស់កល្បជានិច្ច” ។

នោះគឺជាអ្វីដែលសាវកប៉ុលបានពន្យល់និងពង្រីកបន្ថែមនៅពេលគាត់សរសេរទៅកាន់ទីតុស ៣: ៥-៧ ថាព្រះយេស៊ូព្រះអង្គសង្គ្រោះយើងតាមរយៈការធ្វើអោយយើងថ្មីដោយវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ ព្រះអង្គបានចាក់បង្ហូរព្រះកាយយ៉ាងបរិបូណ៌មកលើយើងតាមរយៈព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដជាព្រះសង្គ្រោះរបស់យើងដើម្បីអោយយើងបានទទួលព្រះបុត្រាដែលត្រូវទទួលមត៌កតាមសេចក្ដីសង្ឃឹម។ នៃជីវិតអស់កល្បជានិច្ច” ។

ហេព្រើរ ២: ៤ រំremindកយើងម្តងទៀតថាគោលបំណងដែលមានប្រយោជន៍នៃអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធត្រូវតែធ្វើស្របតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះ។ សាវកប៉ុលបានបញ្ជាក់ពីរឿងនេះនៅពេលគាត់សរសេរថា៖ព្រះបានចូលរួមក្នុងការធ្វើបន្ទាល់ដោយមានទីសំគាល់ក៏ដូចជាអ្នកដែលមានវិចារណញ្ញាណនិងកិច្ចការដ៏មានឥទ្ធិពលជាច្រើន ដោយមានការចែកសកម្មពលបរិសុទ្ធស្របតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោក"។

យើងនឹងបញ្ចប់ការពិនិត្យឡើងវិញនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅក្នុងសកម្មភាពដោយមើលយ៉ាងខ្លីនៅពេត្រុសទី ១ ១: ១-២ ។ អត្ថបទគម្ពីរនេះប្រាប់យើងថា«ពេត្រុសជាសាវ័ករបស់ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដដល់អ្នកស្នាក់នៅបណ្ដោះអាសន្នដែលបែកខ្ញែកគ្នានៅផុនទីសហ្គូឡាទីពាកាពៅឌូអាអាស៊ីនិងប៊ីនេថាយអាដល់អ្នកដែលបានជ្រើសរើស ២ ស្របតាមការដឹងមុនរបស់ ព្រះវរបិតា ដោយការញែកចេញជាបរិសុទ្ធដោយវិញ្ញាណ, សំរាប់គោលបំណងនៃការស្តាប់បង្គាប់និងប្រោះដោយព្រះលោហិតរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ: "។ បទគម្ពីរនេះបានបញ្ជាក់ជាថ្មីម្តងទៀតថាគោលបំណងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ត្រូវតែពាក់ព័ន្ធនឹងគាត់ដើម្បីផ្តល់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។

សន្និដ្ឋាន

• នៅគ្រឹស្តសករាជ
  • ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធត្រូវបានប្រើតាមវិធីផ្សេងៗគ្នានិងសម្រាប់ហេតុផលជាច្រើន។
    • ផ្ទេរកម្លាំងជីវិតរបស់ព្រះយេស៊ូវទៅក្នុងស្បូនរបស់ម៉ារា
    • សម្គាល់ព្រះយេស៊ូជាព្រះមេស្ស៊ី
    • សម្គាល់ព្រះយេស៊ូជាបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់ដោយអព្ភូតហេតុ
    • ត្រលប់ទៅគំនិតរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទនូវសេចក្តីពិតពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ
    • ការបំពេញទំនាយព្រះគម្ពីរ
    • អំណោយនៃការនិយាយជាភាសាដទៃ
    • អំណោយទាននៃការព្យាករណ៍
    • អំណោយនៃការឃ្វាលនិងការបង្រៀន
    • អំណោយនៃការផ្សាយដំណឹងល្អ
    • សេចក្ដីណែនាំអំពីកន្លែងដែលត្រូវប្រមូលអារម្មណ៍ព្យាយាមផ្សព្វផ្សាយ
    • ទទួលស្គាល់ព្រះយេស៊ូជាព្រះអម្ចាស់
    • តែងតែសម្រាប់គោលបំណងដែលមានប្រយោជន៍
    • និមិត្តសញ្ញាជាមុននៃមរតករបស់ពួកគេ
    • បានផ្តល់ដោយផ្ទាល់នៅបុណ្យថ្ងៃទី ៥០ ដល់ពួកសាវកនិងពួកសិស្សដំបូងគេផងដែរដល់កូនេលាសនិងគ្រួសារ
    • បើមិនដូច្នោះទេបានកន្លងផុតទៅដោយការដាក់ដៃលើដោយនរណាម្នាក់ដែលមានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធរួចហើយ
    • ដូចនៅសម័យមុនគ្រិស្តសាសនាវាត្រូវបានគេផ្តល់ឱ្យស្របតាមបំណងនិងគោលបំណងរបស់ព្រះ

 

• សំណួរដែលកើតឡើងនៅក្រៅវិសាលភាពនៃការពិនិត្យនេះរួមមាន
  • តើព្រះហឫទ័យឬគោលបំណងរបស់ព្រះសព្វថ្ងៃនេះជាអ្វី?
  • តើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធត្រូវបានប្រទានជាអំណោយពីព្រះឬព្រះយេស៊ូវនៅថ្ងៃនេះទេ?
  • តើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធកំណត់អត្តសញ្ញាណជាមួយពួកគ្រីស្ទានសព្វថ្ងៃថាពួកគេជាកូនរបស់ព្រះទេ?
  • បើដូច្នេះតើធ្វើដូចម្តេច?
  • តើយើងអាចសុំព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានទេ?