តើអ្នកស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ាច្បាស់ប៉ុណ្ណា?

អ្នកដែលស្គាល់ឈ្មោះអ្នកនឹងជឿជាក់លើអ្នក។ ព្រះយេហូវ៉ានឹងមិនបោះបង់ចោលអស់អ្នកដែលស្វែងរកទ្រង់ឡើយ»។ - ទំនុកតម្កើង ៩:១០

 [ពី ws ១២/១៩ ទំព័រ ២.២ មាត្រា ៤៩ ៈថ្ងៃទី ៣ ខែកុម្ភៈដល់ថ្ងៃទី ៩ ខែកុម្ភៈឆ្នាំ ២០២០]

ដើម្បីផ្តល់ជាអាហារដល់អ្នកគិតអំពីថាតើអង្គការស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាជារាស្ដ្ររបស់ព្រះនៅលើផែនដីយើងសូមណែនាំអ្នកឱ្យអានអត្ថបទនេះពីបណ្ណសារនៃគេហទំព័រនេះដែលពិភាក្សាអំពីព័ត៌មានដែលទាក់ទងនឹងប្រធានបទនេះ។

https://beroeans.net/2016/06/19/the-rise-and-fall-of-jw-org/

នេះត្រូវបានគូសបញ្ជាក់ពីព្រោះមានកន្លែងមួយចំនួនដែលពាក្យបណ្តឹងត្រូវបានធ្វើឡើងដោយពាក្យនិងបរិបទដែលសមាជិកនៃអង្គការនៃសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាគឺជារាស្ដ្ររបស់ព្រះ។ កថាខណ្ឌគឺ ៤ និង ៦ ។

មានដំបូន្មានល្អនៅក្នុងកថាខណ្ឌទី ៣ នៅពេលវានិយាយថា“យើងត្រូវចំណាយពេលរៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ានិងគុណសម្បត្ដិដ៏អស្ចារ្យរបស់លោក។ មានតែពេលនោះទេដែលយើងអាចចាប់ផ្តើមយល់ពីអ្វីដែលជំរុញឱ្យគាត់និយាយនិងធ្វើសកម្មភាព។ នោះនឹងជួយយើងឱ្យដឹងថាតើគាត់យល់ស្របនឹងគំនិតការសម្រេចចិត្តនិងសកម្មភាពរបស់យើងដែរឬទេ” ។

ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយអសមត្ថភាពឬកំហុសដោយចេតនារបស់អ្នកនិពន្ធអត្ថបទនៃទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមកើតឡើងភ្លាមៗក្នុងវគ្គ ៥ ដែលចែងថា៖នៅពេលគាត់មានអាយុប្រហែល ៤០ ឆ្នាំម៉ូសេបានជ្រើសរើសចូលរួមជាមួយប្រជាជនហេព្រើរជាជាងត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា“ កូនប្រុសរបស់បុត្រីរបស់ស្តេចផារ៉ោន” ។  នេះហាក់ដូចជាការបំភាន់ដោយចេតនាដើម្បីព្យាយាមធ្វើឱ្យគោលបំណងរបស់អង្គការចង់បង្ហាញថាយើងគួរតែចូលរួមឬនៅជាមួយអង្គការដែលអះអាងថាជាមនុស្សសម័យថ្មីរបស់ព្រះ។

តើមានអ្វីខុស? ព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយនឹងអាប្រាហាំ។ លោកុប្បត្ដិ ១៧: ៨ បង្ហាញថា«ហើយខ្ញុំនឹងធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងរបស់ខ្ញុំរវាងខ្ញុំនិងអ្នកនិងពូជរបស់អ្នកតាមជំនាន់របស់ពួកគេសម្រាប់កិច្ចព្រមព្រៀងមួយជារៀងរហូតដើម្បីបង្ហាញថាខ្ញុំជាព្រះចំពោះអ្នកនិងពូជអ្នកបន្ទាប់ពីអ្នក” ។

ព្រះបានសំរេចថាគាត់ចង់ ឲ្យ កូនចៅរបស់អាប្រាហាំធ្វើជាប្រជារាស្ត្ររបស់គាត់តែកូនចៅរបស់អ័ប្រាហាំមិនទាន់យល់ព្រមធ្វើជាប្រជាជនរបស់គាត់នៅឡើយទេ។ រឿងនេះមិនបានកើតឡើងទេរហូតដល់ប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលស្ថិតនៅលើភ្នំស៊ីណាយ។ និក្ខមនំ ១៩: ៥-៦ បញ្ជាក់ពីរឿងនេះនៅពេលវាទាក់ទងនឹង“ហើយឥឡូវនេះប្រសិនបើអ្នកនឹងស្តាប់តាមសំឡេងរបស់ខ្ញុំយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ហើយអ្នកពិតជានឹងរក្សាសេចក្តីសញ្ញារបស់ខ្ញុំមែននោះអ្នក នឹង ពិតប្រាកដណាស់ ក្លាយជាទ្រព្យសម្បត្តិពិសេសរបស់ខ្ញុំក្នុងចំណោមប្រជាជន [ផ្សេងទៀត]ពីព្រោះផែនដីទាំងមូលជារបស់ខ្ញុំ។ ៦ អ្នកនឹងក្លាយជារាជាណាចក្ររបស់សង្ឃហើយជាប្រជាជាតិបរិសុទ្ធ។ នេះជាពាក្យដែលអ្នកត្រូវនិយាយទៅកាន់កូនចៅអ៊ីស្រាអែល»។ សូមកត់សម្គាល់ថានៅពេលនេះជនជាតិអ៊ីស្រាអែលក្លាយជាកម្មសិទ្ធិពិសេសរបស់ព្រះនៅតែមានអនាគត។

វាជានិក្ខមនំ ២៤: ៣ ដែលបង្ហាញនៅពេលពួកគេទទួលយកធ្វើជាប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គ។ “បន្ទាប់មកលោកម៉ូសេចូលមកជំរាបប្រជាជនអំពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់និងសេចក្តីសំរេចរបស់តុលាការ។ ប្រជាជនទាំងអស់ឆ្លើយដោយសំឡេងតែមួយថា៖ «ព្រះបន្ទូលទាំងប៉ុន្មានដែលព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកយើងខ្ញុំធ្វើតាមហើយ»។

ឥឡូវនេះព្រឹត្តិការណ៍នៃការទទួលយកជាព្រះរបស់ព្រះបានកើតឡើងប្រហែល ៤០ ឆ្នាំបន្ទាប់ពីពេលវេលាដែលបានអះអាងនៅក្នុងកថាខណ្ឌទី ៥ ។ ទោះយ៉ាងណាពេលវេលាមិនត្រឹមត្រូវទេ។ ព័ត៌មានតែមួយគត់ដែលបានដកស្រង់ពីបទគម្ពីរហេព្រើរ ១១:២៤ ប្រាប់យើងគឺថាគាត់បដិសេធមិនត្រូវបានគេហៅថាកូនស្រីរបស់ផារ៉ូទេ។ វាមិននិយាយអ្វីអំពីការផ្សារភ្ជាប់គ្នាទេ។ ម្យ៉ាងទៀតកំណត់ហេតុនៅនិក្ខមនំ ២: ១១-១៤ ក៏មិនរៀបរាប់ដែរ។ រហូតដល់ពេលគាត់ត្រឡប់មកវិញជាមេដឹកនាំដែលព្រះបានតែងតាំងនៅអាយុ ៨០ ឆ្នាំតើគាត់អាចសេពគប់ជាមួយជនជាតិហេប្រឺបានទេ។

វគ្គ ៧-៩ រំsកយើងថា“ម៉ូសេបានបន្ដរៀនអំពីគុណសម្បត្ដិរបស់ព្រះយេហូវ៉ានិងធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោក»។ គាត់បានឃើញការអាណិតអាសូរអំណាចការអត់ធ្មត់និងការបន្ទាបខ្លួនរបស់ព្រះ។

កថាខណ្ឌ 10 ប្រាប់យើង។ «ដើម្បីស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ា ឲ្យ បានច្បាស់យើងមិនត្រឹមតែត្រូវរៀនអំពីគុណសម្បត្ដិរបស់លោកប៉ុណ្ណោះទេតែយើងក៏ត្រូវធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោកដែរ។ បំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះនៅថ្ងៃនេះគឺថា«មនុស្សគ្រប់ប្រភេទគួរត្រូវបានសង្គ្រោះហើយមានចំណេះត្រឹមត្រូវអំពីសេចក្ដីពិត»។ (១ ធី។ ២: ៣, ៤) វិធីមួយដែលយើងធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះគឺដោយបង្រៀនអ្នកឯទៀតអំពីព្រះយេហូវ៉ា»។

អ្វីដែលត្រូវការសង្កត់ធ្ងន់គឺដើម្បីបង្រៀនអ្នកដទៃអំពីចំណេះដឹងត្រឹមត្រូវយើងត្រូវចាត់វិធានការម៉ឺងម៉ាត់និងស្រាវជ្រាវឱ្យបានត្រឹមត្រូវដើម្បីធានាថាយើងកំពុងបង្រៀនសេចក្តីពិតត្រឹមត្រូវ។ កិច្ចការ ១៧:១១ រំsកយើងអំពីគន្លឹះ“ពិនិត្យមើលបទគម្ពីររាល់ថ្ងៃដោយប្រុងប្រយ័ត្នថាតើរបស់ទាំងនោះពិតជាត្រឹមត្រូវឬ?”។ យើងក៏ត្រូវតែ“ត្រៀមខ្លួនដើម្បីការពារខ្លួននៅចំពោះមុខមនុស្សគ្រប់គ្នាដែលទាមទារឱ្យអ្នកមានហេតុផលសម្រាប់ក្តីសង្ឃឹមរបស់អ្នកប៉ុន្តែការធ្វើបែបនេះរួមគ្នាដោយភាពស្លូតបូតនិងការគោរពយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ។ (ពេត្រុសទី ១ ៣:១៥) ។ យើងមិនអាចការពារនូវអ្វីដែលមិនអាចពន្យល់បានឡើយ។

ការទាមទារតាមកថាខណ្ឌ 11 «យើងឃើញភស្ដុតាងផ្ទាល់អំពីសេចក្ដីមេត្ដាករុណារបស់ព្រះយេហូវ៉ាពេលដែលទ្រង់ណែនាំយើងដល់អ្នកដែលមានចិត្ដត្រឹមត្រូវ។ (យ៉ូហាន ៦:៤៤; កិច្ចការ ១៣:៤៨)” ។ ការអះអាងនេះមិនមានតែមួយទេ។ គ្រប់សាសនាគ្រឹស្តទាំងអស់នឹងអាចនិងធ្វើបានច្រើនរៀបរាប់ពីព្រឹត្តិការណ៍ដែលព្រះបានដឹកនាំមនុស្សឱ្យមានជំនឿ។ ទាំងកំណត់ហេតុទាំងអស់នេះគឺជាការពិតក្នុងករណីដែលព្រះហាក់ដូចជាមិនរំខានដល់សាសនាគ្រីស្ទដែលមាននរណាម្នាក់ចូលរួមរឺក៏គ្មាននរណាម្នាក់ដែលជាការពិត។ មិនមានអ្វីពិសេសឬប្លែកអំពីការអះអាងរបស់អង្គការដែលកំណត់ពួកគេដាច់ដោយឡែកពីសាសនាដទៃទៀតតាមរបៀបនេះទេ។

ទោះយ៉ាងណារ៉ូម ៥: ៨ រំremindកយើងថា៖ប៉ុន្ដែព្រះបានបង្ហាញនូវសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ដល់យើងរាល់គ្នានៅពេលដែលយើងនៅតែជាមនុស្សមានបាបនៅឡើយព្រះគ្រីស្ទបានសុគតជំនួសយើងរាល់គ្នា»។

កថាខ័ណ្ឌ ១១ ក៏អះអាងដែរ “ យើងមើលឃើញអំណាចនៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះនៅពេលធ្វើការនៅពេលយើងមើលអ្នកដែលយើងសិក្សាផ្តាច់ខ្លួនចេញពីទម្លាប់អាក្រក់ហើយចាប់ផ្តើមមានបុគ្គលិកលក្ខណៈថ្មី។ (កូល៉ុស ៣: ៩, ១០)” ។ គួរឱ្យស្តាយសម្រាប់មនុស្សភាគច្រើនបុគ្គលិកលក្ខណៈថ្មីហាក់ដូចជាអ្នកថែរក្សាម្នាក់ជាជាងការផ្លាស់ប្តូរពិតប្រាកដ។ តើមានសាក្សីរាប់ពាន់នាក់ដែលអ្នកដឹងថាកំពុងតែធ្វើការជាទៀងទាត់លើផលផ្លែមួយនៃវិញ្ញាណដែរឬទេ? នោះហាក់ដូចជាត្រូវបានគេបំភ្លេចចោលនៅពេលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកកើតឡើង។ យើងក៏ត្រូវផ្អាកនិងគិតអំពីខ្លួនយើងជាជាងគ្រាន់តែចង្អុលម្រាមដៃ។ តើយើងកំពុងធ្វើការលើចំណុចសំខាន់ៗទាំងនេះក្នុងជីវិតគ្រីស្ទបរិស័ទរបស់យើងរឺក៏យើងជាជនរងគ្រោះនៃការឃោសនាឥតឈប់ឈរដែលការផ្សព្វផ្សាយគឺជារឿងសំខាន់បំផុតហើយគុណសម្បត្ដិគ្រីស្ទានត្រូវបានគេយកមកចំណាត់ថ្នាក់ទីពីរហើយបន្ទាប់មកត្រូវបានគេបំភ្លេចចោលដោយស្ងាត់ស្ងៀម?

កថាខណ្ឌដដែលក៏អះអាងថា“ហើយយើងឃើញភស្ដុតាងដែលបញ្ជាក់ពីព្រះទ័យអត់ធ្មត់របស់ព្រះពេលដែលទ្រង់ផ្ដល់ ឲ្យ មនុស្សជាច្រើននៅតំបន់ផ្សាយរបស់យើងនូវឱកាសជាច្រើនដើម្បីរៀនអំពីទ្រង់និងទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ ។— រ៉ូម។ ១០: ១៣-១៥” ។  ពេត្រុសទី ២ ៣: ៩ រំsកយើងអំពីមូលហេតុដែលព្រះមានព្រះទ័យអត់ធ្មត់ពីព្រោះ “ គាត់អត់ធ្មត់នឹងអ្នកព្រោះគាត់មិនចង់អោយនរណាម្នាក់ត្រូវបំផ្លាញទេតែគាត់ចង់អោយអ្នកទាំងអស់គ្នាប្រែចិត្ត” ។ នេះក៏មានន័យថាស្មរបន្ទាល់ទាំងនោះដែលពិតជាស្រឡាញ់ព្រះហើយព្យាយាមប្រតិបត្តិតាមគោលការណ៍គ្រីស្ទានពិតក៏មានពេលវេលានិងឱកាសភ្ញាក់ពីការកុហកនិងកលល្បិចរបស់អង្គការផងដែរ។

សូម្បីតែនៅក្នុងកថាខណ្ឌលើកទឹកចិត្ត (១៣) នេះដែលនិយាយថា“តើមេរៀនអ្វីសម្រាប់យើង? ទោះជាយើងបម្រើព្រះយេហូវ៉ាអស់រយៈពេលជាយូរមកហើយយ៉ាងណាក៏ដោយយើងមិនគួរចាត់ទុកចំណងមិត្ដភាពរបស់យើងជាមួយលោកជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុតឡើយ។ វិធីមួយក្នុងចំណោមវិធីជាក់ស្តែងបំផុតដែលយើងអាចបង្ហាញថាយើងឱ្យតម្លៃចំពោះមិត្ដភាពរបស់យើងជាមួយព្រះគឺដោយនិយាយជាមួយលោកតាមរយៈការអធិដ្ឋាន»។ តើអ្នកអាចមើលឃើញព័ត៌មានមិនពិតច្បាស់ទេ? ដូចដែលយើងបានចង្អុលបង្ហាញជាច្រើនដងអង្គការលាក់បាំងក្តីសង្ឃឹមពិតប្រាកដពីអ្នកដើរតាមវា។ តើលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍អ្វីខ្លះនៅក្នុងម៉ាថាយ ៥: ៩ នៅក្នុងធម្មទានលើភ្នំ? “អ្នកណាមានសន្ដិភាពអ្នកនោះមានសុភមង្គលហើយដ្បិតពួកគេនឹងមានឈ្មោះជាបុត្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់។

ព្រះយេស៊ូវបានព្រមានប្រឆាំងនឹងការបញ្ឈប់អ្នកដទៃមិនឱ្យចូលក្នុងព្រះរាជាណាចក្រនិងក្លាយជាកូនរបស់ព្រះនៅក្នុងម៉ាថាយ ២៣:១៣ នៅពេលដែលគាត់បាននិយាយថា“ពួកអាចារ្យនិងពួកផារីស៊ីដ៏មានពុតអើយ! ពីព្រោះអ្នកបិទនគរស្ថានសួគ៌នៅមុខមនុស្សលោក។ សម្រាប់ខ្លួនអ្នកមិនត្រូវចូលហើយក៏មិនអនុញ្ញាតឱ្យអ្នកដែលកំពុងធ្វើដំណើរចូល” ។

កថាខ័ណ្ឌ ១៦ មានប្រយោជន៍ដោយគ្មានកំហុស។ វានិយាយយ៉ាងត្រឹមត្រូវថា៖ «ដាវីឌបានត្រូវជំរុញ ឲ្យ សរសេរថា៖ «ផ្ទៃមេឃសំដែងពីសិរីល្អនៃព្រះ។ មេឃប្រកាសពីស្នាព្រះហស្ដរបស់ព្រះអង្គ។ (ទំនុក។ ១៩: ១, ២) ពេលដាវីឌឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីរបៀបដែលមនុស្សបានបង្កើតគាត់បានឃើញប្រាជ្ញាដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងដំណើរការ។ (ទំនុក។ ១៣៩: ១៤) ពេលដាវីឌព្យាយាមយល់កិច្ចការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាគាត់មានចិត្ដរាបទាប ។— ទំនុក។ ១៣៩: ៦”

ដើម្បីព្យាយាមចែករំលែកដល់អ្នកអានរបស់យើងនូវសេចក្តីពិតដ៏អស្ចារ្យទាំងនេះដែលជម្រុញនូវការពិតអំពីសកលលោកដ៏អស្ចារ្យដែលយើងរស់នៅយើងនឹងបោះពុម្ភផ្សាយអត្ថបទជាច្រើនដែលបង្ហាញពីការរកឃើញវិទ្យាសាស្ត្រដែលប្រកាសពីសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់។

វគ្គ ១៨ គឺអំពីរបៀបដែលដាវីឌជឿថាព្រះយេហូវ៉ាបានជួយគាត់ច្រើនដង។ នេះជាគំរូមួយដែលថាព្រះយេហូវ៉ានឹងជួយយើងតាមរបៀបនេះសព្វថ្ងៃនេះ។ អ្វីដែលមិនត្រូវបានគិតនិងចង្អុលបង្ហាញគឺដាវីឌត្រូវបានជ្រើសរើសដោយព្រះឱ្យធ្វើជាស្តេចអ៊ីស្រាអែលនាពេលអនាគតនិងក្នុងទិដ្ឋភាពជាច្រើនដើម្បីក្លាយជាស្រមោលរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទក៏ដូចជាបុព្វបុរសរបស់ព្រះយេស៊ូដែលបានផ្ដល់សិទ្ធិស្របច្បាប់ដល់គាត់។ ធ្វើជាស្តេច។

ដូច្នេះយើងមិនគ្រាន់តែសង្ឃឹមថាព្រះយេហូវ៉ានឹងជួយគាំទ្រយើងដូចគ្នានឹងការសម្រេចនៃគោលបំណងដ៏ឧត្ដមរបស់ទ្រង់សម្រាប់ផែនដីគឺមិនអាស្រ័យលើយើងទេ (បើទាំងអស់) បើប្រៀបធៀបនឹងដាវីឌ។

គាត់អាចធ្វើបានហើយបើដូច្នោះមែនយើងគួរតែដឹងគុណប៉ុន្តែយើងមិនគួររំពឹងទេ។

ទីបំផុតដោយបានចង្អុលបង្ហាញនូវចំណុចជាច្រើនដែលយើងអាចធ្វើជាមិត្តរបស់ព្រះនោះវានឹងមានការភ័ន្តច្រឡំចំពោះបញ្ហានេះដោយការផ្តល់សារចម្រុះ។ ក្នុងកថាខ័ណ្ឌ ១៦ វានិយាយ បន្ទាប់មករាល់ថ្ងៃថ្មីនឹងពេញដោយមេរៀនអំពីព្រះវរបិតាជាទីស្រឡាញ់របស់អ្នក។ (រ៉ូម ១:២០)” ។ បន្ទាប់មកនៅក្នុងកថាខណ្ឌ ២១ វាបញ្ចប់អត្ថបទដោយបញ្ជាក់ថាពេលយើងយកតម្រាប់តាមបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់យើងយើងបង្ហាញថាយើងជាកូនរបស់គាត់ ។— សូមអានអេភេសូរ ៤:២៤; ៥: ១ ។

តើនេះជាការព្យាយាមធ្វើឱ្យអ្នកអានអត្ថបទរបស់ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមបំភាន់ឬដើម្បីបំភាន់ឋានៈនិងធ្វើជាសាក្សីដោយព្យាយាមរកវិធីទាំងពីរ? សម្រាប់ហេតុផលអ្វីក៏ដោយវាគឺជាសារផ្ទុយគ្នា។ អង្គការមិនអាចអង្គុយនៅលើរបងបានទេហើយទាមទារទាំងផ្លូវទាំងពីរ។

បើនិយាយពីទំនាក់ទំនងដែលយើងអាចមានតែមួយរឺក៏យើងជាកូនប្រុស (ជាកូនរបស់ព្រះ) ឬជាមិត្តភក្តិ។ ទោះបីពួកគេព្យាយាមប្រកែកថាអ្នកអាចធ្វើជាមិត្តល្អបំផុតជាមួយឪពុករបស់អ្នកក៏ដោយការពិតគឺថាទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធបំផុតនិងទំនាក់ទំនងដែលអាចនិងគួរមានមុនគេគឺទំនាក់ទំនងគ្រួសារដែលជាកូនប្រុសឬកូនស្រីដែលមានជាអចិន្ត្រៃយ៍។ ទំនាក់ទំនង។ អ្នកអាចឈប់ធ្វើជាមិត្តនឹងនរណាម្នាក់ប៉ុន្តែអ្នកជាកូនប្រុសកូនស្រីរបស់ឪពុកអ្នករហូត។

សរុបសេចក្តីមកអត្ថបទសិក្សាចម្រុះខ្លាំងនៅសប្តាហ៍នេះ។ ចំណុចល្អខ្លះចំណុចច្រឡំនិងចំណុចខុសខ្លះច្បាស់។

តាដា។

អត្ថបទដោយតាដា។