ស្វែងរកសន្តិភាពដោយប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការច្រណែន

«ចូរយើងស្វែងរកអ្វីដែលបង្កើត ឲ្យ មានសន្ដិភាពនិងរបស់ដែលជួយគ្នាទៅវិញទៅមក» ។— រ៉ូម ១៤:១៩

 [ពី ws ០២/២០ ទំព័រ ២ ថ្ងៃទី ៦ ខែមេសាដល់ថ្ងៃទី ១២ ខែមេសា]

ឥឡូវនេះនេះជាប្រធានបទគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍និងជាក់ស្តែងជាងបើប្រៀបធៀបនឹងអត្ថបទដែលបានបោះពុម្ពផ្សាយក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានខែថ្មីៗនេះក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម។ ដូច្នេះសូមឱ្យយើងពិនិត្យមើលថាតើវាមានប្រយោជន៍ជាងធម្មតា។

កថាខណ្ឌទី ១ សំដៅទៅលើស្ថានភាពសោកសៅដែលបង្កើតឡើងដោយបងប្អូនរបស់យ៉ូសែបដោយមានការច្រណែននឹងទំនាក់ទំនងរបស់យ៉ូសែបជាមួយឪពុករបស់គាត់។

យោបល់ដំបូងគឺថាការប្រើប្រាស់ជាច្រើនអាចត្រូវបានធ្វើឡើងពីឧទាហរណ៍នេះដើម្បីបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ពីការបំផ្លិចបំផ្លាញនៃការច្រណែននឹងអ្នកដទៃ។ នេះនឹងបញ្ជាក់ពីមូលហេតុ "ក្នុងបទគម្ពីរការច្រណែនគឺមាននៅក្នុងបញ្ជីនៃ«ការប្រព្រឹត្ដខាងសាច់ឈាម»ដែលអាច ធ្វើឲ្យ មនុស្សម្នាក់បាត់បង់កេរមត៌កពីព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។ (សូមអានកាឡាទី ៥: ១៩-២១)ហើយនោះ“ការច្រណែនច្រើនតែជាដើមហេតុនៃផ្លែឈើដែលមានជាតិពុលដូចជាការមានអរិភាពជម្លោះនិងកំហឹង"។

ក្នុងនាមជាគ្រីស្ទបរិស័ទទាំងអស់គួរតែខិតខំដើម្បីទទួលមរតកព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះច្បាស់ណាស់ហេតុផលដែលយើងគួរតែឈប់គិតអំពីប្រធានបទនេះមានសារៈសំខាន់ណាស់ (ម៉ាថាយ ១១:១២) ។ ការសញ្ជឹងគិតអំពីមូលហេតុដែលយើងមិនគួរច្រណែននឹងអ្នកដទៃធ្វើឱ្យការអនុវត្តន៍ដំបូន្មានណាមួយកាន់តែពិបាកនៅពេលការលើកទឹកចិត្តនិងសារៈសំខាន់ត្រូវបានកាត់បន្ថយ។

ប្រសិនបើការច្រណែនអាចធ្វើឱ្យយើងបាត់បង់កេរមត៌កពីព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះនោះវាសមនឹងទទួលបានការយកចិត្តទុកដាក់ដូចគ្នានឹងការជៀសវាងពីអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទនិងអំពើផិតក្បត់ហើយការធ្វើមន្ដអាគម។ ដូច្នេះតើអង្គការមិនទទួលបានការគ្របដណ្ដប់លើប្រធានបទសំខាន់នេះយ៉ាងដូចម្តេច? ប្រធានបទចុងក្រោយនៃការច្រណែននឹងត្រូវបានពិភាក្សាក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមគឺឆ្នាំ ២០១២ ៨ ឆ្នាំហើយមុននោះនៅឆ្នាំ ២០០៥ តែ ៧ ឆ្នាំមុនទៀត។

ប៉ុន្តែបើប្រៀបធៀបយើងមាន ២ មាត្រាអំពីបុណ្យជ្រមុជទឹករាល់ឆ្នាំរួមមានឆ្នាំ ២០២០ ចាប់ពីឆ្នាំ ២០១៦ (រយៈពេល ៥ ឆ្នាំ) ប៉ុន្តែសម្រាប់រយៈពេលខ្លីនៅឆ្នាំ ២០១៤ និង ២០១៥ យ៉ាងហោចណាស់មានអត្ថបទមួយជារៀងរាល់ឆ្នាំចាប់ពីឆ្នាំ ២០១៣ ដល់ឆ្នាំ ២០០៨ (៥ ឆ្នាំទៀត) ។ អត្ថបទសិក្សាអំពីពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកបន្តថយក្រោយជាច្រើនឆ្នាំទោះបីបន្តិចម្តង ៗ ឆ្នាំ ២០០៦ មាន ៣ មាត្រា!

អត្ថបទស្ដីពីការបរិច្ចាគនិងវិភាគទានមាននៅក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមជារៀងរាល់ឆ្នាំហើយសុន្ទរកថាដែលមានមូលដ្ឋានលើអត្ថបទនោះត្រូវផ្ដល់យ៉ាងហោចណាស់ម្ដងក្នុងមួយឆ្នាំជាពិសេសនៅចុងខែវិច្ឆិកាដើមខែធ្នូ។ ការស្រាវជ្រាវនៃបណ្ណាល័យប៉មយាមបានបង្ហាញជាមធ្យមអត្ថបទសិក្សាពី ២ ទៅ ៣ ស្ដីអំពីការផ្សព្វផ្សាយក្នុងមួយឆ្នាំហើយកម្រមានបញ្ហាមួយដោយមិនចាំបាច់ផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងហោចណាស់ម្ដង។ ប៉ុន្តែតើការបរិច្ចាគនិងការផ្សព្វផ្សាយមួយនៃផលនៃព្រះវិញ្ញាណដែរឬទេ? ទេ

សរុបសេចក្តីមកវាហាក់ដូចជាអ្វីដែលគេហៅថាអាហារខាងវិញ្ញាណដែលត្រូវបានផ្តល់ដោយគណៈអភិបាលគឺមានការយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់។ សារដែលលេចចេញមកហាក់ដូចជាបន្តផ្សព្វផ្សាយនិងបរិច្ចាគហើយវាមិនមានបញ្ហាអ្វីច្រើនពេកអំពីការច្រណែនឬប្រព្រឹត្តអំពើផិតក្បត់និងការងារផ្សេងទៀតនៃសាច់ឈាម។

ជាការរំaccordingកយោងទៅតាមកាឡាទី ៥: ១៩-២១ ការច្រណែនត្រូវបានលើកឡើងរួមជាមួយ «ការសហាយស្មន់ការស្មោកគ្រោកការប្រព្រឹត្ដដែលឥតប្រយោជន៍ការថ្វាយបង្គំរូបព្រះការអនុវត្តមន្ដអាគមការស្អប់ខ្ពើមការច្រណែនឈ្នានីសសមនឹងការខឹងការទាស់ទែងគ្នាការបែកបាក់គ្នាការបែកបាក់គ្នាការស្អប់ខ្ពើមការស្រវឹងការលួងលោមនិងអ្វីៗផ្សេងទៀត។ ចំពោះរឿងទាំងនេះខ្ញុំបានប្រាប់អ្នកដូចគ្នានឹងខ្ញុំបានប្រាប់អ្នកដែរថាអ្នកដែលប្រព្រឹត្ដដូច្នេះនឹងមិនទទួលរាជាណាចក្ររបស់ព្រះជាមត៌កឡើយ»។

វាក៏សំខាន់ផងដែរក្នុងការកត់សម្គាល់ថាលេខ 10^th បទបញ្ញត្តិនៃក្រិត្យវិន័យលោកម៉ូសេមិនអាចប្រតិបត្តិបានឡើយ។ និក្ខមនំ ២០:១៧ កត់ត្រាថានោះជាអ្វី អ្នកមិនត្រូវមានបំណងចង់រស់នៅផ្ទះរបស់អ្នកឡើយ។ អ្នកមិនត្រូវប្រាថ្នាចង់បានប្រពន្ធរបស់ជនរួមជាតិរបស់អ្នកឬបុរសជាទាសកររបស់គាត់ព្រមទាំងក្មេងស្រីដែលជាទាសកររបស់គាត់ហើយក៏មិនដែលអោយគោឬលារបស់គាត់រឺរបស់អ្វីផ្សេងទៀតដែលជាកម្មសិទ្ធិរបស់ជនរួមជាតិរបស់អ្នកដែរ” ។ សេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាគឺជាអ្វីដែលលាក់នៅក្នុងខ្លួននរណាម្នាក់ដែលបង្ហាញរាងវានៅពេលដែលការធ្វើខុសត្រូវបានប្រព្រឹត្តិដូចជាចោរកម្មឬផិតក្បត់។ ប៉ុន្ដែតើអ្វីដែល បណ្ដាលឲ្យមាន សេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាចង់បានអ្វីមួយដែលជារបស់អ្នកដទៃ? តើវាមិនច្រណែនទេឬ? តើនេះមិនបង្ហាញពីសារៈសំខាន់ដែលព្រះវរបិតាយើងយកចិត្តទុកដាក់ដើម្បីជៀសវាងការដាំដុះនៃការច្រណែននិងការចង់បានអ្វីដែលជារបស់អ្នកដទៃទេ។

វគ្គ ៥ ពិភាក្សាពីបំណងប្រាថ្នាដែលត្រូវបានគេកោតសរសើរ។ មនុស្សនៅទូទាំងប្រវត្ដិសាស្ដ្រមានចិត្ដច្រណែនពេលដែលអ្នកឯទៀតត្រូវគេ ឲ្យ តម្លៃជាងពួកគេ។ ជាឧទាហរណ៍ពួកផារិស៊ីនិងពួកសាឌូស៊ីបាននិយាយកុហកហើយបង្កាច់បង្ខូចកេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់ព្រះយេស៊ូ។ ម៉ាកុស ៣:២២ ប្រាប់យើង មានអាចារ្យខ្លះចុះមកពីក្រុងយេរូសាឡឹមនិយាយថា៖ «អ្នកនោះមានបេលសេប៊ូលហើយគាត់ដេញអារក្សចេញពីអំណាចរបស់អារក្ស។

ហេតុអ្វីបានជាពួកគេធ្វើដូច្នេះ? ម៉ាកុស ១៥:១០ ចែង “ ពីព្រោះគាត់ [ព្រះយេស៊ូ] ដឹងថាដោយសារតែ ការច្រណែន ពួកនាយកបូជាចារ្យបានបញ្ជូនគាត់ទៅ។ ខណៈពេលដែលយ៉ូហាន ១១:៤៨ កត់ត្រាពួកផារិស៊ីនិយាយ “ ប្រសិនបើយើងអនុញ្ញាតឱ្យគាត់តែម្នាក់ឯងតាមវិធីនេះពួកគេនឹងជឿជាក់លើគាត់ហើយជនជាតិរ៉ូមនឹងមកយកកន្លែងនិងប្រទេសរបស់យើង” ។

គ្មានវិធីណាដែលល្អដើម្បីនិយាយបង្កាច់បង្ខូចអ្នកដែលមិនយល់ស្របនឹងខ្លួនឯងទេដូចជាពួកផារិស៊ីបាននិយាយបង្កាច់បង្ខូចព្រះយេស៊ូវជាជាងហៅមនុស្សទាំងនេះថា“ មានជំងឺផ្លូវចិត្ត” និង“ អ្នកក្បត់ជំនឿ” ដើម្បីលើកទឹកចិត្តអ្នកដទៃឱ្យខ្លាចមនុស្សទាំងនេះ។ តើអ្នកស្គាល់មនុស្សឬអង្គការមួយដែលធ្វើបែបនោះអ្នកណានិយាយបង្កាច់បង្ខូចអ្នកដែលពួកគេមិនយល់ព្រម? ចុះរឿងនេះ "មែនហើយអ្នកក្បត់ជំនឿមាន«ជំងឺខាងផ្លូវចិត្ត»ហើយពួកគេព្យាយាមឆ្លងដល់អ្នកដទៃដោយសេចក្ដីបង្រៀនដែលមិនស្មោះត្រង់" ចម្លងពីទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០១១, ១៥/៧, ទំព័រ ១៦ វគ្គ ៦ ។

វគ្គ ៦ ទាក់ទងនឹងអ្វីដែលគេហៅថាសិទ្ធិខាងព្រះធិបតេយ្យដោយនិយាយ “ យើងក៏អាចចាប់ផ្តើមច្រណែននឹងគ្រីស្ទានគ្នីគ្នាម្នាក់ដែលទទួលបានការងារមួយដែលយើងសង្ឃឹមថានឹងទទួលបាន” ។ ដំណោះស្រាយដ៏សាមញ្ញបំផុតចំពោះបញ្ហានេះគឺត្រូវលុបចោលនូវអ្វីដែលគេហៅថាសិទ្ធិខាងព្រះធិបតេយ្យដែលស្រដៀងនឹងគ្រោងការណ៍សាជីជ្រុងក្លែងបន្លំតាមរបៀបដែលសិទ្ធិត្រូវបានគេមើលឃើញថា (ជាការបង្កើននិងឧត្តមភាពចំពោះអ្នកដទៃ) ។ នៅក្រុមជំនុំគ្រិស្ដសាសនិកដំបូងមិនមានអ្នកត្រួសត្រាយជំនួយឬអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេលឬអ្នកត្រួសត្រាយពិសេសអ្នកត្រួតពិនិត្យប្រចាំមណ្ឌលឬអ្នកត្រួតពិនិត្យមណ្ឌលឬបេតអែលឬជំនួយការអ្នកគ្រប់គ្រងឬសមាជិកគណៈអភិបាលទេ។ មិនមានសូម្បីតែពួកអែលឌើរទេមានតែបុរសវ័យចំណាស់ដែលគ្មានចំណងជើងដែលបានជួយគ្រិស្ដសាសនិកគ្នីគ្នាជាមួយនឹងបទពិសោធន៍និងចំណេះដឹងអំពីបទគម្ពីរ។

វគ្គ ៧ ខ្លាឃ្មុំនិយាយម្តងទៀត "ការច្រណែនគឺដូចជាស្មៅពុល។ នៅពេលដែលគ្រាប់ពូជនៃការច្រណែនបានចាក់ឫសនៅក្នុងបេះដូងរបស់យើងវាអាចពិបាកក្នុងការបំផ្លាញ។ ការច្រណែនពឹងផ្អែកលើអារម្មណ៍អវិជ្ជមានផ្សេងទៀតដូចជាការច្រណែនមិនត្រឹមត្រូវមោទនភាពនិងភាពអាត្មានិយម។ ការច្រណែនអាចធ្វើឱ្យស្ទះដល់ការអភិវឌ្ឍនៃគុណសម្បត្តិដូចជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ការអាណិតអាសូរនិងសប្បុរស។ ដរាបណាយើងឃើញការច្រណែនចាប់ផ្តើមដុះយើងត្រូវដកវាចេញពីបេះដូងរបស់យើង"។

កថាខណ្ឌ 8 ក៏និយាយដែរ។ "យើងអាចប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការច្រណែនដោយបណ្ដុះចិត្ដរាបទាបនិងចិត្ដស្កប់ស្កល់។ នៅពេលដែលបេះដូងរបស់យើងពោរពេញទៅដោយគុណសម្បត្តិល្អទាំងនេះការច្រណែននឹងមិនមានកន្លែងលូតលាស់ទេ។ ចិត្ដរាបទាបនឹងជួយយើងកុំ ឲ្យ គិតហួសហេតុពេកអំពីខ្លួនយើង។ មនុស្សដែលមានចិត្ដរាបទាបមិនមានអារម្មណ៍ថាគាត់សមនឹងទទួលបានអ្វីច្រើនជាងមនុស្សគ្រប់គ្នានោះទេ។ (កាឡ។ ៦: ៣, ៤) អ្នកដែលស្កប់ចិត្ដនឹងអ្វីដែលគាត់មានហើយមិនប្រៀបធៀបខ្លួននឹងអ្នកឯទៀត។ (១ ធី។ ៦: ៧, ៨) ពេលមនុស្សដែលមានចិត្ដរាបទាបនិងមានចិត្ដស្កប់ស្កល់ឃើញអ្នកណាម្នាក់ទទួលអ្វីដែលល្អគាត់សប្បាយចិត្ដចំពោះគាត់។"

ប៉ុន្តែគន្លឹះពិតប្រាកដដើម្បីយកឈ្នះលើលក្ខណៈបំផ្លិចបំផ្លាញនេះគឺជំនួយពីវិញ្ញាណបរិសុទ្ធរបស់ព្រះនិងការប្តេជ្ញាចិត្តដែលយើងចង់ធ្វើតាមរបៀបដែលព្រះវរបិតារបស់យើងសព្វព្រះហឫទ័យ។ ដូចសាវកប៉ូលបានសរសេរនៅក្នុងកាឡាទី ៥:១៦ដើរដោយវិញ្ញាណហើយអ្នកនឹងមិនមានសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នាខាងសាច់ឈាមទាល់តែសោះ” ។

វគ្គ ១០ បញ្ជាក់ចំណុចនោះ «ម៉ូសេមិនបានច្រណែននឹងការចាប់អារម្មណ៍របស់បុរសពីរនាក់ [បុរសចំណាស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល] ពីព្រះយេហូវ៉ាទេផ្ទុយទៅវិញគាត់បានអរសប្បាយនឹងពួកគេដោយឯកសិទ្ធិ (ជនគណនា ១១: ២៤-២៩) »។

Geoffrey Jackson សមាជិកនៃគណៈអភិបាលបានផ្តល់ចម្លើយនេះដោយស្បថទៅកាន់ឧត្តមស្នងការ Royal Australian ស្តីពីការរំលោភបំពានលើកុមារ[ខ្ញុំ]:

 “ សំណួ។ តើគណៈអភិបាលឬសមាជិកនៃគណៈអភិបាលទេ - តើអ្នកមើលឃើញថាអ្នកជាសិស្សសម័យថ្មីសមមូលនឹងសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូដែរឬទេ?

1. យើងពិតជាសង្ឃឹមថានឹងដើរតាមព្រះយេស៊ូហើយក្លាយជាសិស្សរបស់ទ្រង់។
2. ហើយតើអ្នកគិតថាខ្លួនអ្នកជាអ្នកនាំពាក្យរបស់ព្រះយេហូវ៉ានៅផែនដីទេ?
3. ដែលខ្ញុំគិតថាហាក់ដូចជា ពិតជាការបំពានសិទ្ធិក្នុងការនិយាយថាយើងគឺជាអ្នកនាំពាក្យតែមួយគត់ដែលព្រះកំពុងប្រើ។ បទគម្ពីរបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថាមនុស្សម្នាក់អាចប្រព្រឹត្ដសមស្របនឹងវិញ្ញាណរបស់ព្រះក្នុងការផ្ដល់ការលួងលោមនិងជំនួយក្នុងក្រុមជំនុំប៉ុន្តែប្រសិនបើខ្ញុំអាចបញ្ជាក់បានបន្តិចដោយត្រឡប់ទៅម៉ាថាយ ២៤ វិញយ៉ាងច្បាស់ព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលថានៅថ្ងៃចុងក្រោយ - និងស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា ជឿថាទាំងនេះគឺជាថ្ងៃចុងក្រោយ - នឹងមានទាសករក្រុមមនុស្សដែលនឹងមានទំនួលខុសត្រូវក្នុងការថែរក្សាអាហារខាងវិញ្ញាណ។ ដូច្នេះនៅក្នុងការគោរពនោះយើងចាត់ទុកខ្លួនយើងថាកំពុងព្យាយាមបំពេញតួនាទីនោះ។ [ii]

ដូច្នេះយើងចាំបាច់ត្រូវសួរសមាជិកគណៈអភិបាលអំពីមូលហេតុដែលហេតុអ្វីបានជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាណាម្នាក់ដែលសួរអំពីសកម្មភាពឬការបង្រៀនណាមួយរបស់គណៈអភិបាលមានទំនួលខុសត្រូវក្នុងការស្វែងរកខ្លួនឯងនៅចំពោះមុខគណៈកម្មាធិការតុលាការ។ អំពីពួកអ្នកចាស់ទុំនិងបានត្រូវបណ្ដាច់មិត្ដភាពដោយសារការក្បត់ជំនឿ? ជាពិសេសប្រសិនបើវា“និយាយដោយសន្មតថាយើង [គណៈអភិបាល] គឺជាអ្នកនាំពាក្យតែមួយគត់ដែលព្រះកំពុងតែប្រើ” ។ សូមកត់សម្គាល់អ្វីដែលព្យាការីសាំយូអែលបាននិយាយ។ «ជំរុញទៅខាងសន្មត [គឺ] ដូចគ្នានឹងការប្រើអំណាចនិងទឹករលកដែរ» (សាំយូអែលទី ១ ១៥:២៣) ។

តើមកពីគណៈអភិបាលច្រណែននឹងការយកចិត្ដទុកដាក់របស់អ្នកដែលសួរដេញដោលគណៈអភិបាលឬទេ? វាអាចថាពួកគេ“គាត់ក៏អាចចាប់ផ្ដើមច្រណែនគ្រិស្ដសាសនិកគ្នីគ្នាម្នាក់ដែលបានទទួលភារកិច្ចដែលយើងមាន [គណៈអភិបាល] បានសង្ឃឹមថានឹងទទួលបាន”?

វគ្គ ១១-១២ ទាក់ទងនឹងស្ថានភាពដែលការច្រណែនអាចកើតឡើងដោយសារឯកសិទ្ធិខាងព្រះធិបតេយ្យ។ (សូមមើលសេចក្តីអធិប្បាយខាងលើនៅលើកថាខណ្ឌទី ៦ សម្រាប់ដំណោះស្រាយងាយៗ)

កថាខ័ណ្ឌ ១៤ បង្ហាញថាយើង «គោរពសិទ្ធិអំណាចដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រទានដល់អ្នកដទៃ» សំដៅទៅលើបុរសដែលបានត្រូវតែងតាំងក្នុងក្រុមជំនុំ។ បញ្ហាគឺថាព្រះយេហូវ៉ាមិនបានផ្ដល់សិទ្ធិអំណាចដល់ពួកគេទេ។ គាត់មិនបានសូម្បីតែផ្តល់ឱ្យ 1^st អ្នកកាន់សាសនាគ្រឹស្តមានសិទ្ធិអំណាចដូចអង្គការបង្ហាញ។ កថាខ័ណ្ឌផ្តល់នូវកិច្ចការ ២១-២០-២៦ ដើម្បីបង្ហាញថាប៉ូលបានទទួលយកនិងគោរពសិទ្ធិអំណាចនោះ។ ពិតហើយសាវ័កប៉ុលបានយល់ព្រមនិងគោរពតាមយោបល់របស់ពួកអែលឌើរនៅទីក្រុងយេរូសាឡិមប៉ុន្តែគ្មានភស្តុតាងណាដែលបង្ហាញថាពួកគេមានសិទ្ធិអំណាចលើសាវកប៉ូលឡើយ។ ឧទាហរណ៍ពួកគេមិនបានដឹកនាំដំណើរកម្សាន្តជាសាសនទូតរបស់គាត់ទេ។ បន្ទាប់មកអង្គការប្រើការបកស្រាយខុសរបស់អេភេសូរ ៤: ៨ ដើម្បីណែនាំថាព្រះបានប្រទានដល់ក្រុមជំនុំ “ អំណោយជាបុរស” ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយការពិនិត្យមើលបរិបទនៃខនេះបង្ហាញថាប៉ូលទើបតែបានពិភាក្សាអំពីអំណោយទានផ្សេងៗដែលបានផ្តល់ដល់គ្រីស្ទបរិស័ទទាំងអស់ (មិនមែនបុរសចំណាស់) ។ លើសពីនេះទៅទៀតការក្រឡេកមើលកាន់តែជិតទៅនឹងភាសាក្រិកដើមបង្ហាញយើងថាខគម្ពីរនេះត្រូវបានគេធ្វើខុសនៅក្នុងប។ ស។ ស។ ការបកប្រែត្រឹមត្រូវ ហើយបាន ឲ្យ អំណោយ ទៅ បុរស"[iii]. រាល់ការបកប្រែជាភាសាអង់គ្លេសនៅលើ BibleHub មានប្រហែល ២៨ កំណែបានអានវិធីដូចគ្នា“និងបានផ្តល់អំណោយដល់បុរស"។[iv]

កថាខ័ណ្ឌ ១៦ បង្ហាញថា (ត្រឹមត្រូវ) "អាកប្បកិរិយានិងសកម្មភាពរបស់យើងអាចមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងទៅលើអ្នកដទៃ។ លោកីយចង់អោយយើងបង្ហាញនូវរបស់ដែលយើងមាន។ (យ៉ូហានទី ១ ២:១៦) ប៉ុន្តែអាកប្បកិរិយានោះជំរុញអោយមានការច្រណែន។ យើងអាចចៀសវាងការច្រណែននឹងអ្នកដទៃប្រសិនបើយើងជ្រើសរើសមិននិយាយឥតឈប់ឈរអំពីរបស់ដែលយើងមានឬមានគម្រោងទិញ។ វិធីមួយទៀតដែលយើងអាចជៀសផុតពីការច្រណែនឈ្នានីសគឺដោយមានចិត្ដរាបទាបចំពោះឯកសិទ្ធិដែលយើងមានក្នុងក្រុមជំនុំ។ ប្រសិនបើយើងយកចិត្តទុកដាក់លើឯកសិទ្ធិដែលយើងមានយើងបង្កើតជាដីមានជីជាតិដែលការច្រណែនអាចរីកចម្រើន។"។

គណៈអភិបាលគួរធ្វើតាមដំបូន្មានរបស់ខ្លួន។ “នៅពេលខ្ញុំជាអ្នកធ្វើសង្គ្រាមវ័យក្មេង” ខ្ញុំមិនអាចដាក់ឈ្មោះសមាជិកទាំងអស់នៃគណៈអភិបាលបានទេហើយខ្ញុំក៏ប្រហែលជាមិនស្គាល់សមាជិកណាមួយដែរក្រៅពីប្រធានាធិបតីប្រសិនបើខ្ញុំឆ្លងកាត់ពួកគេនៅឯសន្និបាត។ ឥឡូវនេះយើងឃើញរបស់ពួកគេ “ ការបង្ហាញដ៏អៀនខ្មាស់”, ត្រូវបានចាក់ផ្សាយតាម JW Broadcasting ជាញឹកញាប់ដោយយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះតួនាទីរបស់ពួកគេដោយត្រូវបានណែនាំថាជា Bro xxx yyy នៃគណៈអភិបាល (ឬសមាជិកនៃគណៈអភិបាល) ។

ដោយសារបរិយាកាសពុលបង្កើតឡើងក្នុងក្រុមជំនុំជាកន្លែងដែលពួកអ្នកចាស់ទុំអាចដាក់ទោសអ្នកចាស់ទុំឯទៀតដោយអយុត្តិធម៌ដើម្បីរក្សាអំណាចនិងសិទ្ធិអំណាចដែលគេដឹងហើយអត្ថបទដែលលើកទឹកចិត្ដដែលសរសេរអំពីព្រះគម្ពីរឬការបង្កើតត្រូវបានបដិសេធដោយក្រុមជំនុំប្រសិនបើវាមិនមែនមកពីរដ្ឋាភិបាល។ រាងកាយបន្ទាប់មកការច្រណែននឹងមានច្រើនហើយនៅតែបន្តជូរ។

សន្និដ្ឋាន

ដើម្បីបញ្ចប់ប្រធានបទនៃការច្រណែនដែលពិតជាបណ្តាលមកពីក្រុមជំនុំនានារបស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាដោយសារតែការបង្រៀនមិនពិតនេះ។ ថាគណៈអភិបាលនិងអ្នកចាស់ទុំមានសិទ្ធិអំណាចដែលព្រះបានប្រគល់មកលើយើងក្នុងនាមជាសមាជិកនៃក្រុមជំនុំសូមអានអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលអំពីសិទ្ធិអំណាចលើអ្នកដទៃនៅក្នុងម៉ាថាយ ២០: ២០-២៨ ។ ជាពិសេសនៅទំព័រ ២៥-២៧ ជាកន្លែងដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូល (និយាយទៅកាន់សិស្សរបស់ទ្រង់)អ្នកដឹងថាមេដឹកនាំនៃប្រជាជាតិនានាត្រួតត្រាលើពួកគេហើយបុរសពូកែគ្រប់គ្រងលើពួកគេ។ នេះមិនមែនជាផ្លូវក្នុងចំណោមអ្នកទេ។ …។ អ្នកណាចង់ធ្វើជាអ្នកដំបូងគេត្រូវធ្វើជាទាសកររបស់អ្នក” ។ តើខ្ញុំបម្រើម្នាក់បានទទួលអំណាចពីព្រះឬមានអំណាចលើអ្នកឯទៀតនៅពេលណា? ខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណាមិនប្រើសិទ្ធិអំណាចលើអ្នកឯទៀតហើយក៏មិនមានអំណាចដើម្បីធ្វើដូច្នោះដែរ។ ពួកគេត្រូវបម្រើអ្នកដទៃ។

សរុបសេចក្ដីគួរឱ្យសោកស្តាយដែលខកខានឱកាសដើម្បីជួយគ្រិស្ដសាសនិកពិតដែលមានសាក្សីភាគច្រើន។ ឱកាសដែលខកខានទទួលបានការល្បួងតិចជាងមុនដើម្បីបង្កើតការច្រណែនដោយដកចេញនូវអ្វីដែលគេហៅថាសិទ្ធិខាងព្រះធិបតេយ្យដែលប្រឌិតឡើងដោយបុរសដែលតាមពិតវាគ្រាន់តែជួយជំរុញបរិយាកាសពុលនៃការច្រណែន។

 

[ខ្ញុំ] http://www.childabuseroyalcommission.gov.au/case-study/636f01a5-50db-4b59-a35e-a24ae07fb0ad/case-study-29,-july-2015,-sydney.aspx

[ii] ទំព័រប្រតិចារិកថ្ងៃទី 9 \ 15937 ថ្ងៃចម្លង 155.pdf ។

[iii] https://biblehub.com/interlinear/ephesians/4-8.htm

[iv] ខណៈពេលដែលទំងន់នៃតួលេខមិនមែនជាអ្វីគ្រប់យ៉ាង (បន្ទាប់ពីការបកប្រែទាំង ២៨ អាចខុសនិង NWT ត្រឹមត្រូវ) នោះបញ្ហាគឺមិនមានជម្រើសបរិបទឬត្រឹមត្រូវសំរាប់ការបកប្រែ“ ជា” ជំនួស“ ទៅ” ។