ស្តាប់រៀននិងបង្ហាញសេចក្តីមេត្តា

«កុំវិនិច្ឆ័យដោយមើលតែសម្បកក្រៅប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្ដែត្រូវវិនិច្ឆ័យដោយយុត្ដិធម៌វិញ» ។— យ៉ូន។ ៧:២៤

 [ពី ws ០៤/២០ p២ មិថុនាទី ១ ដល់ថ្ងៃទី ៧ ខែមិថុនា]

"ដោយសារយើងជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះយើងទាំងអស់គ្នាមានទំនោរចិត្ដវិនិច្ឆ័យអ្នកឯទៀតដោយមើលពីខាងក្រៅ។ (សូមអានយ៉ូហាន ៧:២៤) ប៉ុន្តែយើងរៀនតែបន្តិចបន្តួចអំពីមនុស្សម្នាក់ពីអ្វីដែលយើងមើលឃើញដោយភ្នែករបស់យើង។ ជាឧទាហរណ៍សូម្បីតែវេជ្ជបណ្ឌិតពូកែនិងមានបទពិសោធន៍ក៏អាចរៀនបានច្រើនដែរដោយគ្រាន់តែមើលអ្នកជំងឺ។ គាត់ត្រូវតែស្តាប់ដោយយកចិត្តទុកដាក់ប្រសិនបើគាត់ចង់ដឹងពីប្រវត្តិវេជ្ជសាស្ត្ររបស់អ្នកជំងឺការតុបតែងអារម្មណ៍ឬរោគសញ្ញាណាមួយដែលគាត់មាន។ វេជ្ជបណ្ឌិតថែមទាំងអាចបញ្ជាកាំរស្មីអ៊ិចដើម្បីមើលឃើញផ្នែកខាងក្នុងនៃរាងកាយរបស់អ្នកជំងឺ។ បើមិនដូច្នោះទេវេជ្ជបណ្ឌិតអាចធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យខុស។ ស្រដៀងគ្នាដែរយើងមិនអាចយល់ច្បាស់ពីបងប្អូនប្រុសស្រីរបស់យើងដោយគ្រាន់តែមើលទៅរូបរាងខាងក្រៅ។ យើងត្រូវតែព្យាយាមសំលឹងមើលទៅក្រោមផ្ទៃមុខ - នៅផ្នែកខាងក្នុង។ ពិតមែនយើងមិនអាចអានដួងចិត្តបានទេដូច្នេះយើងក៏មិនដែលយល់ពីអ្នកដទៃក៏ដូចជាព្រះយេហូវ៉ាដែរ។ ប៉ុន្ដែយើងអាចខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីយកតម្រាប់តាមព្រះយេហូវ៉ា។ ដោយរបៀបណា?

³ តើព្រះយេហូវ៉ាប្រព្រឹត្ដយ៉ាងណាចំពោះអ្នកថ្វាយបង្គំទ្រង់? គាត់ ស្តាប់ ដល់​ពួកគាត់។ គាត់ យកទៅក្នុងគណនី សាវតានិងស្ថានភាពរបស់ពួកគេ។ ហើយ​លោក បង្ហាញក្តីមេត្តា សម្រាប់ពួកគេ។ ពេលយើងពិចារណាអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើដូច្នេះចំពោះយ៉ូណាសយ៉ូណាសអេលីយ៉ាហាការនិងឡុតសូមយើងពិចារណាអំពីរបៀបដែលយើងអាចយកតម្រាប់តាមព្រះយេហូវ៉ាពេលទាក់ទងនឹងបងប្អូនប្រុសស្រីរបស់យើង។"។

ដូច្នេះចាប់ផ្តើមអត្ថបទសិក្សានៅសប្តាហ៍នេះ។ តើយើងអាចអនុវត្តវិធីនេះយ៉ាងដូចម្តេច?

សូមស្រមៃគិតមួយភ្លែតដែលអ្នកបានស្គាល់បងប្អូនប្រុសស្រីឬប្តីប្រពន្ធអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ។ គ្រប់ពេលដែលអ្នកស្គាល់ពួកគេពួកគេបានចូលរួមកិច្ចប្រជុំនិងចូលរួមក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងស្មោះត្រង់។ ពួកគេឆ្លើយយ៉ាងទៀងទាត់នៅឯកិច្ចប្រជុំ។ ប្រហែលជាបងប្រុសនោះក៏ធ្លាប់ជាបុរសដែលបានតែងតាំងក្នុងក្រុមជំនុំដែរ។ និយាយម្យ៉ាងទៀតធ្វើអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលអង្គការបានស្នើសុំពីពួកគេ។ តើអ្នកនឹងមានប្រតិកម្មយ៉ាងណាប្រសិនបើពួកគេចាប់ផ្ដើមខកខានការប្រជុំនិង / ឬកិច្ចបំរើផ្សាយ?

តើអ្នកសន្និដ្ឋានថាមនុស្សជាច្រើនធ្វើដូច្នេះទេហើយមនុស្សជាច្រើននិយាយដើមគេថាគេបោះបង់ចោលព្រះយេហូវ៉ាហើយឬនៅ? ចុះយ៉ាងណាវិញនៅឯកិច្ចប្រជុំពួកគេឆ្លើយសំនួរស៊ីជម្រៅដូចធម្មតាហើយតាមរយៈការបញ្ចេញមតិរបស់ពួកគេពួកគេនៅតែស្រឡាញ់ព្រះនិងការបង្កើតរបស់ព្រះអង្គយ៉ាងច្បាស់? តើអ្នកនឹងចាប់ផ្ដើមបដិសេធពួកគេដោយមិននិយាយជាមួយពួកគេដោយសារចម្លើយខ្លះមិនស្របនឹងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមឬទេ?

តើកថាខណ្ឌដកស្រង់ទាំងពីរនេះជួយយើងយ៉ាងដូចម្តេច? ចំណាំថាពួកគេនិយាយថា“គាត់ត្រូវតែស្តាប់ដោយយកចិត្តទុកដាក់ប្រសិនបើគាត់ចង់រៀន, ... បើមិនដូច្នោះទេវេជ្ជបណ្ឌិតអាចធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យខុស"។ ភាពវង្វេងស្មារតីច្បាស់ជាមិនមែនជាវិធីត្រឹមត្រូវក្នុងការធ្វើអ្វីនោះទេ។ ការគេចវេះមិនអនុញ្ញាតឱ្យមនុស្សម្នាក់ស្តាប់ដោយយកចិត្តទុកដាក់ទេ។ យើងមិនអាចធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យបញ្ហានេះបានទេឬប្រសិនបើពិតជាមានបញ្ហា។ យើងត្រូវបានរំ “ក“យើងមិនអាចអានដួងចិត្តបានទេ"។

ដូច្នេះហេតុអ្វីបានជាបងប្អូនប្រុសស្រីរបស់យើងនិងមិនត្រូវដើរតួដូចពីមុន? មធ្យោបាយតែមួយគត់ដើម្បីដឹងថាតើពួកគេមានបញ្ហាឬប្រហែលជាផ្ទុយទៅវិញយើងមានបញ្ហាគឺត្រូវនិយាយជាមួយពួកគេហើយស្តាប់ពួកគេដោយយកចិត្តទុកដាក់។ ប្រហែលជាពេលនោះអ្នកប្រហែលជាចាប់ផ្តើមយល់ពីមូលហេតុដែលពួកគេកំពុងធ្វើអ្វីដែលពួកគេកំពុងធ្វើ។ ប្រសិនបើពួកគេនៅតែស្រឡាញ់ព្រះយ៉ាងច្បាស់តើពួកគេកំពុងតែរកឃើញថារបបអាហារខាងវិញ្ញាណដែលពួកគេកំពុងតែទទួលបានកំពុងតែផ្តល់ឱ្យពួកគេនូវការរំលាយអាហារឬប្រហែលជាការពុលអាហារឬធ្វើអោយពួកគេឃ្លាន? តើពួកគេអាចមានអារម្មណ៍តប់ប្រមល់ពេលពួកគេឃើញកង្វះយុត្តិធម៌នៅក្នុងអង្គការមួយដែលអះអាងថាខ្លួនជាអ្នកដឹកនាំដោយព្រះទេ? តើពួកគេអាចរកឃើញថានៅពេលពួកគេខិតខំដើម្បីដាំចំណីអាហារខាងសរីរាង្គដោយគ្រាន់តែប្រើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជំនួសឱ្យការស្វែងរកអាហារដែលផលិតនៅតាមផ្ទះពួកគេរកឃើញថាសុខភាពខាងវិញ្ញាណរបស់ពួកគេមានភាពប្រសើរឡើងដែរឬទេ?

តើវាមិនពិតទេដែលបងប្អូនប្រុសស្រីភាគច្រើនគ្រាន់តែទៅការប្រជុំហើយយកអ្វីដែលត្រូវបានផ្តល់ឱ្យ? តើមានមនុស្សប៉ុន្មាននាក់ដែលរៀបចំអាហារដែលមានសុខភាពល្អជាមុនហើយចែកចាយវាជាមួយអ្នកដទៃ? វាជាសំណួរល្អដែលត្រូវសួរខ្លួនយើង។ តើយើងរៀបចំម្ហូបដោយខ្លួនឯងឬតើយើងគ្រាន់តែទទួលយកអ្វីដែលយើងផ្តល់ឱ្យដោយមិនចាំបាច់ពិនិត្យគ្រឿងផ្សំ? យ៉ាងណាមិញយើងត្រូវបានរំinកនៅក្នុងកិច្ចការ ១៧:១១ ថាជនជាតិយូដានៅទីក្រុងបេរៀមានមនសិការខ្ពស់។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះពួកគេបានពិនិត្យមើលបទគម្ពីរដោយយកចិត្តទុកដាក់រាល់ថ្ងៃថាតើរឿងទាំងនេះត្រូវបានបង្រៀនដោយសាវកប៉ុលថាពិតឬអត់។

តើសាវ័កប៉ូលបានចោទប្រកាន់ពួកគេពីការសង្ស័យគាត់ទេ? អត់ទេផ្ទុយទៅវិញគាត់សរសើរពួកគេ។ តើគាត់ខ្លាចគេធ្វើខុសទេ? ទេពីព្រោះការពិតនឹងតែងតែចេញមកដូចអ្វីដែលបាននិយាយ។ នៅទីបំផុតសេចក្ដីពិតអាចយកឈ្នះបានហើយការភូតភរតែងតែរកឃើញនៅទីបំផុតសូម្បីតែលូកា ៨:១៧ ចែងថា៖គ្រប់ការលាក់កំបាំងនឹងត្រូវបើកអោយគេដឹងហើយគ្រប់អាថ៌កំបាំងក៏នឹងត្រូវលេចមកអោយមនុស្សគ្រប់គ្នាស្គាល់ច្បាស់ដែរ។

គោលការណ៍ផ្សេងទៀតដែលយើងអាចរៀនដោយផ្ទាល់ពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះគឺ៖

សុភាសិត ១៨:១៣នៅពេលដែលនរណាម្នាក់ឆ្លើយតបនឹងបញ្ហាមុនពេលដែលគាត់បានលឺការពិត

វាជារឿងល្ងីល្ងើនិងគួរឱ្យស្អប់ខ្ពើម"។

សុភាសិត 20: 5 "Tចិត្តរបស់មនុស្សប្រៀបដូចជាទឹកជ្រៅ

ប៉ុន្ដែបុរសដែលមានសមត្ថភាពវែកញែកទាញពួកគេចេញ"។

 ម៉ាថាយ 19: 4-6 "គាត់បានឆ្លើយថា៖ «តើអ្នកមិនបានអានទេថាអ្នកដែលបានបង្កើតពួកគេតាំងពីដំបូងមកបានបង្កើតគេជាប្រុសនិងស្រី ⁵ ហើយមានប្រសាសន៍ថា៖ reason ដោយសារមូលហេតុនេះបុរសនឹងចាកចេញពីឪពុកម្ដាយទៅនៅជាប់នឹងប្រពន្ធរបស់គាត់ហើយអ្នកទាំងពីរនឹងទៅជាសាច់តែមួយ›? ⁶ គេមិនមែនជាបុគ្គលពីរទៀតទេគឺជារូបកាយតែមួយ។ ដូច្នេះអ្វីៗដែលព្រះជាម្ចាស់បានផ្សំផ្គុំជាមួយគ្នាកុំអោយនរណាម្នាក់ពង្រាត់អ្នកផ្សេងបានឡើយ"។

នៅលើមូលដ្ឋាននៃពាក្យរបស់ព្រះយេស៊ូនៅក្នុងបទគម្ពីរនេះយើងគួរតែជ្រើសរើសគូរបស់យើងដោយយកចិត្តទុកដាក់បំផុតដោយផ្អែកលើគោលការណ៍បទគម្ពីរមិនមែនផ្អែកលើថាតើពួកគេពូកែខាងការខិតខំប្រឹងប្រែងខាងការរៀបចំ។ អ្នកនឹងមិនត្រូវរស់នៅជាមួយប្តីឬប្រពន្ធអ្នកដោយឆ្លើយសំនួរម៉ូដសេកនៅឯការប្រជុំទេតែអ្នកនឹងត្រូវរស់នៅដោយភាពឆេវឆាវទម្លាប់រំខានរបស់ពួកគេរបៀបដែលពួកគេធ្វើបាបអ្នកវិធីដែលពួកគេប្រព្រឹត្តចំពោះកុមារមនុស្សចាស់បរិស្ថាននិងសត្វ។ ។ រឿងទាំងអស់នេះនឹងប្រាប់អ្នកថាពួកគេជាមនុស្សប្រភេទណាដែលល្អជាងអ្វីដែលពួកគេធ្វើជាអ្នកត្រួសត្រាយធម្មតាអ្នកចាស់ទុំម្នាក់ឬបេតអែល។ កុំធ្វើដូចបងស្រីម្នាក់ដែលបានរៀបការជាមួយបេតអែលគិតថាអ្វីៗទាំងអស់នឹងប្រសើរហើយមានកូនហើយបន្ទាប់មកដឹងថាប្តីរបស់នាងត្រូវបានកាត់ទោសឱ្យជាប់ពន្ធនាគារ។[ខ្ញុំ]

វគ្គ ៨-១២ លើកទឹកចិត្តយើងឱ្យ“ស្គាល់បងប្អូនប្រុសស្រីរបស់អ្នក»។ នោះគឺជាដំបូន្មានដ៏ឈ្លាសវៃប៉ុន្តែកុំធ្វើតាមរបៀបដែលពួកគេណែនាំដែលជា  "និយាយជាមួយពួកគេមុននិងក្រោយពេលប្រជុំសូមធ្វើការជាមួយពួកគេក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយហើយបើអាចធ្វើបានសូមអញ្ជើញពួកគេមកទទួលទានអាហារ"។ គ្មានយោបល់ណាមួយដែលជួយក្នុងការស្គាល់មនុស្សពិតទេ។ ស្មរបន្ទាល់ណាម្នាក់នឹងមានអាកប្បកិរិយាល្អបំផុតក្នុងស្ថានភាពទាំងនេះ។ ការផ្តល់យោបល់ទាំងនេះក៏សំខាន់ផងដែរ។ ការទំនាក់ទំនងសង្គមទូទៅក្រៅពី“ សកម្មភាពខាងវិញ្ញាណ” គឺល្អប្រសើរជាងមុនដើម្បីស្គាល់មនុស្សកាន់តែច្បាស់។ នោះគឺជាពេលដែលអ្នកនឹងដឹងថាតើពួកគេចូលចិត្តផឹកគ្រឿងស្រវឹងច្រើនពេក (ជាពិសេសស្រាវីស្គីថ្លៃ ៗ ។ ) ប្រសិនបើពួកគេមានចិត្តល្អនិងចេះពិចារណាគ្រប់កាលៈទេសៈឬឧទាហរណ៍ប្រសិនបើពួកគេមានអាកប្បកិរិយាឈ្លានពានជាមួយនឹងជ័យជម្នះក្នុងអាកប្បកិរិយាចំណាយនៅពេលលេងកីឡា។ តើពួកគេប្រព្រឹត្ដយ៉ាងណាចំពោះជនចម្លែក? ហើយគុណសម្បត្ដិជាច្រើនទៀតមិនមានលក្ខណៈណាមួយដែលអាចស ឲ្យ ឃើញច្បាស់ពេលកំពុងផ្សព្វផ្សាយនៅឯកិច្ចប្រជុំឬនៅផ្ទះរបស់អ្នកឡើយ។

វគ្គ ១៣-១៧ លើកទឹកចិត្ដយើង ឲ្យ បង្ហាញសេចក្ដីមេត្ដាករុណានិង “ ជាជាងវិនិច្ឆ័យសកម្មភាពរបស់មនុស្សម្នាក់ទៀតចូរខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីយល់ពីអារម្មណ៍របស់គាត់”។ គួរឱ្យស្តាយរបៀបដែលយើងមិនត្រូវវិនិច្ឆ័យសកម្មភាពរបស់មនុស្សម្នាក់ទៀតមិនត្រូវបានគេចាប់អារម្មណ៍នៅក្នុងអត្ថបទសិក្សាទេ។ ប្រហែលជាព័ត៌មានដែលមានប្រយោជន៍បែបនេះត្រូវបានលុបចោលដោយសារតែវប្បធម៌របស់អង្គការក្នុងការវិនិច្ឆ័យអ្នកដទៃប៉ុន្តែមិនមែនខ្លួនវាទេ។

• យ៉ាងណាមិញអង្គការត្រូវបានអង្គការប្រាប់ឱ្យវិនិច្ឆ័យថាតើមាននរណាម្នាក់ប្រែចិត្តឬអត់ក្នុងរបៀបមួយដែលមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតនៅក្នុងតុលាការយុត្តិធម៌ពិភពលោក។
• យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវបានបង្រៀនដោយអង្គការដើម្បីវិនិច្ឆ័យអ្នកមិនមែនសាក្សីទាំងអស់ដែលសមនឹងទទួលមរណភាពនៅហាម៉ាគេដូនលើកលែងតែពួកគេប្រែចិត្តហើយក្លាយជាស្មរបន្ទាល់។
• យើងក៏ត្រូវបានបង្រៀនឱ្យវិនិច្ឆ័យថាអ្នកណាដែលមិនយល់ស្របនឹងគណៈអភិបាលដែលបានតែងតាំងដោយខ្លួនឯងគឺជាអ្នកក្បត់ជំនឿហើយបានចាកចេញពីព្រះយេហូវ៉ានៅពេលនោះជាធម្មតា (យ៉ាងហោចណាស់ដំបូង) ឆ្ងាយពីអង្គហេតុ។
• យើងត្រូវបានបង្រៀនឱ្យវិនិច្ឆ័យថានរណាម្នាក់ដែលមិនមានស្មារតីបើពួកគេមានទ្រព្យសម្បត្ដិឬពួកគេមិនបានធ្វើកិច្ចបំរើព្រះជាទៀងទាត់ឬខកខានមិនបានចូលរួមការប្រជុំទៀងទាត់។
• តែព្រះយេស៊ូវបានទូន្មាននៅក្នុងម៉ាថាយ ៧: ១-២ “ ឈប់ថ្កោលទោសដើម្បីកុំអោយគេថ្កោលទោសអ្នក។ សម្រាប់ការវិនិច្ឆ័យអ្វីដែលអ្នកកំពុងវិនិច្ឆ័យ; អ្នកនឹងត្រូវបានវិនិច្ឆ័យ” ។
• នៅក្នុងគម្ពីរហេព្រើរ ៤:១៣ សាវកប៉ូលបានរំChristiansកពួកគ្រីស្ទានពិត «គ្រប់ទាំងអស់នៅអាក្រាតហើយបើកភ្នែកពីព្រះភ័ក្ត្ររបស់ព្រះអង្គ.
• ដូច្នេះយើងគួរតែផ្តោតអារម្មណ៍លើខ្លួនយើងនិងសកម្មភាពរបស់យើងផ្ទាល់ចំពោះព្រះ។

បន្ទាប់មកអ្នកអាចត្រូវបានគេជំរុញឱ្យសួរថា“ តើការពិនិត្យទាំងនេះមិនមែនជាការលាក់ពុតដូចនៅក្នុងការពិនិត្យឡើងវិញទាំងនេះទេដែលអ្នកវិនិច្ឆ័យអង្គការ?”

វាជាការពិតដែលយើងចង្អុលបង្ហាញពីគុណវិបត្តិរបស់អង្គការដោយការរិះគន់អត្ថបទសិក្សានិងអក្សរសិល្ប៍។ ហេតុផលធំបំផុតមួយគឺដោយសារតែវាអះអាងថាជាប្រភពតែមួយគត់នៃការណែនាំខាងវិញ្ញាណពីព្រះ (Gជនជាតិយូឌី of Do ថ្ម)[ii]។ ដូច្នេះវាជាការខុសខាងព្រះគម្ពីរដែលមិនបានពិនិត្យ ឲ្យ បានដិតដល់ហើយធ្វើឱ្យអ្នកដទៃដឹងអំពីគុណវិបត្តិរបស់វា (កិច្ចការ ១៧:១១) ។

ការពិនិត្យឡើងវិញទាំងនេះមិនមែនជាការលាក់ពុតទេខណៈដែលយើងធ្វើបទបង្ហាញនៃការត្រួតពិនិត្យនិងស្នើឱ្យអ្នកអានផ្ទៀងផ្ទាត់មាតិកាដោយខ្លួនឯង។ លើសពីនេះទៅទៀតអ្នកអាននៃការពិនិត្យឡើងវិញរបស់យើងមានសេរីភាពក្នុងការយល់ព្រមឬមិនយល់ព្រមចំពោះខ្លឹមសារនៃការពិនិត្យទាំងនេះទាំងពាក្យសំដីនិងជាលាយលក្ខណ៍អក្សរ។ ប៉ុន្តែការមិនចុះសម្រុងគ្នាមិនមែនជាជំរើសជាមួយអង្គការទេ។ ការសាកសួរអង្គការឬគណៈអភិបាលនាំឱ្យមានការដកចេញពីសង្គមពីអ្នកស្គាល់គ្នាទាំងអស់នៅក្នុងអង្គការ។

ទោះយ៉ាងណាយើងមិនគួរហើយយើងមិនវិនិច្ឆ័យបុគ្គលដែលនៅក្នុងអង្គការនោះថាមិនសក្តិសមនឹងជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ ការជំនុំជំរះនោះជារបស់ព្រះនិងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទតែមួយអង្គគត់។

ផ្ទុយពីស្មរបន្ទាល់ម្នាក់វាងាយស្រួលណាស់ក្នុងការមានអាកប្បកិរិយានិងវិនិច្ឆ័យថាពិភពលោកភាគច្រើនសមនឹងទទួលការបំផ្លាញនៅហាម៉ាគេដូន។ តើលោកពេត្រុសនិយាយខុសគ្នាយ៉ាងណា? «គាត់អត់ធ្មត់នឹងអ្នកពីព្រោះគាត់មិនចង់ ឲ្យ អ្នកណាម្នាក់ត្រូវបំផ្លាញទេតែគាត់ចង់ ឲ្យ មនុស្សទាំងអស់ប្រែចិត្ត» (ពេត្រុសទី ២ ៣: ៩) ។

លើសពីនេះទៀតការរិះគន់មានគោលបំណងជួយអ្នកដែលមានចិត្តស្មោះត្រង់ឱ្យដឹងពីបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរនៅក្នុងអង្គការនិងគុណវិបត្តិធ្ងន់ធ្ងរនៅក្នុងការបង្រៀនរបស់វា។ វាជាការសំខាន់ណាស់ដែលអ្នកដែលមានចិត្តស្មោះត្រង់ទាំងអស់ត្រូវបានបំពាក់ដោយចំណេះដឹងនិងភាគីទាំងពីរនៃការឈ្លោះប្រកែកគ្នា។ មានតែពេលនោះទេដែលអ្នកទាំងនេះអាចបង្កើតគំនិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេទៅនឹងអ្វីដែលពួកគេចង់ធ្វើនិងជឿដោយផ្អែកលើអង្គហេតុទាំងអស់ដែលផ្អែកលើការសម្រេចចិត្តនោះ។

ចំណុច​សំខាន់

• កុំថ្កោលទោសអ្នកដទៃទុករឿងនោះចំពោះព្រះនិងព្រះគ្រីស្ទ។
• ស្តាប់ដោយយកចិត្តទុកដាក់ទៅភាគីទាំងសងខាងនៃរឿងណាមួយ (ជាពិសេសទាក់ទងនឹងអង្គការ) ហើយបន្ទាប់មកបង្កើតគំនិតរបស់អ្នក។
• ស្គាល់អ្នកដទៃទៀតនៅក្នុងកន្លែងដែលពួកគេនឹងធ្វើដោយធម្មជាតិជំនួសឱ្យការដាក់ឥរិយាបថល្អបំផុតរបស់ពួកគេ។
• បង្ហាញការយល់ដឹងសម្រាប់ស្ថានភាពរបស់អ្នកដទៃ។

[ខ្ញុំ] យើងមិនត្រូវបានបញ្ជាក់ដោយសេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះទេដែលថាបេតអែលទាំងអស់សុទ្ធតែជាអ្នករំលោភបំពានផ្លូវភេទនៅឆ្ងាយពីវាយើងគ្រាន់តែចង្អុលបង្ហាញថាស្តង់ដារដែលត្រូវវិនិច្ឆ័យលក្ខណៈរបស់មនុស្សម្នាក់ដែលត្រូវបានលើកកម្ពស់ដោយអង្គការគឺមានគុណវិបត្តិយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរហើយគ្មានការធានាពីភរិយាឬមិត្តភក្តិដែលសមរម្យនោះទេ។ ឬនិយោជិកឬនិយោជក។ បងប្អូនប្រុសស្រីខ្លះនឹងជួលតែពាណិជ្ជករដែលជាអ្នកចាស់ទុំដោយយល់ច្រឡំថានេះនឹងមានន័យថាពាណិជ្ជករទាំងនេះកាន់តែខិតខំហើយស្មោះត្រង់និងអាចទុកចិត្តបាន។ យ៉ាងហោចណាស់នៅក្នុងបទពិសោធផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកនិពន្ធវាមានការផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងខ្លាំង។

[ii] ក្នុងភូហ្វ្រីហ្វ្រីជែកសុនក្នុងសក្ខីកម្មរបស់គាត់ចំពោះសវនាការ ARHCCA ។ (ឧត្តមស្នងការរ៉ូយ៉ាល់អូស្រ្តាលីរំលោភបំពានលើកុមារ)

តាដា។

អត្ថបទដោយតាដា។