តើមនុស្សស្លាប់នឹងត្រូវលើកឡើងយ៉ាងដូចម្តេច?

សេចក្តីស្លាប់តើជ័យជំនះរបស់អ្នកនៅឯណា? សេចក្តីស្លាប់តើទ្រនិចរបស់ឯងនៅឯណា?” កូរិនថូសទី ១ ១៥:៥៥

 [សិក្សា ៥០ ពី ws ១២/២០ ទំព័រ ៨,៨ ខែកុម្ភៈ - ១៤ កុម្ភៈ ២០២១]

ក្នុងនាមជាគ្រិស្ដសាសនិកយើងទន្ទឹងរង់ចាំទទួលការប្រោស ឲ្យ រស់ឡើងវិញដើម្បីនៅជាមួយនឹងម្ចាស់របស់យើងក្នុងរាជាណាចក្ររបស់លោក។ អត្ថបទនៅទីនេះសន្មតថាអ្នកអានយល់ពីគោលលទ្ធិនៃក្តីសង្ឃឹមពីរដែលបានបង្ហាញដោយអង្គការប៉មយាម។ (១) មានតែក្រុមដែលបានជ្រើសរើសប៉ុណ្ណោះដែលនឹងឡើងទៅស្ថានសួគ៌ហើយ (២) អ្នកដែលបានសមនឹងទទួលនោះនឹងត្រូវប្រោស ឲ្យ រស់ឡើងវិញក្នុងសួនឧទ្យាននៅលើផែនដី។ យោងទៅតាមគោលលទ្ធិនៃទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមមានតែអ្នកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅស្ថានសួគ៌ប៉ុណ្ណោះដែលជាផ្នែកនៃកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីជាមួយគ្រិស្ដក្នុងនាមជាអ្នកសម្រុះសម្រួល។ ទាំងអស់ផ្សេងទៀតគ្រាន់តែទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ពីកម្រិតទី ២ ពីតម្លៃនៃការលះបង់របស់ព្រះគ្រីស្ទនិងការសន្យាដែលមាននៅក្នុងកថាខណ្ឌជាច្រើនបន្ទាប់។ កថាខណ្ឌទី ១ ចែងថា“មនុស្សភាគច្រើនដែលបម្រើព្រះយេហូវ៉ាសង្ឃឹមថាពួកគេនឹងរស់ជារៀងរហូតនៅលើផែនដី។ រីឯគ្រិស្ដសាសនិកដែលបានត្រូវរើសតាំងដោយសកម្មពលដែលនៅសេសសល់សង្ឃឹមថានឹងត្រូវប្រោស ឲ្យ រស់ឡើងវិញនៅស្ថានសួគ៌។"។

ទោះយ៉ាងណាសូមកត់សម្គាល់នូវអ្វីដែលប៉ុលបាននិយាយទាក់ទងនឹងបញ្ហានេះនៅក្នុងសំបុត្ររបស់គាត់ទៅកាន់អេភេសូរ ៤ ដែលចាប់ផ្តើមនៅក្នុងខ ៤ ^"ព្រះកាយមានតែមួយហើយព្រះវិញ្ញាណក៏មានតែមួយដូចព្រះជាម្ចាស់បានត្រាស់ហៅដែរ ក្តីសង្ឃឹមមួយនៅពេលអ្នកត្រូវបានគេហៅ។ ⁵ ព្រះអម្ចាស់មានតែមួយជំនឿមានបុណ្យជ្រមុជទឹកតែមួយ។ ⁶ មានព្រះជាម្ចាស់តែមួយព្រះអង្គជាព្រះបិតារបស់មនុស្សទាំងអស់ព្រះអង្គខ្ពង់ខ្ពស់លើសអ្វីៗទាំងអស់ហើយព្រះអង្គទាំងអស់និងអ្វីៗទាំងអស់។ “ (កំណែអន្តរជាតិថ្មី)” ។

សូមកត់សម្គាល់នៅក្នុងកថាខណ្ឌទីមួយនេះយើងមិនមានបទគម្ពីរដកស្រង់ទេ! អត្ថបទសិក្សានៃទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមនេះកំពុងតែសំដៅទៅលើសេចក្ដីសង្ឃឹមនៅស្ថានសួគ៌របស់ក្រុមចាក់ប្រេងតាំងពិសេសនោះយោងទៅតាមទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម។

កថាខ័ណ្ឌ ២ បន្តកំណត់ដំណាក់កាលសម្រាប់អង្គការពិសេសនៅលើប្រធានបទដោយអះអាងថា“ព្រះបាន បណ្ដាលឲ្យ អ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូខ្លះនៅសតវត្សរ៍ទី ១ សរសេរអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមនៅស្ថានសួគ៌។"  តើបទគម្ពីរដែលបានត្រូវសរសេរក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះមានកន្លែងណាដែលបញ្ជាក់ថាពួកសិស្សកំពុងតែសរសេរទៅកាន់ក្រុមពិសេសនៅស្ថានសួគ៌? ដោយព្រោះស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាភាគច្រើនជឿថាពួកគេមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅលើផែនដីពួកគេកំពុងតែអានរឿងនេះហើយបទគម្ពីរដែលបានដកស្រង់គឺទាក់ទងតែក្រុមនៃពួកចាក់ប្រេងតាំងដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅស្ថានសួគ៌យោងទៅតាមសេចក្ដីបង្រៀនក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម។ យ៉ូហាន ១: ៣ ត្រូវបានដកស្រង់សម្តី៖ “ ឥឡូវនេះយើងជាកូនរបស់ព្រះប៉ុន្តែវាមិនទាន់ត្រូវបានបង្ហាញឱ្យឃើញថាយើងនឹងទៅជាយ៉ាងណាទេ។ យើងដឹងហើយថាពេលព្រះអង្គលេចមកយើងនឹងបានដូចព្រះអង្គដែរ»។  កថាខណ្ឌនៅសល់ពន្យល់អំពីរឿងនេះ។ បញ្ហាគឺថាគ្មានការចង្អុលបង្ហាញណាមួយនៅក្នុងបរិបទបទគម្ពីរដែលថាវាអនុវត្តតែចំពោះក្រុមគ្រីស្ទានពិសេសប៉ុណ្ណោះ។ វណ្ណៈនៅលើផែនដីមិនត្រូវបានរាប់ទេ “ កូនរបស់ព្រះ” ។ យោងទៅតាមការពន្យល់នេះមានតែក្រុមដែលបានត្រូវរើសតាំងប៉ុណ្ណោះដែលនៅជាមួយគ្រិស្ដ។

(សម្រាប់ការពិភាក្សាបន្ថែមអំពីបញ្ហានេះសូមធ្វើការស្រាវជ្រាវនៅលើគេហទំព័រនេះទាក់ទងនឹងដំណើររស់ឡើងវិញមនុស្ស ១៤៤.០០០ នាក់និងមនុស្សមួយក្រុមធំ។ មានអត្ថបទជាច្រើននឹងពិភាក្សាលម្អិតអំពីប្រធានបទទាំងនេះ)

វគ្គ ៤ បង្ហាញពីការពិតដែលថាយើងកំពុងរស់នៅក្នុងគ្រាលំបាក។ ពិត! អត្ថបទសិក្សាផ្តោតសំខាន់លើការបៀតបៀនរបស់បងប្អូនប្រុសស្រី។ ចុះយ៉ាងណាចំពោះគ្រិស្ដសាសនិកជាច្រើននាក់ទៀតដែលត្រូវគេសម្លាប់រាល់ថ្ងៃនៅប្រទេសខ្លះដែលគ្រាន់តែជាគ្រិស្ដសាសនិកប៉ុណ្ណោះ? ឧទាហរណ៍នៅប្រទេសនីហ្សេរីយ៉ាយោងតាមគេហទំព័រ gatestoneinstitute.org ឧទាហរណ៍គ្រីស្ទាន ៦២០ នាក់ត្រូវបានសម្លាប់ដោយក្រុមឥស្លាមរ៉ាឌីកាល់ចាប់ពីខែមករាដល់ពាក់កណ្តាលខែឧសភាឆ្នាំ ២០២០ ។ ការបៀតបៀនកំពុងជះឥទ្ធិពលដល់មនុស្សទាំងអស់ដែលប្រកាសព្រះគ្រីស្ទប៉ុន្តែការផ្តោតអារម្មណ៍ហាក់ដូចជាមានតែស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះដែលត្រូវបានគេធ្វើទុក្ខបុកម្នេញ។ ព្រះគម្ពីរពិតជាបានសន្យាយ៉ាងអស្ចារ្យសំរាប់គ្រីស្ទបរិស័ទស្មោះត្រង់ទាំងនោះដែលបានទទួលមរណភាពដោយសារព្រះនាមនៃព្រះគ្រីស្ទ។ យើងអាចទន្ទឹងរងចាំការសម្រេចនៃការសន្យានោះ។ សូមកត់សម្គាល់ផងដែរអំពីវិធីដែលទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមបន្ដមិនអើពើនឹងតួនាទីដ៏សំខាន់របស់គ្រិស្ដពេលនិយាយអំពីការស៊ូទ្រាំនៃការបៀតបៀននេះ។

វគ្គ ៥ ផ្ដល់ការបំភាន់ថាសព្វថ្ងៃនេះស្មរបន្ទាល់គឺជាមនុស្សតែម្នាក់គត់ដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់ឡើងវិញ។ ទោះបីវាជាការពិតដែលថាមិនមែនគ្រីស្ទានជាច្រើនបានបាត់បង់ជំនឿលើព្រះហើយរស់នៅតែសព្វថ្ងៃនេះក៏ដោយក៏គ្រីស្ទបរិស័ទជាច្រើនជឿលើការរស់ឡើងវិញហើយមានបំណងប្រាថ្នាយ៉ាងស្មោះត្រង់ដើម្បីបំរើព្រះយេស៊ូវហើយនៅជាមួយគាត់។

កថាខ័ណ្ឌទី ៦ ភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងទៅនឹងរូបភាពនេះ។ ហេតុអ្វីបានជាមនុស្សម្នាក់គួរតែត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាការសេពគប់អាក្រក់ដោយសារតែគាត់មិនជឿលើការរស់ឡើងវិញ? តើនេះគួរជំរុញឱ្យយើងចាត់ទុកមនុស្សនោះជាមនុស្សអាក្រក់ដែរឬទេ? មនុស្សជាច្រើនដែលមិនមែនជាគ្រីស្ទបរិស័ទមានសីលធម៌ល្អនិងស្មោះត្រង់។ ហេតុអ្វីអត្ថបទបញ្ជាក់ “ គ្មានអ្វីដែលល្អអាចកើតចេញពីការជ្រើសរើសធ្វើជាសេពគប់អ្នកដែលមានទស្សនវិស័យរស់សំរាប់ពេលបច្ចុប្បន្ននេះទេ។ ការនៅជាមួយមនុស្សបែបនេះអាចបំផ្លាញទស្សនៈនិងទម្លាប់របស់គ្រិស្ដសាសនិកពិត»។  អត្ថបទដកស្រង់ពីកូរិនថូសទី ១ ១៥:៣៣, ៣៤ “ កុំច្រឡំសមាគមមិនល្អបំផ្លាញទម្លាប់មានប្រយោជន៍។ ចូរដឹងខ្លួនហើយប្រព្រឹត្ដអំពើបាប»។

ទោះជាមនុស្សភាគច្រើនយល់ស្របក៏ដោយថាក្នុងនាមជាគ្រិស្ដសាសនិកយើងប្រហែលជាមិនចង់សេពគប់ជាមួយមនុស្សប្រមឹកអ្នកញៀនគ្រឿងញៀនឬអ្នកដែលប្រព្រឹត្ដអំពើប្រាសចាកសីលធម៌នោះទេ។ បញ្ឈប់ការសេពគប់ទាំងអស់ជាមួយសមាគមបែបនេះ។

មានរឿងមួយចំនួនដែលយើងត្រូវចងចាំទាក់ទងនឹងការពិភាក្សារបស់ប៉ូលនៅទីនេះ។ ទីមួយមនុស្សជាច្រើនក្នុងក្រុមជំនុំគ្រីស្ទាននៅគ្រានោះបានប្រែចិត្ដជាពួកសាឌូស៊ី។ ពួកសាឌូស៊ីមិនជឿលើដំណើររស់ឡើងវិញទេ។ ដូចគ្នានេះផងដែរប៉ូលត្រូវនិយាយអំពីលទ្ធិខុសឆ្គងមួយដែលកំពុងចាប់ផ្តើមអភិវឌ្ឍ។ ទីក្រុងកូរិនថូសគឺជាទីក្រុងដែលអសីលធម៌ណាស់។ គ្រីស្ទបរិស័ទជាច្រើនបានរងផលប៉ះពាល់ដោយអាកប្បកិរិយាធូររលុងនិងអសីលធម៌របស់អ្នករស់នៅជុំវិញហើយបានយកសេរីភាពជាគ្រីស្ទានរបស់ពួកគេទៅជាទីបំផុត (សូមមើលយូដាស ៤ និងកាឡាទី ៥:១៣) ។ យើងឃើញឥរិយាបថនៅទីក្រុងកូរិនថូសសព្វថ្ងៃនេះផងដែរហើយប្រាកដណាស់យើងត្រូវតែប្រយ័ត្នប្រយែងប្រឆាំងនឹងការទទួលឥទ្ធិពលពីអាកប្បកិរិយាបែបនេះ។ ប៉ុន្ដែយើងមិនចាំបាច់បិទទ្វារនូវអ្វីដែលស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាហៅថា«មនុស្សខាងលោកីយ៍»ឡើយ។ សូមអានកូរិនថូសទី ១ ៥: ៩,១០ ។

វគ្គ ៨-១០ ពិភាក្សាកូរិនថូសទី ១ ១៥: ៣៩-៤១ ។ បញ្ហានៅទីនេះគឺថាអង្គការកំពុងនិយាយថានេះអនុវត្តតែចំពោះមនុស្ស ១៤៤.០០០ នាក់ប៉ុណ្ណោះហើយមនុស្សផ្សេងទៀតទាំងអស់នឹងត្រូវបានផ្តល់រូបកាយថ្មីនៅលើផែនដី។ តើលិខិតនេះនិយាយយ៉ាងម៉េចនៅក្នុងសំបុត្ររបស់ប៉ូល? គេត្រូវសន្មតថាវាចេញពីជំនឿរបស់ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមជាជាងបទគម្ពីរ។

កថាខណ្ឌ 10 រដ្ឋ។ "ដូច្នេះតើតាមរបៀបណាដែលរូបកាយមួយ«បានត្រូវប្រោស ឲ្យ រស់ឡើងវិញក្នុងរូបកាយដែលមិនចេះរលួយ»? ប៉ូលមិនបាននិយាយអំពីមនុស្សដែលបានត្រូវប្រោស ឲ្យ រស់ឡើងវិញនៅលើផែនដីដូចជាអ្នកដែលបានត្រូវចិញ្ចឹមដោយអេលីយ៉ាអេលីសេនិងលោកយេស៊ូទេ។ ប៉ូលបាននិយាយអំពីបុគ្គលម្នាក់ដែលបានត្រូវប្រោស ឲ្យ រស់ឡើងវិញជាមួយនឹងរូបកាយនៅស្ថានសួគ៌ពោលគឺ«រូបកាយខាងវិញ្ញាណ»។ — ១ កូ។ ១៥: ៤២-៤៤ ។ មិនមានភ័ស្តុតាងដែលបញ្ជាក់ទេ “ ប៉ូលមិនបាននិយាយអំពីមនុស្សដែលត្រូវបានរស់ឡើងវិញនៅលើផែនដីទេ” ។ ប៉ូលក៏មិនស្មើនឹងរូបកាយនៅស្ថានសួគ៌និងរូបកាយខាងវិញ្ញាណដែរ។ ពួកគេគ្រាន់តែជាការរំពឹងទុកនៅលើផ្នែកនៃអង្គការដែលបានបញ្ជាក់ជាការពិតដើម្បីគាំទ្រដល់គោលលទ្ធិរបស់ពួកគេ។

វគ្គ ១៣-១៦ យោងទៅតាមគោលលទ្ធិនៃទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមចាប់តាំងពីឆ្នាំ ១៩១៤ ការរស់ឡើងវិញនៃពួក ១៤៤.០០០ នាក់ដែលនៅសល់នឹងកើតឡើងនៅពេលពួកគេស្លាប់។ ពួកគេត្រូវបានផ្ទេរដោយផ្ទាល់ទៅឋានសួគ៌។ ដូច្នេះយោងទៅតាមទ្រឹស្ដីនៃទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមការប្រោស ឲ្យ រស់ឡើងវិញលើកដំបូងបានកើតឡើងហើយកំពុងកើតឡើងហើយគ្រិស្ដបានត្រឡប់មកវិញដោយមើលមិនឃើញ។ ប៉ុន្តែតើនោះជាអ្វីដែលព្រះគម្ពីរបង្រៀនទេ? តើព្រះគ្រីស្ទមានបន្ទូលថាគាត់នឹងត្រឡប់មកវិញដោយមើលមិនឃើញទេ? តើគាត់នឹងត្រឡប់មកវិញពីរដងទេ?

ទីមួយមិនមានភស្ដុតាងពីបទគម្ពីរដែលព្រះគ្រីស្ទនឹងយាងត្រឡប់មកវិញពីរដងជាថ្មីដែលយើងមើលមិនឃើញហើយម្តងទៀតនៅហាម៉ាគេដូន! គោលលទ្ធិរបស់ពួកគេនិងអត្ថបទសិក្សានេះពឹងផ្អែកលើការផ្តល់យោបល់នោះ។ ប្រសិនបើអ្នកទាំងនោះបានរស់ឡើងវិញដោយសារមរណភាពរបស់ពួកគេដើម្បីចូលរួមជាមួយអ្នកដែលត្រូវបានគេជឿថាជាអ្នកចាក់ប្រេងតាំងដោយអង្គការដែលបានស្លាប់មុនឆ្នាំ ១៩១៤ តើពួកគេទាំងអស់បានធ្វើអ្វីនៅស្ថានសួគ៌ចាប់តាំងពីពេលនោះមក? ប្រធានបទនេះមិនដែលត្រូវបានពិភាក្សាទេ។ ស្វែងរកបណ្ណាល័យស៊ីឌី - រ៉ូមឬបណ្ណាល័យតាមអ៊ិនធរណេតទាំងមូលហើយអ្នកនឹងមិនឃើញសូម្បីតែអត្ថបទមួយដែលពិភាក្សាអំពីអ្វីដែលមនុស្ស ១៤៤.០០០ នាក់ដែលបានត្រូវប្រោស ឲ្យ រស់ឡើងវិញនៅស្ថានសួគ៌តាំងពីពួកគេបានត្រូវប្រោស ឲ្យ រស់ឡើងវិញ។ ទោះយ៉ាងណាសូមកត់សម្គាល់អ្វីដែលវិវរណៈ ១: ៧ ប្រាប់យើងអំពីការយាងមករបស់ព្រះគ្រីស្ទ: មើលគាត់កំពុងមកជាមួយពពកនិង ភ្នែកទាំងអស់នឹងឃើញគាត់... "។  គាត់មិនមានវត្តមានដែលមើលមិនឃើញទេ! (សូមមើលអត្ថបទនៅលើគេហទំព័រនេះពិនិត្យមើលម៉ាថាយ ២៤) ។

ទី ២ គ្មានភស្ដុតាងពីបទគម្ពីរដែលមានតែ ១៤៤.០០០ នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលនឹងចូលទៅក្នុងស្ថានសួគ៌ហើយក៏មិនមែនជាក្រុមគ្រីស្ទានពិសេសដែរ។ ការវែកញែកបែបនេះគឺសមហេតុផលហើយជាការប៉ុនប៉ងបង្វែរបទគម្ពីរ ឲ្យ សមនឹងគោលលទ្ធិរបស់ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម។ ជាថ្មីម្តងទៀតមិនមានការគាំទ្រខាងព្រះគម្ពីរសម្រាប់គោលលទ្ធិនេះទេ។ (សូមមើលអត្ថបទតើនរណាជាអ្នកណា (ហ្វូងមនុស្សដ៏អស្ចារ្យឬចៀមផ្សេងទៀត) ។

ទីបីមិនមានភស្ដុតាងពីបទគម្ពីរដែលថាមានគ្រីស្ទសាសនាពីរក្រុមដែលត្រូវបានបង្រៀនដោយអង្គការនេះគឺមួយដែលមានសេចក្តីសង្ឃឹមនៅស្ថានសួគ៌និងមួយទៀតមានសេចក្តីសង្ឃឹមនៅលើផែនដី។ យ៉ូហាន ១០:១៦ ចែងយ៉ាងច្បាស់ថា«ចៀមឯទៀត»នឹងទៅជា«ហ្វូងតែមួយ»។ ព្រះយេស៊ូវត្រូវបានបញ្ជូនទៅជនជាតិយូដាមុនដំបូងទ្វារត្រូវបានបើកឱ្យចៀមឯទៀតសាសន៍ដទៃដែលត្រូវបានគេផ្សាំចូលក្នុងហ្វូងតែមួយជាមួយអ្នកគង្វាលតែមួយ។

ទីបួនមិនមានភស្ដុតាងពីបទគម្ពីរដែលថាការរស់ឡើងវិញនឹងកើតឡើងជារៀងរហូតរាប់ពាន់ឆ្នាំ (សូមមើលវិវរណៈ ២០: ៤-៦) ។ មានតែការប្រោសឱ្យរស់ឡើងវិញពីរដងប៉ុណ្ណោះ។ អស់អ្នកដែលជាអ្នកកាន់តាមព្រះគ្រីស្ទដែលចូលរួមក្នុងដំណើររស់ឡើងវិញលើកដំបូងនិងមនុស្សឯទៀតដែលនឹងត្រូវប្រោស ឲ្យ រស់ឡើងវិញដើម្បីទទួលការជំនុំជម្រះនៅចុងបញ្ចប់នៃមួយពាន់ឆ្នាំ។

ទី ៥ គ្មានទេ ច្បាស់លាស់ ភស្ដុតាងពីបទគម្ពីរដែលថាអ្នកណាម្នាក់នឹងត្រូវប្រោស ឲ្យ រស់ឡើងវិញនៅស្ថានសួគ៌។[ខ្ញុំ]

វគ្គ ១៦ បញ្ជាក់ថាជីវិតរបស់យើងពឹងផ្អែកទៅលើភក្ដីភាពរបស់យើងចំពោះព្រះយេហូវ៉ាដែលមានន័យថាអង្គការ។ នៅក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមអង្គការនេះមានន័យដូចនឹងព្រះយេហូវ៉ា! គណៈអភិបាលគឺជាអ្នកសម្រុះសម្រួលរវាងមនុស្សនិងព្រះគ្រីស្ទដូច្នេះយើងត្រូវតែមានការជឿជាក់និងជំនឿទាំងស្រុងទៅលើគណៈអភិបាល! តើមានអ្វីកើតឡើងចំពោះជំនឿរបស់យើងលើព្រះយេស៊ូ? ហេតុអ្វីបានជាមិនត្រូវបានលើកឡើង? សូមមើលធីម៉ូថេទី ១ ២: ៥ ។ “ត្បិតមានព្រះតែមួយនិងអ្នកសម្រុះសម្រួលរវាងព្រះនិងមនុស្សបុរសម្នាក់គឺព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ” ។ នេះបើយោងតាម ចំពោះទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមនេះគ្រាន់តែសំរាប់អ្នកដែលបានចាក់ប្រេងតាំងប៉ុណ្ណោះ។ អង្គការបានរៀបចំខ្លួនជាអ្នកសម្រុះសម្រួលរវាងព្រះគ្រីស្ទនិងអ្នកដែលមិនមែនជា«វណ្ណៈដែលបានចាក់ប្រេងតាំង»។ មិនមានការចង្អុលបង្ហាញនៅក្នុងបទគម្ពីរថាវាពិតជាដូច្នេះទេ!

វគ្គ ១៧ បង្ហាញយើងនូវការឃោសនាបន្ថែមទៀតដោយសំដៅទៅលើការចូលរួមក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយដែលយើងអាចទទួលបានតាមរយៈជីវិតរបស់យើងតាមរយៈជីវិតរបស់យើង! យើងត្រូវតែចូលរួមក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយប្រសិនបើយើងចង់រួចជីវិតពីសង្គ្រាមអើម៉ាគេដូន! ព្រះគម្ពីរច្បាស់ណាស់ថាមានតែជំនឿរបស់យើងលើព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវរបស់យើងប៉ុណ្ណោះដែលអាចជួយយើងអោយទទួលបានសេចក្តីសង្រ្គោះ។ ខណៈពេលដែលយើងជាគ្រីស្ទបរិស័ទយើងចង់ចែកចាយសេចក្តីជំនឿរបស់យើងជាមួយអ្នកដទៃដូចដែលព្រះគ្រីស្ទបានបញ្ជាយើងធ្វើបែបនេះចេញពីសេចក្តីជំនឿមិនមែនការភ័យខ្លាចកាតព្វកិច្ចឬកំហុសទេ! ពួកគេយោងទីនេះនៅកូរិនថូសទី ១ ១៥:៥៨“ …មានកិច្ចការជាច្រើនដែលត្រូវធ្វើក្នុងកិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់…” ។ នេះមិនគ្រាន់តែសំដៅទៅលើការចែករំលែកជំនឿរបស់យើងប៉ុណ្ណោះទេ។ វាត្រូវធ្វើជាមួយរបៀបដែលយើងដឹកនាំជីវិតរបស់យើងសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលយើងបង្ហាញអ្នកដទៃទាំងខាងវិញ្ញាណនិងខាងសម្ភារៈ។ វាមិនមែនគ្រាន់តែអំពីការងារប៉ុណ្ណោះទេ! យ៉ាកុប ២:១៨ ជួយយើងអោយយល់ថាប្រសិនបើយើងមានជំនឿវានឹងសម្តែងនៅក្នុងកិច្ចការរបស់យើង។

ដូច្នេះដើម្បីបញ្ឈប់អត្ថបទសិក្សាទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមនេះចុះវាអះអាងថាមានតែ ១៤៤.០០០ នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលនឹងត្រូវប្រោស ឲ្យ រស់ឡើងវិញនៅលើមេឃដូច្នេះបទគម្ពីរក្នុងកូរិនថូសទី ១ ១៥ អនុវត្តតែចំពោះអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងប៉ុណ្ណោះ។ អង្គការទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមប្រើវិធីសាស្ដ្រខ្លាចនិងការភ័យខ្លាចក្នុងការជំរុញឋានៈនិងឯកសិទ្ធិដើម្បីរក្សាភាពស្មោះត្រង់នឹងអង្គការចូលរួមក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយនិងចូលរួមកិច្ចប្រជុំទាំងអស់ដើម្បីទទួលបានចំណេះបើពួកគេចង់ទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ។ ពួកគេក៏មិនផ្ដល់ភស្ដុតាងពីបទគម្ពីរអំពីរបៀបដែលមនុស្សស្លាប់នឹងត្រូវប្រោស ឲ្យ រស់ឡើងវិញដែលជាប្រធានបទនៃអត្ថបទសិក្សានោះទេ។

ព្រះគម្ពីរគឺច្បាស់ការសង្គ្រោះរបស់យើងកើតឡើងតាមរយៈព្រះគ្រីស្ទមិនមែនជាអង្គការទេ។ សូមកត់សម្គាល់យ៉ូហាន ១១៖២៥ « ... am ខ្ញុំជាដំណើររស់ឡើងវិញហើយជាជីវិត។ អ្នកដែលបង្ហាញជំនឿលើ meទោះបីជាគាត់ស្លាប់ក៏នឹងមានជីវិតដែរ› ។ កិច្ចការ ៤:១២ និយាយអំពីព្រះយេស៊ូ៖  លើសពីនេះទៀត គ្មាននរណាម្នាក់អាចទទួលការសង្គ្រោះបានឡើយ នៅលើមេឃគ្មានឈ្មោះណាទៀតដែលយើងបានទទួលការសង្គ្រោះពីបុរសដែលយើងត្រូវសង្គ្រោះនោះទេ»។

[ខ្ញុំ] សូមមើលរឿងភាគ“ ក្តីសង្ឃឹមរបស់មនុស្សជាតិសម្រាប់អនាគតតើវានឹងទៅណា?” សម្រាប់ការពិនិត្យស៊ីជម្រៅលើប្រធានបទនេះ។ https://beroeans.net/2019/01/09/mankinds-hope-for-the-future-where-will-it-be-a-scriptural-examination-part-1/

ថេហ្វីលីស

ខ្ញុំបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក JW ក្នុងឆ្នាំ ១៩៧០។ ខ្ញុំមិនបានត្រូវបានចិញ្ចឹមបីបាច់ JW ទេគ្រួសារខ្ញុំមកពីក្រុមអ្នកតវ៉ា។ ខ្ញុំបានរៀបការនៅឆ្នាំ ១៩៧៥។ ខ្ញុំចាំបានថាត្រូវបានគេប្រាប់ថាវាជាគំនិតអាក្រក់មួយពីព្រោះ armegeddon នឹងមកដល់ឆាប់ៗនេះ។ យើងមានកូនទី ១ របស់យើង ១៩ ១៩៦៦ ហើយកូនប្រុសយើងកើតនៅឆ្នាំ ១៩៧៧។ ខ្ញុំធ្លាប់បម្រើជាអ្នកងារជំនួយនិងអ្នកត្រួសត្រាយ។ កូនប្រុសខ្ញុំបានត្រូវបណ្ដាច់មិត្ដភាពនៅអាយុប្រហែលជា ១៨ ឆ្នាំ។ ខ្ញុំមិនដែលកាត់គាត់ចោលទាំងស្រុងទេប៉ុន្តែយើងបានរឹតត្បិតការសេពគប់របស់យើងច្រើនជាងដោយសារតែអាកប្បកិរិយារបស់ភរិយាខ្ញុំជាងខ្ញុំ។ ខ្ញុំមិនដែលយល់ស្របជាមួយក្រុមគ្រួសារដែលវង្វេងស្មារតី។ កូនប្រុសរបស់ខ្ញុំបានផ្តល់ឱ្យយើងនូវចៅម្នាក់ដូច្នេះប្រពន្ធរបស់ខ្ញុំប្រើវាជាហេតុផលសម្រាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយកូនប្រុសរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំពិតជាមិនគិតថានាងយល់ព្រមទាំងស្រុងនោះទេប៉ុន្តែនាងត្រូវបានចិញ្ចឹមបីបាច់ JW ដូច្នេះនាងតស៊ូជាមួយមនសិការរបស់នាងរវាងស្នេហាកូនប្រុសនិងផឹក koolaid ជីកាបៃ។ ការស្នើសុំប្រាក់ឥតឈប់ឈរនិងការសង្កត់ធ្ងន់កាន់តែខ្លាំងឡើងលើគ្រួសារដែលវង្វេងស្មារតីគឺជាចំបើងចុងក្រោយ។ ខ្ញុំមិនបានរាយការណ៍ពីពេលវេលានិងខកខានការប្រជុំច្រើនដូចដែលខ្ញុំអាចធ្វើបានសម្រាប់ឆ្នាំចុងក្រោយ។ ភរិយារបស់ខ្ញុំទទួលរងពីការថប់បារម្ភនិងការធ្លាក់ទឹកចិត្តហើយថ្មីៗនេះខ្ញុំបានវិវត្តទៅជាជំងឺផាកឃីនសុនដែលធ្វើឱ្យវាកាន់តែងាយស្រួលក្នុងការខកខានការប្រជុំដោយគ្មានសំណួរច្រើន។ ខ្ញុំគិតថាខ្ញុំត្រូវបានមើលថែរក្សាដោយពួកអែលឌើររបស់យើងប៉ុន្តែរហូតមកដល់ពេលនេះខ្ញុំមិនបានធ្វើអ្វីឬនិយាយអ្វីដែលអាចធ្វើឱ្យខ្ញុំដាក់ស្លាកថាអ្នកក្បត់ជំនឿបានទេ។ ខ្ញុំធ្វើបែបនេះដើម្បីភរិយាខ្ញុំព្រោះតែសុខភាពរបស់នាង។ ខ្ញុំពិតជារីករាយណាស់ដែលបានរកឃើញគេហទំព័រនេះ។