In Quaerere Patris

[Ratio personalis, collata a Jim Mac]

Opinor eam nuper aestatem anni 1962 fuisse, Telstar a tornadoes in radiophonicis ludentem fuisse. Dies aestivos in Idyllio insula Bute in occidentali litore Scotiae exegi. Cameram rusticam habebamus. Nullam aquam cursus neque electricitatem habebat. Meum officium erat implere aquas ex communi puteo. Vaccae caute accedunt et conspiciunt. Minores vitulos terebrare per frontem inspiciendi.

Ad vesperas, sedimus cum lampadibus kerosinis, et audiebamus fabulas et comedimus recenter factas subcinericios lotos cum parvis vitreis crassioris dulcis. Lucernae sonum sibilanti excitaverunt et somnolentiam dederunt. In meo lecto jacui lapsas per fenestram spectantes stellas; quisque illorum, et impletus sum horrore in corde meo, sicut universi intraverunt cubiculum meum.

Memoriae infantiae tales qui me saepe visitaverunt, et conscientiae meae spiritalem me admoverunt ab adulescentia, licet modo puerili.

Dolorem habui scire qui stellas, lunam, et insulam pulchram quae tam distantem a Clydeside Glasguensi distat, ubi otiosi homines in compitis quasi characteribus a pictura Loury commorati sunt. Ubi post-bellum tenementa obsessa sunt lux naturalis. Ubi incompti canes per messim per messim salvati sunt. Ubi semper visum est, loca melius levari. Sed manus agere discimus vitam.

Proh dolor, oculos clausit pater, cum perveni duodecim annos natus; arduum adolescen- tis tempus sine pia praesentia, sed firma manu. bibitor mater facta est, sic in multis solus eram.

Uno post meridiem Dominica post annis, sedebam librum quendam per monachum Tibetan legens — Suspicor me esse simplicem viam quaerendi vitae propositum. Ianua pulsare non erat. Hominis prooemium non recolo, sed legit 2 Timothy 3:1-5 cum impedimento sermonis. Animum veneratus sum in cunis ultro citroque ut Rabbini legentes Misnah dum attrectabat ad verba e. Rogavi ut sequenti septimana rediret dum probationes parabam.

Sed verba illa legebat in auribus meis per totam hebdomadam. Quaesivit a me aliquis, si in litteris fuit, quid me compararem? Princeps Myshkin ex Dostoevsky's Idiot, respondi. Myshkin, primarius Dostoevsky, ab saeculo undevicesimo se alienum sensit et solus male intellectus est.

Itaque, cum audivi verba 2 ad Tim. 3 , respondit Deus universitatis huius quaestioni me palpasse, scilicet: quare sic mundus est?

Sequenti septimana adduxit frater unum de senioribus, qui praesidebat. A studium incepit Veritas est quod ad vitam aeternam. Post duas septimanas praeses per ambitum praepositus adduxit, qui Bob, missionarius pristinus, appellatus est. Meridiem memini in singulis. Bob cenaculum sellam arripit et eam ad frontem sedit, arma in posteriora posuit et dixit, "Bene, habesne interrogata de eo quod didicisti adhuc?"

'Vere, est qui me sollicitat'. Si Adam vitam habuit aeternam, quid, si in rupe delapsus est?'

Videamus in Psalmo 91:10-12, respondit Bob.

Angelis enim suis mandavit de te, ut custodiant te in omnibus viis tuis.

In manibus tollent te, ne forte offendas ad lapidem pedem tuum.

Bob continuavit dicens hanc esse prophetiam de Iesu, sed cogitabat Adamo convenire et totam familiam humanam per extensionem paradisum attingere.

Postea frater quidam mihi nuntiavit quaestionem solitam Bob interrogavit: 'Si Armagedon venit, quid de astronautis in spatio?'

respondit Bob cum Abdia vers.

            "Etsi exaltaveris sicut aquila et nidificas in astris;

            inde detraham vos, dicit Dominus.

Modus biblicus his quaestionibus respondere potuit me impressisse. in ordinationem ven- sum. Baptizatus accepi post novem menses mense Septembri 1979 .

Interrogare potes, sed responsa non interroga

Sed me turbavit aliquid sex mensium vel postea. Circum habuimus paucos unctos, et miratus sum cur non recipiebamus cibum spiritualem; Totam materiam legimus nihil pertinere ad haec membra quae dicuntur Fidelis Servus Classis. Hoc uno ex senioribus posui. Numquam mihi satisfecit responsum, quod nonnumquam illi coetus interdum in quaestiones mitterent et ad articulos interdum conferrent. Numquam id sensi aptatum exemplari quo Iesus locutus est. Isti potius debuerunt esse articulum occasionale. Sed numquam fluxum feci. Nihilo minus post hebdomade signatum me inveni.

Patet nuntius, in aciem perveniam. Quid facerem? Haec institutio dicta vitae aeternae habuit, vel ut videbatur. Saevus et iniustus notati. Non sum certus quod maxime laeditur, notati vel me inspexi hunc fratrem maiorem fidelem quasi patris figuram. Solus iterum fui.

Nihilominus ipse me inspergi et animo decrevi ad proficiendum ad servum ministerialem ac tandem ad seniorem. Cum pueri mei adoleverunt et scholam reliquerunt, ego pionesed.

Potemkin Villa

Cum multae quaestiones doctrinales me vexarent, una ratio institutionis, quae mihi molestissimae fuit, fuit et amoris defectus. Non semper magnae, dramaticae quaestiones, sed res cotidianae, ut rumores, detractiones et seniores, fiduciae frangentes in colloquium cum uxoribus. Singula de rebus iudicialibus erant quae restricta ad comitia, sed publica facta sunt. Saepe cogitarem impulsum huiusmodi "imperfectiones" in victimas tantae neglegentiae habituros. Pactum in Europa observare memini et cum sorore loquor. Postea accessit frater, et dixit, 'Soror illa, quam dixisti esse meretricem.' Non opus est scire. Fortasse praeteritum tempus vivere conabatur.

In conventibus majorum certamina erant potentiae, egos volans, altercatio assidua, nec reverentia Spiritus Dei, qui in principio quaerebatur.

Etiam ad me pertinet ut iuvenes adhortentur ad baptizandos infantes tredecim annos natos, ac postea statuant ut avenam suam eant et serant avenam suam et se inveniant dissociabilem, sed dorsum recumbent dum in integrum exspectant. Hic fuit longe clamor a Filio prodigo Parabola, cuius pater eum a longe vidit, et filium paenitentem celebrare constituit et dignare.

Et tamen, ut organizatio, lyrici de unico amore quem habuimus fuimus. Totus pagus Potemkin fuit qui numquam veram naturam rei evenit cogitans.

Multos credo resipiscentiam praebentes trauma personali et non eram exceptio. In MMIX, in congregatione proxima, palam loqui dedi. Uxor cum exivit aulam, sensit cadens.

'Eamus in hospitium,' inquam.

'Minime, ne cures, tantum postulo ut ponerem.'

Obsecro, abeamus, inquam.

Post accuratam inquisitionem, iuvenis medicus eam ad CT scan misit, et cum proventu rediit. Meum timorem pessimum confirmavit. Tumor cerebri erat. Re vera, post ulteriorem inquisitionem, plures tumores, etiam cancer in glandula lymphatica, habuit.

Quadam vespera, cum eam in nosocomio visitaret, apparuit eam corrumpi. Post visitationem, in autocineto desiluit matrem certiorem facere. Gravis nix in Scotia facta est hac septimana, solus auriga in motorway. Subito currus potestatem amisit. Ego exit cibus. Nullam societatem vocavi, et puella me certiorem fecit exitibus focalibus non interesse. Cognatum auxilium vocavi.

Aliquot post momentis post me homo evellit, et dixit, "Vidi te ex adverso, visne eges?" Repleti sunt oculi mei lacrymis ob benignitatem peregrini. Fecerat enim XII-kilometre rotundum iter ad subveniendum venire. Momenta vitae sunt quae in capitibus saltant. Advenae offendimus, etsi momentaneum, tamen numquam obliviscimur. Paucis post hoc congressu noctibus uxor mea exolevit. Februarii 12 erat.

Cum essem auctor maior natu occupatus vitae, inveni solitudo vespere opprimendi. Ego expellam XXX minuta ad proximum virum et sederem cum capulus ac domum redire. Uno tempore, Bratislava vili fugam cepi et miratus sum quare hoc feci postquam venio. Modo sentiebam ut sola in vacuo sinu.

Aestate illa, numquam meum consuetum conventum Districtus interfuerat, veritus sum fratrum sympathiam nimis fore oppressam. Recordatus sum DVD societatem de conventibus internationalibus divulgatam. Hoc featured Philippinis inter choros vocati tinnitus. Suspicor puerum intra me esse, sed hoc iterum atque iterum aspiciebam. Filipino quoque fratribus ac sororibus multos Romae conveni, cum ibi iter feci, et saepe ab eorum hospitio sum commotus. Itaque cum Manilae mense Novembri mense Decembri convento Anglica eo anno ire decrevi.

Prima die sororem e Philippinis septentrionalibus conveni et post conventum simul cenam habuimus. Tactum habuimus, et pluries ivi ad eam visitandam. In tempore, in UK regimen legislationes transibat quae immigrationem restringeret et civitatem UK decem annos restringeret; cito moveremus, si uxor haec soror fieret. Itaque die XXV mensis Decembris anno MMXII, nova uxor mea venit et mox post civitatem UK concessa est.

Fuisset felix tempus, sed cito contrarium. Multi testes nos neglegunt, praesertim me. Quamvis surge, Articulum in featuro tempore adiuvans quod viri citius nubent quam mulieres post orbitatem, numquam adiuvantur. Facta dissuadet interesse conventus et una vespera dum uxor mea procinctu est ad Iovis conventum, dixi ei me non reverti. Annuit et recessit.

Exit Imperatoriis

Constituimus legere Evangelia et Actus Apostolorum et systematice nos interrogavimus, quid Deus et Iesus a nobis requirit? Magnum hoc libertatis sensum attulit. Pro tribus his decenniis, quasi volubilis Dervish circumvolutus sum, nec umquam de eludere cogitabam. Itinera culpae essent, si pelliculam sederem et observarem vel per otium diei abissem. Cum nullo regendi aut colloquii ac supellex apparandi, tempus erat ut verbum Dei sine gratia legeret sine foris. Sensit refrigerium.

Sed interea me apostata rumor excrebruit. Quod verum duxi. Uxorem meam conveni in website Russicae sponsae etc. Cum quis Testibus discedit, praesertim cum suus senior vel frater qui spirituales esse censebant, dichotomiam calcitrat. Aut incipiunt opiniones suas interrogare aut viam invenire in capitibus quare frater reliquit. Hoc autem faciunt aliis locutionibus utentes, ut iners, infirmus, inspiritualis vel apostata. Via eorum est fundamenta precaria obtinendi.

In tempore lego Nihil ad Invidiam by Barbara Demick. Ea defectio Corea Septentrionalis est. Parallela inter Coreanum Septentrionalem regimen et societatem cognatae erant. Scripsit de Coreanis Septentrionalibus duas cogitationes in capitibus repugnantes habentes: pondus cognitivum sicut impedimenta in lineas parallelas gradientes. Fuit officialis existimationis Kim Jong Un deum esse, sed testimoniorum defectus ad causam defendendam. Si Coreani Septentrionales de talibus contradictionibus publice locuti sunt, se in loco perfido invenirent. Triste vis regiminis, sicut cum societate, proprium populum omnino recludet. Sume pauca momenta legere clavem quotes ex libro Demick in Goodreads loco at Nihil ad Invidiam Quotes by Barbara Demick | Goodreads

Saepe contristatus sum, cum testes Domini pristinos in atheismum cadentes videam et occupatum hodiernum mundi Occidentis ad saecularismum. Deus nobis dedit privilegium moralium agentium liberandi. Non sapiente rerum eveniet ut culpa. Biblia plena sunt cautionibus de fide in homine. Quamvis discedentes, omnes tamen sumus subditi a Satana resuscitatus. Estne fides erga Deum et Christum, vel Satanicum seculare zeitgeist quod nunc Occidentem verrit?

Amet est refocus cum exeatis. Nunc solus es cum provocatione pascendi te spiritualiter et novam identitatem formans. Voluntarius in UK caritas quae intendit vocare maiores, familiares homines et longum colloquium cum illis. Etiam pro BA in Humanities (English Literature and Creative Writing) studui. Item, cum COVID advenit, MA in Creative Writing. Ironice, unus de ultimo ambitu conventus loquitur, traditus fui in educatione ulteriore. Cogor dicere "dolere" iuveni sorori Gallicae quae eo die locutus sum. Tremor in corde eius esse debet cum interrogavi quid ageret in Scotia. In Universitate Glasguensi studebat.

Nunc, Deo datis scribendi artibus uti, consecutus sum ut homines adiuvandi cantus in partem spiritualem blogging. Im 'etiam hiker et collis ambulatio' et soleo orare priusquam explorationem campi. Necessario Deus et Iesus mittunt homines viam meam. Haec omnia subsidia vacuum implent quod specula relicta me invisit. Cum Domino et Christo in vita nostra, numquam solus sentimus.

Annos tredecim, nihil dubitans de relinquo. Gideonitae et Ninivitae, etsi non pars organisationis Israeliticae, tamen Dei misericordiam et amorem receperunt. Vir erat in Lucam, cap. IX, qui in nomine Jesu daemonia eiiciebat, et apostoli objiciebant, quia non erat eorum caterva.

Iesus autem dixit eis: Nolite prohibere eum: qui enim non est adversum vos, pro vobis est.

Dicebat aliquis, ordinationem relinquens sicut Hotel Californiae relinquens, exitum tuum facere potes, sed numquam vere relinquere. Sed non una cum. Magna lectio et investigatio in ideis falsis, quae doctrinas et rationes organizandi subiverunt. Quod a dum. Scripta Ray Franz et Iacobi Penton e regione Barbarae Anderson curriculo in organisatione utilissima comprobata sunt. Maxime autem, sicut Novi Testamenti legentes remittit cogitationem a potestate quae semel dominata est. Maximum damnum identitatis nostrae esse credo. Et sicut Myshkin, in alieno mundo invenimus. Biblia autem plena sunt characteribus qui in similibus adiunctis funguntur.

Gratias ago Deo pro fratribus, qui mentem meam Scripturarum strinxerunt. Ego quoque bene vitam habeo quam habui. Sermones in Philippenses, Romam, Sueciam, Norvegiam, Poloniam, Germaniam, Londoniam et Scotiae longitudinem et latitudinem, cum insulis ad oram occidentis possidet, dedi. Etiam International Conventiones usus sum in Edinburgh, Berlino, et Paris. Sed cum cortina erigitur et vera natura regiminis revelatur, non est vivum cum mendacio; factum est stressful. Sed relinquens instar tempestatis Atlantici, sentimus naufragos, sed in meliore loco expergisci.

Nunc, uxor mea, et manum consolatricem Dei et Iesu in vita nostra sentio. Nuper per aliquot medicinae examina. Constitutum habui videre consultorem proventuum. Legimus scripturam quia mane sicut omni mane facimus. Psalm 91: 1,2;

Qui habitat in adiutorio altissimi

In umbra Omnipotentis commorabitur.

Dicam Domino: Refugium meum et refugium meum es tu;

Deus meus, in quo confido.

Uxori dixi, "Malum nuntiaturi sumus hodie." Annuit. Deus saepe nobis nuntiis per Scripturas certas dederat. Deus pergit loqui sicut semper locutus est, sed interdum recto versu miraculose in nostro gremio terras, cum opus fuerit.

Et certe satis, cellulae prostatae quae fideliter mihi ministrabant, conversae hostiles et rebellionem in pancreate et iecore creaverunt et ubi alibi novit.

Consultor qui hoc revelavit, respexit ad me et dixit, "Tu es valde locuto de hoc."

respondi, hoc est, adulescens intra me est; Circumdedit me tota vita sua. Aetatem nescio, sed semper est. Solat me, et sua praesentia convincit me, Deus aeternum pro me habet,' respondi. Veritas est, Deus in cordibus nostris posuit aeternitatem. Praesentia iunioris mihi persuadet.

Venimus in domum illa die et totum Psalmum 91 legimus et magnum consolationis sensum percepimus. quid Germani vocant torschlusspanik, ut conscientia fores claudant mei. Minime, miro pacis affectu, qui solus a Deo et Christo est, evigilo.

[Omnes versus allati sunt ex Biblia Sacra, BSB.]