1 Таслӯникиён 5: 2, 3 ба мо мегӯяд, ки фарёди сулҳу амният ҳамчун аломати ниҳоӣ то омадани рӯзи Яҳува баланд хоҳад шуд. Пас рӯзи Яҳува чист? Мувофиқи ин ҳафтаи гузашта ОМӮЗИШӢ омӯзиш «Чӣ тавре ки дар ин ҷо истифода шудааст,« рӯзи Яҳува »ба даврае ишора мекунад, ки аз нобудшавии дини дурӯғ сар мешавад ва бо ҷанги Ҳармиҷидӯн хотима хоҳад ёфт». (w12 9. саҳ. 15, сарх. 3)
Мо намехоҳем ба ягон хулоса бароем ва азбаски дар мақолаи мазкур ягон дастуроти навиштаҷот пешбинӣ нашудааст ва дар мавриди пешгӯии ягон давраи замони пешгӯӣ, мо бояд аз худ бипурсем: “Библия дар асл чӣ мегӯяд? дар бораи пайдоиши рӯйдодҳои рӯзи Яҳува нақл кунед? »
Барои ба ин савол ҷавоб ёфтан, биёед бубинем, ки Петрус ҳангоми иқтибос аз Юил 2: 28-32 чӣ мегӯяд: «Ва дар боло нишонаҳо дар осмон ва аломатҳои зерини заминро нишон хоҳам дод: хун ва оташ ва дуд; 20 пеш аз омадани рӯзи бузург ва бонуфузи Худованд офтоб ба зулмот ва моҳ ба хун мубаддал хоҳад шуд ”» (Аъмол 2:19, 20).
Ин мувофиқи он чизе, ки навишта шудааст, дар куҷо ба ҷадвали пешгӯӣ рост меояд? Охир, мо намехоҳем аз доираи он чизе, ки навишта шудааст, берун шавем.
Матто иқтибос овард, ки Исо мусибати бузурге хоҳад буд. Мо таълим медиҳем, ки иҷрошавии он дар асри якуми он - муҳосира ва харобшавии минбаъдаи Ерусалим аз соли 66 то 70-и эраи мо - иҷрои ночиз аст. Харобшавии Ерусалим харобшавии Ерусалимро, ки ҷаҳони масеҳии муосир аст, пешгӯӣ мекунад. Ҳамин тавр, вақте ки Исо дар бораи мусибати бузург дар кӯҳ сухан ронд. 24: 15-22 ӯ на танҳо дар бораи рӯзи худ, балки дар бораи нобудшавии Бобили Бузург сухан меронд.
Хуб. Ҳоло, он гоҳ Исо гуфт, ки «Дарҳол пас аз мусибат аз он рӯзҳо офтоб хира шавад ва моҳ нури худро надиҳад ... ”(Матто 24:29)
Биёед дар ин бора рӯшан бошем. Навиштаҳо ба таври возеҳ қайд мекунанд, ки рӯзи Яҳува фаро мерасад баъд аз офтоб ва моҳ торик мешаванд. (Аъмол 2:20) Онҳо инчунин ба таври возеҳ изҳор медоранд, ки торикии офтоб ва моҳ фаро мерасад баъд аз мусибати бузург. (Мт. 24:29)
Оё мо бо душворӣ рӯ ба рӯ мешавем, ки гӯё рӯзи Яҳува нест кардани дини дурӯғро дар бар мегирад?
Чӣ тавр несту нобуд шудани дини дурӯғ (мусибати бузург) оғози рӯзи Яҳува буда метавонад ва то ҳол? пеш омада агар офтоб ва моҳ худ аз худ рӯй дода бошанд, торик мешавад пеш омада Рӯзи Яҳува?
Пас, агар Ҳайати Роҳбарикунанда аз Навиштаҷот инро фаҳмонда натавонад, мо бояд ба чунин хулоса оем ба нидои сулҳ ва амният пас аз нобудшавии Бобил садо медиҳад.
Ин ҳам бештар маъно дорад. Чаро дар ҳоле ки чӣ тавре ки дар худи ҳамин мақола гуфта мешавад - «дини гармкунанда дар ҷаҳон ҳамчун қувваи вайронкор боқӣ мондааст», фарёди хеле фарқкунанда ва мушаххаси сулҳу амният пайдо мешуд? Оё мантиқан дурусттар нест, ки дар натиҷаи нобудшавии дини дурӯғин, ҳокимони ҷаҳон дар ҳоле, ки аз гум шудани он изҳори таассуф мекунанд, дар назди омма худро сафед мекунанд, ки ин ҳама барои манфиати дарозмуддат аст; ки сарфи назар аз оқибатҳои иқтисодӣ, акнун далели воқеӣ барои умедворӣ ба сулҳи пойдор ва амният вуҷуд дорад?
Албатта, ин танҳо тахмин аст. Аммо он чизе, ки тахмин надорад, он чизест, ки Китоби Муқаддас дар бораи пайдарҳамии рӯйдодҳое, ки рӯзи Яҳуваро муайян мекунанд, ба таври равшан мегӯяд ва он чизе, ки дар он оварда шудааст, нишон медиҳад, ки рӯзи Яҳува Ҳармиҷидӯн аст ва танҳо он аст.

Мелети Вивлон

Мақолаҳо аз Мелети Вивлон.
    3
    0
    Оё фикрҳои шуморо дӯст медоред, лутфан эзоҳро шарҳ диҳед.x