Elpida

Dili ako usa ka Saksi ni Jehova, apan nagtuon ako ug nakatambong sa mga miting sa Miyerkules ug Domingo ug mga Memoryal gikan pa kaniadtong mga 2008. Gusto nakong masabtan ang Bibliya pagkahuman mabasa kini sa daghang higayon gikan sa taas hangtod sa katapusan. Bisan pa, sama sa mga taga-Berea, gisusi nako ang akong mga katinuud ug labi nga nasabtan, labi nga nahibal-an ko nga dili lamang ako dili komportable sa mga miting apan ang pila ka mga butang wala’y hinungdan sa akon. Gibayaw ko kaniadto ang akong kamut aron magkomento hangtod usa ka Domingo, gitul-id ako sa magulang sa publiko nga dili ako ang mogamit sa kaugalingon nakong mga pulong apan kana ang nahisulat sa artikulo. Dili ko kini mahimo ingon sa wala’y ako hunahuna sa mga Saksi. Dili nako dawaton ang mga butang ingon katinuud nga wala ko kini susihon. Ang nakapahasol gyud kanako mao ang mga Memoryal tungod kay nagtuo ako nga, sumala ni Jesus, kinahanglan nga moambit bisan unsang oras nga gusto, dili lang kausa sa usa ka tuig; kung dili, siya mahimo’g piho ug giingon sa anibersaryo sa akong kamatayon, ug uban pa. Akong nakita nga si Jesus personal ug madasigon nga nagsulti sa mga tawo sa tanan nga lahi ug kolor, edukado man sila o dili. Sa higayon nga nakita ko ang mga pagbag-o nga gihimo sa mga pulong sa Diyos ug ni Jesus, nakasuko gyud ako sa giingon sa Diyos nga dili ta dugangan o usbon ang Iyang Pulong. Ang pagtul-id sa Diyos, ug ang pagtul-id kay Jesus, ang Dinihogan, nakaguba kanako. Ang pulong sa Diyos kinahanglan ra hubaron, dili hubaron.